Μαμά φοβάμαι: Το γράμμα που δεν τόλμησε να στείλει μια κόρη στη μητέρα της

Μαμά φοβάμαι: Το γράμμα που δεν τόλμησε να στείλει μια κόρη στη μητέρα της Facebook Twitter
13

Είναι λίγο μελοδραματικό -μου θυμίζει την δακρύβρεχτη σταυροφορία που έκανε η αδερφή μου για να σταματήσει το κάπνισμα η μαμά μας τη δεκαετία του '90- όμως αυτή η κοπέλα, έχει κατά βάθος πολύ δίκιο. Μακάρι τέτοιες σταυροφορίες, από ανθρώπους που μας νοιάζονται, να πετύχαιναν...

Ακολουθεί το ημέιλ, και μετά το κείμενο. 

Γεια σας.

Για κάποιο λόγο ποτέ δεν τόλμησα να δώσω αυτό το γράμμα στη μαμά μου αλλά νιώθω την ανάγκη να ακουστεί η φωνή μου και ας μην αλλάξει η καπνιστική συμπεριφορά κανενός. Θέλω τουλάχιστον και ένας καπνιστής γονέας να ακούσει πώς μπορεί να αισθάνεται και το δικό του παιδί όταν τον βλέπει να καπνίζει. Θα το εκτιμούσα πάρα πολύ αν μου δίνατε αυτήν την ευκαιρία μέσα από το site σας.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

 

 

 

 

Μαμά φοβάμαι.

 

Αχ μαμά,

 Δεν τολμούσα να σου μιλήσω όλον αυτόν τον καιρό. Δηλαδή όπως βλέπεις ακόμα δεν τολμώ γιατί δεν θέλω να αρχίσουμε κάποιο άσκοπο «ντιμπέιτ»  με επιχειρήματα για στατιστικές μελέτες και πιθανότητες. Για αυτό και αποφάσισα απλά να σου γράψω όλα αυτά που σκέφτομαι και νιώθω τόσο καιρό και αφορμή στάθηκε αυτό που έγινε τις προάλλες… αυτό που είπες ότι καταπατώ την ελευθερία σου, επειδή στραβομουτσούνιασα που άναψες άλλο ένα τσιγάρο.

Αλλά δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ… στεναχωρήθηκα πολύ… γιατί εκεί που είχες ξαπλώσει, σηκώθηκες και ήρθες στο σαλόνι και εγώ νόμιζα ότι ήρθες για να κάτσεις μαζί μας, για να περάσεις λίγο χρόνο ακόμα με την οικογένεια σου, αλλά όχι… Εσύ παράβλεψες την κούραση σου και ξανασηκώθηκες από το κρεβάτι σου απλά για να καπνίσεις κι άλλο!

 Μα «καταπατάς την ελευθερία μου» ; Με την ίδια λογική είσαι ελεύθερη να κάνεις  ναρκωτικά ή να πίνεις κάθε βράδυ! Γιατί όχι; Δικιά σου είναι η ζωή! Παρ’ όλα αυτά όμως  δεν το κάνεις γιατί δεν είσαι πλέον μόνη σου σε αυτόν τον κόσμο, έχεις ευθύνες και οικογένεια! Και μπορεί να σου ακούγομαι υπερβολική , αλλά φοβάμαι ρε μαμά!!

Κάθε φορά που σε βλέπω να καπνίζεις φοβάμαι ότι θα σε στερηθώ νωρίτερα από ότι πρέπει, φοβάμαι ότι θα αρρωστήσεις ξανά, φοβάμαι… Και μπορεί αυτό να μπορείς να το καταρρίψεις εύκολα με τα κλασσικά πλέον επιχειρήματα των καπνιστών  λέγοντάς μου ότι υπάρχουν χίλια δυο άλλα που μπορούν να συμβούν άσχετα από το τσιγάρο και να σε πάρουν από κοντά μου ή ότι υπάρχουν μακρόβιοι καπνιστές και μπορεί να είσαι μία από αυτούς.  Όμως, μαμά, αυξάνεις δραστικά τις πιθανότητες σου και αυτό είναι γεγονός και έχεις ήδη βεβαρημένο ιστορικό υγείας!!

Και με εκνευρίζει το γεγονός ότι δεν προσπαθείς πια, ούτε καν λες ότι θα προσπαθήσεις!  Όλοι λένε ότι πρέπει να βιώσεις κάποια σοκαριστική εμπειρία για να ξυπνήσεις και να καταλάβεις τι διάολος είναι αυτό το τσιγάρο και όμως εσύ βίωσες μία τέτοια, αλλά δεν το έκοψες!  Έπαθες καρκίνο, έπαθαν οι φίλοι σου καρκίνο και όχι μόνο δεν ξύπνησες από το λήθαργο του εθισμού αλλά το χρησιμοποιείς και ως δικαιολογία για να μην το κόψεις… ότι δεν μπορείς να σταματήσεις το κάπνισμα τώρα που σου συμβαίνουν όλα αυτά…

Και αναρωτιέμαι· δεν είμαστε εμείς τα παιδιά σου και ο άντρας σου αρκετοί λόγοι για να το κόψεις; για να θέλεις να ζήσεις μία όσο το δυνατόν μακρύτερη και υγιή ζωή μαζί μας; Δεν θες να ζήσεις όσες το δυνατόν περισσότερες στιγμές μαζί με μας και τους φίλους σου;

Πότε και πώς θα τελειώσει αυτή η σχέση σου με το κάπνισμα; Ποιος θα νικήσει; Φοβάμαι μαμά… φοβάμαι!

                                                                                        γιατί σ’ αγαπώ πάρα πάρα πολύ,

Η κόρη σου

 

 

 

Μαμά φοβάμαι: Το γράμμα που δεν τόλμησε να στείλει μια κόρη στη μητέρα της Facebook Twitter
To ΜΟΜ ανάποδα, διαβάζεται WOW

 

 

 

 

13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

10 σχόλια
Ναι, το κείμενο είναι μελό. Και ναι, μελό είναι και πολλά από τα σχόλια. Μελό είμαι κι εγώ όταν κλαίω σε γάμους, τη στιγμή που η νύφη χορεύει με τον μπαμπά της. Και είμαι μελό, γιατί θυμάμαι τη συμφωνία που είχαμε κάνει με τον μπαμπά μου, πως όταν θα παντρευόμουν θα χορεύαμε βαλς. Είμαι μελό όταν ο κόσμος μου φαίνεται άδικος και θέλω να το πω στον μπαμπά μου. Να μου πει τη γνώμη του για τα πράγματα, να μου δώσει τη συμβουλή του. Είμαι μελό, κάθε φορά που πετυχαίνω σε κάτι και θέλω να το μοιραστώ μαζί του. Ο πατέρας μου πέθανε στα 53 του, όταν εγώ ήμουν 21 χρονών. Είχε καρκίνο του πνέυμονα, που τον τσάκισε. Τα τσιγάρα και το άγχος, είχαν πει οι γιατροί. Είχε κόψει το κάπνισμα 4 χρόνια πριν αρρωστήσει. Αλλά δεν ήταν αρκετό. Εκτός από μελό, είμαι και πολύ εγωίστρια. Γιατί θα προτιμούσα να έχω μαζί μου τον μπαμπά μου τώρα. Είμαι εγωίστρια γιατί θα προτιμούσα να μην είχε καπνίσει ποτέ του, να μην είχε αυτή την "ευχαρίστηση", αλλά να είχε τόσες άλλες, και να ήταν εδώ μαζί μου. Είμαι εγωίστρια γιατί δεν την ήθελα αυτήν την ευχαρίστηση για εκείνον. Είμαι εγωίστρια, όπως όλοι όσοι αγαπάμε κάποιον, και θέλουμε πολλές στιγμές μαζί του, και δεν θέλουμε να φανταστούμε την ύπαρξη μας χωρίς εκείνον. Και εγωίστρια και μελό και κακός άνθρωπος αν θέλετε.. αρκεί να είναι κοντά μας.
Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η γάγγραινα της κοινωνίας. Μακροπρόθεσμα η διαπαιδαγώγηση από το δημοτικό για την καταστροφική επίδραση του καπνίσματος οποιασδήποτε ουσίας. Στο εξωτερικό ήταν ο πιο αποτελεσματικός τρόπος. Σε δέκα χρόνια μείωσε τους καπνιστές στο μισό και σε είκοσι χρόνια μείωσε τους εθελοντές μελλοθάνατους στο ένα τρίτο της προηγούμενης δεκαετίας. Βραχυπρόθεσμα αύξηση της φορολογίας ακόμα περισσότερο, πιο αυστηρή απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους δημόσιους χώρους με πιο ψηλά πρόστιμα. Απαγόρευση του καπνίσματος με πρόστιμο στις εισόδους δημοσίων και ιδιωτικών κτηρίων. Μπροστά στην είσοδο των αντικαρκινικών νοσοκομείων επισκέπτες, ασθενείς, βοηθητικό προσωπικό, ακόμα και νεαροί γιατροί καπνίζουν το δηλητήριο προς ενημέρωση όλων.
Όταν εργαζόταν καπνιζε 4 πακέτα την ημέρα, τώρα που συνταξιοδοτήθηκε υπερηφανεύεται ότι το μείωσε σε 3 (!).Της είπα ότι πρέπει να προσπαθήσει να το κόψει για να χαρεί τα εγγόνια της , να τα παει βόλτα χωρίς να λαχανιαζει μετά απο μερικά βήματα, για να εχει χρονια μπροστά της να τα χαρεί κ να τη χαρούμε κι εμείς.Τα 'άκουσα' κανονικά γιατί την καταπιέζω λέει κ δεν τη νοιάζει, ας ζήσει λιγότερο αλλα κάνοντας αυτό που την ευχαριστεί !!!Τα συμπεράσματα δικά σας...
Έκοψα το τσιγάρο όταν γεννήθηκε ο γιος μου, το ίδιο και η γυναίκα μου. Η αλήθεια είναι ότι ένα παιδί σε κάνει πιο υπεύθυνο σε κάποια πράγματα. Πάντως όπως γράφει και ο poul πιο πάνω, το κόψιμο του τσιγάρου είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Αν δεν συνηδειτοποιήσεις μόνος σου το κακό που κάνεις στον οργανισμό σου, δεν πρόκειται να σε πείσει κανείς, ότι και να σου πει...
έχασα τη μαμά μου πριν 3 μήνες στα 56 της .. απο το τσιγάρο ..αυριο είναι τα γενέθλιά μου...κάνενα παιδί οσο χρονών και αν είναι δεν πρέπει να περνάει γενέθλια χωρις μαμά ...Μακάρι οι μαμάδες να ζούσαν για πάντα!
εξαρταται την μαμα Γκανταλφ...εξαρταται....εγω δυστυχως εχω απολεσει το 99% των συναισθηματων μου για την δικη μου.....και στεναχωριεμαι πολυ για αυτο....
Έχοντας κόψει το τσιγάρο μετά από αρκετά χρόνια κατάλαβα οτι δεν πρόκειται ποτέ να το κόψει κανείς επειδή του το λένε οι άλλοι....χαζομάρα αλλά έτσι είναι.Μάλιστα η σπίθα που θα σου φουντώσει την θέληση για να το κόψεις μπορεί να είναι τόσο διαφορετική και χαζή για τον καθένα που δεν μπορείς να φανταστείς.Π.χ.εγώ τα πήρα τελείως κρανίο όταν συνειδητοποίησα οτι καπνίζω και καταστρέφω το εαυτό μου επειδή μου το είπε το holywood(η κατα κεφαλήν κατανάλωση τσιγάρου εκτοξεύθηκε από τη δεκαετία του '50) και απλά ένιωσα απέραντα μαλάκας....(δεν ήταν ο μόνος λόγος ούτε η πρώτη προσπάθεια εννοείται..).Θα σου πρότεινα εν κατακλείδι να μην προσπαθείς να πείσεις την μητέρα σου με λογικά επιχειρήματα,ούε λέγοντας της να το κάνει για έσένα ή για κάποιον άλλο.Πρέπει να βρει ένα λόγο να το κάνει για εκείνη!Σκέψου τι θα τσίγηλήσει τον εγωισμό της και προσπαθησε να της χτυπάς αυτό το καμπανάκι.Αλλά ξαναλέω οτι πρέπει να έχει να κάνει με εκείνη.
είναι μελό αλλά έχει απόλυτο δίκιο, βιώνω ακριβώς την ίδια κατάσταση, είναι απορίας άξιον πως γίνεται να έχει περάσει καρκίνο και να συνεχίζει και η δικιά μου τα ίδια, αν υπάρχουν χρήματα πιστεύω η μητέρα της πρέπει να δει έναν ειδικό, όπως και η δικιά μου...όταν υπάρξουν..καλημέρα.
Ο πατέρας μου κάπνιζε. Το έκοψε. Η μητέρα μου κάπνιζε και μισοκαπνίζει ακόμη στα 72 της. Εγώ κάπνιζα και μάλιστα αρκετά και το έκοψα λόγω εγκυμοσύνης. Δεν το ξανάρχισα επειδή μέσα από την εμπειρία της μητέρας μου "είδα". Είδα μία γυναίκα να μη φοβάται να φύγει νωρίτερα λόγω του τσιγάρου. Είδα μία γυναίκα να καπνίζει και 2 πακέτα την ημέρα από το άγχος και να το θεωρεί νορμάλ. Είδα όμως μετά μία γυναίκα να παθαίνει ΧΑΠ και να κυκλοφορεί με μία ογκώδη αναπνευστική συσκευή για μήνες οπότε πλέον η ίδια γυναίκα απλά κατάλαβε ότι δεν είναι ο θάνατος το πρόβλημα (μόνο) αλλά η κακή ζωή. Η ζωή αγκαλιά με μία βαλίτσα οξυγόνου. Εγώ πλέον μετά από 2 χρόνια περπατάω πιο άνετα, μυρίζω πιο πολύ και γεύομαι καλύτερα. Ούτε δακρύβρεχτα ούτε εκφοβιστικά. Μόνο η δική μου αλήθεια.
3 χρονια πριν ειχα τη μητερα μου στο νοσοκομειο και οι γιατροι ειπαν πως το γεγονος οτι ειναι χρονια καπνιστρια καθυστερησε πολυ την αναρρωση της...φετος εχασα τον πατερα μου καθως οι πνευμονες του δεν αντεξαν μετα την εγχειρηση που εκανε...ολα αυτα για ενα τσιγαρο...φωναζω μαλωνω με τη μητερα μου για να το κοψει της υπενθυμιζω τον χρονο που περασε στο νοσοκομειο,της λεω πως φοβαμαι μην την χασω και αυτην ομως ειναι ματαιο...το επιχειρημα πως μια ευχαριστηση της εμεινε...και εγω φοβαμαι πολυ μακαρι να μπορουσα να κανω κατι για να καταλαβει χωρις να μαλωνουμε,πλεον εχω καταλαβει πως ο χρονος που εχω διπλα της ειναι τοσο πολυτιμος που δεν χωραει χρονος για φωνες...μακαρι η μητερα σου να σε ακουσει