Φλερτάροντας τους άσωτους υιούς. Από τον Χρήστο Χωμενίδη

Φλερτάροντας τους άσωτους υιούς. Από τον Χρήστο Χωμενίδη Facebook Twitter
Aτελιέ LIFO
10

 

Πρέπει να είσαι άραγε ιδιαίτερα απαθής για να χαμογελάς συγκαταβατικά ακούγοντας τον Τάκη Μπαλτάκο να δηλώνει εκ γενετής και μέχρι τάφου αντικομμουνιστής; Τον Άδωνι Γεωργιάδη να εξαπολύει εμφυλιοπολεμικούς μύδρους ενώ μεσ’στο κεφάλι του -και μόνο- παιανίζουν εμβατήρια; Μαθαίνοντας ακόμα-ακόμα πως για το ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας προαλείφεται ο Φαήλος Κρανιδιώτης;

Εμένα πάντως αυτό μού συμβαίνει. Σηκώνω αδιάφορα τους ώμους και τους προσπερνάω. Ξέρω ότι δεν απευθύνονται σε μένα. Καταλαβαίνω πως πλασσάρουν ένα πολύ συγκεκριμένο προϊόν σε μια πολύ συγκεκριμένη πελατεία. Αναρωτιέμαι απλώς –και αμφιβάλλω σοβαρά- εάν το κοινό το οποίο έχουν επιλέξει τελικά θα τσιμπήσει…

Ενώ τον αριστερότερα τού κέντρου πολιτικό χώρο τον διεκδικούσαν ανέκαθεν αρκετά κόμματα, την Δεξιά –φιλελεύθερη ή λαϊκή, συμφιλιωτική ή μνησίκακη- την μονοπωλούσε σχεδόν κατά την Μεταπολίτευση η Νέα Δημοκρατία. Μπορεί στις εκλογές του 1977 η «Εθνική Παράταξις» να άγγιξε το 7%, μέχρι το 1981 ωστόσο όλοι σχεδόν οι βασιλόφρονες είχαν επαναπατρισθεί στο κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Έπρεπε να περάσουν είκοσι  γεμάτα χρόνια, για να κληρώσει στον Γιώργο Καρατζαφέρη ο λαχνός του ΛΑΟΣ. Ενός μορφώματος το οποίο ήταν ακροδεξιό με τον τρόπο του απόστρατου θείου που πολέμησε στον Γράμμο, διάβαζει ανελλιπώς την εφημερίδα «Εστία», ακούει και ζαχαρώνει την Κλειώ Δενάρδου και επιμένει να θεωρεί τον Διονύση Σαββόπουλο «γιεγιέ»… Δεν είχε, εν ολίγοις, το ΛΑΟΣ τίποτα το ριζοσπαστικό και άρα το απειλητικό. Για αυτό και έσπευσε να στηρίξει την κυβέρνηση Παπαδήμου, με αποτέλεσμα να εξαερωθεί και να κληροδοτήσει τα φιντάνια του στην Νέα Δημοκρατία.

Οι εκλογές του Μαϊου του 2012, στάθηκαν για την Νέα Δημοκρατία κόλαφος. Η «Μεγάλη Φιλελεύθερη Παράταξη» -όπως αυτοαποκαλούνταν επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη- βρέθηκε στο ναδίρ της: Συγκέντρωσε μετά βίας ένα 19%. Έχασε δηλαδή την μισή της σχεδόν δύναμη από τις εκλογές του 2009, όταν ο Κώστας Καραμανλής είχε υποτίθεται διασυρθεί στις κάλπες από τον Γιώργο Παπανδρέου.

Κατά τις πέντε επομένες εβδομάδες, το κόμμα κόχλαζε. Οι φήμες λένε πως εξυφαίνονταν ως και σενάρια ανατροπής του Αντώνη Σαμαρά.

Τα αποτελέσματα των επαναληπτικών του Ιουνίου, αποτέλεσαν τεράστια ανακούφιση: Η Νέα Δημοκρατία εκτινάχθηκε στο 30%. Κατάφερε να απορροφήσει την πλειονότητα των ψηφοφόρων του Μάνου και του Τζήμερου. Η Ντόρα Μπακογιάννη είχε εκ των προτέρων βάλει λουκέτο στην «Δημοκρατική Συμμαχία»  και είχε επανακάμψει, ακολουθούμενη απ’τη μεγάλη μάζα των οπαδών της. Ψηφίστηκε η Νέα Δημοκρατία ακόμα και από αρκετούς κεντροαριστερούς, οι οποίοι αντιμετώπιζαν τυχόν νίκη του Σύριζα ως την χειρότερη δυνατή εξέλιξη...

Κατάφερε, το σημαντικότερο, να παραμείνει κόμμα εξουσίας. Ενώ το ΠΑΣΟΚ ακολούθησε υπό το βάρος των μνημονίων την θλιβερή μοίρα της ΑΕΚ, η Νέα Δημοκρατία επεβίωσε στην Πρώτη Εθνική.

Ένα μεγάλο δίλημμα, δύο στρατηγικές επιλογές τέθηκαν τότε για την ηγεσία της:

Η πρώτη και πιο μεγαλεπίβολη ήταν να επιδιώξει η Νέα Δημοκρατία να εκφράσει ολόκληρο τον πολιτικό χώρο που οι φίλοι του αποκαλούν «ευρωπαϊκό τόξο» και οι εχθροί του «μνημονιακό όνειδος». Να καλλιεργήσει ένα πιο αστικά ανοιχτόμυαλο, πιο συναινετικό, πιο πολιτικά φιλελεύθερο προφίλ και να ρίξει γέφυρες στους επί δεκαετίες αντιπάλους της. Να ανοίξει την αγκαλιά της όχι μόνο για τον Γιάννη Στουρνάρα αλλά και για αρκετούς άλλους επιφανείς εκσυγχρονιστές. Κυρίως δε για την κρίσιμη εκείνη μάζα πολιτών που είχαν κατά καιρούς ακολουθήσει και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή αλλά και τον Κώστα Σημίτη. Να εκμεταλλευθεί τις αριστερίστικες αγκυλώσεις του Σύριζα, την προφανή αδυναμία του να προτείνει μια πειστική εναλλακτική. Και να πλασσαριστεί ως το κόμμα της εξωστρέφειας, της καινοτομίας, της νέας –μη κρατικοδίαιτης- επιχειρηματικότητας…

Η δεύτερη επιλογή για την Νέα Δημοκρατία ήταν να προσπαθήσει να μονοπωλήσει ξανά την «δεξιά πολυκατοικία». Να θεωρήσει άσωτους υιούς όσους τής έφυγαν προς τα δεξιά και σε εκείνους να στραφεί: Στους ψηφοφόρους των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Ακόμα δε και της Χρυσής Αυγής.

Αυτό και έπραξε. Και έτσι ακούμε σήμερα κωμικοτραγικές κορώνες περί της αθεϊας Τσίπρα και της ευσέβειας Σαμαρά, του οποίου οι θεόπνευστες εντολές θα αποκαταστήσουν τις αδικίες εις βάρος των ενστόλων.  Και έτσι θα βλέπουμε προφανώς αύριο -στα προεκλογικά σποτ- γαλανόλευκες να κυματίζουν, τρούλους εκκλησιών να γυαλίζουν στον ήλιο, αν όχι και βυζαντινούς αετούς…

Βάζοντας κάτω χαρτί και μολύβι, οι εισηγητές της παραπάνω πολιτικής έχουν δίκιο. Εάν καταφέρουν να θέλξουν οι κκ Μπαλτάκος, Γεωργιάδης και Κρανιδιώτης (και δεν τολμώ να φανταστώ ποιος άλλος) τους μισούς ψηφοφόρους των ΑνΕλ και της Χρυσής Αυγής, η Νέα Δημοκρατία θα πετύχει απόσταση ασφαλείας από τον Σύριζα. Θα διασφαλίσει την πρωτιά της. Λογικά δε η αποκάλυψη των εγκληματικών δραστηριοτήτων των Χρυσαυγιτών και η οπερετική κατάσταση που επικρατεί εδώ και καιρό στο κόμμα του Πάνου Καμμένου ευνοεί την αποσυσπείρωσή τους. Τι κι αν κάμποσων πολιτών η κρίση θόλωσε λόγω του μνημονίου και δελεάστηκαν μιά δυό φορές από ανερμάτιστες ρητορίες κι από κηρύγματα μίσους; Η Νέα Δημοκρατία είναι εδώ – τους υποδέχεται σαν μεγαλόθυμη μητέρα.

Νοιώθουν ωστόσο έτσι οι ψηφοφόροι του γλάρου και του «εγέρθητω»; Ή αποτελεί για αυτούς οριστικά πλέον και τελεσίδικα η Νέα Δημοκρατία την πολιτική έκφραση ενός «σάπιου κατεστημένου; Το κόμμα που τους πρόδωσε προσχωρώντας στα μνημόνια;

Προσωπική μου αίσθηση είναι πως κι αν ακόμα η τρόικα απέλθει οριστικά στο ορατό μέλλον, οι πληγές που άνοιξε η χρεοκοπία της χώρας θα αργήσουν πολύ να επουλωθούν. Όσοι κατά συνέπειαν πουλάνε αντισυστημικότητα –επαναστατικής ή εθνικιστικής απόχρωσης- θα διατηρήσουν το κοινό τους. Παίζοντας η Νέα Δημοκρατία το χαρτί της παλιάς καλής Δεξιάς, περισσότερους έχει να χάσει από τον μεσαίο χώρο παρά να κερδίσει από τους πρώην παραδοσιακούς μα ήδη από το 2012 κοψοχέρηδες ψηφοφόρους της.

Μένει να αποδειχθεί στις κάλπες. Το βέβαιο είναι πως δεν αξίζει να οργιζόμαστε –πόσω δε μάλλον να απαντάμε- στους εθνικόφρονες ντελάληδες. Μια δουλειά κάνουν κι εκείνοι, έναν ρόλο παίζουν. Με την αισθητική που του ταιριάζει.-

Αρχείο
10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Διεθνή / Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, εξηγεί πώς μια νίκη του Μπάιντεν θα σηματοδοτήσει την αναβίωση της Δύσης ως κεντρικού παράγοντα στη διεθνή πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
Ναι σε όλα Χρήστο. Εγω είχα ψηφίσει Δράση το Μάιο και ΝΔ τον Ιούνιο του '12. Η Δράση πλέον πρακτικά μας τελείωσε. Αν υπήρχε η "καλή" έκδοση της ΝΔ θα ψήφιζα ΝΔ. Τώρα; Τώρα νιώθω παγιδευμένος, πραγματικα δεν ξερω τι να ψηφίσω. Δεν υπάρχει περίπτωση να το ξαναρίξω στη ΝΔ.
Σωστό άρθρο γενικά, αλλά μην ξεχνάτε οτι εάν η ΝΔ κινούνταν προς το κέντρο ουσιαστικά θα αποδυνάμωνε τους συμμάχους της, κυρίως ΠΑΣΟΚ και πλέον και το κόμμα μπόμπολα.Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζει την εξουσία με αντάλλαγμα μερικές γκρίνιες απο τα παραπάνω κόμματα, αφού έχει ένα τεράστιο τοίχος στα δεξιά της και έχει στο χέρι της ότι κινείται προς το κέντρο
Σωστά τα λέτε. Πολλούς ψήφους από τη Χ.Α. και τους Ανεξάρτητους Ελ. θα κάνει χρόνια να πάρει, μόλις χαθεί εντελώς το μνημόνιο-αντιμνημόνιο. Εντούτοις με Μπαλτάκο και Κρανιδιώτη διατηρεί αρκετή από τη δύναμή της. Για σκεφτείτε τη χωρίς το δεξιό της κέρας.
( Κι όμως , οι εθνικόφρονες ντελάληδες κάνουν- νομίζω- πολύ μεγαλύτερη ζημιά από το να φλερτάρουν πολιτικά με τη βάση της ΧΑ και των ΑΝΕΛ :1) παρασύρουν την ΝΔ και κατ'επέκταση την κυβέρνηση σε ακραίες πολιτικές , 2) πυροδοτούν ακραίες και εξίσου ανεύθυνες αντιδράσεις από το ΣΥΡΙΖΑ , 3) συνεργούν με το ΣΥΡΙΖΑ στη δημιουργία κλίματος ακραίας πόλωσης , με εμφυλιοπολεμικές διαστάσεις . )
Εγώ πάντως μπορώ να ανακαλέσω στη μνήμη μου διάφορες άλλες περιπτώσεις ευηπόληπτων ανθρώπων των εγχώριων γραμμάτων και τεχνών να έχουν τον αντικομμουνισμό τους σημαία και καραμέλα για όλες τις χρήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Η Σώτη Τριανταφύλλου. Άρα δεν είναι προνόμιο των αδαών και γραφικών εθνικοφρόνων της ΝΔ η συγκεκριμένη... χμ... ιδιοτροπία.
Xm.. σημαία τους είναι το ευηπόληπτος πολίτης,, και κουνώντας την λένε ότι είναι αντικομμουνιστές. Γενικά, μπορείς πλέον να πεις ότι είσαι αντικομμουνιστής κρατώνταςδιάφορες σημαίες. Είναι revival μόδα τελευταία, και καθόλου τυχαίο που η Χρυσή Αυγή κάθεται στα πισινά έδρανα της ΝΔ... Μόνο που, διαφεύγει απο απο πολλούς ευηπόληπτους πολίτες των γραμμάτων και των τεχνών, ότι για να είσαι Ναζιστής απαιτείται να είσαι fan του Χίτλερ, ενώ για να είσαι κομμουνιστής, δεν είναι απαραίτητο να είσαι fan του Στάλιν. Χαίρομαι που καταλάβατε τί εννοώ.
με τον Σαμαρά αρχηγό, η ΝΔ δεν είχε άλλη επιλογή, παρά να προσπαθήσει να τραβήξει πίσω όσους ακροδεξιούς και εθνοπατριδόφρονες την εγκατέλειψαν για πιο αντισυστημικά κόμματα. Ο Σαμαράς δεν "πουλάει" στον κεντρώο χώρο (πως θα ήταν δυνατόν άλλωστε, κανείς δεν ξεχνά ποιος ξεκίνησε το φιάσκο του σκοπιανού) και ουσιαστικά είναι ένας δεξιός κρατιστής, οπότε δεν συγκινεί ούτε τους φιλελεύθερους. Πάντως αν έκανε κάτι καλό ο Θεοδωράκης με το ποτάμι του, είναι ότι βοήθησε να ξεκολλήσει το μυαλό του έλληνα ψηφοφόρου προσφέροντας εναλλακτικές, ενώ κάτι πολιτικάντηδες που νόμιζαν ότι παίζοντας το χαρτί της "υπεύθυνης" Ελλάδας μας έχουν στο τσεπάκι τους, θορυβήθηκαν. Αυτό ήταν μια καλή αρχή, γνώμη μου είναι ότι η ψήφος του έλληνα θα ωριμάζει με τον καιρό, όσο συνειδητοποιεί πως και γιατί κατέληξε η χώρα εδώ.