Στο σημερινό ‘Α, μπα’: οι φίλοι μου είναι συντηρητικοί

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: οι φίλοι μου είναι συντηρητικοί Facebook Twitter
38


________________
1.


Έχω σχέση εδώ και 4 χρόνια. Πριν μερικές μέρες φιλοξένησα μια φίλη η οποία είχε πρόσφατα χωρίσει . Την πρώτη φορά που βγήκαμε οι 3μαζί με το αγόρι μου πρόσεξα από πλευράς της ήπιο φλερτ. Την επόμενη βραδιά ενέτεινε αυτή της την συμπεριφορά δείχνοντας του το νέο της τατουάζ στην πλάτη, πειράζοντας τον κ.τ.λ. ενώ κάποια στιγμή που εκείνος μιλούσε και είχε τα χέρια του στον αέρα του άγγιξε παιχνιδιάρικα τα δάχτυλα. Πολύ θα ήθελα να σου πω ότι το αγόρι μου στάθηκε «βράχος» δυστυχώς όμως δεν ήτανε έτσι. Καταρχάς στη δεύτερη έξοδο αυτό-προσκαλέστηκε με ενθουσιασμό, έκανε πάρα πολύ ώρα για να ετοιμαστεί ενώ έβαλε και τα «καλά» του, ανταποκρινόταν σα πειράγματα της και ενώ δεν μπορώ να πω ότι έκανε καμιά ιδιαίτερη χοντράδα σ' εμένα ήταν φανερό ότι «τσίμπησε». Η δική μου αντίδραση ήταν η εξής: όχι απλά διατήρησα μια σιωπηλή και άκεφη στάση αλλά τους έβαλα να καθίσουν δίπλα-δίπλα και τους άφηνα συχνά μόνους για να πάω τουαλέτα ή για να καπνίσω.

Την επόμενη μέρα, ξεπροβόδισα την φίλη μου σαν να μην συμβαίνει τίποτα, χώρισα το αγόρι μου χωρίς να του εξηγήσω το λόγο και στα τηλέφωνα που με πήρε η φίλη τις επόμενες μέρες δεν σήκωσα το τηλέφωνο.

Α) τι κάνω με τη φίλη? Γενικότερα, έχει την τάση περιρρέοντος φλερτ όταν βρίσκεται με κάποιον άντρα στον ίδιο χώρο, όμως μέχρι τώρα ένιωθα ότι δεν με αφορούσε και δεν με απασχολούσε. Φυσικά τώρα το παίρνω προσωπικά και νιώθω ότι ξεπέρασε τα όρια και ότι δεν με σεβάστηκε.

Β) Τι κάνω με το αγόρι? Δεν μου έχει ξαναδώσει τέτοια αφορμή στο παρελθόν. Του λέω πόσο μ@λακας ένιωσα και να προσέξει την επόμενη φορά να είναι αν μη τι άλλο περισσότερο διακριτικός? Γενικότερα πώς θα έπρεπε να διαχειριστώ τη κατάσταση επί τόπου εκείνη τη βραδιά? Σ'ευχαριστώ.

Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να χειροκροτήσω, γιατί η αντίδρασή σου μου φάνηκε πολύ κινηματογραφική, από μέσα μου είχα αρχίσει να σκέφτομαι τη σκηνοθεσία. Μετά άρχισα να αμφιβάλλω, γιατί η ζωή δεν είναι κινηματογράφος, δεν τελειώνει σε δύο ώρες, και δεν ζητάς τα λεφτά του κόσμου για να του χαρίσεις λίγη πρόσκαιρη αναστάτωση. Πιθανόν η φίλη να ζητούσε επιβεβαίωση μετά το χωρισμό και το έκανε με τον πρώτο που βρήκε μπροστά της, το αγόρι σου γοητεύτηκε από την αναζήτηση της επιβεβαίωσης και δεν μπορούσε να αντισταθεί, κατανοητά και τα δύο μεν, αλλά ναι, και οι δύο ξεπέρασαν τα όρια, κατά πολύ.


Η φίλη χρειάζεται αυστηρή σύσταση και προειδοποίηση ότι την επόμενη φορά τα μέτρα θα είναι πολύ πιο καταλυτικά, και προχωράτε με προσοχή. Για το αγόρι, αφού του είπες να χωρίσετε, γιατί συζητάμε για την επόμενη φορά;

________________
2.


χωρισα μετα απο 2 χρονια σχεσης επειδη ειχε χαθει ο σεβασμος μεταξυ μας.επισης αν και ολα τα υπολοιπα κυλουσαν καλα ενιωθα την αναγκη του καινουριου, που δεν θα εχει τα ιδια λαθη και θα με εκανε να νιωσω οπως παλια.τελικα υπαρχει μελλον σε μια τετοια σχεση?
οταν αρχισουμε να θελουμε καινουριες εμπειριες και και καινουριους ανθρωπους στη ζωη μας τι γινεται? Σφουγκιπουγκι-εγωειμαι"

Το «είχε χαθεί ο σεβασμός» δε γιατρεύεται με τίποτα, είναι τελειωτικό και καταδικαστικό. Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει για σένα, δεν είναι το απόλυτο τέλος; Τα υπόλοιπα «επίσης» μου φαίνονται εντελώς ασήμαντα σε σχέση με την πρώτη δήλωση, δεν ξέρω καν γιατί τα λες. Είναι σα να λες «το φαγητό έγινε κάρβουνο, επίσης ίσως να είχε και πολύ αλάτι».

________________
3.


Θα προσπαθήσω να θέσω την ερώτηση απλά για να μην παραθεσω τα άπειρα γεγονότα... ανέκαθεν εκανα παρέα με αγόρια επειδή μου αρέσει η παρέα τους, αφού περνάω τελείως διαφορετικά απ' ότι ας πούμε με τις φίλες μου -χωρίς όμως να υποβιβάζω ποιοτικά τη συντροφιά απ τις τελευταίες- και επειδή πάντα τύχαινε να με δέχονται με χαρά και εκείνοι εύκολα στις αντροπαρέες τους. Όμως, οι ''φίλοι'' μου, με έχουν προβληματίσει πολύ εδώ και καιρό: πέρα από τις καλές μας στιγμές, στις οποίες δεν θα αναφερθώ αφού δεν γεννούν προβλήματα, δεν μπορώ να εθελοτυφλώ στο ότι διαφέρουμε πολύ σε θέματα αντίληψης. Είναι πιο συντηρητικοί, πιο κάφροι και πολύ αυστηροί στα πρέπει και τα μη, ειδικά όσον αφορά το γυναικείο φύλο. Αυτό α)πολλές φορές με νευριάζει β) μου γυρνάει μπούμερανγκ αφού και γω κοπέλα είμαι γ) με κάνει να σκέφτομαι τι δουλειά έχω με τόσο διαφορετικούς από μένα ανθρώπους.

Οπότε: κατά τη γνώμη σου είμαι υπερβολική που το σκέφτομαι; ή πρέπει, όσο σκληρό και αν είναι για μένα, να ξεκόψω γιατί το ζήτημα πληγώνει τα πιστεύω μου;- Μπερδεμένη

Το ότι οι φίλοι σου είναι συντηρητικοί είναι άσχετο με το ότι είναι άντρες. Θα μπορούσαν να μην είναι, ή θα μπορούσες να έχεις συντηρητικές φίλες, που πάλι εναντίον στο φύλο σου θα στρεφόταν. Θα τις συγχωρούσες ευκολότερα ή δυσκολότερα επειδή είναι γυναίκες;


Οι συντηρητικοί θέλουν να μείνουν τα πράγματα όπως είναι και πιστεύουν ότι παλιά τα πράγματα ήταν καλύτερα. Παλιότερα στην Ελλάδα οι γυναίκες ήταν σε χειρότερη θέση, άρα ξέρεις τι πρόκειται να ακούσεις. Οι απόψεις τους είναι καρμπόν, χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας.


Δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να είσαι φίλος με κάποιον που διαφέρεις πολύ σε κοινωνικά ζητήματα, αλλά δεν υπάρχει μια απάντηση σ' αυτό, είναι δικό σου θέμα το πώς θα το αντιμετωπίσεις. Μπορείς να το παραβλέψεις αν πιστεύεις ότι έχουν άλλα καλά που υπερισχύουν ή μπορεί να πιστεύεις ότι υπάρχει περιθώριο συζήτησης. Ό,τι και να κάνεις, ακόμη και αν ξεκόψεις, δεν είναι «υπερβολικό». Οι παρέες πρέπει να έχουν αποδοχή και ζεστασιά, δεν είναι δουλειά, για να τις κάνουμε με το ζόρι.

________________
4.


Λένα, είμαι 35 χρονών και μου συμβαίνει κάτι που δεν μπορώ να το ερμηνεύσω-μπορεί και να μην έχω τις γνώσεις..Κάθε τι καλό που συμβαίνει στη ζωή μου σκέφτομαι οτι θα χαλάσει,οτι πχ οτι αν μείνω έγκυος κάτι θα πάει στραβά, στη δουλειά θα υπάρχει κάποιος καλύτερος, η πεθερά μου θα συμπαθει περισσότερο την πρώην του άντρα μου..είναι έλλειψη αυτοπεποίθησης; αρνητικότητα; απαισιοδοξία; ανοησία; και να φανταστείς οτι δεν έχει συμβεί κάτι.. ποιά η γνώμη σου;- Mocking bird

Η γνώμη μου είναι ότι όσο δεν σου δημιουργεί αυτό πρόβλημα στην καθημερινότητα, δεν βάζεις τρικλοποδιές στον εαυτό σου για να φτάσεις μια ώρα αρχύτερα στο δυσάρεστο αποτέλεσμα για να επιβεβαιωθείς, όσο δεν ζεις μέσα στον τρόμο και στο άγχος και υπάρχουν στιγμές που ξεχνιέσαι, όσο μπορείς που και που να αστειεύεσαι με αυτές τις σκέψεις, τότε πρόκειται για κάτι που συμβαίνει σε όλους.

 

________________
5.


γεια σου γλυκιά μου α,μπα. νομίζω ότι φοβάμαι την αγάπη, την ικανοποιητική σχέση μέναν άντρα, θέλω την φροντίδα και οι επιλογές μου επιβεβαιώνουν το φόβο μου. ώρα τι κάνω;;; πως λύνεται αυτο; ποια είναι η γνώμη σου; σευχαριστω για την καθημερινή σου βοήθεια

Αχ, δεν κατάλαβα. Εννοείς ότι θέλεις να αγαπήσεις κάποιον αλλά επιλέγεις ανθρώπους που δεν γίνεται να αγαπήσεις; Ή ότι το θέλεις, αλλά δεν πετυχαίνει, και φοβάσαι ότι δε θα γίνει ποτέ; Ρε παιδιά, λίγη προσπάθεια να είσαστε σαφείς αν γίνεται, δεν έχω δυνατότητα για επερώτηση.

________________
6.


αγαπημένη μου αμπα, θα στο πω και εγώ όπως και όλοι, είσαι φοβερή και με έχεις βοηθήσει πολύ με τις απαντήσεις σου να δώσω απαντήσεις σε ερωτήματα που έχω και να προβληματιστώ. θέλω να σε ρωτήσω κάτι που με απασχολεί: είμαι με ένα παιδί εδώ και ένα εξάμηνο και είμαι και νιώθω πολύ καλά. αναρωτιέμαι για το θέμα της οικειότητας. νιώθω πολύ οικεία μαζί του, όχι σαν φίλοι, αλλά πρόσφατα μια φίλη μου μου είπε ότι είμαστε πολύ λίγο καιρό μαζί για να έχουμε αναπτύξει τέτοια οικειότητα και να λέμε πχ πάω στην τουαλέτα. το σχολίασε αρνητικά και με προβλημάτισε. εμένα δεν με ενοχλεί προσωπικά, ίσα ίσα μου αρέσει, αλλά εσύ πιστεύεις ότι μακροπρόθεσμα μπορεί να νιώθουμε σα φίλοι και να χαθεί ο έρωτας ή η μαγεία ή όπως θέλεις πες το;;;
σε ευχαριστώ αγαπημένη!!!

Πιστεύω ότι η φίλη της μιλάει για τον εαυτό της και ότι δεν έχει καμία σημασία τι πιστεύει αυτή ή εγώ ή ο οποιοσδήποτε για τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται η σχέση σας. Να μην σε προβληματίζουν τέτοια σχόλια. Η κρίση των άλλων για μια σχέση που δημιουργείται σχεδόν αποκλειστικά κεκλεισμένων των θυρών στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να είναι κοινότοπη.

________________
7.


Αγαπητή Α,μπα, είμαι πολύ μεγάλη φαν της στήλης σου και νομίζω πως ήρθε η ώρα να δώσεις τη συμβουλή σου και σε εμένα. Είμαι φοιτήτρια στο τμήμα Φυσικής και εδώ και λίγο καιρό μου αρέσει ένα παιδί από τη σχολή μου ο οποίος φαίνεται κάμποσα χρόνια μεγαλύτερός μου (εγώ είμαι 21,αυτός μάλλον είναι πάνω από 25) και απλά κοιταζόμαστε συνέχεια. Δεν έχουμε μιλήσει αλλά θα ήθελα να τον γνωρίσω. Το θεωρείς άκομψο να κάνω κάποια κίνηση επειδή είμαι κοπέλα (αν και αυτές τις αντιλήψεις τις θεωρώ λίγο ξεπερασμένες) και, μάλιστα, σε έναν τέτοιο χώρο; Μένω σε μεγάλη πόλη, οπότε είναι σχεδόν ακατόρθωτο να τον συναντήσω κάπου εκτός σχολής...Αν συμφωνείς να τον πλησιάσω, έχεις να προτείνεις κάποιο τρόπο ο οποίος θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα; Σκέφτηκα να του ζήταγα σημειώσεις για κάποιο μάθημα, αλλά μου ακούγεται πέρα ως πέρα άκυρο γιατί είμαστε παντελώς άγνωστοι και δεν παρακολουθούμε τα ίδια μαθήματα! Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων!- η Φυσικός

 

Πολύ μου άρεσε το «μάλιστα σε έναν τέτοιο χώρο». Αν δεν γνωρίσεις κόσμο μέσα στο πανεπιστήμιο, πού θα γνωρίσεις; Δηλαδή ποιος είναι ο «κατάλληλος χώρος» για γνωριμίες;


Τέλος πάντων. Ο χώρος είναι απολύτως κατάλληλος, ενδεδειγμένος και καθαγιασμένος. Για να καταλάβεις πόσο πολύ, θα τον ενέκρινε ακόμη και η μαμά σου. Για την προσέγγιση: η απλότητα είναι το παν. Δεν υπάρχει σωστή και λάθος πρώτη ατάκα, το μόνο που έχει σημασία είναι αν του αρέσεις και θέλει να σε γνωρίσει. Αν θέλει, και ένα «γεια, πώς σε λένε; Εμένα με λένε Φυσικό», αρκεί. Αν δεν θέλει, ακόμη και αν του αποδείξεις ότι η θεωρία του Big Bang δεν στέκει...


Πρώτα, προσπάθησε να μάθεις αν έχετε κοινούς γνωστούς. Είναι πολύ πιθανό να έχετε. Μετά, προσπάθησε να κάθεσαι κοντά του, για να έχετε και οι δύο ευκαιρίες να μπλεχτούν οι συζητήσεις σας. Αν ντρέπεσαι να κάνεις την αρχή, χαμογέλασε φιλικά. Το χαμόγελο είναι η καλύτερη ενθάρρυνση. Καλή τύχη! (Και τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος δεν είναι «κάμποσα χρόνια μεγαλύτερος».)

38

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατί δεν μίλησες πριν πράξεις!Με τον σύντροφο σου 4 χρονια μαζί, τι επικοινωνία είχατε; Αν η φίλη δεν ήταν καρδιακή, θεωρώ σημαντικό να αναθεωρήσεις την έννοια των σχέσεων
για το #6ευτυχώς ή δυστυχώς, σε μια μακροχρόνια κατάσταση επέρχεται και η οικειότητα η οποία φέρνει μαζί της και λίγο πιο "συνηθισμένες" καταστάσεις. δεν έχουμε να κάνουμε πχ με ένα one night stand, όπου όλα είναι τέλεια ή τουλάχιστον έχουν προσχεδιαστεί να είναι τέλεια. όταν είσαι μαζί με έναν άνθρωπο, κάποια στιγμή θα σε δει στα λιγότερο καλά σου, απεριποίητη άβαφτη κλπ και εσύ από την πλευρά σου μπορεί να τον ακούσεις να "αερίζεται" στον ύπνο του (σόρρυ για το παράδειγμα, μιλάω από προσωπική εμπειρία!). την απομυθοποίηση έως ένα σημείο, δεν μπορεί να την αποφύγει κανείς μας. υπάρχουν και αρκετοί/αρκετές που όταν πχ πάνε τουαλέτα για number 2, ανοίγουν τη βρύση της μπανιέρας για να μην ακούγονται. αυτό για κάποιους θεωρείται διακριτικότητα, για άλλους περιττό. Προσωπικά δεν σε βρίσκω λάθος
#1 Πάντως εγώ θεωρώ ότι το να σε κάνει το αγόρι σου να ζηλέψεις "γενικά και αόριστα" με το να σε κάνει να ζηλέψεις με τη φίλη σου απέχουν μίλια μακριά.Πιστεύω ότι πονάει άπειρα περισσότερο (τουλάχιστον όσο το έχω ζήσει εγώ) να σε κάνει να νιώσεις άσχημα με τη φίλη σου. Μια χαζοζήλεια με μια άσχετη κοπέλα, μπορείς να τη διαχειριστείς και να την ξεσπάσεις πιο εύκολα, από ότι το να νιώθεις άσχημα απέναντι σε μια φίλη σου και να μπεις σε διαδικασίες τύπου "θα την ξαναφέρω μαζί, πως θα αντέξω να είναι οι δυο τους ταυτόχρονα στον ίδιο χώρο?"Βέβαια προφανέστατα υπάρχει θέμα με τη φίλη, γιατί αν την εμπιστευόσουν φουλ, δε θα ένιωθες περίεργα, αλλά ακόμη κι έτσι, για μένα είναι πολύ πιο άσχημο, ξεπερνιούνται τα όρια 2 φορές.Το να φλερτάρεις μέσα στη σχέση όπως λέτε (διάφοροι), ναι είναι νορμάλ γιατί είμαστε άνθρωποι και το έχουμε ανάγκη και δεν τρέχει τίποτα αν μείνεις εκεί, αλλά το να φλερτάρει ο άλλος μπροστά σου, τη φίλη σου, δεν είναι τόσο άκακο και αθώο.Τουλάχιστον εγώ δεν είναι κάτι που μπορώ (ούτε και θέλω) να διαχειριστώ, προκειμένου να είναι ο άλλος ελεύθερος δίπλα μου.
#1 Tricky situation. Νομίζω ότι πρέπει να επικεντρωθείς στη φίλη σου, που, όπως λες εξάλλου, συμπεριφέρεται έτσι λίγο πολύ με όλους τους άντρες (οπότε πιθανόν και να μην ήταν κάτι προσωπικό το φλερτ της με το αγόρι σου, δε λέω ότι δεν ήταν, λέω πιθανόν) και να της μιλήσεις ανοιχτά και να απαιτήσεις λεπτομερείς εξηγήσεις από την πλευρά της, εάν την ενδιαφέρει ασφαλώς, καθώς και εσένα, η διατήρηση της φιλικής σας σχέσης. Από εκεί και πέρα, κρίνεις και πράττεις ανάλογα.Όσον αφορά το αγόρι σου, τώρα, θα σου πρότεινα να μην εξάγεις βιαστικά συμπεράσματα από ένα μεμονωμένο περιστατικό. Το φλερτ είναι μέσα στη ζωή για όλους (δεσμευμένους και αδέσμευτους) και αν δε διείδες να τρέχει κάτι περισσότερο από αυτό μεταξύ τους, από την πλευρά του τουλάχιστον, τότε - χωρίς να ξέρω, βέβαια, τι αντιλήψεις έχεις εσύ σε αυτά τα θέματα ή τι απαιτήσεις, ανάγκες και επιθυμίες έχεις - το πιθανότερο είναι ότι δε θα έπρεπε καν να σε απασχολεί. Μη σου πω ότι ίσως είναι και καλύτερα το αγόρι σου να φλερτάρει μπροστά σου, παρά πίσω από την πλάτη σου. Εγώ, προσωπικά, προτιμώ το δίχως άλλο ο άντρας μου/σύντροφός μου/αγόρι μου να φλερτάρει με κάποια, όταν και εάν το κάνει, μπροστά μου παρά να μην έχω ιδέα για αυτή τη συμπεριφορά του, την ανάγκη του, τους τρόπους του, επειδή θα επιδίδεται σ' αυτό μόνο ερήμην μου (αυτά βέβαια είναι προτιμήσεις). Α! Και μη φανταστείς ότι το προτιμώ για να τον ελέγχω, αλλά γιατί a) έτσι τον γνωρίζω καλύτερα, τον βλέπω σαν τρίτη, μου δίνεται η δυνατότητα να προσλάβω και να αξιολογήσω καλύτερα κι άλλες του πτυχές , b) αυτό, εκ μέρους του, συνιστά φυσικότητα, εντιμότητα, καλή διάθεση, ειλικρίνεια - εκτός κι αν πιστεύεις ότι μόλις οι άνθρωποι δεσμευτούν ξεχνάνε τη σεξουαλικότητά τους στο σπίτι τους και κλειδώνουν τον ερωτισμό τους στα μάτια του συντρόφου τους.Εάν έχετε χωρίσει και τον θέλεις πίσω, εξήγησέ του πως ένιωσες, τι σκέφτηκες, τι ζητάς, και ζήτα κι από αυτόν να σου εξηγήσει τη θέση του.#2 Όταν χαθεί ο σεβασμός σε μια σχέση, ας μη χαθεί τουλάχιστον ο αυτοσεβασμός. Όταν αρχίζουμε να θέλουμε συνειδητοποιημένα καινούργιους ανθρώπους και καινούργιες εμπειρίες στη ζωή μας, καλό είναι να τα επιδιώξουμε. Τα υπόλοιπα τα ακούω βερεσέ.#3 "τι δουλειά έχω με τόσο διαφορετικούς από μένα ανθρώπους." Αυτό πρέπει να απαντήσεις οπωσδήποτε, εφόσον τα πράγματα έχουν όπως λες. Και αυτό δεν μπορεί να σου το υποδείξει κανένας άλλος όσες απαντήσεις κι αν λάβεις. Μόνο εσύ ξέρεις την απάντηση και εάν αυτή σου επαρκεί για τη διατήρηση των εν λόγω σχέσεων, καθώς και την ποιότητά τους (των σχέσεων), το βαθμό χαλαρότητας, στενότητας ή φιλικότητάς τους κλπ.#4 Από τις απειροελάχιστες πληροφορίες που δίνεις για εσένα και με βάση μόνο αυτά που αναφέρεις, είναι ρεαλισμός. Πολύ σωστά έχεις υπόψιν σου ότι όλα αυτά μπορεί να συμβούν. Και άλλα ακόμα ή και χειρότερα μπορεί να συμβούν που δεν είσαι καν σε θέση να προβλέψεις. Αν θεωρείς ότι μπορείς να κάνεις κάτι για να αποτρέψεις μια τέτοια/ες εξέλιξη/εις, κάν' το. Αλλά ό, τι κι αν μπορείς ή δεν μπορείς να κάνεις γι' αυτό/ά, μην σε καταβάλλει το άγχος. Ψυχραιμία, μάτια ανοιχτά, οξεία αντίληψη, εύστοχες παρεμβάσεις όπου κρίνεις ότι χρειάζεται και θετικότητα.#7 Εφόσον δεν πιστεύεις σε ανάλογες ξεπερασμένες αντιλήψεις, και δεν έχετε κοινές ώρες μαθημάτων/σεμιναρίων/εργασιών/εργαστηρίων κλπ., η πλέον απλή μέθοδος είναι να τον πλησιάσεις ανοιχτά κάποια στιγμή που θα είναι μόνος του, να του πεις ότι σου αρέσει και να το ρωτήσεις αν θα ήθελε κάποια στιγμή να βγείτε. Αν δε θέλεις κάτι τόσο ευθύ, η οπτική επαφή είναι μια καλή αρχή για να διερευνήσεις ίσως κάποιου είδους ενδιαφέροντος, αν υπάρχει. Ένας άλλος τρόπος που εφαρμόζαμε εμείς στη σχολή είναι να τον πετύχεις να διαβάζει μόνος του στη βιβλιοθήκη του campus/τμήματος/πόλης/του φυσικού τέλος πάντων, και να μοιραστείς - εσκεμμένα - το τραπέζι/γραφείο/desk μαζί του. Έτσι είναι πιο εύκολο να του πιάσεις κάποια κουβέντα, η οποία μπορεί να κυμαίνεται από το αντικείμενο των σπουδών σας (κάτι θα έχετε να πείτε πια, μη σου πω δηλαδή ότι το γεγονός πως δεν παρακολουθείτε τα ίδια μαθήματα σου δίνει επιπλέον πόντους διότι αποτελούν πεδία προς εξερεύνηση για εσένα και έχεις να ρωτήσεις), ζητήματα λιγότερο ή περισσότερο άσχετα με αυτό έως και περί ανέμων και υδάτων (κυριολεκτικά φυσικέ, ή μεταφορικά). Καλή τύχη! Με εμάς είχε επιτυχίες. Και οι περισσότερες γνωριμίες στη Βιβλιοθήκη διεξάγονταν για όσους διάβαζαν, καθώς και στα cafe του campus.
Αγαπητη Φυσικε,μπορει οι σημειωσεις να είναι λιγο cheezy αλλα μπορεις να παιξεις στο ευρυτερο πλαισιο, πχ να ρωτησεις για καποιο μαθημα επιλογης αν αξιζει, να ρωτησεις για καποιον καθηγητη, για πτυχιακη κτλ κτλ "ως μεγαλυτερος θα ξερει". και να μη σας κατσει κατι θα μαθεις win win.αγωνιστικους χαιρετισμους απο εναν συνάδελφο
#1, πολύ καλά έκανες. Φύγε και μην κοιτάξεις πίσω. Σου βγάζω το καπέλο πολλάκις.Και για όσους λένε ότι "ε μωρέ, ίσως είχαν ανάγκη για επιβεβαίωση, μίλα τους να δεις τι-πως-και-γιατί", έχω να πω πως δεν είσαι ο ψυχολόγος τους να ασχοληθείς. Αν είχαν "τους λόγους τους" για ότι (σου) έκαναν, με γεια τους και χαρά τους, να ζήσουν με τις συνέπεις των πράξεών τους τώρα.Δεν χρωστάς εξηγήσεις σε κανένα, σιγά που δεν έχουν καταλάβει την αντίδρασή σου (απλά αν το πουν είναι σα να το ομολογούν ανοιχτά) και δεν βλέπω το λόγο ούτε να ζητήσεις εσύ εξηγήσεις. Ποια εξήγηση θα μπορούσε να σε καλύψει; Γλυστρίσαμε και ατυχώς πέσαμε σε ξετσίπωτο φλερτ;
#1: Προτίμησες τη φυγή αντί της μάχης, την υποχώρηση-θεαματική αποχώρηση αντί της δια παντός "εκκαθάρισης". Όταν δεν απολυμαίνεις το τραύμα επί τόπου, η μόλυνση σε ταλαιπωρεί για καιρό, ίσως και για πάντα. Ο αμοιβαίος σεβασμός, η αξιοπρέπεια και η ενσυναίσθηση δεν είναι αυτονόητες έννοιες στις διαπροσωπικές σχέσεις και η τήρηση μιας αξιοπρεπούς πλην όμως παθητικής στάσης, όταν οι τρεις αυτοί παράμετροι καταπατώνται, δεν βοηθά το βαλλόμενο μέρος να διασώσει την ψυχική του ηρεμία, κάθε άλλο. Εκτός και εάν υποσυνείδητα είχες "τελειώσει" συναισθηματικά και με τους δύο και το περιστατικό αποτέλεσε την ιδανική αφορμή. Ποιος ξέρει. Ίσως να φταίει και το νεαρό της ηλικίας ή μια έμφυτη ροπή προς την ηττοπάθεια μέχρι της τελικής "έκρηξης". Η "ανωτερότητα" που έδειξες εκείνη τη βραδιά θα είχε κάποιο νόημα, αν την επόμενη ημέρα, σε μια πιο νηφάλια κατάσταση, ξεκαθάριζες και στους δύο -ξεχωριστά, με ηρεμία και ψυχραιμία- πώς σε έκαναν να νιώσεις με τη συμπεριφορά τους. Θα είχε ενδιαφέρον να ακούσεις τη δική τους εκδοχή των πραγμάτων. Η θεαματική και κινηματογραφική σου "έξοδος" δεν άφησε περιθώρια σε κανένα από τα εμπλεκόμενα μέρη για εξηγήσεις και άφησε αιωρούμενα ερωτηματικά ακόμη και σε σένα, αφού, δυστυχώς, το επεισόδιο σε βασανίζει ακόμη. Καλώς έφυγες, αφού έτσι ένιωσες, αλλά κατά τη γνώμη μου, έπρεπε να τους δώσεις να καταλάβουν ΓΙΑΤΙ έφυγες. Πίστεψέ με, θα ήταν καλύτερα για όλους σας, πιο υγιές, ώριμο και αναμφισβήτητα τελεσίδικο.
#3. Αγαπητή ξαδέλφη να σου πω κάτι εκ πείρας. Οι φίλοι υπάρχουν για να μας στηρίζουν στις δυσκολίες μας, να μας συμβουλεύουν σωστά και φυσικά για να κάνουν την ζωή μας καλύτερη. Όχι για να χορεύουν στον ρυθμό που παίζεις. Το ότι διαφέρετε σε θέματα αντίληψης δεν σημαίνει πολλά, από την στιγμή που υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και είναι σωστοί σε άλλα θέματα. Εγώ έχω διαφορετικά γούστα με ΟΛΟΥΣ μου τους φίλους αλλά παρόλα αυτά τους θεωρώ αδέλφια μου. Καλύτερα να επαναξιολογήσεις τους λόγους για τους οποίους έχεις αυτούς τους ανθρώπους στην ζωή σου και μετά να πάρεις αποφάσεις.
I beg to differ. Άλλο τα γούστα, άλλο η κοσμοθεωρία και η ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ απέναντι σε σοβαρά ζητήματα. Αυτά που περιγράφει η φίλη Μπερδεμένη είναι σοβαρά ζητήματα που την αφορούν και προσωπικά (πχ σεξισμός). Δεν μιλάμε για γούστα (βουνό ή θάλλασα, κοτόπουλο ή ψάρι, ροκ ή λαικά).Μιλάμε για συνειδήσεις.
Ενώ και κατ'αρχήν συμφωνώ με αυτό που λες, υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στο να έχουμε φίλους με διαφορετικά γούστα (εμ τι, με κλώνους μας θα κυκλοφορούμε;) & φίλους με διαφορετικές αξίες στη ζωή. Κι αυτοί μπορούν να είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντες, από διάφορες απόψεις, όμως καμιά φορά κάνουμε παρέα με άτομα που οι αντιλήψεις τους μας ενοχλούν, απλώς και μόνο επειδή δε μας επηρεάζουν άμεσα. Πχ. μπορεί να έκανα παρέα με κάποιον ομοφοβικό, αδιαφορώντας γι'αυτή την πλευρά του χαρακτήρα του, από τη στιγμή που δε με αφορά άμεσα. Τι θα γινόταν αν στο μέλλον αποκτούσα ένα πολύ καλό γκέι φίλο; Αν κάποιος από το άμεσο περιβάλλον μου έκανε coming out; Είναι εύκολο να στρέφεις αλλού το βλέμμα οταν δεν σε αφορά, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι δεν θα σε αφορά ποτέ.Εν προκειμένω: Οι φίλοι αυτοί, αν μάθαιναν ότι η γράφουσα έκανε πχ. one night stand, θα το αντιμετώπιζαν με την ίδια χαλαρότητα όσο αν μάθαιναν το ίδιο για άνδρα φίλο τους; Το ίδιο αν τους ομολογήσει μια απιστία, αν διαμαρτυρηθεί για μια σεξουαλική παρενόχληση εναντίον της κλπ. Γενικώς οι ιδεολογικές διαφορές είναι αποδεκτές όταν πρόκειται για θεωρητικές συζητήσεις στον καφέ (ή στη lifo :) ) αλλά όταν αφορούν τη στάση ανθρώπουν σε συγκεκριμένα περιστατικά μπορούν να είναι αιτία οριστικής ρήξης.
Απάντηση και στους δύο: Ακόμα και έτσι όπως τα λέτε η κοσμοθεωρία του καθενός είναι κάτι που μπορείτε να το προσπεράσετε αρκεί να υπάρχουν κάποιοι γενικοί και κοινοί κανόνες συμπεριφοράς. Πχ στο παράδειγμα της Αϊρις, αν ο ομοφοβικός φίλο σου κρατούσε την ομοφοβία για τον εαυτό του και μπροστά στον γκεί φίλο σου είχε μια ευγενική (ή έστω απόμακρη) στάση θα σε ενοχλούσε; Προφανώς δεν μιλάμε για την περίπτωση που ξεφύγει και αρχίσει τις προσβολές φέρνοντας και εσένα σε δύσκολη θέση.Ακόμα και στο θέμα του σεξισμού, όσο ο άλλος κρατάει την άποψη για τον εαυτό του τότε μέχρι ενός σημείου μπορεί να γίνεται αποδεκτός. "Δεν μου αρέσει αυτό που κάνεις, αλλά ούτε μπορώ να στο απαγορέψω, ούτε μπορώ να σε κατακρίνω, απλά διαφωνώ αλλά στηρίζω την επιλογή σου". Για αυτό είναι οι φίλοι, για να μας αγαπάνε για τα ελαττώματα μας.
Απάντηση στην απάντηση:Double Helix, για να στο κάνω πιο σαφές: αν κάποιος πιστεύει ότι οι μαύροι είναι κατώτεροι και πρέπει να εξαφανιστούν από προσώπου γης, πρέπει να τον σεβαστώ και να τον αποδεχτώ και να τον κάνω παρέα, ή να φύγω τρέχοντας όσο πιο γίνεται πιο μακριά;Εγώ πάντως θα φύγω όσο γίνεται πιο μακριά του. Δεν ξέρω εσύ.Άλλωστε οι άνθρωποι με επικίνδυνες απόψεις επηρεάζουν και άλλους, γαλουχούν αύριο-μεθαύριο τα παιδιά τους αντιστοίχως και όπως και να χει, οι διακρίσεις που κάνουν (σε φύλο ή φυλή ή σεξουαλικό προσανατολισμό κοκ) αργά ή γρήγορα κάποιον θα αδικήσουν/πληγώσουν. Οι άνθρωποι αυτοί παίζουν τον (κακό) ρόλο τους δια των απόψεών τους στην κοινωνία, πώς να στο πώ!
Απάντηση στην απάντηση της απάντησης.Συμφωνώ με αυτό που λες αλλά παίρνεις μια ακραία περίπτωση. Συνήθως όσοι έχουν τόσο ακραίες απόψεις κάνουν παρέα με τους ομοίους τους ενώ τα αποτελέσματα της ακραίων απόψεων τους είναι εμφανή και στον χαρακτήρα τους.
@1. Μη χωριζετε ποτε κανενα χωρις εξηγησεις. Αυτα ειναι κολπα για τις ταινιες του Παπακαλιατη που τοσο αγαπαμε ολοι εδω μεσα. Οχι για την πραγματικη ζωη. Νομιζουμε οτι περβαλλουμε την πραξη με μυστηριο, οτι ο αλλος θα τρεξει πισω μας, θα μας ρωτησει βουρκωμενος " πες μου μονο το γιατι..." εμεις θα αναστεναξουμε με νοημα κοιτωντας στον οριζοντα, και η συνεχεια επι της οθονης. Αυτο δειχνει και η ερωτηση "τι να κανω με το αγορι μου". Τι να κανεις; Αφου χωρισατε! Οταν κλεινεις την πορτα, στην πραγματικη ζωη, το τελος ειναι, σχεδον παντα, οριστικο. Ο χωρισμος δεν ειναι προειδοποιηση, ουτε απειλη.
#3: την τελευταία φορά που καποιος μου μόστραρε ότι είναι συντηρητικός, τον έπιασα να σνιφάρει κοκκες σε τουαλέτα ξενοδοχείου. Για να καταλάβεις τι εστί συντηρητικός στην Ελλάδα...!
2." υπαρχει μελλον σε μια τετοια σχεση? οταν αρχισουμε να θελουμε καινουριες εμπειριες και και καινουριους ανθρωπους στη ζωη μας τι γινεται?" Έλα ντε... σε όλες τις σχέσεις, ακόμα και όταν όλα πάνε πολύ καλά ο ένθουσιασμός κάποια στιγμή φεύγει είναι αναπόφευκτό ( εκτός αν εγώ κάτι κάνω λάθος..) αυτό που αναρωτιέμαι είναι σταματάει ποτέ ένας άνθρωπος να θέλει και να αναζητάει τον έρωτα και αυτές τις άτιμες τις πεταλούδες μέσα από κάτι καινούργιο; Βάζουμε κάποια στιγμή το δέσιμο και τη συντροφικότητα πιο ψηλά χωρίς να το θεωρούμε εν μέρει θυσία; 3. Παρατηρώ ότι οι άντρες ( όχι όλοι) συχνά εκφράζουν συντηριτικές απόψεις για το πως θα έπρεπε να συμπεριφέρονται οι γυναίκες και για τις σχέσεις τους. Το κακό είναι ότι πολλές γυναίκες κατά βάθος ασπάζονται τις απόψεις αυτές και νιώθουν ενοχές για τον αριθμό των συντρόφων τους. Κάπου είχε πάρει το μάτι μου τη φράση, ανήθικη είναι μια γυναίκα με τη σεξουαλικη ζωή ενός άντρα. Δεν μπορώ να διακρίνω καλά που αρχίζει η ανηθικότητα και που τελειώνει σε τέτοια θέματα, μέχρι που είναι το σωστό και που αρχίζει το λάθος, αλλά αν έπρεπε να ισχύει κάτι, τότε να ίσχυε για όλους, σωστα;4. Για ένα διάστημα πάλευα με το ίδιο ακριβώς πρόβλημα. Είχα φτάσει στο σημείο να φοβάμαι να κάνω ένα θετικό σχόλιο για τη ζωή μου στους άλλους ( η σχέση μου πάει καλά, περνάω μαθήματα) γιατί φοβόμουν ότι τη στιγμή που θα έβγαινε από το στόμα μου θα μου γυρνούσε μπούμερανγκ. Τρομερή ανασφάλεια. Λίγο λίγο συνειδητοποίησα πως αυτό που έφταιγε ήταν ότι είχα περάσει ένα μεγάλο διάστημα που στεναχωριόμουν πολύ για διάφορα θέματα και η ζωή ήταν σαν roller coaster, εκεί που ηρεμούσα εκεί έπεφτα στα πατώματα από διάφορα συμβάντα. Όταν λοιπόν τα πράγματα ηρέμησαν για τα καλά μου πήρε πολύ για να το πιστέψω και να ξαναβρω τον εαυτό μου. Μπορεί τώρα όπως λες να μη συμβαίνει τίποτα καλό αλλά κάνε μια ανασκόπηση στο παρελθόν γιατί πολύ πιθανόν αυτό να φταίει..
#1 Ναι, εντάξει. Και η φίλη και το αγόρι συμπεριφέρθηκαν απαράδεκτα. Δεν ξέρω πόσο χώρο έχουν σαν άνθρωποι μέσα σου, δηλαδή αν με το αγόρι είχε και άλλα προβλήματα η κατάσταση, και η φιλη μία απλή φίλη, και όχι κολλητάρι σου, τότε καλά έκανες. Όμως, μην ξεχνάς είμαστε άνθρωποι. Δεν λέω ότι δεν φέρθηκαν γαιδουρινά, δεν λέω ότι δεν έχεις δίκιο να θυμώνεις, αλλά όμως η φάση μπορεί να μην ήταν τίποτα περισσότερο από όσο είδες. Ένα μικρό ρεσιτάλ αυτοεπιβεβαίωσης σε μία φάση που για τους δικούς τους λόγους το χρειαζόντουσαν και οι δύο. Δε χρειάζεται να τους διαγράψεις εντελώς επειδή έκαναν μία βλακεία. Σίγουρα έχεις κάνει και εσύ βλακείες στη ζωή σου (ανάλογα με το δικό σου χαρακτήρα, δεν είναι ανάγκη να έχεις κάνει τα ίδια...), δεν θα ήθελες κάποιος να σε κρίνει αποκλειστικά από αυτές, έτσι δεν είναι; Φυσικά δεν τους ξέρω τους ανθρώπους, και το ξαναλέω αυτό, επειδή το περιστατικό που περιγράφεις μπορεί να είναι κορυφή κάποιου άλλου παγόβουνου, όμως κρίμα δεν είναι να χάσεις από τη ζωή σου μία φίλη και μία (4 χρόνων) σχέση, εν ονόματι μίας βραδιάς; Ψάλτα τους, κακό δε θα τους κάνει, αλλά άσε καμία χαραμάδα για τη ρημάδα τη συγχώρεση, μπορεί να δεις και κανένα θαύμα...
#6 Αυτά είναι γούστα και προτιμήσεις. Καλά στο σπίτι, αλλά πχ. σε μια καφετέρια αν σηκωθείς ξαφνικά από το τραπέζι είθισται να δίνεις μια εξήγηση. Ε τι να πεις, "πάω να πουδράρω τη μύτη μου" (που 'λεγε κι η Σάσα στο Ντόλτσε Βίτα); Άντε να πεις "πάω στο μπάνιο" (ψιλο-άτοπο, οι τουαλέτες στα μαγαζιά δεν έχουν μπάνιο :Ρ).Εντάξει, υπάρχει μια απόσταση ανάμεσα στο "πάω τουαλέτα" και στο "πωπω πέντε χέρια με πήγε". Κι όμως, ακόμη κι αυτό δεν ενοχλεί μερικούς. Υπάρχουν μερικοί που δεν τους πειράζει να είναι ακόμη και παρόντες (ακόμη και νωρίς μέσα στη σχέση)! Είπαμε, γούστα.Να σε απασχολεί άρα τι ενοχλεί τον σύντροφό σου, υποδεικνύοντάς του παράλληλα αν κάτι ενοχλεί εσένα. Οι φίλοι ας θέσουν τα δικά τους αυστηρά ή χαλαρά όρια στις δικές τους σχέσεις.
(Μ'έπιασε νευρικό γέλιο)Σ'ευχαριστώ. Βασικά δεν ξέρω πόσο διαδεδομένη είναι η έκφραση που χρησιμοποιήσα, αλλά αναφέρεται σε κάτι πολύ λιγότερο κομψό από το μπογιάτισμα τοίχων...
Παιδιά, οι άνθρωποι ερωτεύονται. Ο έρωτας είναι μια έκρηξη στο ανθρώπινο σώμα. Η χημεία μας αλλάζει, όλα όσα νιώθουμε γίνονται πολύ πιο έντονα και ο άλλος γίνεται το κέντρο του σύμπαντος μας. Αυτό όμως δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα. Φανταστείτε ένα κόσμο όπου όποιος ερωτεύεται μένει ερωτευμένος για πάντα. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα επειδή όλη μέρα θα κρατιόμασταν χεράκι χεράκι, θα κοιταζόμασταν για ώρες βαθιά στα μάτια και θα λέγαμε γλύκες ο ένας στον άλλον. Ούτε το τηλέφωνο δεν θα μπορούσαμε να κλείσουμε (κλείσε εσύ πρώτη – όχι εσύ – όχι εσύ…..)Ο έρωτας μας δίνει την ευκαιρία να ξεπεράσουμε τα αρχικά εμπόδια και να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον και να «αγαπηθούμε». Αυτός είναι ο σκοπός του, να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για να δημιουργηθούν ισχυροί δεσμοί ανάμεσα σε 2 ανθρώπους που θα κρατήσουν για πολύ πολύ καιρό. Αν περιμένετε να κρατήσει ο έρωτας για πάντα, όχι μόνο θα απογοητευθείτε, αλλά θα απογοητευθείτε για τον λάθος λόγο. Μπαίνοντας με παράλογες προσδοκίες σε μια σχέση, την δυναμιτίζετε εκ των έσω και εισέρχεστε σε έναν αυτοκαταστροφικό κύκλο όπου αγνοείτε την φυσική συνέχεια των πραγμάτων και στοχεύετε σε κάτι σχεδόν αδύνατο να υπάρξει. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας. Βρείτε τον άνθρωπο σας, απολαύστε κάθε στάδιο της σχέσης σας στην ώρα του και ως συνέπεια ζήστε ευτυχισμένοι.
Αρχικά γέλασα πάρα πολύ με τη δεύτερη παράγραφο!! Στη συνέχεια διάβασα έναν καταπληκτικό ορισμό για τον έρωτα "Ο έρωτας μας δίνει την ευκαιρία να ξεπεράσουμε τα αρχικά εμπόδια και να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον και να «αγαπηθούμε»." Απλός, κατανοητός και to the point, μπράβο για όλο το κείμενο!
#1αν στο μεταξυ βρεθουν οι δυο τους και αποφασισουν να αλληλοπαρηγορηθουν απ την "σκληροτητα" σου και αποφασισουν να συνεχισουν μαζι μιας κι εσυ δεν ενδιαφερεσαι, προτεινω να γινεις κουμπαρα τους...