ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: αμηχανία ή γαϊδουριά;

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: αμηχανία ή γαϊδουριά; Facebook Twitter
28


________________
1.


Αγαπητή μου Λένα, από μια προηγούμενή σου απάντηση με βοήθησες να καταλάβω ότι έχω συνδέσει τον έρωτα με την απόρριψη. Είμαι σε μια φάση της ζωής μου που μου ήρθε κάτι απρόσμενα καλό, που κύλησε χωρίς δυσκολίες και που μας συνδέουν πολλά.
Παρόλα αυτά, κάποιες φορές μπαίνει στο μυαλό μου ότι δε σφίγγεται το στομάχι μου, όπως γινόταν με προηγούμενους έρωτες-που εντέλει δε στέριωσαν- και στεναχωριέμαι που δεν το ζω στο έπακρο.
Μπορώ, πιστεύεις, να ξεσυνδέσω αυτό το καλώδιο; Τι να σκέφτομαι και να αυτοχαστουκίζομαι;- Λάθος σύνδεση

Το έχεις ήδη αποσυνδέσει! Οι σκέψεις που έρχονται είναι για να αυτοχαστουκίζεσαι και να επανέρχεσαι. Αυτό που κάνεις, αυτό που τελικά ζεις, αυτό έχει σημασία. Οι σκέψεις και οι αμφιβολίες δεν είναι απαραίτητα σημάδι πισωγυρίσματος, χρειάζεται η ανάλυση για να γίνει μια πληροφορία γνώση (και από γνώση, κατάκτηση).
Θα διδάξεις στον εαυτό σου να συνδέει αυτό που κυλάει χωρίς δυσκολίες με την ευτυχία, όπως διδάσκουμε τον εαυτό μας να μας αρέσουν το σπανάκι και τα στρείδια, η αφηρημένη τέχνη και η σύγχρονη αρχιτεκτονική: με μελέτη, ανάλυση και συνεχή προσπάθεια. Έχουμε την απερίγραπτη τύχη να είμαστε όντα με λογική. Επιστράτευσε την.

________________
2.


Ακουω συχνα την φραση προχωρησε στην ζωη του, που σημαινει οτι μετα απο εναν χωρισμο βρηκε ταιρι. Επισης την φραση εφτιαξε την ζωη του η κοιτα να φτιαξεις την ζωη σου που αναφερεται κυριως στον γαμο. Δηλαδη οι αλλοι δεν προχωρησαν στην ζωη τους ή αυτοι που δεν παντρευτηκαν εμειναν αφτιαχτοι?Και που να φανταστεις οτι ζουμε στο 2014.- κοκετα

Ξέρεις, και αυτοί ζούσαν πριν εκατό χρόνια, έλεγαν, 'και να φανταστείς ζούμε στο 1914'. Δεν ζούμε σε κάποια ιδιαίτερα προχωρημένη εποχή της ιστορίας, μάλλον το αντίθετο. Ο μόνος λόγος που εκπλήσσεσαι είναι επειδή εσύ ζεις μέσα σε αυτή.

________________
3.


Όταν χωρίζει κάποια φίλη σου, είναι λογικό να σταματάει και η δική σου ζωή; Άσε με να σου εξηγήσω τι εννοώ..

Έχω μια φίλη, η καλύτερή μου φίλη για την ακρίβεια, η οποία βρίσκεται σε μια σχέση δύσκολη. Χωρίζουν πολύ έντονα, ακολουθεί μεγάλο δράμα κι από τις δύο πλευρές και εντέλει τα ξαναφτιάχνουν, χωρίς να δίνουν λύση στο πρόβλημά τους.

Έχω ασχοληθεί με το θέμα αρκετά εδώ και δύο χρόνια, συζητώντας το, παρηγορώντας την και προσπαθώντας να την υποστηρίξω να ξεκόψει από αυτόν. Κάθε φορά, βέβαια, οι προσπάθειες όλων μας έπεφταν στο κενό. Η ίδια, όταν χώριζε, ήθελε να αγκιστρωθεί από πάνω μου.. Να κοιμόμαστε μαζί, να κάνουμε πράγματα που τη βοηθούν να ξεχαστεί, να βγαίνουμε για καφέ οι δυο μας μόνο και άλλα τέτοια..
Στην περίοδο των χωρισμών της, Α, μπα, εγώ πνίγομαι... Νιώθω να πιέζομαι ασφυκτικά... Νιώθω ότι σταματάει και η δικιά μου ζωή και πέφτει σε ένα "πένθιμο" σκοπό χωρίς αποτέλεσμα.. Είμαι εγωίστρια; Με πιάνουν οι ενοχές μου, κάποιες φορές, ότι αν της είχα σταθεί 100% όπως θα ήθελε, θα τον είχε ξεπεράσει μια και καλή.. Αλλά μετά σκέφτομαι ότι εγώ δε θα είχα αυτές τις "απαιτήσεις" από αυτήν.. Πες μου, πώς πιστεύεις πρέπει να το χειρίζομαι το θέμα του χωρισμού της;- Περί φιλίας

Πιστεύεις ότι η αγκίστρωση συμβαίνει πραγματικά μόνο επειδή χωρίζει; Μήπως είναι άνθρωπος που αγκιστρώνεται όταν δυσκολεύεται γενικότερα, ή πρόκειται για μια περίοδο της ζωής της που μπορεί να περάσει;
Σκέψου το συνολικά. Σκέψου τι ρόλο παίζεις στο παιχνίδι τους, αν είσαι βοήθεια ή δεκανίκι, αν τρέφονται από το δράμα και σε χρησιμοποιούν, αν η φίλη σου έχει άλλα ζητήματα που δεν λύνει και τα αποδίδει όλα στους χωρισμούς. Φυσικά και δεν είσαι εγωίστρια, όμως σκέψου μήπως έχεις το σύνδρομο της νοσοκόμας, και νιώθεις δυνατή επειδή νομίζεις ότι μπορείς να επηρεάσεις την κατάσταση. Όχι, το πόσο γρήγορα θα τον ξεπεράσει, δεν εξαρτάται από εσένα.

________________
4.


Tα κριτήρια του να επιλέξει να γίνει κάποιος γιατρός είναι συνήθως σαφή:1.λεφτά,2.δόξα,3.οικογενειακή παράδοση, 4.κάτι λίγοι που το κάνουν με μεράκι από έφεση. Τα κριτήρια για να επιλέξουν ειδικότητα είναι κάπως ασαφή. Σίγουρα οι 3 πρώτες κινητήριες δυνάμεις που προανέφερα, ισχύουν και εδώ. Όμως τι άλλο μπορεί να οδηγήσει ένα φοιτητή ιατρικής να επιλέξει αντί για καρδιολογία, πνευμονολογία, ψυχιατρική, χειρουργική κατεύθυνση (για να αναφέρω μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες αντικειμενικά ειδικότητες), την ουρολογία (άσε που δεν έχω δει ποτέ ουρολόγο γυναίκα -αυτό πού το πας;-), οδοντιατρική, αφροδισιολογία, γυναικολογία (ειδικά αν είναι άντρας, δε μπορεί, κάποιου είδους οιδιπόδειο παίζει εδώ!). Φυσικά μιλώ όχι για έρευνα αλλά για τον κλασσικό γιατρό στο ιατρείο του. Εσύ που έχεις και συγγενή γιατρό θα έχεις ακούσει πολλές ιστορίες.

Δεν καταλαβαίνω γιατί η πνευμονολογία είναι «αντικειμενικά ενδιαφέρουσα ειδικότητα» ενώ η γυναικολογία όχι.
Επίσης νομίζω ότι δεν έχεις καταλάβει τι είναι το οιδιπόδειο.

________________
5.


Το 99% των περιπτώσεων που καρχαρίας επιτίθεται σε άνθρωπο, κόβουν κανά πόδι, κ ανά χέρι, αλλά δεν καταλήγουν να σκοτώσουν τον άνθρωπο. Μετά την πρώτη μπουκιά ξέρουν ότι δεν είμαστε χελώνα ή φώκια και φεύγουν. Εντάξει, ειδικά η φώκια μοιάζει νοστιμότατη γεμάτη λίπος, αλλά ο άνθρωπος τόσο χάλια γεύση να έχει για του; καρχαρίες; Δηλ έχεις το μεζέ μπροστά σου(τσιτσί είναι, δεν είναι και μπρόκολο, έχει δηλ την πρωτεϊνούλα του) κι αποφασίζεις να συνεχίσεις στην αβεβαιότητα του ωκεανού;! Πού είναι το ένστικτο επιβίωσης των καρχαριών;!

Εσύ γιατί τρως μοσχάρια αλλά όχι ακρίδες; Και οι ακρίδες την έχουν την πρωτεϊνούλα τους, δεν είναι και μπρόκολο.

________________
6.


Α,μπα θελω την γνωμη σου: παρα πολλες φορες οταν διβαζω ειδησεις και αρθρα στο ιντερνετς, διαβαζω τον τιτλο, προσπερναω σχεδον αυτοματα την ειδηση (το ιδιο το αρθρο) και παω κατ' ευθειαν στα σχολια.

Εχω πιασει τον εαυτο μου να το κανει συχνα αυτο, ακομα και σε ειδησεις η αρθρα που με ενδιαφερουν. Προσπερναω την ειδηση και παω στα σχολια οπου γινεται "νταβαντουρι" να το πω; Δεν ξερω... Μου αρεσουν παντως.

Η ιδια η στηλη σου δε, προσφερει διπλη απολαυση: πολλες φορες διαβαζω στα γρηγορα την καθε ερωτηση (ακομα και μονο μια σειρα) και "τρεχω" στην απαντηση σου. Επειτα "τρεχω" στα σχολια.

Δεν νομιζω πως ειναι φυσιολογικο αυτο. Το παθαινεις εσυ; Εχεις ακουσει αλλους να το παθαινουν; Εξηγειται καπως;- byronwilliams

Πολύ φυσιολογικό είναι. Εξηγείται ως εξής: λατρεύεις το κουτσομπολιό με πάθος.

________________
7.


όταν με έναν άνθρωπο έχεις ζήσει όχι πολλά αλλά αρκετά, έχουν υπάρξει αισθήματα και από τους δύο, έχει τελειώσει όμως η ιστορία σας απλά και ήρεμα και πλέον δεν έχετε επικοινωνία, το να τον βλέπεις στον δρόμο μετά από καιρό και ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ πως δεν τον βλέπεις τι σημαίνει; είναι αμηχανία ή γαϊδουριά;- και ερωτώ

Απλή επιβίωση.

28

ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

14 σχόλια
Λένα ειλικρινά σε ευχαριστώ!μέσα από την απάντησή σου σε έναν άλλο άνθρωπο (απάντηση 1) μου έδωσες απάντηση σε κάτι που με απασχολεί μήνες....σε πολλά διαφωνώ που έχεις γράψει, σε ακόμα περισσότερα έχω συμφωνήσει αλλά πίστεψε με είναι ότι πιο σωστό έχω ακούσει. σ'ευχαριστώ και πάλι... μπορεί να σου φαίνεται υπερβολικό αλλά μου έλυσες ένα σημαντικό για μένα (καθημερινό) ζήτημα
#4Αν κάποιος που ξεκινάει να διαλέξει ειδικότητα ειναι ο ένας απο τους "κάτι λίγους που το κάνουν με μεράκι η απο έφεση" τότε μάλλον μπήκε στην σχολή για τους λάθος λόγους, οπότε, καλά ξεμπερδεματα στην επιλογή!!
Νο3....Θα εκφρασω την γνωμη μου μεσα απο την προσωπικη μου εμπειρια! Εχω μια φιλη, την αγαπαω πολυ και ειμαστε μαζι απο 5 χρονων! Πανω απο 20 χρονια κοινη πορεια και ζωη! Τα τελευταια ομως 2 χρονια ομως την εκοψα! Και δεν το εκανα απο κακια η εγωισμο! Ζησαμε κι οι δυο ερωτες σχρσεις και χωρισμους! Αυτη εζησε δεκαδες, εγω μολις τρεις! Καθε φορα που χωριζε ζηταγε την προσοχη μου, την συμπαρασταση μου, την αγαπη μου, τον χρονο μου, την ζωη μου ολοκληρη! Και της τα εδινα ολα με ολη μου την καρδια! Φυσικα, οταν γνωριζε τον επομενο υποψηφιο αντρα της ζωης της εγω περναγα στο περιθωριο, κατο υο οποιο ειχα αποδεχτει και δεν με πειραζε! Αυτο που με εκανε να την πεταξω κυριολεκτικα στην ακρη ηταν η αντιμετωπιση της οταν κοντεψα να χβρισω με τον αρραβωνιαστικο μου τοτε, και πλεον συζυγο μου! Οταν εγω σχεδον διαλυμενη, μετα απο μια αποβολη και στο χειλος του χωρισμου την πηρα τηλεφωνο και της ζητησα να μιλησουμε, τοτε εκεινη επειδη ειχε βρει ακομα εναν τελειο το μονο που μου ειπε ηταν "ελα μωρε σιγα, ο επομενος να ειναι καλα, πρωτη φορα χωριζεις;". Εγω τοτε απο το σοκ δεν ηξερα τι να πω οποτε συνεχισε λεγοντας μου οτι επρεπε να κλεισει για να βαφτει... Την απαντηση μου της την εδωσα 6 μηνες μετα, (περιοδο κατα την οποια ζουσε τον ερωτα της και ουτε καν σηκωσε το τηλεφωνο να με παρει) οταν αρχισαν τα προβληματα στη σχεση της και μου ζητησε να ακυρωσω το Σαββατοκυριακο που κανονισα με τον αντρα μου για να παω μαζι της να της σταθω γιατι την ποναγε πολυ ο χωρισμος... Απλα εκλεισα το τηλεφωνο και την αφησα στο περιθωριο... Καταλαβα τοτε οτι το μονο που ηθελε ηταν μια καβατζα για να κλαει οταν δεν περναει τελεια με καποιο γκομενο! Αυτο ημουν για αυτην κσι εκεινη την ημερα αποφασισα πως δεν θελω να ειμαι κατι τετοιο για κανεναν...Ισως ηταν ασχημο, αλλα ηταν σπολυτως ειλικρινης αυτη μου η κινηση και δεν εχω και κανενα προβλημα να την κοιταξω στα ματια! Δεν ηταν κινηση εκδικητικη, σε καμια περιπτωση... Εγω την ονομασα ανταποδωτικη...
#4Διακρίνω πολλή αρνητική προκατάληψη και ένα γενικό μπέρδεμα. Έιναι γενικεύσεις τα κριτήρια που εσύ χαρακτηρίζεις ως "σαφή" και όχι, δε πάνε απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πραγματικά το έχουν μεράκι και η δόξα, το κύρος και τα λεφτά δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένα όπως ίσως ήταν κάποτε. Δεν ξέρω τι σχέση έχεις με αυτόν τον κλάδο αλλά οδοντίατρος βγαίνεις από άλλη σχολή ενώ η αφροδισιολογία ανήκει στην ειδικότητα της δερματολογίας. Επίσης η κάθε ειδικότητα περιλαμβάνει πλέον μεγάλο εύρος παθήσεων (πχ δε καταλαβαίνω γιατί δεν είναι η γυναικολογία ενδιαφέρουσα όταν ασχολείται με θέματα πρόληψης, γονιμότητας, κυήσεις και γεννήσεις αλλά και με λοιμώξεις, όγκους, οξείες καταστάσεις κλπ.) και η επιλογή ειδικότητας εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες. Οι πιο πολλοί δεν την παίρνουν ελαφρά την καρδία για ασαφείς λόγους όπως λές. Άλλοι αγαπάνε τα παιδιά, άλλοι ενδιαφέρονται για τις ασθένειες του νου, άλλοι γοητεύονται από την διαδικασία της διάγνωσης, άλλοι έχουν ταλέντο στα χέρια, άλλοι θέλουν αδρεναλίνη και άλλοι μια διαφορετική ποιότητα ζωής χωρίς τόσο άγχος και με πιο ελεγχόμενα ωράρια, άλλοι θέλουν επαφή με κόσμο και άλλοι όχι...Και φυσικά υπάρχουν πρακτικοί λόγοι ( χρόνοι αναμονής, οικονομική άνεση του καθενός, "έτοιμη" δουλειά από την οικογένεια, προσωπικές φιλοδοξίες και όνειρα κλπ. Υπάρχει τεράστια ετερογένεια και στους γιατρούς και στις συνθήκες εργασίας τους και μάλλον -αν και μπήκες στον κόπο να κάνεις σχετική ερώτηση- το "ανέλυσες" πολύ επιφανειακά. Και λανθασμένα.
Συγγνώμη ρε παιδιά.. Μόνο εμένα με ανησυχεί που ένας νέος άνθρωπος που απ 'ό,τι φαίνεται σπουδάζει/σπούδασε έναν από τους πιο "αντικειμενικά ενδιαφέροντες "κλάδους προσεγγίζει το επάγγελμα που διάλεξε με τόσο ψυχρό τρόπο..? Και καλά, λες ιατρική είναι, δεν είναι λογοτεχνία 19ου αιώνα να το παίζεις ρομαντικός, αλλά το να είσαι νέος και να αποδέχεσαι έτσι ασυζητητί τα παραπάνω "σαφή κριτήρια" και να βλέπεις μια απόφαση ζωής ήδη τόσο απλοικά και χρησιμοθηρικά, χωρίς καθόλου όραμα, εμένα με απογοητεύει κάπως..
Η αλήθεια είναι πως και εγώ το έχω απορία το #7 καθώς μου συνέβηκε πρόσφατα. Δεν καταλαβαίνω τι εννοεί η Α,μπα και δεν νομίζω οτι έχει να κάνει με αυτό που λέει η fretillement. Ας βοηθήσει κάποιος...
Αυτό που νομίζω ότι εννοεί, είναι ότι εκείνη τη στιγμή κάνεις ενστικτωδώς την επιλογή να προφυλάξεις τον εαυτό σου από τα όποια συναισθήματα θα σου προκαλούσε η συνάντηση με τον πρώην.
Ακριβώς! Είναι ένας αμυντικός μηχανισμός προς εξοικονόμηση συναισθηματικής ενέργειας. Και πέραν τούτου, υπάρχει κάτι το θλιμμένο και μάταιο στους τυπικούς χαιρετισμούς μεταξύ πρώην. Οπότε ίσως έτσι είναι καλύτερα...
@5Αν η φώκια είναι το ισοδύναμο μιας ζουμερής μπριζόλας, ο άνθρωπος είναι το αντίστοιχο μιας διαιτητικής μπάρας δημητριακών βρώμης ΜΑΖΙ με το περιτύλιγμα.
Νο 4Δεν έχεις ακούσει ποτέ τι γίνεται στην επιλογή ειδικότητας;Υπάρχει τεράστιος χρόνος αναμονής (χρόνια),ανάλογα την ειδικότητα,ώστε το πράγμα καταλήγει στο πόσο είσαι διατεθειμένος να περιμένεις απλά και μόνο για την έναρξη.Στην πραγματικότητα,είναι λυπηρό που κάποιος αδυνατεί να παρακολουθήσει αυτό που θέλει εξαιτίας αυτής της κατάστασης όταν αναγκάζεται να επιλέξει την ειδικότητα που έχει το λιγότερο χρόνο αναμονής.
#4.Η γυναικολογία λένε πως είναι η πιο χάλια δουλειά του κόσμου γιατί δουλεύεις εκεί που όλοι οι άλλοι διασκεδάζουν.Και η bartender-ιαση επίσης για τον ίδιο λόγο.
Έλα ρε byronwilliams, μια χαρά περιέγραψες την κατάστασή μου.Τα σχόλια είναι το αλατοπίπερο των αναρτήσεων και ομολογώ ότι έχω διαβάσει κατά καιρούς πραγματικά "διαμάντια" ευφυίας, χιούμορ ή γνώσεων. Υπάρχουν δε κάποιοι σχολιαστές-αστέρια, το αμφισβητεί κανείς; Και σιγά,οι κριτικοί θεάτρου ή κινηματογράφου είναι καλύτεροι; Έχει τύχει να διαβάσω κάτι κριτικές, πραγματικές μπαρούφες, να κλαις από τα γέλια (καλό είναι αυτό, βέβαια). Καί στο κάτω-κάτω τί να κάνουμε, δηλ; Να προσπερνάμε στη μούγκα τα τσουρουφλίζοντα (ή μη) θέματα της καθημερινότητας; Άνθρωποι είμαστε, όχι γελάδια, να μμμμουγκανίζουμε όλη μέρα. ("Σχολιάζετε, σχολιάζετε, τη γνώμη σας να πείτε, γιατί σε τούτο τον ντουνιά, δεν θα ξαναβρεθείτε"-τραγουδιστά):) :)