Όπως είχε πει η Γεωργία ως "αντάλλαγμα" θα πληροφορούσε μέσα απ' το μπλογκ της για την πορεία της θεραπείας στην Ινδία. Είναι λοιπόν τώρα στην Ινδία και κάνει τη θεραπεία με τα βλαστοκύτταρα. Και όποτε μπορεί μας ενημερώνει. Να μερικά αποσπάσματα απ' όσα έγραψε μέχρι στιγμής.
Μέρες 1η και 2η
Χτες κατά τις 08:30 (τοπική ώρα Νέου Δελχί) η φίλη μου η Εύα κι εγώ φτάσαμε επιτέλους στην Ινδία για την δίμηνη παραμονή μου και θεραπεία στην κλινική NuTech Mediworld.
Μετά από ένα πολύωρο αλλά αρκούντως διασκεδαστικό ταξίδι, η πρώτη μέρα αφιερώθηκε στην ξεκούραση και τον ύπνο, την γνωριμία με την Δρ.Shroff, τους άλλους γιατρούς της ομάδας και το προσωπικό της κλινικής, την συμπλήρωση και υπογραφή εγγράφων, την εγκατάσταση στο μικρό αλλά άνετο και χαριτωμένο δωμάτιο και μια νοστιμότατη πρώτη επαφή με την Ινδική κουζίνα! Επίσης, είχα μια σύντομη συνάντηση με έναν νεαρό γιατρό που ειδικεύεται αυτό το διάστημα σχετικά με την Νόσο Lyme καθώς και μία πρώτη δοκιμαστική δόση βλαστοκυττάρων, με ενδομυϊκή ένεση στο μπράτσο. Η πίεσή μου, η θερμοκρασία μου, και τα επίπεδα οξυγόνου ελέγχθηκαν ήδη τρεις φορές την πρώτη μέρα!
Σήμερα ήταν μέρα αξιολόγησης και εξετάσεων. Μετά το πρωινό πήγαμε κάτω για αξιολόγηση φυσικοθεραπείας. Η αίθουσα ήταν παγωμένη αλλά ο φυσικοθεραπευτής μου ήταν φωτιά, κι έτσι ισορρόπησε η κατάσταση! (lol)
Αργότερα, μετά το μεσημεριανό, πήγαμε σε άλλο νοσοκομείο (Fortis Hospital) για SPECT scan. Η διαδρομή κράτησε 35-40 λεπτά, κυρίως λόγω της κίνησης και της καταρρακτώδους βροχής. Μαντέψτε πόσο κοστίζει εδώ αυτή η εξέταση, που στις ΗΠΑ τιμάται $3,000 --- Ε λοιπόν χρεώνεται 12.100 Ρουπίες, δηλαδή περίπου $265 ή €184!!! Καλό;;
Είμαι πάρα πολύ κουρασμένη αλλά και χαρούμενη. Η κλινική είναι ακόμα καλύτερη απ ότι περίμενα, όλοι είναι καλοσυνάτοι και εγκάρδιοι αλλά και απόλυτα επαγγελματίες, άριστα οργανωμένοι και εξυπηρετικοί.
Μέρες 3η, 4η, και 5η
Δε θα γκρινιαξω αν και πολυ κουράστηκα, γιατι ΟΠΟΥ πηγα και Ο,ΤΙ εκανα (ακομα και το μισητο μου ηλεκτρομυογραφημα με τις βελοναρες), ολοι ηταν αψογοι και με βοηθουσαν να νιωθω καλα και ανετα. Δεν θα ξεχασω ποτε (ουτε και καποιος αλλος πιστευω...) το κλαμα με λυγμους απ΄τον πονο, που ειχα ριξει στο τελευταιο ηλεκτρομυογραφημα στην Αθηνα 2 χρονια πριν, οπου ο "γλυκος" μουστακαλης γιατρος μου φωναζε και με μαλωνε που δεν χαλαρωνα για "να τελειωνουμε κυρια μου".
Εκανα την πρωτη μου προγραμματισμενη procedure (ετσι λενε εδω τις πιο "δυσκολες" εγχυσεις βλαστοκυτταρων, που γινονται στο χειρουργειο της κλινικης). Oυτε νερο ουτε φαγητο 1 ωρα πριν και 2 ωρες ταβλα στο κρεβατι μετα. Αν και σε δυσκολο σημειο στη βαση της σπονδυλικης στηλης (ουριτσα), δεν θα ελεγα οτι πονεσα ιδιαιτερα. Πιο πολυ νομιζω πονεσε η τοποθετηση καθετηρακιου (πεταλουδα?) στο πανω μερος του χεριου που εγινε επισης χθες, για τη χορηγηση των ενδοφλεβιων αντιβιωσεων που θα γινεται πρωι και βραδυ καθημερινα (μεχρι νεοτερας διαταγης).
Σε αλλα νεα, εχω ενα σπαστικο βηχα απο χθες ο οποιος σημερα ειναι λιγο καλυτερα, γνωρισαμε μια κυρια απ'το Trinidad & Tobago, εναν νεαρο απο Αυστραλια και αποκτησαμε ασυρματο ιντερνετ στο δωματιο :)
Μέρα 6
Σημερα Σαββατο ολα πιο ηρεμα εδω στην κλινικη NuTech Mediworld. Eκανα το 2ο procedure, αυτη τη φορα στις μασχαλες! Οι φοβοι που ειχα μην πονεσω λογω "ευαισθητου" καπως σημειου για βελονα, και να μη λιωσω στα γελια λογω γαργαλητου, ευτυχως δεν επαληθευτηκαν :) Ολα πηγαν καλα, οποτε η υπολοιπη μερα κυλησε χαλαρα με πολυ υπνο στο καινουριο (επιτελους πιο μαλακο) επιστρωμα που εβαλαν στο κρεβατι μου. Διαβασε εδω και το blog της Ευας για να γνωρισεις το αγαπημενο μας προσωπικο της κλινικης και να μαθεις τα lifestyle news ;))
Μέρες 7η-22η. (Το πιο πρόσφατο update)
Εχω να γραψω 2 εβδομαδες! Μερικοι ανησυχειτε και με ρωτατε τι συμβαινει. Ε λοιπον συμβαινουν πολλα, παρα πολλα και ακριβως αυτος ειναι και ο λογος που δεν γραφω :)
Περιμενα οτι θα ηταν κουραστικο το προγραμμα εδω -εξαλλου γιαυτο ηρθα, οχι για σπα- αλλα το σωμα μου προφανως σοκαριστηκε, αφου απ'την απολυτη αδρανεια περασε στη φουλ δραση, με φαρμακα, βλαστοκυτταρα, κινηση. Κι αυτο ειναι καλο!
Ρουτινα λοιπον με: πρωινο ξυπνημα γυρω στις 8-8μιση, αυγα ομελετα για μπρεκφαστ, επελαση νοσοκομων-γιατρων-καθαριστων-ξανα και ξανα κλπ, φαρμακα, πρωινη δοση βλαστοκυτταρα με ενεσουλα στο μπρατσακι, πρωτη φυσικοθεραπεια με τον Rijul στις 11, καπακι εργοθεραπεια με την Harsha στις 12παρα τεταρτο, βουρ για μεσημεριανο στο δωματιο, απογευματινη δοση βλαστοκυτταρα στο μπρατσακι/σουρωτηρι, δευτερη φυσικοθεραπεια με τον Rijul στις 2και τεταρτο, ε και γυρω στις 3 τελειωνει ο "αγωνας δρομου".
Συνηθως πεφτω πτωμα για κανα 2ωρο υπνο, ξυπναω για φαγητο βραδυνο, φαρμακα, λιγη τιβι, εξασκηση σε διαφορα που ζητανε η Harsha και ο Rijul, μπανιο και ξανα νανι! Οταν υπαρχει procedure (1 την εβδομαδα) αλλαζει καπως το προγραμμα.
Τις Κυριακες επισης. Οπως χθες, που ηταν μια ησυχη και (επιτελους) ηλιολουστη Κυριακη και βγηκαμε με την Ευα την πρωτη μας βολτα εδω στα περιξ! Φαγαμε και κουλφι, ειδαμε και ιερη αγελαδα. Αμε!
(H περιπέτεια της Γεωργίας συνεχίζεται στην Ινδία. Ελπίζω πως σύντομα θα έχω εδω στο Bits νεότερα κι ένα όσο πιο χάπι γίνεται εντ.)
σχόλια