Από το 2016 και μετά, πρακτικά εκεί μετά τις πρώτες αποκαλύψεις του #MeToo, παρατηρήθηκε μία αργή, ωστόσο χαρακτηριστική στροφή της βιομηχανίας του θεάματος. Για παράδειγμα, μετά τη βίαιη απομάκρυνση του Γουάινστιν από τον χώρο τον οποίο διαφέντευε, επιχειρήθηκε μία προσπάθεια να ειδωθούν οι ταινίες και μέσα από τη γυναικεία ματιά.
Το επόμενο διάστημα άρχισαν να βγαίνουν οι πρώτες ταινίες μεγάλων franchise action movies όπου στο σενάριο ηγείτο γυναικείος χαρακτήρας ή γυναικείος μαύρος χαρακτήρας. Ή queer άτομο. Μετά από λίγο αρχίσαμε να συζητάμε για diversity παντού στον κόσμο του θεάματος. Για διαφορετικότητα που επέτρεπε σε όλους τους ανθρώπους να κυνηγούν τα όνειρά τους σε χώρους όπου τα στερεότυπα ήταν κυβέρνηση με εκλεγμένο πρωθυπουργό.
Ας αφήσουμε το Χόλιγουντ. Ας έρθουμε πάλι στην Ελλάδα. Στη μικρή οθόνη και στη μικρή ελληνική τηλεόραση που μέσω των reality κυρίως προσπαθεί (;) να αφομοιώσει αυτό που λέγεται diversity. Να μηρυκάσει και εν συνεχεία να χωνέψει τι σημαίνει να είσαι queer, τι σημαίνει να ζεις ως trans (γυναίκα ή άνδρας) στην Ελλάδα.
Όμως, κακά τα ψέματα, εκείνο που γνωρίζει πολύ καλά το παγκόσμιο broadcast είναι ότι το διαφορετικό “πουλάει”, προκαλεί σχόλια, traffic στο διαδίκτυο και στα social media και δυστυχώς, σε μία πατριαρχική κοινωνία όπως η Ελλάδα που ακόμη συλλαβίζει ορολογίες και συνήθως εξοργίζεται που πρέπει να ξεβολευτεί, προκαλεί χλεύη.
Οπότε, για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, και παρά τις μεμονωμένες φιλότιμες προσπάθειες, πρακτικά μιλάμε για το μάρκετινγκ του diversity και όχι για καλόπιστες προσπάθειες ορατότητας, όπως οι trans γυναίκες.
Κάτι ανάλογο παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες από τα ψηλά πατώματα της κουλτούρας και της ψυχαγωγίας (όσα συμβαίνουν στη Λυρική Σκηνή με τον ρόλο της Στρέλλας σε μία απόπειρα τρανς όπερας, είναι ενδεικτικά του τι πραγματικά πιστεύουμε ότι δικαιούται και ότι μπορεί να διεκδικήσει μία τρανς γυναίκα) μέχρι τα τηλεοπτικά προϊόντα της prime eleven (το πώς η Έβελυν του GNTM δεν κατάφερε να περάσει στην επόμενη φάση και κυρίως το πώς παρουσιάστηκαν οι αντιδράσεις της μετά, χρίζουν σοβαρότατου προβληματισμού).
Για την περίπτωση της Στρέλλας και για τις μάχες ορατότητας τα καταγράφει εξαιρετικά η επιστημονική διευθύντρια και συνιδρύτρια του Orlando LGBT+, Νάνσυ Παπαθανασίου.
Και >>>
Όπως και εδώ
Για την περίπτωση του GNTM, ένα προϊόν ψυχαγωγίας που καλώς ή κακώς απευθύνεται σε περισσότερα μάτια ως…δωρεάν θέαμα, η μπάλα χάνεται.
Και στις δύο περιπτώσεις, ωστόσο, αυτό που μένει ως πικρή, πικρότατη επίγευση είναι ότι τα τρανς άτομα, οι τρανς γυναίκες εν προκειμένω, μπορούν να φτάσουν -σε όποια διαγωνιστική πρόκληση- μέχρι ενός σημείου. Μετά δεν εξυπηρετείται το αφήγημα για… όποιους λόγους (ας πούμε στην περίπτωση της Στρέλλας και της Λυρικής έγινε αναφορά σε τεχνικούς λόγους, για τους οποίους δεν θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί η Όπερα, όπως η έκταση της φωνής, από μία τρανς ερμηνεύτρια).
Όμως και στις δύο περιπτώσεις εκείνο που δεν υπηρετήθηκε είναι το challenge, η πρόκληση. Και για να το πούμε απλά: κάποιος με τεράστια -φαινομενικά- προθυμία άνοιξε την πόρτα στις trans γυναίκες, τις έπεισε και δεσμεύτηκε ότι θα βοηθήσει για την ορατότητά τους και μετά, χωρίς να υπάρχει άλλη ευκαιρία ή έστω ουσιαστική ανάθεση του challenge, τους έκλεισε την πόρτα.
Μόνο που έτσι δεν μιλάμε για ορατότητα και αποδοχή. Μιλάμε για μάρκετινγκ, κανονικό εμπόριο δακρύων και γνήσιας απογοήτευσης ανθρώπων που η τηλεόραση, το θέαμα, ο κόσμος της Τέχνης δεν αποφασίζει να αποδεχθεί με αλήθεια και καλές προθέσεις. Συζητάμε και πάλι μετά από χρόνια για εμπόριο που βασίζεται στο συλλογικό τραύμα της trans κοινότητας, σε βαθιές πληγές που αφορούν τη μη αποδοχή σε διάφορες φάσεις και εκφάνσεις της ζωής των trans ατόμων.
Και το ακόμα χειρότερο; Το γεγονός ότι μετά από τόση κουβέντα, τόση μάχη για την ορατότητα και την αποδοχή, αντικρίζουμε posts και κατεβατά άρθρων που “λυπούνται” τις trans γυναίκες, τις αντιμετωπίζουν με οίκτο και αληθινή συγκίνηση (υποθέτουμε), αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο και δεν πρέπει να ξεφύγει η κουβέντα που έχει ανοίξει προς μία τέτοια κατεύθυνση που πισωγυρίζει και ακυρώνει όλες τις προσπάθειες της κοινότητας χρόνια τώρα.
Και όχι. Αυτό δεν είναι ορατότητα. Είναι δημιουργία θορύβου και απόπειρα για νούμερα τηλεθέασης και εξυπηρετεί οποιονδήποτε άλλο, άλλα όχι τις τίμιες, γενναίες προσπάθειες μιας ολόκληρης κοινότητας να βγει στο φως, όπως τής αξίζει. Στο τέλος της ημέρας, παίζουμε με κάτι τόσο σημαντικό, τόσο φλέγον και επιτακτικό, όπως η trans ορατότητα. Και αυτό είναι από τα μεγαλύτερα λάθη της εγχώριας “βιομηχανίας” θεάματος που θα μπορούσαμε να επιτρέψουμε να συμβεί.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δυστυχώς -ή ευτυχώς- δεν γνωρίζω βιωματικά το τι σημαίνει να είσαι trans. Μόνο γνωρίζω ό,τι έχω διαβάσει ή έχω ακούσει από ανθρώπους που είναι οι ίδιοι ή μέσα από την αναπαράσταση της τέχνης. Ωστόσο είδα το συγκεκριμένο επεισόδιο με την Έβελιν και θέλω να πω ότι οι κριτές, τουλάχιστον τηλεοπτικά φάνηκε να είναι συμπεριληπτικοί, η Έβελιν όντως δεν τα πήγε καλά στην φωτογράφισή της, τουλάχιστον απ’ ότι φάνηκε στον τηλεοπτικό φακό, και δε θα ήταν σαφώς δίκαιο για τις υπόλοιπες ή συμπεριληπτικό το να της δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία ακριβώς επειδή είναι τρανς. Όταν δε αντέδρασε έτσι όπως αντέδρασε, με… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχουν τρανς άτομα που κάνουν καριέρα στο μόντελινγκ εξαιρετική. Η συγκεκριμένη κοπέλα δεν το είχε. Αλίμονο αν την περνούσαν μόνο για να είναι ορατή και να υπηρετήσει αφηγήματα και θεωρίες. Φυσικά και πρέπει τα τρανς άτομα να ζουν να κυκλοφορούν και να εργάζονται όπως όλοι. Η διαμαρτυρία σας θα είχε πιο νόημα αν αποκλείονταν ένα τρανς άτομο από θέση πωλήτριας σε κατάστημα καλλυντικών, ή από ένα πχ τεχνικό γραφείο. Όσο για τη Στρέλλα, μας περνάει από το μυαλό να μη βρέθηκε τρσνς λυρική τραγουδίστρια προδιαγραφών τέτοιων; Δηλαδή αν πήγανε οντισιόν αλλά η άλλη η γυναίκα ήταν καλύτερη, τι; Εκτός κι… Διαβάστε περισσότερα »
Παρατηρήστε τι γράφετε: “εκτός κι αν το πάρουμε απόφαση πως τα κρατικά ιδρύματα από δω και πέρα θα κινούνται με κατεύθυνση να δίνουν μπόνους σε οποιονδήποτε δεν είναι στη νόρμα. Αν είναι έτσι, να βγει και σχετικό ΦΕΚ”. Κάπως λίγο αυτές οι 4 αράδες με προδιαθέτουν περίεργα, ακόμα και για τον εν εμείς εδώ είμαστε εντός νόρμας. Ποιος το ορίζει αυτό; Εσείς; Στα υπόλοιπα τώρα: Κανείς δεν μίλησε για μπόνους. Εκείνο που λέμε είναι 1) Να μην επιχειρείται να δημιουργηθεί εντύπωση προοδευτικότητας και συμπερίληψης, από τη στιγμή που αυτή δεν μπορεί να υπηρετηθεί. Κοινώς να μη χρησιμοποιούμε την τρανς κοινότητα… Διαβάστε περισσότερα »
Νόρμα έπρεπε να βάλω εισαγωγικά. Εννοώ -προφανως- αυτούς που δεν είναι πλειοψηφία, σε κάποιο χώρο πάντα, όχι οικουμενικά.. Η εργαλειοποιηση πολιτών που για όποιον λόγο δεν θεωρούνται προνομιούχοι είναι πολύ παλιά υπόθεση, δυστυχώς. Πάμε στο 2. Σε ένα τεχνικό γραφείο, μια τρανς πχ πολιτικός μηχανικός δεν κρίνεται με τους ίδιους όρους με το. ,GNTM. Κρίνεται με το τι σπουδές έχει και τι προϋπηρεσία και όχι με το πώς γράφει στην κάμερα. Όταν πας για μοντέλο, ή το έχεις το quality ή όχι. Αν σε συνέντευξη στο τεχνικό γραφείο κόψω την τρανς επειδή είναι τρανς κι ας έχει 3 μεταπτυχιακα ναι… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα για τη Στρέλλα, το σωστό είναι να υπάρχει τράνς ερμηνεύτρια, άλλωστε είναι η ιστορία μιας τράνς γυναίκας. Ομοίως και για τον Οθέλλο. Παρόλα αυτά διαπιστώνω με λύπη ότι παρόμοια άποψη δεν ισχύει όταν βλέπουμε αφροαμερικανούς βίκινγκ, ξωτικά και λοιπά και λοιπά. Όσον αφορά το GNTM, για μένα καλά κάνανε που την κόψανε, όχι γιατί έχει ή δεν έχει τα προσόντα για να γίνει μοντέλο (είμαι άσχετος από μόδα) αλλά γιατί ένα άτομο που παλεύει για λίγη αξιοπρέπεια δεν χρειάζεται να βρίσκεται στην κατάντια που λέγεται τηλεοπτικό ριάλιτι. Για τα άλλα συμφωνώ, όταν η προοδευτικότητα γίνεται εκ του ασφαλούς… Διαβάστε περισσότερα »
Έλεος με τα ξωτικά! Επειδή δεν έχετε διαβάσει την τριλογια των dark elves δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν στη μυθοπλασια. Στην σκανδιναβική μυθολογία επίσης υπάρχουν και τα σκοτεινά και τα μαύρα ξωτικά. Άσε που μιλάμε για fantasy οπότε κάλλιστα θα μπορούσαν τα ξωτικά να είναι πράσινα ή γαλάζια. Αυτά τα επιχειρήματα απέναντι σε τόσο σοβαρά θέματα είναι ολίγον μπέρδεμα
μια χαρά την έχουμε διαβάσει, περάσαμε και εμείς από τα ντάντζεονς, ουδέποτε περιέγραφε τα dark elf έτσι, ήμαρτον πια.
Επειδή τα επεισόδια τα είδα και εμένα αυτή την αίσθηση του ψεύτικου μου έδωσε. Έκαναν ο, τι έκαναν για τη τηλεθέαση. Είχαν δύο τρανς γυναίκες στις οντισιόν. Τη μία την πέρασαν γιατί ήταν σίγουροι ότι θα την κόψουν μετά. Την πέρασαν και καλά για να δείξουν ότι είναι ανοιχτομυαλοι, αλλά είδαν τις αδυναμίες και είχαν προσχεδιασμένο ότι δε θα την περάσουν στο τέλος. Την άλλη κοπέλα δεν την πέρασαν με το πρόσχημα ότι ήταν ” έτοιμη” και το συγκεκριμένο ριάλιτι δεν θα της πρόσφερε κάτι παραπάνω. Μήπως ήταν σίγουροι ότι θα τα πηγαινε καλά και θα ήταν αναγκασμένοι να τη… Διαβάστε περισσότερα »
Αναρωτιέμαι αν καταλαβαίνουμε πόσο κακό κάνουν στην συμπερίληψη όταν απαιτεί να προχωρήσει αν και δεν έχει ότι χρειάζεται.