Τσακώνουν το σύζυγό σας να έχει κάνει απατεωνιά. Πώς αντιδράτε;

Τσακώνουν το σύζυγό σας να έχει κάνει απατεωνιά. Πώς αντιδράτε; Facebook Twitter
24

Η είδηση απ' το LIFO.gr: "Ο σύζυγος της Μαρίας Γιαννακάκη, Κώστας Γασπαρινάτος φαίνεται ότι εργάζεται στο δημόσιο με πλαστό πτυχίο. Συγκεκριμένα το δημοσίευμα υποστηρίζει ότι ο κ. Γασπαρινάτος είχε εμφανίσει πλαστό πτυχίο Πολιτιστικής Διαχείρισης και Οικονομικών του Πολιτισμού από το London School of Economics. O κ. Γασπαρινάτος είχε προσληφθεί στον δήμο Κορυδαλλού τη δεκαετία του 1980 ως ΔΕ, αλλά αργότερα έγινε ΠΕ καθώς εμφάνισε το εν λόγω πτυχίο."

Πώς αντιδρούν συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις οι πολιτικοί μας; Γίνονται έξαλλοι, μιλούν για επινοημένες σκευωρίες, κουνάνε το δάχτυλο, και κατηγορούν τους πάντες που προσπαθούν να κατηγορήσουν την οικογένειά τους - κι ας ξέρουν ότι όσα τους καταμαρτυρούνται είναι αληθή! 

Πόσο ευχάριστη αλλαγή να βλέπεις τη Μαρία Γιαννακάκη ούτε να επικαλείται συνωμοσίες και αόρατους εχθρούς που έστησαν σκευωρίες, ούτε να αρνείται τα πάντα και να λέει "ας περιμένουμε την δικαιοσύνη να αποφασίσει" (εννοώντας, ας περιμένουμε να ξεχαστεί το θέμα). 

Ενώ ο άγραφος νόμος των πολιτικών λέει πως η Γιαννακάκη κανονικά θα έπρεπε να μας θεωρήσει χαζούς και να διαψεύσει, να φωνάξει δυνατά, να το παίξει εξοργισμένη, να προσπαθήσει να μας κάνει να νιώσουμε ενοχές ακόμα και που σκεφτήκαμε ότι κάτι τέτοιο συνέβη στην οικογένειά της, η ίδια έδειξε άλλο πολιτικό πολιτισμό και ευτυχώς περιόρισε τα κλισέ περί πολιτικής εκμετάλλευσης μόνο σε δυο φρασούλες στο τέλος της απάντησής της ("Οποιοσδήποτε συσχετισμός του γεγονότος με την κοινοβουλευτική μου ιδιότητα και την πολιτική μου δραστηριότητα δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα. Οι ελάχιστοι που προσπαθούν να αξιοποιήσουν το γεγονός για δικές τους σκοπιμότητες, δεν θα καταφέρουν τίποτα").

Η απάντησή της μου άρεσε, καθώς η βουλευτής δεν προσπάθησε να κρυφτεί πίσω απ' το δάχτυλό της. 

ΔΗΛΩΣΗ Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ.

"Όπως είδε το φως της δημοσιότητας, ο σύζυγος μου, εργαζόμενος από τη δεκαετία του 1980 στον Δήμο Κορυδαλλού, είχε προσκομίσει εκ των υστέρων και μετά την πρόσληψη του, πλαστό πτυχίο.

 

Ο αιφνιδιασμός μου ήταν απόλυτος, καθώς είχα πλήρη άγνοια, αφού με τον σύζυγο μου γνωρίστηκα το 1998 σε ακαδημαϊκό χώρο.

  

Ως Έλληνας πολίτης, πολλώ δεν μάλλον ως βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου, πιστεύω ότι πρέπει να υποστεί τις συνέπειες που προβλέπονται από το νόμο, οι οποίες και θα ακολουθηθούν για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους που έχουν υποπέσει σε τέτοια αδικήματα. Κατά συνέπεια ζητώ να υποστώ εγώ και η οικογένεια μου, την ίδια μεταχείριση που έχουν και όλες οι υπόλοιπες οικογένειες.

  

Προκαλώ μάλιστα οποιονδήποτε να αναφέρει, αν από την ημέρα που πληροφορήθηκα το γεγονός, απευθύνθηκα οπουδήποτε προκειμένου να προστατεύσω τον σύζυγο μου."

 

 

====

 

Η παραδοχή του λάθους, η αυστηρότητα προς τους οικείους μας αν όντως έχουν κάνει λάθος, και η απαίτηση να υποστεί ο σύζυγος τις όποιες συνέπειες και να υποστεί η οικογένειά της την ίδια μεταχείριση που έχουν και όλες οι υπόλοιπες οικογένειες, μου δείχνουν έναν πολιτικό ξεχωριστό, με πλήρη συναίσθηση των πραγμάτων. 

Ούτε "λυπηθείτε την οικογένειά μας, παρακαλώ σεβαστείτε την ιδιωτικότητά μας", που εμμέσως σημαίνει "μην γράφετε για μας και μην μας κράζετε", ούτε τίποτα απ' τα συνηθισμένα. Είναι σαν να λέει 'Γράψτε για μας και κράξτε μας, μας αξίζει, διαχωρίστε απλώς την ιδιότητά μου.'

Μπορεί η ίδια να την διαχωρίζει (και όντως δεν φταίει για κάτι που είχε κάνει ο σύζυγός της στα '80ς, το οποίο προφανώς και της κράτησε κρυφό), όμως εγώ δεν θα το κάνω. 

Βλέπω μια γυναίκα, που αντί να υποτιμήσει τη νοημοσύνη μας, πρώτη λέει πως η πράξη του συζύγου της αξίζει κράξιμο και την τιμωρία και το πιστεύει αυτό "Ως Έλληνας πολίτης, πολλώ δεν μάλλον ως βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου". 

Και αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι μια δυνατή, πολιτική κίνηση. 

 

+++

 

Update: Για όσους στα σχόλια έγραψαν "Θα πιστέψω ότι δεν ήξερε μόνο αν τον χωρίσει":

 

H βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Γιαννακάκη ζήτησε διαζύγιο από το σύζυγό της

24

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

15 σχόλια
Πολλα απο τα σχολια με γεμιζουν θλιψη. Βρηκαμε εναν σχετικα τιμιο πολιτικο με παρρησια και θαρρος και βγαζουμε τη χολη μας επανω του/της λες και η κα Γιαννακακη ειναι το χειροτερο ειδος πολιτικου που εχουμε εν Ελλαδι. Βλεπω οτι ο εκφασισμος της κοινωνιας, που συνοψιζεται στη φραση *ολοι ιδιοι ειναι* καλα κρατει!Κατα τα αλλα, το μονο που εχω να πω ειναι οτι και μονο για κατι τετοιες συμπεριφορες οπως της κας Γιαννακακη χριεαζομαστε μια πραγματικα ανανεωτικη αριστερα. Αλλα δυστυχως, η αριστερα αυτη συνεχιζει να αυτοκτονει...
Την Κωνσταντοπούλου γιατί την μπερδεύεται σε αυτή την συζήτηση?σας ενοχλεί τόσο πολύ το κόμμα που από το πανικό σας δεν ξέρετε τι λέτε .Η Ζωή δεν φέρει καμία ευθύνη για ανυπόστατες και υποκινούμενες φήμες λασπολογίες όπως στην περίπτωσή της αλλά πιθανώς όπως και στην περίπτωση της Γιαννακάκη .Αντί να λέμε και ευχαριστώ που κάποιοι άξιοι άνθρωποι ασχολούνται με τα κοινά κάποιοι χορεύεται ηθελημένα ή άθελα το γαιτανάκι προπαγάνδας της δεξιάς .
το μη ειδέναι σε μηδέν ων αμαρτάνειςέκκαυμα τόλμης ικανόν εστί και θράσουςτο να μην έχεις επίγνωση κανενόςαπό τα σφάλματά σου, είναι αρκετήαπόδειξη απερισκεψίας και θράσουςΕυριπίδης
Συμφωνω κυριε Δημοκιδη και μπραβο της, να τα λεμε αυτα και ας θα επρεπε να ειναι αυτονοητα. Και εγω πιστευω οτι δεν ηξερε, το οποιο την φερνει σε δυσκολη θεση. Αν μου το ειχε κανει ο ανθρωπος μου αυτο παντως, θα χωριζα.Το ποιον επιλεγουμε να εχουμε διπλα μας, δειχνει και το δικο μας ποιον.
Άρη είσαι υπερβολικά καλοπροαίρετος. Και όχι δεν εννοώ πως η σύζυγος γνώριζε, την πιστεύω κι εγώ απόλυτα, είσαι καλοπροαίρετος επειδή αποδίδεις εύσημα για μια συμπεριφορά που θα έπρεπε να είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ. Δηλαδή έλεος, σιγά τώρα μη δίνουμε συγχαρητήρια επειδή ο άλλος δεν προσπάθησε να μας πείσει ότι πετάει ο γάιδαρος.
Θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, αλλά το παράδειγμα, πχ. της Ζωής Κωνσταντοπούλου ή εδώ που τα λέμε και σχεδόν κάθε άλλου πολιτικού που βρέθηκε σε παρόμοια φάση, δείχνουν ότι η Γιαννακάκη ήταν η εξαίρεση. Πού ξερεις; Μπορεί, δίνοντάς της συγχαρητήρια να ενθαρρύνουμε και τους υπόλοιπους να κάνουν το 'αυτονόητο' από εδώ και πέρα :)
Διάβασα όλα τα σχόλια αλλά κανείς δεν λέει το αυτονόητο. Ότι όταν έχεις το μισθό της βουλευτού και εγώ δεν ξέρω τι άλλα περουσιακά στοιχεία που έχουν συνήθως αυτοί οι άνθρωποι, δεν σε ενδιαφέρει και πολύ αν θα χάσει την όποια θέση ο σύζηγός σου.
Εγώ, πάλι, το αποκαλώ αχρειότητα και θράσος εκ μέρους της. Εν συντομία, απουσία πολιτικού ήθους. Καθόλου πρωτότυπο για πολιτικό ζώο στη σύγχρονη ιστορία μας. Τα λόγια που εξαπέλυσε δε συνοδεύονται από αντίστοιχες πράξεις : 1) Ούτε παραίτηση για λόγους ευθιξίας. Ο σύζυγός της εξαπατούσε και έκλεβε το δημόσιο - όχι ο πέμπτος ξάδερφος του μπατζανάκη της - ο άνθρωπος με τον οποίο μοιράζεται τη ζωή της και έχει δημιουργήσει οικογένεια, ο άνθρωπος που εμπιστεύεται και επέλεξε για σύντροφο της ζωής της και με τον οποίον εξακολουθεί να είναι μαζί, "το άλλο της μισό" θα λέγανε πολλοί... που εδώ αποκόπηκε ξαφνικά και έγινε ακέραιο το ένα και σάπιο το άλλο(!)... 2) Μα ούτε ανάλογη παραδειγματική ποινή ακόμα έλαβε χώρα. Και θα δούμε ΠΟΙΑ θα είναι αυτή, καθώς και ΑΝ θα εκτελεστεί - κάτι μαντεύουμε σχετικά όλοι, χωρίς να έχουμε το κληρονομικό χάρισμα. Εν πάση περιπτώσει, είτε ήταν ειλικρινής στις δηλώσεις της περί άγνοιας για το αδίκημα είτε ψευδόταν ασύστολα (εγώ πιστεύω ξεκάθαρα ότι ψευδόταν, το θεωρώ ηλίου φαεινότερο, αλλά θεωρητικά είμαστε υποχρεωμένοι να δεχτούμε και την άλλη πιθανότητα), όφειλε να δείξει συνέπεια στις υποτιθέμενες αξίες της. Όταν ένας δικός σου - ο συνεργάτης σου ακόμα - παρανομεί, είσαι κι εσύ άμεσα ή έμμεσα υπεύθυνος γι' αυτό - ακόμα κι αν εσύ ο ίδιος δεν παρανόμησες - διότι έχεις ευθύνη απέναντι στις επιλογές σου (και σχετικά με τους συνεργάτες σου βεβαίως, αντιστοίχως με κάθε πρόσωπο που επιλέγεις να σταθεί δίπλα σου και το όνομά του και το ποιόν του να συνδεθεί σαφώς μαζί σου) και επίσης ως υπεύθυνος και αξιοπρεπής άνθρωπος γνωρίζεις ότι οι λανθασμένες επιλογές της ζωής σου έχουν κόστος το οποίο εσύ οφείλεις να είσαι σε θέση να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων και να το πληρώσεις - και να μπορείς να το αποδείξεις. Αποχωρείς από την πολιτική, αν η πράξη αυτή (το εξευτελιστικό αδίκημα του συντρόφου σου εναντίον του δημοσίου συμφέροντος) πραγματικά σε αηδιάζει. Οριστικά. Αμετάκλητα. Με το κεφάλι σκυμμένο, έτσι ώστε να μπορείς να το σηκώσεις και να συναντήσεις το βλέμμα σου καθαρό απέναντι στον καθρέφτη σου και κατ' επέκταση απέναντι στο βλέμμα του κόσμου μετέπειτα. Ο λόγος πάντως που θα ήθελα να ακούσω εγώ από τα χείλη ενός πολιτικού που - έστω και έμμεσα - βρέθηκε μπλεγμένος σε κάποιο (μικρότερο ή μεγαλύτερο) σκάνδαλο είναι εντελώς διαφορετικός. Επειδή καθίσταται αδήριτη ανάγκη να με αντιπροσωπεύει - αυτός είναι ο ρόλος του, γι' αυτό εξελέγη in the first place. Ο κάθε ένας πολιτικός άρχοντας αντιπροσωπεύει όλον το λαό που υπηρετεί, όχι μόνο αυτούς που τον ψήφισαν. Είναι μέγιστης, επιτακτικής σημασίας ζήτημα κάθε πολίτης να τον αναγνωρίζει και να τον αποδέχεται ως προσωπικότητα για το πολιτικό του ήθος, όσο κι αν διαφωνεί με όλες ή τις επιμέρους θέσεις του. Αυτό πρόκειται για υποχρέωση πρωτίστως του ίδιου του πολιτικού προσώπου, δηλαδή το να το επιδιώξει και να το κατακτήσει. (Δεν εξυπονοώ ότι δεν αποτελεί ΚΑΙ υποχρέωση όλων των πολιτών που ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα)Αλλιώς μη μιλάτε για πολιτισμό, απλά δεν μας βρίσκεται πρόχειρος.
Συνταξιούχος είναι πλεον ο μπουμπουκας; Αν ναι, τοτε 'η παραδοχή του λάθους , η αυστηρότητα προς τους οικείους μας κλπ κλπ' και η 'πτώση απο τα σύννεφα' της βουλευτού, μήπως είναι ολίγον τσαμπα;
Είναι σωστή η προσέγγιση και κατανοώ το που βρίσκετε το ευχάριστο. Πραγματικά τι όμορφο θα ήταν οι άνθρωποι που ασχολούνται με την πολιτική να έχουν τόσο υψηλό αίσθημα δικαίου, ευθύνης και ηθικής. Ειδικά σε μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα που έχουμε πλέον συνηθίσει στο αντίθετο. Αλλά ας προσγειωθούμε στην πραγματικότητα. Στ'αλήθεια κ. Δημοκίδη, θεωρείτε πιθανό να μη γνώριζε τα του συζύγου της η κα. Γιαννακάκη? Ναι θεωρητικά είναι πιθανό, αλλά πραγματικά το πιστεύετε έστω και αμυδρά ότι δεν ήξερε? Εγώ πιστεύω ότι ήξερε, και ότι απλά έχει μάλλον στην υπηρεσία έναν πολύ καλό επικοινωνιολόγο που της πρότεινε αυτή την διαφορετική αντιμετώπιση, σε μια προσπάθεια να κερδίσει την συμπάθεια για την "τίμια" στάση της. Η ουσία είναι ότι δυστυχώς είτε αναφερόμαστε σε κόμματα της αριστεράς, είτε στους εγκληματίες της "Χ.Α για να καθαρίσει ο τόπος", παντού υπάρχουν στελέχη που εκμεταλλεύονται χυδαία την θέση τους και δυστυχώς είναι η συντριπτική πλειοψηφία.
"εκμεταλλεύονται χυδαία την θέση τους"Ποια ένδειξη έχετε πως όταν ο κύριος Γασπαρινάτος όταν πρωτοφλέρταρε την κυρία Γιαννακάκη το 1998 (ή και αργότερα) την έριξε λέγοντάς της "δήλωσα το τάδε πτυχίο το 1982 σε μια πρόσληψη"; Και ποιες ενδείξεις έχετε ότι η κυρία Γιαννακάκη "εκμεταλλεύτηκε χυδαία τη θέση της;"Καταλαβαίνω ότι ίσως είμαι υπερβολικά καλοπροαίρετος και αισιόδοξος, γενικώς, αλλά ας μην πάμε στο άλλο άκρο!
Το "εκμεταλλεύονται χυδαία την θέση τους" δεν αναφερόταν στην κα. Γιαννακάκη, αλλά στην καθημερινή ενημέρωση που έχει το κοινό για πολιτικούς που "βολεύουν" παιδιά, αδέρφια, μπατζανάκηδες, τριτοξάδερφους.Όσο για την Κα. Γιαννακάκη, είναι δυνατόν μέσα σε μια οικογένεια, και ειδικότερα σε ένα ζευγάρι, να μην γνωρίζει κάποιος τα πεπραγμένα του άλλου? Αν είναι έτσι, μου κάνει μεγάλη εντύπωση, τόση αποξένωση και τόση απόσταση μεταξύ του ζευγαριού. Κρίνω εξ ιδίων προφανώς και ίσως είμαι λάθος, αλλά θυμάμαι στη ζωή μου, οι σπουδές, τα φοιτητικά χρόνια, οι εμπειρίες από τα φοιτητικά έδρανα και τη ζωή τότε, να είναι κατά καιρούς, θέμα συζήτησης συνοδεία φωτογραφιών και αναμνηστικών από το παρελθόν. Είναι δυνατόν να αναφέρεται κάποιος σε μια περίοδο της ζωής του και να μην έχει κανένα αποδεικτικό από αυτήν? Έστω μια φωτογραφία ορκωμοσίας για τη ματαιοδοξία του πράγματος! Μου φέρνει στο νου ταινία μυστηρίου χολλυγουντιανής έμπνευσης όπου ο πρωταγωνιστής έχει διπλή ζωή και μυστήριο παρελθόν! Δυστυχώς δυσκολεύομαι πάρα πολύ να πιστέψω την κα. Γιαννακάκη.
Αραγε η βουλευτης δεν συζητησε ποτε με τον αγαπημενο της για την εργασια του? Για την πανεπιστημιακη η μη μορφωση του? Για τον μισθο του και τον τροπο με τον οποιο αμοιβεται? Δεν θα πω το τετριμμενο περι της γυναικας του Καισαρα(που οφειλει οχι μονο να ειναι αλλα και να φαινεται τιμια), αλλα η υποθεση μου θυμιζει αρκετα την περιπτωση του ζευγους Βοσκοπουλου. Η συζηγος υποτιθεται οτι δεν ειχε ιδεα για τα απιστευτα χρεη του καλου της...Ως προς την ουσια του πραγματος τελος, νομιζω οτι η βουλευτης δεν θα επρεπε να ανησυχει για την "τιμωρια" του συζηγου. Τοσοι και τοσοι δημ.υπαλληλοι πιαστηκαν στα πρασα κι'ομως δεν του πειραξε τελικα κανενας...
Είμαι κι εγώ ευκολόπιστος, είστε κι εσείς καχύποπτος, δεν θα συναντηθούμε πουθενά :)Αλήθεια, δεν έχετε κάποιο μυστικό -κάτι για το οποίο ντρέπεστε που κάνατε- από τον/την σύντροφό σας; Αυτό θα σήμαινε "απόσταση" και "αποξένωση" ενός ζευγαριού;!Το αν δήλωσα εγώ το 1982 ότι έχω ένα Ψ πτυχίο, το οποίο δεν ξανανέφερα ποτέ σε κανέναν, γιατί να το ξέρει κάποιος που με γνώρισε σχεδόν το 2000; Εκτός αν πιστεύετε ότι ο άντρας της Γιαννακάκη όλη μέρα έλεγε σε όλους ότι -εκτός των άλλων- πήγε και στο τάδε πανεπιστήμιο. Αυτό, απ' ό,τι καταλαβαίνω, ήταν ένα χοντρο ψέμα που είπε το 1980ς για να παίρνει μεγαλύτερο μισθό, και όχι μια αφήγηση την οποία κράτησε για όλη του τη ζωή! ΥΓ. Και γι' αυτό το χοντρό ψέμα, θα ήθελα όχι μόνο να τιμωρηθεί, αλλά να επιστρέψει και τους μισθούς...
Δεν υπαρχει καμια πιθανοτητα να επιστρεψει μισθους, το λεω για να μην εχετε αυταπατες. Επισης θα συμφωνησω, οτι δεν μπορουμε ουτε να ειμαστε ευκολοπιστοι, ουτε καχυποπτοι. Να θεσω μια αλλα διασταση? Το κρατος και οχι εγω, ανακαλυπτει οτι ο συζηγος μου ειναι απατεωνας. Εγω βγαινω και το παραδεχομαι δημοσιως και ταυτοχρονα ζητω την τιμωρια του. Τι λεω ακριβως? Οτι "ειναι απατεωνας αλλα αν και τον γνωριζω πολλα χρονια δεν το προσεξα η καταλαβα ποτε γιατι ευρισκε παντα τον τροπο να με ξεγελα και να μου ριχνει σταχτη στα ματια"? Η οτι "το ειχα καταλαβει πως ειναι απατεωνας αλλα δεν μιλησα ποτε γι'αυτο γιατι κατα βαθος το αγαπω επειδη εχει καλη καρδια"? Θελω να πω, η ευθυνη της ιδιας απεναντι στον εαυτο της και πολυ περισσοτερο απεναντι σε οσους την πιστεψαν, ποια ειναι ακριβως? Η θα δηλωσει κοροιδο που δεν καταλαβε τοσα χρονια τον απατεωνα συζηγο η θα δηλωσει συνενοχη...Προσωπικα αλλη οδο δεν βλεπω.
@Μικροπραγματα, Δεν είναι δυνατόν να μην ήξερε η κα. Γιαννακάκη για το πλαστό πτυχίο του άντρα της. Τόσο απλά. Μιλάμε για έναν δημόσιο υπάλληλο που ήταν παντρεμένος με μια βουλευτή. Δεν είναι τελείως άσχετοι οι τομείς, και ένα πτυχίο δεν είναι μικρό πράγμα να το κρύψεις. Προυποθέτει ότι κάποιος πήγε στο Λονδίνο, σπούδασε, και έχει και τις σχετικές γνώσεις. Δηλαδή 14 χρόνια η κυρία βουλευτής δεν κατάλαβε τίποτα; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Η αλήθεια πιστεύω είναι ότι (προφανώς) στην αρχή δεν είχε ιδέα αλλά αργότερα απλώς άφησε τα πράγματα να κυλήσουν. Φοβήθηκε το πολιτικό κόστος γιατί σε περίπτωση παραίτησης ή μετάθεσης μπορεί από κάποιον έλεγχο να έβγαινε η αλήθεια στο φως.
Μόνη ένσταση εδώ: ''Η παραδοχή του λάθους, η αυστηρότητα προς τους οικείους μας αν όντως έχουν κάνει λάθος, και η απαίτηση να υποστεί ο σύζυγος τις όποιες συνέπειες και να υποστεί η οικογένειά της την ίδια μεταχείριση που έχουν και όλες οι υπόλοιπες οικογένειες, μου δείχνουν έναν πολιτικό ξεχωριστό, με πλήρη συναίσθηση των πραγμάτων. Πηγή: www.lifo.gr''Χρειάζονται πολλά περισσότερα για να θεωρήσουμε έναν πολιτικό ''ξεχωριστό'' και ότι έχει ''πλήρη συναίσθηση των πραγμάτων''.
Ακριβώς. Θα έπρεπε να ήταν αυτονόητο τόσο για την κοινωνία όσο κ για τους πολιτικούς κ να μην θεωρείται "ξεχωριστό" αλλά αναμενόμενο. Λέμε τώρα...