ALMODOVAR WEEKEND: Law Of Almodovar*

Facebook Twitter
0

 

>>> Ο George le Nonce γράφει για τις αγαπημένες του αλμοδοβαρικές ταινίες

 

Ἀπομεσήμερο στὸ γραφεῖο μου, στὴν ὑπηρεσία ἀρδεύσεων. Προσπαθοῦσα νὰ ἐξηγήσω πῶς εἶχαν προκύψει κάποια ποσὰ σὲ ἕνα λογιστικὸ φύλλο ποὺ εἶχα ἀνοιχτὸ στὸν ὑπολογιστή μου. Ξαφνικά, ἀναδύθηκε ἕνα παράθυρο συνομιλίας ἀπὸ τὸν πυθμένα τῆς ὀθόνης μὲ τὸ ἐρώτημα «Τζώρτζ, σοῦ ἀρέσει ὁ Ἀλμοδόβαρ νὰ ὐποθέσω».


 
 
Δὲν ἦταν ἐρώτημα ἀκριβῶς, ἐπρόκειτο μᾶλλον περὶ δειλῆς
διαπίστωσης, ἄλλωστε ὁ Πάνος ξέρει τὴν αἰσθητικὴ καὶ τὶς προτιμήσεις μου, ἀσφαλῶς γνώριζε ὅτι ναί, μοῦ ἀρέσει ὁ Ἀλμοδόβαρ.
 
 
 
 
Ἐντούτοις ἀπάντησα, πληκτρολόγησα «ναί», ὁ Πάνος, ποὺ ξέρει ὅτι δὲν μπορῶ νὰ τοῦ ἀρνηθῶ, πῆρε θάρρος καὶ ἀμέσως μοῦ ζήτησε νὰ τοῦ γράψω γιὰ τὶς πιὸ ἀγαπημένες μου ταινίες τοῦ Almodóvar.
 
 
 
 
Δὲν μοῦ διέφυγε ἡ εἰρωνεία τῆς ἀπροσδόκητης ἐμφάνισης τοῦ Almodóvar
ἀνάμεσα στὰ λογιστικὰ φύλλα. Ἤδη ἡ μνήμη τῶν φαντασμαγορικῶν
μελοδραμάτων του ὑπέσκαπτε καὶ συγχρόνως τόνιζε τὴν παρακμὴ τῶν
γραφειοκρατικῶν διαδικασιῶν τῆς ὑπηρεσίας ἀρδεύσεων.
 
 
 
 
Δὲν ξέρω πόσο τὸ παρακμασμένο μου παρὸν ἐπηρέασε τὴν ἐπιλογὴ τῶν τριῶν ἀγαπημένων μου ταινιῶν, ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς τὶς ἐπέλεξα μέσα σὲ λιγότερο ἀπὸ πέντε λεπτά: ὁ νόμος τοῦ πόθου, ψηλὰ τακούνια, ὅλα γιὰ τὴ μητέρα μου. Σὲ χρονολογικὴ σειρά, ὅπως ἐπιβεβαίωσε ἀμέσως μετὰ τὸ google.
 
 
 
 

Law of Desire


 



 High Heels










ὅλα γιὰ τὴ μητέρα μου 











>>> Ο Κ.Κ.Μοίρης γράφει για τις αγαπήμενες του αλμοδοβαρικές ταινίες




Μatador



Tόσο κλισέ επιλογή όσο η απάντηση «Θουκυδίδη και Ηρόδοτο» στην ερώτηση προς τον Αδωνι -ένας είναι ο Άδωνις- τι βιβλία διαβάζετε πριν κλείσετε το πορτατίφ;



Μένω κολλημένος σ’ αυτήν γιατί ήταν η πρώτη γκρι ταινία του αφού όλες οι άλλες μέχρι και το Carne tremula μοιάζουν δειγματολόγιο της Laura Ashley.

Θέμα και σενάριο με καμία πρωτοτυπία, καθώς το δίπτυχο σεξ και θάνατος ήδη είχε εξαντληθεί από τον -με διδακτορικό στο άθλημα- συμπατριώτη του Jesus Ignacio Aldapuerta.

Παπάδες, μανάδες, ψυχίατροι, δικηγορίνες, αστυνομικοί, μυαλά στα ντουβάρια κι ανάμεσά τους ένας ορμονοσημαιοφόρος Antonio Banderas ως ταυρομάχος με Stage, αν ξαναδείς γυμνό, χωρίς τα τραγικά κοστούμια και τις βάτες εκείνης της εποχής το φιλμ σήμερα καταλαβαίνεις γιατί ο Αλμοδοβάρ το θεωρεί ένα από τα δυο -μαζί με το Kika- αποπαίδια του.

Εμένα όμως ανέκαθεν μου άρεσαν τα αποπαίδια.

Ηable con ella



Μόλις χτες συζητούσαμε σε ένα τραπέζι γεμάτο γυναίκες (υπαρκτές και μη) ότι οι άντρες είναι ατελή όντα. Συναισθηματικά. Αυτοπεριορίζονται στα αρχέτυπα και τα βασικά, ψυχή δεν ανοίγει ο ένας στον άλλον γιατί παραμονεύουν (αυτό πιστεύουν) η λοιδωρία και ο οίκτος. Μόνο ακραίες καταστάσεις μπορούν να τους ξεκουμπώσουν. Ένας πόλεμος, για παράδειγμα. Ή ένας θάλαμος νοσοκομείου.

Ο Μάρκο και ο Μπενίνο είναι λαμπρά παραδείγματα της ελαττωματικής μας ράτσας, αυτής που χρειάζεται να μπει στο κώμα των αγαπημένων άλλων για να ξυπνήσει απ’ το δικό της. Εκεί που πας να πεις να η πρώτη ταινία του που αφήνει τις γυναίκες στο περιθώριο, εκεί καταλαβαίνεις πως πάλι σε πρώτο πλάνο οι γυναίκες είναι. Ακόμη και σιωπηλές, ακίνητες, με κλειστά μάτια.

Εμείς σαν σε βουβό σινεμά, να ψάχνουμε την κερκόπορτα για να μπούμε μέσα τους, ασπρόμαυροι κομπάρσοι.

Πλην του Alberto Iglesias που αφήνει παρακαταθήκη ένα σάουντρακ για σαράντα όσκαρ (δεν πήρε ούτε μισό, τον κοροιδέψαν με ένα Goya).

 

La mala educación



Κιτς ναι. Μελό ναι. Ψευδο-noir ναι. Gael Garcia Bernal ναι. Αλμοδοβάρ 99% με 1% Μπίλι Γουάιλντερ.

Εμβληματικά και καθολικά gay movie όπου η έννοια «τρίγωνο» -ακόμη και στην ανάπτυξή της- αποκτά τέτοιο ειδικό βάρος που θα το ζήλευε ως κι ο Ευκλείδης.

Δε γράφω λέξη. Αυτό το Buenos dias Padre Manolo έχει καρφωθεί από τότε στο κεφάλι μου.

Κάθε φορά που μπαίνω σε εκκλησία καθολικών, νομίζω πως στην πρώτη σκοτεινή γωνιά της θα πέσω πάνω του.


>>> O Calypsho Larah γράφει για τις αγαπήμενες του αλμοδοβαρικές ταινίες

Ο Paul Anka προλογίζει τη Salome και ο Isaak φοράει σπορτέξ,

Οι καλόγριες μεταλαβαίνουν με κόκα,

οι σχιζοφρενείς πενηντάρες προτιμούν το eye liner από τα ψυχοφάρμακα,

οι ταυρομάχοι εκσπερματώνουν στο άκουσμα των κεραυνών και οι άντρες αλλάζουν φύλο από έρωτα.

Είναι υπέροχο και εκθαμβωτικό το μελό της ζωής και ο Almodovar μας το φόρεσε με το έτσι θέλω/θέλεις/ θέλει: 

*-Ο Ιησούς μου φανερώθηκε καθώς το έφτιαχνα.

 


-Μου πρότεινε να γλείψω τις πληγές του, σαν χελιδόνι.

 


-Αυτό λέγεται παραίσθηση.

 


-Κι είθε ο Θεός να ευλογεί τέτοιες παραισθήσεις*
--------------------------------------------------

-Το χέρι πρέπει να είναι στο ύψος της καρδιάς.

 


-Πρέπει να τον καρφώσουμε στο σταυρό. . .

 


-Δε θα γδυθείς;

 


-Δε φοράω ρούχα.

 


-Δεν έχεις πάει με κορίτσι;
-Ποτέ.

 


-Δες τη γυναίκα σαν ταύρο.
-Δείξ' της ποιος είναι το αφεντικό. 

 


-Μετά, είναι εύκολο.

 


-Χόρεψες τόσο όμορφα που

ο ήλιος βγήκε να σε κοιτάξει.

 


-Μη φοβάσαι το φόβο.
-Τώρα πήγαινε στο κρεβάτι.

 


-Χαϊδέψου απαλά με τα δάχτυλα όπου σου αρέσει περισσότερο
-Πιασ τον και χαϊδέψου
-πάνω από το εσώρουχο...

 


-Πρέπει να ερεθιστείς
-Γύρνα αλλιώς και γονάτισε...
-Τώρα ζήτα μου να σε πηδήξω

 


-Μη με κοιτάς

 

Δεν

είμαι

εδώ

 


-Αρχικά ήμουν άντρας. Μετά από λίγο καιρό στο Μαρόκο, άλλαξα φύλο.

 


-Είμαι ο Θεός σου , ο ένας και μοναδικός θεός που λάτρευες καθώς έβλεπες τον χορό.

 


-Δε φταις εσύ που δε με ερωτεύτηκες.
-Ούτε φταίω εγώ που σε ερωτεύτηκα

 


-Θέλω να σε αποκτήσω.
-Η οδύνη κι η ντροπή φυλακή είναι.
-Είσαι τρελός

 


-Αγκάλιασε με, γιατί εγώ δεν μπορώ.
-Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου...

 


-Εδώ είναι το ''Αντρών''.

Δεν είδατε την ταμπέλα ;
-Είμαι αρκετά δυνατή και για τους δυο...
-Κι εγώ είμαι τρελή, για σένα

 


-Είναι επικίνδυνος ο μικρός.
-Μπορεί, μα είναι τόσο μόνος
-Κι εγώ νιώθω μόνος.
-Κι εσύ επικίνδυνος είσαι.

 


-Είπα να μη χτυπάς ενέσεις μέσα στα καμαρίνια !
-Εσύ κι εγώ μοιάζουμε.

Μας έχει γίνει εμμονή ο θάνατος.

 


-'Οπως σε όλους
-'Οχι όπως σ' εσένα.

 


-Δε θα ζω, αν ζεις εσύ.
-Κι η ζωή είναι τόσο σύντομη,

που δεν είναι αρκετή για το ειδύλλιό μας.
-Σ' αγαπώ πιο πολύ κι απ' το θάνατό μου.

 


-Θέλεις να με δεις να πεθαίνω ;
-Ναι, κι εσύ να δεις εμένα να πεθαίνω.
-Κοίτα με να πεθαίνω.
-Κοίταξέ με. . .

 

(ατάκες από τις ταινίες του Αλμοδόβαρ 'Salome" , "Dark Habits" , "Matador" kai "Law of desire")

 

 

Έχω δει όλες σου τις ταινίες.

 

 

Μια μάλιστα, 3 φορές.

  

0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ