Ομοφοβική επίθεση στην Πάρο από Ιταλούς τουρίστες καταγγέλλει Έλληνας blogger

Ομοφοβική επίθεση στην Πάρο από Ιταλούς τουρίστες καταγγέλλει Έλληνας blogger Facebook Twitter
16

Ομοφοβική επίθεση εναντίον του στην Πάρο την Παρασκευή το βράδυ από δύο Ιταλούς τουρίστες καταγγέλλει ο blogger και φωτογράφος Κωστής Σταθερός.

Στο περιστατικό, το οποίο δημοσιεύτηκε και στο Παρατηρητήριο Ρατσιστικών Εγκλημάτων (racistcrimeswatch.wordpress.com), αναφέρθηκε το ίδιο το θύμα με ανάρτησή του στο The Virginer.

Όπως γράφει χαρακτηριστικά:

Ο ξυλοδαρμός μου στην Πάρο


«Και το περιπολικό που δεν ήρθε ποτέ»

Αυτήν την περίοδο βρίσκομαι στην Πάρο, το νησί που μεγάλωσα, και όπου εργάζομαι καθημερινά 12 ώρες. Παρασκευή βράδυ, λοιπόν, αφού τελειώνω από τη δουλειά αποφασίζω να βγω με την παρέα μου σε κλαμπ. Χορεύουμε και περνάμε ωραία μέχρι που αποφασίζουμε να επιστρέψουμε σπίτι. Στο δρόμο συναντάμε μια παρέα τριών Ιταλών: δυο αγόρια που έκαναν φασαρία και ρωτούσαν περαστικούς που μπορούν να βρουν χόρτο και μια κοπέλα που φαινόταν ξενερωμένη με τη συμπεριφορά τους. Όταν μας είδαν άρχισαν να γελάνε μαζί μου και να μας βρίζουν στα ιταλικά. Δεν δώσαμε σημασία. Τότε τους άκουσα να με βρίζουν προσωπικά και στα αγγλικά όπου και κατάλαβα ότι με έκραζαν για το ντύσιμο μου. Εγώ συνέχισα να περπατάω αδιάφορος , οι φίλες μου είχαν νευριάσει αλλά πάντως κανείς μας δεν τους απάντησε. Ξέραμε και οι τρεις ότι δεν αξίζει.

Είμαι τόσο συνηθισμένος σε σχόλια για την εμφάνιση μου που μου δεν μου έκανε αίσθηση. Περπατάμε φυσιολογικά παρόλα αυτά ενώ εκείνοι πλέον είχαν χαθεί από το δρόμο μας, εμείς αποχαιρετάμε τη φίλη μας και συνεχίζουμε οι δυο μας από τον συνηθισμένο δρόμο.
Κατόπιν όμως, εμφανίζονται στη στροφή πίσω μας και αρχίζουν με μεγαλύτερη ένταση και ... μίσος θα έλεγα να με βρίζουν. Συνεχίζουμε να περπατάμε χωρίς να απαντάμε ενώ μας ακολουθούσαν. Μετά από καμιά εικοσαριά μέτρα τους νιώθουμε πλέον ακριβώς πίσω μας και για αυτό επιταχύνουμε. Το σπίτι της φίλης μου ήταν πολύ κοντά. Πίστευα ότι θα βρισκόμασταν σπίτι σε 3 λεπτά και ακόμη ένα bullying θα τελείωνε. Αν και αυτή τη φορά ήταν ομολογουμένως πολύ χειρότερο. Έκανα όμως λάθος.

Ο Ξυλοδαρμός

Ξαφνικά δέχομαι μπουνιά στο πλάι και δύο χέρια πισώπλατα με πετάνε στον τοίχο. Πάγωσα. Αμέσως γυρίζω και τους βλέπω να έρχονται κατά πάνω μου. «Μαλάκα τρέξεεε» φωνάζω στη φίλη μου και γυρίζω και ρίχνω ένα μπουκέτο σε αυτόν που με χτύπησε και φεύγει ένα δυο βήματα πίσω. Και εκεί αρχίζει το ξύλο. Μου επιτέθηκαν και οι δύο: παίζω μπουνιές με τον έναν ενώ ο άλλος πιάνει το backpack μου, με τραβάει από αυτό και με ρίχνει κάτω. Ορμάνε και οι δυο από πάνω μου. Δεν μπορώ να ακούσω τι συμβαίνει γύρω μου, το μόνο που νιώθω είναι το σώμα μου να ξυλοκοπείται. Δεν βλέπω τη φίλη μου πουθενά.

Ξαφνικά αισθάνομαι ένα σώμα να πέφτει πάνω μου. Ήταν η φίλη των Ιταλών, που βασικά υποθέτω ότι πρέπει να πήραν η αδερφή του ενός εκ των δυο και η οποία είχε μείνει πιο πίσω. Προσπαθεί να με καλύψει και να τους σταματήσει, αλλά το κεφάλι μου είναι ακάλυπτο και δέχομαι χτυπήματα. Η μπλούζα μου έχει σκίσει ή μου την βγάζουν εντελώς. Δεν μπορώ να καταλάβω. Το πρόσωπό μου έχει ήδη ματώσει αλλά δεν το έχω καταλάβει. Συνεχίζουν να με βαράνε. Καταφέρνω να ξεφορτωθώ την τσάντα μου στην οποία έχω μπλεχτεί και σηκώνομαι. Ορμάω σε αυτόν που μου χτυπούσε το κεφάλι, τον έχω σχεδόν ρίξει κάτω αλλά ο άλλος με γρονθοκοπεί ανενόχλητος καθώς και τα δυο μου χέρια ήταν απασχολημένα. Αφήνω στιγμιαία τον έναν με το αριστερό μου χέρι του και του πιέζω το κεφάλι προς τα κάτω για να τον κρατήσω σκυμμένο. Με το δεξί μου προσπαθώ να αμυνθώ από τις γροθιές του άλλου. Ήταν το καλύτερο που μπορούσα να κάνω για να με προστατέψω από το μίσος δύο μεθυσμένων κομπλεξικών.

Συνέχιζα να μην νιώθω τι συμβαίνει γύρω μου. Σε όλα αυτά τα λεπτά δεν θυμάμαι καμιά φωνή, απολύτως κανέναν ήχο.

Δεν είχα αίσθηση του χρόνου, αλλά κάποια στιγμή βλέπω δύο άντρες να πιάνουν τους Ιταλούς και να τους απομακρύνουν από εμένα. Η φίλη μου είχε τρέξει σε ένα φούρνο πιο διπλά και είχε φωνάξει για βοήθεια, όπως έμαθα κατόπιν. Εκείνη την στιγμή βλέπω τι συμβαίνει δίπλα μου. Όλη η γειτονιά είχε ξυπνήσει, οι άντρες είχαν βγει από τα σπίτια τους και οι γυναίκες με τις νυχτικιές τους κοιτούσαν από το κατώφλι της πόρτας τους. Επικρατούσε ακόμη πανικός. Νέοι που γύριζαν από τα μπαρ κοιτούσαν σαστισμένοι.

Μόλις είχα αρχίσει να βρίσκω ξανά την αναπνοή μου και ήμουν ήρεμος. Οι Ιταλοί όμως ήταν ακόμα εξοργισμένοι και μετά το πρώτο σοκ των αντρών που μας χώρισαν άρχιζαν να με ξανά βρίζουν. Ούρλιαζαν. Ωρυόταν χωρίς υπερβολή και συνέχιζαν να με βρίζουν στα ιταλικά και στα αγγλικά. «Κάτσο, πουτάνα, fucking gay», ήταν μερικές λέξεις που έπιανα. Οι άντρες συνέχιζαν να τους κρατάνε μακριά μου. Ο ένας τους ξεφεύγει και έρχεται προς τα εμένα απειλητικά. Σηκώνω το δάχτυλο μου. «Don't dare to touch me», του λέω. Συνεχίζει να με βρίζει. Θέλει να μου ξαναορμήσει αλλά κάνει ένα βήμα πίσω και κλωτσάει την τσάντα μου που βρίσκεται ακόμα κάτω. Πιάνει το καπέλο μου το σχίζει, το φτύνει, και το πετάει βρίζοντάς με. Δεν μπορούσα να πιστέψω το μίσος που έβλεπα.

Επιτέλους βλέπω τη φίλη μου. Ευτυχώς είναι καλά και αυτή ήταν η μεγαλύτερη μου έγνοια. Εκείνη τη στιγμή φτάνει και η φίλη που είχαμε αποχαιρετήσει και μόλις με βλέπει ξεσπάει σε κλάματα. Μόνο τότε από την αντίδραση της κατάλαβα ότι αιμορραγούσα. » Σου έχει σκίσει το φρύδι», ακούω ένα παιδάκι να μου λέει. Δεν απαντάω. Βλέπω την Ιταλίδα σοκαρισμένη να κλαίει και να παρακαλάει να μην καλέσουμε την αστυνομία. Εγώ λέω στις φίλες μου να την καλέσουν. Μια γειτόνισσα, γνωστή μου, μου φωνάζει ότι την έχει καλέσει ήδη από την αρχή και ότι της είπαν ότι θα στείλουν περιπολικό. Με οδηγούν στον κοντινό φούρνο για να μου βάλουν πάγο και να μου καθαρίσουν τα αίματα. Οι Ιταλοί δεν έχουν ηρεμήσει αλλά οι άντρες τους κρατάνε πίσω...

Στο φούρνο μου έβαλαν πάγο και αλόη.. Είχα ένα βαθύ σκίσιμο πάνω από το φρύδι και όπως μου είπε η φαρμακοποιός γλίτωσα τα ράμματα επειδή δράσαμε έγκαιρα, διαφορετικά αν είχα πάει στο κέντρο υγείας θα μου το είχαν ράψει σίγουρα.

Ακόμα και τώρα, νιώθω το σώμα μου να πονάει ειδικά στην πλάτη, στα χέρια και στο σβέρκο μου. Παρόλα αυτά αισθάνομαι σχετικά καλά σωματικά αλλά δεν μπορεί το μυαλό μου να χωρέσει την αιτία της επίθεσης. Είμαι σοκαρισμένος.

Εκείνη τη στιγμή, έπαψα να αισθάνομαι ελεύθερος. Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα ότι κάποιοι προσπάθησαν να μου στερήσουν το αυτονόητο δικαίωμα να είμαι αυτός που θέλω να είμαι, να ντύνομαι όπως θέλω. Να βγαίνω με την παρέα μου, να περνάω καλά και να επιστρέφω ασφαλής σπίτι μου. Εκείνη τη στιγμή η ελευθερία μου δεν ήταν αυτονόητη, εκείνη τη στιγμή έπρεπε να παλέψω και να ματώσω για να συνεχίσω να μπορώ να έχω κάτι αυτονόητο.


Κάποιοι μου είπαν να μην το πάρω προσωπικά, ότι ήταν απλά δυο «μικροί» μεθυσμένοι άνθρωποι και ότι απλά είναι ένα τυχαίο γεγονός αλλά δεν μπορώ να το δεχτώ ως τέτοιο.

Έχω δεχτεί αμέτρητες φορές bullying για την εμφάνιση μου από άτομα σαν και αυτούς. Σπάνια αντιδράω πλέον σε τέτοιες συμπεριφορές γιατί πλέον το έχω συνηθίσει. Θυμάμαι την τελευταία φορά που βγήκα βράδυ στην Αθήνα οπού είχα ντυθεί παρόμοια, δέχτηκα φραστικές επιθέσεις, αλλά η μοναδική κίνηση μου ήταν να δυναμώσω τη μουσική στα ακουστικά μου.


Αυτοί που με τραμπούκισαν τότε ήταν νηφάλιοι. Δηλαδή αν ήταν και αυτοί υπό επήρεια αλκοόλ θα μπορούσε η λεκτική επίθεση να γίνει σωματική;

Και αυτό είναι το χειρότερο που αισθάνομαι, ότι πλέον μπορεί να κινδυνεύω μόνο και μόνο επειδή μπορεί να τύχει να μην αρέσω ξανά σε κάτι μεθυσμένους κομπλεξικούς. Μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν ανασφαλή ανθρωπάκια που φοβούνται. Και ναι φοβούνται.

Το έχω δει στα μάτια τους. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα; Μια φορά περπατούσα προς μια στάση λεωφορείου και τρεις 18άρηδες αρχίζουν να με κοροϊδεύουν και να με δείχνουν. Από τη συζήτηση καταλαβαίνω ότι περιμένουμε το ίδιο λεωφορείο. Όταν εμφανίστηκε το λεωφορείο τους άφησα να ανέβουν πρώτοι και μετά πήγα και στάθηκα ακριβώς δίπλα τους. Σταμάτησαν να μιλάνε μεταξύ τους, αισθανόντουσαν άβολα και απέφευγαν το βλέμμα μου. Δεν είναι αυτό φόβος;

Η αδιαφορία της Αστυνομίας

Όσον αφορά την αστυνομία, καθίσαμε στο φούρνο πάνω από μισή ώρα μέχρι να σταματήσω να ζαλίζομαι και περιμέναμε το περιπολικό να εμφανιστεί. Θα πρέπει να είχε περάσει πάνω από μια ώρα από τότε που την είχαν καλέσει. Εν τέλει; Κανένα περιπολικό δεν εμφανίστηκε ποτέ!!!

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας κάλεσα το αστυνομικό τμήμα. Περιέγραψα το περιστατικό και ο αστυνομικός, ο οποίος αρχικά μου είπε δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να κάνεις, μου είπε ότι θα χρειαστεί παράβολο 100€ για να κάνω μήνυση προς αγνώστους. Δηλαδή να πληρώσω μια υπηρεσία η οποία δεν με εξυπηρετεί; που δεν με προστατεύει; Να πληρώσω 100€ για να κάνω μήνυση σε αγνώστους όταν θα μπορούσαν να έρθουν και να τους οδηγήσουν στο τμήμα την ίδια κιόλας στιγμή; Γιατί δεν πρόκειται για ακόμη ένα περιστατικό που ξεκίνησε από λεκτικό τσακωμό και κατέληξε σε ξύλο όποτε και αναρωτιέσαι ποιος πραγματικά φταίει. Αλλά για ένα περιστατικό που σε χτυπάω επειδή έτσι θέλω, επειδή δεν μου αρέσεις.

Και όλα αυτά σε ένα νησί που το καλοκαίρι του 2012 ένας συμπολίτης μου έπεσε νεκρός από πυρά ληστή και που μια κοπέλα, η μικρή Μυρτώ, κακοποιήθηκε από έναν ανώμαλο και τώρα δεν μπορεί να μιλήσει; Είναι δυνατόν να έχουν συμβεί τέτοια γεγονότα και όχι απλά να αδιαφορούν αλλά να στη λένε και από πάνω; Του είπα ότι ξυλοκοπήθηκα και μου απάντησε «γιατί πήγες στο κέντρο υγείας;». Δηλαδή έπρεπε να με αφήσουν ανάπηρο για να έχει σημασία το περιστατικό μου ; Του ανέφερα επίσης ότι μια γνωστή μου τους κάλεσε την ώρα που με χτυπούσαν

και δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Ξέρετε τι μου απάντησε; Ότι δεν κάλεσα εγώ ο ίδιος(!) Του είπα να σοβαρευτεί (πώς είναι δυνατόν να τηλεφωνήσω στην κατάσταση που βρισκόμουν;) και άρχιζε να μου φωνάζει. Του το έκλεισα στη μούρη.

Ένας αστυνομικός, ένας δημόσιος υπάλληλος δηλαδή που πληρώνεται με χρήματα μου και δικά σας, τον καλείς για να σε προστατέψει, για να κάνει το καθήκον του και εκείνος σου την μπαίνει. Για εμένα αυτός ο ανθρωπάκος με την απραγία του είναι συνένοχος. Γιατί τύποι σαν αυτούς που μένουν ατιμώρητοι λόγω της βαρεμάρας σας (κύριοι αστυνομικοί) στο επόμενο νησί, στο επόμενο περιστατικό θα καταστρέψουν τη ζωή κάποιου επειδή απλά δεν τους αρέσει. Και θα φταίτε εσείς. Και όλα αυτά σε ένα νησί που το καλοκαίρι του 2012 ένας συμπολίτης μου έπεσε νεκρός από πυρά ληστή και που μια κοπέλα, η μικρή Μυρτώ, κακοποιήθηκε από έναν ανώμαλο και τώρα δεν μπορεί καν να μιλήσει. Και μόνο τότε, κατόπιν εορτής, αφού πρέπει να έχει καταστραφεί η ζωή σου θα δράσει η αστυνομία. Και απορώ... είναι δυνατόν να έχουν συμβεί τέτοια γεγονότα στο νησί και όχι απλά να συνεχίζουν αδιαφορούν αλλά να στη λένε και από πάνω;

Και ξανά καταλήγω, ότι τέτοιου είδους αστυνομικοί είστε συνένοχοι και θα είμαι εκεί να σας κατηγορώ για την απραγία σας όταν ένας ακόμη συμπολίτης μου θα χάσει τη ζωή του ενώ τα κανάλια θα σας δίνουν παράσημα επειδή απλά πιάσατε τον δράστη.

Μπράβο σας Αστυνομικοί της Πάρου.

Μπράβο σας Κομπλεξικοί του Κόσμου.

Note: Έγραφα αυτό το κείμενο σε μια αγαπημένη μου καφετέρια όταν βλέπω να περνάει μια κοπέλα που το t-shirt της έγραφε το εξής quote του Oscar Wilde (τον οποίο θαυμάζω): «Be yourself everyone else is taken«. Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω.»

Ελλάδα
16

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

7 σχόλια
Για ποιόν λόγο να υπάρχει τόσο ακριβής περιγραφή δεν κατάλαβα. Από ένα σημείο και μετά βαρέθηκα να διαβάζω γιατί νόμιζα ότι πήρα στα χέρια μου βιβλίο περιπέτειας του Ζεράρ ντε Βιλιέ.Πέρα από αυτό, δεν ξέρω τι εξυπηρετεί η δημοσιοποίηση του γεγονότος. Δύο μαστουρωμένοι τουρίστες ξέσπασαν σε έναν άτυχο που βρέθηκε στον δρόμο τους. Στατιστικά δεν είναι σπάνιο περιστατικό σε μία Ελλάδα που βούλιαξε από τουρίστες κάθε λογής. Το γιατί δεν ήρθε η Αστυνομία, πρέπει να ρωτήσουμε την Αστυνομία γιατί μπορεί την ίδια ώρα στην Πάρο να γινόταν άλλα 5-6 περιστατικά και δεν είναι δυνατόν κάθε παρέα τουριστών να έχει και έναν αστυνομικό συνοδεία. Συνιστώ ψυχραιμία και προσοχή στις πονηρές και επικίνδυνες ώρες.
Πρώτον: Μεθυσμένοι ή ξεμέθυστοι οι δράστες επιτέθηκαν στο θύμα φραστικώς και σωματικώς λόγω του (προσλαμβανόμενου) σεξουαλικού του προσανατολισμού και έκφρασης φύλου του. Το ομοφοβικό τους κίνητρο (όπως και κάθε ρατσιστικό κίνητρο) κρίνεται αυστηρότερα από τον Νόμο και δικαίως:ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4285«Άρθρο 81Α Ρατσιστικό έγκληµαΕάν η πράξη τελείται από µίσος λόγω της φυλής, του χρώµατος, της θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών, της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, του σεξουαλικού προσανατολισµού, της ταυτότητας φύλου ή της αναπηρίας κατά του παθόντος, το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται ως εξής:Α) Σε περίπτωση πληµµελήµατος, που το προβλεπόµενο όριο ποινής ορίζεται σε δέκα ηµέρες έως ένα έτος φυλάκισης, το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται κατά έξι µήνες και κατά ένα έτος στις λοιπές περιπτώσεις πληµµεληµάτων.Β) Σε περίπτωση κακουργήµατος, που το προβλεπόµενο όριο ποινής ορίζεται σε πέντε έως δέκα έτη κάθειρξης, το κατώτερο όριο ποινής αυξάνεται κατά δύο έτη και κατά τρία έτη στις λοιπές περιπτώσεις κακουργηµάτων.Γ) Το προβλεπόµενο για οποιοδήποτε έγκληµα κατώτερο όριο χρηµατικής ποινής διπλασιάζεται.Δεύτερον:Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κυρίου η αστυνομία ολιγώρησε (βασικά δεν προσήλθε ποτέ στο σημείο του συμβάντος), με αποτέλεσμα οι δράστες να γλιτώσουν την αυτόφωρη σύλληψη, και ίσως το δυναμικό της αστυνομίας να μην επιτρέπει ταυτόχρονες επεμβάσεις σε ένα νησί που βαρύνεται τόσο από τον τουρισμό, όμως ακόμη κι αν κάποιος θελήσει να είναι επιεικής με τις αριθμητικές ανεπάρκειες, η ίδια αστυνομία επέδειξε διάθεση αμφισβήτησης και υποβάθμισης του γεγονότος (ω! τι περίεργο, not). Το παράβολο για μήνυση κατ' αγνώστου, προφανώς δεν εφαρμόζεται επιλεκτικά στον κύριο, αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι δεν είναι ενοχλητικό ως πραγματικότητα και -κυρίως- πιο ενοχλητική είναι η διάθεση: "τι ψάχνεις να βρεις τώρα αδερφέ μην μπλέκεις, ας είσαι και ευχαριστημένος που δεν σε σκότωσαν/ άφησαν ανάπηρο".
Ποσο κριμα ρε γαμωτο να μη μπορει ενας ανθρωπος να κυκλοφορησει ελευθερος ειπειδη τυχαινει να ειναι ομοφυλοφιλος. Επειδη πλεον δε μπορεις να βασιζεσαι σε κανεναν, ουτε καν στην αστυνομια για να σε προστατεψει, καλο θα ηταν ολοι οι ανθρωποι που νιωθουν οτι κινδυνευουν (ειδικα γυναικες απο επιδοξους βιαστες η ομοφυλοφιλοι σαν το παιδι που εφαγε ξυλο) να κανουν καποια μαθηματα αυτοαμυνας. Αφου δεν μπορεις να εξαλειψεις τους κινδυνους απο το περιβαλλον σου φροντισε τουλαχιστον να μπορεις να υπερασπιστεις στοιχειωδως τον εαυτο σου και γιατι οχι να προστατεψεις και καποιον αλλο σε περιπτωση αναγκης. Βεβαια δεν ειναι μονο οι παραπανω που κινδυνευουν, στον καθενα μας μπορει να συμβει, αλλα δυστυχως γυναικες και ομοφυλοφιλοι διατρεχουν μεγαλυτερο κινδυνο στην κοινωνια που ζουμε.
Οταν ειχα πρωτοερθει στην Αμερικη, πριν 20-τοσα χρονια, ειχα διαπιστωσει οτι η Ιταλια ηταν η πιο αγαπητη χωρα των αμερικανων και των αμερικανικων μηντια. Πιο πολυ και απο το Ισραηλ που παραδοσιακα το στηριζουν διχως να κανουν ερωτησεις.Ερχομενος απο Ελλαδα αρχισα να αρχειοθετω τα μηντιακα patterns σε ταινιες, εφημεριδες, περιοδικα, ραδιοφωνο, βιβλιοπωλεια ( με νεα και μεταχειρισμενα βιβλια ) κοκ και παρατηρουσα τα ακολουθα :1 ) Ο ιταλικος φασισμος που γεννηθηκε στη γειτονα και εγινε κυβερνηση με την συμπαρασταση ΟΛΩΝ των ιταλων πανεπιστημιακων διπλασια χρονια απ οτι ο ναζισμος στη Γερμανια, ειτε δεν αναφεροταν πουθενα, ειτε, τις λιγες φορες που αναφεροταν, ρομαντικοποιοταν. Δεν ειναι τυχαιο οτι παροτι η Ιταλια επιτεθηκε σε δυο ηπειρους και γενοκτονησε κομσο και κοσμακη σε αντιθεση με τους γερμανους, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ιταλος δεν εχει δικαστει για εγκληματα πολεμου εδω και 70 χρονια !2 ) Η Ιταλια εβγαλε το μεγαλυτερο μεταπολεμικο τρομοκρατικο γκρουπ με δεκαδες χιλιαδες κτυπηματα απο το 1968 μεχρι το 83 σε ολη την Ευρωπη δολοφονωντας ακομη και πρωθυπουργο της χωρας, τον Αλντο Μορο το 79. Η ιστορια των ερυθρων ταξιαρχιων εχει ξεχαστει τελειως απο τα μηντια. 3 ) Η Ιταλια ηταν η χωρα στην οποια γεννηθηκε ο ναζισμος ως πολιτικο κινημα. Ο ναζισμος ως ιδεα γεννηθηκε στη Γερμανια. Ως πολιτικη ιδεα γεννηθηκε στη Βενετια το 1927 σε επισκεψη του Χιτλερ στο ινδαλμα του τον Μουσολινι. Ποσα βιβλια εχουν εκδοθει που να αναφερονατι στην "κακια Γαλλια του Βισι" και ποσα για την επισημη συνεργασια Ιταλιας με τους Ναζι ;4 ) Παροτι ειναι η Ελλαδα που νικησε τον ιταλικο φασισμο, το στοιχειο αυτο δεν υπαρχει πουθενα στα αμερικανικα μηντια, ουτε καν σαν υποσημειωση ! Οι αμερικανοι γνωριζουν την Ελλαδα της Γερμανο-Ιταλικης κατοχης απο το "μαντολινο του καπεταν Κορελι"...5 ) Ο σιωνισμος συνεργαστηκε με τον ιταλικο φασισμο μεχρι το 1939, οταν ο Μουσολινι αναγκαστηκε να περασει αντισεμιτικους νομους. Γιατι κανεις δε μιλαει ;;6 ) Μαφια, Μπερλουσκονι, "targeted killings", για δεκαετιες οτι αρνητικο συνεβαινε στην Ιταλια ειτε γινοταν downplayed, ειτε θαβοταν κανονικα.Πολλοι ελληνες δυστυχως, βλεποντας την ομορφια των ιταλικων πολεων και του "ουνα ρατσα ουνα φατσα" στερεοτυπου, βλεποντας την τριτοκοσμικοτητα της μεταπολιτευτικης Ελλαδας, "υποχωρουν στη ληθη", αγνοουν οτι για να κερδισεις τον σεβασμο, πρεπει να παλεψεις, πρεπει να μη συμβιβαστεις με το ευκολο του "τι πιστευει ο πολυς ο κοσμος", πρεπει να συγκρουστεις μ αυτο που σε appearance φαινεται ομορφο και δημοφιλες, να δικαιολογησεις το δικαιωμα να παλεψεις για την αξιοπρεπεια σου.Εμεις οι ελληνες δε θελουμε να ταραζουμε τα νερα. Κι οταν τα ταραζουμε το κανουμε με λαθος τροπους. Και στις δυο περιπτωσεις αυτο συμβαινει γιατι ειμαστε ενας ιδιαιτερα αμορφωτος λαος ( α) γιατι δε διαβαζουμε και β ) γιατι δε μας ενδιαφερει - που δε διαβαζουμε ). Μηπως καποια στιγμη θα πρεπει να αφησουμε την ποζα και τα ευκολα ( γκραφιτι, κινηματογραφο ως τεχνη ! ), να πιασουμε κανενα βιβλιο και να αρχισουμε να παλευουμε για τα δικαιωματα και την ιστορια μας ( δηλαδη το μελλον μας ), με το γραψιμο στο ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ;;;+++Συγχαρητηρια Κωστα για την αναρτηση σου στο Παρατηρητηριο ΡΕ.
Δε θα συμφωνήσω με τον καταδικασμό μιας ολόκληρης χώρας, για οποιονδήποτε λόγο, αλλά ακόμα κι αυτά που γράφετε και ισχύουν ιστορικά, παραδοσιακά είναι πεποιθήσεις που συναντώνται κυρίως στη βόρεια Ιταλία. Σίγουρα βέβαια δεν πρέπει να εξιδανικεύουμε ανθρώπους και καταστάσεις, ενώ συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με τις δύο τελευταίες παραγράφους.Όσον αφορά το θέμα, προφανώς πρόκειται για άνανδρη επίθεση, καθώς μιλάμε για δύο σε έναν και υποτίθεται ότι τον θεωρούσαν και "αδύναμο" (άσχετα αν φάγανε και μερικές). Δηλαδή δύο μεθυσμένα κωλόπαιδα θα πίνουν και θα κάνουν ότι θέλουν? Όχι βέβαια. Δε θα σχολιάσω τις απαντήσεις του αστυνομικού, γιατί πρόκειται για υποστελεχωμένες υπηρεσίες (νησιά) και σίγουρα φοβούνται να δράσουν, πράγμα που δε θα παραδεχόταν φυσικά ο συγκεκριμένος. Κάτι πρέπει να γίνει με το θέμα της αστυνόμευσης τουριστικών τοποθεσιών διασκέδασης (βλέπε πρόσφατα Λαγανά και πολλά παλιότερα περιστατικά). Πρέπει να σκοτωθεί και Έλληνας για να ευαισθητοποιηθεί κάποιος? Μόνο τότε καταλαβαίνουμε?
Ισως να μη καταλαβες γιατι εγραψα αυτα που εγραψα. Καταρχας να πω οτι αυτα που ανερτησα δεν ειναι παρα ενα απειροελαχιστο δειγμα για το τι συμβαινει με την Ιταλια στα αμερικανικα μηντια. Εχω ολοκληρο βιβλιο με αναλυσεις σε βαθος 15ετιας, ερευνα στους New York Times σε βαθος δεκαετιας κοκ. Αφορα δε την μεταψυχροπολεμικη πολιτικη φιλοσοφια της Δυσης, κυριως το "καστοριδιακο" φαντασιακο της μεταψυχροπολεμικης Αγγλοαμερικης με επικεντρο την χωρα του Αζερμπαιτζαν και το Μπακου στοχος των πετρελαικων εταιρειων στα 90ς ( κανω ολοκληρη αναλυση για την Τουσκανη , την μεσαιωνικη Φλωρεντια και την παραλληλιζω με το σημερινο Σηατλ, την Ναπα κοκ ), δηλαδη δεν εχει καμια σχεση με το συγκεκριμενο περιστατικο πιο πανω ! Πηρα ομως ενα μικροτατο κομματι και ενδεικτικο ( αφου αντιθετως με το τι πιστευεις λεει η παραδοση στην Ιταλια - ολοι οι νοτιοι ιταλοι πανεπιστημιακοι διναν ορκο τιμης στον φασισμο ΕΚΤΟΣ ΕΠΤΑ ( Εκο ), στηριξαν τον Μπερλουσκονι ( Φρανκ Βιβιανο ), ερυθρες ταξιαρχιες ( Σιασια ), στηριζουν την Μαφια ( Σαλβατορε Λουπο ), δεν εχουν δικασει κανεναν ομοεθνη τους για εγκληματα πολεμου οπως εχουν κανει οι γερμανοι ( δεν ηταν μονο ο αβοκατο ο Ανιελλι εγκληματιας πολεμου ), ενα καρο αλλα ομορφα δωρα που εχει δωσει η δυτικη μας γειτονα στον κοσμο ). Ο ΛΟΓΟΣ που το κανω ειναι για να εκθειασω - με εμφαση - την επικοινωνιακη εμπλοκη του Κωστα Σταθερου στα ΞΕΝΑ ΜΗΝΤΙΑ ( εκει που οι πανεπιστημιακοι μας στο εξωτερικο και τα μορφωμενα PHDs μας δε κανουν το παραμικρο ). Να το κανω με κατι σχετικο που ΒΓΑΖΕΙ ΜΑΤΙΑ ( ΑΛΛΟ ΑΝ ΕΜΕΙΣ ΘΕΛΟΥΜΕ να το αγνοουμε ). Το κανω επισης για να προτεινω αλλαγη νοοτροπιας απο μερους μας. Κανω αυτη την προταση γιατι εχω αφιερωσει ολη μου τη ζωη σ αυτο το πραγμα ( την επικοινωνιακη υποστηριξη του διεθνους μας ιματζ ) και γιατι ξερω απο πρωτο χερι ποσο ανιπερασπιστοι ειμαστε επικοινωνιακα τα τελευταια 30 χρονια. Κλασσικο παραδειγμα ; Athens 2004 vsTorino 2006.Πολλοι Ιταλοι ερχονται στην Ελλαδα νομιζοντας οτι πανε βολτα σε αποικια της Αφρικης. Την ιδια στιγμη, ο λαος μας δε διαβαζει, δε ξερει να γραψει, δεν πιστευει στην γραπτη επικοινωνια και τον επικοινωνιακο ακτιβισμο. Ακομη και γι αυτα που πραγματικα αξιζουμε σα λαος ( γιατι δεν εχουμε μονο κουσουρια, εχουμε κανει και κανουμε και πολλα καλα ! ) δε μπορουμε να τα περασουμε προς τα εξω.Συνεπως δε γενικευσα για την Ιταλια. Απλα γενικευσα για την επικοινωνιακη εμπλοκη του Κωστα.Ευχαριστω για το σχολιο σου.
Όντως δεν κατάλαβα γιατί τα έγραψες κι ευχαριστώ πραγματικά για τη διευκρίνησή σου, δεν είναι σαφές στην πρώτη ανάρτηση. ΆΛΛΟ όμως το πόσο αναφέρονται κάποια ιστορικά γεγονότα εντός κι εκτός μιας χώρας (μίντια, βιβλία κ.λ.π.) και ΆΛΛΟ το αν θα μιλήσει ο ίδιος ο παθών ενός συμβάντος (είτε είναι Ιταλός είτε Έλληνας ή δεν ξέρω τι) για τα γεγονότα του ίδιου του συμβάντος. Αν το γεγονός είχε εμφανείς πολιτικές προεκτάσεις, θα καταλάβαινα τέτοιου είδους αναφορές.
Προφανώς η αστυνομία δεν ασχολείται με ολους τους πολίτες,αλλα μονο με οσους ακολουθουν συγκεκριμένο dress code.Ακόμα και σαν τη Conchita να κυκλοφορει κάποιος,οφείλει η αστυνομια να τον προστατέψει,αφου μεταξυ των φορολογουμενων πολιτων,υπάρχουν και τετοιοι ανθρωποι.Αλήθεια,ποια ειναι η θέση του κυριου Λώλη,του πρώτου ανοιχτα gay αστυνομικου;;;Αν ισχυουν ολα αυτα που περιγραφει το θυμα,δεν θα πρέπει ο συγκεκριμενος αστυνομικος να πάρει θέση ως προς το τροπο αντιδρασης των συναδέλφων του;;;Απ τη περιγραφή της σχισμένης μπλουζας,σιγουρα δεν φορουσε καφτάνι.Οχι πως αν φορουσε,θα δικαιολογουνταν οι μπετοβλακες.
Ο κύριος Λώλης είναι ο ίδιος θύμα της Υπηρεσίας του. Η οποία, πέραν των δημοσίων σχέσεων που κάνει για την έξωθεν καλή μαρτυρία, ίσα που τον ανέχεται. Γιατί αν τονάζ αποδεχόταν πραγματικά και τον αγκάλιαζε θα τον έχριζε επίσημα εκπρόσωπο των γκέη αστυνομικών και θα του πλήρωνε τα έξοδα για όπου την εκπροσωπεί. Δεν θα τα πλήρωνε ο ίδιος ή η αντίστοιχη ένωση ευρωπαίων γκεη αστυνομικών. Μην ζητάτε τα ρέστα από τον κ. Λώλη...
Δεν νομίζω οτι βρισκεται εκει για να εκπροσωπεί μόνο τους συναδελφους του,επισημα ή μη,αλλα για να εκπροσωπει και καθε πολιτη που φερει μια διαφορετικοτητα σαν τη δική του και οχι μόνο.Είναι επιλογή του να βρισκεται εκει και με οποιες αντιξοότητες.
Εισαι λιγο εκτος,για την αντιμετωπιση μετα στο τμημα μιλαμε,οπου ΠΡΟΦΑΝΩΣ το θυμα εξακολουθουσε να ειναι ντυμενο με το δικο του ιδιαιτερο στυλ.