Η Ανατολή υποφέρει πριν το Παρίσι

Η Ανατολή υποφέρει πριν το Παρίσι Facebook Twitter
10
Η Ανατολή υποφέρει πριν το Παρίσι Facebook Twitter
Επιφανείς μουσουλμάνες γυναίκες που απέχουν παρασάγγας από τον ισλαμικό φανατισμό. Πάνω σειρά, από αριστερά, Ζάχα Χαντίντ διάσημη αρχιτέκτονας από το Ιράκ, δεξιά Γκιουλέρ Σαμπαντζί, Πρόεδρος του ισχυρότερου οικονομικού ομίλου της Τουρκίας, Ομίλου Σαμπαντζί. Κάτω αριστερά, η μεγαλύτερη φωνή του αραβικού κόσμου, Ουμ Καλσούμ από την Αίγυπτο, δεξιά η πρώτη μουσουλμάνα κάτοχος βραβείου Νόμπελ Ειρήνης, δικηγόρος και ακτιβίστριας υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Σιρίν Εμπαντί από το Ιράν.

Τα τραγικά επεισόδια στο Παρίσι αποτελούν συνέχεια μιας σειράς δράσεων του ισλαμικού φονταμενταλισμού. Εγκληματικές δράσεις που ταλανίζουν πολύ έντονα την παγκόσμια κοινότητα τουλάχιστον για έναν χρόνο. Έχουν προηγηθεί η απαγωγή των μαθητριών από τη Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία, η καταδίκη σε θάνατο γυναίκας στο Σουδάν λόγω αποστασίας, οι επιθέσεις με οξύ σε πρόσωπα γυναικών που δεν φοράνε ορθά τη μαντήλα τους στο Ιράν, η ομηρία αθώων ανθρώπων σε καφετέρια στο Σίδνεϋ από αυτοαποκαλούμενο ιρανό ιμάμη, η ένοπλη επίθεση σε σχολείο στο Πακιστάν και η δολοφονία σχεδόν τριακοσίων μαθητών και φυσικά η κτηνώδης βία των τζιχαντιστών της ISIS που σφάζουν αλλόδοξους και μη ένθερμους μουσουλμάνους στη Συρία και στο Ιράκ. Επομένως, η βάναυση δολοφονία των γάλλων συντακτών, αστυνομικών και η ομηρία αθώων ανθρώπων δεν είναι το πρώτο συμβάν και πολύ φοβάμαι πως ούτε το τελευταίο.

Κατά τη γνώμη μου, η Δύση βρισκόταν και παραμένει σε μια λανθασμένη κατεύθυνση που όχι μόνο δεν καταπολεμά τον ισλαμικό φανατισμό αλλά υποδόρια τον καλλιεργεί άθελα της


Ο ισλαμικός εξτρεμισμός είναι εφτάψυχος. Δεκατέσσερα χρόνια μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης και στο Πεντάγωνο και παρά τη διεθνή συστράτευση κατά της Αλ Κάιντα και τους πολέμους σε Αφγανιστάν και Ιράκ, οι φανατικοί του Ισλάμ παραμένουν αλώβητοι και πολύ ισχυροί για να προσηλυτίζουν νέους πολεμιστές στις τάξεις τους.


Κατά τη γνώμη μου, η Δύση βρισκόταν και παραμένει σε μια λανθασμένη κατεύθυνση που όχι μόνο δεν καταπολεμά τον ισλαμικό φανατισμό αλλά υποδόρια τον καλλιεργεί άθελα της. Θα στηρίξω με επιχειρήματα την ανωτέρω άποψή μου.


Αρχικά, θέλω να εκφράσω μια προσωπική δυσφορία που αισθάνομαι πολλές φορές όταν το Ισλάμ επανέρχεται στην επικαιρότητα. Παρακολουθώ ανθρώπους που εκφέρουν και δημοσιοποιούν τη γνώμη τους με περίσσεια αυτοπεποίθηση όταν μάλιστα είναι πασιφανές μέσω αυτών που εκφράζουν ότι δεν έχουν ασχοληθεί καθόλου τόσο με το Ισλάμ όσο και με την κουλτούρα και την ιστορική εξέλιξη των λαών της Ανατολής. Δεν κρίνω αν οι απόψεις αυτές είναι λανθασμένες ή όχι (δεν συνεπάγεται αυτομάτως πως είμαστε αυθεντίες όσοι ασχολούμαστε λόγω επιστημονικού ενδιαφέροντος με το Ισλάμ) αλλά ενοχλούμαι από την πλήρη αδιαφορία για το αντικείμενο. Απαιτείται ενδελεχής μελέτη της ιστορίας, του πολιτισμού και της ισλαμικής θεολογίας για να παρουσιάσεις στο αναγνωστικό κοινό τις διαφορετικές, παράλληλες πραγματικότητες ενάμιση δισεκατομμυρίου ανθρώπων.

Το Ισλάμ εξύμνησε την ομορφιά

Η Ανατολή υποφέρει πριν το Παρίσι Facebook Twitter
Πάνω αριστερά, περσικός τάπητας, δεξιά, κεραμικό πιάτο Ιζνίκ. Κάτω αριστερά, ξίφος της μουσουλμανικής δυναστείας Μουγκάλ της Ινδίας, δεξιά διακοσμητικό πλακάκι από το Ιράν, 19ος αι.
Η Ανατολή υποφέρει πριν το Παρίσι Facebook Twitter
Πάνω αριστερά, το μαυσωλείο Τατζ Μαχάλ στην Άγκρα της Ινδίας, δεξιά τέμενος Μαζάρ ε Σαρίφ στο Αφγανιστάν. Κάτω αριστερά, τέμενος Αλ Μουταουακίλ στη Σαμάρα του Ιράκ και δεξιά μουκάρνας στο πάνω μέρος παραθύρου του ανακτόρου Αλάμπρα στην Ισπανία.
Η Ανατολή υποφέρει πριν το Παρίσι Facebook Twitter
Από πάνω προς τα κάτω, πόλη Φεζ στο Μαρόκο, πόλη Σαμαρκάνδη στο Ουζμπεκιστάν, πόλη Σιράζ στο Ιράν.
Η Ανατολή υποφέρει πριν το Παρίσι Facebook Twitter
Τέμενος Αλ Χασάν στο Κάιρο, τέμενος στην πόλη Φρεζούς στη Γαλλία κατασκευασμένο από αφρικανούς μετανάστες το 1930 και το μεγάλο τέμενος της Αδριανούπολης στην Τουρκία.


Στον ισλαμικό κόσμο συνυπάρχουν πολλές, διαφορετικές πραγματικότητες. Είναι το πρώτο και βασικό λάθος της Δύσης που αδυνατεί να κατανοήσει. Οι κοινωνίες στην Ανατολή είναι ετερόκλητες και δε μοιάζουν καθόλου με την ομογενοποιημένη και στερεοτυπική αντίληψη που προωθούν τα δυτικά ΜΜΕ. Ο πλουραλισμός αυτός διακρίνει τόσο το εσωτερικό των περισσότερων μουσουλμανικών κοινωνιών όσο και τα ίδια τα μουσουλμανικά κράτη μεταξύ τους. Χαρακτηριστικά, οι Αλεβίτες της Τουρκίας διαφέρουν κατά πολύ από τους κοινούς σουνίτες μουσουλμάνους που στηρίζουν τα κόμματα του πολιτικού Ισλάμ, οι Ιρανές διαφωνούν έντονα στο θέμα της υποχρεωτικής κάλυψης με μαντήλα ενώ η αιγυπτιακή κοινωνία έχει διχαστεί σχετικά με τον πολιτικό αντίκτυπο των Αδελφών Μουσουλμάνων. Στην ουσία, οι πληθυσμιακές αυτές ομάδες προσεγγίζουν και αποδομούν το Ισλάμ με διαφορετικό τρόπο, παράγοντας διαφορετικά αποτελέσματα. Στο ίδιο πνεύμα, το Ισλάμ του Μαρόκου διαφέρει από εκείνο της Ινδονησίας και του Ιράν από της Σαουδικής Αραβίας. Παρά τα εγγενή γνωρίσματα που διαφοροποιούν τη μια μουσουλμανική χώρα από την άλλη, το Ισλάμ παραμένει οικουμενικό, υπερβαίνοντας τις εθνικές ταυτότητες. Εξίσου οικουμενικό παραμένει και το Ιερό Βιβλίο των μουσουλμάνων, το Κοράνι αν και η ερμηνεία του διαφέρει ανάλογα με τη θεολογική σχολή.
Συνεπάγεται πως είμαι κατά του όρου της ισλαμοφοβίας διότι το Ισλάμ δεν είναι τόσο ενιαίο και μονομερές όσο πιστεύουμε, ούτε όμως υφίσταται φυσιολογικός ο φόβος έναντι ενάμιση δισεκατομμυρίου πιστών.


Επίσης, όσο ενάντιος είμαι με την ισλαμοφοβία αλλά τόσο διαφωνώ με τον αφελή εξωραϊσμό του Ισλάμ και τη σύγχυση που επικρατεί μεταξύ εννοιών όπως της ισότητας και εξομοίωσης των θρησκειών. Αναγνωρίζω πως όλοι οι πιστοί έχουν δικαίωμα να ασκούν τα λατρευτικά τους καθήκοντά αλλά γνωρίζω πως το Ισλάμ στη διάρκεια της ιστορικής του εξέλιξης υπήρξε θύμα σφετερισμού από ορισμένους εκφραστές του και απέκτησε ορισμένα γνωρίσματα που οφείλει να επιλύσει το ίδιο προς όφελος των ίδιων των πιστών του.


Συγκεκριμένα, το Ισλάμ είναι μια αδιαίρετη αρχή θρησκευτικού δόγματος, πολιτικής εξουσίας και πολιτείας. Συμπυκνώνει την έκφραση κοινωνικού βίου με τον όρο ντιν και την εσωτερικευμένη πίστη με τον όρο ιμάν. Αναπόφευκτα, η εκκοσμίκευση των θεσμών και ο διαχωρισμός του κράτους από την εξουσία καθίσταται πολύ δύσκολος στα μουσουλμανικά κράτη. Η μονοπωλιακή παγίωση του Ισλάμ ως απονομή της δικαιοσύνης (σαρία), πολιτική εξουσία, οικονομικές συναλλαγές (Islamic finance) και κοσμοαντίληψη ζωής καταλήγει σε μια μορφή ολοκληρωτισμού και εχθρού της ανοιχτής κοινωνίας και των αξιών της (βλ. Karl Popper).

Υπάρχει αμφισβήτηση της μονοδιάστατης καθιέρωσης του Ισλάμ στα μουσουλμανικά κράτη;


Η ιστορία απέδειξε πως τα ριζοσπαστικά κοσμικά καθεστώτα δεν κατάφεραν να ευδοκιμήσουν αλλά λειτούργησαν αντιδραστικά και επανέφεραν το Ισλάμ στην πολιτική τάξη, όπως η δυναστεία Παχλαβί με την ανατροπή της από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 στο Ιράν και η ισχυροποίηση του πολιτικού Ισλάμ στην Τουρκία που πλέον προσβάλλει ανοιχτά θέσεις του κεμαλισμού. Μοναδική εξαίρεση στην πορεία αυτή αποτελεί η διάσωση του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους της Τυνησίας μέσω εκλογών και όχι στρατιωτικού πραξικοπήματος όπως στην Αίγυπτο το καλοκαίρι του 2013.


Ωστόσο, μέσω ενδογενών ζυμώσεων και της αναγκαστικής προσαρμογής στον σύγχρονο τρόπο ζωής και στις παγκόσμιες εξελίξεις έχουν προκύψει σοβαρές απαιτήσεις από μουσουλμανικούς κύκλους που ζητούν τον εκσυγχρονισμό των κορανικών διδαχών, την ερμηνεία τους σε ανθρωπιστικά ιδεώδη, την ισότητα των δύο φύλων και την αποκήρυξη της βίας. Πρόκειται για μια πολύ αξιόλογη εξέλιξη που η Δύση εις το όνομα της ομογενοποίησης αγνοεί καθώς αυτοπροσδιοριζόμενοι μουσουλμάνοι δεν αποκηρύσσουν την πίστη τους αλλά ζητούν τον εκμοντερνισμό αυτής που συνεπάγεται τη σταδιακή εκκοσμίκευση και τον εκδημοκρατισμό. Διαθέτουμε ήδη απτά αποτελέσματα αυτού, ακόμη και σε θεοκρατικά καθεστώτα όπως του Ιράν.

Η Ανατολή υποφέρει πριν το Παρίσι Facebook Twitter
Αριστερά η εγγονή του Αγιατολλάχ Χομεϊνί, Ζαχρά Εσραγκί, μεταρρυθμίστρια που έχει εκφράσει δημοσίως την αντίθεσή της προς το υποχρεωτικό πέπλο αλλά την ανάγκη να επιλέγουν οι ίδιες οι γυναίκες τι θα φορέσουν. Δεξιά η κόρη της Ζαχρά Εσραγκί, Ναϊμάχ, φοιτήτρια σε πανεπιστήμιο του Καναδά σε τελετή απονομής βραβείου. Οι ψιλοτάκουνες γόβες και το στενό παντελόνι της προκάλεσαν αρνητικά σχόλια σε συντηρητικούς κύκλους του ιρανικού καθεστώτος.


Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν έχει διχαστεί σε σκληροπυρηνικούς και μεταρρυθμιστές με τους δεύτερους να ζητούν εναγωνίως μεταρρυθμίσεις εκδημοκρατισμού και αποκατάστασης των σχέσεων με τη Δύση. Από το 1996 και ύστερα η παρουσία των τουρμπανοφόρων κληρικών στο ιρανικό κοινοβούλιο μειώθηκε από 17% σε 11%, εξέλιξη που αποτυπώνει τη βούληση των ιρανών ψηφοφόρων για διαχωρισμό κράτους και θρησκείας μέσω μια βουλής στελεχωμένης από κοσμικούς βουλευτές με υψηλή μόρφωση. Εξίσου πρωτόγνωρη έκπληξη προκαλεί το γεγονός πως αρκετά από τα εγγόνια του Οδηγού της Επανάστασης, Αγιατολλάχ Χομεϊνί έχουν ταχθεί υπέρ της σύσφιξης των σχέσεων με τις ΗΠΑ ενώ δύο εγγονές του Αγιατολλάχ Χομεϊνί εξέφρασαν δημοσίως πως το ισλαμικό πέπλο πρέπει να καταστεί προαιρετικό. Μην απορείτε για τις φυσιογνωμίες αυτές που καταρρίπτουν την εικόνα του άκαμπτου Ισλάμ καθώς πλήθος επιφανών θεολόγων και ανώτατων κληρικών αντιστέκονται στην αναχρονιστική ανάγνωση του Κορανίου. Ο Αγιατολλάχ Μονταζερί υπήρξε στενός συνεργάτης του Χομεϊνί αλλά γρήγορα καταδίκασε τις εκτελέσεις αντιφρονούντων και τη χειραγώγηση των γυναικών και ακολούθως έζησε σε κατ' οίκον περιορισμό για δύο δεκαετίες.

Η Ανατολή υποφέρει πριν το Παρίσι Facebook Twitter
Αμπντολκαρίμ Σορούς

Μεταξύ των πιο σύγχρονων και δημοφιλών διανοουμένων συμπεριλαμβάνεται και ο Αμπντολκαρίμ Σορούς, ο Λούθηρος του ιρανικού Ισλάμ που απορρίπτει το πολιτικό Ισλάμ. Ο Σορούς καταδικάζει την πολιτικοποίηση του Ισλάμ ως υπονομευτική για τη θρησκεία διότι την καθιστά ιδεολογία και εργαλείο για πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες. Αναφέρει πως ''Δεν πρέπει να δίνουμε μια επιφανειακή, επίσημη, άκαμπτη και οριστική ερμηνεία της θρησκείας, γιατί η θρησκεία δεν είναι ιδεολογία''.


Στο ίδιο πνεύμα ο Μοχσέν Καντιβάρ κατακρίνει τον θρησκευτικό δεσποτισμό και δηλώνει πως "Για να σώσουμε τη θρησκεία, πρέπει ο θρησκευτικός θεσμός να χωριστεί από τον πολιτικό θεσμό, με άλλα λόγια πρέπει να χωρίσουμε το κράτος και τη θρησκεία. Η ένωση των δύο αυτών θεσμών θα έχει αρνητικές συνέπειες για τη θρησκεία εφόσον θα θεωρηθεί από το λαό ως υπεύθυνη όλων των καθημερινών προβλημάτων. Εξίσου επιτακτική είναι η ανάγκη για επανερμηνεία του Κορανίου και αναθεώρηση των ισλαμικών νόμων, εκσυγχρονισμού της θεολογικής σκέψης και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σύμφωνα με τον φιλελεύθερο κληρικό Ντγία Αλ Μουσάβι από το Μπαχρέιν.

Στο ακόλουθο βίντεο ο Ντγία Αλ Μουσάβι εξηγεί την ανάγκη εκσυγχρονισμού της θεολογικής σκέψης στο Ισλάμ που έχει καταδικάσει τον αραβικό πολιτισμό σε χρόνια παρακμή.


Επομένως, υπάρχουν μουσουλμάνοι που αναγνωρίζουν την αξία των μεταρρυθμίσεων και διεκδικούν την εφαρμογή αυτών, αποδεικνύοντας συγχρόνως την ύπαρξη εσωτερικού αντίβαρου στον ισλαμικό κόσμο.

Η Ανατολή υποφέρει πριν το Παρίσι Facebook Twitter
Πάνω δεξιά,η Βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας, δεξιά, η εικαστικός και σκηνοθέτης Σιρίν Νεσάτ από το Ιράν. Κάτω αριστερά η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης ακτιβίστρια Μαλάλα Γιουσφαζάι και δεξιά η διεθνούς φήμης ιρανή ηθοποιός Γκολσιφτέγιε Φαραχανί.

Τα πρώτα θύματα του ισλαμικού φανατισμού είναι οι ίδιοι οι λαοί της Ανατολής και έπονται τα δυτικά κράτη. Επανέρχομαι στο σοβαρότερο λάθος της Δύσης, την άγνοια γύρω από τα θύματα αυτά, τους ουδέτερους και μετριοπαθείς μουσουλμάνους, αλλόδοξους και άθεους. Η Δύση ασχολείται με τον ισλαμικό φανατισμό μόνο στην περίπτωση που υπάρξει θύμα του, που η εγκληματική δράση των εξτρεμιστών χτυπήσει τη δική της πόρτα. Προτού όμως αυτού, ο ισλαμικός εξτρεμισμός γεννιέται και εκδηλώνεται σε χώρες της Ανατολής με την εξολόθρευση των κατά τόπους διαφωνούντων και αργότερα απλώνει τα πλοκάμια του μέσω συνεργατών σε κράτη εκτός του ισλαμικού τόξου. Εν ολίγοις, το απόστημα αυτό δεν καταπολεμάται στο πρώιμο στάδιο του αλλά αφότου έχει ήδη γιγαντωθεί.


Η Δύση προσεγγίζει το ζήτημα ως ένα δίπολο Δύσης και φανατικού Ισλάμ, παραβλέποντας την ύπαρξη των πολλών και διαφορετικών οντοτήτων στα μουσουλμανικά κράτη που σίγουρα θα μπορούσαν να αποτελέσουν σύμμαχοι στον αγώνα κατά του ισλαμικού εξτρεμισμού. Αν δεν ανιχνευθούν οι προοδευτικές φωνές εντός του Ισλάμ και δεν συνεργαστούμε μαζί τους, οι φωνές εκείνες σίγουρα θα σιωπήσουν μπροστά στον τρόμο του φονταμενταλισμού και οι φωνές σιωπούν σαν ντόμινο.


Στο ντόμινο ανήκουμε όλοι μας, όπως το Παρίσι.

10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

8 σχόλια
Σύντροφε S_PabloΠοιός σου είπε ότι οι αποικιοκράτες ήτανε καλοί και δεν καταπιέζανε;Όμως μόνο οι μουσουλμάνοι κάνουν λες και ήταν οι μόνοι που κακοπεράσανε,(ενώ στην πραγματικότητα δεν συνέβει κάτι τέτοιο.)Και όχι μόνο αυτό αλλά γιατί οι λαοί που υποφέρανε πραγματικά απο την δύση,(ΝΑ Ασία,Λατινική Αμερική) δεν παράγουν "τζιχαντιστές";Γιατί αποφεύγεις να απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα;Μήπως αν δεν επεμβαίνανε οι δυτικοί θα κυλούσανε όλα μέλι-γάλα στην Μέση Ανατολή;Ξέρεις εδώ και αιώνες τρώγονται εκεί πέρα.Και στο κάτω κάτω οι δυτικοί αποικιοκράτες-ιμπεριαλιστές δεν ήταν οι πρώτοι καταπιεστές σε έναν ως τότε ειρηνικό κόσμο. Ω,ναι απο την αυγή του πολιτισμού ο δυνατότερος λαός κατακτά και καταπιέζει τον πιο αδύναμο.Αυτή δυστυχώς είναι η ιστορία του κόσμου μας.Και το ίδιο το ισλάμ υπήρξε μέγας καταπιεστής-ιμπεριαλιστής.Οπότε τι σκούζουν οι μουσουλμάνοι;Όταν μιλάω για τον δικτάτορα που τα έκανε σκ@^@,συμπεριλαμβάνω και την επιλογή του να κηρύξει τον πόλεμο στο Ιράν για χάρη των Αμερικανών.Επαναλαμβάνω: ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ.Γιατί δηλαδή αντιμετωπίζωνται οι μουσουλμάνοι σαν αιώνια παιδάκια που τα παρασέρνει η κακιά μάγισσα δύση;Ευθύνη για τις πράξεις τους δεν έχουν;Τα περι σύνθεσης του Ιρακινού έθνους που οδήγησαν σε πόλεμο,πέστα σύντροφε στους φανατικούς του "πολυπολιτισμού".Καλά στο θέμα του Αφγανιστάν το έχεις κάψει σύντροφε.Δηλαδή πιστεύεις τώρα ότι οι καλοί Ταλιμπάν σταμάτησαν το όπιο,και οι Αμερικανοί έστησαν την 11/9 για να τους κηρύξουν τον πόλεμο για να το συνεχίσουν;!;!Στο Ιράν δεν είναι σημαντική η θρησκεία;Καλα κρασιά.Και αμφισβητείς ότι η Ελλάδα τράβηξε περισσότερα απο τις αραβικές χώρες απο τους συμμάχους της;Απο την ίδρυση του κράτους πληρώνουμε δάνεια που ούτε καν λάβαμε ολόκληρα,με δυσβάστακτους τόκους.Χάσαμε,(επειδή μας πούλησαν οι "φίλοι" μας),εδάφη που ζούσαν Έλληνες απο τα αρχαία χρόνια,και ξεριζώθηκε ο πληθυσμός απο αυτά.Στον Β' Παγκόσμιο είμασταν εξ'αρχ'ης σύμμαχοι με τους Άγγλους,και παρόλα αυτά ήθελαν να δώσουν στους Τούρκους τα Δωδεκάνησα,ως ανταμοιβή που μπήκαν στον πόλεμο έξι μέρες πριν παραδοθεί η Γερμανία.Μην ξεχνάμε και την αμερικανοκίνητη χούντα.Γιατί λοιπόν οι Έλληνες δεν κάνουν επιθέσεις αυτοκτονίας στις ΗΠΑ η στην Αγγλία;Η και στην Γερμανία;Επαναλαμβάνω: όλη η θεωρία ότι για τις πράξεις βίας των μουσουλμάνων φταίει η δύση η όποιος άλλος εκτός απο αυτούς,είναι μπούρδες.
Βεβαιως και υπαρχουν 5 φωτισμενοι ανθρωποι σε μουσουλμανικες χωρες. Δυστυχως ομως ειναι μια τρομακτικη μειοψηφια, η οποια τελικα δεν επηρεαζει τιποτα.Ειναι καιρος ο μουσουλμανικος κοσμος να αναλαβει επιτελους τις ευθυνες του και να παψει να τα ριχνει στους "κακους δυτικους", αλλα δεν βλεπω να γινεται κατι τετοιο.Παρεπιπτωντος, ουτε "η Δυση" δεν υπαρχει με αυτη τη εννοια.Επισης, ο σχετικισμος οτι στο Παρισι δεν θα επρεπε να κλαιγονται, γιατι αλλοι υποφερουν περισσοτερο ειναι στα ορια της προσβολης της μνημης ανθρωπων που σκοτωθηκανε αδικως. Το τι κανει καποιος σπιτι του ειναι δικο του θεμα. Το τι κανει ομως οταν ερχεται φιλοξενουμενος στο δικο μου σπιτι δεν ειναι πια μονο δικο του. Αν οι μουσουλμανοι θελουν να αυτομαστιγωνονται μεχρι να φευγει το δερμα, δικαιωμα τους. Αν αυτο ομως επηρεαζει την δικη μου πραγματικοτητα, τοτε υπαρχει προβλημα.
Πολύ φοβάμαι ότι οι ξεχωριστοί άνθρωποι που παρουσιάζετε είναι οι φωτεινές εξαιρέσεις.Οι μεταρρυθμιστές,εν γένει,στις ισλαμικές χώρες είναι η μειοψηφία που πολλές φορές καταπιέζεται.Κατά τη γνώμη μου,η Δύση προσπαθεί να ενισχύσει αυτές τις φωνές και τις υποδέχεται φιλόξενα αλλά οι κυρίαρχες κρατικές και κοινωνικές δομές δεν αλλάζουν έτσι εύκολα.Πάρτε για παράδειγμα την περίφημη Αραβική άνοιξη.Με την εξαίρεση της Τυνησίας που τα πάει καλύτερα,οι υπόλοιπες χώρες βρίσκονται σήμερα σε χειρότερη κατάσταση από αυτήν που βρίσκονταν πριν το ξέσπασμα της.Αν δεν μπει μπροστά η κοινωνία των πολιτών σε κάθε χώρα και δεν προβάλλει ως κυρίαρχο αίτημα την τοποθέτηση της δημοκρατίας και των θεσμών του κράτους δικαίου πάνω και ξέχωρα από την θρησκεία,τα πράγματα δύσκολα να αλλάξουν κατά τη γνώμη μου.Και όλα αυτά ξεκινούν από την παιδεία και τι εφόδια παίρνουν τα παιδιά από τις οικογένειες και το εκπαιδευτικό τους σύστημα.
Πραγματικά ενδιαφέρουσα ανάρτηση, στα όρια του συναισθηματισμού, απο έναν νέο άνθρωπο με εμφανή γνώση του μουσουλμανικού γίγνεσθαι και λόγω σπουδών.Σε καμιά περίπτωση όμως, το δίπολο Ισλάμ- Δύση δεν απασχολεί, την παγκόσμια κοινότητα αυτόν τον καιρό, με κριτήρια πολιτιστικά. Πως θα μπορούσε άλλωστε, απο την στιγμή που στοιχειώδεις γνώσεις της παγκόσμιας ιστορίας, καταδικνύουν τον λαμπρό πολιτισμό του Ισλάμ, και την συμβολή του στην καθ' υμάς αισθητική. Η καθημερινότητα των ανθρώπων και το σύνολο της κοσμοθεωρίας καθώς και η φιλοσοφική συγκρότηση του καθενός, όπως κι αν αυτός την αντιλαμβάνεται, είναι που κάνουν την πραγματικότητα συγρουσιακή!!Και πως θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, όταν το σύνολο των εκφράσεων της μουσουλμανικής ζωής εκπορεύεται απο την θρησκεία και τους πνευματικούς της ταγούς. Δεν πρόκειται για σύγκρουση πολιτισμών, των οποίων την ύπαρξη κανείς δεν αμφισβητεί, αλλά για σύγκρουση δύο διαφορετικών κοσμοθεωριών και πιό πρακτικά για τον καθορισμό των συνιστωσών της καθημερινότητας. Της ίδιας της ζωής δηλαδή, πιο απλά και κυρίως του πως την αποτιμά, ο κάθε φορέας απ τους δυό. Ποιά η αξία της; ποιά η αξία της με εφόδιο την επιστημονική γνώση;Ποιά χωρίς;; Ποιό το πραγματικό νόημα της θρησκείας, ανεξαρτήτως του ποιά είναι αυτή;; Πόσο το θρησκευτικό συναίσθημα, μπορεί να καλύψει το κενό της απουσίας της εκπαίδευσης σε κάθε βαθμίδα; Και πόσο εντέλει ανεξάρτητη σκέψη παράγεται, όταν ο ρόλος της θρησκείας καθορίζει και ερμηνεύει, εκτός απο το κοινό ''Θρησκευτικό συναίσθημα''και κάθε άλλη ανθρώπινη ενέργεια στο σύνολό τους σχεδόν;;;;; Είναι ατέλειωτο το γαιτανάκι των ''εύκολων'' θεωρητικά ερωτήσεων δυτικής προέλευσης.....Ακόμα και οι εγγονές του Χομεινί και φορείς μιας επαναστατικής σκέψης, σύμφωνα πάντα με τον συντάκτη του άρθρου, δεν απαρνούνται τα χαρακτηριστικά της θρησκείας τους, όπου κι αν εμφανίζονται. Γίνεται λόγος,στις φωτογραφίες για στενά παντελόνια και ψηλοτάκουνες γόβες, και κανένας λόγος για την μαντήλα που ταυτόχρονα φορούν. Και είναι αυτό στοιχείο προσωπικής αισθητικής, οπότε δικαίωμα τους, η ''το μέσον είναι το μήνυμα'', τελικά;;;;;;;;;; Και τελικά είναι τόσο αποδομητικός ο δυτικός τρόπος σκέψης, όταν εκφράζεται για μια κουλτούρα τόσο διαφορετική;;; Δεν αποτελεί παγκόσμια αξία ο λόγος του Αριστοτέλη και του Descartes;;;; Πρέπει εμεις ν αλλάξουμε την ματιά μας πάνω τους η εκείνοι ν αναθεωρήσουν την δική τους κοσμοθεωρία, ξεκινώντας απ τα βασικά;;;;;;
Αγαπητε κε Παπαδημητριου, συμφωνω με τα περισσοτερα από οσα λετε. Η εργασια μου τα τελευταια 20 χρονια σε Αφρικανικες και Ασιατικες χωρες με διδαξε ότι τα περισσοτερα από αυτά που λετε εναι σωστα και οτι υπαρχουν πολλες αποχρωσεις μεταξυ του λευκου και του μαυρου.Αυτό όμως που, δυτυχως, είναι σαφες, είναι ότι μια πολυ ισχυρη μειοψηφια στις μουσουλμανικες (κυριως Αραβικες) χωρες επικροτει ανοιχτα τετοιου είδους φαινομενα. Επισης, σε αρκετες από αυτές τις χωρες, η πλειοψηφια, χωρις να επικροτει τους εξτρεμιστες, στέκεται καπου στη μεση (sitting on the fence), μη παιρνοντας ξεκάθαρα θεση, μην καταδικαζοντας ξεκάθαρα τον εξτρεμισμο και την τρομοκρατια, καποτε από φοβο, καποτε από έναν κακως νοουμενο αντι/αμερικανισμο και αντι/δυτικισμο (σαν κατι δικους μας αριστερούς της πλακας που τους φταινε παντα οι Αμερικανοι, οτιδήποτε κι αν γινει).Και κατι άλλο. Εσεις που προφανεστατα εχετε ζησει και εργαστει σε μουσουλμανικες χωρες, ποσους μετριοπαθείς μουσουλμάνους εχετε γνωρισει που αποδέχονται ότι το Ολοκαύτωμα οντως υπηρξε? Και τι πιστευουν σχετικα με το ποιος επιτεθηκε στους διδυμους πυργους? Οι απαντησεις σε αυτά τα δυο ενδεικτικα ερωτήματα δειχνει πολλα για το ποσο βαθια ο ισλαμικος εξτρεμισμος εχει διαποτισει τεραστια στρωματα του πληθυσμου των μουσουλμανικών χωρων, ακομη και αυτων που είναι κατά τα αλλα μοντέρνοι, δυτικοποιημένοι, κλπ. Γραψτε κατι πανω και σε αυτό, γιατι όχι?
"ποσους μετριοπαθείς μουσουλμάνους εχετε γνωρισει που αποδέχονται ότι το Ολοκαύτωμα οντως υπηρξε? Και τι πιστευουν σχετικα με το ποιος επιτεθηκε στους διδυμους πυργους?"Η παρακάτω έρευνα έχει σχολιαστεί (αρνητικά), ως προς τα μεθοδολογικά της κριτήρια, παρ΄ολ΄αυτά, για την Ελλάδα, μερικά στοιχεία είναι τα εξής:1.Do you have a favorable or unfavorable opinion of Jews?42% favorable58% unfavorable/ can't rate2. Do you have a favorable or unfavorable opinion of Muslims?40% favorable69% unfavorable/ can't rate3.Do you have a favorable or unfavorable opinion of Christians?90% favorable10% unfavorable/ can't rate4.Which of the following statement comes closest to your views about the Holocaust in Europe during World War Two? [ASKED ONLY OF THOSE WHO HAVE HEARD OF THE HOLOCAUST]63% The Holocaust happened, and the number of Jews who died in it have been fairly described by history37% The Holocaust happened, but the number of Jews who died in it has been greatly exaggerated by history/ Don't know/ The Holocaust is a myth and did not happen(...κοντά στο 40%, για μία χώρα μέλος των συμμάχων, με τρομαχτικές συνέπειες, για την ίδια)http://global100.adl.org/#country/greeceΈχω την εντύπωση ότι ο μέσος Έλλην την σήμερον έχει και αντισημιτικά αισθήματα και ισλαμοφοβικά και αναλόγως η πλάστιγγα γέρνει προς την μία ή προς την άλλη κατεύθυνση, ανάλογα (με τις προσλαμβάνουσες)+με την επικαιρότητα (και το πώς παρουσιάζεται αυτή). Θέλω να πω ότι σίγουρα φαντάζομαι ότι περισσότεροι μουσουλμάνοι (των Αραβικών Χωρών) θα έχουν δυσκολία σε σχέση με τα παραπάνω σου ερωτήματα που έχεις θέσει. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι και ο μέσος Έλληνας (που τυγχάνει χριστιανός, αλλά φυσικά αυτό δεν είναι το μόνο του γνώρισμα) EXEI ΕΠΙΣΗΣ αυτήν την δυσκολία. [Αυτό το αναφέρω επειδή μας κάνει *ιδιαίτερη* εντύπωση ο τρόπος που καταδίκασε η Μ.Ε.Ε. το περιστατικό C.H.: «η Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδος καταδικάζει το αποτρόπαιο γεγονός που συνέβη την Τετάρτη στο Παρίσι», ενώ τόνισε ότι «πρέπει να βρούμε ποιος πραγματικά είναι πίσω από τέτοιες προβοκάτσιες κατά του Ισλάμ, οι οποίες σκοπό έχουν να ενισχύσουν την ακροδεξιά στην Ευρώπη».«Δεν πιστεύω πως το συγκεκριμένο τρομοκρατικό χτύπημα έγινε από Ισλαμιστές, αλλά πιθανότατα από μυστικές υπηρεσίες(…)”]
Από την εξύμνηση της ομορφιάς, που κατά τον συντάκτη χαρακτηρίζει το Ισλάμ, απουσιάζει η εξύμνηση της ομορφιάς του ανθρώπου. Στα παραδείγματα που παραθέτει υπό τον τίτλο αυτό, περιλαμβάνονται χαλιά, κεραμικά πιάτα, πλακάκια, ξίφη...Καθόλου μα καθόλου τυχαίο.
Το πρόβλημα είναι τεράστιο και λέγεται ΙΣΛΑΜ! Όσο και αν το αγνοούμε και πολλοί καλοθελητές να αρνούνται ακόμα και την ύπαρξη του το πρόβλημα δεν εξαφανίζεται, γιγαντώνεται! Και όχι, η δουλειά ενός καλλιτέχνη/γλύπτη/αρχιτέκτονα δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο την φρικτή πραγματικότητα που ζουν οι κάτοικοι ισλαμικών χωρών επι αιώνες και προσφάτως πλέον και οι μη ισλαμικές χώρες όπου έχουν μουσουλμάνους μετανάστες.