Με μια προδημοσίευση στη LIFO έγινε γνωστή πριν λιγες μέρες η κυκλοφορία του τόμου «Τα εσώψυχα του Ντίνου Χριστιανόπουλου» από τις εκδόσεις Ιανός. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου «η Σωτηρία Σταυρακοπούλου, αφήνοντας πίσω τις επίσημες περγαμηνές της πανεπιστημιακού, έσκυψε πάνω από τον άνθρωπο και στοχαστή Χριστιανόπουλο, σκιαγραφώντας την προσωπικότητά του μέσα από μια σειρά de profundis, ατιθάσευτες, τολμηρές, αλλά πλήρως επιμελημένες συνομιλίες»
Ο Θωμάς Κοροβίνης, στενότατος φίλος του ποιητή, ο οποίος τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε σωματική και πνευματική κατάπτωση μη μπορώντας να ελέγξει τίποτα, βρήκε το αποτέλεσμα και τη χειρονομία της έκδοσης εξοργιστικά.
Γράφει:
ΠΙΚΡΑ ΚΑΙ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ!
Διαβάζω με μεγάλη περιέργεια και βαθιά ανησυχία το σχοινοτενές πόνημα (σχεδόν 1000 σελίδες) της κ. Σωτηρίας Σταυρακοπούλου "Τα εσώψυχα του Ντίνου Χριστιανόπουλου" που εκδόθηκε πριν από λίγες μέρες με παρότρυνση συγκεκριμένων προσώπων. Ντρέπομαι να πω για το "εσώψυχα" με ποια λέξη ομοιοκαταληκτεί ιδανικά! Το βιβλίο βασίζεται σε κουβέντες της συγγραφέως με τον ποιητή που κράτησαν από το 2008 μέχρι το 2012. Μα ο Ντίνος αρκετά πριν απ' το '12 είχε περάσει σε σωματική παρακμή συνοδευόμενη από πνευματική πτώση. Εδώ και χρόνια είναι πλέον κατά σώμα μόνον παρών. Τα ξέρω από πρώτο χέρι γιατί τον επισκέπτομαι συχνά. Εύχομαι -σε κάποια ως εκ θαύματος αναλαμπή- να παραδεχόταν ή καλύτερα για όλους να αναιρούσε φρικαλέες ανακρίβειες και παραποιήσεις, και αισχρά ψεύδη που δεν ξέρω ποιοι καλοθελητές του τα σφύριζαν. Ή κατασκεύαζε με το μυαλό του! Λυπηρό, γιατί όντως "τα γραπτά μένουν"! Και καλά! Όσοι αναπνέουμε ακόμη -και θαβόμαστε ζωντανοί σ' αυτό το δυσώδες έπος φλυαρίας και κοτσομπολιού- μπορούμε να αντιδράσουμε. Αν και πολλοί δε θα τολμήσουν να σηκώσουν κεφάλι. Για διάφορους λόγους. Έτσι γίνεται πάντα. Δυστυχώς! Τι θα γίνει όμως με τους απελθόντας απ' αυτόν τον μάταιο κόσμο; Πώς να μιλήσουν οι νεκροί πανεπιστημιακοί καθηγητές μας και οι απόντες λογοτέχνες! Και οι λοιποί! Πώς να μιλήσει ο αθάνατος Ρασούλης ο οποίος "ήταν αντιπαθέστατος -και- ήταν τραγουδιστής που έβγαλε πολλά λεφτά, και αγόρασε ένα μεγάλο χτήμα στο Πήλιο και είχε τέσσερις υπηρέτριες!"; Ο Μανώλης! Ήμουν φίλος και συνομιλητής του στενός την τελευταία δεκαετία της ζωής του που στην κυριολεξία λίμαξε το ψωμί. Και έχω χρέος να διαφυλάξω τη μνήμη του. Υποθέτω ότι τον μπέρδεψε με τον Σαββόπουλο. Αν και αμφιβάλλω για τον αριθμό των υπηρετριών. Έστω και ως παράδειγμα αυτή η σύγχυση φρενών και αισθημάτων δεν υποδεικνύει την κακή κατάσταση στην οποία βρισκόταν από τότε; Δεν το αντιλήφθηκαν; Απίστευτο! Δεν τα λέω για να τον υποστηρίξω από αγάπη ή συμπόνοια για τα κακά στερνά του ή γιατί για μένα εδώ και σαράντα χρόνια ήταν "οικογένεια". Δε βλέπω να υπάρχει ίχνος από τα σκαμπρόζικα, πρωτότυπα και ανεπανάληπτα ανέκδοτα που σκάρωνε αυτοστιγμεί ο Ντίνος, που πολλά απ' αυτά έχουν χαρακτήρα μνημειώδη. Θα μπορούσα να γεμίσω τόμους από τέτοια, όπου θα γελούσε ο κάθε πικραμένος. Αλλά ακόμη και τότε θα 'κλαιγαν μερικοί!
Τα κουσούρια του ποιητή τα ξέρουμε καλά, ιδίως όσοι τον ζήσαμε από κοντά. Γιατί τα δοκιμάσαμε στο πετσί μας -μαζί με τα "αλλιώτικα" γράμματα που μας έμαθε, που του το χρωστάμε εσαεί. Όπως του χρωστάμε όλοι για την ρηξικέλευθη ποίησή του και για το μοναδικό του πολιτιστικό έργο.
Μεγάλο κρίμα! Έγνοια είχα, τα τελευταία χρόνια που είναι ανυπεράσπιστος και απόλυτα ανήμπορος και αφατικός να αποφευχθούν τα χειρότερα! Όμως ήταν αδύνατον. Ο ίδιος δεν κατάφερε τις τελευταίες δεκαετίες να αναχαιτίσει την αποδόμησή του. Έρχονται τώρα τα "ρετουσαρισμένα" -όπως φαίνεται- "εσώψυχα" να ολοκληρώσουν το γκρέμισμα. Σκεφθείτε να ήταν "αρετουσάριστα"!
Όταν ολοκληρώσω την ανάγνωση θα επανέλθω με αναλυτική αναφορά.
Θωμάς Κοροβίνης
