Είστε σίγουρα ο ίδιος άνθρωπος; Για τις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις του διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας

Ο κ. Λουκάς Θάνος μπορεί να είναι καλός στην τέχνη του, στο δημόσιο λόγο όμως τα έκανε θάλασσα. 

Ίσως ακούσατε ότι στην Πάτρα έγινε σούσουρο επειδή σε μία παράσταση χορού-για λόγους που θα εξηγηθούν σε λίγο- τον Μότσαρτ υποδύθηκε μια γυναίκα. Σε κάποια σκηνή υπήρχε ένα χειροφίλημα ή κάτι, οπότε γονείς που δεν θα μπορούσαν να εξηγήσουν στα παιδιά τους τι έγινε διαμαρτυρήθηκαν.

Προτιμώ να μην σχολιάσω τους γονείς/εκπαιδευτικούς. Είναι άχρηστοι (ακόμα περισσότερο αν μιλάμε για εκπαιδευτικούς), πάμε παρακάτω.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής κ. Λουκάς Θάνος ανέλαβε την ευθύνη, εξηγώντας και γιατί επιλέχθηκε γυναίκα χορεύτρια για το ρόλο του Μότσαρτ.

«Η επιλογή μου να βάλω γυναίκα στον ρόλο του Μότσαρτ δεν είχε καμία απολύτως σκοπιμότητα. Έγινε απλά και μόνο διότι δεν μπορούσα να βρω άνδρα χορευτή με τη μικροσκοπική σωματοδομή και την παιδικότητα στην όψη που απαιτείται να έχει κάποιος για να αναπαραστήσει πειστικά τον Μότσαρτ, ο οποίος ήταν στην πραγματικότητα μικροσκοπικός. Φυσικά, άνδρα θα διάλεγα για τον ρόλο, αλλά δεν είχα χορευτή με αυτές τις προδιαγραφές. Προσπάθησα να φέρω κάποιους από την Αθήνα, αλλά δεν μπορούσαν» επεσήμανε, αρχικά, στην εφημερίδα Πελοπόννησος.

Αν έμενε εκεί θα ήταν όλα καλά. 

Όμως, επιδιώκοντας να κατευνάσει τους γονείς, προσπάθησε να δώσει… διαπιστευτήρια ομοφοβίας.

Συνέχισε: 

«Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ομοφυλοφιλία, αλλά έχω μεγάλο πρόβλημα να την προκρίνω. Το να παροτρύνεις και να πιέζεις ένα άτομο να γίνει ομοφυλόφιλο, επειδή ίσως είναι της μόδας, έχει μεγάλη απόσταση και σε καμία περίπτωση δεν με βρίσκει σύμφωνο. Εγώ έχω ανάγκη να βλέπω ξεχωριστά τα φύλα στη σκηνή και δεν έχω ποτέ άνδρες χορευτές θηλυπρεπείς».

Είναι ίσως η πιο ηλίθια δήλωση που άκουσα τελευταία, και τεράστια έκπληξη ότι προέρχεται από καλλιτέχνη του χορού (καθώς εκτός των άλλων είναι και χορογράφος!).

Καταρχάς, όταν κάποιος ξεκινάει με το «δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ομοφυλοφιλία αλλά», είσαι σίγουρος πως ό,τι πει μετά το «αλλά» αναιρεί το ότι δεν έχει πρόβλημα.

Έχει μεγάλο πρόβλημα να την προκρίνει (τι σημαίνει καν αυτό), ενώ διαφωνεί με κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν συμβαίνει: Με το «να παροτρύνεις και να πιέζεις ένα άτομο να γίνει ομοφυλόφιλο».

Ποιος στην ευχή παροτρύνει και πόσο μάλλον πιέζει άτομα να γίνουν γκέι; Άγνωστο.

Της μόδας είναι η ομοφυλοφιλία, λέει ο κ. Λουκάς, πράγμα που συνήθως λένε οι ομοφοβικοί ή οι καταπιεσμένοι ομοφυλόφιλοι (κάποιες φορές ταυτίζονται κιόλας). Μακάρι να εννοεί ότι είναι της μόδας να μην πετροβολούνται πια οι γκέι και να έχουν κάποια απ’ τα ίδια δικαιώματα με τους υπόλοιπους και άρα να τολμούν να μην κρύβονται. Όμως δεν το νομίζω.

Έχει ανάγκη να βλέπει ξεχωριστά τα φύλα στη σκηνή, είπε ο καλλιτέχνης τη στιγμή που απολογείται επειδή *δεν* έβαλε ξεχωριστά τα φύλα στη σκηνή.

Και κλείνει με το «δεν έχω ποτέ άνδρες χορευτές θηλυπρεπείς». Αυτό δεν είναι τόσο προσβλητικό για τους θηλυπρεπείς γκέι ή τους θηλυπρεπείς στρέιτ, αλλά για την τέχνη που υπηρετεί. Είναι προσβλητικό για το χορό αρά και για τους χορευτές. Δείχνει ρατσισμό και στενομυαλιά απίστευτη, από έναν εργάτη κατά τα άλλα του χορού.

Αφού είπε λοιπόν όλες αυτές τις ανοησίες, υπήρξαν αντιδράσεις

Από πολλούς, και -ευτυχώς- και απ’ την Πολιτεία.

Εντωμεταξύ, ο απίστευτός κ. Θάνος για να κατευνάσει τις αρχικές αντιδράσεις σχετικά με τις δηλώσεις του, έκανε καινούργιες, στις οποίες τώρα κατηγορεί τους… ομοφοβικούς, τους οποίους έγλειφε με τις πρώτες δηλώσεις του:

Λέει λοιπόν τελικά: «Πολλές φορές στην τέχνη τίθενται ηθικά ερωτήματα από φοβισμένους κυρίως ανθρώπους μεσαιωνικού τύπου, έτσι και για την παράσταση μου, Μότσαρτ, τέθηκε το ερώτημα, γιατί τον Μότσαρτ να τον υποδυθεί γυναίκα.

Καταλαβαίνω τους φόβους, τους ενδοιασμούς τις ομοφοβικές δολοπλοκίες αλλά ως δημιουργός, ελεύθερος προς τη τέχνη μου όλα αυτά και άλλα πολλά δεν τα συμμερίζομαι και προχωρώ με βασικό στήριγμα αυτό που νιώθω και που εγώ το ονομάζω Βιολογική Ελευθερία, δηλαδή τη συμφιλίωση του Κορμιού με την Σκέψη. Το αντίθετο προκαλεί ακραία ψυχικά τραύματα και δύσκολη, αλλά και απομακρυσμένη από την ευτυχία ζωή. Μην βιάζεστε κάποιοι να χαρείτε δείχνοντας μοχθηρά τα σαπισμένα δόντια σας.

Οι τοξικές, ομοφοβικες, μεσαιωνικές τακτικές δεν με αγγίζουν. Η Αισθητική είναι η μόνη μου Ηθική. Και η αισθητική για μένα αυτό τον καιρό είναι μονάχα τα χαμόγελα των παιδιών και τα ξαφνικά και αυθόρμητα ξεσπάσματα των χειροκροτημάτων τους…».

Πήγε με υπερβολές να κατευνάσει τους μεν, προσβάλλοντας τους δε. Πήγε πάλι με υπερβολές να κατευνάσει τους δε και πρόσβαλλε τους μεν.

Είναι σίγουρα ο ίδιος άνθρωπος; Δηλαδή, και με τον αστυφύλαξ και με το χωροφύλαξ. Μου θύμισε τη ρήση του Γκράουτσο Μαρξ: «Αυτές είναι οι απόψεις μου. Κι αν δεν σας αρέσουν, έχω κι άλλες».

Δεν έχει κάποια ευθύνη το κράτος που τον διόρισε διευθυντή ενός τόσο μεγάλου οργανισμού, μιας τόσο μεγάλης πόλης; [UPDATE: Διορίστηκε απ’ τον Δήμαρχο Πάτρας Κωνσταντίνο Πελετίδη…]

***

Η υποδειγματική παρέμβαση της ηθοποιού που υποδύεται τον Μότσαρτ

Η ανάρτηση της Μαρίας Κίκινα έχει ως εξής:

«Σήμερα είχαμε μια ακόμη διπλή παράσταση το πρωί στο θέατρο Απόλλων. Σήμερα ξαναφόρεσα τα ρούχα του Μότσαρτ, μπήκα στον ρόλο ενός ζωηρού αγοριού που δημιουργεί, ενός άντρα που πλημμυρίζεται από έμπνευση, που αγαπά, ευτυχεί, προβληματίζεται, θρηνεί.

Είδα εκατοντάδες παιδικά χαμόγελα, δέχθηκα αμέτρητες αγκαλιές και φιλιά όπως κάθε μέρα, απάντησα όμως και σε ερωτήσεις όπως
‘Πως είναι να χορεύεις στις μύτες;’
‘Πως σε λένε στην πραγματικότητα;’
‘Πως πηδάτε τόσο ψηλα;’

αλλά και μία ερώτηση που φαίνεται πως είναι πολύ δύσκολο τελικά (όπως λέει εκπαιδευτικός -που θελει να διατηρήσει την ανωνυμία του- σε άρθρα που διάβασα σήμερα) να απαντηθεί από πολύ κόσμο στα παιδιά:

‘Γιατί κυρία Μαρία τον Μότσαρτ τον κάνετε εσείς και όχι ένα αγόρι;’ .

Απάντησα:

‘Στο θέατρο Γιωργάκη μου αυτό μπορεί να συμβεί πολλές φορές. Ένας ηθοποιός μπορεί να υποδυθεί ακόμα κι ένα ζώο εάν αυτό χρειάζεται και αυτό συμβαίνει χιλιάδες χρόνια τώρα. Όταν είμαστε πάνω στην σκηνή είμαστε ο ρόλος που μας έχει δοθεί, αύριο μπορεί να είμαι ένα δέντρο, αλλά σήμερα ήμουν ένας άντρας, ο Μότσαρτ!’

‘Αααα κατάλαβα!’ μου είπε και καθίσαμε να βγάλουμε φωτογραφία στην σκηνή του υπέροχου θεάτρου στο οποίο και έμπαινε για πρώτη φορά.

Κάθε μέρα αμέτρητα παιδιά ακούνε για μια ολόκληρη ώρα Μότσαρτ, βλέπουν μπαλέτο και επισκέπτονται το θέατρο.

Ο ανώνυμος Εκπαιδευτικός-Διευθυντής κρίνει απαράδεκτο το γεγονός πως γυναίκα ενσαρκώνει ανδρικό ρόλο διότι υπάρχει σκηνή που ως Μότσαρτ κρατώ την αγαπημένη μου από το χέρι για να παντρευτούμε. Με αυτόν τον τρόπο εξοργισμένος αναφέρει πως η παράσταση θέλει να προωθήσει την ομοφυλοφιλία κάτι που έχει κάνει εκείνον και όπως ισχυρίζεται κάποιους γονείς να…ανησυχούν πως θα το εξηγήσουν στα παιδιά τους.

Για να βοηθήσω λοιπόν σε αυτό δημοσιεύω την δική μου απάντηση στην ερώτηση του Γιωργάκη (που είχε και γενέθλια και ήρθε όλο χαρά στο θέατρο με καπέλο Happy Birthday) για να μπορεί όποιος ‘ανήσυχος’ θέλει να την χρησιμοποιήσει εάν δεν έχει δει ποτέ θέατρο ή δεν έχει ανοίξει βιβλίο τέχνης και ακόμα αναρωτιόταν.

Τα χαμόγελα των παιδιών είναι κάθε μέρα η απάντηση. Και εδώ να πω πως η αγάπη που εισπράττουμε από το παιδικό κοινό εγώ και οι συνάδελφοί μου κάθε μέρα είναι αυτό που τα λέει όλα. Τα παιδιά βλέπουν κλασικό μπαλέτο και ακούνε κλασική μουσική για μια ολόκληρη ώρα. Με αυτό και μόνο εγώ είμαι πλήρης.

Σας ευχαριστώ
Ο Μότσαρτ – Μαρία».

Η επιστολή του υφυπουργού Πολιτισμού κ. Νικόλα Γιατρομανωλάκη

(όπου σωστά λέει, ότι ο καλλιτέχνης κατηγορεί τρίτους για ομοφοβία, αλλά δεν έχει ανακαλέσει τις αρχικές του δηλώσεις, λες και τις έκανε κάποιος άλλος!)

Επιστολή Γιατρομανωλάκη στον διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας για τις βαθιά ομοφοβικές τοποθετήσεις | LiFO

“Με έκπληξη παρακολουθώ την παράσταση που εκτυλίσσεται δυστυχώς όχι επί σκηνής” Επιστολή στον καλλιτεχνικό διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Λουκά Θάνο, απέστειλε ο υφυπουργός Πολιτισμού, Νίκος Γιατρομανωλάκης, μετά την ομοφοβική δήλωση που έκανε με αφορμή σχόλια για την επιλογή μίας γυναίκας να παίξει τον Μότσαρτ σε παράσταση του θιάσου. Ο κ.

Ο κ. Γιατρομανωλάκης του έγραψε πως παρά τις οποίες «διορθωτικές» κινήσεις, «δεν έχετε στ’ αλήθεια ανακαλέσει ή απολογηθεί για το ομοφοβικό σκέλος των δηλώσεών σας, ενώ, παράλληλα, εγκαλείτε τρίτους για ομοφοβία».

«Με έκπληξη παρακολουθώ την παράσταση που εκτυλίσσεται δυστυχώς όχι επί σκηνής του ΔΗΠΕΘΕ της Πάτρας αλλά με τις δηλώσεις σας στην εφημερίδα “Πελοπόννησος”. Ο τρόπος με τον οποίο επιλέξατε να υπερασπιστείτε μία προσωπική καλλιτεχνική σας επιλογή (να δώσετε τον ρόλο του Μότσαρτ σε μία γυναίκα) είναι εντελώς ανάρμοστος για άνθρωπο που κατέχει αξίωμα στον τομέα του πολιτισμού και που υποτίθεται ότι ενδιαφέρεται για την ψυχαγωγία και την εκπαίδευση» σημείωσε, ο υφυπουργός στη σχετική επιστολή του. Έκρινε, δε, ως «εντυπωσιακό» το «με πόση ευκολία επιλέξατε να ολισθήσετε σε κατεξοχήν και βαθιά ομοφοβικές τοποθετήσεις αντί να τεκμηριώσετε με καλλιτεχνικούς όρους τη διανομή των ρόλων, ή, να δείτε σαν μία ευκαιρία τις ενοχλήσεις ορισμένων γονέων και/ή εκπαιδευτικών προκειμένου να τους εξηγήσετε φερ’ ειπείν ότι συχνά στο θέατρο, από την αρχαιότητα, το φύλο του ηθοποιού και το φύλο του ρόλου δεν ταυτίζονται. Ως υφυπουργός Πολιτισμού αλλά και ως ανοιχτά ομοφυλόφιλος άνδρας δεν μπορώ να μην εκφράσω την μεγάλη μου απογοήτευση για τους χειρισμούς σας» κατέληξε.