Ο Άρειος Πάγος αθώωσε καταστηματάρχη που πουλούσε ''σπασμένους'' αποκωδικοποιητές

Ο Άρειος Πάγος αθώωσε καταστηματάρχη που πουλούσε ''σπασμένους'' αποκωδικοποιητές Facebook Twitter
7

Το Ζ' Τμήμα του Αρείου Πάγου, αναίρεσε απόφαση του Εφετείου Αθηνών, με την οποία είχε καταδικαστεί καταστηματάρχης που είχε πουλήσει πλέον των 1.000 αποκωδικοποιητών δορυφορικού συστήματος, και είχε κατηγορηθεί για κατ' εξακολούθηση παράβαση του νόμου (2121/1993) περί προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ. 

Ο καταστηματάρχης είχε καταδικαστεί από το Εφετείο σε φυλάκιση 20 μηνών με αναστολή, και χρηματική ποινή 4.200 ευρώ για κατ' εξακολούθηση. Ο Άρειος Πάγος, στην απόφασή του εκτίμησε πως ο καταστηματάρχης είχε καταδικαστεί για παράβαση ανύπαρκτου νομοθετικού πλαισίου, το οποίο έχει καθυστερήσει να εκδοθεί εδώ και 22 χρόνια! Πιο συγκεκριμένα, ο εγκαλούμενος διατηρούσε σε προάστιο των Αθηνών από το 1998, κατάστημα ηλεκτρικών συσκευών και εμπορευόταν μεταξύ των άλλων, δορυφορικούς δέκτες οι οποίοι μπορούσαν να λειτουργήσουν με συνδρομητική κάρτα της NOVA.

Έχοντας δε, στην κατοχή του τρεις νόμιμες συνδρομητικές κάρτες της εν λόγω εταιρείας, έστειλε στην Κορέα τα ψηφιακά κλειδιά αποκωδικοποίησης δορυφορικού τηλεοπτικού σήματος των καρτών αυτών.Με τον τρόπο αυτό, ο καταστηματάρχης εξουδετέρωσε («έσπασε») παράνομα τα δορυφορικά κλειδιά - και τη διετία 2007-2009 πούλησε πλέον των 1.000 «μαϊμού» αποκωδικοποιητών της εταιρείας αυτής, με συνέπεια να προκληθεί οικονομική ζημιά στην εν λόγω εταιρεία, αφού η τελευταία έχανε τις μηνιαίες συνδρομές.

Από το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, το περασμένο έτος καταδικάστηκε ο καταστηματάρχης σε φυλάκιση 20 μηνών με αναστολή και χρηματική ποινή 4.200 ευρώ για κατ' εξακολούθηση παράβαση του νόμου (2121/1993) για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων και για παράνομη κατοχή όπλου (συσκευή ηλεκτρικής εκκένωσης) που βρέθηκε στο μαγαζί του.

Στη συνέχεια ο καταστηματάρχης άσκησε αναίρεση κατά της εφετειακής απόφασης.

Ο Άρειος Πάγος στην σχετική απόφασή του σημειώνει ότι το άρθρο 7 του Συντάγματος αναφέρει ότι «έγκλημα δεν υπάρχει, ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν την τέλεση της πράξης», ενώ ο Ποινικός Κώδικας προβλέπει ότι «η αξιόποινη πράξη πρέπει να περιγράφεται με σαφήνεια και ακρίβεια από το νομοθέτη που θέλει να προστατεύσει ορισμένο έννομο αγαθό» και εάν αυτό δεν συμβαίνει δεν αναγνωρίζεται έγκλημα.

Ακόμη, στην απόφαση του Αρείου Πάγου αναφέρεται ότι ο νόμος 2121/1993 για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, προβλέπει την έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων (με πρωτοβουλία του υπουργού Πολιτισμού) που θα καθορίζει τις προδιαγραφές των συσκευών αναπαραγωγής έργων, κ.λ.π. Όμως παρά την παρέλευση 22 ετών τα διατάγματα αυτά δεν έχουν εκδοθεί έως σήμερα.

Έτσι, ο Άρειος Πάγος, στην απόφασή του αναφέρει ότι με τον νόμο 2121/1993 «διαμορφώνεται λευκός ποινικός νόμος, διότι οι προδιαγραφές της ποινικής αξιολογήσεως των πράξεων κατασκευής, εισαγωγής, χρήσεως, θέσεως σε κυκλοφορία και κατοχής, με σκοπό τη θέση σε κυκλοφορία συσκευών ή άλλου υλικού αναπαραγωγής έργου, δεν περιγράφονται στο κείμενο του νόμου, αλλά ούτε και έχουν εξειδικευτεί διότι μέχρι τώρα δεν εκδόθηκε Προεδρικό Διάταγμα που να ορίζει τις προδιαγραφές των συσκευών κατά τις προβλέψεις του νόμου 2121/1993, με συνέπεια η ποινική πρόβλεψη τα του εγκλήματος να είναι ασαφής, παρά την απαιτούμενη ακρίβεια και βεβαιότητα της ποινικής προβλέψεως που απαιτείται από το άρθρο 7 του Συντάγματος και από το άρθρο 1 του Ποινικού Κώδικα».

Και συνεχίζει ο Άρειος Πάγος, αναφέροντας ότι το Εφετείο Αθηνών εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο 2121/1993, καθώς απέδωσε στον επίμαχο καταστηματάρχη συμπεριφορά αόριστη και ασαφή «ως προς τον ορισμό και την περιγραφή της αξιόποινης συμπεριφοράς διάταξη ποινικού νόμου και τον καταδίκασε για παραβίαση προδιαγραφών που ουδέποτε θεσπίστηκα από το νομοθέτη».

Κατόπιν αυτών, ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την απόφαση του Εφετείου ως προς το σκέλος εκείνο, όπου ο καταστηματάρχης καταδικάστηκε για το «σπάσιμο» του αποκωδικοποιητή του συνδρομητικού προγράμματος, και παραπέμπει τον κατηγορούμενο να δικαστεί και πάλι μόνο για την κατοχή όπλου (συσκευή ηλεκτρικής εκκένωσης).

7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

5 σχόλια
Η κρίση του δικαστή πρέπει να είναι αντικειμενική (να στηρίζεται στους νόμους) και όχι σε όποια υποκειμενικότητα και ας είναι σε αντιστοιχία με το περί κοινού αίσθημα. Το έγκλημα πρωτίστως στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι της νομοθετικής εξουσίας και στην ανεπάρκεια τους να δώσουν σαφείς προδιαγραφές. Αυτό για την νομικό θέμα της υπόθεσης. Σε ηθικό επίπεδο, έχουμε να κάνουμε με πάνω από χίλιους "ελληνάρες" (1 λαμόγιο πωλητή και 1000+ αγοραστές)
Μπανανια. Μετα ομως θα ζηταμε φορους 300% και 1000 ραπισματα απο τους καπιταλιστες της εταιρειας που και καλα μας πινουν το αιμα. Οταν δε θα εχει μεινει πια καμια σοβαρη επιχειρηση να πληρωνει τις συνταξεις των συνδικαλιστων θα μας φταιει η Μπιντελμπεργκ και οι εξωγηινοι.
Πραγματικά μια από τις πιο αξιέπαινες αποφάσεις των Δικαστηρίων... και δεν κοροϊδεύω καθόλου.Είναι σαφές ότι ο τύπος είχε κάνει επάγγελμα την πώληση σπασμένων αποκωδικοποιητών και έβγαλε μια περιουσία από αυτό. Μια τέτοια αθώωση λοιπόν κατ' αρχήν φαντάζει σκανδαλώδης, βασιζόμενη σε "τυπικότητες".Όμως η συγκεκριμένη απόφαση συλλαμβάνει ακριβώς την έννοια των δημοκρατικών ιδεωδών σε σχέση με το ποινικό δίκαιο.... και αυτό δεν είναι καθόλου "τυπικότητα". Ειδικά στο ποινικό δίκαιο, δεν γίνεται να υπάρχει καταδίκη χωρίς σαφέστατο νομοθετικό πλαίσιο.... Για να μπεις φυλακή πρέπει όταν κάνεις κάποια πράξη να υπάρχει ένας σαφής νόμος που να την καταδικάζει. Αλλιώς, όταν αρχίζουμε να καταδικάζουμε σε φυλάκιση ανθρώπους με αιτιολογία "έκανε κάτι κακό" αρχίζει και η αυθαιρεσία. Και είναι καλύτερα να αθωωθεί ένα λαμόγιο από το να καταδικαστεί κάποιος αθώος αυθαίρετα.Η Πολιτεία έχει μάθε τόσα χρόνια να νομοθετεί στο πόδι. Αν διαθέταμε γρήγορη και εύρυθμη δικαιοσύνη ανάλογες "ανατρεπτικές" αποφάσεις (σε διάφορους τομείς όχι μόνο σε ποινικά), θα ήταν πολύ συχνότερο φαινόμενο.
Ένα τεράστιο μπράβο στο συνάδελφο που το κυνήγησε μέχρι Αρειο Πάγο και αθωώθηκε, αποδεικνύει για ακόμα μία φορά ότι στην Ελληνικη πραγματικότητα, η πολυνομία, η κατα το δοκούν εφαρμογή των νόμων αλλα και η έλλειψη ενημέρωσης αυτών σύμφωνα με την εξέλιξη της τεχνολογίας, εξασφαλίζει απυρόβλητο για τους "πειρατες", τους "υπογειους", αυτούς που παρανομούν κατ'εξακολούθηση εις βάρος των συμπολιτών/συναδέλφων τους που πράττουν τα νόμιμα όσο αναφορά την πνευματική ιδιοκτησία σε λογισμικο και ηλεκτρονικά μέσα. Θεωρώ αστείο πως το 2015 (22 χρονια απο την εκδοση του 2121/1993) δέν υπάρχει επαρκές νομικό πλαίσιο όσο αφορά ουσιαστικά την χρήση τερματικού εξοπλισμού για τη διάθεση ψηφιακού περιεχομένου απο πειρατικά μέσα. Προσωπικά, ώς επαγγελματίας της πληροφορικής θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι βάση αυτής της απόφασης, εάν δεν καλυφθεί έγκαιρα το νομικό κενο, δέν εμποδίζει πία κανέναν απο το να πουλάει πειρατικά μηχανάκια με το κιλό. Ασχετα άν είναι του κλάδου/επιστήμης ή μανάβης είτε ψιλικατζής. Ειδικά όταν προσφέρεται ως υπηρεσία πρός επιχειρήσεις, οι οποίες μπορούν πιά να δηλώσουν άγνοια στο τί έιχε τελικά χρησιμοποιήσει ο τεχνικός για να κάνει τη δουλειά. Και δέν είναι μόνο η ψηφιακή tv. Το 80% των υπολογιστών σε δημόσιες υπηρεσίες εχουν σπασμένα XP, 2003 server, office 2007 και Nod32. Τουλάχιστον αυτά που έχω συναντήσει στα 20 χρόνια στα γονατα κάτω απο γραφεία. Windows 7 Ultimate με το κιλό στα μηχανάκια ιδωτών, με το νόμιμο στικερακι με το κλειδι Home premium απο κάτω (duh!), antivirus που βαράνε κόκκινα, και χίλια μύρια κύματα. Και μιλάμε για τρελά κέρδη, τις περισσότερες φορές τιμολογημένα και με τον αποδέκτη της υπηρεσίας να έχει πλήρη άγνοια για την έλλειψη αδειών χρήσης λογισμικού. Αυτά είναι γνωστά στον κλάδο μας εδω και αιώνες, ποτέ δέν υπήρχε ουσιαστική κάλυψη των σωστών επαγγελματιών (συνήθως αντίστοιχης τεχνικής εκπαιδευσης), απο τους αλμπάνηδες της τεχνολογίας.
Νεος, τα λογια ειναι λιγα και σταράτα. Δεν μου καίγεται καρφί για τους παράνομους, ουτως η αλλως μπακάληδες είναι), και δέν έχω τιποτα να κρυψω απ'οποιον ερθει να κανει ελεγχο στην επιχειρηση μου αλλα και σε αυτες που υποστηρίζω. Η πειρατεία μπορεί μεν να πονάει τις πολυεθνικες (που και εδω δεν μου καιγεται καρφί), αλλα πρωτίστως πονάει όσους θέλουν να είναι έντιμοι απέναντι στους πελάτες τους σε σχέση με την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών. Και στην τελική, για να έρθουμε και στην Ελληνικη πραγματικότητα, αντί να στηρίζουμε τους έντιμους επαγγελματίες που μετά βίας επιβιώνουν τούτο τον καιρό, επιβραβεύουμε και δίνουμε εργασία στους παράνομους μπακαλόγατους που όλα τα σφάζουν & όλα τα μαχαιρώνουν. Ζώ και δραστηριοποιούμαι επαγγελματικα σε επαρχιακή πόλη της Λακωνίας, οπου αυτή τη στιγμή μπορώ να κατονομάσω τουλάχιστον πέντε τεχνικαράδες (χωρίς έναρξη επαγγελματος) που συντηρούν αυτή την παραοικονομία με σπασμένα dreambox, κινέζικα συστήματα ασφαλείας κ.ο.κ.