Ιράν: Ο πρώην δήμαρχος Τεχεράνης γλίτωσε τη θανατική ποινή για τον φόνο της συζύγου του

Ιράν: Ο πρώην δήμαρχος Τεχεράνης γλίτωσε τη θανατική ποινή για τον φόνο της συζύγου του Facebook Twitter
EPA
3

Χάρη δόθηκε έπειτα από σχετικό διάβημα της εξ αγχιστείας οικογένειάς του, στον πρώην δήμαρχο της Τεχεράνης Μοχαμάντ Αλί Νατζαφί, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε θάνατο για τον φόνο της συζύγου του.

Ο Νατζαφί, 67 ετών, καταδικάστηκε σε θάνατο στις 30 Ιουλίου επειδή στις 28 Μαΐου στην Τεχεράνη σκότωσε με σφαίρες τη δεύτερη σύζυγό του, την Μιτρά Οστάντ, που ήταν πάνω από τριάντα χρόνια μικρότερή του. Στο Ιράν, οι οικογένειες μπορούν να ζητούν την ποινή του θανάτου ως «αποζημίωση» για τον φόνο κάποιου δικού τους ανθρώπου, κάτι που είχαν κάνει οι συγγενείς της Μιτρά Οστάντ. Όμως σήμερα ο αδελφός της εκλιπούσας, ο Μασούντ Οστάντ, ανέφερε σε ανάρτησή του στο Instagram πως η οικογένεια αποφάσισε να συγχωρέσει τον Νατζαφί.

Το επίσημο ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων IRNA διευκρίνισε πως ο δικηγόρος της οικογένειας, ο Μαχμούντ Χατζιλουί, επιβεβαίωσε αυτή την απόφαση. Στην ανάρτησή του στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, ο αδελφός της Μιτρά Οστάντ επικαλείται έναν στίχο του Κορανίου: «Ο Θεός αγαπάει αυτούς που κάνουν το καλό». «Ο πατέρας μου, η μητέρα μου και ο Μαχιάρ (ο γιος της Μιτρά Οστάντ) συγχωρούμε τον Μοχαμάντ Αλί Νατζαφί», έπειτα από μια μεσολάβηση στην οποία συμμετείχαν άλλα πρόσωπα, έγραψε.

«Είμαστε ευτυχείς για το γεγονός ότι συνάψαμε μια συμφωνία χωρίς να χρειασθεί να χυθεί το αίμα αυτού του αξιότιμου προσώπου», πρόσθεσε διευκρινίζοντας πως ελπίζει ότι ο Νατζαφί «δεσμεύεται να ξεπλύνει (τις αμαρτίες του)». Ο πρώην δήμαρχος της Τεχεράνης εξακολουθεί να βρίσκεται στη φυλακή, αφού έχει επίσης καταδικασθεί σε φυλάκιση δύο ετών για παράνομη κατοχή πυροβόλου όπλου. Δεν ήταν αμέσως σαφές αν η θανατική καταδίκη του θα μετατραπεί σε ποινή κάθειρξης. 

Η θέση του Νατζαφί και το άρωμα σκανδάλου που περιέβαλλε τον δεύτερο γάμο του, τον οποίο έκανε χωρίς να έχει χωρίσει από την πρώτη σύζυγό του, κάτι που ο νόμος επιτρέπει, ενώ η ιρανική κοινωνία δεν βλέπει με καλό μάτι την πολυγαμία, συνέβαλαν ώστε η υπόθεση αυτή να προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον στο Ιράν.

Λαμπρός μαθηματικός και καθηγητής πανεπιστημίου, ο Νατζαφί υπήρξε οικονομικός σύμβουλος του προέδρου Χασάν Ροχανί και υπουργός Παιδείας. Εξελέγη δήμαρχος της Τεχεράνης τον Αύγουστο 2017, όπως παραιτήθηκε τον Απρίλιο 2018, αφού επικρίθηκε από τους συντηρητικούς επειδή παρευρέθηκε σε μια χορευτική παράσταση μαθητριών.

Ορισμένοι υπερσυντηρητικοί υποστήριξαν πως η δίκη αυτή καταδεικνύει την «ηθική χρεοκοπία» των μεταρρυθμιστών, ενώ αυτοί οι τελευταίοι κατηγορούν από την πλευρά τους τη δημόσια τηλεόραση, την οποία ελέγχουν οι συντηρητικοί, ότι κάλυψε την υπόθεση με μεροληπτικό τρόπο για να εξυπηρετήσει πολιτικές σκοπιμότητες.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ /AFP

Διεθνή
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

1 σχόλια
Δεν μπορώ να μην σκεφτώ, διαβάζοντας αυτή την είδηση, αν ήταν γυναίκα που διέπραττε αντίστοιχο έγκλημα, δε θα της παρείχαν καμία χάρη και ούτε καν θα αμφισβητούσαν τις προθέσεις της. Επίσης, αν σκότωνε τον αδερφό της π.χ., που βγήκε κι έκανε αυτές τις δηλώσεις, θα γινόταν κατακραυγή και θα τον εκτελούσαν την επόμενη μέρα. "Αξιότιμος άνθρωπος" ενώ σκότωσε τη σύζυγό του;! Καμία σωτηρία για αυτές τις χώρες.
Δεν του παρείχε χάρη το δικαστήριο, τον συγχώρεσε η οικογένεια και αναίρεσε το ότι ζήτησε ποινή θανάτου.Αυτό είναι βαθιά ανθρώπινο (και εκτός από πάρε δώσε με λεφτά, που παίζουν, για να «συγχωρήσει» μια οικογένεια) συμβαίνει και τελείως ουσιαστικά, να συγχωρήσει η οικογένεια του σκοτωμένου το θύτη, κλπ. Ανεξάρτητα αν ο θύτης είναι άντρας η γυναίκα.Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ πιο ανθρωπιστικό από τον μονόχνωτο νόμο, που προχωράει μόνος του στην εκτέλεση και δεν τον σταματάει τίποτ, ούτε δέχεται ανθρώπινη παρέμβαση και συγχώρεση.
Δεν ανέφερα ότι το δικαστήριο του έδωσε τη χάρη, ούτε και έχει σημασία, για μένα, ποιος του έδωσε τελικά. Σκότωσε τη σύζυγό του, δεν έγινε κάποια άλλη καταγγελία εις βάρος του για την οποία μπορεί να υπάρχει κάποια αυστηρή νομοθεσία,ας πούμε. Δεν είναι ανθρωπιστικό να τον αθωώσεις από ένα τέτοιο έγκλημα, γιατί αυτό είναι σα να του δίνεις άφεση και ο νόμος είναι νόμος για κάποιο λόγο -για να βάζει όριο σε ακραίες συμπεριφορές και να μας υπενθυμίζει, έστω και σκληρά και αυστηρά, ότι δεν μπορούμε και δεν πρέπει να είμαστε ανεξέλεγκτοι αν θέλουμε να λέμε ότι ζούμε σε πολιτισμένες κοινωνίες. Θα έβλεπα κι εγώ αυτήν την ανθρωπιστική διάσταση αν στις χώρες αυτές λειτουργούσαν έτσι και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, αλλά από όσο έχω ερευνήσει αυτό δε γίνεται οπότε δεν μπορώ να δεχτώ εξαίρεση στο έγκλημα του φόνου. Θεωρώ πως είναι καθαρά σεξιστικό το κριτήριο και δεν το δέχομαι, επίσης.