Να κι ένας τομέας όπου η κυβέρνηση σκίζει

Να κι ένας τομέας όπου η κυβέρνηση σκίζει Facebook Twitter
Μπορεί η «προπαγάνδα των non papers» να μοιάζει ότι πείθει πιο πολύ τους ψηφοφόρους και να βολεύει περισσότερο τους πολιτικούς, όμως πιο χρήσιμη και αποτελεσματική σε αυτήν τη φάση, λέει η σύμβουλος επικοινωνίας Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, είναι η επίσημη ενημέρωση... Εικονογράφηση: Ατελιέ / LΙFO
5

Είναι αλήθεια πως ακόμα και αν κανένας άλλος κυβερνητικός τομέας δεν θεωρείται ιδιαίτερα πετυχημένος, η ομάδα της επικοινωνίας κάνει δυνατή δουλειά. Σε ένα εχθρικό μιντιακό κλίμα, με μεγάλα κανάλια και μεγάλα συμφέροντα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, το επικοινωνιακό team κατορθώνει να προβάλλει το έργο και την πλευρά της κυβέρνησης έγκαιρα, συνεχώς και με τρόπο ελκυστικό.


Δηλαδή, κυρίως με πιασάρικα non papers. «Το non paper δεν θεωρείται καν έγγραφο, γι' αυτό ίσως η απόδοση "μη έγγραφο" είναι πιο εύστοχη. Είναι κείμενο μη κοινολογήσιμο σε ευρύτερο κύκλο πέραν του οργάνου στο οποίο κατατίθεται ή κυκλοφορεί» διαβάζουμε στο translatum ως ορισμό του εν λόγω επικοινωνιακού εργαλείου.

Τα non papers της τωρινής κυβέρνησης είναι έξυπνα και καλογραμμένα, και συχνά είναι με τη μορφή λίστας, πράγμα που τα κάνει να απευθύνονται και στον χαμηλότερο κοινό παρονομαστή, αλλά και πιο διαβαστερά.


Με άλλα λόγια, είναι ανεπίσημο, ανυπόγραφο κείμενο με τις απόψεις της κυβέρνησης, που δίνεται έτοιμο προς δημοσίευση. Μεγάλη μερίδα δημοσιογράφων –ειδικά οι τεμπέληδες, που απλώς αναδημοσιεύουν ό,τι τους έρχεται– το δημοσιεύει αυτούσιο και έτσι, άθελά τους (ή και ηθελημένα), παίζουν το παιχνίδι της εκάστοτε κυβέρνησης, μεταδίδοντας ως είδηση την κομματική προπαγάνδα.


Τον τελευταίο καιρό στέλνονται σωρηδόν, για θέματα που ποικίλλουν: από την ΕΡΤ και τις διαπραγματεύσεις, μέχρι το «ξήλωμα» της Διαύγειας και τον υπουργό που έβγαλε 80.000 ευρώ στο Λουξεμβούργο. Τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα απ' ό,τι παλιότερα:


«To να προσπαθήσεις να συγκρίνεις την επικοινωνιακή πολιτική και την ενημέρωση των δημοσιογράφων από τον ΣΥΡΙΖΑ με το πώς χειριζόταν η ΝΔ αυτά τα θέματα όταν ήταν κυβέρνηση είναι σαν να θέλεις να συγκρίνεις τις επιδόσεις, και κυρίως την αποτελεσματικότητα, μιας Ferrari με ένα Lada», λέει ο δημοσιογράφος του πολιτικού ρεπορτάζ Δημήτρης Κοτταρίδης και συμπληρώνει: «Από τα "ρε παιδιά, αν μάθετε κι εσείς τίποτα, πείτε το μου κι εμένα" του Σίμου Κεδίκογλου, στα δεκάδες non papers του Θόδωρου Μιχόπουλου υπάρχει τεράστια απόσταση και, φυσικά, το έργο των δημοσιογράφων γίνεται πιο απλό».


«Το non-paper είναι εργαλείο, αν χρησιμοποιηθεί σωστά» μας λέει η κοινοβουλευτική συντάκτρια Ειρήνη Κωστάκη. «Η σωστή χρήση του έγκειται στην ποσότητα. Η ποσότητα συνεπάγεται άλλα πράγματα, όταν συνοδεύεται από μηδενικές διαρροές από τους κρίσιμους γι' αυτή την εποχή υπουργούς, δηλαδή αυτούς που εμπλέκονται στη διαπραγμάτευση. Η ποσότητα αυτή, λοιπόν, καλύπτει πλήρως τις ανάγκες του μέσου κυβερνητικού συντάκτη, οδηγώντας τον, αν δεν έχει πολύ χρόνο και όρεξη, στην επανάπαυση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μονότονη απαγγελία της άτυπης κυβερνητικής ενημέρωσης στα περισσότερα μέσα. Βεβαίως, κάποιος θα πει ότι αυτό είναι καλύτερο από τη μη ενημέρωση. Εγώ θα εκφράσω την άποψη ότι μπορεί να υπάρχει μια μέση λειτουργική κατάσταση μεταξύ των δύο».


Ο κ. Κοτταρίδης θεωρεί πως «είναι στο χέρι του δημοσιογράφου πώς θα διαχειριστεί και, κυρίως, πώς θα παρουσιάσει αυτή την πληροφόρηση. Το non paper παρουσιάζει συγκεκριμένα γεγονότα από τη σκοπιά του Μαξίμου και ως τέτοιο θα πρέπει να εκλαμβάνεται. Αυτό δεν σημαίνει πως τα πράγματα είναι πάντα έτσι, καθώς μέχρι τώρα αρκετά non papers έχουν διαψεύσει προηγούμενα, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Όπως φαίνεται, πάντως, μέχρι τώρα με αυτό τον τρόπο κάνει τη δουλειά του και το Μέγαρο Μαξίμου και οι δημοσιογράφοι δηλώνουν ικανοποιημένοι από το ότι ουσιαστικά όλοι έχουν την ίδια πληροφόρηση συγχρόνως».


Τα non papers της τωρινής κυβέρνησης είναι έξυπνα και καλογραμμένα, και συχνά είναι με τη μορφή λίστας, πράγμα που τα κάνει να απευθύνονται και στον χαμηλότερο κοινό παρονομαστή, αλλά και πιο διαβαστερά. Όμως «από τις αρχές Μαΐου ξεκίνησε και η επίσημη ενημέρωση από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γαβριήλ Σακελλαρίδη, οπότε θα πρέπει να περιμένουμε τι θα γίνει και πώς θα εξελιχθεί αυτό» τονίζει η Ειρήνη Κωστάκη. «Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης είναι ένας νέος άνθρωπος και μπορεί να ανανεώσει την ενημέρωση, η οποία ξαναξεκίνησε μετά από 4 χρόνια».


Μπορεί η «προπαγάνδα των non papers» να μοιάζει ότι πείθει πιο πολύ τους ψηφοφόρους και να βολεύει περισσότερο τους πολιτικούς –που δεν χρειάζεται να απαντούν πρόσωπο με πρόσωπο σε δύσκολες ερωτήσεις–, όμως πιο χρήσιμη και αποτελεσματική σε αυτήν τη φάση, λέει η σύμβουλος επικοινωνίας Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, είναι η επίσημη ενημέρωση.


«Η κυβέρνηση είχε να επιλύσει έναν δύσκολο επικοινωνιακό γρίφο: να κρατήσει "ζεστή" την κοινή γνώμη υπέρ της και να ανταποκρίνεται στις δημοκρατικές της υποχρεώσεις για ενημέρωση. Κακά τα ψέματα, δεν είναι δυνατόν να μαθαίνουμε τα πάντα για μια τέτοιου είδους διαπραγμάτευση. Η λογική της "άτυπης ενημέρωσης" μέσω των non papers, αν και είναι εργαλείο για τους δημοσιογράφους, δεν πρέπει να αποτελεί τη μόνη ενημέρωση. Θεωρώ ότι η κατάχρηση θα γυρίσει μπούμερανγκ στο επικοινωνιακό επιτελείο. Αντιθέτως, είδα πολύ θετικά την ενημέρωση από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ο οποίος τα πήγε και πολύ καλά σ' αυτόν το δύσκολο ρόλο. Επίσημη ενημέρωση με λιγότερα non papers φρονώ ότι θα ήταν αποτελεσματικότερη σ' αυτήν τη φάση».

Διάφορα
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

4 σχόλια
Μα το λεμε εδω και πολυ καιρο:Αυτη η κυβερνηση εχει την καλυτερη επικοινωνιακη πολιτικη απο καθε αλλη ενω ταυτοχρονα εκμεταλευται το ιδιο ονομα της αριστερας και των αξιων της,ωστε να μας αποδειξει με αυτο μονο οτι καθε ενεργεια της ειναι για το καλο μας.Επιπλεον,προσφατη ειναι η ειδηση οτι ο Σακελλαριδης εχει τους περισσοτερου συμβουλους επικοινωνιας απο καθε αλλο υπουργο που περασε.Τα δε non papers ειναι,τελικα,σπεσιαλιτε του συριζα αφου προκειται για την ανεπισημη προπαγανδα της κυβερνησης.Και απο προπαγαδα στελεχη του συριζα ξερουν καλυτερα απο ολους.Οποτε μην μας εκπλησει η μεγαλη αποδοχη του συριζα:οταν μας πουλα-καλυτερα απο καθε αλλον-επικοινωνιακη αξιοπρεπεια και υπαρχει μια αδικαιολογιτη ευφορια,δειχνει οτι η κυβερνηση πετυχαινει τους προπαγανδιστικους-επικοινωνιακους της στοχους.Ενδιαφερον θα ειναι πως θα μας παρουσιασουν την επωδυνη συμφωνια...
Και ένα ρεπορτάζ έλεγε χθες πως ένα τέτοιο "νον-πέιπερ" που μιλούσε για ρήξη με τους δανειστές έφτασε στα χέρια του Ντράγκι την ώρα που πήγαν να τον δουν ο Δραγασάκης με τον Τσακαλώτο για να του πουν ότι είναι κοντά στη συμφωνία και όταν τους το έδειξε, εκείνοι "άσπρισαν" και έγιναν μπίλιες με το Μαξίμου... φυσικά ο Δραγασάκης το διαψεύδει (δεν υπήρχε περίπτωση να το επιβεβαιώσει εξάλλου), αλλά προσωπικά μου φαίνεται πολύ πιθανό να έγιναν έτσι τα πράγματα.Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που γίνονται τόσο σημαντικές διαπραγματεύσεις για τόσο καιρό και δεν μαθαίνουμε τίποτα από κανέναν. Και η κυβέρνηση διακινεί διαρκώς αντικρουόμενες πληροφορίες δίνοντας μασημένη τροφή (προπαγάνδα) σε όσους βαριούνται να κάνουν ρεπορτάζ. Στο κάτω-κάτω κάθε εβδομάδα σύμφωνα με τα "νον-πέιπερς" του Μαξίμου φτάνουμε κοντά στη συμφωνία, ενώ το ρεπορτάζ από Βρυξέλλες λέει άλλα διαρκώς. Δεν καταλαβαίνω τι το θετικό έχει αυτού του είδους η "επικοινωνία" με τον Τύπο.
Διάβασα το ρεπορτάζ που λες χτες το βράδυ και γέλασα δυνατά.Προφανώς και αν ίσχυε δεν θα το επιβεβαίωνε ο κ. Δραγασάκης, αλλά το ρεπορτάζ (και η ιστοσελίδα που το έβγαλε) μοιάζουν τελείως αναξιόπιστα.Μιλάμε για έναν non paper που είχαμε διαβάσει (και) εδώ μια μέρα πριν πάει ο Δραγασάκης στον Ντράγκι.. και το ρεπορτάζ έλεγε ότι ο Δραγασάκης δεν γνώριζε την ύπαρξη του.Πόσο πιθανό ακούγεται να γνώριζα εγώ και μερικά εκατ. Έλληνες την ύπαρξη ενός non paper και να μην το γνώριζε ο Δραγασάκης; :)