H εμβληματική φωτογραφία του 12χρονου αγοριού απέναντι σε 11.000 ομοφοβικούς διαδηλωτές

H εμβληματική φωτογραφία του 12χρονου αγοριού απέναντι σε 11.000 ομοφοβικούς διαδηλωτές Facebook Twitter
30

To Σάββατο, χιλιάδες διαδηλωτές κατέκλυσαν τους δρόμους του Μεξικού διαμαρτυρόμενοι κατά της πρότασης του προέδρου της χώρας Ενρίκε Πένια Νιέτο να επιτρέψει το γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών σε εθνικό επίπεδο.

Σύμφωνα με τη Guardian, οι διαδηλώσεις ενάντια στους gay οργανώθηκαν από το «Εθνικό Μέτωπο για την Οικογένεια» και διάφορες θρησκευτικές ομάδες σε κάθε γωνιά της συντηρητικής χώρας.

Ο γάμος μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών επιτρέπεται στην Πόλη του Μεξικού και σε 9 από τις 31 πολιτείες της χώρας, όμως η προσπάθεια του Νιέτο να επιτρέψει τη διεξαγωγή τους σε εθνική κλίμακα έχει συναντήσει τη σφοδρή αντίδραση μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης.

Μία από τις μαζικότερες διαδηλώσεις, με τη συμμετοχή περίπου 11 χιλιάδων διαδηλωτών, σημειώθηκε στην πόλη Celaya, στην πολιτεία Guanajuato.

Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης διαδήλωσης όμως, σε κάτι που με μία πρώτη ματιά μοιάζει με θαρραλέα πράξη αντίστασης και αλληλεγγύης, ένα 12χρονο αγόρι στάθηκε μπροστά στους χιλιάδες διαδηλωτές και τα αυτοκίνητα της αστυνομίας, άνοιξε τα χέρια του και προσπάθησε να σταματήσει την πορεία.

Το στιγμιότυπο κατέγραψε με το φακό του ο δημοσιογράφος Manuel Rodriguez, ο οποίος μιλώντας αργότερα στην εφημερίδα Regeneracion, δήλωσε: «Στην αρχή νόμιζα ότι παιδί απλώς έπαιζε».

Όταν όμως o ίδιος το πλησίασε λίγο αργότερα για να το ρωτήσει γιατί το έκανε, η απάντηση του αγοριού ήταν αφοπλιστική: «Έχω ένα θείο που είναι γκέι και απεχθάνομαι το μίσος».

Με στοιχεία από USA Today και Out Magazine

30

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

6 σχόλια
Συγνώμη για την περαιτέρω δέσμευση του χώρου. Θεωρώ απαραίτητη μία-κατόπιν εορτής…- συνολική έκθεση του συλλογισμού/προβληματισμού μου που όπως αυτός φάνηκε (ή δεν φάνηκε) στα παραπάνω σχόλια. Θα ήθελα απλά να υπάρχει στην σελίδα.Ας θεωρήσουμε πως υπάρχουν δύο αντικρουόμενες σχολές σε αυτά τα θέματα: 1)Οι (εκάστοτε) κοινωνίες αυτορυθμίζονται πλήρως και εντελώς, προσαρμόζοντας τα αξιακά τους συστήματα στις απαιτήσεις της κάθε ομάδας πίεσης, με μεγάλη ευκολία.2)Οι (εκάστοτε) κοινωνίες διέπονται μορφικά από μία «ουσιοκρατική» άποψη. Κάποιες θεμελιώδεις αξίες π.χ. του ετερόφυλος γάμος- ως θεσμός και όχι απλή ένωση προσώπων, ή της μορφή της οικογένειας στέκονται στον πυρήνα της ανάπτυξης των κοινωνιών και δεν μπορούν να «νοθευθούν» θεσμικά (το σύμφωνο δεν είναι θεσμική-αξιακή παρέμβαση) εν μία νυκτί χωρίς συνέπειες. Δεν είμαι κοινωνιολόγος ούτε ανθρωπολόγος. Είμαι ένας άνθρωπος με τρομερή άγνοια και πάρα πολλά ερωτήματα και το παραδέχομαι. Κάποια από αυτά είναι;Υπήρξε ποτέ διαφοροποίηση του παραδοσιακού οικογενειακού μοντέλου (που στέκεται ως πρότυπο στον δυτικό κόσμο);Αν ναι, με ποια μορφή; (π.χ. πολυγαμικές οικογένειες-και τι τύπου; gay οικογένειες;) και για πόσο; Όπου υπήρξε, ετέθει ως αλλαγή κάποια δεδομένη στιγμή ως ανάγκη που προέκυψε ξαφνικά από μία αναδυόμενη κοινωνική πραγματικότητα ή προϋπήρχε αρχής γενομένης του εκάστοτε πολιτισμού; Όπου υπήρξε, συνυπήρχε με άλλα πρότυπα οικογένειας ή υπήρχε ως αντίστοιχη «εκεί» πυρηνική οικογένεια;Δεδομένων των παραπάνω απαντήσεων μπορούν αυτές οι κοινωνίες να χρησιμοποιηθούν ως αντι-παραδείγματα συγκριτικά με την αίτηση για μία gay οικογένεια στον σύγχρονο δυτικό κόσμο; Και εν τέλει τι από το 1) και 2) ισχύει, ΑΝ ισχύει κάτι εντελώς. Πού γέρνει η πλάστιγγα, προς την φιλελεύθερη αυτορρύθμιση των βασικών θεσμών ή προς την «ουσιοκρατία»; (Υ.Γ.: Κατόπιν τούτων ποία είναι τα όρια του χαρακτηρισμού «ομοφοβίκός»;)
Φερόμενε, εξυπακούεται πως το μοντέλο της πυρηνικής οικογένειας, ή της επίγειας "Αγίας Τριάδος": Πατέρας-Μητέρα-(βιολογικό)Παιδί, δεν ήταν σε όλες τις ιστορικές περιόδους, ούτε είναι και τώρα -παρότι- μάλλον κυρίαρχο (εκτός από την περίπτωση των "εκτεταμένων" οικογενειών, σε διάφορες περιοχές του κόσμου) το μόνο σημείο αναφοράς. Υπήρχαν και υπάρχουν διάφορα εναλλακτικά μοντέλα (παγκοσμίως, και δεν έχω λόγο να περιοριστώ μόνο στην Δύση). Παιδιά που έχουν μεγαλώσει/μεγαλώνουν με συγγενείς της εκτεταμένης οικογένειας (παππούδες, μπαρμπάδες κ.λπ.), παιδιά που μεγαλώνουν σε μονογονεϊκές οικογένειες (ενδεικτικά το ποσοστό των παιδιών που ζουν σε τέτοιες εστίες στο ΗΒ είναι 25%, στις ΗΠΑ είναι 27%, στην Κένυα το 30%, στην Βραζιλία 21%, στην Αίγυπτο το 10%, στην Ιαπωνία το 12%, στην Ινδία το 10%, στην Αυστραλία το 18%). Υπάρχουν οικογένειες "μεικτές" και ανασυγκροτημένες. Υπάρχουν οικογένειες matrifocal (μητροπλευρικές; - διατηρώ μία επιφύλαξη για την ελληνική μετάφραση), ένα μικρό άρωμα της οποίας . Η πολυγυνία είναι νόμιμη σε 57 χώρες. Η πολυανδρία υφίσταται ακόμη σε κάποιες περιοχές (δυστυχώς όχι, απαραίτητα, λόγω χειραφέτησης των γυναικών, αλλά και για λόγους οικονομικούς-περιουσίας). Και επανερχόμενοι στην λιγότερο εξότικ δύση: Στις ΗΠΑ υπολογίζεται πως 1-2 εκατ. παιδιά έχουν 1 τουλάχιστον γονιό LGB και 600.000χιλ εστίες ομόφυλων ζευγών (με στοιχεία του2000 …16ετίας).Θα σε φέρω πίσω; Χαχαχαχα!
Φερόμενε, εξυπακούεται πως το μοντέλο της πυρηνικής οικογένειας, ή της επίγειας "Αγίας Τριάδος": Πατέρας-Μητέρα-(βιολογικό)Παιδί, δεν ήταν σε όλες τις ιστορικές περιόδους, ούτε είναι και τώρα -παρότι- μάλλον κυρίαρχο (εκτός από την περίπτωση των "εκτεταμένων" οικογενειών, σε διάφορες περιοχές του κόσμου) το μόνο σημείο αναφοράς. Υπήρχαν και υπάρχουν διάφορα εναλλακτικά μοντέλα (παγκοσμίως, και δεν έχω λόγο να περιοριστώ μόνο στην Δύση). Παιδιά που έχουν μεγαλώσει/μεγαλώνουν με συγγενείς της εκτεταμένης οικογένειας (παππούδες, μπαρμπάδες κ.λπ.), παιδιά που μεγαλώνουν σε μονογονεϊκές οικογένειες (ενδεικτικά το ποσοστό των παιδιών που ζουνν σε τέτοιες εστίες στο ΗΒ είναι 25%, στις ΗΠΑ είναι 27%, στην Κένυα το 30%, στην Βραζιλία 21%, στην Αίγυπτο το 10%, στην Ιαπωνία το 12%, στην Ινδία το 10%, στην Αυστραλία το 18%). Υπάρχουν οικογένειες "μεικτές" και ανασυγκροτημένες. Υπάρχουν οικογένειες matrifocal (μητροπλευρικές; - διατηρώ μία επιφύλαξη για την ελληνική μετάφραση), ένα μικρό άρωμα της οποίας . Η πολυγυνία είναι νόμιμη σε 57 χώρες. Η πολυανδρία υφίσταται ακόμη σε κάποιες περιοχές (δυστυχώς όχι, απαραίτητα, λόγω χειραφέτησης των γυναικών, αλλά και για λόγους οικονομικούς-περιουσίας). Και επανερχόμενοι στην λιγότερο εξότικ δύση: Στις ΗΠΑ υπολογίζεται πως 1-2 εκατ. παιδιά έχουν 1 τουλάχιστον γονιό LGB και 600.000χιλ εστίες ομόφυλων ζευγών (με στοιχεία του2000 …16ετίας).
Φερόμενε, εξυπακούεται πως το μοντέλο της πυρηνικής οικογένειας, ή της επίγειας "Αγίας Τριάδος": Πατέρας-Μητέρα-(βιολογικό)Παιδί, δεν ήταν σε όλες τις ιστορικές περιόδους, ούτε είναι και τώρα -παρότι- μάλλον κυρίαρχο (εκτός από την περίπτωση των "εκτεταμένων" οικογενειών, σε διάφορες περιοχές του κόσμου) το μόνο σημείο αναφοράς. Υπήρχαν και υπάρχουν διάφορα εναλλακτικά μοντέλα (παγκοσμίως, και δεν έχω λόγο να περιοριστώ μόνο στην Δύση). Παιδιά που έχουν μεγαλώσει/μεγαλώνουν με συγγενείς της εκτεταμένης οικογένειας (παππούδες, μπαρμπάδες κ.λπ.), παιδιά που μεγαλώνουν σε μονογονεϊκές οικογένειες (ενδεικτικά το ποσοστό των παιδιών που ζουνν σε τέτοιες εστίες στο ΗΒ είναι 25%, στις ΗΠΑ είναι 27%, στην Κένυα το 30%, στην Βραζιλία 21%, στην Αίγυπτο το 10%, στην Ιαπωνία το 12%, στην Ινδία το 10%, στην Αυστραλία το 18%). Υπάρχουν οικογένειες "μεικτές" και ανασυγκροτημένες. Υπάρχουν οικογένειες matrifocal (μητροπλευρικές; - διατηρώ μία επιφύλαξη για την ελληνική μετάφραση), ένα μικρό άρωμα της οποίας . Η πολυγυνία είναι νόμιμη σε 57 χώρες. Η πολυανδρία υφίσταται ακόμη σε κάποιες περιοχές (δυστυχώς όχι, απαραίτητα, λόγω χειραφέτησης των γυναικών, αλλά και για λόγους οικονομικούς-περιουσίας). Και επανερχόμενοι στην λιγότερο εξότικ δύση: Στις ΗΠΑ υπολογίζεται πως 1-2 εκατ. παιδιά έχουν 1 τουλάχιστον γονιό LGB και 600.000χιλ εστίες ομόφυλων ζευγών (με στοιχεία του2000 …16ετίας).
Όχι δεν με φέρνεις (προς το πάρον) Όσες φορές και να το στείλεις :P Εντάξει παίδες, χαλαρώστε δεν ήμουν ποτέ φίλος των μεγάλων δηλώσεων ούτε του στυλ: "μαχαίρι", "κομμένο" κλπκλπΕίμαι αρκετά ασταθής.Υιέ παρ όλη την συντηριτικότητα μου (και την ομοφοβία) είμαι απολύτως υπέρ του ανδρικού κλάματος ;)Αίντε το σκίσαμε το ζήτημα (μου)!(Υ.Γ.Στον boxer τα δέοντα)
Εσύ είσαι οτι πεις, και μεις ότι πεις επίσης. Οπότε πρόσεχε τί πιστεύεις για εμάς. Είσαι ομοφοβικός όσο μας λες ανώμαλους. Το υιοθετούμε λοιπόν όπως θα υιοθετούμε, όσοι και όσες θέλουμε, και τα παιδιά σας. Ανώμαλα θα τα κάνουμε και αυτά.Φιλάκια...
"Υπήρξε ποτέ διαφοροποίηση του παραδοσιακού οικογενειακού μοντέλου (που στέκεται ως πρότυπο στον δυτικό κόσμο);" Πηγή: www.lifo.grΝαι, σήμερα. Και αυτό σε κάνει ομοφοβικό, σήμερα.
Καμία αμφιβολία δεν υπάρχει πως αυτη η πορεία-συγκέντρωση είναι ομοφοβική. Οι ομοφοβικές αντιλήψεις των ατόμων ενσαρκώνονται -σταματούν να κινούνται αποκλειστικά στην θεωρητική σφαίρα- απ' το γεγονός και μόνον της πράξης του συναθροίζεσθαι και ασκώντας άμεσες ή έμμεσες πιέσεις και όποιο λόμπινγκ κατά των (δυνητικών) δικαιωμάτων των lgbt+Eπίσης νορμαλοποιούν τα αρνητικά συναισθήματα προς lgbt, για να μην μιλήσω για τους νέους που ενώ είναι lgbt αναγκάζονται να παρελάσουν εναντίον του ...εαυτού τους, χάριν της ιλαροτραγικότητας των κηδεμόνων τους και τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό και ανάλογα σαρέιντς επάνω τους ...και μετά θα χύνουμε ένα πικρό δακρυ, αν μία έφηβη-ος, θεωρήσει οκ λύση να κάνει τα μυαλά του σπλάτερ από την απελπισία ή αν "αυτομολήσει" προς λύσεις πορνείας-ναρκωτικών, αφού θα την-ον πετάξουν όξω.Αν εγώ κατέβαινα σε μία πορεία αφρικαάνερ κατά της ισότιμης μεταχείρησης των μαύρων και των ινδων ή κατά των μεικτών γάμων ξερω γω, δεν θα διεπόμουν από ρατσισμο; και παρότι ήταν κοινή αντίληψη (εκεί και αλλού) ότι όλοι οι έγχρωμοι ήταν υπάνθρωποι, απέναντι στους ασπρουλιάρηδες.Αν, δε, κάποιος πιστεύει ότι -ντε φάκτο- ένα παιδί καλύτερα να μην μεγαλώνει με lgbt γονείς και όπου σταθεί και βρεθεί υπερτονίζει την θέση του αυτή, τότε ναι και πάλι είναι ομοφοβικός. Η ομοφοβία έχει κι αυτή σκάλες, σαν τη κλίμακα του κίνσεϋ. :-)
Βλαχάκι, θα ήθελα να κάνω κάποιες νύξεις στα λεγόμενα σου. (Ως φερόμενος, που γράφει και μαθαίνει πάντα, ασχέτως της ομοφοβικής στάσης που πιθανώς μου έχεις κολλήσει; Που ξέρεις αλλάζει και αυτή ;P - αν όντως υπάρχει...)«Η ομοφοβία έχει κι αυτή σκάλες, σαν τη κλίμακα του κίνσεϋ»Ενδιαφέρουσα παραδοχή. Η κλίμακα του κίνσεϋ υποδηλώνει κατάσταση σεξουαλικότητος . Συνεπώς από μόνη της δεν είναι ούτε «καλή» ούτε «κακή». Αποτυπώνει απλά και ουδέτερα ηθικά, μία πραγματικότητα για όλους. Η ομοφοβία αντιθέτως, είναι ένας όρος φορτισμένος αρνητικότατα de facto. Συνεπώς το ΠΟΥ και κυρίως το κυρίως το ΕΑΝ θα εντάξεις κάποιον σε αυτήν είναι εντελώς διαφορετικό ως προς τις συνέπειες του. Επιπλέον ο κίνσευ βασίζεται σε εμπειρικά ιατρικά δεδομένα για το εάν θα με βάλει π.χ. στο 1 ή στο 2 ή στο 4. Για το εάν όμως το π.χ. βλαχάκι με θεωρεί ή όχι ομοφοβικό, τα στοιχεία είναι πολύ-πολύ-πολύ υποκειμενικότερα και έχουν να κάνουν με τις εμπειρικές παραστάσεις του (κάθε) βλαχακίου και μόνον. «Αν, δε, κάποιος πιστεύει ότι -ντε φάκτο- ένα παιδί καλύτερα να μην μεγαλώνει με lgbt γονείς…»Ώπα (είπα λέω). Εδώ έχουμε διαστρέβλωση της ρητορικής και αλλοίωση του βάρους του επιχειρήματος του αντίθετης γνώμης. Δηλαδή υπερασπίζεσαι μία θέση στην οποία δεν έγινε επίθεση. Αν κάποιος θεωρεί πως οι lgbt γονείς είναι επικίνδυνοι γονείς λόγω του ότι είναι lgbt , θα του απαντήσεις έτσι και καλά θα κάνεις. Αν κάποιος θεωρεί πως ο Πέτρος και ο Παναγιώτης είναι μεν υπέροχοι τύποι αλλά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τον Γιώργο και την Μαρία ΔΕΝ έχει να κάνει με το γεγονός πως ο παναγιώτης είναι lgbt αλλά με το ότι ο παναγιώτης δεν είναι Μαρία και δεν είναι διόλου υποτιμητικό για τον Παναγιώτη αυτό (και υπάρχουν μάλιστα και Παναγιώτηδες που το υποστηρίζουν, ασχέτως αν ο αγαπητός Άρης τους λέει κομπλεξικούς σώνει και ντε). Τώρα είναι στα χέρια της επιστήμης να αποφανθεί αν ο Παναγιώτης μπορεί να υποδύεται την Μαρία επιτυχώς. (Ειρήσθω εν παρόδω υπάρχουν αντικρούσεις στις έρευνες, του τύπου: Το δείγμα των μέχρι τώρα οικογενειών δεν είναι αντιπροσωπευτικό, το γεγονός πως το παιδί μεγάλωσε φυσιολογικά δεν μας λέει απολύτως τίποτε για το εάν είναι και ιδανική αυτή η κατάσταση, τι θα γίνει αύριο όταν βρεθεί δίπλα στον γιό μου να τραγουδούν «σε αγαπώ μπαμπά-σε αγαπά μαμά» στον παιδικό σταθμό- θα το καταργήσουμε το τραγουδάκι;, τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν κάτι τις παραπάνω σκληραγωγημένα και «ντοπαρισμένα» απέναντι στην κοινωνία, τι ακριβώς παίζει με τα πρότυπα του ίδιου φύλου και εάν μπορούμε να πετάξουμε απλά στα σκουπίδια (μέρος του) Freud και των οιδιπόδειων του κλπκλπ-οκ, στα τελευταία ομολογώ πως δεν έχω και βαθύτατες γνώσεις ούτε βαθύτατη εκτίμηση στην εν λόγω επιστήμη και στις εκτιμήσεις της που αλλάζουν κάθε δύο χρόνια…)Anyway, δεν είμαι ειδικός, πάντως επαναλαμβάνω πως η πρόταση σου είναι διαστρεβλωτική στην διατύπωση της αν όχι και στην ουσία της.«Οι ομοφοβικές αντιλήψεις των ατόμων ενσαρκώνονται -σταματούν να κινούνται αποκλειστικά στην θεωρητική σφαίρα- απ' το γεγονός και μόνον της πράξης του συναθροίζεσθαι και ασκώντας άμεσες ή έμμεσες πιέσεις και όποιο λόμπινγκ κατά των (δυνητικών) δικαιωμάτων των lgbt+»Προσωπικά, δεν θα συμμετείχα ποτέ σε καμία τέτοια διαδήλωση. Πάντως ο ξενοδόχος της Χίου που διαφωνεί -εν μέρει δικαίως- με την μεταναστευτική πολιτική, είναι κατανοητό να διαδηλώσει στην πλατεία του νησιού αν νοιώθει πως δεν τον ακούει κανένας. Αν βρεθεί έξαφνα πλάι σε χρυσαύγουλα, που φωνάζουν καπηλευόμενα στο όνομα του, η βάση των κινήτρων του δεν θα πώ πως είναι απριόρι ρατσιστική. (ακραίο παράδειγμα)«για να μην μιλήσω για τους νέους που ενώ είναι lgbt αναγκάζονται να παρελάσουν εναντίον του…»Υποπερίπτωση της υποπεριπτώσεως (οκ, μπορεί και να λαθεύω εδώ…)
...χαχα, στοιχημάτιζα ότι θα το πεις αυτό για την κλίμακα κίνσευ.Όχι, δεν συγκρίνω σεξουλικότητες με ομοφοβία, απλά συγκρίνω *μεγέθη* φοβίας, συνέκρινε την ομοφοβία με βαθμούς εγκαυμάτων, αν θες, όσο πιο ομοφοβικός, τόσο πιο καμένος στον εγκέφαλο :-P και δεν αντιλαμβάνομαι τόσο την ιατρικοποίηση της κλίμακας του κίνσευ, εκτός κι αν η έλξη/ προτιμήσεις προς τα φύλα είναι ιατρικόν δεδομένον. Και εκεί υπάρχουν παραδοχές για να καταταχτείς στην εκάστοτε αριθμητική κατηγορία, πάντως.Δεν έχω καμία ιδιαίτερη διαστρέβλωση της ρητορικής Φερόμενε, το μόνο που βλέπω είναι έναν άνθρωπο (εσένα) που δείχνεις συνεχές pressing ενδιαφέρον γι' αυτά τα πράγματα και κάθε φορά υπερθεματίζεται το ζήτημα των παιδιών ή να καταλήγει με κάποιο μυστήριο τρόπο εκεί. Στον παιδικό σταθμό, μπορεί όχι του παιδιού σου, αλλά γενικώς στην Ελλάδα υπάρχουν παιδιά ομόφυλων ζευγαριών και δεν κινδυνεύει κανείς, πέραν από το να μπει λίγο φρέσκο στο μυαλό του.Δεν ασχολούμαι με τον freud, είναι κομματάκι πασέ, άλλωστε. Επίσης, δεν κατάλαβα, έχουμε ανάγκη τα οιδιπόδεια και τα σύνδρομα Ηλέκτρας;"Προσωπικά, δεν θα συμμετείχα ποτέ σε καμία τέτοια διαδήλωση. Πάντως ο ξενοδόχος της Χίου που διαφωνεί -εν μέρει δικαίως- με την μεταναστευτική πολιτική, είναι κατανοητό να διαδηλώσει στην πλατεία του νησιού αν νοιώθει πως δεν τον ακούει κανένας. Αν βρεθεί έξαφνα πλάι σε χρυσαύγουλα, που φωνάζουν καπηλευόμενα στο όνομα του, η βάση των κινήτρων του δεν θα πώ πως είναι απριόρι ρατσιστική. (ακραίο παράδειγμα)".Ατυχέστατο παράδειγμα. Ο ξενοδόχος της Χίου, τουλάχιστον έχει την αίσθηση ότι του παίρνουν το μπιφτέκι από το στόμα και με το να έχει λιγότερα έσοδα, προφανώς, αυτό έχει υπαρκτό αντίκτυπο -εδώ και τώρα- στην ζωή του. Ο πάτερ-macho-φαμήλιας ο μεχικανός τι στην οργή αντίκτυπο έχει στην ζωή του από την σύζευξη των ομόφυλων ζευγών; Μην πάρουν αέρα οι πούστηδοι και τα τραβέλια και του βγει ο γιος flaming queen?"Υποπερίπτωση της υποπεριπτώσεως (οκ, μπορεί και να λαθεύω εδώ…)"Και ένα μυαλό στραπατσάδα στο πεζοδρόμιο είναι αρκετό.
Καλά ρε βλαχάκι τι να σου πω.. κουράστηκα... Δίκιο έχεις έχω τα κολλήματακια μου είναι η αλήθεια με κάποια θεματα όπως όλοι.. ποιός εχει δίκιο κι άδικο μπορεί και ποτέ να μην μάθουμε. Τέλος πάντων χαιρετίσματα και στο αμαρτωλό, ωραία τυπάκια ήσασταν και χάρηκα κατα καιρούς πολύ είναι η αλήθεια με του λόγου σας. Να στε καλά ότι κι αν κάνετε :) (Η πλάκα είναι πως εσύ με υποδέχτηκες στην λιφο, αμούστακο, εσυ με ξεπροβοδίζεις! Χαχα! )
Ναι ρε κουμπάρε, κι εγώ έχω κόλλημα μ' αυτά τα θέματα αλλά είμαι κουήρι, λογικό δεν είναι;Εν πάση περιπτώσει, αγαπητέ εν Χριστώ αδερφέ Φερόμενε, ελαφρώς ομοφοβικό σε είπαμε, όχι και καμπούρη! Ποι@ σε πείραξε ποι@; Πες μου, να πάω να τ@ κάνω ροδέλες με μαχαίρι!!!!(*)(*) του βουτύρου.
Κάνω ας πούμε μία κάποια αποτοξίνωση της παράξενης ανάγκης του σχολιάζειν η οποία κακά τα ψέματα μπορεί να εξελιχθεί σε δεύτερη καθημερινότητα, κόντρα και εις βάρος της πραγματικής διόλου ευκαταφρόνητης καθημερινότητας. Κάνετε και εσείς οι queer να πούμε μία κάποια αποτοξίνωση της ομο-κατινιάς του φερόμενου, που δεν είχε αφήσει άρθρο για άρθρο lgbtq στο απυρόβλητο. Κι είμαστε έτσι όλοι καλά.(όπως όλες οι αποτοξινώσεις βέβαια και οι μεγάλες αποφάσεις ενδέχεται να μην δουλέψει σωστά, όπως και να έχει πάντως αποχωρώ).Βλαχάκι μην κάνεις φονικό ως άλλος Πέτρος. Βάλε την μάχαιρα βουτύρου μέσα και αναπαύσου στην πολύχρωμη σου Γεθσημανή.Αμαρτωλέ ποτέ δεν έμαθα γιατί χρησιμοποιείς αβέρτα γερμανοιταλικά, και εκφράσεις τύπου: Μόκο, γκέγκε, κλπ υπέθεσα πως είναι απλό ταπεραμέντο- δεν με χάλασε προσωπικώς, αλλά έμεινα με την απορία. :)Χαίρετε αγαπητοί. Υ.Γ. : Άμα ξαναπεράσω από εδώ και σας βρώ να μην με λέν φερόμενο(;) ;) :)
Φερόμενε έχε γεια!Σε καταλαβαίνω -κατά μία έννοια- κι εγώ στραβοκοιτάω, με ύφος δολοφονικό, το άτομο που θα προσφέρει τσιγάρο σ' αυτόν που το έκοψε ή προσπαθεί να το κόψει ή προσπαθεί να μην το αρχίσει.
Καταρχήν κάποιος που δε συμφωνεί με την θεσμοποίηση του γάμου των ομοφυλόφυλων και την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια δεν μισεί απαραίτητα τους gay, οι υπερβολές είναι εκ του πονηρού.Είναι δικαίωμα μιας κοινωνίας να αποφασίζει για το πλαίσιο στο οποίο θέλει να υπάρξει και να αναπτυχθεί.
Διαβάζοντας πάντως τον τίτλο, υπέθεσα πως απέναντι στο παιδί θα στεκόντουσαν κάπου δέκα χιλιάδες ακροδεξιοί, οι φονταμενταλιστές με ρόπαλα, κρεμάλες και αφίσες τύπου "God hates fags", και όχι το «Εθνικό Μέτωπο για την Οικογένεια» με ομπρελίτσες.
«Έχω ένα θείο που είναι γκέι και απεχθάνομαι το μίσος». Πηγή: www.lifo.grΌχι. Αλλά κάνει τον παραπάνω ισχυρισμό του παιδιού αβάσιμο: Το μίσος έχει να κάνει με την στάση απέναντι στους gay. Όποιος μισεί του gay είναι ομοφοβικός. O οιοσδήποτε διαφωνεί με τον γάμο ή ακόμα περισσότερο με την υιοθεσία δεν είναι απαραίτητο ότι μισεί τους gay. Το έχω ξαναπεί: Οφείλουμε να διαχωρίζουμε την στάση από την αντίληψη. π.χ.Στάση: «Δεν θέλω gay γείτονα»Αντίληψη: «Κάθε παιδί πρέπει να έχει μπαμπά και μαμά»Αν αναπαύεσαι στην ιδέα να μπουν όλα κάτω από τον χαρακτηρισμό της "ομοφοβίας", για να ξεμπερδεύουμε μία και καλή με τους διαφωνούντες εντάξει.
@Φερόμενε, από το μίσος του διαφορετικού ξεκινούν όλα. Από την αίσθηση πως "εμείς είμαστε οι καλοί, που επιτρέπεται να έχουμε δικαιώματα, ενώ οι άλλοι όχι". Σεβαστό το "Δε θέλουμε γκέι γονείς" ή το "Δε θέλουμε προσφυγόπουλα στο σχολείο μας" (βλέπε Ωραιόκαστρο), αλλά μη κοροϊδευόμαστε πως δεν κρύβεται από πίσω το μίσος και ο φόβος για το διαφορετικό.
Σεβαστό το "Δε θέλουμε γκέι γονείς" ή το "Δε θέλουμε προσφυγόπουλα στο σχολείο μας Πηγή: www.lifo.grΌχι Άρη. Δεν είναι το ίδιο με το ωραιόκαστρο το να διαφωνείς με την υιοθεσία και δεν το θεωρώ υποτιμητικό για τους ομοφυλόφιλους. Αλλιώς στις διαδηλώσεις της Γαλλίας δεν θα συμμετείχαν και κάποιες πολύχρωμες σημαιούλες πέραν της Λεπέν...
Και (ξέχασα) δεν έχει να κάνει με το ''εμείς είμαστε καλοί και οι άλλοι οι υποδεέστεροι''- όχι δεν είμαστε καλοι- άλλα με το εάν πιστεύεις πως ένα παιδί οφείλει να μεγαλώνει με γονείς των δυο φύλων ή όχι. Ενώ το ωραιόκαστρο έχει να κάνει με κάτι εντελώς διαφορετικό.
@parisios, σεβαστό τρόπος του λέγειν... @Φερόμενος, φυσικά δεν είναι το ίδιο. Τίποτα δεν είναι ακριβώς το ίδιο με οτιδήποτε άλλο. (Το γιατί κάποιοι γκέι είναι κατά της υιοθεσίας έχει μάλλον να κάνει με δικά τους κόμπλεξ ή προσπάθειες να τονίσουν την αντισυμβατικότητά τους, παρά με το αν ένας γκέι που θέλει να υιοθετήσει -αυτοί δε θέλουν δικαίωμά τους- θα ήταν καλός γονιός.) Όπως πάντως κάποιοι πιστεύουν ότι ένας γκέι γονιός είναι de facto χειρότερος από έναν στρέιτ, έτσι κάποιοι γονείς πιστεύουν ότι τα προσφυγόπουλα είναι de facto χειρότερα απ' τα Ελληνόπουλα. Κανένας απ' τους δύο δεν έχει δίκιο.
Αρη νομίζω πως κατάλαβες. Μην με παραφράζεις. Δεν είπα πως ο gay είναι χειρότερος απο τον στρειτ γονιο. Ειπα πως οι ρόλοι μάνα-πατέρας πιστεύω πως είναι αναντικατάστατοι και απαραίτητοι πλην ατυχών περιπτώσεων. Δομικό το ζήτημα όχι συγκεκριμένο. Μορφής- όχι προσωπων.
(Και για να τονίσουν λοιπόν την αντισυμβατικότητα τους οι κομπλεξικοί gay γάλλοι πήγαν μαζί με την λεπεν, την καθολική εκκλησία, και τους παραδοσιακούς Γάλλους υπο συνθήματα: κάθε παιδί με έναν μπαμπά και μία μαμα....)
@Φερόμενος: 1) Ξέχασες και τα κόμπλεξ και 2) Αν δεν υποστηρίζεις ότι ο γκέι γονιός είναι χειρότερος απ' τον στρέιτ τότε λύνεται το πρόβλημα: Ο κάθε γονιός θα κριθεί κατά το δοκούν και όχι με γενικεύσεις, άρα κριτήριο για την υιοθεσία δεν πρέπει να είναι η σεξουαλικότητα αλλά η ικανότητα.