Σταματίνα Σταματάκου
Ένας δεσποζόμενος σκύλος ράτσας ροτβάιλερ επιτέθηκε σε ένα εξάχρονο παιδί στην παραλία του Λιμνιώνα Διρφύων Μεσσαπίων στην Εύβοια τραματίζοντάς το σοβαρά. Το μικρό αγόρι νοσηλεύεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στο νοσοκομείο Παίδων ενώ υπεβλήθη σε πολύωρο χειρουργείο, ευτυχώς η κατάσταση της υγείας του δείχνει να βελτιώνεται. Ο 41χρονος κηδεμόνας του σκύλου συνελήφθη, σχηματίστηκε δικογραφία, αφέθηκε ελεύθερος και η προανάκριση συνεχίζεται.
Το τραγικό περιστατικό αναδεικνύει για ακόμη μία φορά την έλλειψη παιδείας που υπάρχει συνολικά στη στάση μας προς τα ζώα συντροφιάς καθώς, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, φαίνεται το πρωί της Παρασκευής λίγο μετά τις 11:00 ότι ο σκύλος διέφυγε της προσοχής του κηδεμόνα του και δάγκωσε το μικρό παιδί. Έκτοτε ξεκίνησε ξανά μία ιδιαίτερα φορτισμένη συζήτηση με αρκετούς χρήστες των social media -και όχι μόνο- να προχωρούν σε αυθαίρετα συμπεράσματα καταδικάζοντας μία ολόκληρη φυλή σκύλων ή ακόμη και γενικότερα όλα τα σκυλιά μεγάλο μεγέθους κρίνοντάς τα ως επιθετικά, με τους ακραίους να ζητάνε ακόμη και ευθανασίες μόνο και μόνο λόγω ράτσας.
Η LiFO επικοινώνησε με τους πλέον ειδικούς για το θέμα.
Ο Δημήτρης Γραμματικάκης είναι αμιγώς θετικός εκπαιδευτής σκύλων με πολυετή πείρα που εξειδικεύεται στις λεγόμενες από κάποιους “επιθετικές φυλές”, καθηγητής της Ακαδημίας του Zero Stray Pawject (Zero Stray Academy) και έμπειρος διασώστης της ομάδας Alma Libre – Hellenic Animal Rescue. Έχει αναλάβει σκύλους από ακραία κακοποιητικά συμπεριφορές, κυνομαχίες ή ακόμη και σκύλους “εκπαιδευμένους” για να προκαλούν σωματικές βλάβες σε ανθρώπους.
— Κύριε Γραμματικάκη, υπάρχουν επιθετικές φυλές σκύλων;
Ο άνθρωπος εκτρέφει φυλές για περισσότερο από 200 χρόνια και αναγνωρίζει καθαρόαιμες “ράτσες” μέσω συγκεκριμένων διαδικασιών για περισσότερο από 50 έτη. Καμία από τις φυλές που έχουν δημιουργηθεί δεν έχει επιθετικότητα προς τους ανθρώπους. Καμία φυλή δεν δημιουργήθηκε για να έχει έμφυτη/δεδομένη την επιθετικότητα του σκύλου ως προς τον άνθρωπο.
Υπάρχουν δυναμικές φυλές οι οποίες θα χρειαστεί να προφυλάξουν καταστάσεις/εδάφη/περιβάλλοντα χώρο και άτομα αλλά αυτό ουδέποτε εικάστηκε από ειδικούς ως εκδήλωση επιθετικότητας αλλά ως προστασία ή άμυνα.
— Ένας σκύλος γεννιέται ή γίνεται επιθετικός;
Κανένας σκύλος σε μια γέννα δεν θα είναι επιθετικός. Σε κάθε ζευγάρωμα, κύηση ή γέννα υπάρχουν διάφοροι παράγοντες και γεγονότα που μπορεί να συμβούν ώστε κάθε σκύλος της κύησης να γεννηθεί με διαφορετική ιδιοσυγκρασία είτε μιλάμε για καθαρή εκτροφή είτε για αδέσποτες σκύλους.
Επιθετική ιδιοσυγκρασία δεν υπάρχει πάρα μόνο αν γονιδιακά έχει συμβεί κάποια μεγάλη αλλοίωση ή λάθος σύζευξη του DNA (όπως γονείς και πρόγονοι με μαθημένες επιθετικές διαθέσεις ή κακοποίηση, όπως χτύπημα των κουταβιών κατά τη κύηση, όπως αιμομιξία με αποτέλεσμα νευρολογικά προβλήματα κ.α).
Υπάρχει φοβική ιδιοσυγκρασία σε συνάρτηση με δυναμικότητα χαρακτήρα η όποια αν ληφθεί γρήγορα υπόψιν και “δουλευτεί “σωστά εκπαιδευτικά, συμπεριφοριστικά και ίσως κτηνιατρικά να εξαλειφθεί.
— Υπάρχουν ράτσες που είναι για παιδιά και άλλες που «απαγορεύεται» να είναι με παιδιά; Ευσταθούν έστω σε κάποιο βαθμό όσα λέγονται για τα ροτβάιλερ και τα πιτ μπουλ;
Υπάρχει ένας κυρίως λόγος που σε κάθε φυλή μπορεί να υπάρχουν συγκεκριμένοι χαρακτήρες σκύλων όπου θα “απαγορευόταν “να έρχονται σε επαφή με παιδιά και όχι ολόκληρες φυλές.
Αυτός ο λόγος είναι η μεγάλη έξαρση παράνομης εκτροφής κάποιον φυλών τα τελευταία 30 χρόνια και δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν.
Η παράνομη εκτροφή κάποιων φυλών όπως τα πιτ μπουλ και οι υπόλοιπες φυλές της συνομοταξίας αυτής ξεπερνά κατά 1000% την νόμιμη εκτροφή.
— Ποιος φταίει όταν ένα σκυλί δαγκώσει;
Ο σκύλος είναι ένα ζώο το οποίο χρειάζεται κοινωνικοποίηση από μικρή ηλικία, χρειάζεται να έχει εικόνες και καταγεγραμμένες παραστάσεις στον εγκέφαλο του από μικρή ηλικία και η καταγραφή αυτή να συνεχίζεται σε όλη του την ζωή.
Επίσης χρειάζεται εκπαίδευση με πλήρως θετικό πρόσημο σε όλη την διαδικασία μάθησης του από την αρχή έως το τέλος αυτής, δηλαδή η εκπαίδευση του πρέπει να είναι πλήρως θετική από την αρχή ως το τέλος για να έχει θετική σύνδεση ο σκύλος με όλα όσα συμβαίνουν γύρω του. Ο σκύλος πρέπει να φροντίζεται ώστε είναι πάντα υγιής πνευματικά και σωματικά και ισορροπημένος σε κάθε συνθήκη περιβάλλοντος. Σε κάθε.
Αν κάτι από τα παραπάνω δεν συμβαίνει και αν ένας κηδεμόνας ή κατά τον νόμο ιδιοκτήτης σκύλου δεν έχει φροντίσει για τα παραπάνω τότε είναι ο μόνος και ο κυρίως υπεύθυνος για οτιδήποτε συμβεί στο περιβάλλον από τον σκύλο του. Θα πρέπει, ξέρετε, να σταματήσουμε να έχουμε συνέχεια αποδιοπομπαίο τράγο το ζώο και να αναληφθούν οι ευθύνες από τον πραγματικό θύτη για το οτιδήποτε συμβεί σε τρίτους από τον σκύλο του αλλά και πριν το συμβάν.
— Πώς θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί η επίθεση του συγκεκριμένου ροτβάιλερ; Τι φαίνεται να πήγε τόσο λάθος;
Πολλές φορές έχουμε γνώμη για κάτι αλλά δυστυχώς και κρίμα είναι ότι δεν έχουμε την πραγματική εικόνα. Καθώς δεν είμαστε παρόντες αλλά βασιζόμαστε σε ό,τι κυκλοφορήσει ως είδηση.
Είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν οι πολίτες γιατί έχει τρομερά μεγάλο αντίκτυπο στο μέλλον της κοινωνίας των σκύλων, ταυτοποιούν λανθασμένα φυλές ή σκύλους με λάθος μεταφρασμένες συμπεριφορές και δίνουν μονίμως έναυσμα σε κακοπροαίρετες εικασίες να σταθεροποιηθούν.
Αυτό που συνέβη μπορεί να μην έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του σκύλου αλλά με συγκεκριμένες καταστάσεις όπως ότι μπορεί να έχει εκπαιδευτεί με πλήρως κακοποιητικό τρόπο ο σκύλος ή να έχει ελλιπή κοινωνικοποίηση κάτι που συναντάται συχνά στη φυλή αυτή δυστυχώς.
Η προσωπική μου, απομακρυσμένη γνώμη, είναι ότι οι συνθήκες παραλίας δεν είναι κατάλληλες για όλους τους σκύλους. Σε θερμοκρασίες και περιβάλλον όπου ένας σκύλος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει δεν τον βάζουμε να λάβει μέρος, είναι ηθικός απαράβατος νόμος στην εκπαίδευση μιας και γνωρίζουμε ότι ακόμα και ένας ισορροπημένος σκύλος αν στρεσαριστεί πλήρως δεν “σκέφτεται” σωστά καθώς το άγχος, ο εκνευρισμός και η σύγχυση που επικρατεί δεν είναι θετικά στοιχεία. Και αν υπάρχει η περίπτωση να μην βρισκόταν ο οδηγός περιπάτου σε σύνδεση του χειριστή με τον σκύλο σε κοινωνικό σημείο είναι εγκληματικό.
Τα Μικροπράγματα της LiFO ήρθαν σε επικοινωνία και με την κτηνίατρο Νεφέλη Σίνου από την Κλινική Μικρών Ζώων Κυανούς Σταυρός στη Νέα Λάμψακο Χαλκίδας.
Σε ερώτησή μας για το αν υπάρχουν ράτσες σκύλων που γενετικά είναι επιθετικές, όπως τα ροτβάιλερ, μας απάντησε:
«Υπάρχουν φυλές που διαθέτουν τη σωματοδομή και συγκεντρώνουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά κατά την εκτροφή τους. Είμαστε πιο προετοιμασμένοι να δούμε πιο επιθετικές συμπεριφορές. Για την ακρίβεια είναι πιο απρόβλεπτα στη συμπεριφορά τους.
Να ξεκαθαρίσουμε όμως ότι πάντα φταίει ο κηδεμόνας που δεν πήρε τις απαραίτητες προφυλάξεις τόσο για τους γύρω του όσο και εντέλει για το ζώο του, παίρνοντας το ρίσκο σε πολυσύχναστο μέρος να το έχει ελεύθερο χωρίς φίμωτρο. Δεν έχει υπαιτιότητα το ζώο καμίας ράτσας αλλά ο κηδεμόνας του που εκθέτει σε κίνδυνο τους γύρω του και το ίδιο.»
Καθώς φταίει σχεδόν πάντα ο κύριος του σκύλου καλό είναι προβληματικές περσόνες κυρίων να μην έχουν πρόσβαση σε ράτσες σκύλων που διά των διασταυρώσεων έχουν φτιαχτεί με τέτοια σωματική ρώμη ώστε να σκοτώνουν ταύρους.
Ταπεινή κοινωνική παρατήρηση είναι ότι όσες φορές βλέπω πίτμπουλ ή ροτβάιλερ πιο τρομακτικός μου φαίνεται ο ιδιοκτήτης του σκύλου από τον ίδιο τον σκύλο.
Μάλιστα. Προσωπικά η σκέψη ενός αθώου 6χρονου παιδιού αιμόφυρτου κ τσακισμένου από τις σιαγόνες ενός σκύλου με συγκλονίζει. Η θέση του είναι στην παραλία να παίζει όχι στη ΜΕΘ να παλεύει. Παρακαλώ επικοινωνήστε κ με τη ΜΕΘ, τους πλέον ειδικούς στο θέμα να σας περιγράψουν ακριβώς τι σημαίνει το εγκεφαλικό οίδημα, τι σημαίνει δήγμα κυνός στο παιδικό σώμα κ τι αποκατάσταση θα χρειαστεί εφόσον επιζήσει κ παραθέστε το ακριβώς κάτω από το άρθρο σας συνοδευόμενο από χαρούμενες φατσούλες 6 χρονων παιδιών στην αγκαλιά των γονιών τους.