ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

Πού ήσουν εκείνη την ημέρα;

Πού ήσουν εκείνη την ημέρα; Facebook Twitter
36

31-8-97

Όλο το καλοκαίρι του '97 η Diana ήταν στα πρώτα θέματα των ειδήσεων, και στην Ελλάδα.

Οι 'προκλητικές' ασκήσεις της στο γυμναστήριο που τράβηξαν oι παπαράτσι, η Diana και ο Dodi κρουαζιέρα στα ελληνικά νησιά με άφθονο οπτικό υλικό, κουτσομπολιά για το αν θα παντρευτεί με τον Ντόντι.

Εκείνο το πρωί ξύπνησα απ' τα άγρια χαράματα. Πήγαμε στο νεκροταφείο με την οικογένειά μου, για το μνημόσυνο του παππού μου. Άνοιξα την τηλεόραση και είδα ότι είδα - μου φάνηκε δύσκολο να το πιστέψω. Μπορεί και να ήταν η μεγαλύτερη δημοσιογραφική είδηση των τελευταίων χρόνων. Θυμάμαι πόσο μίσησα τους παπαράτσι (σκέφτηκα επίσης, πάνω στη ώρα μετακομίζω στο Λονδίνο για σπουδές).


Στο νεκροταφείο κυκλοφόρησα την είδηση στους ανυποψίαστους συγγενείς (είμαι ο μόνος που ανοίγει τηλεόραση όταν ξυπνήσει;) και θεωρήθηκε ένα μακάβριο αστείο μου - ένας συγκεκριμένος θείος μου με δούλευε τόσο πολύ που θα μαλώναμε.

Δεν μπορώ να μην πω ότι ένιωσα λίγο δικαιωμένος όταν στο τραπέζι αργότερα είδαν όλοι, μπερδεμένοι, τα γεγονότα στην τηλεόραση...

(εσείς;)

36

ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Σαντορίνη στο κάμπινγκ στα Φηρά. Πίναμε καφέ και απέναντι ακριβώς υπήρχε ένας χώρος με ένα τραπέζι μπιλιάρδου γύρω απ το οποίο ήταν διάφοροι, όλοι ξένοι, δε θυμάμαι να είχα συναντήσει έλληνα σε αυτό το κάμπινγκ. Σε κάποια στιγμή, είδα ότι όλοι είχαν παρατήσει το παιχνίδι, την κουβέντα, τις μπύρες κλπ και είχαν κολλήσει στην τηλεόραση και θυμάμαι να σκέφτομαι ότι κάτι σημαντικό πρέπει να έχει γίνει για να έχει απασχολήσει τόσο διαφορετικούς ανθρώπους. Αργότερα επικοινωνήσαμε με Αθήνα - από καρτοτηλέφωνο(!) κινητά δεν είχαμε ακόμα - και μάθαμε τι είχε συμβεί.
Φοιτητής στην Πάτρα γυρνούσα από βραδινή έξοδο και άνοιξα την τηλεόραση πέφτοντας για ύπνο και είδα μια βρετανική σημαία μεσίστια και να ακούγεται το God save the queen. Είπα μέσα μου τα κακάρωσε η Ελισάβετ και έπεσα για ύπνο.
Ήμουν 16 χρονών και είχα βγει έξω εκείνο το βράδυ, επέστρεψα μεσάνυχτα κοντά στο σπίτι (ήμουν και πιτσιρικάς) και έβαλα να βλέπω TV στο δωμάτιο μου! Θυμάμαι είχαμε τότε ελεύθερο το VH-1 το μουσικό το κανάλι και εκεί που έβελεπα videoclips άρχισε να αναβοσβήνει ένα γραπτό μήνυμα το οποίο έλεγε "Please switch now to news channels for an important announcement from Buckingham Palace" αλλά δεν είχα καταλάβει τι είχε γίνει. Το πρωί που ξύπνησα μου είπαν οι γονείς μου!!!
Σπούδαζα στην Κρήτη και είχα μείνει εκεί το καλοκαίρι γιατί δούλευα. Αν θυμάμαι καλά, ήταν Κυριακή και η κίνηση ήταν περιορισμένη. Καθάρισα λοιπόν το μαγαζί, έκανα καφέ και πήγα στο πίσω μέρος που είχαμε μια μικρή τηλεόραση. Άναψα τσιγάρο, έπιασα το τηλεκοντρόλ, και ξαφνικά... χαμός.
Στη γιαγιά μου διακοπές. Είχα συγκλονιστεί στ΄αλήθεια γιατί τη θαύμαζα πολύ και μάζευα ό,τι είχε σχέση μαζί της, από φωτογραφίες, άρθρα, μέχρι και βιβλία μου είχαν στείλει συγγενείς από Αμερική !! Για καιρό μετά, και όσο διήρκησε από τα μέσα, παρακολουθούσα οτιδήποτε λεγόταν στις ειδήσεις ή γραφόταν στον Τύπο. Όσο για τα αίτια, ακόμα και αν αποδειχθεί η θεωρία περί δολοφονίας, δε θα μου κάνει εντύπωση..
Είναι λίγο απίστευτοπαλαβό αλλά το ίδιο βράδυ, ξημερώματα δηλαδή, γύρναγα από ενα παραλιακό κλαμπ σε μια παραθαλάσσια κωμόπολη.Ξαφνικά είδα κόσμο συγκεντρωμένο σε ένα σημείο του επαρχιακού δρόμου, μες στο σκοτάδι, άνθρωποι σιωπηλοί και αλάρμ αυτοκινήτων.Ρώτησα κάποιον και μου είπε για το ατύχημα που είχε γίνει μόλις πριν λίγο.Ενα ζευγάρι νέων παιδιών είχε χτυπήσει με το παπί σ' ενα δένδρο, το αγόρι πέθανε ακαριαία, το κορίτσι έμεινε παράλυτο.Την άλλη μέρα έμαθα για το ατύχημα της Νταιάνα.Πρέπει να έγινε πάνω κάτω την ίδια ώρα.
Ήμουν φαντάρος σε ένα φυλάκιο. Βλέπανε όλοι τους τηλεόραση πλην του σκοπού και εμένα που έκανα κάποια δουλειά έξω. Άκουσα φωνές και μπήκα να δω τι συμβαίνει. Μου φάνηκε σαν ψέμα. Στην αρχή για μερικά δευτερόλεπτα μου ήταν δύσκολο να το συνειδητοποιήσω και να το πιστέψω. Ο σκοπός άκουσε τις φωνές μας και ούρλιαζε να του πούμε τι έγινε. Κάποιος από το παράθυρο του φώναξε: «Σκοτώθηκε η πριγκίπισσα Νταιάνα!...», και εκείνος είπε: «Τι; Έλα ρε κόψτε το δούλεμα και πείτε μου τι έγινε.».Για εμένα ήταν το δεύτερο σοκ μέσα σε λίγες ημέρες. Έξι ημέρες πριν είχε πεθάνει ο Ζακ-Ιβ Κουστώ.
Ήμουν με τον φίλο μου και οδηγούσα. Πηγαίναμε στον Υμηττό, από την Καισαριανή για βόλτα/πεζοπορία στο βουνό. Μου το είπε σε μια κλειστή στροφή και ευτυχώς δεν είχαμε άλλα αμάξια ένα γύρο. Δεν το πίστεψα μέχρι που γυρίσα σπίτι...
Ήμουν 6 χρονώ πιτσιρίκι διακοπές με την οικογένεια.Ήξερα την ιστορία της Λέιντι Ντι λόγω της γιαγιάς μου που ψόφαγε για βασιλικές οικογένειες και ροζ σκάνδαλα και όταν το έμαθα από την κυρία που είχε το εστιατόριο που τρώγαμε σκέφτηκα τα 2 αγόρια της...3 μήνες αργότερα έχασα κι εγώ τον πατέρα μου οπότε εκείνο το καλοκαίρι μου'χει μείνει.
Θυμαμαι βλεποντας τα διαφορα σχετικα ρεπορταζ εκεινες τις μερες τον παππου μου, ο οποιος ειχε προχωρημενο Αλτσχαιμερ (αναγνωριζε μονο τη γιαγια μου και τη μαμα μου σε εκεινο το σταδιο), να σχολιαζει "Καημενη Νταιανα. Παει τη φαγανε κι αυτη"! Παθαμε σοκ οσοι ημασταν τριγυρω. Προφανως το impact ηταν τεραστιο.
Μόλις είχα μάθει ότι η κολλητή μου είχε περάσει σε άλλη πόλη και θα την αποχωριζόμουν. Ανοιξα την τηλεόραση να ξεχαστώ και το είδα. Πέρα από τη στεναχώρια μου για τον θάνατο αυτής της γυναίκας που μετά από χρόνια καταπίεσης έβρισκε τον εαυτό της, μόλις είχε πεθάνει και η πρώτη μου ανάμνηση: 2 χρονών, 1980, θυμάμαι να βλέπω τη φωτογραφία της με τον Κάρολο στην ολόχρυση άμαξα την ημέρα του γάμου της και να ακούω τη μαμά μου να λέει, δες, τον γάμο της πριγκίπισσας! Ηταν η στιγμή που έμαθα ότι πριγκίπισσες δεν υπάρχουν μόνο στα παραμύθια...
Έμενα στη Γαλλία τότε. Εκείνο το πρωί (Κυριακή ήταν) είχα πάει στο φούρνο για ψωμί και στην πόλη που βρισκόμουν είχε ένα αγγλικό προξενείο στο οποίο η σημαία κυμάτιζε μεσίστια. Μου έκανε εντύπωση και ρώτησα την κυρία που είχε το φούρνο (η οποία δεν είχε ακούσει τίποτα ) και μου είπε ότι είδε έναν υπάλληλο να πηγαίνει να βάζει τη σημαία μεσίστια και υποθέσαμε ότι μάλλον είχε πεθάνει η Βασιλομήτωρ. Την ώρα που μιλούσαμε μπήκε μια κυρία στο φούρνο και μας είπε ¨Δε μάθατε τίποτα; σκοτώθηκε η lady D (mais vous n'avez rien entendu? Lady Di est morte!!). Μου φάνηκε απίστευτο . Την υπόλοιπη μέρα όλα τα γαλλικά κανάλια έπαιζαν την είδηση και την επομένη ήταν το θέμα της ημέρας στο γραφείο. Μου είχε πάντως κάνει εντύπωση πόσο αγαπητή ήταν εκείνη η κοπέλα στους Γάλλους.
Ημουν 11 χρονων, βρισκομουν στο υπνοδωματιο της μητερας μου με 2 ή 3 θείες μου, η μαμα σιδερωνε και ειχαμε ανοιχτες τις βραδυνές ειδησεις στην τηλεοραση. Δεν μπορουσα να καταλαβω τι ακριβως ηταν αυτη η Νταιανα ομως το οτι πεθανε και ολοι ειχαν σοκαριστει με εκανε να νιωσω ιδιαιτερα ασχημα οσο παρακολουθουσαμε το ρεπορταζ. [καλα δεν το λες και ιστορια, αλλα ενιωσα την αναγκη να το γραψω]
Δεν θυμάμαι που ήμουν.. Αλλα αυτο που θυμάμαι ειναι αίσθηση οτι ο θάνατος δεν κανει διακρίσεις είτε είσαι πριγκίπισσα είτε είσαι η κοπέλα της διπλανής πόρτας ..
Ας είναι καλά εκεί που είναι η γυναίκα, αλλά προσωπικά δεν συγκλονίστηκα κιόλας από τον χαμό της μακαρίτισσας, ώστε να το θεωρώ ημέρα-ορόσημο για να θυμάμαι που ήμουν πριν από 16 χρόνια. Παραξενεύομαι λίγο είναι η αλήθεια με σας που το θυμάστε...