Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais

Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
5

Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Oι σαστισμένοι, 2000

 

Λένε πως κανείς δεν ξεχνά την πρώτη φορά που έρχεται αντιμέτωπος με ένα έργο του Bill Viola. 'Οπως δεν ξεχνά πού τον βρήκε ένας μεγάλος σεισμός. Ισως επειδή τα αισθήματα είναι πρωτογενή κι ενστικτώδη – φόβος, έκσταση, έκπληξη, θυμός, πένθος -, ίσως επειδή κανένας πριν από αυτόν δεν χρησιμοποίησε το βίντεο με το στοχαστικό μέγεθος ενός μεγάλου δασκάλου.

 

Δεν έχω δει πολλή video-art. Αλλά η εμπειρία που είχα στο Grand Palais χθες (που πρώτη φορά φιλοξενεί έκθεση ενός video artist στην ιστορία του) ήταν και για μένα κατακλυσμιαία. Δεν συνηθίζεται η λέξη, το ξέρω, ειδικά σήμερα που σχεδόν όλοι ασχολούνται με την "μικρή" εικόνα (το σεξ, την επιβίωση, τις σχέσεις των ανθρωπων μεταξύ τους). Ο Viola, εξαρχής, επικεντρώθηκε στη μεγάλη εικόνα, το ένα και μοναδικό θέμα που ορίζει τον άνθρωπο: το ότι γεννιέται και μετά πεθαίνει! "Ενα πράγμα πάντα με ενδιέφερε", έχει πει. " Ποιός ειμαι. Πού βρίσκομαι. Πού πάω".

 

'Ολα, μα όλα τα εργα του, είναι διάστικτα από αυτή τη δαμόκλεια αίσθηση θνητότητας. Αλλά οχι με την βίαιη απελπισία που υπάρχει, ας πούμε, στον Φράνσις Μπέηκον. Μάλλον με την πικρή πνοή που διατρέχει τα Σονέττα του Σαίξπηρ, ή τον δικό μας Σολωμό, πλεγμένη αξεδιάλυτα με τη λαχτάρα της ζωής.

 

'Ολα, μα όλα τα εργα του, είναι διάστικτα από αυτή τη δαμόκλεια αίσθηση θνητότητας. Αλλά οχι με την βίαιη απελπισία που υπάρχει, ας πούμε, στον Φράνσις Μπέηκον. Μάλλον με την πικρή πνοή που διατρέχει τα Σονέττα του Σαίξπηρ, ή τον δικό μας Σολωμό, πλεγμένη αξεδιάλυτα με τη λαχτάρα της ζωής.

 

Στις μεγάλες σκοτεινές αίθουσες, τα βίντεο αντηχούν και αντιδιαστέλλονται: δάκρυα που γίνονται καταρράκτες, καταρράκτες που υψώνονται και αναλήπτονται στους ουρανούς συμπαρασύροντας ένα νεκρό σώμα, μια πυρκαγιά που γίνεται γαλάζια θάλασσα, στάλες που πέφτουν σε μια ακίνητη πισίνα από το ύψος ενός ανθρώπου που αποπειράθηκε να βουτήσει, αλλά ένα χέρι τον έκοψε στον αέρα, έμεινε μετέωρος και έσβησε μέσα στη μεγάλη εικόνα, τριζόνια και άνεμος στη νυχτερινή πορεία μιας γυναίκας –ήχοι μιας ανθρώπινης νύχτας, “σπαρμένης θαύματα και μάγια”…

 

Η συμπαράθεση είναι ευφυής. Οταν βλέπεις το “Ουρανός και Γή”, 1992 (δυό αντιμέτωπες οθόνες που προβάλλουν η μία στο βυθό της άλλης το πρόσωπο ενός νεογέννητου και το πρόσωπο ενός γέρου στον επιθανάτιο ρόγχο του), ακούς από το δίπλα δωμάτιο τις “Εννιά προσπάθειες για να κατακτήσεις την αθανασία” (1996), τους γρυλισμούς του Viola, καθώς κρατάει την αναπνοή του, μέχρι που πνίγεται.

 

Δεν είναι μόνο η ιδιοφυής χρήση της τεχνολογίας (από το Veiling του 1995 μέχρι τις Τρεις Γυνάικες του 2008), είναι η σκέψη πίσω από αυτήν. Οι πολλαπλές στρώσεις στις οθόνες του, τα πέπλα, τα layers, το αρχαίο παλίμψηστο (οι περγαμηνές όπου το αρχικό κείμενο σβηνόταν για να γραφεί κάποιο άλλο), είναι η πιό ταιριαστή εικόνα αυτού του κόσμου όπου οι νέοι σπρώχνουν τους πρωϊνούς να φεύγουν, για να επαναλάβουν την ίδια τραγωδία. Πάνω στο νέο κρέας παίζει η παλιά ανάγκη της ζωής, να σπαρταρήσει χαρούμενη στο πάτωμα- σα σφαγμένο ζώο.

 

Τα layers είναι επίσης μέσο ταιριαστό για να εκφράσεις την κοινή καταγωγή όλης της ανθρώπινης τελετουργίας, μαγείας,ή  σκέψης. Άραβες κι Έλληνες είδαν τα άστρα του ίδιου ουρανού. Κάτω από τα διδάγματα του βουδισμού βρίσκεις τα ίχνη της αθαυμαστίας του Δημόκριτου. Στους Έλληνες αναστενάρηδες βλέπεις τους  ινδουϊστές πυροβάτες των νησιών Φίτζι, όπου ο Viola ταξίδεψε με την γυνάικα του και ισόβια συνεργάτιδά του Kira Perov. Κάτι βαθύ, κοινό συνδέει όλους τους ανθρώπους όταν σκέφτονται το θάνατο. Όλοι επινοούν παρηγοριές. Όλοι κατασκευάζουν θεούς και είδωλα.

 

Σε μια συνέντευξή του στους Financial Times, με αφορμή τους Dreamers (2013) –έργο που εκτίθεται και αυτό στο Grand Palais- είχε πει: «Όλα είναι θέμα επιφανειών. Αυτό που βλέπουμε να μας περιβάλλει είναι η πιο προφανής, χονδροειδής όψη της ανθρώπινης ύπαρξης, ο φυσικός κόσμος. Πράγματα, υλικά, ύλη...  Αλλά υπάρχει και μια άλλη διάσταση. Μπορείς να τη νιώσεις- ο καθένας μπορεί να τη νιώσει. Όλοι έχουμε έναν απέραντο εσωτερικό κόσμο, χωρίς όρια, που κατά κάποιον τρόπο θυμίζει τον ψηφιακό κόσμο»

 

Πού στρέφεται ό άνθρωπος όταν τον χώνουν στο χώμα; Στον ουρανό! Εκεί στράφηκε και ο Bill Viola. Θέλησε να δημιουργήσει τις Ιερές Εικόνες της σύγχρονης εποχής. Συνειδητά. «Συνομιλώντας» με τους μεγάλους δασκάλους της Αναγέννησης (που μελέτησε όταν έμεινε στη Φλωρεντία), επαναδημιουργώντας τις εικόνες τους (πιο προφανής Η Επίσκεψη της Ελισάβετ στην Παναγία, του Pontormo,1528, που γέννησε τον δικό του Χαιρετισμό, 1995), καταδείχνοντας τα πρόσωπα της Τεχνης του να προσπαθούν να υψωθούν σε κάτι σωτήριο, άχρονο και καθαρό: να «διψάνε για ουρανό», να ψάχνουν σε κάτι να πιστέψουν.

 

Μόνο που ο θεός, που εξυποννοείται και δαπνέει ολόκληρο το έργο του, δεν είναι πρός τα πάνω, αλλά προς τα μέσα. Ο ουρανός του  Viola είναι ο «απέραντος εσωτερικός κόσμος» του ανθρώπου, η νόηση και τα αισθήματά του. Κι ο μόνος τρόπος να μη χάνεται ο άνθρωπος, είναι ένας, πάντα ο ίδιος: η αγάπη. Όπως λέει κι ο ίδιος: «Μέσα από την αγάπη η ψυχή ενώνεται με το θεό». Η φράση θα ταίριαζε σε έναν μοναχό οποιασδήποτε θρησκείας, αλλά την λέει ο κορυφαίος ψηφιακός καλλιτέχνης του κόσμου μας.

 

Σας παρουσιάζω μερικά από τα έργα που εκτίθενται, με σύντομες σημειώσεις. Καμμία απολύτως φωτογραφία δεν μπορεί να αποδώσει την μνημειακότητα και την ποίηση των έργων. Η μεγάλη τους δύναμη βρίσκεται στην κίνηση, συνήθως αργή και τελετουργική, που προκαλεί μια αίσθηση Μυστηρίου με την θρησκευτική έννοια. Μια Γλυπτική του Χρόνου.

 

Η  έκθεση διαρκεί έως την 21η Ιουλίου 2014.

 

 

Τα κύρια εκθέματα, με σχολιασμό

 

Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Ουρανός και Γη, 1992... Εγκατάσταση με δύο αντικρυστές οθόνες. Στο βυθό της μιας οθόνης βλέπεις την εικόνα της άλλης. Ένα νεογέννητο ανοίγει το στόμα του και στο πρόσωπό του διαχέεται ένας γέρος που αγωνιά στον επιθανάτιο ρόγχο. Μια ανάσα, μια ζωή. Δυστυχώς η εικόνα δεν αποδίδει κατ' ελάχιστον την αίσθηση του έργου
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Ουρανός και Γη, 1992
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Ουρανός και Γη, 1992
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Τρεις Γυνάικες, 2008... Τρεις μορφές που αρχικά προβάλλονται σε ασπρόμαυρη χαμηλή ανάλυση, περνώντας μέσα από ένα πέπλο νερού, παίρνουν τη ρόδινη όψη αναγεννησιακής μορφής. Αλλά αυτό διαρκεί λίγο. Μετά, ένα χέρι τις καλεί ξανά στον κόσμο της σκιάς (θυμίζοντας έντονα τα αρχαία ελληνικά επιτύμβια), με τελευταίο αυτό το κορίτσι που στο βλέμμα του αποχαιρετισμού του, αποτυπώνει την αχόρταγη επιθυμία του ανθρώπου να ζήσει- να χαρεί κι άλλο!
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Τρεις Γυνάικες, 2008.
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Τρεις Γυνάικες, 2008
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Παράδοση, 2001... Σε άλλο κατάλογο, νομίζω το είδα και με τον τίτλο "Εραστές". Ταιριάζουν και τα δύο. Μια γυναίκα κι ένας άντρας κοιτάνε χαμηλά, ο ένας τον άλλον, αρχικά με βλέμμα συλλογισμένο και μελαγχολικό. Σκύβουν ο ένας προς τον άλλον και βουτάνε σε μια επιφάνεια νερού- βουτάνε μέσα τους! Σηκώνονται να πάρουν ανάσα και πλέον διαχέονται, τα σύνορα του εαυτού τους χάνονται, το πρόσωπό τους λιώνει. Και κλαίνε. Τα δάκρυα του έρωτα.
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Παράδοση, 2001
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Το Πέπλο, 1995... Σε εννιά λεπτότατες μεμβράνες προβάλλονται πολλαπλές εικόνες. Κλαδιά δέντρων που κινούνται στον άερα, ρυάκια, φύλλα. Στο φως του φεγγαριού, μια γυναίκα περπατά αργά. Τριζόνια, κραυγές ζώων. Το μοναχικό ταξίδι του ανθρώπου.
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Fire Woman, 2005... Στις τεράστιες φλόγες που τη ζώνουν μια γυναικεία μορφή απλώνει τα χέρια της, πέφτει και πεθαίνει. Αργά, η εικόνα της μετασχηματίζεται στην ήσυχη επιφάνεια μιας βαθυγάλανης θάλασσας που την κινούν αργά υπόγεια ρεύματα.
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Ο άντρας ψάχνει την αθανασία, η γυναίκα ψάχνει την αιωνιότητα, 2013... Δυό ηλικιωμένοι άνθρωποι εξετάζουν με ένα φακό στο σκοτάδι το σώμα τους. Με μια κίνηση απλή και απροσδόκητη, ο Viola θέτει όλα τα πνευματικά διλήμματα του ανθρώπου, που ενώ πεθαίνει σα ζώο, θέλει να ελπίζει σαν θεός: ψάχνοντας κάτω από το δέρμα του, τον ουράνιο κόσμο.
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Ο άντρας ψάχνει την αθανασία, η γυναίκα ψάχνει την αιωνιότητα, 2013
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Ο ΄Υπνος του Λόγου, 1988... Σε ένα άπλετα φωτισμένο δωμάτιο, επάνω σε ένα έπιπλο με ένα βάζο, ένα πορτατίφ και ένα ηλεκτρικό ρολόι, μια παλιά, ασπρόμαυρη τηλεόραση δείχνει έναν άντρα να κοιμάται. Σε αιφνίδιες εκλάμψεις, το δωματιο φωταγωγείται και οι τέσσερις τοίχοι του προβάλλουν γιγαντιαίες, φευγαλέες εικόνες ονείρων.
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Η ανάληψη του Τριστάνου, 2005...Ένα από τα πιο γνωστά και εμβληματικά έργα του Viola -αφίσα και της συγκεκριμένης έκθεσης. Σε ένα γυμνό δωμάτιο, ένα νεκρό σώμα είναι τοποθετημένο. Αραιές σταγόνες (ή δάκρυα) που βαθμηδόν πυκνώνουν, υψώνονται από το νεκρό σώμα προς τα πάνω, Στο τέλος σχηματίζεται ένας χείμαρος, ένας ανάστροφος καταρράκτης που παρασέρνει και υψώνει τον νεκρό. Κι έπειτα κοπάζει. Δέκα λεπτά και δεκαέξι δευτερόλεπτα- ένα αριστούργημα της σύγχρονης τέχνης.
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Η ανάληψη του Τριστάνου, 2005
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Η ανάληψη του Τριστάνου, 2005
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Το δωμάτιο της Κατερίνας, 2001... Ένα πολύπτυχο βίντεο με σκηνές από τον μοναχικό βίο μιας γυναίκας. Μου θύμισε έντονα την τελική σκηνή της "Γερτρούδης" του Ντράγιερ -που κι αυτός έβαλε την ηρωίδα του να καταλήγει στο Amor Omnia- ο θεός είναι η αγάπη.
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Το δωμάτιο της Κατερίνας, 2001
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Going Forth by day, 2002... Ακόμη μια θεαματική ανάληψη από την μεγαλύτερη εγκατάσταση της έκθεσης, σε μια μεγάλη αίθουσα με την ταυτόχρονη προβολή πέντε βίντεο διάρκειας 35 λεπτών.
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Οι ονειροπόλοι, 2013... Το πιο πρόσφατο έργο του, εξετέθη πέρισυ στο Λονδίνο. Επτά μορφές αναδεύονται γαλήνια κάτω από το νερό, με κλειστά τα μάτια, επανερχόμενες σε ένα παλιό θέμα του Viola: Πώς να προσπαθήσεις να γίνεις αθάνατος, κρατώντας την αναπνοή σου!
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Οι ονειροπόλοι, 2013
 
Ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στην μεγαλειώδη έκθεση του Bill Viola στο Grand Palais Facebook Twitter
Ο Bill Viola με την γυναίκα του και ισόβια συνεργάτιδά του Kira Perov
 
 
 
 
 
 
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Μαρία Λιναρδάκη πλάθει στον πηλό αναμνήσεις και φωτεινά όνειρα

Εικαστικά / Η Μαρία Λιναρδάκη πλάθει με πηλό αναμνήσεις και φωτεινά όνειρα

Η συμβολαιογράφος, η οποία πριν από δεκαπέντε χρόνια αποφάσισε να ακολουθήσει το δικό της δημιουργικό ταξίδι, αποκωδικοποιεί την αγάπη της για τη φύση ως έμπνευση για τη διακόσμηση των κεραμικών της και μας μεταφέρει σε έναν φανταστικό κήπο χρωμάτων και αναμνήσεων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η επανεκκίνηση του 3ου ορόφου του Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού

Εικαστικά / Η επανεκκίνηση του 3ου ορόφου του Μουσείου Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού

Οι χώροι όπου εκτίθενται οι συλλογές που αφορούν την Ελληνική επανάσταση αλλάζουν και εμπλουτίζονται. Ο επιστημονικός διευθυντής του μουσείου Γιώργης Μαγγίνης μάς ξεναγεί στη νέα μόνιμη έκθεση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια μεγάλη αναδρομική έκθεση για το έργο της Σαντάλ Άκερμαν

Εικαστικά / Μια μεγάλη αναδρομική έκθεση για το έργο της Σαντάλ Άκερμαν

Οι Βρυξέλλες τιμούν μια ακούραστη δημιουργό που χάρη στη νεωτερικότητα, την οραματική αντιμετώπιση των εικόνων, του χρόνου και του χώρου και στους προβληματισμούς που διατρέχουν το έργο της εξακολουθεί να επηρεάζει γενιές καλλιτεχνών.
NEWSROOM
Τρεις εκθέσεις για την Κέτε Κόλβιτς που κατέγραψε τις πιο σκοτεινές στιγμές της ανθρώπινης εμπειρίας

Εικαστικά / Μέσα στο '24 θα τρέξουν όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις εκθέσεις για την Κέτε Κόλβιτς

Τρεις μεγάλες εκθέσεις αποκαλύπτουν τις πολλές μορφές του έργου μιας καλλιτέχνιδας που κατέγραψε τις πιο σκοτεινές στιγμές της ανθρώπινης εμπειρίας και αψήφησε την κατηγοριοποίηση.
NEWSROOM
ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2024

Εικαστικά / 28 εκθέσεις για έναν Μάρτιο γεμάτο τέχνη

Η συλλογή του Νίκου Αλεξίου στο Μουσείο Μπενάκη, ακόμα περισσότερες γυναίκες καλλιτέχνιδες στο ΕΜΣΤ, Marcel Duchamp στην Eleftheria Tseliou Gallery, Martin Margiela στην Bernier/Eliades, τρεις νέες προτάσεις στην Breeder και πολλές ακόμα επιλογές στο κορύφωμα της φετινής εικαστικής σεζόν.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Οι πολύχρωμοι κήποι της Hadassah Emmerich

Εικαστικά / Οι πολύχρωμοι κήποι της Hadassah Emmerich ανθίζουν στο ΕΜΣΤ

Η διεθνής καλλιτέχνιδα και δημιουργός της πολύχρωμης τοιχογραφίας «Επικούρειος Εδέμ» περιγράφει όσα κρύβονται στην εξωτική βλάστηση και στα λαμπερά χρώματα των έργων της, μιλά για την ερωτική τους διάσταση και απαντά στο αν την ενοχλεί που κάποιοι χαρακτηρίζουν τη δουλειά της περισσότερο ως διακοσμητική.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Στην πρώτη έκθεση με έργα του Μarcel Duchamp στην Ελλάδα

Εικαστικά / Στην πρώτη έκθεση με έργα του Μarcel Duchamp στην Ελλάδα

Η έκθεση «Re(a)Duchamp» μας προσκαλεί σε μια διανοητική συζήτηση με τα έργα του Duchamp, που περισσότερο από κάθε άλλου καλλιτέχνη του 20ού αιώνα επηρέασαν και συνεχίζουν να επηρεάζουν τους σύγχρονους δημιουργούς σε ένα ευρύ και σύνθετο πνευματικό πεδίο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O σουρεαλισμός κλείνει τα 100 και ο κόσμος μας μοιάζει πιο σουρεαλιστικός από ποτέ

Εικαστικά / O σουρεαλισμός κλείνει τα 100 και ο κόσμος μας μοιάζει πιο σουρεαλιστικός από ποτέ

Ένας αιώνας συμπληρώνεται φέτος από το «Σουρεαλιστικό Μανιφέστο» του Μπρετόν και μια σειρά από εκθέσεις και εκδηλώσεις ανά την υδρόγειο γιορτάζουν την επέτειο αναζητώντας τα ίχνη του κινήματος στις παράξενες μέρες μας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Η συναρπαστική ζωή της Λίζα Πόντι και τα σχέδιά της που θα δούμε στην Αθήνα

Εικαστικά / Η συναρπαστική ζωή της Λίζα Πόντι και τα σχέδιά της που θα δούμε στην Αθήνα

Ακολουθώντας το μότο της ζωής της «δεν χρειάζεται να κάνεις πολλά», η κόρη του διάσημου Ιταλού αρχιτέκτονα και εκδότη Τζίο Πόντι έκανε σχέδια που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στην γκαλερί The Breeder.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

5 σχόλια
Ήταν πρωτοπόρος κ συνεχίζει να ειναι. Ας μην ξεχνάμε και τον μεγάλο Έλληνα καλλιτέχνη video artist Νίκο Ναυρίδη που χρόνια ασχολείται με την αναπνοή.Ένα πραγματικά ωραίο άρθρο απ τη Lifo. Μας ανοίγει την όρεξη όμως και στην Ελλάδα σπάνια έρχεται μοντέρνα τέχνη. Στο εξωτερικό δεν ξέρεις που να πρωτοτρέξεις. Κάθε μουσείο πάντως έξω εκτός απ τα μόνιμα εκθέματα εχει κ έναν όροφο τουλάχιστον με μοντέρνα τέχνη κ καλλιτέχνες που ανανεώνονται...Ευχαριστούμε για το ταξίδι.
Την ειδα κι εγω την εκθεση, ηταν παρα πολυ καλη.. Μου αρεσε πολυ ο τροπος που ηταν στημενη η εκθεση, παντου σκοταδι, μονο το φως απο τους προτζεκτορες !! Ενιωθες οτι βρισκοσουν σε αλλο κοσμο, χαμενος..
Tον καλλιτέχνη δεν τον γνωρίζω, και το κειμενό σας και οι φωτό , είναι μία καταπληκτική ευκαιρία για να συμβεί αυτό.Τώρα ,αυτή η παρουσίαση περιέχει φράσεις αληθινά διαμάντια για μένα.<<Ενα πράγμα παντα με ενδιέφερε", έχει πει. " Ποιός ειμαι. Πού είμαι. Πού πάω">>Yes!!! i know exactly what he means!!<<«Όλα είναι θέμα επιφανειών. Αυτό που βλέπουμε να μας περιβάλλει είναι η πιο προφανής, χονδροειδής όψη της ανθρώπινης ύπαρξης, ο φυσικός κόσμος. Πράγματα, υλικά, ύλη... Αλλά υπάρχει και μια άλλη διάσταση. Μπορείς να τη νιώσεις- ο καθένας μπορεί να τη νιώσει. Όλοι έχουμε έναν απέραντο εσωτερικό κόσμο, χωρίς όρια, .....>><<Μόνο που ο θεός, που εξυποννοείται και δαπνέει ολόκληρο το έργο του, δεν είναι πρός τα πάνω, αλλά προς τα μέσα. Ο ουρανός του Viola είναι ο «απέραντος εσωτερικός κόσμος» του ανθρώπου,..>>Δεν έχω λόγια για αυτή τη παρουσίαση κ Τσαγκαρουσιάνο,δεν έχω λόγια!