—Τι ακριβώς έχει συμβεί με τη νέα limited συλλογή Sneakers του οίκου Balenciaga;
Σύμφωνα με τον οίκο μόδας, χθες, λανσαρίστηκε η νέα limited συλλογή sneakers, η οποία κατά ανακοίνωση του brand αποτελεί «ένα επικαιροποιημένο (!) κλασικό σχέδιο που ερμηνεύει τον αθλητικό χαρακτήρα της mid-century εποχής (σ.σ.: τo Mid-Century στιλ πρακτικά περιγράφει μια αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική εποχή που εκτείνεται από τη δεκαετία του 1930 έως τη δεκαετία του 1960) και τη διαχρονική καθημερινή ένδυση σε μαύρο, άσπρο και κόκκινο. Τα παπούτσια είναι επενδεδυμένα με λευκή, λαστιχένια σόλα, φθαρμένο ύφασμα και τραχιά τελειώματα, προσεγγίζοντας την αίσθηση του χρησιμοποιημένου”.
—Μα, εδώ δεν μιλάμε απλώς για χρησιμοποιημένα / φορεμένα / απλώς ταλαιπωρημένα παπούτσια. Μιλάμε για κατεστραμμένα…
Ναι, όντως. Ο fashion editor – casting director Leopold Duchemin οραματίστηκε τα παπούτσια αυτής της συλλογής, τα “Paris Sneakers” ως παπούτσια προορισμένα να τα φοράει κάποιος για μια ζωή (sic).
—Μάλιστα. Και η τιμή τους;
Δεν γνωρίζουμε ακόμη. Το μόνο που έχει γίνει γνωστό είναι ότι η περιορισμένων ζευγαριών συλλογή (μόλις 100) κυκλοφόρησε στην Ευρώπη χθες, στα καταστήματα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και της Μέσης Ανατολής θα κυκλοφορήσουν στις 16 Μαΐου και στην Ιαπωνία στις 23.
Update: Η “τιμούλα” κλείδωσε στα 1850 δολάρια. Το ζεύγος. Όχι το κάθε παπούτσι ξεχωριστά. Πάλι καλά.
—Οι πρώτες αντιδράσεις;
Δεν τις λες ακριβώς καλές. Στον λογαριασμό Instagram του Business of Fashion ο πρώτος κιόλας σχολιαστής παρατηρεί ο αείμνηστος Cristobal Balenciaga, αν ήταν ζωντανός και αντίκριζε αυτό το κακούργημα, πολύ ευχαρίστως θα αυτοκτονούσε. Βέβαια, υπάρχουν και βαθύτεροι προβληματισμοί που εξηγούν ότι ο οίκος πολυτελών ειδών “δανείζεται” ένα σήμα – κατατεθέν της ακραίας φτώχειας για να γεμίσει με χρυσό τα ταμεία του για ακόμα μία φορά. Υπάρχει σαφές point εδώ και αν το brand παίρνει άριστα στο μάρκετινγκ, ωστόσο, σε ζητήματα κοινωνικής ευαισθησίας και λοιπών συνδηλώσεων δεν τα πάει ακριβώς σπουδαία. Και φυσικά υπάρχουν και όσοι υπερασπίζονται την ουσία του οίκου: ότι δηλαδή όντως δημιούργησε ένα ακριβό μεν προϊόν, που ωστόσο ανθίσταται στο fast fashion, προορισμένο “να ζήσει μια ζωή” (όπως ευαγγελίζεται η καμπάνια).
—Ιδρώνει το αυτί των ανθρώπων που τρέχουν αυτή την καμπάνια;
Καθόλου. Τίποτα. Ούτε λίγο. Δεν είναι η πρώτη φορά που σχεδιάζουν αμφιλεγόμενα προϊόντα και ποντάρουν στην πρόκληση, γνωρίζοντας ότι οι πλούσιοι και πιστοί πελάτες του Οίκου θα ακολουθούσαν παντού, όσο υψηλό κι αν ήταν το τίμημα. Με λίγα λόγια, δεν πολυνοιάζει αν το μυαλό των περισσότερων ανθρώπων αντικρίζοντας αυτό το θέαμα έτρεχε σε άστεγους και αβοήθητους ανθρώπους των δρόμων. Υπάρχει μία αποστολή που πρέπει να υπηρετηθεί εδώ και αυτό συμβαίνει. Τελεία.
—Τώρα, όντως, έτσι θα πωλούνται αυτά τα παπούτσια;
Θα ήταν τεράστιο karma αν συνέβαινε αυτό. Αλλά το τραβηγμένο από… κορδόνια και σόλες αποτέλεσμα, προτιμήθηκε ακριβώς για να τραβήξει την προσοχή του κοινού. Και φυσικά στόχος επετεύχθη. Όσο εμείς συζητάμε για το μαύρο χάλι, για το ανήθικο μάρκετινγκ που εμπνέεται από τους άπορους των δρόμων και της αστεγίας, ξεχνιέται το θέμα της τιμής που παραδοσιακά θα είναι μικρή γροθιά ανάμεσα στα μάτια ακόμα και για όσους διαθέτουν το πορτοφόλι για τέτοια hyper ψώνια.
—Κάτι άλλο;
Τίποτα. Απλώς κοιτάζοντας τα σε πιάνει μια τεράστια επιθυμία να πας να πλύνεις τα sneakers σου. Καλά – καλά. Με μπόλικο απορρυπαντικό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
