Είμαι κάπως διστακτικός σε τέτοια γλυκανάλατα θέματα ομαδικών ιμέιλ αλλά α) το έστειλε μόνο σε μένα ο Θεόφιλος Δουμάνης που τον εμπιστεύομαι και β) το αποτέλεσμα έχει πολύ ενδιαφέρον...
--
[+]
ίνφο από το fridge.gr
"Ο Μεγάλος Δικτάτωρ", γυρισμένος το 1940, ήταν η πρώτη ομιλούσα ταινία του Σαρλώ. Πεισματικά αρνιόταν, για μιάμιση περίπου δεκαετία, να ακολουθήσει την τεχνολογική εξέλιξη που επέτρεπε την ομιλία στον κινηματογράφο. Όταν τελικά ενέδωσε, το έκανε γιατί είχε πραγματικά κάτι να πει, συγκλονίζοντας όλο τον κόσμο τότε, αλλά και τις μετέπειτα γενιές που θα ερχόταν σε επαφή με το φιλμ.
Η ταινία είναι το διαχρονικότερο μανιφέστο ανθρωπισμού που έγινε ποτέ. Και φυσικά απαγορεύτηκε στην Γερμανία και στις συμμαχικές της χώρες, μιας και σατιρίζονταν τα σχέδια του Χίτλερ.
Με τον Chaplin σε διπλό ρόλο, σαν δικτάτορας και σαν Εβραίος κουρέας που μοιάζει με τον πρώτο, το φιλμ παρουσιάζει τα μονοπάτια της ζωής των δύο πρωταγωνιστών έως ότου αυτά διασταυρώνονται και ο ένας παίρνει την θέση του άλλου.
Λίγο πριν τον συγκλονιστικό και διαχρονικό του λόγο, ο αλητάκος κάθεται μαζί με τον φίλο του, και ομοϊδεάτη, αξιωματικό Σουλτζ. Προκειμένου να μην αποκαλυφθεί ότι ο κουρέας έχει πάρει την θέση του δικτάτορα, ο Σουλτζ παρακινεί τον αλητάκο να μιλήσει.
-You must speak.
-I can't!
-You must! It's our only hope.
Πέρα από το νόημα που της αποδίδεται λόγω του σεναρίου, αυτή η στιχομυθία μπορεί να λειτουργήσει και σε μεταφορικό επίπεδο: σαν ο Σουλτζ να είναι το κοινό που περιμένει κάποιον να του δώσει ελπίδα κατά του τυράνου, αλλά επίσης, και σαν το κινηματογραφικό κοινό που λατρεύοντας τον Chaplin περιμένει επιτέλους να ακούσει την φωνή του μη αντέχοντας άλλο την εμμονή στον βωβό κινηματογράφο...
[+] Κι άλλος Τσάπλιν
Δείτε στο LIFO TUBE ολόκληρο το αριστούργημα του Τσάρλι Τσάπλιν για την αμηχανία του ανθρώπου μπροστά στη θαυματουργή φρενίτιδα της τεχνολογίας:
σχόλια