Η δολοφονία / γυναικοκτονία της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο είναι εκτός των άλλων φρικιαστική και για ένα λόγο ακόμη: είναι ψυχρή και απάνθρωπη έως το τέλος. Μέχρι τέλους δεν σκέφτηκαν να την αφήσουν, έστω χτυπημένη βαριά, έξω από ένα νοσοκομείο και να το σκάσουν. Μέχρι τέλους σκοπό είχαν το θάνατο. Την πέταξαν ζωντανή στη θάλασσα. Ζωντανή. Αφού προηγουμένως είχε βασανιστεί, χτυπηθεί, φωνάξει…με μία γιαγιά επάνω να κάνει ότι δεν ακούει τα καμώματα του εγγονού της και τους γονείς του συγκεκριμένου να πληρώνουν αδρά, καθότι “γόνος” (τι γελοία λέξη, αλήθεια), για να αποδείξουν ότι ήταν “καλό παιδί”, που “παρασύρθηκε” και αυτός από τον άλλον (αλλοδαπός κιόλας, βολεύει), σε “μία κακιά στιγμή”.
Όμως όχι: η στιγμή δεν ήταν κακιά, ήταν η στιγμή ΤΟΥ. Η στιγμή που η παρτάρα του αποφάσισε ότι επειδή έτσι γούσταρε, επειδή μπορούσε, επειδή το δικαιούταν, επειδή του το χρωστούσε απλά. Ένα τυπάκι “ντούκι” που έσκασε στο δικαστήριο με κωλοδάχτυλο και χάχανα. Επειδή η απαλλαγή του είναι σίγουρη. Επειδή θα τη βγάλει καθαρή. Επειδή προφανώς, όπως όλοι οι όμοιοί του, ήταν “άντρακλας” από μωρό (πόσες αγορομάνες λένε περήφανα ότι “ε, από το γιο τρώμε και κανένα χαστουκάκι” (!), χωρίς να αντιλαμβάνονται τα λεγόμενα τους, οι ηλίθιες, με χαμόγελο, ότι τα αγόρια είναι βίαια και χαχαχα, όπως και οι γυναίκες πουτανάκια. Το αγοράκι “μπουχέσας” και το κορίτσι “πονήρω”. Το αγοράκι “μαμάκιας” και το κοριτσάκι “ντάντιζ γκερλ”. Πόσο άδικο ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 2.
Πόσα αγόρια είναι πνευματώδη, με ενσυναίσθηση, θα νιώσουν, θα κλάψουν, θα αγαπήσουν τις γυναίκες τους, θα γίνουν άντρες ωραίοι. Και πόσα κορίτσια είναι αθώα, παιδάκια, και δεν γουστάρουν να παίξουν αυτό το ρόλο. Πόσο παγιδεύονται σε αυτό, ερήμην τους, σε έναν αέναο φαύλο κύκλο όπου οι γονείς τους παγιδεύτηκαν πριν από αυτούς. Και κανείς δεν τον σπάει, από το κωλοσχολείο, τις κωλοατάκες, τα κωλοπαιδικά κωλοπάρτυ όπου τα αγοράκια παίζουν ποδόσφαιρο και τα κοριτσάκια κάτι άλλο. Παιδάκια που όταν μεγαλώσουν, θα επαναλάβουν, και έρωτας θα σημαίνει υποταγή, επειδή η γυναίκα η πονήρω θα είναι τρόπαιο, ξέκωλο, αλλά που να το καταλάβεις βρε μπουχέσα.
Η βαθιά παθογένεια έχει βαθιά ριζωμένα πλοκάμια. Ενδεικτική της παθογένειας η στάση του εισαγγελέα που απευθύνει ερώτημα “αν τα ευρήματα είναι συμβατά με συναίνεση (!)”. Διαβάζουμε καλά και φρίττουμε. Κρίμα στο κορίτσι – κάπου αλλού διάβασα ότι “πως να την κάνουν καλά, ήταν και 1,80” (λες και αυτό δικαιολογεί, ότι τι; την έδειραν πολύ; δηλαδή αν ήταν 1,60 τι; θα έπεφτε αναλογικά λιγότερο ξύλο; δεν θα την σκότωναν;). Τιμωρήστε τους, δικάστε τους, κι ας μην σταθεί αυτό ικανό να κόψει όλα τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας, όλη αυτή τη σαπίλα, όλη τη μπόχα, ας είναι τουλάχιστον κάτι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πάει το κορίτσι τσάμπα και έχω δυο κόρες σχεδόν στην ηλικία της και δεν μπορώ να φανταστώ πως μπορεί ένας γονιός να διαχειριστεί έναν τόσο βάρβαρο θάνατο. Πως μπορούν αυτοί οι γονείς και στέκονται δίπλα στους δολοφόνους του παιδιού τους και μιλούν και με τους γονείς τους ;τί κουράγιο δίνει το ανθρώπινο μυαλό ;το ήθος όλων φαίνεται ακόμη και στην τόσο δύσκολη στιγμή. Αυτοί οι άνθρωποι έχασαν το παιδί τους και δικαιούνται κάθαρση. Ελπίζω η δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της ,για όλα αυτά τα κορίτσια που δεν τόλμησαν να μιλήσουν.
Η αλλαγή θα έρθει από τα παιδιά τα σημερινά, μονο εκεί ελπίζω. Ας συνεχίζουμε να παλεύουμε ενάντια στα στερεότυπα, όσοι είμαστε γονείς ας δώσουμε όσο καλύτερες βάσεις γίνεται και να ακυρώνουμε τις μ..ες που ακούν από δασκάλους και παπαδες γύρω γύρω. Ειμαι τόσο θυμωμένη για την υπόθεση Τοπαλουδη, δεν το χωράει ανθρώπου νους.
Ποια σημερινά παιδιά, όταν υπάρχουν τέτοιοι χθεσινοί γονείς;
Με αφορμή αυτό, να δηλώσω ότι θέση τρομερά μεγάλου κομπλιμέντο μεταξύ γυναικών μαμάδων και μη όταν βλέπουν κοριτσάκι προσχολικής κυρίως ηλικίας, κατέχει το “μα τι τσαχπινα, τι νάζι”. Και κάπως έτσι δημιουργούνται οι κοινωνικές υποχρεώσεις- η γυναίκα οφείλει να είναι ναζιαρα και τσαχπινα, αυτή είναι η πανθομολογουμενη προσδοκία.
Θαρρείς και τα αγόρια δεν έχουν χάρη! Έχω ανηψιο και λιώνω με όσα κάνει όπως αντίστοιχα και με τις αδερφες του! Είναι παιδάκια ρε γαμωτο και όλα είναι χαριτωμένα και κανουν γλυκές και ματάκια και και και. Κι ύστερα τους σφηνωνουν τους ρόλους στο μυαλό.
Το χειρότερο είναι οτι οι μαμάδες αισθάνονται σχεδόν την ανάγκη να κάνουν τέτοιους χαρακτηρισμούς για τα κορίτσια τους..μην τα πουν και αγγούρια. Όπως και: “καλά τα κορίτσια από μικρά μες την πονηριά μωρέ καμμιά σχέση με τα αγόρια που είναι χαιβάνια”. Έλεος κάπου…
Δυστυχώς όπως και με τον Ζακ έτσι και με την Ελένη, αγνοείται πεισματικά με μανία και έντεχνα η κρατική και συστημική εξουσία πάνω στη γυναίκα, και αυτό το τροπάριο παίζεται όχι από τα συστημικά μέσα(αυτά παίζουν το άλλο, της απενεχοποίησης και έκπληξης), αλλά από αυτά τα “φιλάνθρωπα”. Είναι προς συμφέρον του Κράτους να καλύπτονται τέτοιες δολοφονίες ως μόνο εγκλήματα “κουλτούρας”. Στην Ελένη, στα εγκλήματα που κάνουν celebrities και σε όλους τους βιασμούς από ανθρώπους-αξιωματούχους της κοινωνίας, ευθύνεται η αστική τάξη, που προστατεύεται από τους μπάτσους, που δικαιώνεται από το δικαστικό σύστημα, που στηρίζει το Κράτος. Τα υπόλοιπα ακολουθούν το δρόμο… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο ωραίο και περιεκτικό σχόλιο! Δυστυχώς κι εγώ είμαι πολύ απαισιόδοξη σχετικά με την τιμωρία των φονιάδων. Κι έχουμε και την υπόθεση Φυσσα ανοιχτή εδώ και τόσα χρόνια.
Πολύ εύστοχο και εμπεριστατωμένο σχόλιο. Μια το συγκεκριμένο περιστατικό, μια με τον Ζακ και φυσικά με τον Φύσσα αντιλαμβάνεσαι πόσο αστείο και αφελές είναι να θεωρούμε το ρόλο της δικαιοσύνης ανεξάρτητο από το το οικονομικό-κοινωνικό σύστημα και πλαίσιο στο οποίο ζούμε.
Πολύ ωραίο κείμενο κι εγώ προσπαθώ να ξεμπλοκάρω τα παιδιά μου από τους στερεοτυπικούς χαρακτηρισμούς. Δυστυχώς ατιμωρησία και κάλυψη στον κάθε τραμπούκο, όπως και στην υπόθεση Γιακουμάκη και σε μία άλλη που διάβασα σήμερα για ένα τρανσ παιδί σε νυχτερινό Γυμνάσιο. Είμαστε απολίτιστοι, βάρβαροι ακόμα, αλλά ζώντας σε οργανωμένο κράτος, περιμένεις να εφαρμόζονται νόμοι που να αποτρέπουν τον καθένα να εκφράζεται και να δρα ανεξέλεγκτα. Αλλά τι λέω, εδώ στο δημοτικό έβαλαν το παιδάκι να γλείψει τούρκικη τουαλέτα και ο δάσκαλος του την είπε κι από πάνω “θα χάσω εγώ τη θέση μου επειδή εσύ έγλειψες σκ@τά;”! Οπότε ούτε κι… Διαβάστε περισσότερα »
Δείξτε μου μία αγορομάνα που να λέει περήφανα ότι “ε, από το γιο τρώμε και κανένα χαστουκάκι” (!), ρε παιδιά, να της ρίξω πέντε μούτζες! Εγώ αγορομάνα και τους έχω πει ότι αν έστω και για “πλάκα” τολμήσουν να με αγγίξουν, αφενός θα δουν την πόρτα, αφετέρου θα κινηθώ νομικά.
Τους μισώ όλους βαθύτατα σ αυτήν την υπόθεση, γονείς και την δικαιοσύνη κυρίως. Και επειδή ξέρω δεν θα γίνει τπτ και θα κάνουν την ζωάρα τους όλοι, εύχομαι βαθύτατα η ζωή να τους πονέσει με τον χειρότερο τρόπο, ξεκινώντας από κάτι που αγαπάνε, οι γονείς κυριως, και μετά επέκταση. Και ενω δεν πιστεύω σε συμπαντικές δικαιοσύνες γιατί έχουμε εγκόσμια για αυτές τις δουλειές, έχω χάσει την πίστη μου και εύχομαι αυτά που εύχομαι. Με κάνουν κακό άνθρωπο αυτές οι σκέψεις; Πιθανό, όμως μέχρι να μας γίνει πέτσα ότι απαγορεύεται δια ροπάλου να προκαλούμε κακό κ πόνο, μονο τέτοια θα εύχομαι… Διαβάστε περισσότερα »