Η προσπάθεια των γυναικών να διαμορφώσουν μία καθαρή, ισχυρή αίσθηση του εγώ μέσα στους αιώνες φαίνεται πεντακάθαρα στον τρόπο με τον οποίο αποτυπώνουν αυτή την ανάγκη καλλιτεχνικά. Η γυναικότητα και η αφάνεια, η γυναικότητα και η σιωπή, η γυναικότητα και η αορατότητα είναι ζεύγη δεμένα στο βάθος των αιώνων. Στην πορεία της ιστορίας, πολλές καλλιτέχνιδες που ξέφυγαν απ’την εποχή τους, πολλές καλλιτέχνιδες που εναντιώθηκαν συνειδητά και με μεγάλο προσωπικό κόστος στο τι σημαίνει να είσαι γυναίκα χρησιμοποίησαν ένα μέσο ίδιο για ν’αποτυπώσουν τους προβληματισμούς τους: την αποτύπωση της πολλαπλότητάς τους, αξιώνοντας, μέσα απ΄την απόδειξη του πολυδιάστατου της ύπαρξής τους να εκφύγουν των κλουβιών τους.
Τι κοινό έχουν η Claude Cahun γεννηθείσα το 1894, η Cindy Sherman γεννηθείσα το 1954, η Frida Kahlo γεννηθείσα το 1907;
Έχουν μεταχειριστεί το αυτοπορτραίτο ως τρόπο ανάδειξης της πολλαπλότητας του χαρακτήρα τους. Χρησιμοποιώντας τον εαυτό τους ως μοντέλο, προβάλλουν κάθε φορά μία διαφορετική υφή, μία διαφορετική απόχρωση του εγώ τους και μέσω της τέχνης αντιδρούν στην πατριαρχική αφήγηση που κλείνει τις γυναίκες μέσα σε σφιχτά δίπολα. Γυναίκα καριέρας ή μητέρα, πόρνη ή αγία, εργαζόμενη ή νοικοκυρά, καλό ή κακό κορίτσι, για σπίτι ή για ξεπέτα, η κοινωνική αντίληψη του τι εστί γυναίκα είναι γεμάτη δίπολα κι εκατοντάδες καλλιτέχνιδες έχουν αποπειραθεί να διευρύνουν την έννοια της γυναικότητας αποτυπώνοντας με ειλικρίνεια το πολυδιάστατο του εαυτού τους.
Shygirl
Η Shygirl μπορεί να ιδωθεί ως ο τελευταίος κρίκος αυτής της τυχαία σφιχτοπλεγμένης αλυσίδας. Τα μέσα της είναι διαφορετικά, οι εμπνεύσεις της δικές της και πρωτότυπες μα στο τελευταίο της project η ανάγκη της για έκφραση την οδήγησε κατά λάθος στο να γίνει συμμέτοχος μιας μακραίωνης γυναικείας καλλιτεχνικής παράδοσης: η εξερεύνηση της πολλαπλότητας, του πολυδιάστατου και της έννοιας της ταυτότητας φτάνουν σήμερα χάρη σ’ εκείνη στον ανδροκρατούμενο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής.
Η αρχή
“Ξεκίνησα ν’ ασχολούμαι με τη μουσική στο τέλος του 2016. Ένας φίλος μου πρότεινε να τραγουδήσω σε κάποια κομμάτια του επειδή του άρεσε ο ήχος της φωνής μου, είπα ναι και μετά συνεχίσαμε να δουλεύουμε μαζί. Συνέβη αβίαστα, με το που ξεκίνησα διαπίστωσα ότι μου άρεσε και ότι δεν θέλω να σταματήσω. Πριν απ’αυτό εργαζόμουν σε ένα πρακτορείο μοντέλων, ήμουν υπεύθυνη για το casting κι επίσης ήμουν φωτογράφος. Πάνω στη φωτογραφία είναι και οι σπουδές μου, κάτι που μ’έχει βοηθήσει πολύ στη σκηνοθεσία των βίντεό μου.”
“Ενίοτε συνεργάζομαι και με σκηνοθέτες αλλά εγώ σχεδιάζω τα γραφικά, εγώ αναλαμβάνω την καλλιτεχνική προσέγγιση, σχεδίαση κι εκτέλεση, σχεδιάζω μέχρι και τις αφίσες μου γιατί αυτό έκανα και πριν οπότε η μουσική είναι περισσότερο προσθήκη στο πώς εκφράζομαι καλλιτεχνικά παρά αλλαγή καριέρας.”
Έμπνευση
“Ακούω μουσική κυριολεκτικά όλη την ώρα. Δεν υπάρχει ώρα της ημέρας που δεν σκέφτομαι τη μουσική. Ό,τι και να κάνω, όπου και να είμαι, η μουσική και το τι θα μπορούσε να είναι μουσική είναι μονίμως στο μυαλό μου και μοιράζεται τον χώρο που υπάρχει εκεί μέσα με όλες τις άλλες σκέψεις μου. Αν φύγω απ’το σπίτι και ξεχάσω τ’ακουστικά μου θα’χω μια κακή μέρα. Όταν έχω soundtrack της ζωής στ’αφτιά μου βλέπω το περιβάλλον μου διαφορετικά.”
Η σκέψη πίσω απ’το project ‘ΑLIAS’
“Στην τέχνη υπάρχει πολύ η έννοια του ‘άλλου’. Του χαρακτήρα που έχει ο καλλιτέχνης στη σκηνή σε αντιδιαστολή με τον ‘πραγματικό του χαρακτήρα’. Η τέχνη λειτουργεί με την έννοια του alter ego που εξ ορισμού υπονοεί διττότητα ή πολυπροσωπία. Διαφωνώ μ’αυτό. Οι χαρακτήρες που έχω φτιάξει είμαι εγώ. Είναι διαφορετικά κομμάτια της προσωπικότητάς μου, είναι διαφορετικές φωνές και κατοπτρισμοί αλλά του ίδιου πράγματος που συνιστά τον εαυτό μου. Μέσα απ’τους χαρακτήρες μου καθαρά επιδιώκω να ταρακουνήσω τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τους καλλιτέχνες.”
“Δεν γίνομαι η Shygirl. Δεν γίνομαι η Baddie. Δεν γίνομαι η Bonk. Δεν γίνομαι η Βae. Δεν γίνομαι η Bovine. Είμαι όλες αυτές οι προσωπικότητες, είναι υφές του εγώ μου. Μ’ενδιαφέρει η έννοια της ταυτότητας, το τι σε κάνει εσένα και πιστεύω στο πολυδιάστατο ενώ διαφωνώ με το πολυπρόσωπο. Είναι όπως όταν παρατηρείς τους φίλους σου να φέρονται τελείως διαφορετικά όταν δεν είναι μαζί σου. Κάθε άνθρωπος, κάθε εμπειρία προκαλεί σε οποιονδήποτε διαφορετική αντίδραση και αποκαλύπτει διαφορετικές πλευρές του εγώ του. Αυτό το στόχο έχουν οι χαρακτήρες μου στο καινούργιο project, να θέσουν ερωτηματικά γύρω απ’τη βεβαιότητα που περιβάλλει τους κανόνες της καλλιτεχνικής δημιουργίας.”
“Δεν ξέρω να κάνω animation οπότε αυτή τη φορά για το ‘ALIAS’ συνεργάστηκα με φοβερούς επαγγελματίες του χώρου που έδωσαν σχήμα στις ιδέες μου και με βοήθησαν να δώσω μορφή στα avatars μου. Με ώθησαν στο να εξελιχθώ, μου έδωσαν έμπνευση και το τελικό αποτέλεσμα καθώς και η διαδικασία για να φτάσουμε σ’αυτό με ικανοποίησε πολύ.”
Πώς διαμόρφωσες την αισθητική του project ‘ALIAS’;
Eίπα στη φίλη μου τη Mischa ‘μου αρέσει πολύ η 90s αισθητική, το vibe του κλαμπ της εποχής, η αισθητική παιδικών animations όπως το Sweet like chocolate-με το οποίο μεγάλωσα-και αυτή η μαλακότητα, η στρογγυλάδα των χαρακτήρων. Μ’αρέσει πολύ και το 3d modelling. Τι μπορούμε να κάνουμε;’. Κι έτσι καταλήξαμε στη δημιουργία των avatars τα οποία είναι ακριβώς αυτό που ήθελα.
Παρακολουθώντας τα βίντεό σου, μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι πολλά απ’αυτά μοιάζουν να λαμβάνουν χώρα μέσα σ’ένα περιβάλλον που μοιάζει με το γυναικείο σώμα. Ενώ είναι σεξουαλικά, ο τρόπος με τον οποίο αποτυπώνουν το σέξι στοιχείο μου φαίνεται female gazey. Είναι κατι που σ’ενδιέφερε να εισπράξει το κοινό ή είναι δική μου η οπτική;
Γενικά δεν με απασχολεί ιδιαίτερα το ‘σέξι’ ως στοιχείο της μουσικής μου. Με απασχολεί η έννοια της ηδονής και της ευχαρίστησης. Από πού λαμβάνω ευχαρίστηση; Τι με τραβάει σ’ένα πίνακα σε μια γκαλλερί; Τι μου αρέσει ν’αγγίζω όταν κάθομαι στον καναπέ; Τι υλικά, τι υφές; Δεν είναι απαραίτητα σεξουαλικό. Οι άνθρωποι τείνουν να μεταφράζουν διάφορα ερεθίσματα με όρους σεξουαλικής ευχαρίστησης ενώ εγώ τα βλέπω αυτοτελώς ως ευχάριστα. Όταν δημιουργώ κάτι σκέφτομαι ‘αυτό που φτιάχνω μ’ευχαριστεί όταν το κοιτάω;’ κι όχι ‘αυτό που φτιάχνω προκαλεί σεξουαλική επιθυμία’. Μ’ένδιαφέρει η επιθυμία ως πλήρης ιδέα που στέκεται μόνη της και δεν συνοδεύεται απαραίτητα απ’το επίθετο σεξουαλική για να έχει ενδιαφέρον.
Βιοπορισμός
“Δεν μου αρέσει ιδιαίτερα να παίζω στο Λονδίνο. Τα χρήματα δεν είναι καλά. Επίσης, προτιμώ να βρίσκομαι εκτός πόλης όσο συχνότερα γίνεται. Πάντα είχα μια συγκεκριμένη ιδέα για το πώς θέλω να εξελιχθεί η καριέρα μου. Επειδή δούλευα έτσι κι αλλιώς πολύ πριν αρχίσω ν’ασχολούμαι με τη μουσική, δεν είχα ανάγκη να κάνω εμφανίσεις που δεν μ’ενδιέφεραν για να βγάλω χρήματα. Σε αντίθεση με αρκετούς μουσικούς που ξέρω, είχα την πολυτέλεια να πω όχι σ’εμφανίσεις, lives και προτάσεις και να δημιουργήσω τις ευκαιρίες που θα ταίριαζαν με την αισθητική και το όραμά μου.”
“Δούλευα όλη την εβδομάδα ακριβώς για να μπορώ να με συντηρώ και να έχω τη δυνατότητα να πω όχι σε προτάσεις που δεν με αντιπροσώπευαν πραγματικά. Αν δεν το έκανα αυτό, θα έπρεπε να ξοδέψω χρόνο και ενέργεια αργότερα στο να αλλάξω την εντύπωση που είχε το κοινό για μένα ως καλλιτέχνιδα. Πήρα αποφάσεις για το πώς θα εξελιχθώ βασιζόμενη στο πώς θέλω να με βλέπουν ως performer. Είμαι ειλικρινής στην τέχνη μου. Έχω ελαττώματα. Έχω προτιμήσεις. Και δεν θέλω καθόλου να κάνω πράγματα που δεν μου αρέσουν. Πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι το καταλαβαίνουν αυτό.
Όταν κάνεις αυτό που κάνω εγώ, το κοινό έχει προσδοκίες από σένα. Το κοινό έχει προσδοκίες και αυτές οι προσδοκίες είναι έμμεσες πιέσεις για το πώς πρέπει να γίνεις.
Είναι σημαντικό για μένα ν’αντισταθώ σ’αυτή την αφήγηση που ζητά απ’τον καλλιτέχνη να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του κοινού του. Πιστεύω ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί να αποκτήσει χαρακτήρα όταν μαθαίνει να στηρίζει το όραμά του και όταν αποδέχεται ότι το κοινό θα τον απορρίψει.”
Σεξισμός
“Σεξισμός υπάρχει παντού. Δεν ξέρω κανέναν χώρο στον οποίο οι γυναίκες δεν έχουν ν’αντιμετωπίσουν σεξιστικές συμπεριφορές. Επομένως, υπάρχει σίγουρα και στη βιομηχανία μου. Ωστόσο, έχω προνόμια που άλλοι άνθρωποι δεν έχουν. Το ότι είμαι γυναίκα μερικές φορές λειτουργεί εναντίον μου, μερικές άλλες λειτουργεί υπέρ μου. Προτιμώ να εστιάζω στα προνόμια που έχω επειδή τα μειονεκτήματα που πάνε πακέτο με το φύλο μου είναι πέρα από τον έλεγχό μου. Είμαι διεκδικητικός άνθρωπος και έχω αποφασίσει ότι θα δημιουργώ τις ευκαιρίες μου. Δεν περιμένω τις κατάλληλες συνθήκες ή την κατάλληλη στιγμή, τις διαμορφώνω. Πάντα θα υπάρχει κάτι που είναι εναντίον μας, είτε σύστημα, είτε κατάσταση, είτε συνθήκη. Το θέμα είναι να εναντιώνεσαι σ’αυτό και να προσπαθήσεις μεθοδευμένα και συνειδητά να ξεπεράσεις το όποιο εμπόδιο φρενάρει τη φιλοδοξία σου.”
“Πιστεύω βαθιά στο ότι πρέπει να δημιουργείς τις συνθήκες, τους χώρους και τα περιβάλλοντα εντός των οποίων θέλεις να ζήσεις. Αν το κάνεις αυτό, θα μπορέσεις ν’ανοίξεις την πόρτα και γι’άλλους που δεν είχαν τα δικά σου προνόμια. Θέλω να δώσω το παράδειγμα φτιάχνοντας μόνη μου τον κόσμο στον οποίο θέλω να ζήσω.”
“Οι κυρίαρχες φωνές στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής είναι αντρικές. Ο χώρος κυριαρχείται από λευκούς, στρέιτ άντρες. Η ομάδα αυτή δεν είναι με κανένα τρόπο αντιπροσωπευτική των ανθρώπων που καταναλώνουν τη μουσική αυτή. Όταν εξέδωσα τον τελευταίο μου δίσκο, δέχτηκα πολύ καλές κριτικές.
Παρατήρησα ωστόσο, και το βρήκα ενδιαφέρον, ότι η πλειοψηφία των κριτικών που είχαν σημασία προερχόταν από λευκούς άντρες κριτικούς που αποφασίζουν τι αξίζει και τι όχι στο χώρο.
Μάλιστα, ο χαρακτηρισμός της μουσικής μου ως ‘queer femme black electronic music’ έχει προέλθει ως επί το πλείστον από ανθρώπους που δεν ανήκουν σε καμιά απ’αυτές τις κατηγορίες. Από άποψη φύλου, χρώματος, οικονομικής κατάστασης και σεξουαλικότητας, υπάρχει μεγάλη διάσταση ανάμεσα στο κοινό μου και τους κριτικούς που δίνουν επίσημα αξία στη μουσική μου.”
“Αυτό το γεγονός το θεωρώ οπωσδήποτε άξιο αναφοράς. Αφού αναγνωρίζεις ότι η μουσική μου απευθύνεται σε άλλο κοινό, γιατί είσαι εσύ η κυρίαρχη φωνή στο χώρο της κριτικής της; Μου αρέσει που λένε καλά πράγματα για μένα αλλά θα ήθελα το δημογραφικό που γράφει και μιλάει για τη μουσική μου να ταυτίζεται με το δημογραφικό που όντως με ακούει. Δεν θα έλεγα ακριβώς ότι μ’ενοχλεί αλλά παρατηρώ με έκπληξη πόσο χώρο έχουν αυτοί οι άντρες, πόσο σοβαρά παίρνουν την γνώμη τους και πόσο μεγάλες είναι οι πλατφόρμες τους. Ξέρω τόσες πολλές μαύρες και άσπρες γυναίκες παραγωγούς, γυναίκες μουσικούς, γυναίκες djs κι όμως, η ηλεκτρονική μουσική παραμένει λευκός κι αρσενικός χώρος.
Όσο πιο πολύ μιλάμε γι’αυτό, τόσο περισσότεροι άνθρωποι θ’αναρωτηθούν γιατί. Στην εποχή που είμαστε, αυτός ο ελιτισμός μου φαίνεται περιττός.
Ακριβώς επειδή ισχύουν όλ’αυτά κι ακριβώς επειδή αυτές οι κυρίαρχες ανδρικές φωνές διαμορφώνουν τις προσδοκίες του κοινού θεωρώ τόσο σημαντικό το να μην ανταποκρίνομαι σ’αυτές.”
Ποσα χρόνια πιστεύεις ότι θα πάρει ν’αλλάξει αυτό που περιγράφεις;
Πολλά. Ο λόγος είναι ότι οι κριτικοί, οι σχολιαστές και γενικά όσοι βιοπορίζονται από το να λένε τη γνώμη τους για την τέχνη που παράγεται, δεν ξέρουν να κάνουν κάτι άλλο. Δεν φτιάχνουν μουσική, δεν παίζουν μουσική, δεν ραπάρουν, δεν τραγουδάνε. Θα κάνουν τα πάντα για να υπερασπιστούν το status τους επειδή ξέρουν ότι αν το χάσουν δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνουν. Εγώ και όσοι είναι σαν εμένα, έχουμε εναλλακτικές γιατί εμείς είμαστε η πηγή της δημιουργίας. Αυτοί που γράφουν για μας πρέπει να κρατήσουν την εξουσία τους γιατί χωρίς αυτή δεν έχουν δημιουργική διέξοδο. Το λοκντάουν επιβεβαίωσε αυτή μου την εντύπωση. Βρήκα χρόνο να σκεφτώ, να οραματιστώ, να πειραματιστώ, βρήκα χρόνο να δημιουργήσω καινούργιο ήχο και ν’αποτυπώσω μουσικά τις ιδέες μου. Η στασιμότητα δεν επηρέασε τη δημιουργία μου. Πόσοι κριτικοί νιώθουν έτσι;
COVID-19
“Έχω συνηθίσει τόσο πολύ να είμαι μέσα που αμφιβάλλω ότι θα έχω όρεξη να βγω όταν μας αφήσουν. Είμαι απ’τους τυχερούς. Δεν έχω δει ιδιαίτερα την οικογένειά μου φέτος αλλά την έχω δει. Κανείς απ’την οικογένειά μου δεν έχει κινδυνέψει. Είχα χρόνο να δουλέψω πάνω στα projects μου και ειλικρινά χρειαζόμουν ένα διάλειμμα απ’τα lives.”
“Κατά μία έννοια έχω καλωσορίσει την κατάσταση αν και θα ήθελα, τώρα που μιλάμε, να τελειώσει. Αν και μου έχει λείψει πολύ το να ταξιδεύω, σκέφτομαι ότι αν πάω κάπου θα έχω μια μόνιμη αβεβαιότητα. Ίσως αρρωστήσω, ίσως κολλήσω και είμαι ασυμπτωματική προκαλώντας πρόβλημα στους οικείους και τους συνεργάτες μου, ίσως κλείσουν τα σύνορα. Θα μου άρεσε να ξανανιώσω βεβαιότητα.”
Σκέψεις για το μέλλον
Τι έχεις μάθει τελευταία που σ’έχει ιντριγκάρει;
Το cgi και η εικονική πραγματικότητα μ’ενδιέφεραν ανέκαθεν και τώρα κατάφερα να τα προσαρτήσω στον ήχο μου. Λάτρεψα την τριβή με τεχνολογίες που δεν ξέρω και μίλησα πολύ με ανθρώπους που μ’ έκαναν να καταλάβω πώς λειτουργούν και πώς μπορούν να μ’εξυπηρετήσουν. Έχουμε τόσα πολλά εργαλεία πια, είναι συναρπαστικό. Έχουμε εξελιχθεί τρομερά από τότε που το μόνο που υπήρχε ήταν η τεχνολογία του green screen. Tώρα πια ξέρω ότι υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος 3d δυνατοτήτων, δημιουργίας avatar, μίξη cgi με ανθρώπινες μορφές, οι εξελίξεις στο gaming ανοίγουν καινούργιες πόρτες στο τι θα συνιστά στο μέλλον ένα video clip. Λατρεύω να βλέπω όλ’αυτά και να σκέφτομαι πώς μπορώ να χρησιμοποιήσω για να υλοποιήσω τις ιδέες μου. Ήμουν ανέκαθεν καλλιτέχνιδα που σκεφτόταν με όρους multimedia, η μονομέρεια δεν ενδιέφερε ποτέ και αυτό που ζω τώρα, με όλες αυτές τις δυνατότητες και τους πιθανούς συνδυασμούς μου φαίνεται φοβερό. Αυτό σκεφτόμουν όταν έπιασα κάμερα στα χέρια μου, αυτό σκεφτόμουν και όταν ασχολήθηκα με τη μουσική. Όσα περισσότερα μέσα έχω για να ζωγραφίσω τις ιδέες μου, τόσο το καλύτερο.
Πού σε βλέπεις τα επόμενα 5 χρόνια;
Δεν ξέρω. Θέλω σίγουρα να συνεχίσω να ταξιδεύω. Θέλω να πειραματιστώ με καινούργιους τρόπους performance. Βέβαια, δεν ξέρω πώς ακριβώς θα γίνει αυτό γιατί με τον ιό έχουν αλλάξει πολλά. Ωστόσο το βλέπω σαν καλό σημάδι, τα πράγματα δεν χρειάζεται να μείνουν ίδια και θα πρέπει να προσαρμοστούμε. Είμαι πρωταθλήτρια σ’ αυτό.
Ο ιός ίσως μου δώσει τη δυνατότητα να προτείνω πολύ καινούργια πράγματα και αυτά να γίνουν δεκτά με λιγότερες αντιστάσεις ακριβώς επειδή αλλάζουν όλα.
Κάθε κομμάτι της μουσικής βιομηχανίας θ’αλλάξει αναγκαστικά από την παραγωγή μουσικής μέχρι τον τρόπο διαφήμισης. Ανυπομονώ να δω πώς θα επαναδιατυπωθεί το σύνολο των πραγμάτων που συνιστούν την μουσική. Πρέπει να εφεύρουμε ένα σωρό πράγματα απ’την αρχή. Απεχθάνομαι να κάνω τα πράγματα με τον τρόπο που τα κάνουν οι άλλοι επομένως τώρα που πρέπει να ξεφύγουμε απ’τις πεπατημένες, περνάω πολύ ωραία. Ελπίζω λοιπόν τα επόμενα πέντε χρόνια να έχω καταφέρει να κάνω εξαιρετικά πρωτότυπα πράγματα.
Φαίνεται να είσαι η ενσάρκωση της φράσης ‘ποτέ μην αφήσεις μια κρίση να πάει χαμένη’
Ναι, είμαι εκατό τοις εκατό σύμφωνη μ’αυτό. (γελάει)
Υπάρχουν συνεργασίες στα σχέδια;
Μ’ενδιαφέρουν καλλιτέχνιδες από διαφορετικά είδη. Η νόρμα στις συνεργασίες είναι να γίνονται με κόσμο απ’το ίδιο είδος για ν’ανοίγεσαι στο κοινό τους. Μπορεί να είναι ωραίο αλλά δεν με διεγείρει εγκεφαλικά. Θα προτιμούσα μια πρόκληση. Θα μου άρεσε να συνεργαστώ με την Kali Uchis. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα, ο χώρος της είναι το rnb/hip hop και νιώθω ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι πολύ ενδιαφέρον μαζί.
Τώρα που ξέρω καλύτερα ποια είμαι, είμαι έτοιμη να συνεργαστώ με πολύ κόσμο.
Τελικές ερωτήσεις
Πιστεύεις ότι το Brexit θα επηρεάσει αρνητικά τους Βρετανούς καλλιτέχνες και τις Βρετανές καλλιτέχνιδες;
Ειλικρινά δεν έχω ιδέα. Είναι σα να βλέπουμε το ίδιο ριάλιτι. Το ότι ζω εδώ δεν σημαίνει ότι ξέρω τι θα γίνει στο επόμενο επεισόδιο.
Για ποιο πράγμα στη ζωή σου νιώθεις περισσότερο περήφανη;
Είμαι πολύ περήφανη για το τελευταίο μου project. Επικοινωνώ τις ιδέες μου ακριβώς όπως τις θέλω. Το αποτύπωμα των ιδεών μου πραγματώθηκε με ειλικρίνεια και πιστεύω ότι το κοινό το εισπράττει αυτό. Περνούν οι μέρες και ξανακοιτάω τα κομμάτια που έχω βγάλει και σκέφτομαι ‘είμαι περήφανη γι’ αυτό’. Είναι στο επίπεδο που θέλω, είπα ό,τι ήθελα να πω, έχει εκτελεστεί με ακρίβεια, είναι σωστό, πώς να το πω. Είναι σα να ζωγραφίζεις κάποια και καθώς συγκρίνεις το σκίτσο με το πρόσωπο να βλέπεις ότι είναι ακριβώς ίδιο. Η μορφή είναι ακριβώς αυτή που ήθελα να είναι. Και φυσικά, πάντα υπάρχει χώρος βελτίωσης. Δεν θ’άλλαζα τίποτα αλλά έμαθα με ποια κομμάτια θέλω ν’ασχοληθώ περισσότερο άρα ξέρω ήδη προς τα πού θέλω να πάω όταν κάνω το επόμενο βήμα.
Ποια θεωρείς ότι είναι τα προτερήματά σου;
Χμ. Έχω κάποια πρόσφατα. Κάποιος μου είπε πρόσφατα ότι μιλάω όμορφα. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό, για το ότι μπορώ να εκφράζω με ακρίβεια το πώς νιώθω και το πώς σκέφτομαι. Οπότε βασικά χαίρομαι που μπορώ να μιλάω. (γελάει) Μου αρέσει το ότι μπορώ να πείθω τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα και να σκέφτονται όπως σκέφτομαι, ακριβώς επειδή μπορώ να εξηγώ με σαφήνεια ό,τι θέλω να εξηγήσω. Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο όταν ο κόσμος σ’ εκλαμβάνει ως αυταρχική. Επίσης είμαι ιδιαίτερα ξεροκέφαλη και μου αρέσει αυτό. Γενικά, νομίζω ότι τα πράγματα που εκτιμώ περισσότερο σε μένα, ο περισσότερος κόσμος τα θεωρεί ελαττώματα. Χμ. (γελάει)
Ποια υπερδύναμη θα ήθελες να έχεις;
Nα διαβάζω το μυαλό των ανθρώπων.
- Η Shygirl έχει εκδώσει τα άλμπουμς ‘Cruel Practice’ και ‘ΑLIAS’. Είναι συνδημιουργός της καλλιτεχνικής κολλεκτίβας NUXXE μαζί με τον Sega Bodega, την CouCou Chloe και την Oklou. Eδώ θα βρεις το insta της.
Εσύ ακολουθείς το Α,ΜΠΑ στο instagram;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
