Δικαιολογίες για να μην κόψουμε το κάπνισμα...

Δικαιολογίες για να μην κόψουμε το κάπνισμα... Facebook Twitter
0

«Ακόμα να το κόψεις το κάπνισμα, ρε;» λεγόταν το άρθρο του Δημήτρη Πολιτάκη και οι αντιδράσεις πολλές και διάφορες.

«Μπροστά σε αυτά που τρώμε και πίνουμε (είτε νομίζουμε ότι είναι υγιεινά είτε όχι), το τσιγάρο μοιάζει "αθώο"» σχολίασε ο/η pelekanada. «Επιτρέψτε μου την πρόβλεψη ότι το επόμενο μεγάλο σκάνδαλο θα είναι το διατροφικό».

Ο still_dreaming απάντησε σχετικά: «Όσες συνέπειες και να έχει η κακή διατροφή (που ναι, είναι σημαντικές), το τσιγάρο σε καμία περίπτωση δεν μοιάζει "αθώο". Είναι δεδομένη η επικινδυνότητά του τόσο για τους ίδιους τους καπνιστές όσο και για τους υπόλοιπους που εισπνέουν τον καπνό. Το ότι υπάρχουν κι άλλοι κίνδυνοι δεν σημαίνει ότι το τσιγάρο δεν βλάπτει και τόσο».

Στον αρχικό σχολιαστή απάντησε και ο ΚΚΝΖ: «Με αυτήν τη λογική, φίλε μου, ας αρχίσουμε να πίνουμε μισό μπουκάλι ουίσκι κάθε βράδυ, εδώ τρώμε μόνο σκουπίδια. Ας κουμπώνουμε και 2-3 Xanax. Τι είναι μπροστά στο διατροφικό σκάνδαλο που έρχεται; Αν θες (σοβαρά) τη γνώμη μου, αποφεύγεις με παιδικές δικαιολογίες να δεις τη λέξη "καρκίνος" λόγω τσιγάρου. Γκούγκλαρε από περιέργεια και δες πόσοι θάνατοι προέρχονται κάθε χρόνο από το τσιγάρο που μπορείς να ελέγχεις. Εκτός κι αν είσαι της λογικής "έλα, μωρέ, όλοι μας κάποτε θα πεθάνουμε", οπότε πάω πάσο».

☛ Η Ναταλί Χατζηαντωνίου έγραψε για γραφικούς πολιτικούς με αφορμή τη Ραχήλ Μακρή στο άρθρο της «Ό,τι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με... πλάκα».

«Καταρχάς, δεν θα έβαζα το Ποτάμι στην ίδια κατηγορία με Τζήμερο, Κωνσταντοπούλου και Μακρή» σχολίασε ο/η ΕΛΠΟ. «Άλλο η πολιτική αδυναμία και οι λανθασμένες κινήσεις και άλλο η πολιτική χυδαιότητα και βαναυσότητα. Κατά τα άλλα, νομίζω ότι τα τελευταία σαράντα χρόνια επικράτησε σταδιακά στην πολιτική μας ζωή το "φαίνεσθαι" και όχι το "είναι". Και αυτό συνέβη γιατί και κοινωνικά-οικονομικά συνέβη το ίδιο για πολλούς, αφού οι συνθήκες το ευνοούσαν. Νομίζω πως οι περισσότεροι εξηντάρηδες καταλαβαίνουν γιατί το λέω. Μόνο που το "φαίνεσθαι" έχει τίμημα. Μοιραία γίνεται η κοινωνία πιο ρηχή, χωρίς κριτική σκέψη και αισθητική. Κι έτσι φτάνουμε στο επίπεδο των πολιτικών που δημιουργούν τα shows. Στη ρηχή κοινωνία απευθύνονται αυτοί και σε αυτό το επίπεδο θέλουν να μείνει, για να είναι χειραγωγήσιμη. Πρέπει να γυρίσουμε στην οξύνοια που είχαν οι παππούδες μας και ας μην είχαν ακαδημαϊκή μόρφωση. Να μην "τσιμπάμε"».

«Συνέβησαν δύο πράγματα» πρόσθεσε το σαλιγκάρι. «Πρώτον, αυτοί που ήρθαν δεν ήταν το νέο αλλά το παλιό, μεταμφιεσμένο σε νέο. Δεύτερον, ο κόσμος (εμείς δηλαδή) δεν θέλει το νέο (το νέο το βρίζει, το στιγματίζει, το χαρακτηρίζει καπιταλιστικό, το φτύνει), αλλά θέλει το παλιό μεταμφιεσμένο σε νέο, με καλύτερη φορεσιά δηλαδή. Αυτό που έγινε και είναι η μείξη των δύο αυτών πραγμάτων είναι αυτό που ζούμε σήμερα. Δηλαδή κανείς να μην καταλαβαίνει γιατί και πώς. Κανονικά, όλοι θα έπρεπε να ξέρουμε ήδη και το γιατί και το πώς».

Τέλος, ο Metathron έγραψε: «Ωραίο άρθρο, αλλά κρίμα που μένει μόνο στην (ορθή, κατά τη γνώμη μου) παρατήρηση και στο ερώτημα δεν προσφέρει μια απάντηση (έστω ως αφορμή συζήτησης). Θα έλεγα πως φταίει, ανάμεσα σε άλλα, η medi-οποίηση της πολιτικής. Τα πάντα για το "φαίνεσθαι", η πολιτική είναι απλώς ένα show. Όλα αυτά τα tweets του Τζήμερου, τα επικοινωνιακά τρικ του Ποταμιού, οι γραφικότητες της Κωνσταντοπούλου και της Μακρή είναι κενές χειρονομίες, τις περισσότερες φορές καταδικαστέες. Δεν είναι δύσκολο για κάποιον που κατακλύζεται από πληροφορίες να καταλάβει πως όση δημιουργική δύναμη είχαν όλοι αυτοί (και μαζί οι Συριζαίοι και οι Νεοδημοκράτες) αναλώθηκε σε μια κενή επικοινωνιακή πολιτική. Φταίνε μόνο αυτοί; Όχι, φταίει και ο ψηφοφόρος. Όταν αντιμετωπίζεις την πολιτική του τόπου όπως αντιμετωπίζεις το "Survivor", λογικό είναι πως καθετί νέο θα παρακμάζει γρήγορα ή θα αποδεικνύεται πως ήταν χαλασμένο, ξαναζεσταμένο φαγητό. Όταν ψηφίζεις Χρυσή Αυγή ως αντίδραση, χωρίς να σκέφτεσαι πώς ένας αγράμματος τραμπούκος θα μπορέσει να διαχειριστεί την πολυπλοκότητα της οικονομίας, τότε η ίδια η κοινωνία πάσχει και απλώς ο Τζήμερος και η Ζωή είναι ο καθρέφτης μας».

☛ Για το «Πώς μπορεί να αλλάξει η Αθήνα με 6 προτάσεις μικρής κλίμακας» έγραψε ο Δημήτρης Κυριαζής και ο αναγνώστης με το ψευδώνυμο St Beijinger σχολίασε: «Την τελευταία πρόταση περί ενοποίησης των ακάλυπτων την έχω ξαναδεί, δεν ξέρω αν ήταν από τους ίδιους. Θεωρητικά, είναι μια πολύ καλή ιδέα, πρακτικά όμως δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, αν περιμένουμε από τους ιδιοκτήτες να το αναλάβουν. Εδώ πρέπει να νομοθετηθεί από το κράτος και να είναι μια κίνηση που να αναλαμβάνει ο δήμος. Υπάρχει, όμως, και ένας λαβύρινθος από νομικά θέματα, ιδιοκτησιακά και πολεοδομικά, που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη. Ζήσε Μάη μου!».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Feedback
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ