Το βδέλυγμα. Ένα κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη για τη LIFO

Το βδέλυγμα. Ένα κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη για τη LIFO Facebook Twitter
Ο λαός αυτός πρέπει να τιμωρηθεί γι' αυτό που είναι και για όσα διαπράττει. Η τιμωρία του πρέπει να είναι ισοδύναμη με τη βδελυρότητά του: συντριπτική... Πορτρέτο: Στάθης Μαμαλάκης
30

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

Ανήκω σε έναν λαό τον οποίο βδελύσσομαι. Το βδέλυγμα είναι αυτός ο λαός. Ο ελληνικός λαός. Ο ελληνικός λαός είναι ένα βδέλυγμα. Ο λαός αυτός είναι πλέον ικανός και πανέτοιμος για το χειρότερο. Για το χείριστο. Δεν είναι ικανός και πανέτοιμος παρά μόνο γι' αυτό. Επειδή ο ίδιος ανήκει στο χειρότερο. Στο χείριστο. Ο ελληνικός λαός ανήκει οριστικά στο μη περαιτέρω τού χείριστου.


Βρίσκεται σε πλήρη διαθεσιμότητα για να γεννάει μόνο τέρατα. Η γονιμότητά του, η μοναδική την οποία διαθέτει, είναι πλέον προγραμματισμένη γενετικώς και καθηλωμένη αποκλειστικώς στην τερατογένεση. Ο ελληνικός λαός είναι ένα τέρας προορισμένο να γεννάει μόνο τέρατα.

Ο ελληνικός λαός είναι ένας λαός εσωτερικώς κατεστραμμένος, που όλη του η άλλοτε, χαμένη σ' ένα χαμένο παρελθόν δημιουργικότητα επιδίδεται πλέον αποκλειστικά και μόνο σε καταστροφές. Είναι ένας λαός καταστροφικός, ένας λαός καταστροφέας που, ως τέτοιος, αντιστρέφει διαστροφικά τον λόγο υπάρξεως κάθε λαού: την κατοχύρωση τής συνέχειάς του.


Πρόκειται για γενίκευση η οποία, όπως κάθε γενίκευση, θα αδικήσει κατάφωρα κάποιους που πάντα εξαιρούνται ως ελάχιστη μειονότητα, την οποία όμως επιβάλλει η ιστορική στιγμή, η ιστορική κατάσταση, η ιστορική συγκυρία: και οι τρεις αυτές συνισταμένες έχουν υποδειγματικό και καταληκτικό χαρακτήρα. Η αποδεικτική τους δύναμη είναι πανίσχυρη, διαθέτει όλα τα αδιάσειστα πειστήρια μιας απόφανσης όπως η παραπάνω, η οποία δεν παραχωρεί κανένα ελαφρυντικό ώστε να μη θεωρηθεί αυταπόδεικτη.


Ο ελληνικός λαός είναι ένας λαός εσωτερικώς κατεστραμμένος, που όλη του η άλλοτε, χαμένη σ' ένα χαμένο παρελθόν δημιουργικότητα επιδίδεται πλέον αποκλειστικά και μόνο σε καταστροφές. Είναι ένας λαός καταστροφικός, ένας λαός καταστροφέας που, ως τέτοιος, αντιστρέφει διαστροφικά τον λόγο υπάρξεως κάθε λαού: την κατοχύρωση τής συνέχειάς του. Αυτός ο λαός όχι μόνο δεν κατοχυρώνει τη συνέχειά του αλλά προκαλεί ο ίδιος, με την αδίστακτη βαρβαρότητά του και την αυτάρεσκη ανεπάρκειά του, τη μη συνέχειά του, την οριστική διακοπή τής συνέχειάς του, την ιστορική παύση του, τον ολοκληρωτικό τερματισμό του μέσα σε ένα τοπίο από ανθρώπινα ερείπια.


Έχει βγάλει ο ίδιος με τα ίδια του τα χέρια τα μάτια του. Ένας λαός αόμματος που αναπαράγει αόμματους. Λαός τυφλών όπου η τύφλωση δεν έχει αφήσει απρόσβλητη καμία γενιά, κανένα φύλο, καμία τάξη, καμιά ηλικία – διεφθαρμένη ελληνική νεολαία, απερίσκεπτη, κούφια, επιπόλαιη, το χείριστο τού χείριστου, ανακυκλώνει μόνο τα ζοφερά κουσούρια των σπορέων του, αναδεικνύει μόνο την εφιαλτική ψυχική στενότητα εκείνων, ανανεώνει με τον πιο πρωτόγονο, τον πιο κτηνώδη τρόπο –τον τρόπο μη-ανθρώπων των σπηλαίων– τα ενδημικά τους χάλια, την επιδεικτική χυδαιότητα και την πρώιμη διαφθορά τους: με το ένα χέρι κάνουν τον σταυρό τους και με το άλλο, την ίδια στιγμή, σε κλέβουν ή σε δέρνουν.


Είναι καιρός, προ πολλού είναι καιρός, να εξοβελιστούν όλες οι εύφημες διακρίσεις που ανέκαθεν τού αποδίδονται: αυτός ο λαός –μόνον λαϊκιστές, λαοπλάνοι, δημαγωγοί, κολπαδόροι και πολιτικά ψώνια - τον εκτιμούν γλείφοντάς τον στα δημόσια ουρητήρια– είναι ένας λαός αγενής –απρεπής και από κακό σόι–, επιδεκτικός μόνο για την ανάδειξη και την επιβράβευση τού κάκιστου, τού αίσχιστου, τού αποκρουστικού: πώς τα καταφέρνει και καταθέτει ο ίδιος τα αδιάψευστα πειστήρια τής αγένειάς του αναδεικνύοντας και επιβραβεύοντας το αποδεδειγμένα, εξόφθαλμα, κραυγαλέα κάκιστο, το ευτελέστερο δείγμα του ανθρώπινου είδους, όταν καλείται να εκλέξει τους ηγέτες του; Πρόκειται για πρωτοφανές επίτευγμα: να επικροτεί, να υποστηρίζει, ένας λαός το τερατώδες, να χαρίζει τον στέφανο της νίκης με τα λάφυρα τής εξουσίας σ' εκείνους που, με τον δικό τους φενακιστικό αγοραίο τρόπο, τού απέδειξαν ότι, εκλέγοντάς τους, είναι όντως αγενής, όντως χυδαίος, «ένα ντουβάρι». Εδώ, επιβεβαιώνεται η τερατογένεση: οι αναδεικνυόμενοι και επιβραβευμένοι είναι τέρατα εκ τεράτων, βδελυροί ηγέτες βγαλμένοι μέσα από τα βδελυρά έγκατα των βδελυρών οπαδών τους. Η απόλυτη σύμπνοια των βδελυγμάτων, τα αλληλοκαθρεφτιζόμενα εμέσματα.


Ο λαός αυτός πρέπει να τιμωρηθεί γι' αυτό που είναι και για όσα διαπράττει. Η τιμωρία του πρέπει να είναι ισοδύναμη με τη βδελυρότητά του: συντριπτική. Δεν αξίζει κανέναν οίκτο, κανένα έλεος, καμία επιείκεια, καμία κατανόηση, ένας τέτοιος λαός· τού αξίζει το ακριβές αντίτιμο των επιπτώσεων που έχουν οι συνεχώς κλιμακούμενες προς την απόλυτη αηδία επιλογές τής εκτροχιασμένης και συσκοτισμένης νοοτροπίας του, και που η πιο εύγλωττη εικόνα της είναι το παρόν εφιαλτικό σύμπλεγμα ηγεσίας και λαού, σε συμπαγή ταύτιση, δύο πρόσωπα σε ένα, ο Λαοκόων σε σφικτό και φρικτό εναγκαλισμό με το Φίδι.

Πρέπει να επιβληθεί αναφανδόν αυτή η τιμωρία. Θα είναι πράξη αισχύλειας δικαιοσύνης γιατί ο λαός αυτός δεν μαθαίνει, δεν μπορεί να μάθει, από τα λάθη του και από τα λάθη των άλλων. Είναι ήδη γενεσιουργός αιτία μόνο συμφορών, διαφθοράς και ύβρεως, επείγει συνεπώς η αδήριτη ανάγκη να το πληρώσει αυτό, όχι ως χρέος σε δάνεια αλλά ως οφειλή στην ανθρωπότητα.
Η σημερινή τραγωδία διαφέρει από την αρχαία ως προς το ότι τα τραγικά πρόσωπα σ' αυτήν, αντίθετα απ' ό,τι σ' εκείνην, δεν είναι οι πρωταγωνιστές αλλά ο χορός, δηλαδή ο δήμος: αυτός είναι σήμερα το υποκείμενο και συγχρόνως το αντικείμενο τού ολέθρου – από δήμος έγινε δήμιος τού εαυτού του και άλλων. Οι ηγέτες του έχουν δευτερεύουσα σημασία, πρώτον διότι προέρχονται από αυτόν και δεν υφίστανται χωρίς αυτόν, δεύτερον διότι αυτός ο ίδιος, κυρίως όταν τον εξαπατούν και τον εμπαίζουν με τα σκουπίδια των υποσχέσεών τους, εκχωρεί σ' αυτούς την εξουσία με την οποία εν συνεχεία τον χειραγωγούν, δείχνοντάς του αυτό που αισθάνονται γι' αυτόν: περιφρόνηση, προκειμένου να τον κρατούν παντοιοτρόπως αιχμάλωτο τής δικής τους αρχομανίας.


Ο ένοχος, πλέον πασιφανέστατα, δεν είναι άλλος από τον λαό, αυτόν τον πολυκέφαλο δράστη τού οποίου τα ολέθρια λάθη –έτσι θριάμβευσε ο Χίτλερ– είναι ιστορική επιταγή να κριθούν και να καταδικαστούν, χωρίς καμία επιείκεια, με μοναδικό κριτήριο την ωμή αλήθεια – αφού ο ίδιος ο λαός μόνος του βρίσκεται σε παντελή ανικανότητα να το κάνει, τα καταφέρνει τέλεια μόνο στις κομπίνες και στη λαμογιά. Μία δημόσια Νυρεμβέργη με τις αλαλάζουσες μάζες των πλατειών στριμωγμένες τώρα στα εδώλια των σεσημασμένων.


Θα καούν, βέβαια, μαζί με τα ξερά, που είναι τα περισσότερα, και τα χλωρά, που είναι ασυγκρίτως λιγότερα, θα πάρουν τα σκάγια αδιακρίτως όλους, θα συμβεί το «μετά δικαίων και αδίκων», αλλά αυτό είναι το αναπόδραστο τίμημα που θα εξαναγκαστούν να πληρώσουν και όποιοι, εκόντες άκοντες, ανήκουν σ' αυτόν τον τόσο αφειδώς αλλά και τόσο λανθασμένα, τόσο παραπλανητικά, παινεμένο λαό.


Τώρα, αυτός ο λαός, απογυμνωμένος συλλήβδην από όλα τα χιλιόχρονα μαλάματα και τάματα με τα οποία τον έχουν φορτώσει και συγκαλύψει, ακάλυπτος από όλα τα ειδυλλιακά τερτίπια και τις ιδεοληπτικές μπαρούφες, από τα παραδοσιακά ψεύδη που υπήρξαν μέχρι τώρα η δήθεν αλήθεια του, αποκαλύπτει στα μάτια και εκείνων που τον γνώριζαν απ' την καλή και εκείνων που τώρα τον ανακαλύπτουν απ' την ανάποδη, το γνήσιον της ανορθόγραφης υπογραφής του.


Απεταξάμην!

Διάφορα
30

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

20 σχόλια
Τι είναι ένας λαός; Υποθέτει κανείς ότι ο «ελληνικός λαός» στον οποίο αναφέρεστε θα πρέπει να είναι οι πολίτες του σύγχρονου ελληνικού κράτους – αλλά σε αυτήν την περίπτωση προς τί η αναφορά σε χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του ή στην πολυθρύλητη «συνέχεια»; Πιο πολύ στο ιδεολόγημα του «ελληνικού έθνους» αντιστοιχεί το «βδέλυγμά» σας. Οπότε στο κεφάλι σας είναι ούτως ή άλλως, και μπορείτε όσο θέλετε να το τιμωρήσετε. Αντιθέτως, οι πολίτες αυτής της χώρας είναι πραγματικοί άνθρωποι, που υποφέρουν πραγματικά. Και ένα τέτοιο κείμενο λειτουργεί ως νομιμοποίηση αυτής της συνθήκης
Μπορεί και να 'ναι έτσι. Ή, μάλλον, έτσι είναι. Αλλά πες μας, κύριε Δημητριάδη, ποιος είναι αυτός ο λαός στον δυτικό ή ανατολικό κόσμο, που δεν είναι σ' αυτή την κατάσταση. Ποιον λαό έχουμε να πάρουμε ως παράδειγμα, ποιον να μιμηθούμε σε τελική ανάλυση, εάν δεν μπορούμε να βρούμε μόνοι τον τρόπο της σωτηρίας μας. Και κυρίως πες μας, κύριε Δημητριάδη, ποιος έφταιξε γι' αυτό συγκεκριμένα, ποια μερίδα αυτού του λαού είναι περισσότερο υπεύθυνη για την κατάντια μας και την παρακμή που περιγράφεις. Δεν μπορεί να ευθύνονται όλοι στον ίδιο βαθμό, γιατί τότε δεν ευθύνεται κανείς. Με λίγα λόγια, ποιον να στείλουμε στην πυρά, να αρχίσει η κάθαρση. Γιατί, αν δεν μας το πεις, η φωνή σου δε θα είναι τίποτε παραπάνω από άλλη μια φωνή ιατροδικαστή που εξετάζει το πτώμα. Κι έχουμε πολλούς από δαύτους, που η μόνη τους δουλειά είναι η διάγνωση του θανάτου του θύματος, τα πιθανά του αίτια και πότε η γιατρειά του ασθενή. Πριν μας το πεις Εσύ , κύριε Δ., θα σου το πω εγώ, με το "ε" μικρό. Τι κάνατε όλοι σας, που υποτίθεται και την διορατικότητα είχατε και τα προσόντα και τα εργαλεία, αλλά και την υποχρέωση -για να μη πω το καθήκον- για να μη μας αφήσετε να καταντήσουμε έτσι; Έπρεπε να είστε γιατροί της κοινωνίας και καταντήσατε ιατροδικαστές και προδότες. Αντί για τον ρόλο του Προμηθέα, παίξατε τον Εφιάλτη (τον Ευρύδημο, όχι τον Αθηναίο). Τι κάνατε εσείς, οι σοφοί, η αφρόκρεμα της κοινωνίας, για να αποτρέψετε την κατρακύλα μας;ΤΙΠΟΤΑ.Ή, μάλλον, κάνατε το αντίθετο από αυτό που έπρεπε. Βολευτήκατε στα γραφεία σας, στις πανεπιστημιακές σας έδρες, στα τηλεοπτικά σας κανάλια, στις εφημερίδες σας, στα συνέδριά σας, στα Παρίσια σας, παραγάγατε ασυναρτησίες και αναπαραγάγατε τα τετριμμένα κλέβοντας από την αίγλη των προγόνων σας. Εξασφαλίσατε για τον εαυτό σας το απυρόβλητο και το άσυλο. Μπορεί κάποιος να έκανε κάτι διαφορετικό, δεν ακούστηκε όμως, γιατί δεν είχε το θάρρος να το πει πιο φωναχτά. Στην πυρά λοιπόν κι αυτός, ο δειλός. Και τα ξερά και τα χλωρά. Γενικεύω γιατί και Εσύ το έκανες. Αφήσατε τον τρόπο ζωής μας να γίνει life style, το θέατρο να γίνει επιθεώρηση, η ποίηση εμβατήριο και τσιφτετέλι, το βιβλίο τσελεμεντές, η εγκυκλοπαίδεια να μείνει στο ράφι, η ζωγραφική να γίνει εκλογική αφίσα. Αφήσατε οι εφημερίδες να κιτρινίσουν, τα ΜΜΕ να μας κάνουν πλύση εγκέφαλου χωρίς τον δικό σας αντίλογο, το γυάλινο κουτί να μας αποβλακώνει και το διαδίκτυο, αντί να συμπληρώνει, να αντικαθιστά κάθε γνώση, μέχρι και αυτή του έρωτα. Δεν αντιδρούσατε όταν μας περιόριζαν στη λατρεία του παλιού γιατί δεν ξέρατε να φέρετε το νέο, δεν μας βοηθήσατε να βγάλουμε το φέσι και το τσαρούχι, χωρίς να τα ξεχνάμε βέβαια. Κι αυτούς που αναζητούσαν το Πνεύμα τους αφήσατε να προσκυνούν τα βυζαντινά ράσα. Μ' αυτά και μ' αυτά, μας αφήσατε να γίνουμε λύκοι και γουρούνια και τώρα μας καταδικάζετε. Και δίκιο έχετε. Εσείς δε μας προστατεύσατε, εσείς δε μας θεραπεύσατε, εσείς μας καταντήσατε έτσι. Εσείς μας οδηγήσατε εδώ. Εσείς πρέπει πρώτοι να πληρώσετε. Ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι κεφαλαιούχοι, ούτε ο φοροφυγάς μανάβης, ούτε ο κλέφτης δημόσιος υπάλληλος. Εσείς, οι σοφοί, οι κλεισμένοι στο καβούκι σας, οι διανοούμενοι, χωνεμένοι από το σύστημα και τις υπηρεσίες του. Εσείς, που εκπέμπετε οσμές σαν προϊόν χώνεψης. Στην πυρά, με σας πρώτους και μας ύστερα.Αν καούμε όλοι, μπορεί στις στάχτες κάτι να φανεί.Η μόνη παρηγοριά -οι άλλοι είναι ίδιοι. Μπορεί και χειρότεροι.
Γιατί δεν πάτε ν΄αυτομαστιγωθείτε στην Πλατεία Συντάγματος; Έτσι θα ξεκινήσετε μια νέα σταδιοδρομία ως εικαστικός περφόρμερ, μετά τα υπέροχα θεατρικά σας τα οποία σκηνοθέτησαν μέλη και εξέχοντα δείγματα του λαού - βδελύγματος. Και μπορείτε να πάτε να ζήσετε κι αλλου!
ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ...Ξεκινήσαμε με έναν μέλανα ζωμόκι ένα «μολών λαβέ»·φθάσαμε αισίως στο «εν τούτω νίκα»και σε μιαν Αγιά Σοφιά·προχωρήσαμε σ’ ένα «ελευθερία ή θάνατος»με ένα τσίπουρο κι ένα ξερίχι·ανεβήκαμε σ’ ένα «όχι» και σ’ ένα «αέρα!»με κρυοπαγήματα πυρπολούμενου στήθους·ξελαρυγγιαστήκαμε φωνάζοντας«ψωμί παιδεία, ελευθερία»,για να καβαληκέψουμε, επί τέλους!ένα αστραφτερό καλάμιδιπλού διαφορικού ελληναράδικο,φιλοσοφούντες φραπεστί,ρεβόμενοι αστακομακαρονάδακαι τιραμισού πατροπαράδοτο,ώσπου να προσγειωθούμε – Oh Mon Dieu!σε ένα «Ότι έχετε ευχαρίστηση».
ΟΧΙ.Καιρός να κοιτάμε μόνο εμάς.Όχι σε σύγκριση με τους άλλους, να διανθίζουμε τη μιζέρια μας και να εξιλεώνουμε τις ψεύτικες ελπίδες που επιλέγουμε!....Και να είμαστε έτοιμοι να αυτοεαναιρεθούμε.Κάθε φορά.Δ
ΑΣ ΤΟ ΔΟΥΜΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ COLLATERAL THINKINGΜΗΠΩΣ ΤΟ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΤΟ ΕΓΡΑΦΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, ΒΑΘΕΙΑ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΑΥΤΟ ....ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΝΤΩΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ..... ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΗ ΚΑΤΗΦΟΡΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΒΑΣΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΜΙΑΣ ΕΣΤΩ ΤΥΠΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ. Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ....ΜΙΑΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΙΔΕΑΣ.....ΕΝΟΣ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΥ ΕΦΗΒΙΚΟΥ ΕΡΩΤΑ......
Παρα το δημοσιευμενο εργο σου μονο υπερφιαλος δειχνεις με το παραπανω κειμενο.Βαζεις και την προσποιητη φραση ξερα-χλωρα να κρατας τα 'μποσικα' με καποιους 'δυνατους' και τελος.Πες εσυ σοφε και περισπουδαστε ΚΡΙΤΗ ΕΣΥ τι εχεις κανει να σταματησεις αυτο τον κατηφορο;Τιποτε ΑΠΟΛΥΤΩΣ. Κλεισμενος στο κλουβακι χωρις φως, του δηθεν στοχαστη,βολεμενος στην δηθεν κουλτουριαρικη ζωη σου ΔΕΝ εχεις δωσει ΚΑΝΕΝΑ αγωνα γι'αυτον τον τοπο.Ασε λοιπον τις κουφιες θυμοσοφιες και βγες αν μπορεις πλεον να βγεις απο το σκοτεινο κλουβακι σου να ΔΕΙΣ οτι δεν ειναι ακριβως ασπρο-μαυρο
Γιατι τοσο αρνητισμος και μηδενισμος; δεν μπορω να καταλαβω. Ποσο χωρο θελει καποιος για να εκφρασει την δυσαρεσκεια του και για ποσο χρονο; Γιατι απο την φυση του ο ανθρωπος καποια στιγμη μεσα απο τα ασχημα πραγματα και τα δυσαρεστα,θα ψαξει να βρει το φως. Αναγγενηση,διαφωτισμος,επαναστασεις μετικα παραδειγματα.Αν δεν αγαπας την χωρα σου γυρνα την πλατη και μην ασχολεισαι,διαφορετικα κανε κατι για το καλο της,προσπαθησε να βοηθησεις. Και μαλιστα ο ιδιος ο συγγραφεας εχει στα χερια του ενα σημαντικο οπλο,την πενα. Θα μπορουσε να επηρεασει θετικα αυτον τον "ενοχο,ανικανο λαο!" μεσα απο βιβλια. Μεσα απο κειμενα,διαλεξεις. Μεσα απο την νεολαια. Καλοδεχουμενη η κριτικη,αλλα δεν φτανει αν ειναι μονο στεγνη ή υβρεις.Απο που συμπαιρενει ο κυριος Δημητριαδης πως τα "ξερα" σε αυτην την χωρα ειναι περισσοτερα απο τα "χλωρα"; Γιατι να καουν κοντα τους και τα "χλωρα"; Ποσο ετοιμα ειναι να θυσιαστουν;Τι ανθρωπος επιθυμει να "τιμωρηθει ο λαος (επομενως και τα παιδια) χωρις κανενα ελεος"; Δεν γνωριζω τον κυριο Δημητριαδη αλλα το παραπανω κειμενο ειναι ακραιο,σχεδον...Μια χαρα δεχομαι την αληθεια,τα λαθη μας,τις ευθυνες μας σαν λαος και αλλα τοσα, ομως ενα τετοιο αρνητικο κειμενο,με βαρυς χαρακτηρισμους με υπονοουμενα και καθολου εξηγησεις και αναλυσεις δεν με αγγιζει. Μια χαρα αναγνωριζω και τα "λαθη" των ανωτερων πολιτικων και δεν θα παρω εγω την ευθυνη αν βγηκαν σκαρτοι.Προσφατα γραφτηκε ενα ομορφο αρθρο στους ΝYT για τους φτωχους,δοκιμασνενους Ελληνες και την αξιεπαινη,αξιοπρεπη σταση τους απεναντι στους προσφυγες σε αντιθεση με αλλα κρατη.Υπαρχει "πνευματικη υγεια" σε αυτην τη χωρα και εκει πρεπει να εστιασουμε. Ελπιζω πως θα βρουμε τον δρομο μας.Δεν φτανει να εχεις καθαρες πολεις, δρομους και οργανωμενη ζωη, θα πρεπει να εισαι πανω απ'ολα ανθρωπος. Αν τα εχεις και τα δυο,καλυτερα ακομα. Νομιζω πως το μεγαλυτερο ελλατωμα των Ελληνων(οχι ολων) ειναι το συμπλεγμα κατωτεροτητας που τους κατεχει.
Ώπα ρε φίλε, όλο ο λαός τιμωρείται σ'ολο το φάσμα της ιστορίας και δη της νεοελληνικής. Και αυτό γίνεται και σήμερα, πόσο χειρότερα πρέπει να τιμωρηθεί δηλαδή και από ποιόν(;). Λίγη είναι η τιμωρία των καταστάσεων, της εποχής...(;) Τι δηλαδή, να γινόταν κι έδω της Συρίας(;), αυτό εννοεί ο ποιητής περι τιμωρίας(;). Και όσον αφορά το παρελθόν..., ναι όταν δώσεις σε ένα πεινασμένο παιδί σοκολάτα θα την πάρει κι έτσι και έγινε... όμως δεν είχαμεε και δεν φροντίσαμε να έχουμε κι άλλες πολλές σοκαλάτες στο ψυγείο και από την πείνα φάγαμε την μια και μοναδική γρήγορα και λαίμαργα και τώρα μείναμε χωρίς σοκολάτα :(
ο λαος τιμωρειται απο αυτους που ψηφιζει και την λιτοτητα που ακολουθει η οποια ειναι παραγωγο της σοκολατας που λες μονο που φαγαμε την σοκολατα αλλα δεν ειχαμε εξασφαλησει το βασικο γευμα και δεν ειμασταν πεινασμενοι ματαιοδοξος λαος ειμαστε βλεπε ακριβα σπιτια,αμαξια,κινητα,κ.α γενικως απλωναμε το χερι μας εκει που δεν φταναμε το αρθρο του Δημητριαδη απλως θελει να μας ταρακουνησει να αποκτησουμε αυτογνωσια και αν μπορουμε να αλλαξουμε προς το καλητερο
Όχι φίλε διαφωνώ φτώχεια υπήρχε και πέσαμε σαν λυμασμένοι όπως και γινεται σε αυτές τις περιπτώσεις απλά εμείς το παραχεσαμε και γίαυτο φέρουμε ευθύνη. Το άρθρο εγώ προσωπικά το κρίνω υπερβολή.
Εχοντας εργασθει πολλα χρονια σε "δυτικες" χωρες ειχα επισημανει αρκετους λογους οι οποιοι με εκαναν να αισθανομαι μαλλον "αβολα" που ειμαι ελληνας.Η,μαλλον,νεοελληνας.Απο σημερα προσετεθη ενας σοβαρος λογος ο οποιος με κανει πλεον να αισθανομαι ασχημα που ειμαι ελληνας.Πολυ ασχημα.Ειμαι συμπατριωτης του κ.Δημητρη Δημητριαδη.Δεν μπορω,βεβαια, να κανω κατι γι αυτο,περαν του να επισημανω οτι κανει μια,και μονον μια,σωστη διαπιστωση.Οτι ο τοπος αυτος διαθετει αρκετα "βδελυγματα".Και το να τα εντοπιζει κανεις ειναι χρησιμο.Καλο θα ηταν,βεβαια,να ξεκινησει την σχετικη ερευνα του κοιταζοντας προσεκτικα τον καθρεφτη του.
Oτι πιό σπουδαίο έχω διαβάσει !!!!!! Πηγή: www.lifo.grΣτάσου Μάρω, τώρα (ίσως) αναιρέσεις...Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον,Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότεςόνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον;ή ζώμεν ημείς, του βίου τεθνηκότος;Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς, 4ος αιών μΧ, ταπηροκτανιώσας για την εξαφάνιση του ελληνισμού, την εποχή που ο μονοθεισμός και οι μοναρχικοί λατινόπληκτοι καισαρόδουλοι χριστιανολάγνοι "κυριάρχησαν"...
Ναι, τρομερή αυτογνωσία. Τον ΔΔ περιμέναμε να μας φωτίσει. Πάντως, σε αντίθεση με την τίμια Γερμανία, εδώ νόμος που επιτρέπει το σεξ με ζώα δεν έχει περάσει (ακόμη).Επίσης, ισχύουν οι νόμοι που τιμωρούν τους φοροφυγάδες, τους μεγαλοαπατεώνες, τους δωσιλόγους πολιτικούς. Απλώς ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ. Ποίος φταίει γι' αυτό;;; Ο ΔΔ δεν μας λέει λέξη επ' αυτού.Ποίος έστρεψε τους πολίτες στο να ζητιανεύουν μίζερες θεσούλες στο Δημόσιο; Ποίος απεδόμησε σταδιακά την παραγωγή της χώρας -γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία, βιομηχανία- από το 1974 και κυρίως το 1981 και μετά;;; Σίγουρα όχι οι απλοί πολίτες, που εγκαλούνται σ' αυτό το άρθρο.Το φρικιαστικό όμως είναι ότι ο ΔΔ (κι εσείς μαζί) δεν ενοχλείται που θα την πληρώσουν και αθώοι. Παρηγοριέται με το ότι θα είναι λίγοι. Άσε που τους μέμφεται που δέχθηκαν να ανήκουν σ' αυτόν τον "παραπλανητικά παινεμένο" λαό.Ξεχειλίζετε -εσείς και ο ΔΔ- από εντιμότητα και ανθρωπισμό.
"Ο λαός αυτός πρέπει να τιμωρηθεί" Από ποιον; "Πρέπει να επιβληθεί αναφανδόν αυτή η τιμωρία"Από ποιον και με ποιο δικαίωμα; Ποιος αποφασίζει κ. Δημητριάδη; Εσείς; Η "θεία δίκη"; Και σε περίπτωση που δεν καταλάβατε οι γενικόλογες αυτές απόψεις (όλοι ένοχοι και αθώοι στην πυρά) παραπέμπουν οι ίδιες στο τέρας του φασισμού.
Θυμάμαι που έλεγε σε παλιότερη συνέντευξη να εφορμήσει ο λαός στο κοινοβούλιο και να τους σφάξει όλους. Σίγουρα η οργή και η απελπισία για την Ελλάδα έχουν εμπνεύσει στον Δημητριάδη σημαντικά έργα ("Πεθαίνω σαν χώρα" κτλ.), αλλά ό,τι μπορεί να λειτουργήσει ως τέχνη δεν μπορεί απαραίτητα να λειτουργήσει ως κριτικός λόγος. Κάποτε μάλιστα μοιάζει με σκέτο παραλήρημα.