Την αρχή (τουλάχιστον στα τελευταία χρόνια) πρέπει να την έκανε το πρώτο Μπρίκι στο Παγκράτι, είκοσι τετραγωνικά μαγαζί, 30-40 άτομα χωρητικότητα και φήμη που ξεπέρασε τα σύνορα της περιοχής και έγινε talk of the town σε όλα τα κουρασμένα παλικάρια, που πίσω στα ‘90s είχαν ξεσαλώσει στα τρελά πάρτι στο Εργοστάσιο και στα Οινόφυτα και ήθελαν να κάνουν χαλαρό socializing με malt whisky και soul/funk μουσική. Στη συνέχεια το κορδόνι τράβηξε η πλατεία Μαβίλη, που μετά την ολοκλήρωση των έργων του μετρό έγινε ξανά η πιο off-beat πλατεία του κέντρου με τον περισσότερο κόσμο, ο Λώρας πέρασε δεύτερη εφηβεία και τα Μπρίκι και Flowerδεν είχαν πού να χωρέσουν τις ορδές των φρικιών και των nu-γιάπηδων που είτε την έβγαζαν με μπίρες από το περίπτερο είτε ανακάλυπταν την επερχόμενη κυριαρχία των cocktails. Η πλάκα ήταν ότι για όσους έμεναν στην περιοχή (όπως ο υπογράφων), τα local τους δεν ήταν πια τα μαγαζιά που θα πήγαινες με τις πιτζάμες -που λέει ο λόγος- να πιεις ένα καφέ το μεσημέρι, αλλά το trendy μαγαζί του κουλτουροεναλλακτικού ή απλά το after-work-drinking του υπαλλήλου της διαφημιστικής της Κηφισίας.
Και ύστερα ήρθε η ολική «κατάρρευση» των αθηναϊκών clubs, η εξωφρενική άνοδος του Γκαζιού (που κι αυτό βασίστηκε όμως σε αρκετές περιπτώσεις στο concept του συνοικιακού μπαρ) και ο σύντομος εκφυλισμός του. Eτσι τα ωραία μπαρ επέστρεψαν στις γειτονιές της πόλης από την Αγία Παρασκευή μέχρι τα Ιλίσια και από το Παγκράτι μέχρι την Ηλιούπολη. Από το Boarding Passστο Χαλάνδρι (που σε κάποια φάση έπαιζε DJ και ο Μιχάλης Δέλτα) και το Playστην Αγία Παρασκευή μέχρι τις φασόν καφετέριες της Υμηττού και τα (πάντα «αυτόφωτα») μπαρ του Πειραιά, μια μεγάλη μερίδα του κόσμου μετατοπίστηκε στις περιοχές στο range της κατοικίας τους και η μεταμοντέρνα εκδοχή του παραδοσιακού καφενείου απέκτησε πάλι νόημα στα ‘00s. Και το σημαντικότερο είναι ότι στα περισσότερα από αυτά τα bar μπορείς να πας μόνος σου ανά πάσα στιγμή, το πιθανότερο είναι ότι στις 2-3 φορές θα έχεις μάθει τον barman και στις επόμενες θα χαιρετάς το μισό μαγαζί κραδαίνοντας την τρίτη βότκα που έχεις παραγγείλει. Δηλαδή, ό,τι στο εξωτερικό είναι αυτονόητο, που ο κόσμος είναι πιο cool όσον αφορά τη νυχτερινή του έξοδο και δεν έχει μπει στο τριπάκι του show off, εδώ μας πήρε κάποια χρόνια να το καταλάβουμε. Και αυτό είναι μεγάλη κατάκτηση.
σχόλια