Στο σημερινό «Α μπα»: μεγάλες προσδοκίες

Στο σημερινό «Α μπα»: μεγάλες προσδοκίες Facebook Twitter
32

 

__________________
1.

Βασικά καλησπέρα σας,
Να σε ρωτήσω ρε συ Λένα
πότε φεύγει ο φόβος από την ψυχή μας? Ο φόβος της μοναξιάς, της απογοήτευσης, της αποτυχίας, ο φόβος δε θα κάνω παιδιά θα πεθάνω μαγκούφα? Ο φόβος ότι κάνουμε τα ίδια λάθη ξανά κ ξανά? Φεύγει ή παραμένει για να μας υπενθυμίζει ότι είμαστε θνητοί?!- Just me!

Όλοι αυτοί οι φόβοι είναι ένας: ο φόβος του θανάτου. Αν δεν ήξερες ότι θα πεθάνεις, δεν θα ανησυχούσες για το πότε θα γίνουν τα πράγματα όπως τα φαντάζεσαι. Ο χρόνος που λιγοστεύει είναι που φοβίζει, και σα να μη φτάνει αυτό, όχι μόνο λιγοστεύει, αλλά φέρνει και την σωματική φθορά.


Όχι, δεν γίνεται να μη φοβάσαι το θάνατο. Γίνεται όμως να τον φοβάσαι τόσο, όσο χρειάζεται. Τόσο, ώστε να ωθείσαι προς τα μπροστά, ώστε να παίρνεις αποφάσεις, ώστε να δοκιμάζεις καινούριους τρόπους αντιμετώπισης, ώστε να μην βολεύεσαι στα γνωστά, ακόμη και όταν σε ταλαιπωρούν.


Για να προσαρμόσεις τον φόβο στα ιδανικά μήκη κύματος πρέπει να προσαρμόσεις τις προσδοκίες σου στην πραγματικότητα, να τις ευθυγραμμίσεις με τις εφικτά μονοπάτια της ζωής σου, και να αποκαθηλώσεις ό,τι σου έχουν μάθει να θέλεις, για να σχηματίσεις έναν μπούσουλα με τα πράγματα που πραγματικά θέλεις. Ο φόβος δεν θα φύγει, αλλά θα αισθάνεσαι ότι κρατάς τη ζωή σου στα χέρια σου, και αυτό καλμάρει πάρα πολύ.

__________________
2.

Γεία σου Αμπα! έχω ένα πρόβλημα και θέλω τα φώτα σου. Είμαι με ένα παιδί 1,5 χρόνο, όταν πρωτογνωριστήκαμε δουλεύαμε και οι δύο. Το τελευταίο 2μηνο όμως έμεινα άνεργη και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχω πολύ ελεύθερο χρόνο. Ευτυχώς λόγω καλής διαχείρισης και βοήθειας από τους γονείς δεν αντιμετωπίζω ακόμα οικονομικό πρόβλημα. Οπότε το πρόβλημά μου ήταν σε πρώτη φάση ο άπειρος χρόνος που μου προέκυψε ξαφνικά. Άρχισα λοιπόν να βγαίνω αρκετά συχνά και να επιδιώκω να βρίσκομαι με παρέες που παλαιότερα έβλεπα μια φορά τον μήνα λόγω βεβαρημένου προγράμματος. Να πω σ' αυτό το σημείο ότι ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό να κάνω κάτι ερωτικό, ούτε βγαίνω για να γνωρίσω κανέναν, είμαι πολύ ερωτευμένη με το αγόρι μου. Παρόλαυτά δεν μου αρέσει να κάθομαι μέσα ενώ δεν έχω κάτι να κάνω. Το αγόρι μου δουλέυει πολλές ώρες και δεν έχει χρόνο να βγαίνουμε μαζί καθημερινά ούτε να με συνεδεύει στις εξόδους μου, και εδώ είναι το πρόβλημα! Δεν θέλει να βγαίνω μόνη μου, μου λέει πως δεν θέλει η κοπέλα του να κυκλοφορεί ασυνόδευτη και πως έτσι φαίνομαι σαν να ψάχνομαι. Εγώ του έχω εξηγήσει επανειλημμένα πως δεν έχω τέτοια πρόθεση άλλωστε όλες οι παρέες μου ξέρουν πως είμαι δεσμευμένη και επιπλέον δεν του έδωσα ποτέ δικαίωμα να αμφιβάλλει για μένα, αλλά και πάλι τον ενοχλεί. Εγώ δεν θα είχα πρόβλημα να βγαίνει εκείνος με φίλους του και χωρίς εμένα αλλα μου λέει πως είναι διατεθειμένος να μην βγαίνει μόνος του προκειμένου να μην βγαίνω ούτε εγώ μόνη μου. Δεν ξέρω τι να κάνω, από τη μια δεν θέλω να μαλώνουμε αλλά από την άλλη δεν την παλεύω να κάθομαι όλη μέρα μέσα μπροστά από έναν υπολογιστή. Άσε που έχω την εντύπωση πως η συμπεριφορά του είναι στην ουσία προσπάθεια επιβολής και ελέγχου παρά αποτέλεσμα ζήλιας όπως μου την παρουσιάζει και αυτό με προβληματίζει περισσότερο. Πιθανόν να προσπαθήσει να μου επιβάλλει/απαγορεύσει κι άλλα πράγματα στο μέλλον. Να πω πως κατα τ' άλλα τα πάμε πολύ καλά και ταιρίαζουμε πολύ. Τι με συμβουλέυεις να κάνω? tnx in advance!- den kserw

Νάτα πάλι τα «κατά τ' άλλα!»


Καλά τα έχεις αναλύσει. Είναι όντως προσπάθεια επιβολής και ελέγχου, χωρίς να αποκλείεται η ζήλεια (γιατί να είναι μόνο το ένα ή μόνο το άλλο;) Είναι και κάτι ακόμα, που δεν έχεις διακρίνει, γιατί το έχεις συνηθίσει.


Είναι η συντηρητική, μισογυνίστικη άποψη ότι όταν μια γυναίκα κυκλοφορεί «ασυνόδευτη», και το ασυνόδευτη σημαίνει «χωρίς άντρα που την έχει καπαρώσει», θέλει να βρει άντρα για να την καπαρώσει, ή είναι δόλωμα για άντρες που θέλουν να καπαρώσουν, γιατί δεν έχει κανέναν άλλο λόγο για να κυκλοφορεί μόνη της (και με εκατό άτομα να είναι, αν είναι χωρίς άντρα, είναι μόνη της). Δεν έχει ανάγκη να επικοινωνήσει, να διασκεδάσει, να μιλήσει με άλλους ανθρώπους, γιατί δεν είναι ακριβώς άνθρωπος, σίγουρα όχι με τον τρόπο που είναι άνθρωπος ένας άντρας. Ο δικός σου δηλώνει ότι δεν θα έβγαινε μόνος του, αλλά ως παραχώρηση. Αν έβγαινε, δεν θα φαινόταν ότι ψάχνεται, αλλά ότι θέλει να δει τα φιλαράκια του και να ξεσκάσει (και αν του τύχει και κανένα τυχερό, ε, άντρας είναι).


Οπότε μην αποφασίζεις για ποιο λόγο να εκνευριστείς μαζί του, αποφάσισε για τη σειρά με την οποία θέλεις να εκνευριστείς μαζί του. Τώρα που έχεις πλήρη εικόνα, με αυτόν κάνε ό,τι νομίζεις, αλλά μην επιτρέψεις ποτέ ξανά σε κάποιον να σε χαρακτηρίσει «ασυνόδευτη». Ασυνόδευτα είναι τα παιδιά και τα πακέτα που μεταφέρουν τα ταξί. Δεν είναι λέξη για έναν ενήλικα.

__________________
3.

Αγαπητή Α, μπα,
Είμαι εδώ και δύο χρόνια σε σχέση με έναν υπέροχο άνθρωπο που με καταλαβαίνει, με βοηθά, μου συμπαραστέκεται και μου δίνει δύναμη. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ, εκτός από κάποιες στιγμές, δεν αισθάνθηκα ερωτευμένη μαζί του, παρά μια βαθιά και μεγάλη αγάπη γι αυτόν. Ωστόσο, ποτέ μέχρι τώρα, δεν ολόκληρωσα μαζί του στο σεξ και αυτό λειτουργέι φυσικά πολύ αρνητικά στη σχέση...Δύο φορές έχουμε χωρίσει-εγώ τον χώρισα- και τώρα είμαστε και πάλι μαζί. Εγώ του ζήτησα να με δεχτεί και εκείνος με δέχτηκε. Η αλήθεια είναι ότι όσο και να μην ικανοποιούμαι στο σεξ, μου δίνει πολλά, τον αγαπώ πάρα πολύ και δεν θα 'αντεχα να τον ξαναπροδώσω για τρίτη φορά. Το ερωτημα μου είναι λοιπόν το εξής : Μένεις σε μία τέτοια σχέση, στην οποία προσπαθείς να βελτιώσεις τα αρνητικά της, αλλά και γιατί δεν θες να στεναχωρήσεις το ταίρι σου, ή φεύγεις μια και καλή και δεν ξαναγυρνάς, σκεφτόμενη τον εαυτό σου; Είμαι γενικά πολύ αναποφάσιστη και τόσο μπερδεμένη. Γύρισα πάλι πίσω σε αυτόν, γιατί μου είχε λείψει, όμως τελευταία αρχίζω και σκέφτομαι ότι ίσως έκανα ΠΑΛΙ μεγάλο λάθος....

Πάμε πάλι στην κατηγορία «πατούσες». Το πιο σημαντικό δεν μας το λες, και τα περισσότερα που λες δεν έχουν σημασία.


«Δεν ολοκλήρωσα». Χρειαζόταν αυτός ο ευφημισμός; Είναι τόσο παρωχημένος που δεν είμαι σίγουρη αν κατάλαβα καλά.


Ας πούμε ότι εννοείς ότι δεν έχεις οργασμό μαζί του. Αν γενικώς έχεις, αλλά δεν έχεις μαζί του, μάλλον κάτι έχει η σχέση – αλλά δεν είναι και εκατό τοις εκατό αυτό. Μια χαρά οργασμό μπορείς να έχεις και στην χειρότερη σχέση, ή με έναν άγνωστο. Εξαρτάται από τον συσχετισμό που κυριαρχεί στο κεφάλι σου αυτή την περίοδο. Θέλει ψάξιμο αυτό. Αν γενικώς δεν έχεις, το πρόβλημα πάει αλλού, και τι θα κάνεις με τον συγκεκριμένο είναι κάπως δευτερεύον. Το αν είσαι ερωτευμένη ή όχι είναι ξεχωριστό θέμα, που δεν συνδέεται απαραίτητα με τους οργασμούς, εκτός αν εσύ πιστεύεις ότι επιτρέπεις οργασμούς στον εαυτό σου μόνο με άντρες που έχεις ερωτευτεί, και σε αυτή την περίπτωση, έχεις πολλή δουλειά μπροστά σου.


Αν ήσουν σε θέση να αναλύσεις το ερώτημα που έκανες και να ξεχωρίσεις τι είναι αυτό που ρωτάς, θα ήταν καλύτερα. Τώρα δεν έχω ιδέα ποιο είναι το πρόβλημα, επειδή εσύ δεν ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα. Δηλαδή ξέρεις, αλλά ντρέπεσαι να το πεις. Ακόμη και στον εαυτό σου.

__________________
4.

 

Αγαπητη α μπα, ειμαι με ενα παιδι πολυ καιρο. Ειναι τελειος σε όλα ,ειμαστε πολυ ερωτευμενοι και σκεφτομαστε σοβαρα το μελλον. Ωστοσο ανησυχω γιατι δεν εχουμε και οι δυο , κυριως αυτος , άλλες εμπειριες. Και οι δυο υποστηριζουμε πως δεν θα επηρεασει το γεγονος την σχεση μας παρολα αυτα εχω καποιες αμφιβολιες. Πιστευεις πως ενα ζευγαρι μπορει να κρατησει χωρις άλλες εμπειριες ;


Ναι.


Παιδιά συνειδητοποιείτε ότι αυτή η ερώτηση προέκυψε τα τελευταία είκοσι-τριάντα χρόνια; Καταλαβαίνετε ότι κάνετε μέγιστο θέμα κάτι που έχει προκύψει τελευταία, σα να είναι θέσφατο; Μέχρι πολύ πρόσφατα ήταν αυτονόητο ότι κανείς δεν είχε ιδιαίτερες εμπειρίες πριν τον γάμο, και κανείς δεν έτρεμε μήπως χαλάσει ο γάμος για αυτό το λόγο. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η δυνατότητα διαζυγίου, και αυτό προκύπτει όταν δημιουργηθεί διαφωνία για τον τρόπο διεξαγωγής της ρύθμισης. Το ζευγάρι, ο γάμος, είναι επίσης κοινωνική κατασκευή. Κρατάει όσο οι συμμετέχοντες αποφασίσουν να το κρατήσουν – τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Οι όροι είναι εσωτερικοί, αόρατοι στους παρατηρητές, και δεν αφορούν κανέναν άλλον. Ένα ζευγάρι μπορεί να κρατήσει και με εκατό παράλληλες σχέσεις. Ή χωρίς καθόλου σεξ. Ή με ανοιχτό γάμο. Ή με μονογαμική σχέση. Ή γάμος χωρίς αγάπη. Όλα γίνονται, και όλα γίνονται, καθημερινά, γύρω μας. Εσύ τι σχέση θέλεις; Βρήκες κάποιον που θέλει το ίδιο; Αυτό είναι όλο.

__________________
5.

Θα ήθελα να ρωτήσω τη γνώμη σου για το παράξενο φαινόμενο των οπαδών. Αφορμή είναι ένα δημόσιο πρόσωπο (όχι πολιτικός), που διατηρεί κάποιου είδους blog με followers, όπως εσύ, αλλά στο facebook, ενώ παράλληλα συχνά πυκνά εμφανίζεται στην τηλεόραση, σε luben εκπομπές, όποτε του δίνεται η ευκαιρία, υποθέτω. 'Εχω εντυπωσιαστεί από το πώς τέτοιοι άνθρωποι βρίσκουν άλλους ανθρώπους να τους χειροκροτούν. Τις τελευταίες μέρες, μέσα από likes μιας γνωστής μου στο facebook εμφανίζονταν στον τοίχο μου δημοσιεύσεις του ΧΨ ο οποίος γράφει μανιωδώς για τα πολιτικά προβλήματα, με αφορμή υποθέτω το ότι αυτό το θέμα προσφέρεται για βρίσιμο και είναι πιασάρικο για διαφόρων ειδών αντιπολιτευτικές στάσεις. Και τις διάβαζα. Στην αρχή απλά μου προκαλούσε αποστροφή ο τρόπος του και το λεξιλόγιό του. Βλέποντας λιγο πιο προσεκτικά τη σελίδα του, η οποία έχει αρκετούς followers και στην οποία φαίνεται να γράφει κάθε 10 λεπτά, αλλά βλέποντας και παλιότερα βίντεό του από συνεντεύξεις, έμεινα έκπληκτη με το γεγονός ότι ένας τέτοιος άνθρωπος έχει απήχηση. Είναι ξεκάθαρο πιστεύω, σε όποιον διαθέτει μια στοιχειώδη κρίση, ότι ο εν λόγω κύριος έχει βαθιά προβλήματα χαρακτήρα, για να το πω κομψά, τα οποία τον οδηγούν σε πολύ ολοκληρωτικές, φασιστικές απόψεις, την ίδια στιγμή που ευαγγελίζεται υποτίθεται τη δημοκρατία και ψέγει τα κακώς κείμενα. Στη σελίδα του δεν μπορεί κανείς να πει κάτι που να παρεκκλίνει από το γλείψιμο προς το πρόσωπό του γιατί αμέσως προπυλακίζεται. Σε κάθε σχόλιο του, ακόμη και σε αυτά που έχουν μια κάποια λογική βάση, δεν παραλείπει να τονίσει πόσο ανώτερος είναι από τους αναγνώστες τους οποίους συστηματικά υποτιμά. Αποτέλεσμα, κάτι που στα μάτια μου μοιάζει με μια διεστραμμένη διαδικτυακή 'Αυλή' με εκείνον ως υπέροχο και αδιαφιλονίκητα ανώτερο βασιλιά και τους αυλικούς παρατρεχάμενους που αρέσκονται σε αυτον τον ρόλο. Υποθέτω ότι έτσι γινόταν συχνά στην ιστορία, και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις παρανοϊκών ανθρώπων που αποκτούσαν τέτοια εξουσία. Πώς είναι δυνατόν να γίνεται κάτι τέτοιο? Πώς το επιτρέπουν οι μάζες και πώς δέχονται αυτόν τον ρόλο για τον εαυτό τους αυτοί οι αυλικοί? Σ ευχαριστώ. Ελπίζω να μου απαντήσεις.- Μαρία

Η έκπληξή σου, αν και την έχεις αναλύσει εμπεριστατωμένα και λειτουργεί ως προπέτασμα καπνού, μεταφράζεται εν συντομία ως εξής:


«Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται διαφορετικά από μένα;»


Προφανώς, αυτοί που εσύ λες «αυλικούς», δεν αισθάνονται έτσι. Πιστεύουν ότι διαβάζουν κάποιον που τα λέει ωραία. Προφανώς, αν διάβαζαν αυτά που γράφεις εσύ, θα διαφωνούσαν, και θα σε θεωρούσαν ------- δεν έχει σημασία η λέξη, αλλά θα ήταν κάτι εξίσου υποτιμητικό όσο το «αυλικός». Προφανώς, ο κύριος ΧΨ δεν πιστεύει ότι είναι παρανοϊκός και έχει προβλήματα χαρακτήρα, αλλά ότι είναι καυστικός, έξυπνος σχολιαστής, απόδειξη ότι έχει πολλούς που συμφωνούν μαζί του.


Γίνονται αυτά που γίνονται, και μετά είμαστε όλοι εμείς, που τα παρακολουθούμε, αλλά ο καθένας μας φοράει άλλα γυαλιά, άλλοι φορούν μάσκες, άλλοι κιάλια, άλλοι κιάλια που τα κρατάνε ανάποδα, άλλοι έχουν το κεφάλι τους στην άμμο, τελειωμό δεν έχει ο κατάλογος. Πες ό,τι θες για τους άλλους και για το πώς βλέπουν τα πράγματα, αλλά αν μένεις στο «πώς είναι δυνατόν» πρόσεχε, γιατί αν δεν ξέρεις ποια είναι η απάντηση, είσαι ένας από αυτούς που οικτίρεις.


__________________
6.


ειχα διαβασει μια φορα που ελεγες οτι δεν εχει νοημα να ζηλευεις την ομορφια των αλλων γιατι παντα θα υπαρχουν πιο ομορφοι και συν τοις αλλοις ειναι κατι εφημερο κι ανουσιο. πως να το κανω αυτο? ρε νιωθω οτι βασανιζομαι. μπορει να μη σου φανει σοβαρο η να σου φανει προκλητικο αλλα με το που νιωθω οτι υπαρχουν καλυτερες στο περιβαλλον που ειμαι οι ανασφαλειες μου με τρελαινουν, νιωθω ασχημη και διαστρεβλωνεται ολη η εικονα μου και δεν εχω διαθεση και θελω να φυγω να μεινω μονη μου, να εξαφανιστω. δεν περιοριζεται αυτο στις φιλες μου αλλα σε οποιαδηποτε κοπελα ειναι στον περιγυρο μου . δε βγαζω επιθετικοτητα, κακια η κατι τετοιο. παλιοτερα μου ελεγαν πως δεν κανω κοπλιμεντα ποτέ και το ανελυσα και κατεληξα πως ειναι απο ζηλεια και το καταπολεμω οσο μπορω , θα πω δηλαδη στις φιλες μου οτι ειναι ομορφες οταν μου φαινονται ομορφες , αλλα εγω πεφτω ψυχολογικα και με βλεπω σαν ασχημη , αδιαφορη, χοντρη κοπελα. ενιοτε ξυπνανε κατι παλιες βουλιμικες μου τασεις τις οποιες ελεγχω και δεν εξελισσονται εν τελει σε βουλιμικα επεισοδια. εχω καταλαβει οτι αυτο επανερχεται με οποιαδηποτε ανασφαλεια ζωντανευει, σχετικη η ασχετη με τα κιλα μου, ακομα και στη παρουσα φαση που το σωμα μου ειναι κατα τους αλλους απο καλο εως παρα πολυ καλο. ακομα και αν το βλεπω κι εγω , αν βγω και νιωσω αδιαφορη συγκριτικα με αλλες ξαφνικα με βλεπω αλλιως σαν να πηρα 30 κιλα σε ενα λεπτο η σαν να ζω μιζερη αδιαφορη φατσα. συγγνωμη για το τεραστιο κειμενο , γραφω εν βρασμω. η ερωτηση ειναι πως δουλευεις κατι τετοιο; τι θα με βοηθουσε να αποδεχθω οτι δε μπορω και δε χρειαζεται να ειμαι η ομορφοτερη ολων στα ματια ολων;- βιλμα


Πρέπει να πας σε ψυχολόγο που ξέρει και από διατροφικές διαταραχές. Μην προσπαθείς να το λύσεις μόνη σου, μην απογοητεύεσαι που δεν μπορείς να το ελέγξεις, μη νιώθεις αποτυχημένη επειδή επανέρχεται και δεν εξαφανίζεται. Χρειάζεσαι βοήθεια επαγγελματική, και θα σε κάνει να ανακαλύψεις σκέψεις που τώρα δεν μπορείς να κάνεις γιατί εστιάζεις σε λάθος σημεία, και δεν βλέπεις το σύνολο που βρίσκεται μπροστά σου. Μη φοβάσαι τίποτα: αν ξεκινήσεις θεραπεία, θα κάνεις άλματα, θα ελαφρύνει το μυαλό σου.

__________________
7.

Γεια σου Λένα!
Θα ήθελα να σε ρωτήσω, σε ποια πράγματα κάνεις εσύ τσεκ για να πεις στον εαυτό σου: "Ναι η/ο τάδε, είναι φίλη μου". Είμαι στα 30+ και γενικότερα έχω απογοητευτεί πολύ από τον κόσμο που γνωρίζω μετά το πανεπιστήμιο. Από τη σχολή, αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια έχω υπέροχες φίλες, με όλη τη σημασία της λέξης, που ακόμα βρισκόμαστε και ακόμα και να μην μιλήσουμε για λίγο ξέρω πως θα με καταλάβουν στο πρώτο "Αχ.." που θα κάνω. Δυστυχώς όμως ζω σε μια πόλη της Ελλάδας μακριά από τη φοιτητική πόλη και έτσι επιστρέφοντας έπρεπε να ξεκινήσω από το μηδέν. Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που γύρισα αλλά τι να πω, να μαι τόσο άτυχη? ή τόσο αυστηρή? Αφορμή, ένα τελευταίο συμβάν που θα σου πω εν συντομία. Είναι κάποιες κοπέλες που κάνουμε παρέα εδώ και 2-3 χρόνια. Πολλά δεν τα λες, αλλά με μια από αυτές, ένιωθα ότι ταιριάζω περισσότερο και ήμουνα πολύ χαρούμενη. Όμως όσο περνάει ο καιρός διαπιστώνω, πως για εκείνη, είμαι πάντα η 3η επιλογή, δηλαδή αν δεν μπορούν οι άλλες 2 θα σκεφτεί να με πάρει τηλέφωνο. Παλιότερα βγαίναμε οι 4 μας, αλλά από ότι φαίνεται τώρα κανονίζονται πιο "ιδιωτικά" καφεδάκια. Είμαι σίγουρη πως δεν έχω κάνει κάτι για να ενοχλήσει καμία από αυτές γιατί αυτό το θέμα έγινε όλο σταδιακά και απλά πιστεύω πως με τις άλλες 2 έχουμε διαφορετικό χαρακτήρα και δεν ταιριάζουμε τόσο. Παρόλα αυτά τις συμπαθώ. Δεν ήμουνα ποτέ ανταγωνιστική με τις φίλες μου και ξέρω πως κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός γι'αυτό έχουμε και διαφορετική σχέση μαζί του. Όμως τον τελευταίο καιρό που χρειάστηκα βοήθεια σε κάποια πράγματα, η φίλη μου (εκείνη από τις 3 που νιώθω ότι ταιριάζω) μου στάθηκε και με βοήθησε. Είναι καλός άνθρωπος και της αρέσει να δίνει. Την ευχαρίστησα πολλές φορές γι αυτό. Τώρα λοιπόν, που έχει καινούριο "φίλο", τα νέα της αποφεύγει να τα συζητήσει μαζί μου, ή για να πω καλύτερα, οι άλλες 2 τα μαθαίνουν real time και εγώ σε καμιά βδομάδα. Ε, έχω σταματήσει να ρωτάω κι εγώ! Δε θέλω να γίνομαι καταπιεστική σε κανέναν. Εγώ όταν είχα τέτοια νέα δεν έβλεπα την ώρα να της τα πω. Αλλά κι αυτή η αμοιβαιότητα δεν είναι ο ορισμός της φιλίας α μπα μου? Γιατί, αλλιώς, το ότι με βοήθησε σε στιγμή που την χρειαζόμουνα δε μας κάνει φίλες αυτό καθ αυτό. Εσύ τι λες? Είμαι αχάριστη? Γενικά κι εγώ την έχω βοηθήσει σε άλλο τομέα (στα επαγγελματικά που έχω περισσότερη εμπειρία από κείνη) αλλά όλη αυτή η ιστορία με έχει ψυχράνει. Εσένα δε θα σε πείραζε?- λεμονιά

Δε νομίζω ότι είναι σωστό να εξετάζεις τις σχέσεις σου με το ερώτημα «αυτός είναι/δεν είναι φίλος μου». Τα on/off στη ζωή είναι πολύ επικίνδυνα, είναι πολύ ρευστή η πραγματικότητα σε σχέση με αυτό που έχουμε ανάγκη μέσα μας για να ισορροπήσουμε. Πρέπει να αλλάζουμε τις προσδοκίες μας σύμφωνα με αυτό που συμβαίνει, όχι σύμφωνα με αυτό που θα θέλαμε να είναι.


Το «είναι/δεν είναι φίλος μου» δεν μπορεί να είναι μια σειρά ερωτήσεων που εφαρμόζεται στους πάντες. Δεν μπορεί να είναι μια σειρά ερωτήσεων που μένει σταθερή. Δεν μπορεί να είναι ένα καλούπι για όλες τις περιπτώσεις. Μια σχέση μπορεί να αλλάξει και στην πορεία μιας βραδιάς.


Οι λέξεις «φίλος», «εραστής», «σύντροφος», «συνάδελφος», «απλός γνωστός», είναι χρήσιμες ως κώδικες για να μιλάμε μεταξύ μας, αλλά οι σχέσεις δεν μπαίνουν σε κατηγορίες. Ένας φίλος μπορεί να είναι φίλος και εραστής και συνάδελφος ταυτόχρονα, σε διαφορετικά ποσοστά. Ένας γνωστός μπορεί να είναι εραστής σου. Προσπαθώντας να βρεις ποια λέξη ταιριάζει στον καθέναν, περιορίζεις τον τρόπο σκέψης σου, και κολλάς, δεν εξελίσσεσαι. Προσπαθώντας να χωρέσεις αυτά που νιώθεις μέσα στη λέξη, όταν αρχίζεις να βλέπεις δυσκολίες, δημιουργείς προβλήματα εκεί που δεν χρειάζεται να υπάρχουν: βάζοντας προσδοκίες μιας γραμμής, χωρίς να είσαι ευέλικτη, χαλάς σχέσεις που θα μπορούσαν να κρατήσουν, και μάλιστα να είναι χρήσιμες και γόνιμες, διαφορετικής σημασίας και βαρύτητας.


Υπάρχουν στιγμές, άνθρωποι, που σε κάνουν να λες, αυτό είναι, ο Μήτσος είναι φίλος μου, και θα είναι για πάντα. Είναι ένα μικρό θαύμα όταν συμβαίνει αυτό, αλλά είναι εγωιστικό και αφελές να θεωρείς ότι αυτό πρέπει να συμβαίνει συνέχεια, διαφορετικά έχεις δικαίωμα να είσαι δυσαρεστημένη. Δεν είναι προτεραιότητα του σύμπαντος να σου εξασφαλίσει καρδιακούς φίλους όταν μετακομίζεις. Ούτε να σου βρει φίλους, γενικότερα, εδώ που τα λέμε. Ούτε συντροφιά, ούτε καν γνωστούς. Όλα με κόπο κερδίζονται, και με κόπο συντηρούνται. Για όλες τις σχέσεις πρέπει να χαίρεσαι, καμία δεν είναι αυτονόητη.


Μπορεί να ψυχρανθείς, να νιώσεις απόρριψη, να είσαι ευγνώμων για τη βοήθεια, να θέλεις περισσότερα, να τα παίρνεις ή όχι, και πάλι από την αρχή – τι είναι αυτό το «είναι φίλος μου/δεν είναι φίλος μου»; Άσε τη λέξη, μέσα σου ξέρεις τι σου είναι, και πόσο μπορείς να βασιστείς, να ανοιχτείς, να υπολογίζεις, κάνε τη σούμα και πορέψου με αυτή. Μην βαφτίζεις τον άλλον περιμένοντας μετά να ανταποκριθεί στη λέξη που του απέδωσες. Πάρε στοιχεία, παρατήρησε, και προσαρμόσου αναλόγως. Αν βλέπεις ότι χάνεις, κάνε λίγο πίσω, μέχρι να νιώσεις πάλι ότι είσαι σε σταθερό έδαφος. Αν δεις λάσκα, και υπάρχει συμπάθεια, κάνε κίνηση. Είναι σαν ταγκό. Υποθέτω, γιατί δεν ξέρω ταγκό.

32

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

17 σχόλια
#2Εϊχα έναν πρώην που άρχισε να μου πετάει κάτι τέτοια στον 4ο - 5ο μήνα σχέσης (οτι στην ουσία οι γυναίκες θα έπρεπε να ενδιαφέρονται μόνο να βρουν άντρα να "καπαρώσουν" κι οτι δεν έχουν άλλα ενδιαφέροντα) και χωρίσαμε. Να σου πω, μέχρι σήμερα δεν το μετάνιωσα ποτέ! Φαντάσου τι θα λέει / κάνει στα 4 χρόνια σχέσης! Φαντάσου, οτι τα άλλα ενδιαφέροντα μου ήταν οι φίλες μου, η γυμναστική κλπ. και κατά βάθος ζήλευε απίστευτα, γιατί θεωρούσε οτι θα έπρεπε να ασχολούμε μόνο μαζί του συνεχώς και η ζωή μου να περιστρέφεται γύρω του...Δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι έχουν μάθει οτι αυτό είναι "νορμάλ" στις σχέσεις...
#7Aγαπητή φίλη να ξέρεις οτι όλοι μας έχουμε περάσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από αυτές τις φάσεις, μην πιστεύεις οτι όταν κάποιος δεν σου μιλάει για τα προσωπικά-ερωτικά του ότι σώνει και ντε έχει κάτι μαζί σου. Δεν είναι οτι του κάνες κάτι, η φιλία έχει πολλές μορφές και η Λένα τις περιγράφει πολύ παραστατικά, αρκεί να διαβάσεις και να προβληματιστείς, εγώ ήδη το έκανα πράξη σήμερα! Η Α, μπα μας έβαλε homework:)
Αυτό το κατα τα άλλα ταιριάζουμε εγώ πάλι αδυνατώ να το καταλάβω... Τι κατα τα άλλα μωρε; Αφήσατε τα βασικά και θα σας σώσουν τα κατα τα άλλα;
#7 Συμφωνώ με την Α, μπα στο σημείο που σου λέει ότι αν αφήσεις τις ταμπέλες κατά μέρος, μέσα σου ξέρεις τί σου είναι και τί της είσαι. Αυτό που ξέρεις μέσα σου και νιώθεις, αυτό ισχύει τη δεδομένη στιγμή. Επίσης : 1) Αχάριστη δεν είσαι επειδή έχεις απαιτήσεις.2) Η αμοιβαιότητα είναι πράγματι ΕΝΑ στοιχείο της αληθινής φιλίας. Η αμοιβαιότητα στο αίσθημα προπάντων, και βεβαίως στην πράξη τηρουμένων των αναλογιών.3) Μιας που έγινε λόγος για ταμπέλες, θα συμφωνήσω και θα επαυξάνω αλλά προς μια άλλη κατεύθυνση. Λοιπόν : Μην ξεχνάς πως μπορεί να μιλάμε συχνά για αυτό και τη λέξη "φίλος" να την έχουμε πασατέμπο ακολουθώντας κάποιες συμβάσεις της καθομιλουμένης, όμως η αληθινή φιλία είναι ένα αγαθό από τα πιο σπάνια στον κόσμο. Και εκτός από πολλές και συχνά δύσκολες προϋποθέσεις, απαιτεί και μεγάλη τύχη για να τη βρεις! Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουνε καταφέρει να αποκτήσουνε παρέες - κάποιοι ισότιμες και άλλοι ανισότιμες. Ή ομάδες κοινών ενδιαφερόντων. Αληθινούς φίλους ελάχιστοι. Κι ας νομίζουν το αντίθετο, δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα. Η φιλία δεν είναι καθημερινό φρούτο. Είναι ας πούμε εξωτικό. Αυτό δες το ως μια πραγματικότητα με την οποία θα συμβιβαστείς - αλλιώς θα είσαι δυστυχισμένη.4) Η γνώμη μου είναι ότι κρίνεις λάθος τα πάντα όσον αφορά τα θέματα που έθιξες. Αυτή την αίσθηση μου δίνουν τα λεγόμενά σου. Xωρίς να υπονοώ απολύτως τίποτα για τις σχέσεις σου αυτές καθ' εαυτές. Για τον τρόπο που σκέφεσαι εσύ μιλάω.Να σου δώσω ένα παράδειγμα : "Είναι καλός άνθρωπος και με έχει βοηθήσει = άρα είναι φίλη μου". Μέγα λάθος ως συλλογισμός. Δε νομίζω ότι χρειάζονται εξηγήσεις. Πιστεύω ότι μπορείς να καταλάβεις τί εννοώ. Σκέφτεσαι στερεοτυπικά. Όλα μέσα στο γράμμα σου αυτό φωνάζουν. Δεν ξέρω τί συμβουλή μπορώ να σου δώσω για αυτό. Σταμάτα να αναμασάς ό, τι ακούς, σταμάτα να το καταπίνεις αμάσητο. Αμφισβήτησε τα πάντα. Φτιάξε δικές σου θεωρίες - από βιωμένες εμπειρίες τις οποίες θα εξετάζεις μέσα στο πέρας του χρόνου και θα εμπλουτίζεις. Συγκρούσου με τις καθιερωμένες αντιλήψεις, αν βλέπεις ότι δεν σε εξελίσσουν, ότι περισσότερο σου κοστίζουν και λιγότερο σε ωφελούν. Εμβάθυνε στο στοχασμό. Άλλαξε το βλέμμα σου, κάν' το ευέλικτο. Ξέρω 'γω; Ελπίζω να βοήθησα κάπου.
Εμένα δεν μου αρέσουν οι περίπλοκοι ορισμοί, γι' αυτό για μένα φίλος είναι αυτός που με νοιάζεται και θέλει το καλό μου και, αν μπορεί, προσφέρει την βοήθειά του. Για το αν μου λέει ο άλλος τα γκομενικά του ή ό,τι άλλο, αυτό λέγεται "κολλητός", ο οποίος, από ό,τι έχω καταλάβει διαβάζοντας σ' αυτήν την στήλη, τις περισσότερες φορές δεν είναι πραγματικός φίλος, είναι απλά "κολλητός".
Εγώ όλα αυτά τα βρίσκω στερεοτυπικά τέρμα. Οι αμοιβαίες δεσμεύσεις μιας βαθιάς σχέσης (φιλικής, ερωτικής ή άλλης) και η επένδυση σε αυτές είναι που την κάνουν βαθιά, ουσιαστική και solid. Τα συναισθήματα μόνα τους ποτέ δεν φτάνουν για μια τέτοια υπόθεση. Ούτε οι συμπάθειες βέβαια. Και τελικά ούτε οι πράξεις. Ξέρεις ποιό είναι το κακό με τις ταμπέλες και τους τίτλους; Όχι ότι υπάρχουν ή ότι τους βάζουμε. Αλλά ότι τους πιστεύουμε χωρίς πολλά πολλά (γιατί είναι πιο εύκολο και δεν απαιτεί ανάλυση). Αντί να κοιτάξουμε τον τίτλο μεν, αλλά να πιστέψουμε την ουσία δε. Τί σημασία έχει επί της ουσίας για την ίδια την σχέση σας πώς θα τον πεις τον κολλητό φίλο, αν είναι πραγματικός σου φίλος και το ξέρει και το ξέρεις; ΚΑΜΙΑ! Τί σημασία έχει πώς θα το πεις το παρεάκι σου, από την στιγμή που ξέρεις και ξέρει ότι δεν είστε μαζί παρά για να διασκεδάζετε και για να έχετε μια συντροφιά όταν δεν προτιμάτε να είστε μόνοι σας; Τί διαφορά θα κάνει για την παρέα σας; Πάλι καμιά. Το αυτό ισχύει για όλες τις ιδιωτικές ανθρώπινες σχέσεις.Ιδεατά, οι τίτλοι θα έπρεπε να αντιστοιχούν στην ουσία και αυτήν να συνοψίζουν. Μόνο που επειδή ακριβώς είναι τίτλοι, δηλαδή επιφάνεια, περιτύλιγμα, και επειδή για να εγερθούν σίγουρα δεν απαιτούν όσα απαιτεί η ανύψωση της ουσίας, εξυπηρετούν και άλλους σκοπούς - καλώς ή κακώς. Οι τίτλοι και οι ταμπέλες από τη φύση τους προσφέρονται για συνθηματικές περιλήψεις· πεδίο κατά κανόνα ιδαίτερα πρόσφορο στην αναπαραγωγή στερεοτύπων. Είναι κι αυτό μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ή να υποτιμήσουμε και καλό είναι να την έχουμε υπόψιν μας.Το βαθύ εσωτερικό δέσιμο μεταξύ δύο ανθρώπων και η αφοσίωση σε αυτό δεν σημαίνει μόνο νοιάξιμο. Είναι κάτι παραπάνω, για την ακρίβεια είναι πολλά παραπάνω. Σημαίνει αμοιβαία κατανόηση, σημαίνει αμοιβαία αποδοχή του εξωτερικού αλλά και του βαθύτερου κόσμου του άλλου, σημαίνει μοίρασμα, σημαίνει αμοιβαία συμπαράσταση και υποστήριξη, σημαίνει οικειότητα και ρεαλισμό που δεν σε τρομάζει και δεν κλυδωνίζει την σχέση, μπορεί να σημαίνει και υπέρβαση των ορίων σου σε στιγμές... Ο ορισμός είναι πολύ μεγάλος και δεν χωράει στα λόγια. Εξάλλου, αυτό συνιστά το μεγαλείο αυτών των σχέσεων. Οι σχέσεις που περικλείουν όλα αυτά και άλλα τόσα είναι αρκετά σπάνιες - σημαντικά σπάνιες για να κάνουμε πως δεν το βλέπουμε (οι περισσότεροι αρκούμαστε στα ημίμετρα). Αυτή είναι η θέση μου για την αληθινή φιλία. Τώρα, γενικολογώντας για κάτι τόσο στενό, όπως το αν θα λέμε τα γκομενικά μας με τον αληθινό φίλο ή αν θα τα λέμε με κάποιους άλλους (όπως κι αν τους ονομάσουμε, ό, τι κι αν είναι πραγματικά για 'μας) είναι κάτι σχετικό και εξαρτάται από διάφορες εξατομικευμένες παραμέτρους. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Και δεν θα βιαζόμουν να βγάλω συμπεράσματα μόνο από μια πρόταση.Αλλά, όταν ο φίλος μας (για τον α ή τον β λόγο) νιώθει μέσα του ότι δεν είμαστε προτεραιότητά του, δεν είναι κάτι που θα προσπερνούσα. Εκεί κάτι συμβαίνει, κάποια προβληματική ερμηνεία της κατάστασης υποδηλώνουν αυτά τα συναισθήματα - προβληματική από τον έναν ή τον άλλον. Με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι δεν αφήνει τις συγκρίσεις να τον επηρεάσουν (δηλ. προσωπικές ανασφάλειες άλλου τύπου) και ότι δεν επιθυμεί υποσυνείδητα να μας περιορίσει σαν άτομα ή σαν (αληθινούς ή ντεμί) φίλους απέναντι σε άλλες σχέσεις μας (δηλ. κτητικότητα).
#2 Το λοιπόν εγώ είμαι άνδρας και ως ένα σημείο μπορώ να τον καταλάβω ...Φυσικά λέω έως ένα σημείο διότι οι υπερβολές δεν είναι καλές σε καμία περίπτωση. Να σημειωθεί πως υπερβολή είναι και το κάθε μέρα έξω κτλ της φίλης που έκανε το ερώτημα . Έχω να θέσω ένα προβληματισμό δικό μου που ίσως βοηθήσει . Όταν μια γυναίκα βγαίνει ''μόνη της'' οι γύπες καραδοκούν και την πλησιάζουν σε κάθε ευκαιρία . Εντάξει , δεν λέω πως η κοπέλα περιμένει πως και πως να της την πέσουν για να ενδώσει , αλλά όπως και να το κάνουμε όταν υπάρχει μεγάλη ζήτηση οι πιθανότητες μεγαλώνουν δραματικά . Αντιθέτως όταν ένας άνδρας βγαίνει μόνος του οι πιθανότητες να του την πέσει κάποια είναι από ελάχιστες εως ποτέ στη ζωή του , δλδ αν θα πρέπει να γίνει κάτι θα πρέπει να το έχει προκαλέσει ο ίδιος 100% , δηλαδή θα πηγαίνει γυρεύοντας ...Οι συνδέσεις μπορούν να γίνουν αυτόματα ... Περιμένω γνώμες !
Αμα δεν κάνεις τίποτα όλη μέρα φυσικά και θα είσαι κάθε μέρα έξω αλλιώς θα λαλήσεις. Δεν είναι υπερβολή. Επίσης αν η κοπέλα σου σε θέλει δεν θα ενδώσει στους γύπες. Και βασικά δεν είναι θήραμα. Και βασικά δεν είναι ζούγκλα εκεί έξω ούτε με το που βγαίνει κάποια την τραβάνε τα αρσενικά αλλοπαρμένα. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να απαντήσω.
Βασικά είναι ζούγκλα σε όλα τα επίπεδα , και είναι θήραμα ερωτικώς βαθιά μέσα στο dna της , και όχι απλά είναι υπερβολή αλλά και προκλητικό από μια άνεργη κοπέλα να σπαταλάει τα χρήματά της τέτοιες εποχές έξω ...Αν θέλει να κάνει δραστηριότητες γιατί βαριέται υπάρχουν άπειρα πράγματα που μπορεί να κάνει πολλά από τα οποία θα την έκαναν να νυστάζει στις 11 το βράδυ ... Τη ζωή του είναι ελεύθερος να τη ζήσει ο καθένας όπως θέλει , δεν είμαι εγώ εδώ για να το κρίνω , αλλά η κάθε πράξη έχει και συνέπεια .
A δηλαδή ο κόσμος απατάει αναλόγως με το πόσοι ή πόσες του την πέφτουν ε; Ό,τι πιο χαζό έχω ακούσει τώρα τελευταία.Αν εγώ δεν γουστάρω να κερατώσω μπορεί να μου την οέσει και ολόκληρη η οικουμένη φίλε μου,δε θα αλλάξει κάτι.Οι άνθρωποι δεν κερατώνουν επειδή τους παρακαλάνε,κερατώνουν επειδή το θέλουν. Ξέρεις είμαστε όντα με ελεύθερη βούληση εμείς οι γυναίκες και όταν κάνουμε σεξ με κάποιον το κανουμε επειδή το θέλουμε και όχι επειδή μας την πέσανε δέκα άντρες.Λες και επειδή μας την πέσανε εμείς πρέπει να τους κάτσουμε για ανταμοιβή. Το λυπηρό είναι ότι δεν θεωρείς καν τον εαυτό σου μισογύνη,όμως ο συλλογισμός σου είναι τέρμα μισογυνιστικός.
Χαχα ! Οκ, θα το έχω υπόψιν ... Ωστόσο οι πιθανότητες δεν ψεύδονται , και λένε πως όσες περισσότερες προκλήσεις έχεις τόσο πιο πιθανό είναι να την πατήσεις . Δεν μου έδωσες κάποιο επιχείρημα που να αποδεικνύει το αντίθετο παρα μόνο ότι είναι αυτονόητο , για μένα δεν είναι. Και μπορώ να φέρω ως παράδειγμα τους μπαρμεν που δεν φημίζονται για την φερεγγυότητά τους . Είναι κάτι αντίστοιχο εφόσον σε εκείνους την πέφτουν αρκετές γυναίκες κάθε βράδυ , είτε έμμεσα είτε άμεσα .
Ποιες πιθανότητες Stekon; Αυτές που έβγαλες εσύ μέσω της δικής σου στατιστικής μελέτης; Σόρυ κιόλας αλλά αυτό δεν τις κάνει αληθείς.Αν εσύ θεωρείς τον εαυτό σου επιρρεπή στον πειρασμό αυτό δεν ισχύει και για τους άλλους ανθρώπους,ούτε είμαστε όλοι οι άνθρωποι έρμαια των πιο ταπεινών μας ενστίνκτων ούτε θεωρούμε πώς άμα μας την πέφτουμε θα πρέπει να ενδώσουμε.Αν κάποιος θέλει να κερατώσει το επιδιώκει ή όταν του προκύπτει η ευκαιρία την αρπάζει.Και αν δεν θέλει ούτε πειρασμοί τπάρχουν όυτε τίποτα,όσο για το χρόνο του ο καθένας τον διαθέτει όπως θέλει και αν κάποιος προτιμά την παρέα του και την ανθρώπινη επαφή από την αποβλάκωση του υπολογιστή εμάς δε μας πέφτει λόγος και πολύ καλά κάνει εδώ που τα λέμε.Και όποιος άντρας προτιμά μια γυνάικα στο σπίτι να υφαίνει τον αργαλειό της περιμένοντας τον κύρη να γυρίσει σε λάθος εποχή γεννήθηκε!
Λοιπόν stekon άκου τη γνώμη μου. Αν οι άντρες κατά την δική σου γνώμη είναι γύπες, κατά την δική μου γνώμη οι γυναίκες δεν το έχουμε στο κούτελο
Στο dna μιας γυναίκας βρίσκονται τέσσερις αζωτούχες βάσεις. Όπως σε κάθε άνθρωπο. Επειδή κάποιοι στο dna μιας γυναίκας βλέπουν το ζωικό βασίλειο και βγαίνουν έξω και κυνηγιούνται πρέπει η κοπέλα να πάρει άδεια για το ποιες δραστηριότητες θα την κάνουν να νυστάξει στις 11 το βράδυ? Σοβαρά τώρα?
Ποιοι "γύπες καραδοκούν", βρε 'συ; Σιγά! Τί είναι; Η κοκκινοσκουφίτσα στο δάσος;! Σε πληροφορώ οτι πολλές κοπέλες βγαίνουν έξω μόνες τους ή παρέες 2-3 γυναικών και δεν παρουσιάζονται συχνά "γύπες". Ο "γύπας" να φανταστώ είναι ο άντρας-κυνηγός, με το τουφέκι; Και γιατί νομίζεις οτι όλοι οι άντρες είναι κυνηγοί-γύπες-αρπακτικά; Ψιλό-φρίκη, έτσι; Ίσα-ίσα, για τις γυναίκες λένε συνέχεια οτι "πάνε γυρεύοντας"! Αμάν πια! Και, ΟΧΙ, κοπέλες βγαίνουν μόνες τους και μιλάνε, πίνουνε καφέ, ποτό, κάνουν βόλτες και δεν χρειάζεται να κρύβονται πίσω από θάμνους μην τις πετύχει κανένας "κυνηγός"...Καλως όρισες στον 21ο αιώνα!
Είπε ότι δεν θέλει να κλείνεται μέσα στο σπίτι γιατί δεν έχει κάτι να κάνει εκεί (η τηλεόραση και ο υπολογιστής δεν είναι δραστηριότητες). Εφόσον υπάρχει κάτι να την κρατήσει απασχολημένη έξω, αυτό θα κάνει: θα βγει έξω. Αν έξω καραδοκούν "γύπες", ε, και τι έγινε; Και πορτοφολάδες καραδοκούν, τι μ' αυτό; Ο τύπος την βλέπει σαν ιδιοκτησία του και θεωρεί παραβίαση της ιδιοκτησίας του ακόμα και το να την βλέπουν οι άλλοι.
Απάντησα και ποιο πάνω ότι υπάρχουν πολλές δραστηριότητες που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος κτλ κτλ . Για τους πορτοφολάδες θα πω πως εγώ προσωπικά δε μπαίνω στα γκέτο της Αθήνας βράδυ , και αν ήξερα που την έχει στήσει πορτοφολάς θα έκοβα δρόμο ... Το αν την βλέπει σαν ιδιοκτησία είναι συζητήσιμο καθώς ακούσαμε μόνο τη μια άποψη και μάλιστα σε συναισθηματική φόρτιση . Μπορεί να υπερβάλλει , μπορεί και όχι . Μπορεί όντως ο άνθρωπος αυτός να τη βλέπει ως κτήμα , μπορεί όμως και απλώς να αντιδρά στη δική της δράση , με άσχημο τρόπο σίγουρα , αλλά σκέψου επίσης πως εως τότε αλλιώς τον ''είχε μάθει '' , και ξαφνικά άλλαξε συμπεριφορά ...
2# 3000 μπράβο σου Λένα για αυτήν την παράγραφο! ( Οπότε μην αποφασίζεις για ποιο λόγο να εκνευριστείς μαζί του, αποφάσισε για τη σειρά με την οποία θέλεις να εκνευριστείς μαζί του. Τώρα που έχεις πλήρη εικόνα, με αυτόν κάνε ό,τι νομίζεις, αλλά μην επιτρέψεις ποτέ ξανά σε κάποιον να σε χαρακτηρίσει «ασυνόδευτη». Ασυνόδευτα είναι τα παιδιά και τα πακέτα που μεταφέρουν τα ταξί. Δεν είναι λέξη για έναν ενήλικα. Πηγή: www.lifo.gr)0
#2Αυτό που ακούω συνέχεια ότι βγαίνω και ο γκόμενος τσατίζεται επίσης δεν μπορώ να το καταλάβω. Τι θα πει βγαίνω κι ο γκόμενος τσατίζεται, άμα τσατίζεται ξυδάκι τοπ. Δηλαδή αν ο γκόμενος τσατίζεται που αναπνέουμε τι θα κάνουμε θα σταματήσουμε? Ίσως πάλι δεν είμαι κατάλληλη να το κρίνω αυτό και να το καταλάβω γιατί πραγματικά δεν το έχω ζήσει. Και θα τολμήσω να πω ότι οι περισσότερες που το ζουν ενδόμυχα το χαίρονται κιόλας! Ότι ζηλεύει τόσο πολύ ο καλός τους μην του φύγουν που είναι αναγκασμένες να δίνουν αναφορά πότε μπαίνουν και βγαίνουν. Έλεος
#7Δηλαδή εσύ μπορείς να κάνεις τσεκ και να διαλέξεις κάποια για φίλη σου και από τη στιγμή που το κάνεις αυτό και της ανοίγεσαι είναι και αυτή υποχρεωμένη να σου ανοιχτεί και να είσαι η πρώτη επιλογή της στα ιδιωτικά καφεδάκια. Κοινώς αυτή δεν έχει δικαίωμα να κάνει το δικό της τσεκ και να επιλέξει το άτομο που θα μπορεί να ανοιχτεί με τα δικά της κριτήρια. Εγώ παιδιά δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα
2Ενώ συμφωνώ με την απάντηση, Α,μπα εδώ νομίζω ότι πέρασες σε "μισοανδρική" σκέψη και συμπέρασμα: "Ο δικός σου δηλώνει ότι δεν θα έβγαινε μόνος του, αλλά ως παραχώρηση. Αν έβγαινε, δεν θα φαινόταν ότι ψάχνεται, αλλά ότι θέλει να δει τα φιλαράκια του και να ξεσκάσει (και αν του τύχει και κανένα τυχερό, ε, άντρας είναι). Πηγή: www.lifo.gr"Πώς γενικεύεις ότι ο άνδρας θα σκεφτεί αυτό, αν του τύχει τυχερό ότι θα το συνεχίσει γιατί είναι άντρας; Ενώ ο συλλογισμός που προηγείται είναι απορρέει από τα γεγονότα που έχει θέσει η γράφουσα, η φράση στην παρένθεση προχωρά σε συμπεράσματα που αν αναφέρονταν σε γυναίκα θα μιλούσες για μισογυνιστικές εκφράσεις.
No.3''Το ερωτημα μου είναι λοιπόν το εξής : Μένεις σε μία τέτοια σχέση, στην οποία προσπαθείς να βελτιώσεις τα αρνητικά της, αλλά και γιατί δεν θες να στεναχωρήσεις το ταίρι σου, ή φεύγεις μια και καλή και δεν ξαναγυρνάς, σκεφτόμενη τον εαυτό σου;''Εδώ τα λες όλα.Κάθεσαι στη σχέση με κάποιον που δεν σε ικανοποιεί απλά τικάρει τα κουτάκια , κάποια κουτάκια, για να μην τον στεναχωρήσεις.Γνώμη μου είναι να κοιτάξεις τον εαυτό σου και να φύγεις γιατί κάποια στιγμή θα τον στεναχωρήσεις ούτως ή άλλως. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε μίζερες καταστάσειςκαι κάποια στιγμή που ο έρωτας θα σου χτυπήσει την πίορτα με κάποιον άλλο, θα φερεις εσένα και αυτόν σε πολύ δύσκολη θέση. Οι σχέσεις δεν είναι φιλανθρωπίες. Αν δεν σου ξύπνησε κάτι 2 χρόνια απλά είναι μη συμβατός μαζί σου.
Aκριβώς. Χώρια που αν δεν είσαι ικανοποιημένη με τον εαυτό σου, πώς στο καλό θα ικανοποιήσεις έναν άλλον, οποιονδήποτε, σε οτιδήποτε ρόλο κατέχει στη ζωή σου;; Ακόμα κι αν εξαιρέσουμε την πιθανότητα ο άλλος να είναι δικτατορίσκος ή αναίσθητος και να μην δίνει δεκάρα τσακιστή που εσύ - η σύντροφός του - βγάζεις από το έλλειμμά σου κάτι παραπάνω για χάρη του, τότε είναι οπωσδήποτε ένα ανώριμο παιδάκι μέσα του καθώς δεν αντιλαμβάνεται ακόμα, σαν καμπάνα δυνατή που χτυπάει δίπλα στο τύμπανό του, πως πρώτος και κύριος εκείνος θα έπρεπε να μην ικανοποιείται που έχει δίπλα του έναν ανικανοποίητο άνθρωπο για σύντροφο που μένει σαν σύντροφός του μόνο για να ικανοποιήσει αυτόν. Δεν αντιλαμβάνεται ότι οφείλει να αναζητάει έναν ολοκληρωμένο ισότιμο άνθρωπο για να προχωρήσει μαζί του στη ζωή με αμοιβαιότητα. Και για να μην το αντιλαμβάνεται, δεν είναι ολοκληρωμένος ο ίδιος. Αν δεν μπορεί να το αντιληφθεί, είναι ίσως επειδή ψάχνει τη μαμά του ή επειδή ψάχνει ένα θύμα. Και είτε στη μία εκδοχή είτε στην άλλη, αυτό που ψάχνει το βρήκε στο πρόσωπo της γράφουσας. #3 Koίτα, πραγματικά δεν είναι πρόθεσή μου να κακολογήσω ή να χαρακτηρίσω κάποιον που δεν ξέρω, αλλά στην θέση σου θα αναρωτιόμουν γιατί με δέχθηκε πίσω ενώ βλέπει ότι η σχέση μας δεν με γεμίζει. Άντε, εγώ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να βάλω όριο, πες είμαι ανώριμη, δεν ξέρω τί μου γίνεται, παραδέρνομαι ανάμεσα στο μπρος και στο πίσω, ανάμεσα στα κουτάκια που έχω στο μυαλό μου, με διακατέχει μια θολούρα αυτή την στιγμή πες. Μα ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ; Γιατί δεν μπορεί; Παραδέρνεται κι αυτός;Αγαπητή φίλη, στους άλλους δίνουμε από το περίσσευμά μας. ΠΟΤΕ από το υστέρημά μας! Γιατί τότε διπράττουμε προσβολή εναντίον της ψυχής μας. Κανένας άλλος δεν θα την σεβαστεί και δεν θα την τιμήσει, αν δεν την σέβεσαι και δεν την τιμάς εσύ πρώτη. Δεν παίζεις σε ταινία της Μάρθας Βούρτση για να σε χειροκροτήσει το κοινό για την αυτοθυσία σου. Κανένας δεν θα την εκτιμήσει. Αντιθέτως. Στην χειρότερη δυνατή περίπτωση πολλοί θα κοιτάξουν να σε εκμεταλλευτούν. Και στην καλύτερη δυνατή περίπτωση θα σε λυπούνται (μόνο που η λύπηση δεν αποτελεί σεβασμό) και θα σε συμπονούν ως καημένη (για να νιώθουν αυτοί τυχεροί με τα δικά τους ελαφρύτερα βάσανα - άλλωστε γι' αυτό βλέπανε και τη Μάρθα Βούρτση : για να δουν ως ελαφριές τις δικές τους προσωπικές σκοτούρες ή για να θυμηθούν το αβάσταχτο βάρος τους και να εκτονωθούν με το κλάμα που δήθεν ρίχνανε για τη Μάρθα). Αυτά στα υπογράφω με το περίσσιο ακάθαρτο αίμα μου.
#7 Υπάρχει μήπως η περίπτωση η εν λόγω φίλη σου να μην νιώθει πολύ άνετα να σου αναλύει τα ερωτικά της; Δεν κατάλαβα τελικά αν μόνο τα νέα για τη σχέση της είναι που αργείς να μάθεις, ή τα πάντα. Ή μπορεί απλώς όλα της τα νέα αυτήν την περίοδο να αφορούν τη σχέση γιατί είναι σ'εκείνη τη χαζορομαντική φάση που βλέπουμε παντού πεταλούδες.Σκέφτομαι λοιπόν την πιθανότητα να μην θέλει να μιλήσει ειδικά για "χαζορομαντικά" θέματα μαζί σου, χωρίς να έχει κάποιο άλλο πρόβλημα μ'εσένα. Αν αυτό ισχύει, μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι: Ίσως έχεις την τάση να την προσγειώνεις όταν την παρασύρει ο ρομαντισμός, κι αυτή τώρα θέλει να ζήσει το παραμύθι της. Ή, αντιθέτως, να ενθουσιάζεσαι υπερβολικά κι εκείνη να μην θέλει να δώσει τόσο μεγάλες διαστάσεις στη σχέση ακόμη. Ή, πολύ κλασικό: Μήπως οι άλλες φίλες είναι σε σχέση κι εσύ όχι;Γράφεις "Εγώ όταν είχα τέτοια νέα δεν έβλεπα την ώρα να της τα πω" και δεν ξέρω αν εννοείς ότι τώρα έχεις σχέση χωρίς να υπάρχει πια κάτι καινούργιο να πεις γι' αυτήν, ή αν απλώς είσαι προς το παρόν μόνη.Είναι πολύ κλασικό να μην θες να μιλάς με ενθουσιασμό για κάτι που έχεις σε κάποιον που το στερείται. (Για τη νέα σου δουλειά στον άνεργο φίλο σου, για το μωρό σου στον άτεκνο που λαχταράει παιδί και για τον έρωτά σου σε αυτόν που είναι μόνος.)Αν ισχύει κάτι τέτοιο, δε σημαίνει απαραίτητα ότι δείχνεις απελπισμένη, απλώς ειδικά οι γυναίκες έχουμε διδαχτεί ότι υστερούμε σε κάτι όταν δεν έχουμε σχέση.Ανέλυσα ίσως πολύ μια υπο-πιθανότητα, αλλά μου φάνηκε περίεργη η σύμπτωση του να μη σου πολυμιλάει ειδικά για το συσκεκριμένο θέμα.
#2Όσο δούλευες δεν είχατε κανένα πρόβλημα; Αν ναι, να χωρίσεις.Αν όχι, μια χαρά σε λύνει αν πρόκειται να πληρωθείς. Θες ακόμα να είναι γκόμενος σου;Δε σε βλέπω να κάθεσαι για πολύ ακόμα μαζί του γιατί δε φαίνεσαι ανασφαλής, ΑΝ όμως συνεχίσετε να ξέρεις πως πολύ σύντομα θ'αρχίσει και τους ελέγχους για το πού ξοδεύεις τα λεφτά σου. Κι εσύ και οι γονείς σου. Ο μισογύνης αποψάκιας. Που άλλο μου έρχεται να πω αλλά δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, μην τον προσβάλω.