Εντυπωσιασμένοι οι Καθολικοί από την υποδοχή στο λείψανο της Αγ. Βαρβάρας

Εντυπωσιασμένοι οι Καθολικοί από την υποδοχή στο λείψανο της Αγ. Βαρβάρας Facebook Twitter
Menelaos Myrillas / SOOC
3

Εντυπωσιασμένος από την «εμπειρία της πίστης» που βίωσε στην Ελλάδα, δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Τζιάν Φράνκο Φιορίν, μόνιμος διάκονος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ο οποίος συνοδεύει το ιερό σκήνωμα της Αγίας Βαρβάρας από τη στιγμή της αναχώρησής του από τη Βενετία και έχει αναλάβει και την επαναφορά του στο ναό του Σαν Μαρτίνο στο νησί Μπουράνο.

«Η εμπειρία που έζησα εδώ, είναι εκπληκτική. Εδώ είδα την πίστη, γιατί ο κόσμος στέκεται εδώ ώρες, είναι στην ουρά κάτω από τον ήλιο και τη δίψα για να φθάσει μόνο για ένα λεπτό να αγγίξει το σκήνωμα και να το φιλήσει, να ακουμπήσει το μέτωπο. Είδα κάποιους να φθάνουν γονατιστοί, γονείς να φέρνουν τα μικρά παιδιά τους, είδα πολλούς νέους, πολλούς ηλικιωμένους, πολλούς ανάπηρους, είδα έναν κόσμο εντυπωσιακό», είπε με δέος για όσα βιώνει αυτές τις ημέρες στον Ι.Ν. της Αγίας Βαρβάρας. Δεν παρέλειψε να αναφερθεί με έμφαση στη μεταφορά του ιερού λειψάνου στο αντικαρκινικό νοσοκομείο «Άγιος Σάββας». «Ήταν κάτι το εκπληκτικό οι ασθενείς που έρχονταν να υποκλιθούν στην Αγία Βαρβάρα. Είναι η ελπίδα. Η χριστιανική ελπίδα που δεν πεθαίνει ποτέ. Όχι τόσο για την ανάρρωση, όσο για το ότι ο Χριστός μπορεί να είναι συνοδοιπόρος στην περιπέτεια της ζωής μας», εξομολογήθηκε.

«Στη Βενετία όπου υπάρχει η Βασιλική του Σαν Μάρκο και το Καμπαναριό, εκατοντάδες ανθρώπων σχηματίζουν ουρές και περιμένουν όλη την ημέρα να μπουν στη Βασιλική ή να ανέβουν στο Καμπαναριό. Ωστόσο, είναι μια αναμονή πολιτιστική, τουριστική, ή για να δει κανείς τη Βενετία από ψηλά ή για να δει τα ψηφιδωτά του ναού». Επιπλέον, επεχείρησε και πάλι έναν παραλληλισμό με ανάλογες εκδηλώσεις της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στη Βενετία με αναφορά στις δύο μεγάλες γιορτές, της Παναγίας της Υγείας και του Αγίου Μάρκου, πολιούχου της Βενετίας:

Όπως ανέφερε ο ρωμαιοκαθολικός ιερωμένος, η εορτή της Παναγίας της Υγείας χρονολογείται από τον 6ο αιώνα, όταν σε μία επιδημία πανώλης, ο Δόγης είχε κάνει τάμα όταν θα έκτιζε μια Βασιλική αφιερωμένη στην Παναγία της Υγείας, αν η Βενετία σωζόταν από την ασθένεια. Υποσχέθηκε κάθε χρόνο ένα προσκύνημα, στις 21 Νοεμβρίου, το οποίο διαρκεί 2-3 ημέρες - και όλοι οι Βενετσιάνοι, αλλά και άνθρωποι από όλο το νομό, πιστοί και μη, έρχονται στη Βενετία. Εξάλλου, η 25η Απριλίου, η εορτή του Αγίου Μάρκου, του πολιούχου της Βενετίας, συνιστά επίσης μια υπέροχη παράδοση που έρχονται να τιμήσουν όλοι, Βενετσιάνοι και μη. «Αυτό που είδα εδώ ωστόσο, είναι πολύ περισσότερο», τόνισε με νόημα.

Σε ερώτηση ποια ήταν η αφορμή να μεταφερθεί το ιερό σκήνωμα σε ορθόδοξη χώρα ύστερα από 1.000 χρόνια, ο μόνιμος διάκονος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας έκανε γνωστό, ότι το αίτημα για μεταφορά του σκηνώματος στην Αγία Βαρβάρα έγινε αμέσως αποδεκτό «στο πλαίσιο του πνεύματος συνεργασίας και αμοιβαίου σεβασμού, γνωρίζοντας αυτό που αντιπροσωπεύει η Αγία Βαρβάρα για την Αθήνα και την Ελλάδα».

Επίσης, εκμυστηρεύτηκε ότι αποδέχθηκε με πολλή χαρά να συνοδεύσει το ιερό λείψανο στην Αθήνα, παρά τα διάφορα προσωπικά κωλύματα που αντιμετώπιζε. «Είχα μεγάλες δυσκολίες διότι τώρα είμαι πρόεδρος ενός θρησκευτικού ιδρύματος που ασχολείται με πάσχοντες από σοβαρές ασθένειες, όπως το έιτζ. Έχουμε προσωπικό 400 ατόμων, είχαμε συνεδρίαση του Δ.Σ., στις 21 του μηνός είναι τα γενέθλιά μου, ήταν πολλά τα εμπόδια. Μίλησα με τη γυναίκα μου, την Μπάρμπαρα, και αυτή με ώθησε. Η Αγία Βαρβάρα εκμηδένισε όλες τις δυσκολίες και μου επέτρεψε να αναχωρήσω και να μείνω μακριά για 15 ημέρες».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στη σπουδαιότητα της Αγίας για τη Βενετία, όπου το ιερό σκήνωμα είναι πολύ σημαντικό. «Λατρεύεται από όλους τους Βενετσιάνους και είναι η προστάτιδα των ναυτικών και των πλοίων που έχουν πυρομαχικά, η προστάτιδα των πυροσβεστών, των στρατιωτών που χειρίζονται εκρηκτικά και όλων αυτών που μπορεί να υποστούν αιφνίδιο θάνατο», επισήμανε.

Τέλος, ο Τζιάν Φράνκο Φιορίν προέβη σε μια ιστορική αναφορά, υπενθυμίζοντας πως "το ιερό σκήνωμα έφθασε στη Βενετία γύρω στο έτος 1000 μ.Χ. ως προίκα της νύφης του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου H'. Στην αρχή τοποθετήθηκε στη Βασιλική του Σαν Μάρκο, ενώ από το 1800 μ.Χ. φυλάσσεται στο ναό του Σαν Μαρτίνο στο νησί Μπουράνο».

Σημειώνεται πως ο Τζιάν Φράνκο Φιορίν είναι μόνιμος διάκονος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Έχει παραμείνει στον α' βαθμό της ιεροσύνης καθότι έγγαμος και δεν μπορεί να χειροτονηθεί πρεσβύτερος. Στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, οι έγγαμοι έχουν δικαίωμα χειροτονίας, αλλά παραμένουν μόνο στο βαθμό του διακόνου. Είναι εθελοντής, δεν πληρώνεται για την υπηρεσία του αυτή, διότι είναι συνταξιούχος τραπεζιτικός υπάλληλος. Ασχολείται εθελοντικά στο διοικητικό κέντρο του Ρωμαιοκαθολικού Πατριαρχείου της Βενετίας σε διάφορες θέσεις ευθύνης, με κυριότερο καθήκον, αυτό του υπευθύνου της Ποιμαντικής της τοπικής Εκκλησίας της Βενετίας στα νοσηλευτικά ιδρύματα.

Πηγή: ΑΜΠΕ

3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τέμπη: Πειθαρχική έρευνα κατά εισαγγελίας Λάρισας σχετικά με το «μπάζωμα»

Ελλάδα / Αρειος Πάγος: Πειθαρχική έρευνα για εισαγγελέα που απέρριψε τον έλεγχο δύο υφυπουργών στην υπόθεση των Τεμπών

Η εισαγγελέας που ελέγχεται ήταν υποχρεωμένη να στείλει αμελλητί στη Βουλή τη μήνυση των συγγενών κατά των υφυπουργών Χρήστου Τριαντόπουλου και Ζωής Ράπτη
NEWSROOM

σχόλια

2 σχόλια
Αυτό συμβαίνει γιατί εδώ ο λαός μας είναι καθυστερημένος και χαμηλού πνευματικού επιπέδου, ευάλωτος σε σκοταδιστικά κυρήγματα, θρησκοληψίες, δυσιδαιμονίες ενώ οι καθολικοί της Βενετίας πολύ λιγότερο. Ας πούμε, εμείς σε επίπεδο 8 και αυτοί σε 5 - άν θέλουμε να μιλήσουμε επιστημονικά.Οι αγγλοσάξονες και οι βόρειοι λαοί εν γένει έχουν πολύ "υψηλότερο επίπεδο" όσον αφορά αυτά τα θέματα καιδύσκολα παρασύρονται απο μάταιες ελπίδες : άν έχεις τελικό στάδιο καρκίνου, π.χ., περιμένεις απλά να πεθάνεις αξιοπρεπώς με καμμια ευθανασία, ενώ ο Έλληνας πιστεύει πως κάποια κόκκαλα θα τον σώσουν ή κάποιες προσευχές. Έτσι, αυτοί οι λαοί βρίσκονται σε επίπεδα καθυστέρησης ας πούμε 1 ή 2,8 το πολύ και γι αυτό ο ρεαλισμός, η κοινή και τετράγωνη λογική, ο πραγματισμός, η πρακτικότητα και όλα αυτά τα γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν μιά προηγμένη και "μοντέρνα" κοινωνία βρίσκονται σε αφθονία - σε αντίθεση με εμάς που- π.χ. - μιά φτωχή γριά που έχασε το γυιό της πρίν 30 χρόνια, επιμένει να γεμίζει με λάδι το καντήλι του στο αυτοσχέδιο, ελεεινό, κίτς εκκλησάκι στην άκρη ένός δρόμου, αντί να το χρησιμοποιήσει στο φαγητό της.
Κι εγώ άθεος είμαι, αλλά το τελευταίο που θα σκεφτόμουν για μια γρια που επί 30 χρόνια ανάβει το καντήλι του γιου της σε ένα "κιτς εκκλησάκι στην άκρη του δρόμου" είναι ότι είναι καθυστερημένη. Η γυναίκα κρατάει ζωντανή τη μνήμη του γιου της και την τιμά με τη βοήθεια ενός καθιερωμένου τελετουργικού. Δεν θα μπορούσα ποτέ να δω σ' αυτήν πρώτα τη θρήσκα και μετά τη μάνα.