Το σκάνδαλο Αρτζέντο ρίχνει σκιά στο κίνημα #MeToo

Το σκάνδαλο Αρτζέντο ρίχνει σκιά στο κίνημα #MeToo Facebook Twitter
6

Τήρηση αποστάσεων από την Αζια Αρτζέντο; Έμφαση στις απρόβλεπτες συνέπειες που μπορεί να έχουν τα τραύματα από σεξουαλικές επιθέσεις; Τόσο που το «θύμα να μετατρέπεται σε θύτη»;

Οι κατηγορίες κατά της ιταλίδας ηθοποιού τάραξαν τα νερά του κινήματος #MeToo, υποχρεώνοντάς το σε μία ενδοσκόπηση με αφορμή μία ιστορία πολύ πιο μπερδεμένη από ό,τι φαίνεται.

Η Αζια Αρτζέντο, μία από τις πρώτες γυναίκες που κατηγόρησε τον μεγιστάνα του Χόλιγουντ Χάρβεϊ Γουάινστιν για βιασμό, είναι σήμερα η ίδια ύποπτη για σεξουαλική κακοποίηση, το 2013, ενός ηθοποιού και μουσικού 20 χρόνια νεότερού της, του Τζίμι Μπένετ, όταν εκείνος ήταν 17 ετών. Κατηγορείται επίσης ότι στη συνέχεια προσπάθησε να κουκουλώσει το θέμα πληρώνοντας 380.000 δολάρια.

Επειτα από δύο ημέρες σιωπής -και διαβουλεύσεων με τους δικηγόρους της- η ηθοποιός, η οποία βρίσκεται κοντά στην αποπομπή από την ιταλική έκδοση του τηλεριάλιτι X Factor, αρνήθηκε τελικά τις κατηγορίες που δημοσιεύθηκαν σε ρεπορτάζ των New York Times την Κυριακή, που περιλαμβάνονται σε κρυπτογραφημένο e mail που στάλθηκε από ανώνυμη πηγή στην σύνταξη της εφημερίδας μαζί με την απειλή προσφυγής στην δικαιοσύνη.

Η Αρτζέντο αρνήθηκε ότι «είχε ποτέ σεξουαλική επαφή με τον Μπένετ», παραδεχόμενη ότι του έδωσε τα χρήματα, αλλά «μόνο και μόνο για να τον βοηθήσει σε μία περίοδο που εκείνος αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα».

Παρά την άρνηση, η υπόθεση προκάλεσε παγωμάρα στο κίνημα #MeToo, το οποίο έχει τους τελευταίους μήνες επικριθεί ότι έριξε από το βάθρο τους δεκάδες ισχυρούς άνδρες με βάση κατηγορίες που δεν επιβεβαιώθηκαν από την δικαιοσύνη.

«Είμαστε άνθρωποι με ατέλειες...»

 

Η Ταράνα Μπέρκ, ιδρύτρια του κινήματος, την οποία το περιοδικό Time ανακήρυξε πέρυσι «πρόσωπο της χρονιάς», μυρίστηκε τον κίνδυνο.

«Οι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις ιστορίες για να αμαυρώσουν το κίνημα - μην τους το επιτρέψετε», έγραψε στο Twitter. «Δεν υπάρχουν θύματα-πρότυπα. Είμαστε άνθρωποι με ατέλειες και οφείλουμε όλοι να λογοδοτούμε για την ατομική μας συμπεριφορά», πρόσθεσε.

Η ηθοποιός Ροζάνα Αρκέτ, μία ακόμη από τις γυναίκες που κατηγόρησαν τον Γουάινστιν από την πρώτη ώρα, ζήτησε επίσης «κατανόηση» για την συμπεριφορά της Αρτζέντο, υπονοώντας ότι μπορεί να είναι ταυτοχρόνως θύτης και θύμα.

«Γνωρίζω πολλά, πολλά θύματα βιασμού και τραυματισμού που έχουν ταραγμένη σεξουαλική συμπεριφορά. Τα τραύματα που φέρουν είναι βαθιά», έγραψε στο Twitter.

Ολη αυτή η επιφυλακτικότητα είναι ακόμη πιο δικαιολογημένη αφού η Αζια Αρτζέντο είναι ένα πρόσωπο που προκαλεί πολεμική και συνοδεύεται από μία ταραγμένη προσωπική ζωή.

Η ίδια δήλωσε πρόσφατα «διαλυμένη» μετά την αυτοκτονία του σεφ Άντονι Μπουρντέν που υπήρξε ερωτικός της σύντροφος και στήριγμα στην εκστρατεία της κατά του Χάρβεϊ Γουάινστιν.

«Το μόνο λογικό συμπέρασμα στο στάδιο αυτό είναι ότι είναι δυνατόν τα δύο αυτά τρομακτικά πράγματα να είναι πραγματικά ταυτοχρόνως», σχολίασε στο κύριο άρθρο της Washington Post η Monica Hesse.

Η «ειδικός σε θέματα φύλων» επεσήμανε την πολυπλοκότητα των υποθέσεων σεξουαλικής κακοποίησης, όπου δεν υπάρχουν «απλουστευτικές ετικέτες», όπως «θύμα», «αθώος», «θύτης», «τέρας».

«Τιμωρείστε την Αρτζέντο εάν το απαιτεί το δικαστικό σύστημα. Θέσετε δύσκολα ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται τα θύματα που είναι επίσης θύτες», έγραψε. «Ομως μην αγγίζετε τους πολύπλοκους κόμπους αυτής της ιστορίας διότι δεν είναι κακή ιστορία...είναι ο μόνος τρόπος να αναγνωρισθεί ότι δεν υπάρχουν ετικέτες στις ιστορίες αυτές, μόνο διαλυμένοι άνθρωποι».

Καλή είδηση για τον Γουάινστιν;

 

Αν και είναι πολύ νωρίς για να γίνει εκτίμηση σχετικά με το αν το κίνημα #MeToo θα βγει αλώβητο από την υπόθεση Αρτζέντο, που περιγράφεται ως «ιστορία», αλλά όχι ακόμη ως «σκάνδαλο», ορισμένοι προσπαθούν ήδη να εκμεταλλευθούν τα ερωτηματικά που προκαλεί.

Αρχής γενομένης από τον δικηγόρο του Χάρβεϊ Γουάινστιν, τον Μπεν Μπράφμαν, ο οποίος δήλωσε ότι η υπόθεση «δείχνει σε όλους ότι οι κατηγορίες κατά του κ. Γουάινστιν δεν επαληθεύτηκαν με σωστό τρόπο».

Σύμφωνα με τον αστέρα της νεοϋορκέζικης δικηγορίας, η ιστορία αυτή μπορεί να τινάξει στον αέρα το κατηγορητήριο κατά του παραγωγού του Χόλιγουντ, κατά του οποίου έχει απαγγελθεί κατηγορία στο Μανχάταν για βιασμό, εξαναγκασμό σε σεξουαλική πράξη και σε στοματικό σεξ επί τριών διαφορετικών γυναικών.

Ο Χάρβεϊ Γουάινστιν, ο οποίος, όπως φαίνεται, εξαιρείται από τον συλλογισμό του κύριου άρθρου της Post για τις «...απλουστευτικές ετικέτες που ορίζουν τους θύτες και τα θύματα, τους αθώους και τα τέρατα...», απειλείται με επιβολή ισόβιας κάθειρξης.

Ομως, για τον Μπένετ Γκέρσμαν, πρώην εισαγγελέα και καθηγητή Δικαίου στο Pace University, ο Μπράφμαν προσπαθεί να θολώσει τα νερά.

Η υπόθεση Αρτζέντο μπορεί ίσως να ρίξει μία σκιά στο κίνημα #MeToo, «...είναι ενδιαφέρουσα, συναρπαστική, αλλά δεν έχει σχέση με την υπόθεση Γουάινστιν», λέει. Και αυτό, (μόνο και μόνο) διότι η Αρτζέντο δεν περιλαμβάνεται σε κανένα κατηγορητήριο κατά του παραγωγού του Χόλιγουντ.

Αυτές οι αποκαλύψεις για την Αρτζέντο θα μπορούσαν, κατά την γνώμη του, να έχουν επιπτώσεις εάν ορισμένες από τις γυναίκες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο βαρύνονταν με υποθέσεις αντίστοιχες της Αρτζέντο.

Ομως «πιστεύω ότι οι εισαγγελείς έκαναν την δουλειά τους και έχουν πραγματικά επαληθεύσει σε βάθος το παρελθόν των γυναικών αυτών», είπε.

«Δεν είχαν κάνει καλή δουλειά στην υπόθεση Στρος-Καν» την υπόθεση του Sofitel της Νέας Υόρκης το 2011, στην οποία ο εισαγγελέας εγκατέλειψε την δίωξη ελλείψει αξιοπιστίας της γυναίκας που κατηγόρησε τον τότε διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για σεξουαλική επίθεση. «Πιστεύω ότι αυτήν την φορά υπήρξαν σούπερ προσεκτικοί».

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ/AFP

Πολιτισμός
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους

Εικαστικά / Μια μεγάλη εικαστική έκθεση αφιερωμένη στο γυναικείο στήθος

Στη Βενετία και στο Palazzo Franchetti μια έκθεση αφηγείται την «περιπέτεια» ενός σημείου της γυναικείας ανατομίας που έχει κατανοηθεί και αναπαρασταθεί στην τέχνη, τη διαφήμιση, τη μόδα, σε όλους τους πολιτισμούς και τις παραδόσεις με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
NEWSROOM

σχόλια

5 σχόλια
α.μαλιστα!!τωρα που θυτης σεξουαλικου σκανδαλου ειναι μια γυναικα,τωρα ξαφνικα η "σεξουαλικη κακοποιηση" εγινε "πολυπλοκο ζητημα",ε;;!!τοσους μηνες που κατηγορουσαν μονο ανδρες ηταν απλο ζητημα και δεν ενδιαφερομασταν για την ψυχη των θυτων,τωρα ξαφνικα εγινε πολυπλοκο και πρεπει να εξεταζουμε και την ψυχη του θυτη να δουμε ποσο υπεφερε η καημενη πριν γινει το "τερας"!!και αφου τα θυματα της σεξουαλικης κακοποιησης καταληγουν να κακοποιουν και αυτα με τη σειρα τους αλλους,τοτε γιατι δεν ψαχνουμε το παρελθον του weinstein για να δουμε ποιος/α/οι/οιες τον βιαζαν κι εγινε κι αυτος ετσι;; ή δεν μας νοιαζει για τους βιαστες του παρελθοντος;
"...ζήτησε επίσης «κατανόηση» για την συμπεριφορά της Αρτζέντο, υπονοώντας ότι μπορεί να είναι ταυτοχρόνως θύτης και θύμα."Άραγε θα έλεγε το ίδιο αν ήταν άντρας ο θύτης-θύμα;
Τα identity politics καθιερωθηκαν στο αμερικανικο μαι'ι'νστριμ τη δεκαετια του 90 ( 9 Νοεμβριου 1989 - 11 Σεπτεμβριου 2001). Εκεινη την περιοδο, μια περιοδο καπιταλιστικου τρα'ι'ομφαλισμου, η πολιτικη πηρε μια στροφη προς προσωπικα ζητηματα. Υποβοηθουμενη και απο την κριση του AIDS , τα επεισοδια στην υποθεση ξυλοδαρμου του Ροντνε’ι’ Κινγκ στο ΛΑ, ασχοληθηκε με τα υπαρξιακα του καθενος : σεξουαλικο orientation, μειονοτητες, γυναικες, αφροαμερικανοι κοκ.Ηταν μια λογικη και αναμενωμενη στροφη, μια στροφη προς το "εγω", ανεξαρτητως πολιτικων επιρροων, που βογγουσε να βγει στην επιφανεια λογω αυθορμητων γεγονοτων.Η κατασταση αλλαζει παλι το 2001 με τα περιστατικα βιας στη ΝΥ, τα οποια επισημοποιουν μια νεα διπολικοτητα, μια διπολικοτητα μεταξυ Δυσης και Ισλαμικου φονταμενταλισμου.Τα id-politics ξαναγυριζουν στο προσκηνιο με την εκλογη Ντοναλντ Τραμπ. ( Η ειδησεογραφικη χιονοστιβαδα για σεξουαλικες παρενοχλησεις ξεκινησε με τα σχεδον ταυτοχρονα αρθρα του New Yorker και New York Times για τον Γουα’ι’νστιν, οι δε αφροαμερικανοι με το κινημα “οι ζωες των μαυρων μετρανε” = Black lives matter). Ομως το ενα δε συζητηθηκε πολυ εαν εξαιρεσει κανεις τα λιγοστα αρθρα για το μεγαλο προβλημα σεξισμου που εχει η "κοιλαδα της συλικονης", το αλλο ειχε περιφερειακο ρολο στην προεκλογικη αφηγηση των δημοκρατικων πολιτικων. Σε γενικες γραμμες δεν ηταν προεκλογικα ζητηματα ηταν μηντιακες αποφασεις και εγιναν απο περιοδικα και εφημεριδες που αντιπαθουν εντονα τον Τραμπ, ειδικα μετα την εκλογικη του νικη. Ειναι λοιπον ενα μηντιακο γεγονος. Πιο συγκεκριμενα στο ζητημα των σεξουαλικων παρενοχλησεων, παρατηρουμε οτι αφετηρια για τη διωξη βιαστων και αλλων εκβιαστων, ειναι ενα απιστευτα προξι-προνομιουχο δημογραφικο στη βιομηχανια ψυχαγωγιας ( Χολιγουντ-πρω’ι’ναδικα κλπ ) μια νομενκλατουρα αν θελετε, που δε θα μπορουσε σε καμια περιπτωση να εκφραζει ‘η να μιλα ως εκπροσωπος της μεσης αμερικανιδας. Αυτες οι ηθοποιοι που εχουν παρενοχληθει σεξουαλικα στο Χολιγουντ, ουτε μπορουν να εκφρασουν ολες τις γυναικες, ουτε εχουν κατι σοβαρο να πουν πχ για τα φεμινιστικα ιδεωδη αφου δεν ειναι διανοουμενες - και το λεω αυτο γιατι αυτες μιλανε-αυτες ακουμε, οχι φυσικα για να τις βαλω κατω ‘η να αμφισβητησω αυτο που εχουν υποστει ). Η νομενκλατουρα αυτη εκφραζει και επιτιθεται σε μια κοινωνικοπολιτικη ελιτ με - κακα τα ψεμματα - επικεντρο τον φαλλοκρατικο χαρακτηρα του κορπορατισμου. Το οτι γενικευεται αυτη η επιθεση μεσω καποιων μηντια για ΟΛΕΣ τις γυναικες και ΟΛΟΥΣ τους αντρες ( δηλαδη τις σχεσεις των δυο φυλων σε ολα τα κοινωνικα στρωματα ) ειναι το λιγοτερο γελοιο, αφου οι περισσοτερες γυναικες παλευουν για ισοτητα στις ευκαιριες και για επιβιωση σε χωρους που υπαρχει περισσοτερη εποπτευση απ οτι στο Χολιγουντ, οι αναγκες τους τουλαχιστον στη Δυση δεν στοχευουν στο να κτυπησουν καποιο κορπορατικο ταβανι. Υπαρχουν πολλοι αντρες που πιστευουν στην ισοτητα ευκαιριων και αξιοπρεπους συμπεριφορας μεταξυ των δυο φυλων, αφηστε που πολλες γυναικες ειναι εναντιον του φεμινισμου ως ιδεολογια ( Χοφ Σομερς 1994, Φιλις Σλαφλι 2003, Καρολιν Γκραγκλια 1998 κα ), για να μη μιλησουμε και για τη βια γυναικων εναντιων αντρων ( οχι αμελητεο ποσοστο στη Δυση ) (A). Με αλλα λογια μια μανιχε’ι’στικη προσεγγιση στο ζητημα μονο κακο θα κανει στις γυναικες οπως εκανε ο φεμινισμος στην εγκληματια πολεμου Χιλαρι Κλιντον στις προσφατες εκλογες. Ο φεμινισμος χρειαζεται τους αντρες, πολυ περισσοτερο απ οτι ο καπιταλισμος τον πρωτο.Αυτα που συμβαινουν μηντιακα στη νομενκλατουρα της αμερικανικης ψυχαγωγιας ( καλη ωρα οπως η Μεριλ Στριπ που καλουσε “Θεο” τον Γουα’ι’νστιν πριν καποια χρονακια λες και δεν ηξερε κι οταν “εμαθε” αρχιζε να το παιζει “δραστηριοποιημενη” ! - ( B )) δε μπορουν να αλλαξουν τιποτα ριζικο στις σχεσεις μεταξυ αντρων και γυναικων. Αυτο που παρατηρουμε ειναι ενα μιγμα μεταξυ μιας αντιδραστικης στην εκλογη Τραμπ μοδας ( ‘η τασης, trent δηλαδη ) και μιας νοοτροπιας παρομοιας του απλο’ι’κου πασοκου του 85, που τωρα βγαινει και τονιζει οτι ο Τσοχατζοπουλος τον…προδωσε.Αυτο ταυτοχρονα δειχνει και την τεραστια υποκρισια, τον οπορτουνισμο, τη ρηχοτητα αλλα και την απογνωση αυτων των δημοσιογραφων και των μηντια που εκπροσωπουν ( και που προσπαθουν να αναβιωσουν). Ειναι σημαντικο να τονισουμε οτι τα τωρινα σκανδαλα τα μαθαμε καπως περιεργως απο τα εντυπα μηντια των δημοκρατικων, οχι απο τα ηλεκτρονικα οπως ηταν η περιπτωση Κλιντον πριν 20 χρονια, ουτε απο τα κοινωνικα μεσα και το ραδιοφωνο που κυριαρχουν κυριως ρεπουμπλικανοι. Εκπληξη λοιπον προκαλει, οτι τα περισσοτερα απ αυτα τα καθαρματα που βιαζαν, εκβιαζαν, και ξεφτυλιζαν γυναικες ηταν δημοκρατικοι, πιστοι οπαδοι της Χιλαρι και των γυναικειων δικαιωματων….Ομως ειναι τα id-politics ποιο σημαντικο ζητημα απο τα εγκληματα πολεμου ;Ειναι δυνατον να ασχολουμαστε ( εμεις και ο υπολοιπος δυτικος κοσμος ) με τους βιασμους που εχουν διαπραξει καποιοι δημοκρατικοι υπερμαχοι των γυναικειων δικαιωματων και οχι με τον ρολο του δημοκρατικου κομματος στις γενοκτονιες του Ιρακ ( το “Βιετναμ” του 21ου αιωνα ), την Λιβυη, την Συρια, διχως τον οποιο δε θα πεθαινανε εκατομμυρια παιδακια στις χωρες αυτες ; ( πανω απο μισο εκατομμυριο παιδακια νεκρα ΜΟΝΟ στο Ιρακ απο το 1991 μεχρι το 1996, συμφωνα με το μαι’ι’νστριμ αμερικανικο CBS - οποτε υπολογιστε με 2018, ποσα ειναι σημερα ). Ειναι δυνατον να συγκρινουμε τους βιασμους που διεπραξε ενας δημοκρατικος μεγιστανας του Χολιγουντ με αυτα του δημοκρατικου αντισημιτη Σουμερ ‘η της Χιλαρι ;;;Ποσοι απ αυτους που γνωριζουν την Μεριλ Στριπ γνωριζουν τι σημαινει Τζινσα ;Ποσοι απ αυτους που γνωριζουν την Παλτροου γνωριζουν ποιος ειναι ο Λεντιν ;Ποσοι απ αυτους που γνωριζουν τον Ταραντινο γνωριζουν τι σημαινει Clean Break ;;Τα ελληνικα μηντια δεν εχουν μπατζετς να διατηρουν απεσταλμενους σε ξενες χωρες. Οτι μαθαινουμε στην Ελλαδα ειναι απο μεταφρασεις ξενων μηντια. Τιθεται επομενως θεμα επιλογης θεματων και συχνοτητας απο το εξωτερικο. Τωρα που το ιντερνετ δινει την δυνατοτητα στον καθενα να γινει εντιτορ της δικης του ενημερωσης, ειναι σημαντικο η ατομικοτητα να παραχωρησει τη θεση της στη λογικη.A ) 3 στους 10 άντρες κακοποιούνται σωματικά από γυναίκες στην Ελλάδα της κρίσηςhttp://www.e-daily.gr/themata/75651/3-stoys-10-antres-kakopoioyntai-swmatika-apo-gynaikes-sthn-ellada-ths-krishsB ) 17.12.2017Ρόουζ Μακ Γκόβαν εναντίον Μέριλ Στριπ: Σε περιφρονώ, υποκρίτρια!http://www.topontiki.gr/article/251552/rooyz-mak-gkovan-enantion-meril-strip-se-perifrono-ypokritriaΕυχαριστω.
Πάντως, μπορούμε σε κάθε περίπτωση, να κρατάμε τα θετικά από κάθε κίνημα. Το #metoo , και μόνο από το όνομα του, καλεί όλες τις γυναίκες και άνδρες να μην ντρέπονται και να μιλήσουν για την σεξουαλική παρενοχληση που έχουν δεχτεί για να τιμωρηθεί ο θύτης. Το πιο σημαντικό είναι η απήχηση που έχει το #metoo στους απλούς ανθρώπους. Πιστεύεις ότι αν ξεκινούσε, με όποιον τρόπο κι αν ξεκινούσε, ένα κίνημα #metoo πριν από πενήντα χρόνια, θα είχε την ίδια απήχηση; Όχι βέβαια, κι αυτό γιατί τότε η σεξουαλική κακοποίηση ήταν πολύ μεγαλύτερο ταμπού και τα θύματα ντρέπονταν πολύ περισσότερο από ότι σήμερα.
Σε κάθε περίπτωση, το κίνημα #metoo και ο φεμινισμός γενικότερα ΠΡΈΠΕΙ να συνεχίσουν την πορεία τους για όλες τις γυναίκες και τους άντρες που θέλουμε να τιμωρούνται όσοι μας έχουν κακοποιήσει σεξουαλικά.