Σεισμός

Update: Από βιβλίο του Γιώργη Γραμματικάκη, το θέμα της Έκθεσης

Update: Από βιβλίο του Γιώργη Γραμματικάκη, το θέμα της Έκθεσης Facebook Twitter
7

Update: Το θέμα που "έπεσε" στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας είναι από το βιβλίο του Γεωργίου Γραμματικάκη «Ένας αστρολάβος της ζωής και του ουρανού». Συνδυαστικό θέμα για το περιβάλλον, το διαδίκτυο και την αποξένωση των ανθρώπων μέσω του ιντερνετ.


Προηγούμενη ανάρτηση:

Πρεμιέρα σήμερα των Πανελλαδικών εξετάσεων που θα διεξαχθούν κανονικά μετά τη ματαίωση των κινητοποιήσεων από τους καθηγητές και την επιστράτευση τους. Η αυλαία ανοίγει με το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας (Γενικής Παιδείας).  

Τη Δευτέρα οι εξετάσεις θα συνεχιστούν με τέσσερα ακόμη μαθήματα Γενικής Παιδείας, Βιολογία, Φυσική, Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής και της Ιστορίας.

Οι πανελλαδικές εξετάσεις των υποψηφίων των ημερήσιων και εσπερινών Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ-ΟΜΑΔΑ Α΄) θα αρχίσουν την Τρίτη 21 Μαΐου.

 

Update: Από βιβλίο του Γιώργη Γραμματικάκη, το θέμα της Έκθεσης Facebook Twitter

Σήμερα το απόγευμα οι καθηγητές διοργανώνουν συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας.

7

Σεισμός

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τέμπη: Πειθαρχική έρευνα κατά εισαγγελίας Λάρισας σχετικά με το «μπάζωμα»

Ελλάδα / Αρειος Πάγος: Πειθαρχική έρευνα για εισαγγελέα που απέρριψε τον έλεγχο δύο υφυπουργών στην υπόθεση των Τεμπών

Η εισαγγελέας που ελέγχεται ήταν υποχρεωμένη να στείλει αμελλητί στη Βουλή τη μήνυση των συγγενών κατά των υφυπουργών Χρήστου Τριαντόπουλου και Ζωής Ράπτη
NEWSROOM

σχόλια

1 σχόλια
Μου φαινεται πολυ ενδιαφερον να βρουμε πως θεριεψε αυτη η προτιμηση του ελληνικου μεταπολιτευτικου, κυριως, πνευματικου κοσμου στην απαισιοδοξια για το μελλον των διανθρωπινων σχεσεων.
Ίσως να πρόκειται για γαλλική επίδραση. Οι δεσμοί της διανόησής μας με τη γαλλική είναι γνωστοί. Μόνο σ’ ελληνικά και γαλλικά κείμενα έχω διαβάσει π.χ. ότι το τηλέφωνο (το παλιό, όχι το κινητό) αλλοτριώνει. Ας ρωτήσω τον Νίκο Δήμου, ίσως να ξέρει.
[Τεχνοφοβίας το ανάγνωσμα](http://bit.ly/16rhD1p):Γιατί οι Έλληνες είναι τεχνόφοβοι;  1. Οι Έλληνες είναι αφόρητα συντηρητικοί. Τους έχουν εκπαιδεύσει – σχεδόν ντοπάρει – να κοιτούν πάντα προς τα πίσω, να λατρεύουν την παράδοση και τους Αρχαίους.   2. Οι Έλληνες είναι κομπλεξικοί και ανασφαλείς. Κάτι που δεν καταλαβαίνουν τους κομπλάρει. Κι αντί να κάνουν τον κόπο να το μάθουν, το απορρίπτουν ολοσχερώς.  3. Λόγω ανασφάλειας είναι και καχύποπτοι. Κάτι που έρχεται απέξω και μάλιστα από την καταραμένη Δύση και την ακόμα πιο επικατάρατη Αμερική – δεν πρέπει να είναι καλό πράγμα.  4. Έχουν μάθει να θεωρούν σημαντικό και αξιόλογο μόνο το «πνευματικό» επίτευγμα. Η τεχνολογία είναι για τους μουντζούρηδες. Μια ένσταση που αντιμετωπίζω μόνιμα είναι: «μα πως εσείς, ένας πνευματικός άνθρωπος, ασχολείστε με μηχανές;» Άμα τους πεις ότι η μηχανή είναι επίσης ένα πνευματικό δημιούργημα σε κοιτάνε με κατανόηση και κουνάνε το κεφάλι.  5. Υπάρχει και η αντίσταση των διανοούμενων. (Αυτή δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο – φάνηκε και στην Γαλλία η οποία μας επηρεάζει πολιτιστικά. Η Γαλλία το πλήρωσε με μεγάλη τεχνολογική υστέρηση). Οι διανοούμενοι είναι πάντα συντηρητικοί. Όταν εμφανίστηκε η τυπογραφία αναθεμάτιζαν τον Γουτεμβέργιο. Όταν εφευρέθηκε το τηλέφωνο, έγραφαν πως τώρα θα εκλείψει η ανθρώπινη επικοινωνία. Τα όσα λένε για την τηλεόραση και τα κινητά, τα ξέρετε.  6. Τέλος υπάρχει το περίφημο επιχείρημα της «μοναξιάς».Γιατί είναι επιλεκτικά τεχνόφοβοι; Π. χ. γιατί δεν φοβούνται τα κινητά, ή τα αυτοκίνητα, που είναι κορυφαία τεχνολογικά επιτεύγματα;Οι Έλληνες δεν αντιδρούν σε αυτοκίνητα και κινητά – γιατί δεν τα θεωρούν τεχνολογία, αλλά αξεσουάρ life style! Ούτε τα χρησιμοποιούν τεχνολογικά. Ξέρω ορκισμένους αντίπαλους του υπολογιστή που έχουν τρία κινητά – κι όταν τους πεις ότι και αυτά είναι υπολογιστές, σε κοιτάνε παράξενα...
@ein SteppenwolfΕνταξει με αυτα, αλλα δεν νομιζω οτι αποτελουν απαντηση στο ερωτημα ΠΩΣ καλλιεργηθηκε αυτο το κλιμα. Εχει σχεση με τη πολωση του εμφυλιου, πχ;
Εμεις εδω εχουμε τη Susan Greenfield που καθε τοσο πεταγεται και λεει για το ποσο κακο κανει το ιντερνετ αλλα υπαρχουν και αλλοι που δεν την αφηνουν σε χλωρο κλαρι, πχ, Ben Goldacre.