Στο σημερινό «Α μπα»: αυξημένος φόρτος εργασίας

Στο σημερινό «Α μπα»: αυξημένος φόρτος εργασίας Facebook Twitter
50

 

__________________
1.

αγαπητη αμπα,
θελω να ζητησω τη γνωμη σου για ενα θεμα
εχω φοβερο προβλημα καθως συνεχεια ερωτευομαι καθηγητες(δεκα χρονια διαφορα) μου οι οποιοι δεν δειχνουν αρχικα αδιαφοροι (το καταλαβαινω απ το βλεμμα και τα αγκιγματα οταν ειμαστε οι δυο μας)ομως στη συνεχεια δεν γινεται τιποτα και καταληγω να πληγωνομαι.Ξερω οτι μια τετοια σχεση δεν ειναι εφικτη ομως ερωτευομαι γινομαι χαλια καθε φορα και δεν ξερω τι να κανω.- μαθητρια.λυκειου

Το «συνέχεια» σε μια μαθήτρια Λυκείου πόσες φορές είναι; Καταλαβαίνω ότι για σένα είναι όλη σου η ζωή, αλλά μην βιάζεσαι να κρίνεις τι κάνεις «συνέχεια» ενώ είσαι στο Λύκειο. Κράτα την ανάλυση για το pattern συμπεριφοράς σου για κάποια χρόνια αργότερα.


Μολαταύτα, παίρνω πολύ στα σοβαρά αυτό που λες και συμφωνώ ότι πρέπει κάτι να κάνεις. Ας ξεκινήσουμε από το τι ακριβώς θεωρείς πρόβλημα, γιατί νομίζω ότι εκεί έχουμε ήδη κάνει κακή αρχή. Το πρόβλημα είναι ότι πληγώνεσαι επειδή δεν ανταποκρίνονται (ενώ αρχικά σου δίνουν ελπίδες;) Το πρόβλημα είναι ότι μια τέτοια σχέση δεν είναι εφικτή; Όχι, όχι, και πάλι όχι. Αυτά δεν είναι προβλήματα. Οι χυλόπιτες και οι σχέσεις που δεν έχουν ελπίδες δεν είναι προβλήματα. Πρόβλημα, και μάλιστα μεγάλο, είναι ότι προσπαθείς να νιώσεις αποδεκτή προβάλλοντας την σεξουαλικότητα σου. Η ερωτική απόρριψη για σένα είναι ολοκληρωτική απόρριψη, και αυτό σε κάνει χάλια. Δεν ερωτεύεσαι. Θέλεις να τονώσεις την αυτοπεποίθηση σου ελκύοντας το βλέμμα ενός μεγαλύτερου άντρα, και ο μόνος τρόπος που ξέρεις είναι το σεξ.


Αυτό είναι διπλό εμπόδιο. Πρώτα είναι ο στόχος, και μετά είναι το μέσο για την επίτευξη του στόχου. Και τα δύο είναι προβληματικά. Γιατί είναι σημαντικό για σένα να τραβήξεις το βλέμμα ενός μεγαλύτερου άντρα, και όχι των αγοριών της ηλικίας σου; Θα πεις ότι τα αγόρια της ηλικίας σου είναι ανώριμα και τα λοιπά – όχι, κράτα τις δικαιολογίες, δεν είναι αυτό. Θέλεις κάποιον μεγάλο να σου πει ότι είσαι καλό κορίτσι; Λείπουν από τη ζωή σου αυτά τα λόγια; Προσπαθείς να τα ακούσεις, και δεν ξέρεις πώς να κάνεις κάποιον να το πει; Τι περιμένεις να γίνει, ή πιο σωστά, τι ελπίζεις να γίνει με τη σχέση με έναν μεγαλύτερο άντρα που έχει και εξουσία πάνω σου;


Οι ερωτήσεις πιθανόν να σε μπερδεύουν, και να μην ξέρεις πώς να τις απαντήσεις. Πιστεύω ότι θα καταλάβεις με τα χρόνια τι συμβαίνει, επειδή ξέρεις ήδη ότι κάτι δεν κάνεις καλά. Είσαι νέα, είσαι ελκυστική. Θα είσαι νέα και ελκυστική για πολλά, πάρα πολλά χρόνια ακόμα. Δεν χρειάζεται να σου το επιβεβαιώνει συνέχεια κάποιος άντρας. Πίστεψε το. Και μετά, ξεπέρασε το. Και πίστεψε, με όποιον τρόπο γίνεται, ότι δεν χρειάζεται να σου πει κάποιος άντρας πόσο καλή ή πόσο έξυπνη ή πόσο αστεία είσαι – ή οτιδήποτε ελπίζεις να ακούσεις. Αυτό πρέπει να το καταφέρεις μέσα σου, μόνη σου. Η ύπαρξη είναι κυρίως μια μοναχική διαδικασία. Η παρουσία των άλλων την κάνει κάπως λιγότερο μοναχική (και αυτό το λίγο είναι πολύ σημαντικό) αλλά την ουσία δεν μπορεί να την αλλάξει. Μην ψάχνεις πατεράδες, προστάτες, εραστές και φίλους για να σε ανακουφίσουν. Εσύ θα σώσεις τον εαυτό σου.

__________________
2.

Είμαι πολύ μπερδεμένη. Με έπιασε η μαμά του φίλου μου και μου αράδιασε ένα σωρό ελαττώματα για τον γιο της - μεταξύ άλλων ότι δεν με θέλει και ότι ασχολείται ακόμα με την πρώην του (πράγμα το οποίο γνωρίζω, αλλά φυσικά δεν μπορώ να διακρίνω αν το ενδιαφέρον είναι ερωτικό ακόμα). Το αποτέλεσμα ήταν να φορτώσω και με μια μικρή αφορμή να σηκωθώ να φύγω από το σπίτι (συζούσαμε). Τελευταία βέβαια υπήρχαν προβληματάκια... Πλέον αποφασίσαμε να είμαστε μαζί αλλά δεν υπάρχει στο πλάνο συγκατοίκηση. Δεν λέω ότι φταίει η γυναίκα για ό,τι έγινε με το αγόρι μου. Κλονίστηκα όμως γιατί διαπίστωσα τα δικά μας λάθη - έλλειψη εμπιστοσύνης εκ μέρους μου κ.α. Θα ήθελα να γίνουν όλα όπως ήταν όταν μου ζήτησε να μείνουμε μαζί. Δεν ξέρω αν θα γίνει με μας... Αναρωτιέμαι όμως αν γενικά είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό. Δηλαδή αν υπάρχει περίπτωση να τα βρουν οι άνθρωποι μετά από τέτοιες ρήξεις ή έρχεται το τέλος αργά και βασανιστικά....- DQ

Και τώρα, αγαπητοί αναγνώστες και αναγνώστριες, δείτε πώς οι γυναίκες στραμπουλάνε την πραγματικότητα ώστε να φταίνε αυτές για ό,τι συμβαίνει, καταλήγοντας μην χωρίζουν με τα διάφορα κελεπούρια που βρίσκουν. Αυτός ασχολείται με την πρώην, αλλά αυτή ΦΥΣΙΚΑ δεν μπορεί να ξέρει αν τρέχει κάτι ερωτικό ή όχι (επειδή είναι πυρηνική φυσική), οπότε το προσπερνάει. Υπάρχουν κάτι «προβληματάκια», αλλά δεν μας τα λέει (ούτε στον εαυτό της τα λέει, δεν είναι ότι τα κρύβει από μας). Τα λάθη ΤΟΥΣ είναι ότι ΑΥΤΗ δεν του έχει εμπιστοσύνη! Δηλαδή, όταν δεν έχεις εμπιστοσύνη σε κάποιον, δεν φταίει αυτός που δεν σου την εμπνέει (με το να βλέπει την πρώην του, ας πούμε), φταις ΕΣΥ, που δεν του τη χαρίζεις έτσι κι αλλιώς, εν λευκώ επιταγή. Υπάρχουν και κάτι άλλα προβλήματα, αλλά είναι στην κατηγορία «και άλλα», που είναι αυτά που δεν ομολογεί ούτε στον εαυτό της.


Αγαπητή φίλη. Όσο δεν μπορείς να ξεστομίσεις ποια είναι τα προβλήματα που έφεραν τη ρήξη, ακόμη και σε ανώνυμο καθεστώς, δεν γίνεται να τα βρείτε, μόνο να τα κουκουλώσετε γίνεται. Και όσο έχεις την τάση να δικαιολογείς τα αδικαιολόγητα παίρνοντας πάνω σου την ευθύνη, τόσο πιο εύκολα θα τα κουκουλώσετε, και τόσο χειρότερα για το μέλλον σου.

ΥΓ. Δεν φταίει η γυναίκα για ό,τι συμβαίνει μεταξύ σας (αφού το λες...), αλλά αυτό είναι άσχετο με το γεγονός ότι δεν έχει καμία δουλειά να ανακατεύεται σε ό,τι συμβαίνει μεταξύ σας. Μην είσαι τόσο αθώα πια κι εσύ. Λες να σου το είπε επειδή σε αγαπάει περισσότερο από το γιο της; Κάτι ήθελε να πετύχει, δεν ξέρω τι, και πιθανόν να το πέτυχε.

__________________
3.

τι προσωπικα θεματα πρεπει να χει καποιος για να απατησει σε μια σχεση τη στιγμη που οντως αγαπαει το συντροφο του?- ανωνυμη

Αν είσαι αυτός που απατάει, η ερώτηση έχει νόημα. Πήγαινε σε ένα ψυχολόγο για να συζητήσεις τα προσωπικά σου, μην τα βγάζεις πάνω σε άλλους. Αν σε απάτησε ο σύντροφος σου, δεν είναι δικιά σου δουλειά να του κάνεις ψυχανάλυση για να καταλάβεις. Μπορεί να καταλάβεις κάποτε, αν δημιουργήσετε μια σχέση σταθερή, ισότιμη, σε πλαίσια εμπιστοσύνης, αλλά δεν είναι αυτός ο στόχος σου. Εσύ είσαι σύντροφος. Δίνεις, και για να ισορροπήσεις, πρέπει και να παίρνεις. Δεν μπορείς να γιατρέψεις κανέναν, εκτός αν έχεις εκπαιδευτεί γι 'αυτό, είναι η δουλειά σου, και πληρώνεσαι.


Ξέρω γιατί ρωτάς. Γιατί ψάχνεις μια δικαιολογία για να μην τον κατηγορήσεις. Δεν θα σου τη δώσω εγώ. Η απάτη όμως είναι απάτη, η αγάπη δεν έχει θέση στην εξίσωση. Δεν είναι σωστό να απατάς κανέναν, ακόμη και αυτούς που δεν αγαπάς. Ακόμα και αυτούς που δεν ξέρεις καν.

__________________
4.


κάθε καλοκαίρι με πιάνουν τα νεύρα μου, γιατί λόγω δουλειάς (λογίστρια) έχουμε αυξημένο φόρτο εργασίας και με ωράριο που μου μένουν μόνο έξι ώρες για ύπνο, νιώθω σα ζόμπι!! Γιατί έξι ώρες: γιατί μετά την 8ωρη απασχόληση ή θα πάω γυμναστήριο ή για κολύμπι και μετά μέχρι τη μία το βράδυ σπίτι επειδή θα έχουμε επισκέψεις! Γιατί νεύρα: γιατί κάθε φορά η ίδια ερώτηση του στυλ "κουρασμένη είσαι μωρέ" με τη συνοδεία ύφους λύπησης-οίκτου ή του στυλ "πωπω κλείνουν τα μάτια σου". Ναι, αλλά από ευγένεια, είμαι εκεί! Χαίρω πολύ! Όλοι αυτοί που μου το λένε ξέρουν απ'έξω το πρόγραμμά μου, τι να ξαναλέμε; Και νευριάζω γιατί μέσα απ'αυτή τους τη διαπίστωση νιώθω σα να πρέπει να κάνω κάτι ή θα νιώσω άσχημα που δεν είμαι ρομπότ!! Μερικές φορές αποσύρομαι χωρίς καληνύχτες στο δωμάτιό μου, αλλά και πάλι την επόμενη μέρα στη δουλειά θα κοιμάμαι όρθια, παρόλους τους καφέδες!!!- καλοκαιράκι

Ο αυξημένος φόρτος εργασίας είναι η οχτάωρη απασχόληση; Το ακούνε άνθρωποι με αυξημένο φόρτο εργασίας και γελάνε και κλαίνε.


Κουράζεσαι επειδή πας κάθε μέρα γυμναστήριο και κολύμπι (γιατί;) κι επειδή κοιμάσαι αργά χωρίς λόγο (γιατί έχετε κάθε μέρα επισκέψεις; Σε εστία μένεις; Σε ορφανοτροφείο;)

__________________
5.

Γιατί δεν διδασκόμαστε πως να επικοινωνούμε? Την ικανότητα να ακούμε πραγματικά τους συνομιλητές μας και να καταλαβαίνουμε τι λένε και γιατί, την ικανότητα να εκφράζουμε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας με ακρίβεια, την ικανότητα να συγκρατούμε τα συναισθήματά μας όταν συζητάμε ή να λήγουμε την συζήτηση αν δεν συγκρατιόμαστε? Πιστεύω ότι θα είναι μια χρήσιμη δεξιότητα και θα έλυνε πολλά από τα κοινωνικά/διαπροσωπικά προβλήματα που έχουμε. Δεν θα ήταν χρήσιμο να περιλαμβάνεται ένα τέτοιο μάθημα στην τυπική εκπαίδευση?- κάποιος

Μου αρέσει η σκέψη και τη συνεχίζω. Προτείνω το μάθημα «θρησκευτικών» να μετασχηματιστεί μάθημα «ηθικής και φιλοσοφίας» ώστε τα παιδιά να μαθαίνουν όλες τις φιλοσοφικές και θρησκευτικές σχολές, και στο τέλος να γίνονται διαγωνισμοί επιχειρηματολογίας με αμφιλεγόμενα θέματα που θα διαλέγει το Υπουργείο, αρχικά σε σχολικό επίπεδο και στη συνέχεια σε πανελλήνιο.

__________________
6.

Γεια χαρά Α, μπα! Θέλω να σε ρωτήσω το εξής: σε μια συζήτηση πρόσφατα, με θέμα το εξωτερικό, κάποιος είπε: αν πάω στο εξωτερικό θα είμαι πάντα δούλος και μεροκαματιάρης και πάντα ξένος, ενώ αν μείνω εδώ στη χώρα μου και με τα λίγα(τώρα πόσα είναι αυτά τα λίγα δε ξέρω να σου πω) θα είμαι στη χώρα μου, δε θα με βρίζει ούτε θα με εκμεταλλεύεται κανένας. Ο άνθρωπος αυτός είναι μορφωμένος (δε μιλάω για καλλιέργεια, είναι άλλο θέμα) και δουλεύει σε μια δουλειά, η οποία θεωρείται μια χαρά. Όλη η κουβέντα έγινε στα πλαίσια της ενδεχόμενης χρεοκωπίας μας σαν χώρα. Η ερώτησή μου είναι ισχύει αυτό ή εξαρτάται από το πόσο θα παλέψεις;; -dextra

Στη χώρα σου δεν θα σε βρίζει και δεν θα σε εκμεταλλεύεται κανένας; Στη χώρα σου δεν είσαι ποτέ δούλος και μεροκαματιάρης; Κάτω από ποια πέτρα δουλεύει πια αυτός και δεν έχει πάρει μυρωδιά τι συμβαίνει γύρω του; Τη νοικιάζει και σε άλλους;


Αυτό που υποθέτω ότι θέλει να πει αυτός ο άνθρωπος, αλλά δεν ξέρει πώς να το πει, ή δεν ξέρει καν ότι θέλει να πει, αλλά κάπως μυρίζεται στον αέρα, είναι ότι σε μια ξένη χώρα θα είσαι πάντα ξένος, όποιες και να είναι οι συνθήκες εργασίας, ενώ στη χώρα σου τουλάχιστον είσαι ντόπιος. Φτωχός ίσως, αλλά πλήρως ενταγμένος.


Ας πούμε ότι αυτό ήθελε να πει (γιατί αυτό που είπε είναι λάθος, και δεν έχω το κουράγιο να το σχολιάσω στα σοβαρά). Αυτό, ναι, ισχύει, αλλά δεν έχει την ίδια βαρύτητα σε κάθε χώρα, και διαφέρει αρκετά από ήπειρο σε ήπειρο. Επίσης έχει σχέση με το τι δουλειά θα κάνεις εκεί που θα πας, με τι είδος ανθρώπων θα συναναστρέφεσαι, και κατά πόσο σκοπεύεις να ενταχθείς, να προσαρμοστείς, ή να εκτιμήσεις ό,τι διαφορετικό πρόκειται να συναντήσεις.


Αλλά για να λέμε τα σύκα σύκα, αυτός που το είπε αυτό κυρίως ήθελε να δικαιολογήσει τον εαυτό του που δεν αντιστέκεται (σε ποιον; Και ποιος τον ρώτησε; Ρητορικά ερωτήματα).

__________________
7.

Αγαπητή μου Α,μπα
η ερώτηση μου ίσως σου φανεί λίγο ανούσια (δεδομένου ότι αυτή τη στιγμή οι περισσότεροι έχουμε άλλα προβλήματα λόγω της κατάστασης που επικρατεί) αλλά πίστεψέ με, είμαι 23 χρονών και με βασανίζει από τα 18 μου. Πάντα γύρω μου τύχαινε να βρίσκομαι σε παρέες όπου οι άντρες φαντάζονταν την ιδανική γυναίκα με πράσινα ας πούμε μάτια και αυτό με έκανε να αισθάνομαι πολύ μείον και αδιάφορη. Πιστεύεις ότι οι γυναίκες οι οποίες έχουν ανοιχτόχρωμα μάτια (πράσινα κλπ) και όχι καστανά ας πούμε είναι περισσότερο ελκυστικές? Θέλω να πω οι περισσότεροι όταν έχουν μία όμορφη γυναίκα στο μυαλό τους τη φαντάζονται με ανοιχτόχρωμα μάτια και γενικά είναι το πρότυπο ομορφιάς που περνάει (και δε μπορεί να είμαι η μόνη που το παρατηρεί αυτό, είναι κάτι σύνηθες).Δηλαδή ρε Α,μπα εμείς που έχουμε καστανά μάτια είμαστε τόσο αδιάφορες (γιατί τα χει και η μισή Μεσόγειος)? Για ποιο λόγο τα ανοιχτόχρωμα μάτια να θεωρούνται must ενώ τα καστανά όχι? Πάντα θα υπερέχουν οι πρασινομάτες από τις καστανομάτες? Να φανταστείς πως όποια γυναίκα βλέπω και δεν έχει ανοιχτόχρωμα μάτια και έχει απλά καστανά , ενώ μπορεί να θεωρείται αντικειμενικά ωραία, εγώ τη θεωρώ αδιάφορη και πιστεύω πως πάντα θα υπερέχει η ωραία με τα ανοιχτόχρωμα. Το ξέρω πως σκέφτομαι λάθος, αλλά σε παρακαλώ πες μου την άποψή σου. Ξέρεις πολλές αντικειμενικά όμορφες γυναίκες με καστανά μάτια? Σ'ευχαριστώ- Νεφέλη

Τα πρότυπα ομορφιάς για τον ευρύτερο δυτικό κόσμο έχουν καθοριστεί από τους Δυτικούς, γιατί οι Δυτικοί είναι οι νικητές και οι ισχυροί, άρα για την περιφέρεια της Δύσης το ωραίο σημαίνει ψηλόλιγνο, αδύνατο, ανοιχτόχρωμο. Φυσικά και δεν είσαι η μόνη που το παρατηρεί αυτό. Βιβλία και μελέτες και έρευνες έχουν δημοσιευτεί για το θέμα, άφθονες αναλύσεις, εδώ και πολλά χρόνια. Το πρόβλημα που έχεις, πολλαπλασιάζεται από το γεγονός ότι προσπαθείς να ανακαλύψεις τον τροχό το 2015 εντελώς μόνη σου, ενώ το θέμα έχει αναλυθεί προ πολλού από ανθρώπους πολύ πιο έξυπνους από εμάς. Η έκπληξη σου για την συστημική διάκριση, για τα διαδεδομένα πρότυπα ομορφιάς και την πίεση που νιώθουν οι γυναίκες για να ανταποκριθούν, συν την μόνιμη αίσθηση αποτυχίας επειδή αυτό είναι αδύνατο, οφείλεται στην έλλειψη γνώσης. Γι' αυτό λέμε: η γνώση είναι δύναμη. Δεν είναι δύναμη πάνω στους άλλους. Είναι δύναμη εσωτερική. Βρες τη δύναμη σου διαβάζοντας για το θέμα. Μην φέρεσαι σαν το λαγουδάκι που ανακάλυψε τον κυνηγό με το όπλο. Γύρω σου υπάρχει άφθονη πληροφορία για να καταλάβεις γιατί οι ανοιχτόχρωμες θεωρούνται γενικώς πιο ελκυστικές. Ξεκίνα, χθες αν γίνεται.


Η εξειδίκευση που έχεις κάνει εσύ, συγκεκριμένα, με τα πράσινα και τα καστανά μάτια, είναι κάπως κωμική, και σχώρα με. Ασχολείσαι εμμονικά με μια υποσημείωση της γενικής τοποθέτησης, που βρίσκεται κυρίως στο κεφάλι σου. Είναι άφθονες οι «αντικειμενικά όμορφες γυναίκες με καστανά μάτια», όσες είναι και αυτές με πράσινα. Αν δεν τις βλέπεις, είναι επειδή έχεις τυφλωθεί από μηνύματα που λαμβάνεις από γύρω σου, από ταινίες, περιοδικά, τηλεόραση.


Ξεκίνα διαβάζοντας αυτό, αυτό κι αυτό γιατί μέσα στην μικρή προσωπική σου σφαίρα νομίζεις ότι το πρόβλημα είναι στα καστανά και πράσινα μάτια, ενώ γυναίκες ολόκληρων ηπείρων με άλλα χαρακτηριστικά καταπιέζονται τόσο ώστε να κάνουν πολλές και διάφορες πλαστικές επεμβάσεις για να μοιάζουν με λευκές.
 

Δες αυτό:

50

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7μια φορα ειχα γνωρισει καλοκαιρι εναν ιρλανδό.καποια στιγμη γυρναει και μου λεει 'εχεις παρα πολυ ωραιο χρωμα ματιων, το ξερεις?' . κολλησα εγώ,τον κοιταω και του λεω 'ευχαριστώ αλλά αλήθεια,ποιο?αυτό το καστανό? συνηθισμένο θα το έλεγα!' και μου απαντάει 'όχι είναι πάρα πολύ σπάνιο,συνεχώς βλέπω γαλάζια σαν τα δικά μου.αυτό είναι συνηθισμένο'.Just saying, sometimes is just about our point of view
#4 Να'σαι καλά, με έκανες και γέλασα και ξεπιάστηκαν λίγο οι κοιλιακοί μου, που είχαν γίνει κουβάρι 14 ώρες σερί στο γραφείο! Όταν δεν έχεις φόρτο εργασίας να φανταστώ ότι σε καταπιέζει το διπλό πρόγραμμα στο γυμναστήριο; Αν δεν γκρινιάζεις, κουράζεσαι λιγότερο. Σκέψου το.
#1 Μαθήτρια Λυκείου. Καλά κάνεις και ερωτεύεσαι και ξαναερωτεύεσαι και ξαναματαερωτεύεσαι τους Καθηγητές σου αφού έτσι τη βρίσκεις. To προβληματάκι ξεκινάει από το σημείο που περιμένεις ότι θα γίνει κάτι ανάμεσά σας (γιατί για να απογοητεύεσαι, το περιμένεις). Εφόσον μόνη σου λες πως ξέρεις πως δεν είναι εφικτό κάτι τέτοιο, η απογοήτευσή σου έπρεπε να είναι ελεγχόμενη. Κράτα τις γλυκιές αναμνήσεις των βλεμμάτων και των αγγιγμάτων και πόσα χρόνια πια απέχει η ενηλικίωσή σου...; Ε, τότε θα του δώσεις και θα καταλάβει! Τότε θα είναι ΕΦΙΚΤΟ. Δεν είναι δα κάτι τρομερό να επιδείξεις μια σχετική εγκράτεια σε ένα πεδίο που προς το παρόν είναι επικίνδυνο λόγω διαφοράς ηλικίας. Η αδράνεια της ηλικιακής φάσης που διέρχεσαι έχει κι αυτή να σου προσφέρει πολλά και μην την υποτιμάς. Να σου πω και το άλλο. Ακόμα κι έτσι να το δεις, καλύτερα να πληγώνεσαι τώρα πλατωνικά, παρά μετά ρεαλιστικά... if you know what I mean. Διδάξου, school girl...(Καλά, την έχω συνηθίσει πια και από την Α, μπα δεν περίμενα κάτι καλύτερο - μόνο που δεν σε έστειλε για ψυχανάλυση. Βεβιασμένες και άχρηστες υπερ-αναλύσεις βουτηγμένες μέχρι το λαιμό μέσα στην εικασία και την υπερβολή.)Αυτά από εμένα. Και cool...
#7 Εσύ ακούς συνέχεια για πράσινα, εγώ έχω την αίσθηση ότι συνήθως μιλάνε για γαλάζια, στα πράσινα δεν δίνουν και τόση σημασία. Κι εγώ που έχω πράσινα, όλοι απλώς βλέπουν το ανοιχτόχρωμο και τα θεωρούν κατευθείαν γαλάζια.Αλλά εμένα πάντα μου άρεσαν περισσότερο τα καστανά. Μου φαίνονται πιο ζεστά, πιο έντονα, πιο "πραγματικά". Τα ανοιχτόχρωμα μάτια τα βλέπω σαν να μην υπάρχουν, ότι δεν σε κοιτάνε πραγματικά, δεν έχουν το ίδιο βάθος στο βλέμμα.
#2 Ααα να γιάσει το χέρι σου Λένα μου, μια χαρά τα έγραψες!#4 Το γυμναστήριο και το κολύμπι μου χτύπησαν άσχημα στο μάτι, αλλά οι επισκέψεις μού κατσαν στο λαιμό. Μόνο εγώ είμαι η γαϊδούρα που θα τους παρατούσα και θα πήγαινα για ύπνο; Μου φαίνεται τα θέλει και σένα ο οργανισμός σου.Εντάξει και σήμερα οι σχολιαστές έδωσαν ρέστα!
"κάθε καλοκαίρι με πιάνουν τα νεύρα μου...""Κουράζεσαι επειδή πας κάθε μέρα γυμναστήριο και κολύμπι (γιατί;)"Μάλλον πάει για κολύμπι γιατί, αν δεν πάει, θα της λένε τον Σεπτέμβριο "Α, δε μαύρισες;"
Λενα την καλησπέρα μου. Δεν γράφω για να σχολιάσω, τα λες καλύτερα από μένα, αλλα ήθελα να σου πω αυτό ακριβώς, δηλαδή ότι μου αρέσει πολύ η στήλη σου και μερικές φορές οι απαντήσεις σου με κάνουν να σκεφτώ διαφορετικά κάποια πράγματα, αν και μή ούσα στην πρώτη μου νιότη, νόμιζα ότι τα είχα κάπως τακτοποιημένα στο μυαλό μου. Ομως ενίοτε διαπιστώνω ότι οι απαντήσεις στα ερωτήματα,''ξεβολεύουν'' τον τρόπο σκέψης μου και με κάνουν να επαναπροσδιορίσω. Ευχαριστώ για την πολύ αγαπημένη σου στήλη λοιπόν.
#5 Tην ίδια απορία έχω και εγώ και είμαι και εκπαιδευτικός.Κάθε χρόνο προσπαθώ να μάθω στα παιδιά να ακούνε και να κατανοούν,ενώ αυτλα το μόνο που θέλουν είναι να σε διακόψουν για να πουν τα δικά τους. Κυριαρχεί πάρα πολύ η εγωιστική σκέψη του παιδιού,ότι αυτό που θέλει να πει είναι απείρως σημαντικότερη από αυτό που λέει ο συνομιλητής του.Πιστεύω ότι οι περισσότεροι από μας κάνουμε φιλότιμες προσπάθειες ώστε να μάθουν τα παιδιά να συζητούν εκθέτωντας επιχειρήματα και να κατανοούν τους συνομιλητές τους. Όταν όμως στο σπίτι και στην υπόλοιπη κοινωνική ζωή του παιδιού κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας όπου η πιο δυνατή φωνή κερδίζει το δίκαιο,όταν οι γονείς δίνουν το παράδειγμα μαλώνοντας,όταν στην τηλεόραση συζήτηση σημαίνει τσακωμός τότε το σχολείο και οι προσπάθειες των εκπαιδευτικών είναι μάλλον φωνή βοώντος εν τη ερήμω...
#3 Πολλοί λόγοι υπάρχουν για να απατήσει κάποιος το/τη σύντοφό του. Από "ανάγκη επιβεβαίωσης", ανικανότητα να αντισταθεί σε πιθανό πειρασμό "ρουτίνα στη σχέση" κτλ.... και πάντα φυσικά "δεν είναι αυτό που νομίζεις"! Τις περισσότερες φορές όμως είναι ακριβώς αυτό που νομίζεις: ενδιαφέρεται πιο πολύ να ικανοποιήσει οποιαδήποτε δική του επιθυμία (για περιπετεια, επιβεβαίωση κτλ) από ότι ενδιαφέρεται για σένα, για το αν θα σε πληγώσει και αν θα σε χάσει. Αν σε αγαπάει πραγματικά δεν θα έπρεπε να ρισκάρει να σε χάσει τόσο εύκολα για δικά του "προσωπικά θέματα". Τα προσωπικά θέματα βγαίνουν μόνο σε αυτή την απιστία? Γιατί αν υπάρχουν, είναι σίγουρο πως όχι..και δε χρειάζεται να τα λύσεις εσύ.
#2 ναι ακριβως αυτο : "ερχεται το τελος αργα και βασανιστικα". Και οσο λιγοτερα επεισοδια υπαρχουν μεταξυ αρχικης ρηξης και τελους τοσο το καλυτερο για ολους. Φαντασου να έρθει το τελος όταν μετα απο πεντε χρονια γαμου δυο παιδια και απειρες προσπαθειες να του εχεις εμπιστοσυνη, να τα πας καλα με την οικογενεια του, να εισαι επαρκης και καταπληκτικη, ανακαλυψεις οτι σε κερατωνε, ότι η μαμα του βαζει συστηματικα λογια και οτι η "εμπιστοσυνη" ηταν απλα το προσχημα....
#7 Λένα μου θύμισες εκείνες τις φρικιαστικές εγχειρήσεις επιμήκυνσης ποδιών (Cosmetic Leg Lengthening procedure)! Είχα δει ένα documentary αφιερωμένο σε αυτές! Ήταν σοκαριστικό. Κάποια κοριτσάκια (όχι πάνω από 20 ετών) από την Ιαπωνία, θέλοντας να είναι πιο ψηλές (έχουν τεράστιο κόλλημα με το ύψος στην Ιαπωνία), έκαναν αυτή την επέμβαση. Μετά ζούσαν επί 2 χρόνια ολόκληρα κλινήρεις με έναν μακάβριο μεταλλικό νάρθηκα στο κάθε πόδι ο οποίος είχε λάμες και βίδες που εισέρχονταν στο πόδι και συγκρατούσαν το έξτρα κόκκαλο που είχε τοποθετηθεί με την επέμβαση! Και μετά έκαναν για πάρα πολύ καιρό φυσιοθεραπείες για να μάθουν να περπατούν με αυτό το νέο πόδι. Και τελικά το αποτέλεσμα ήταν εντελώς αφύσικο αλλά οι μικρές Ιαπωνέζες ήταν πολύ χαρούμενες που είχαν ψηλώσει κατά κάποια εκατοστά!Φρίκη! Αν δεν το ξέρετε googlήστε το να δείτε φρίκη! Πιστεύω ότι αυτή είναι μακράν η πιο μακάβρια cosmetic surgery που υπάρχει!
#7 Σε κάποιες χώρες της κεντρικής Αφρικής - το έχω παρατηρήσει τουλάχιστον σε 3 - προϊόντα που κάνουν τρελλές πωλήσεις είναι οι κρέμες "ασπρίσματος" , οι οποίες από όσο ξέρω δεν επηρεάζουν στο ελάχιστο τον τόνο του δέρματος. Παράδοξος είναι νούμερο ένα beauty product στους πληθυσμούς, ειδικά στις γυναίκες. Είναι το αντίστοιχο λάδι μαυρίσματος που χρησιμοποιούμε στον υπόλοιπο κόσμο. Ότι δεν έχουμε θελουμε.