Ένας ψυχολόγος, πέντε ασθενείς: Αυτές είναι οι ιστορίες τους

Ένας ψυχολόγος, πέντε ασθενείς: Αυτές είναι οι ιστορίες τους Facebook Twitter
8
Ένας ψυχολόγος, πέντε ασθενείς: Αυτές είναι οι ιστορίες τους Facebook Twitter

 

UPDATE, και με αφορμή το Pride:

 

Αυτό είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο:

 


 

Στο πιο λόγω επεισόδιο ο Chris φτάνει ενθουσιασμένος στον Πέτρο εξομολογούμενος τον καινούργιο του έρωτα. Γνώρισε κάποιον και αισθάνεται πλέον μπορεί να διαχειριστεί πιο εύκολα τους ψυχαναγκασμούς και την εμμονή του με το σεξ. Στη διάρκεια της διήγησής του προβάλλονται σκηνές άκρως ερωτικές με το νέο του αμόρε.

 

Ένας ψυχολόγος, πέντε ασθενείς: Αυτές είναι οι ιστορίες τους Facebook Twitter

 

Ένας ψυχολόγος, πέντε ασθενείς: Αυτές είναι οι ιστορίες τους Facebook Twitter

 

 

 

 

«Tο FACES είναι το πρώτο ελληνικό web σήριαλ που δεν είναι κωμωδία ή δεν βασίζεται στη φάρσα άρα στο εύκολο Viewing, αλλά έχει  κοινωνικό υπόβαθρο και χαρακτήρες δομημένους με παρελθόν» μου λέει ο Στέφανος Κακαβούλης για τη σειρά, που ως φαν του In Treatment εμένα προσωπικά με εντυπωσίασε. 

 

Σ' αυτήν, ο Κακαβούλης είναι παρών σε κάθε επεισόδιο, ως ο ψυχοθεραπευτής, ενώ εναλλάσσονται οι ασθενείς τους οποίους γνωρίζουμε σιγά σιγά μέσα απ' τις συνεδρίες τους. 

Ο πρώτος κύκλος αποτελείται από 26 επεισόδια. Ο κάθε ένας από τους πέντε «θεραπευόμενους» έχει πέντε επεισόδια να εξελίξει την ιστορία του.

 

Η ιστορία της νεαρής Χριστίνας (Ζωή Βατίστα) είναι μιας κοπέλας που έχει σχέση με έναν μεγαλύτερο και παντρεμένο άνδρα απ' τον οποίο έχει την απαίτηση να τα διαλύσει όλα για να είναι μαζί της. Στην διάρκεια των επεισοδίων όμως αλλάζουν τα θέλω της και ο σκοπός για τον οποίο πήγε στον ψυχολόγο.


Ο Άλεξ (Σταμάτης Αντύπας) είναι ένας νεαρός που έχει κλειστεί στον εαυτό του, έχει παρατήσει τις σπουδές και κάνει χρήση διαφόρων ουσιών. Εκβιάζεται από τους γονείς του ότι αν δεν πάει σε ψυχολόγο θα τον διώξουν από το σπίτι. Άρα οι συνεδρίες δεν είναι αποτέλεσμα δικής του επιθυμίας. Στην πορεία και αυτός έρχεται σε επαφή με κομμάτια του εαυτού του που δεν είχε ανακαλύψει.


Η Κασσιανή (Αλέξια Μπογδάνου) είναι μια ώριμη χωρισμένη με παιδιά που έζησε με έναν νεότερο άνδρα τον μεγάλο της έρωτα. Ο άνδρας αυτός πέθανε και τώρα βιώνει το πένθος για το χαμό του όσο και τον φόβο ότι δεν θα βρεθεί άλλος να την αγαπήσει όσο αυτός. Στην πορεία των επεισοδίων όμως ανατρέπονται και γι' αυτήν τα συναισθήματα και τα θέλω της.


Η Λίνα (Έλλη - Μαρκέλλα Μαμούνα) μια επίσης ώριμη γυναίκα που έφτιαξε τη ζωή της σύμφωνα με τα θέλω της μάνας έρχεται τώρα στη μεγάλη δοκιμασία να δεχτεί τις επιλογές της κόρης της για τη ζωή της. Επιλογές που η ίδια δεν εγκρίνει.


Ο Κρίς (Νικόλας Σουλογιάννης) είναι ένας ομοφυλόφιλος νέος που επισκέπτεται αρχικώς τον ψυχολόγο γιατί έχει ερωτική φαντασίωση να κάνει σεξ με ψυχολόγο. Στην διάρκεια της ψυχανάλυσης βγαίνουν οι πραγματικοί λόγοι που οδηγούν τον Κρις στην αναζήτηση τέτοιων φαντασιώσεων και της εμμονής με το σεξ.

Για έναν ανεξάρτητο ηθοποιό και σκηνοθέτη που ψάχνει απεγνωσμένα τρόπους να κοινωνήσει στον κόσμο ιδέες και προβληματισμούς δεν θα μπορούσε παρά μια τέτοια σειρά να τον ιντριγκάρει και να θελήσει να κάνει κάτι μ' αυτό.


Κεντρικό πρόσωπο της σειράς και συνδετικός κρίκος ο ψυχολόγος Πέτρος (Στέφανος Κακαβούλης), ο οποίος ενώ φαινομενικά φαίνεται να κάνει σωστά τη δουλειά του και να βοηθάει τους ήρωες να προχωρήσουν στη ζωή τους, κουβαλάει κάποιες σκοτεινές πλευρές που έρχονται σε αντίθεση με την ακεραιότητα της ιδιότητάς του. Μαγνητοφωνεί κρυφά και χωρίς την συναίνεσή τους τις συνεδρίες. Οι λόγοι που τον οδηγούν σε μια τέτοια αμφιλεγόμενη συμπεριφορά αποκαλύπτονται στο τελευταίο επεισόδιο.


Τα επεισόδια ανεβαίνουν κάθε Τετάρτη και Σάββατο στο κανάλι Faces στο youtube

Ένας ψυχολόγος, πέντε ασθενείς: Αυτές είναι οι ιστορίες τους Facebook Twitter
O συγγραφέας, σκηνοθέτης, ηθοποιός Στέφανος Κακαβούλης
 

«Μίλησέ μου για τη δημιουργία της σειράς», του είπα. 

Κάτι μου λέει ότι θα με καταλάβεις απόλυτα όταν σου πω δυο λέξεις «In treatment». Ερωτεύτηκα κάθε ατάκα, κάθε ιστορία, κάθε ηθοποιό που εμφανίστηκε σε αυτό το σήριαλ. Εκείνο όμως που με καθήλωσε ήταν ότι εκτυλίσσονταν στον ίδιο χώρο και βασιζόταν εξ’ ολοκλήρου στην ενέργεια μεταξύ των ηθοποιών και τις ερμηνείες τους. 

Για έναν ανεξάρτητο λοιπόν ηθοποιό και σκηνοθέτη που ψάχνει απεγνωσμένα τρόπους να κοινωνήσει στον κόσμο ιδέες και προβληματισμούς δεν θα μπορούσε παρά μια τέτοια σειρά να τον ιντριγκάρει και να θελήσει να κάνει κάτι μ’ αυτό. Δόθηκε η ευκαιρία τώρα καθώς αυτή την ανησυχία μοιράστηκαν μαζί μου αγαπημένα πρόσωπα όπως ο ψυχολόγος Πάτροκλος Παπαδάκης και ο φίλος ηθοποιός Νικόλας Σουλογιάννης. Η τριάς αυτή συγκρότησε όλο το υπόλοιπο Team και το FACES από επιθυμία έγινε κανονικό project.

Πώς προσέγγισες το ρόλο του ψυχοθεραπευτή;

Μμμμμ…that’s a tricky one. Επειδή εξ’ αρχής υπήρχε η σκέψη να είναι ο Πάτροκλος παρόν στο γύρισμα, άρα η δόκιμη ψυχαναλυτική πλευρά – κι εδώ πρέπει αν αναφέρω τη σημαντική συμβολή του καθώς κι ότι μας παραχωρεί  το γραφείο του για τα γυρίσματα – άφησα τα πράγματα να κυλήσουν λίγο ενστικτωδώς. Δεν έστησα έναν χαρακτήρα στο μυαλό μου και είπα θα τον ερμηνεύσω με τον τάδε ή τον δείνα τρόπο. Υπήρχε μια ομιχλώδης εικόνα αυτού του τύπου που το μόνο ξεκάθαρο στο μυαλό μου ήταν ότι ήθελα να έχει a dark side. Να μην είναι πρότυπο ψυχολόγου. Να κουβαλάει θέματα και δεύτερη σκέψη ακόμα και στη διάρκεια της συνεδρίας. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν βοηθάει τους θεραπευόμενούς του αλλά και μόνο το γεγονός ότι υπάρχει ένα κασετόφωνο που καταγράφει παράνομα τις συνομιλίες πόσο ειλικρινή μπορεί να τον κάνει σαν ακροατή;

Έχεις βιώσει την εμπειρία της ψυχοθεραπείας; Αν ναι πώς σε επηρέασε στη δημιουργία της σειράς; Και πώς στη ζωή;

Έχω κάνει κάποιες συνεδρίες – όχι αρκετές για να πω ότι ολοκλήρωσα κάποιο κύκλο –μια φορά στην διάρκεια της εφηβείας που με πήγαν οι γονείς μου και μία πέρυσι με τον Πάτροκλο. Μπορώ να σου πω ότι λόγω συγγραφής όμως (δέκα θεατρικά έργα μέχρι στιγμής), η διαδικασία της δημιουργίας ενός χαρακτήρα με  βιώματα, ανασφάλειες, απωθημένα, καταπιεσμένα «θέλω», αναπόφευκτα σε ρίχνουν στα βαθιά νερά. Σε μια κατάσταση αυτοψυχανάλυσης.

Κι αυτό γιατί ό, τι χαρακτήρα και να δημιουργήσεις, όσο μακριά και να φαίνεται από σένα…κουβαλάει δικά σου στοιχεία, τα οποία ίσως να μην έφτανες σε σημείο να γνωρίσεις ή να αποδεχτείς αν δεν ερχόταν η τέχνη της συγγραφής ή της υποκριτικής. Νομίζω ότι το μεγαλύτερο κέρδος από την εμπειρία αυτού του ρόλου για μένα είναι να ξαναθυμηθώ πόσο μεγάλη αρετή είναι το «να ακούς!» Το τόσο απλό αλλά και δύσκολο γιατί πολλοί νομίζουμε ότι ακούμε αλλά στην ουσία επεξεργαζόμαστε αυτό που θα απαντήσουμε. Παίρνουμε χρόνο για να γίνουμε πομποί. Έχουμε ξεχάσει πόσο σημαντικό είναι να είσαι ΜΟΝΟ δέκτης!

Ένας ψυχολόγος, πέντε ασθενείς: Αυτές είναι οι ιστορίες τους Facebook Twitter

Πώς πιστεύεις ότι έχει επηρεάσει η κρίση την ψυχολογία μας;

Εντελώς! Κάθε έκφανση της ζωής μας! Έχει οδηγήσει ανθρώπους στην αυτοκτονία κι έχει κάνει την κατάθλιψη μόνιμη κατάσταση της καθημερινότητάς μας! Τα ξέρουμε αυτά. Τα βιώνουμε κάθε μέρα…κι η τηλεόραση φροντίζει να μας το θυμίζει με τον πιο απάνθρωπο τρόπο. Αυτό είναι γνωστό και εμφανές. Αν θέλεις τώρα και την διεστραμμένη ερμηνεία του καλλιτέχνη θα σου πω ότι θα πρέπει σαν άνθρωποι να ευγνωμονούμε μέσα μας που βιώνουμε αυτήν την περίοδο της κρίσης. Στην ανέχεια και την πλήρη ανασφάλεια μόνο το απερίσκεπτο ζώο ο άνθρωπος στρέφει το κεφάλι και στον διπλανό του.

Θα ήθελες, αν υπάρξουν προτάσεις να γίνει μια μεγάλου μήκους τηλεοπτική σειρά; Πόσο δύσκολο είναι για την ελληνική τηλεόραση να παρουσιάσει καινούργια, διαφορετικά πράγματα;

Το να υπάρξει μια δίοδος και να βρει το FACES μια παραγωγή που θα το στηρίξει είναι ευχής έργον. A dream come true για όλους μας. Αυτή τη στιγμή είναι ένα αποτέλεσμα καθαρά προσωπικής επένδυσης όλων όσων δουλεύουμε γι’ αυτό. Χρόνου και χρήματος. Δυστυχώς η πρόσβαση στην τηλεόραση αν δεν έχεις τους κατάλληλους παράγοντες να σε στηρίξουν είναι αδύνατη. Η ελληνική τηλεόραση δυστυχώς έχει να διανύσει πολύ δρόμο….μέχρι να φτάσει σε ένα σημείο πιο φιλελεύθερο αν θες.

Η αισθητική, η παιδεία στην συντριπτική της πλειοψηφία θέλει λαϊκά θεάματα με πρωτοεπίπεδα και εύπεπτα θέματα. Δες ποια σήριαλ πάνε καλά…καταλαβαίνεις πολλά απ’ αυτό.  Χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι καλά κάποια από αυτά. Όταν στην Αμερική έχεις αντίστοιχα σήριαλ ευρείας αποδοχής με θεματολογία όπως τα τωρινά Shameless, το Slap, ή το Six feet Under παλιότερα… Πώς να δεχτείς ότι ένα πλάνο δύο ανδρών που φιλιούνται ή ένας αιχμηρός διάλογος θα περάσει από λογοκρισία και θα κοπεί; Είναι κρίμα ένα μέσον με τόση μεγάλη επιρροή στην κοινωνία και την οικογένεια να μην χρησιμοποιεί την δύναμη του αυτή για να εκπαιδεύσει και να ψυχαγωγήσει αλλά μόνο για να κρατήσει σε καταστολή τη σκέψη και το πνεύμα.

Ένας ψυχολόγος, πέντε ασθενείς: Αυτές είναι οι ιστορίες τους Facebook Twitter

Ποια ιστορία ασθενή είναι η αγαπημένη σου, και γιατί;

Και οι πέντε γεννήθηκαν από τους ηθοποιούς και εκτιμώ το γεγονός ότι ο καθένας έβαλε και προσωπικά στοιχεία στην ιστορία του. Η καθεμία για άλλους λόγους με συγκινεί. Μπορώ αν σου πως ποια μ’ έφερε σε άβολη θέση «με ψάρωσε» στη διάρκεια του γυρίσματος. Του Άλεξ, που τον υποδύεται ο Σταμάτης Αντύπας, ο οποίος είναι ερασιτέχνης. Είναι αυτές οι μαγικές στιγμές που μας χαρίζουν άνθρωποι που δεν έχουν την πείρα και την τεχνική αλλά έχουν την αυθεντικότητα. Το ύφος του  ήταν πραγματικά τόσο μέσα στην κατάσταση, που προς στιγμήν ξέχασα ότι κάναμε γύρισμα.

Με ποια ιστορία ταυτίζεσαι περισσότερο;

Δεν ταυτίζομαι με κάποια αλλά υπάρχει ένα στοιχείο αναφοράς ας πούμε στην ιστορία της Χριστίνας (Ζωή Βατίστα) σε σχέση με την προσπάθεια που κάνει να λυτρωθεί από την πατρική φιγούρα η οποία έχει καθορίσει τις επιλογές της ζωής της. Μέχρι τα τριάντα μου πάλευα με ανάλογο «εξορκισμό»!

Ποια είναι τα σχέδια για τη συνέχεια της σειράς;

Να ολοκληρωθούν τα γυρίσματα, να γραφτούν τα υπόλοιπα σενάρια, να μονταριστούν και να ανέβουν……στο κανάλι! Με την ελπίδα να ανεβαίνουν όλο και πιο πολύ τα views παγκοσμίως! Βοηθάει νομίζω ότι είναι και υποτιτλισμένα. Το εγχώριο κοινό είναι πολύ μικρό για να σου αποφέρει μια επιτυχία στο Youtube. Πρέπει να απευθυνθείς σε διεθνές επίπεδο.

Ένας ψυχολόγος, πέντε ασθενείς: Αυτές είναι οι ιστορίες τους Facebook Twitter

Τι σου αρέσει απ' την ξένη τηλεόραση αυτή την εποχή (αν βλέπεις κάτι); Τι θα πρότεινες να δούμε;

Μια σειρά που έχω λατρέψει – όχι τωρινή – η οποία είναι από τις πρώτες που έφερε την ψυχανάλυση στο προσκήνιο ήταν το Profiler. Μέσα δεκαετίας του 90΄. Οι συνειρμοί της ψυχολόγου Sam Walters (Ally Walker) που προσπαθεί να μπει στο μυαλό του εκάστοτε serial killer ήταν κάτι που με είχε συναρπάσει.

Μαζί με όλη την περσόνα της ηθοποιού. Νομίζω ότι αυτή η σειρά ενέπνευσε και τα πιο πρόσφατα Criminal Minds, Lie to me, CSI κλπ. Από τωρινές σειρές δαγκωτό το Shamless που ανέφερα και παραπάνω. Μια πολύτεκνη οικογένεια επιβιώνει σε ένα σπίτι με την μάνα να τους έχει εγκαταλείψει και τον πατέρα αλκοολικό να τον μαζεύουν από τα πεζοδρόμια.  Σκληρές καταστάσεις ιδωμένες μέσα από μια black humor διόπτρα. 

Επίσης μια σειρά που αναφέρεται στην ιστορία του καναλιού BBC «The Hour».  Όταν θέλουν να αποδώσουν μια εποχή οι άτιμοι οι Άγγλοι το κάνουν τόσο καλά. Αναμένω να δω το the Last man on earth που έχει πολύ ενδιαφέρουσα κινηματογράφιση με μία μόνο κάμερα.

*Το κανάλι με τα επεισόδια 

**Στο Facebook

8

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

4 σχόλια
Εγώ πάλι έχω πάθει πλάκα ... το θεωρώ πολύ καλό. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω ... είναι τους ΕΛΛΗΝΑΡΕΣ ! που θάβουν και σχολιάζουν τα πάντα λες και έχουν την απίστευτη αισθητική και παιδεία .. και οτιδήποτε καινούριο και διαφορετικό ... το φτύνουν χωρίς καν δεύτερη σκέψη ... Αυτό μας διαχωρίζει από την δυτική Ευρώπη ... δυστυχώς...
"Chris first session - sex addict' (gay themed)". Φυσικά και ο γκέι είναι αυτός που θα έκανε τον σεξομανή που θέλει να κάνει σεξ με τον ψυχολόγο. Ο γκέι θέλει να κάνει σεξ με όλους άλλωστε, με ότι κινείται. Το να έχει ένας ομοφυλόφιλος προβλήματα παρόμοια με των υπολοίπων παραείναι αφύσικο. Αυτά τα στερεότυπα τελικά δε θα τα αποβάλλουμε ποτέ!
Γιατί είναι αφύσικο? οι ομοφυλόφιλοι δεν διαφέρουν από τον υπόλοιπο κόσμο αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα όπως όλοι μας ... αν και κατά την γνώμη μου το πάει κάπου αλλού ...
Φυσικά και ΔΕ διαφέρουν. Ειρωνικό ύφος είχε το σχόλιο μου και απ'οτι βλέπω μάλλον δεν το κατάλαβαν και πολλοί. Αναφέρομαι στο γνωστό στερεότυπο του γκέι-σεξομανή που συνεχώς προβάλλεται.
Είδα αρκετά επεισόδια και με εντυπωσίασε πως υπάρχει τελείως διαφορετική υποκριτική προσέγγιση από μέρους του ψυχολόγου ανάλογα με αυτόν που έχει απέναντί του. Πραγματικά δεν παίζουν οι ηθοποιοί και είναι πιο άμεσοι από ηθοποιούς που βλέπουμε στη τηλεόραση. Επίσης πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες και εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Το εύρημα με την κρυφή καταγραφή όλα τα λεφτά... !
Είδα το πρώτο και έχω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις:Παίξιμο: Εχμ... ΟΚ για ερασιτεχνική προσπάθεια. Λίγο άτονο.Ήχος: Πολύ κακός. Κατανοώ πως δεν είναι μεγάλη παραγωγή για να έχει εξαιρετικό ήχο αλλά ο συνδυασμός κακής ακουστικής και εξωτερικών ήχων το κάνει χειρότερο και αποσπά την προσοχή.Επίσης παρατήρησα πολλά κοντινα ενώ η γλώσσα του σώματος είναι πολύ σημαντική.