Η ζωή και ο θάνατος του Παύλου Μπακογιάννη

Η ζωή και ο θάνατος του Παύλου Μπακογιάννη Facebook Twitter
18

H αρκετά δημοφιλής -στη δεκαετία του '80- οργάνωση 17 Νοέμβρη δολοφόνησε τον Παύλο Μπακογιάννη στις 7.58 το πρωί της 26ης Σεπτεμβρίου 1989. Τρεις ένοπλοι τον πυροβόλησαν με δύο 45άρια πιστόλια και τραυμάτισαν θανάσιμα.

Η επιλογή του προσώπου προκάλεσε έκπληξη. Δολοφονίες βασανιστών της Χούντας, συνεργατών των Αμερικανών ή μεγαλοεπιχειρηματιών ήταν συνηθισμένες. Ο Μπακογιάννης όμως ήταν μία απ' τις πιο γνωστές 'φωνές' του αντι-δικτατορικού αγώνα, και, παρ' ό,τι δεξιός είχε προσπαθήσει για την Εθνική Συμφιλίωση, και την επούλωση των πληγών του Εμφυλίου και του Διχασμού.

Θεωρούνταν με άλλα λόγια ένας άνθρωπος με σύνεση, χαμηλών τόνων, δημοκράτης και ενωτικός. Η δολοφονική επίθεση εναντίον του απ' την 17 Νοέμβρη ξένισε ακόμα και υποστηρικτές της. Από όλους τους φιλο-χουντικούς πολιτικούς που κυβέρνησαν, που έκλεψαν, που κορόιδεψαν, η οργάνωση βρήκε να τιμωρήσει κάποιον νεοεκλεγέντα βουλευτή και μάλιστα μετριοπαθή;

Ακόμα χειρότερο θεωρήθηκε πως η 17 Νοέμβρη χρησιμοποίησε ως αιτιολογία το παρακάτω:

«Αποφασίσαμε λοιπόν να εκτελέσουμε τον απατεώνα και ληστή του λαού Μπακογιάννη. Ο κύριος αυτός είναι υπεύθυνος όχι μόνο γιατί έκλεψε τα πρώτα 60 εκατομμύρια του ιδρυτικού κεφαλαίου της Γραμμής αλλά και για τις εκατοντάδες εκατομμύρια που είτε έκλεψε μαζί με τον συνεργάτη του Κοσκωτά για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου Γραμμής, αλλά και για την αγορά μέσω της Γραμμής της Τράπεζας Κρήτης» (απόσπασμα από τη 12σέλιδη προκήρυξη με ημερομηνία 18.9.1989 που εστάλη στην «Ελευθεροτυπία» στις 9 Οκτωβρίου 1989).

Η ζωή και ο θάνατος του Παύλου Μπακογιάννη Facebook Twitter

Τους ισχυρισμούς περί "απατεώνα" Μπακογιάννη είχε κάνει δημοφιλείς η εφημερίδα ΑΥΡΙΑΝΗ του Κουρή, που στα τέλη των '80ς (όπως και σε οποιαδήποτε άλλη χρονική περίοδο) δεν ήταν και το πιο έγκυρο μέσο και πετούσε λάσπη σε αντιπάλους, ειδικά σε προεκλογικές περιόδους. 

To ότι η Αυριανή και η 17 Νοέμβρη θεώρησαν τον Μπακογιάννη ένοχο για το σκάνδαλο Κοσκωτά, τη στιγμή που έσκαγαν καθημερινά αποκαλύψεις για τον Παπανδρέου, τον Κουτσόγιωργα, τον Πέτσο και ένα σωρό ακόμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, κρίθηκε ως αστοχία. Το ότι η 17 Νοέμβρη όμως επέλεξε απ' όλους όσους σχετίζονταν πραγματικά με το σκάνδαλο να εκτελέσει κάποιον που είχε κριθεί ένοχος απ' την εφημερίδα του Κουρή (άτυπο κομματικό όργανο του ΠΑΣΟΚ) δεν έμεινε ασχολίαστο από τον Τύπο της εποχής.

Η εφημερίδα «Πρώτη» στην έκτακτη έκδοσή της την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 1989 γράφει ότι η «Αυριανή» με δημοσίευμά της στις 11.9.1989 προτρέπει σε δράση τη 17Ν, αφού αναφέρεται σε προβοκάτσια την οποία, σύμφωνα με την εφημερίδα του Κουρή, σχεδιάζει η ΝΔ κατά του ΠαΣοΚ, καλεί ουσιαστικά τη 17Ν να εμφανιστεί πριν από τις εκλογές για να κριτικάρει τις πολιτικές εξελίξεις και να αναλάβει δράση εναντίον της κυβέρνησης Τζαννετάκη. Η «Πρώτη» συνεχίζει: «Η σατανική όσο και αφελής αυτή υπόδειξη, μετά τη σημερινή δολοφονική ενέργεια, αποκτά ουσιαστικά διάσταση και είναι σκόπιμο να εξεταστεί από τις δικαστικές αρχές».

Ο Χαρίλαος Φλωράκης, σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο», την Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου του 1989, δήλωσε για τον φόνο του Μπακογιάννη, ότι «η "Αυριανή" προετοίμασε το έγκλημα της 17Ν».

Η «Απογευματινή» την Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 1989 είχε ως πρώτο τίτλο «Πολιτικοί αρχηγοί: Να οι ηθικοί αυτουργοί. Το ΠαΣοΚ πίσω απ' τους φονιάδες. Αμεση σχέση κινήματος και εκτελεστών» και ο «Ελεύθερος Τύπος» της ίδιας ημέρας έγραφε: «Χτύπησε η πασοκική 17 Νοέμβρη».

Η ζωή και ο θάνατος του Παύλου Μπακογιάννη Facebook Twitter
Η εισοδος της πολυκατοικίας όπου στεγαζόταν το γραφείο του Μπακογιάννη φωτογραφημένη λίγο μετά τη δολοφονία του.

Η «Αυγή» έγραψε την Τετάρτη 27.9.1989: «Η 17Ν ήξερε τι επιδίωκε: Να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τη διαδικασία της κάθαρσης. Να δημιουργήσει κλίμα έντασης και αναταραχής. Να αναιρέσει τη βούληση του ελληνικού λαού να πορευθεί ομαλά προς τις επικείμενες εκλογές και φυσικά να "αποδείξει" ότι τα σκάνδαλα του καλαμποκιού ή των υποκλοπών ή του Κοσκωτά δεν είναι δα μια τόσο σοβαρή υπόθεση ώστε να ασχολούμαστε με αυτήν».

Στην ίδια έκδοση, ο Χαρίλαος Φλωράκης λέει: «Οι αυριανιστές ήσαν οι μόνοι που δεν αισθάνθηκαν για τον φόνο του Μπακογιάννη ντροπή. Κάποιοι βέβαια εμφανίστηκαν υποκριτικά συντετριμμένοι. Ενώ κάποιοι άλλοι – θρασείς, προκλητικοί, αγριάνθρωποι – δεν απέκρυπταν τον επόμενο στόχο τους: "Μετά τον Μπακογιάννη", έλεγαν, "σειρά έχει ο Κύρκος"!».

Ο Μπακογιάννης ήταν μία απ' τις πιο γνωστές 'φωνές' του αντι-δικτατορικού αγώνα, και, παρ' ό,τι δεξιός είχε προσπαθήσει για την Εθνική Συμφιλίωση, και την επούλωση των πληγών του Εμφυλίου και του Διχασμού.

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΤ-1
Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 1989

Σημέρα, 26 χρόνια μετά η Αστυνομία διαθέτει την ομολογία του Βασίλη Τζωρτζάτου, ο οποίος είπε στην προανακριτική του κατάθεση ότι πήρε μέρος στη λήψη απόφασης της δολοφονίας.

Βάσει της κατάθεσής του, με τη δολοφονία εμπλέκονται ακόμη οι Αλέκος Γιωτόπουλος, Δημήτρης Κουφοντίνας, Σάββας Ξηρός και Ηρακλής Κωστάρης: «... Σε συνάντηση που είχαμε στα μέσα Αυγούστου 1989 εγώ, ο "Λάμπρος" (σ.σ.: Γιωτόπουλος), ο "Λουκάς" (σ.σ.: Κουφοντίνας) και ο "Μιχάλης" (σ.σ.: Σ. Ξηρός) με πρόταση του "Λουκά" και του "Λάμπρου" αποφασίσαμε την εκτέλεση του βουλευτή Μπακογιάννη. [...] Την εκτέλεση έκαναν ο "Λουκάς", ο "Μιχάλης" και ο "Χάρης" (σ.σ.: Κωστάρης), χωρίς να ξέρω ποιος πυροβόλησε. Μετά την εκτέλεση και οι τρεις ήρθαν πεζή στο αυτοκίνητο όπου ήμουν εγώ».

Στη δική του κατάθεση ο Χριστόδουλος Ξηρός τονίζει: «Στη δολοφονία του Μπακογιάννη εγώ δεν συμμετείχα, πλην όμως, απ' όσα άκουσα στην οργάνωση, την ομάδα αποτελούσαν ο "Σταμάτης", ο αδελφός μου ο Σάββας, ο "Λουκάς", ο "Χάρης" και ο "Λάμπρος"».

*****

 


Ο Μπακογιάννης ήταν 54 ετών όταν έπεσε νεκρός στην είσοδο της πολυκατοικίας της οδού Ομήρου στην Αθήνα, όπου στεγαζόταν το γραφείο του. Η ζωή του είχε ξεκινήσει στις 10 Φεβρουαρίου του 1935 στο χωριό Βελωτά της Ευρυτανίας, όπως διαβάζω στην βικιπαίδεια. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του παπα - Κώστα και της Ειρήνης Μπακογιάννη. 

Σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, παίρνοντας πτυχίο Πολιτικής Οικονομίας και Πολιτικών Επιστημών των Πανεπιστημίων Μονάχου, Τύμπιγκεν και Κωνσταντίας (Konstanz), στο Πανεπιστήμιο της οποίας ανακηρύχθηκε κατόπιν Διδάκτωρ των Κοινωνικών Επιστημών. Δίδαξε Πολιτικές Επιστήμες και Δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 και για 10 περίπου χρόνια διηύθυνε το ελληνόφωνο πρόγραμμα της ραδιοφωνίας της Βαυαρίας.

Ήταν διευθυντής του ελληνικού προγράμματος της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, όταν έγινε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Από τη θέση αυτή αντιτάχθηκε στο δικτατορικό καθεστώς και έκανε εκπομπές με σχόλια και ειδήσεις που αναμεταδίδονταν και από την «Ντόιτσε Βέλλε» και πολύ γρήγορα έγιναν σημείο αναφοράς του αντιδικτατορικού αγώνα.

Στο Μόναχο γνώρισε τη Ντόρα Μητσοτάκη, κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης και την οποία και παντρεύτηκε το 1974. Μαζί της απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα.

Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (1974) επέστρεψε στην Ελλάδα. Εργάσθηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» και το 1982 ανέλαβε εκδότης - διευθυντής του εβδομαδιαίου περιοδικού «ΕΝΑ» ως το Φεβρουάριο του 1985. Από το Νοέμβριο του 1985 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1989 διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Προέδρου της Ν.Δ. Κώστα Μητσοτάκη.

Τον Ιούνιο του 1989 εκλέχθηκε βουλευτής της μονοεδρικής περιφέρειας Ευρυτανίας. Ακολούθησε η Κυβέρνηση Τζαννετάκη, στο σχηματισμό της οποίας έλαβε ενεργό ρόλο, ως διαπραγματευτής μεταξύ του κόμματός του και του Συνασπισμού.

Η ζωή και ο θάνατος του Παύλου Μπακογιάννη Facebook Twitter

 

Λίγο πριν δολοφονηθεί, κατήρτησε ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ευρυτανίας, το οποίο υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως πολιτικός θεωρούνταν ήπιος και συναινετικός. Θεωρούσε επιβεβλημένη την υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών, την επούλωση των πληγών του Εμφυλίου και του Διχασμού και την Εθνική Συμφιλίωση. Ήταν επίσης εισηγητής, εκ μέρους της Ν.Δ., του νομοσχεδίου για την απάλειψη των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου που υπερψηφίστηκε και έγινε Νόμος το καλοκαίρι του 1989.

Την ημέρα που δολοφονήθηκε συνέπεσε να εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση η χρηματοδότηση του προγράμματος για την Ευρυτανία, που ο ίδιος είχε καταρτίσει.

Θεωρούνταν ένας άνθρωπος με σύνεση, χαμηλών τόνων, δημοκράτης και ενωτικός. Η δολοφονική επίθεση εναντίον του απ' την 17 Νοέμβρη ξένισε ακόμα και υποστηρικτές της. 

 

 

***** 

 

[+]

Η εκπομπή ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ του Γιώργου Πετρίτση σκιαγραφεί την προσωπικότητα του δημοσιογράφου και πολιτικού ΠΑΥΛΟΥ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ διατρέχοντας την πορεία της προσωπικής και πολιτικής του ζωής μέχρι τη στιγμή της δολοφονίας του από την «17 Νοέμβρη».
Για την προσωπικότητα, το έργο και την πολιτική σκέψη του Παύλου Μπακογιάννη μιλούν η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Λεωνίδας Κύρκος, ο δημοσιογράφος Γιάννης Κακουλίδης, ο ποιητής Κυριάκος Χαραλαμπίδης, ο πατέρας του π. Κωνσταντίνος Μπακογιάννης και ο δήμαρχος Προυσού Αθανάσιος Φέγγος.
Τα παιδιά του Κώστας και Αλεξία μεταφέρουν τα δικά τους βιώματα για την απώλεια του πατέρα τους και αφηγούνται μνήμες από τη ζωή μαζί του.

18

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

11 σχόλια
Εδώ το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε και αυτοί καθάριζαν διευθυντές εφημερίδων της ΝΔ. Ποτέ μα ποτέ δεν σκότωσαν μέλος του ΠΑΣΟΚ. Μόνο έναν Κανελλόπουλο τη ΓΣΕΕ αν θυμάμαι καλά τραυμάτισαν.
Ακολουθεί προσωπική μαρτυρία. Την ημέρα που δολοφονήθηκε ο Μπακογιάννης είχα ανέβει στου Ζωγράφου από το πρωί για να εγγραφώ στο Πανεπιστήμιο. Κατεβαίνοντας με το λεωφορείο προς το κέντρο για να πάρω το δεύτερο λεωφορείο που θα με γύριζε σπίτι μου από την Σίνα στο οφθαλμιατρείο διαπίστωσα κυκλοφοριακό κομφούζιο. Σε σημείο που ψυλλιάστηκα όπως όλοι οι επιβαίνοντες ότι κάτι συμβαίνει!. Πράγματι η οδός Ομήρου ήταν κλειστή. Αστυνομικές δυνάμεις κλπ.Μάθαμε κατόπιν για το γάζωμα του Μπακογιάννη. Και απόρησα. Και συνειδητοποίησα κατόπιν ότι εκείνη την μέρα έγιναουσιαστικά πολίτης. Το ΕΝΑ το είχε αρχισυνταξία οικογενειακός γνωστός. Ήξερα κάποιες πληροφορίες για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Βαλίτσες με χρήματα που πηγαινοέρχονταν. Την Τράπεζα Κρήτης και κάτι σου ξου μου που διέρρεαν για ελικόπτερα και φυγή. Δεν πρόλαβε ο Κωσκωτάς.Είχα γελάσει θυμάμαι με την γελοιογραφία του ΚΥΡ που σατίριζε την διάσημη φωτό του Μητσοτάκη που υποτίθεται σύμφωνα με τον Κουρή της Αυριανής ήταν δίπλα σε 2 Γερμανούς στρατιώτες. Έλεγε -δεν θα το ξεχάσω ποτέ_ Τά μα'θες βρήκαν μια τοιχογραφία ενός προγόνου του Μητσοτάκη δίπλα σε δύο Πέρσες! Το τι πόλεμο του έκαναν αυτού του ανθρώπου από το μετερίζι της Αυριανής δεν λεγόταν. Τον Μπακογιάννη τον πήρε η μπάλα και για τον γάμο του με την Ντόρα. Το ΚΛΙΚ με άρθρα του editorial τότε έλεγε ότι η δημοκρατία δεν έχει ανάγκη ειδικά δικαστήρια γιατί έχει άλλο ειδικό βάρος και έγλειφε τον Λαλιώτη σε κάθε ευκαιρία. Τελικά την πλήρωσε ο μακαρίτης ο Κουτσόγιωργας κι ο γιός του αγωγιάτη. Και παρά τρίχα ο Πέτσος αργότερα...θυμάστε.Για χρόνια το ΠΑΣΟΚ είχε διαστρέψει κάθε έννοια ηθικής υπερασπιζόμενο μόνο τους δικούς του (Τεμπονέρας) και κλείνοντας τα μάτια σε οποιονδήποτε άλλον ακόμα κι αν ήταν παντελώς άσχετος (πχ Αξαρλιάν). Σε έκανε να σιχαίνεσαι πραγματικά....Μάλιστα κορόιδευε τον Κύρκο ως τον γραφικό άνθρωπο με την φυσαρμόνικα!!. Ισως τον μετριοπαθέστερο και σοβαρότερο άνθρωπο της Αριστεράς την εποχή εκείνης που τον θαυμάζαμε και τον σεβόμασταν όλοι δεξιοί κι αριστεροί.Από κει και μετά και μόνο το τσουβάλισμα των 2 μεγάλων κομματικών μεγεθών στις τωρινές απαξιώσεις τύπου 40 χρόνια τα ρημάξατε δεν ευσταθεί. Ο ένας εταίρος έχει κολοσσιαίο μερίδιο ηθικής κυρίως ευθύνης για το ξεχαρβάλισμα της νοοτροπίας ενός ολόκληρου λαού. Και για την δικαιολόγηση ακόμα και εγκλημάτων όπου συμφέρει.Την μέρα της δολοφονίας του Μπακογιάννη αποφάσισα ότι ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να ψηφίσω ποτέ στην ζωή μου. Και το τήρησα.
Ο Τεμπονέρας δεν ήταν του ΠΑΣΟΚ.Όσο για τον Κύρκο,ναι η αριστερά που δεν αποτελεί απειλή για την καθεστηκυία τάξη,είναι πάντα αυτή που τυγχάνει μεγάλης εκτίμησης.Όσον αφορά την Ντόρα,ήταν στα χωρίσματα τότε με τον Μπακογιάννη.Τώρα για το αν φέρουν ευθύνη τα 2 μεγάλα αστικά κόμματα;Τεράστια και ισόποση.Επί 40 χρόνια διαγωνίζονταν και διαγκωνίζονταν ποιος θα καταφέρει με την πολιτική του να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των τζακιών που τους προσεταιρίζονταν.Για να έρθει η λυπητερή το 2009 που από την πολλή την μάσα είχαν στουμπώσει και χρειάζονταν "απόφραξη" τα κεφάλαια τους.Ξεφούσκωσε το ΠΑΣΟΚ και βρέθηκε ο νέος πόλος του δικομματισμού,η μετεξέλιξη της μετεξέλιξης της ΕΑΡ του Κύρκου,που λέγαμε και παραπάνω...Ο ΣΥΡΙΖΑ ντε!
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.Το τσουβάλιασμα που αναφέρεις και το ότι όλοι φταίνε ίσια και όμοια, ένα ελεϊνό εφεύρημα του ΠΑΣΟΚ όταν κατάλαβε ότι το πήρε ο κατρακύλα, τελικά χαντάκωσε τον ένα μόνο "Εταίρο". Αυτό αποτυπώνεται στα σημερινά ποσοστά των δύο κομμάτων. Η ΝΔ σταθερά στον πυρήνα της του 30% (ας μη γελιόμαστε αυτό είναι το στανταρ ποσοστό των δεξιών στην Ελλάδα, οι άλλοι είναι περαστικοί) και το ΠΑΣΟΚ στην ανυπαρξία, προσπαθεί να επιβιώσει με παρθενογένεση μέσα στο σωλήνα του ΣΥΡΙΖΑ.
ωραία η καραμέλα του Αυριανισμού και βλέπω ακόμα και σήμερα σας χρησιμεύει να εκτονωθείτε με τα keyboard και virtual αντιδικούντες.... ας δούμε όμως και κάτι άλλο που πιστεύω είναι άξιο αναφοράς:26 Σεπτεμβρίου 1989: δολοφονία Μπακογιάννημια μέρα μετά - 27 Σεπτεμβρίου 1989: η βουλή στέλνει με ψηφοφορία τον Παπανδρέου και άλλα πασοκάκια της εποχής στο ειδικο δικαστήριο.Η ψηφοφορία ήταν προγραμματισμένη, προφανώς δεν οργανώθηκε μετά την δολοφονία. Κατ'εμέ πρόκειται καθαρά για διπλό 'μήνυμα' της πασοκο-καθοδηγούμενης 17Ν προς πάσα κατεύθυνση:1) τι περιμένει όποιον πάει να σκεφτεί σοβαρά μια πραγματική δίκη των πασοκολαμογιών της εποχής.... 2) το πασοκ ορίζει τη μοιρασιά και τους όρους του παιχνιδιού.'Ολοι έτρωγαν πάντα. Μια μικρή κρίση στις σχέσεις των δυο , με θέμα το ποιος θα φάει τα περισσότερα, την ανάγουμε σε εθνικό θέμα και λέμε για Αυριανισμούς και κατηγορούμε φανταστικούς εχθρούς......Ο εχθρός είναι ο εαυτός μας, που προσυπογράφει τη συνέχιση του ίδιου βρώμικου καθεστώτος σε κάθε εκλογές.
1. Οι Δεξιοί που κυβερνούν αγκαλιά με το αποσυντεθειμένο ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου καταγγέλλουν εναγκαλισμό του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ.2. Οι Δεξιοί μιλούν για "Αυριανισμό" ως να είναι οι ίδιοι αμόλυντοι από αυτή την κοινωνική, πολιτική και ιδεολογική παθολογία, ως να λείπουν οι "Κουρήδες" από τη Δεξιά, ως να μην είναι δηλαδή το 99,99% των στελεχών της ταυτόχρονα κακόγουστοι, λαϊκιστές, κλεπτοκράτες και υπηρέτες των Ελλήνων "Ολιγαρχών" (ξέρετε, αυτών των κατσαπλιάδων τραπεζιτών, εφοπλιστών, εργολάβων, εκδοτών που το παίζουν επιχειρηματίες, χωρίς να έχουν στην πραγματικότητα την παραμικρή σχέση με τον καπιταλισμό).3. Οι Δεξιοί τολμούν να χρεώνουν τις δολοφονίες της 17Ν σε ολόκληρο τον χώρο που βρίσκεται αριστερά της δικής τους παράταξης, αλλά βέβαια ούτε λέξη δεν βγαίνει από το στόμα τους για τον Μπαλτάκο, που ως φερέφωνο του Σαμαρά, συμμετείχε στον σχεδιασμό της δράσης της εγκληματικής οργάνωσης της Χ.Α., ουσιώδες μέρος της οποίας δράσης είναι οι δολοφονίες και οι κάθε λογής βιαιοπραγίες. 4. Οι Δεξιοί που χρησιμοποιούσαν ανέκαθεν το παρακράτος για να τρομοκρατούν το λαό (Γκοτζαμάνης/Εμμανουηλίδης, Κορκονέας, Ρουπακιάς) μιλούν για την βία της Αριστεράς. Υ.Γ. Γελάω πολύ με κάποιους που διάβασαν τις "Ιστορίες από την Κολιμά", έμαθαν τον Berzin, βίωσαν κάποιου είδους αποκάλυψη και, θέλοντας να φωτίσουν και εμάς τους υπολοίπους, κάνουν σχολιάκια στα οποία αφήνουν εννοηθεί πως υπάρχει μια κόκκινη γραμμή (κόκκινη εξαιτίας του αίματος αλλά και της ιδεολογίας) που συνδέει τον Στάλιν και τον Μπέρια -μέσω Ανδρέα Παπανδρέου φυσικά- με τον Τσίπρα και την Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Λέγεται, πως μέχρι την δολοφονία Μπακογιάννη,υπήρχαν αρκετοί,που έβλεπαν με ανομολόγητη,ένοχη, συμπάθεια την 17Ν.Η δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη,ξάφνιασε πολλούς,και άρχισε πλέον να συνειδητοποιείται ευρύτερα τι ακριβώς σημαίνει τρομοκρατία.
Η Αυριανη του Κουρη, που στηριζε για χρονια το πιο χυδαιο, λαικιστικο παπανδρεικο Πασοκ, χερι χερι με τα παπαδοπαιδια της 17 Νοεμβρη. Η Αυριανη του βορβορου και της χυδαιοτητας, που αποκαλουσε κιναιδο το Χατζιδακι και ναζι το Μητσοτακη, η Αυριανη του Κουτσογιωργα και του Τομπρα, της τραμπουκικης, φασιστο/λαικιστικης πασοκοκρατιας του 80. Που δεν ηθελε ανθρωποι σαν τον Μπακογιαννη η τον Κυρκο να γεφυρωσουν το χασμα μεταξυ δεξιας και αριστερας, αφηνοντας στην ακρη το Πασοκ (τους ενδιαμεσους γυφτους, οπως ελεγε ο Σαββοπουλος). Η Αυριανη και ο κος Κουρης, που σημερα υποστηριζουν αυτο που τους θυμιζει τις παλιες καλες εποχες της αειμνηστης πασοκοκρατιας. Τον κο Τσιπρα και το Συριζα...
θυμάμαι επακριβώς σε εκείνη την προκύρηξη που χαρακτήρισε η 17Ν τον Μπακογιάννη "νουμερο 2 πολιτικό πρόσωπο υπεύθυνο για το σκάνδαλο Κοσκωτά" βγάζοντας έτσι λάδι και όλη την πολιτική ιεραρχία που ήταν ...πάνω από αυτόν πράγμα που ούτε η Αυριανή τότε δεν τόλμησε να το κάνει έτσι ξεκάθαρα.
Αυριανή χέρι χέρι με τα ζωντόβολα της 17Ν αποφάσιζαν δολοφονίες και ο λαουτζίκος της εποχής χειροκροτούσε επιδοκιμάζοντας.Τα λέει μια χαρά ο καπτάν Γιώτης aka Φλωράκης παραπάνω, αλλά τότε δεν τον άκουγε κανείς, κάνα θόρυβο οι κάνουλες που είχαν ανοίξει από την ΕΟΚ... τώρα όλοι(;) σιχτιρίζουν με μνήμη ασθενή, χρυσόψαρου.Κάτι σωστό έχει πει ο άκομψος Πάγκαλος: Μαζί τα φάγαμε, αλλά και μαζί ΤΟΝ φάγαμε!
Φλωράκης σκέτο παρακαλώ όχι και καπετάν Γιώτης. Ποιος βρήκε να κάνει δηλώσεις για εγκλήματα. Άν είχε τσίπα δεν θα πρεπε να κάνει την παραμικρή δήλωση για τη δολοφονία Μπακογιάννη, όταν ο ίδιος ήταν υπεύθυνος για τους 90 σφαγιασθέντες στρατιώτες του Εθνικού Στρατού και την απαγωγή 300 παιδιών από το Καρπενήσι στη διάρκει του Συμοριτοπολέμου (πατρίδα του Μπακογιάννη). Σίγουρα η δήλωση έγινε για να καταδείξει ως επόμενο στόχο της 17Ν τον ομοιδεάτη του Κύρκο και να κερδίσουν καμια ψήφο. Αυτόν που μαζί δώσαν την αρχηγεία του ΚΚΕ Εσωτερικού στην Δαμανάκη. Ναι αυτή τη σοσιαλίστρια και αγωνίστρια του Πολυτεχνείου, του μετέπειτα ΠΑΣΟΚ. Του ΠΑΣΟΚ που δηλωσε πως το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του, γι αυτο αυτή σήμερα ως επίτροπος για θέματα αλιείας τσεπώνει 250000 το χρόνο. Τι θέλω να πω; Ότι ακόμα και μπροστά σε μια δολοφονία οι πολιτικάντηδες κοιτάνε να καρπωθούν λαϊκή συμπάθεια και ψήφους, είτε να κουκουλώσουν τις αμαρτίες τους.Από κει και πέρα τα ονόματα πολιτικών που παρατίθενται στο άρθρο και τα ονόματα των φυλλάδων προκαλούν σίγουρα δυσάρεστες μνήμες μιας εποχής που θεωρητικά είμαστε σε οικονομικά και αναπτυξιακά ντουζένια, ενώ στην πραγματικότητα διανύαμε μια εποχή σκοταδισμού, παρακράτους και πλήρους μαφίας που ξεκινούσε από τον εκλεγμένο πρωθυπουργό με 45% το '85.Το ("μαύρο") '89 τον βρίσκει να έχει φορτωθεί ένα τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο, έναν γάμο τον Ιούλιο με μια πιτσιρίκα 35 χρόνια μικρότερη που του διοικούσε το πολιτικό γραφείο και κινούσε τα νήματα στο ΠΑΣΟΚ και τέλος τις χαμένες εκλογές του Ιουνίου με ένα απερίγραπτο 40%, όταν ουσιαστικά θα πρεπε να βρίσκεται εκτός βουλής, αν όχι στα κάγκελα.Μέσα σε όλη αυτή την οχλαγωγία διαφθοράς, εξιλαστήριο θύμα βρέθηκε ο σίγουρα ακίνδυνος για την πολιτική ζωή Μπακογιάννης, που προφανώς η δολοφονία του εξυπηρέτησε απλά στο να γίνει μετατόπιση προβλήματος και ενδιαφέροντος από το σκάνδαλο της εποχής.