Είναι η Αθήνα απωθητική για τους τουρίστες;

Είναι η Αθήνα απωθητική για τους τουρίστες; Facebook Twitter
Παρά το γεγονός πως η Αθήνα, τουλάχιστον σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, φαίνεται ν' ανακάμπτει ως τουριστικός προορισμός, παραμένει κατά βάση ένας ενδιάμεσος σταθμός, με μέσο όρο διαμονής τις δύο μέρες περίπου... Φωτο: Menelaos Myrillas/ SOOC
22
Είναι η Αθήνα απωθητική για τους τουρίστες; Facebook Twitter
Φωτο: Menelaos Myrillas/ SOOC

Η τουριστική σεζόν έχει ξεκινήσει και τα πρώτα γκρουπ τουριστών έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην Αθήνα, κάτι που μπορούν να επιβεβαιώσουν όσοι ζουν κι εργάζονται στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Παρά την οικονομική αβεβαιότητα των τελευταίων μηνών, τα πρώτα επίσημα στοιχεία καταδεικνύουν πως και φέτος ο τουρισμός θα αποτελέσει τη «βαριά ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας». Σύμφωνα με τα πρώτα, προσωρινά στοιχεία που ανακοίνωσε ο ΣΕΤΕ (Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων) και αφορούν το πρώτο τρίμηνο του 2015, ήδη μέχρι τα τέλη Μαρτίου στα κυριότερα αεροδρόμια της χώρας καταγράφηκαν περισσότερες από 810.000 διεθνείς αφίξεις. Ο αριθμός είναι αυξημένος κατά 29% περίπου σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014, ενώ, όσον αφορά την Αθήνα, η άνοδος κυμαίνεται σχεδόν στο ίδιο ποσοστό (29,5%). Αν η αυξητική τάση συνεχιστεί, τότε ο στόχος των 25 εκατομμυρίων διεθνών αφίξεων που έχει θέσει ο ΣΕΤΕ για το 2015 είναι εφικτός.

Σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις, όπως το Παρίσι, η Βαρκελώνη ή το Λονδίνο, οι επισκέπτες δεν αντιμετωπίζουν την Αθήνα ως τελικό προορισμό, αλλά απλώς ως μια ενδιάμεση στάση πριν επισκεφθούν τα νησιά ή τις παραλιακές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Γιατί, όμως, δεν μπορεί η Αθήνα να κρατήσει τους τουρίστες της;


H αύξηση που παρατηρείται στον τομέα των αφίξεων στο αεροδρόμιο της Αθήνας δεν είναι απλώς ένα μεμονωμένο, τυχαίο γεγονός αλλά αποτέλεσμα μιας μικρής ανάκαμψης που παρουσιάζει τον τελευταίο χρόνο η πρωτεύουσα ως τουριστικός προορισμός. Όπως επιβεβαιώνουν τα στοιχεία της Ένωσης Ξενοδόχων Αθηνών-Αττικής & Αργοσαρωνικού (ΕΞΑΑΑ), την περίοδο Ιανουάριος-Αύγουστος 2014 αυξήθηκαν στην Αθήνα τόσο η πληρότητα των ξενοδοχειακών μονάδων (κατά 22,3%) όσο και η μέση τιμή δωματίου (4,9%), αλλά και το έσοδο ανά διαθέσιμο δωμάτιο (28,3%), έναντι της αντίστοιχης περιόδου του 2013. Η αύξηση επιβεβαιώνεται και από τις έρευνες της ΕΞΑΑΑ & GBR Consulting «Περί Ικανοποίησης Επισκεπτών», όπου σε δείγμα περίπου 1.500 επισκεπτών-ενοίκων ξενοδοχείων κατ' έτος το ποσοστό που δήλωσε ότι θα συνιστούσε την Αθήνα ως προορισμό σε κάποιον τρίτο αγγίζει το 96%.


Εδώ όμως υπάρχει μια μεγάλη αντίφαση. Παρά το γεγονός πως η Αθήνα, τουλάχιστον σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, φαίνεται ν' ανακάμπτει ως τουριστικός προορισμός, παραμένει κατά βάση ένας ενδιάμεσος σταθμός, με μέσο όρο διαμονής τις δύο μέρες περίπου. Με λίγα λόγια, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις, όπως το Παρίσι, η Βαρκελώνη ή το Λονδίνο, οι επισκέπτες δεν αντιμετωπίζουν την Αθήνα ως τελικό προορισμό, αλλά απλώς ως μια ενδιάμεση στάση πριν επισκεφθούν τα νησιά ή τις παραλιακές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Γιατί, όμως, δεν μπορεί η Αθήνα να κρατήσει τους τουρίστες της;


Για παράδειγμα, σε ένα άρθρο του Matthew Kepnes που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό site Cracked.com και διαβάστηκε πολύ, η Αθήνα συμπεριλαμβάνεται στους πέντε χειρότερους προορισμούς του κόσμου (σύμφωνα πάντα με την προσωπική άποψη του πολυταξιδεμένου συντάκτη), ο οποίος τη χαρακτηρίζει απωθητική και επισημαίνει ως βασικά μειονεκτήματά της την έλλειψη καθαριότητας, την αύξηση της εγκληματικότητας και τα δεκάδες γκράφιτι που καλύπτουν τα κτίρια και τους δημόσιους τοίχους της πόλης. Είναι όμως έτσι; Είναι πράγματι η Αθήνα μια πόλη απωθητική για τους τουρίστες και αν ναι, ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι που ωθούν τους επισκέπτες της να συντομεύσουν την παραμονή τους σε μία πόλη με μεγάλη Ιστορία, πολλά αξιοθέατα και μουσεία, προσεγμένους χώρους εστίασης και αξιοπρόσεχτη νυχτερινή ζωή;


Ο δημοσιογράφος της «Καθημερινής» και αρθρογράφος της LΙFΟ Δημήτρης Ρηγόπουλος, ο οποίος παρακολουθεί χρόνια όσα συμβαίνουν στην Αθήνα, τοποθετεί τους λόγους αυτούς σε τρεις βασικούς άξονες: « α) Επικρατεί η "εντύπωση" ότι όσα έχει να προσφέρει η πόλη περιορίζονται/εξαντλούνται στον αρχαιολογικό περίπατο γύρω από την Ακρόπολη. Υπάρχουν ελάχιστα πιο σύγχρονα "σημεία ενδιαφέροντος" (πάρκα, σύγχρονα μουσεία, ενυδρεία κ.λπ.) που θα μπορούσαν να προσελκύσουν οικογένειες για περισσότερες ώρες ή επισκέπτες που δεν έρχονται για πρώτη φορά κι έχουν ήδη επισκεφτεί την Ακρόπολη και τα μουσεία. β) Ένα βασικό "πλεονέκτημα" της Αθήνας έναντι των ανταγωνιστών της, το παραλιακό της μέτωπο, παραμένει παγκοσμίως άγνωστο, παρά τις κατά καιρούς καλοπροαίρετες, αλλά αποσπασματικές προσπάθειες προβολής του. Το τραμ, για παράδειγμα, θα μπορούσε να διαφημίζει στους συρμούς του ότι "εμείς σας πάμε στην παραλία της Αθήνας" ή κάτι τέτοιο. γ) Επικρατεί μια αίσθηση γενικευμένης αποσύνθεσης/εγκατάλειψης/βρομιάς εκτός του αυστηρά τουριστικού κέντρου (Σύνταγμα, Πλάκα). Ξεχνάμε ότι πολλοί τουρίστες επιλέγουν πιο οικονομικά ξενοδοχεία που βρίσκονται σε περιοχές με προβλήματα ή υποβαθμισμένες (πλατεία Βάθης, Μεταξουργείο, Ομόνοια, Αχαρνών κ.λπ.)».


Για τη Σοφία Λίτσιο, συνιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου Athenstyle στο Μοναστηράκι (Aγίας Θέκλας 10, www.athenstyle.com), που συναναστρέφεται καθημερινά τους επισκέπτες της Αθήνας, οι αιτίες έχουν να κάνουν αρκετά με το θέμα της προβολής και του τουριστικού μάρκετινγκ: «Προσπαθήσαμε καιρό να ερευνήσουμε γιατί ο μέσος όρος διαμονής στην Αθήνα είναι τόσο μικρός. Πρώτα απ' όλα, υπάρχει ένα πρόβλημα που εμφανίζεται πριν πραγματοποιήσουν την επίσκεψή τους εδώ. Το 90% των διαφημίσεων που προβάλλονται στο εξωτερικό από το υπουργείο Τουρισμού και γενικότερα τις ελληνικές Αρχές εστιάζει στα νησιά μας. Και πολύ καλά κάνουν, γιατί όντως τα νησιά μας είναι από τους καλύτερους προορισμούς στον κόσμο, όμως αυτό δημιουργεί την εντύπωση ενός αποκλειστικά καλοκαιρινού προορισμού που θα επισκεφτεί κανείς για να "παρτάρει" στα νησιά και να περάσει καλά. Μόνο πολύ πρόσφατα ξεκίνησε μια προσπάθεια να προωθηθεί η Αθήνα ως break city destination, για τα Σαββατοκύριακα. Εδώ όμως ερχόμαστε σε ένα δεύτερο πρόβλημα, που αφορά το κόστος του αεροπορικού εισιτηρίου. Όταν ζούσα στο Μιλάνο, μπορούσα να ταξιδεύω σε όλες τις πόλεις της Ευρώπης (Λονδίνο, Παρίσι, Βαρκελώνη) με χαμηλό κόστος. Μέχρι πριν από μερικούς μήνες το εισιτήριο για την Αθήνα κόστιζε €300-400, οπότε κάποιος που ήθελε να την επισκεφτεί για ένα Σαββατοκύριακο, αποθαρρυνόταν και δεν το έκανε. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Όταν είχαμε περισσότερες απεργίες, οι τουρίστες μού έκαναν συχνά παράπονα. Ερχόταν ο άλλος στο αεροδρόμιο και λόγω των απεργιών που είχαν διακόψει τις συγκοινωνίες δεν μπορούσε να έρθει στο κέντρο. Ένα άλλο θέμα είναι οι κλοπές στο μετρό, που τυχαίνουν συχνά. Δεν αισθάνονται ασφαλείς και επειδή το συζητούν μεταξύ τους μέσω των blogs πριν έρθουν, οι καινούργιοι που έρχονται πάντα μας ρωτάνε αν είναι safe. Τους λέμε να προσέχουν λίγο τις τσάντες, τις φωτογραφικές μηχανές κ.λπ., αλλά σε γενικές γραμμές δεν ισχύει κάτι διαφορετικό απ' ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη μεγάλη πόλη της Ευρώπης».

Πρέπει να μιλάμε, να μιλάμε, να μιλάμε. Να την προβάλλουμε με όποιον τρόπο μπορεί να το κάνει ο καθένας, να γράφουμε για την πόλη στο εξωτερικό. Πρέπει να γίνονται κινήσεις που να "φωνάζουν" προς αυτή την κατεύθυνση.


Στο θέμα της μη προβολής των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της Αθήνας στο εξωτερικό εστιάζει και η Άνθια Βλασσοπούλου, ιδρυτικό μέλος των Athens Insiders (athensinsiders.com), ομάδας που διοργανώνει εξειδικευμένες, tailor made εμπειρίες και περιηγήσεις για τους τουρίστες, ένα πεδίο που έχει γνωρίσει ιδιαίτερη άνθηση τα τελευταία χρόνια. «Συνήθως, όταν φτάνουν στην Αθήνα, δεν παραπονιούνται γι' αυτήν, ειδικά αν τους πας στα όμορφα μέρη της. Απλώς, δεν έχει προβληθεί ακόμα στον τόπο απ' τον οποίο ξεκινούν για να έρθουν η εικόνα μιας Αθήνας που έχει πράγματα να κάνεις και να δεις. Μιας πόλης που μπορεί να σε κρατήσει για περισσότερες μέρες. Χρειάζεται περισσότερη προβολή και χρόνος για να δείξουμε ότι η Αθήνα είναι ένας προορισμός από μόνη της. Ότι Αθήνα δεν είναι μόνο η Ακρόπολη. Είναι πολύ σημαντικό ότι αρχίζουν και αναπτύσσονται πολλές ιδέες γύρω από διαφορετικές δραστηριότητες. Εμείς γνωρίζουμε πολύ συχνά ανθρώπους που λένε "αν το ξέραμε ότι η πόλη είναι έτσι, θα είχαμε κανονίσει να κάτσουμε κι άλλο"».


Απ' όποια σκοπιά και αν το εξετάσει κανείς, και ειδικότερα για τους ανθρώπους που ζουν εδώ και τη γνωρίζουν καλά, η Αθήνα δεν είναι η ωραιότερη πόλη του κόσμου. Είναι μια πόλη δύσκολη, σχεδόν χαοτική. Μια πόλη ευρωπαϊκή και ταυτόχρονα βαλκανική και ανατολίτικη – με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά της. Mια πόλη, όμως, γεμάτη όμορφες γωνιές και στοιχεία που μπορεί να αναδείξει και να εκμεταλλευτεί. «Η Αθήνα δεν είναι μια τυπικά "όμορφη" πόλη» λέει ο Δημήτρης Ρηγόπουλος και συνεχίζει: «Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να "πουλήσει" τα δικά της "δυνατά" σημεία, που είναι η εξωστρέφειά της, ο υπαίθριος βίος της, το καλό της κλίμα, η παραλία της. Δυστυχώς, το γενικότερο επίπεδο διοίκησης και οργάνωσής μας δεν μας επιτρέπει προς το παρόν να επωφεληθούμε από την ιδιόμορφη αθηναϊκή ταυτότητα, για την οποία δεν υπάρχει λόγος να "ντρεπόμαστε", αλλά, αντίθετα, πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς θα την κάνουμε προσοδοφόρα».


Υπάρχει, όμως, τρόπος να βοηθήσουμε όλοι προς αυτή την κατεύθυνση; H Άνθια Βλασσοπούλου μοιάζει σίγουρη: «Πρέπει να μιλάμε, να μιλάμε, να μιλάμε. Να την προβάλλουμε με όποιον τρόπο μπορεί να το κάνει ο καθένας, να γράφουμε για την πόλη στο εξωτερικό. Πρέπει να γίνονται κινήσεις που να "φωνάζουν" προς αυτή την κατεύθυνση. Γιατί να πάει ένας Ευρωπαίος για city break στο Βερολίνο; Γιατί να μην έρθει στην Αθήνα;».

Διάφορα
22

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

13 σχόλια
Κάθε φορά που ξένος γνωστός μου επισκέπτεται την Αθήνα αναγκάζομαι να κάνω ολόκληρο χάρτη με μέρη ''εδώ μην πας, εκεί μην πας βράδυ'' και πάει λέγοντας. Το κέντρο της πόλης είναι ανομοιόμορφο σε βαθμό παράνοιας. Εκεί που περπατάς στην σχετικά οκ Πανεπιστημίου το βράδυ αρκεί μια στροφή προς τα στενά Αγίου Κωνσταντίνου και σου κόβονται τα ύπατα. Φανταστείτε τον πανικό ενός τουρίστα - που σε αντίθεση με έναν ντόπιο δεν ξέρει πώς να κυκλοφορήσει στην πόλη.Όσοι γνωστοί κινήθηκαν σε (σχετικά) φροντισμένες περιοχές μείνανε κατευχαριστημένοι με πράγματα που δεν βρίσκουν σε βορειοευρωπαικές πρωτεύουσες: καλό και προσιτό φαγητό, την ευκολία να βρίσκεις ότι θες όποτε θες (ναι, μιλάω για τα περίπτερα), νυχτερινή ζωή και τις καθημερινές (που όλοι στην Ελλάδα το θεωρούν δεδομένο, αλλά πλην του Βερολίνου δεν υφίσταται στη βόρεια Ευρώπη), προσεγμένα μέρη να διασκεδάσεις χωρίς να ξεράσει κάποιος πάνω σου, ενδιαφέρουσες γωνίες και την προθυμία απλών περαστικών να δώσουν οδηγίες και να σου μιλήσουν για το μακρύ και το κοντό τους (απαραίτητο για μοναχικούς ταξιδιώτες). Βέβαια αξίζουν αυτά 200+ ευρώ για μια πτήση; Και τι τύπος τουρίστα μπορεί να τα διαθέσει; Σίγουρα όχι ο εικοσάρης που θα κάνει και τα στραβά μάτια σε μια κακοτοπιά χάριν της περιπέτειας. Αυτός που μπορεί να επενδύσει σε ένα ακριβό ταξίδι σίγουρα θα ενοχληθεί από την κατάσταση της Αθήνας και δεν θα εστιάσει στο γεγονός ότι πέρα από τα κακώς κείμενα είναι μια πόλη που σε καμία περίπτωση δεν γίνεται βαρετή.
Δεν παύω να υποστηρίζω ότι τα περιθώρια τουριστικής ανάπτυξης της Αθήνας είναι απεριόριστα. Φτάνω σε αυτό το συμπέρασμα για δύο λόγους: α) σκεπτόμενος ότι όσοι μεν επισκέπτονται για λίγες ώρες ή για 1-2 μέρες την Αθήνα τη βρίσκουν (όχι πάντα, ωστόσο συχνά) άσχημη ή και αποκρουστική, ωστόσο, όσοι έχουν την ευκαιρία να μείνουν λίγο περισσότερο, έστω και για 2-3 μήνες, για λόγους σπουδών, εργασίας κλπ., την αγαπούν και μιλούν με θερμά λόγια μετά την αναχώρησή τους – πράγμα που στη δική μου τουλάχιστον λογική σημαίνει ότι η Αθήνα είναι μια δύσκολη αλλά κατά βάθος ελκυστική πόλη, που απαιτεί χρόνο για να την καταλάβει κανείς, β) αναλογιζόμενος κάποια από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πόλης, που θα μπορούσαν να την κάνουν διακριτό προορισμό –με εντελώς αναγνωρίσιμη ταυτότητα– στον τομέα του city break. Εξηγούμαι: Η Αθήνα εδώ και χρόνια κινείται –σχεδόν– με τον αυτόματο πιλότο στον χώρο του τουρισμού, «πουλώντας» σχεδόν αποκλειστικά Ακρόπολη, Πλάκα, Μουσείο, με ολίγη και από αρχαιολογικό περίπατο και Παναθηναϊκό Στάδιο – και σχεδόν τίποτε άλλο. Δεν έχουν αξιοποιηθεί παρά ελάχιστα η σύγχρονη πολιτιστική κίνηση της πόλης (ελπίζω το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το νέο πολιτιστικό συγκρότημα στο Φάληρο να δώσουν νέα ώθηση), η νυχτερινή της ζωή, βεβαίως και το πολύπαθο παραλιακό της μέτωπο (από τις λίγες μητροπόλεις στην Ευρώπη που έχουν αυτό το προνόμιο). Ακόμα και για το πράσινο ας μου επιτραπεί να μη βλέπω τα πράγματα τόσο μαύρα: ο Εθνικός Κήπος είναι μια απολύτως παρεξηγημένη υπόθεση (και μόνο το γεγονός ότι η χλωρίδα του είναι αειθαλής, τη στιγμή που λαμπρά πάρκα της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης είναι καθ’όλη τη διάρκεια του χειμώνα κατάξερα, του δίνει ένα μοναδικό προνόμιο), ενώ το σύνολο που ξεκινά από το Θησείο και φτάνει ως τις πίσω υπώρειες του Φιλοπάππου το έχουμε μεν συνηθίσει και το θεωρούμε αυτονόητο εμείς οι ίδιοι, ωστόσο δεν είναι καθόλου αυτονόητη η ύπαρξή του σε άλλες μεγάλες πόλεις, πολλώ δε μάλλον σε αγαθή συνύπαρξη με τόσα σημεία ιστορικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος.Δεν αγνοώ τα προβλήματα. Ορισμένα από αυτά, όπως το κυκλοφοριακό, εν πολλοίς και το κτιριακό, είναι πρακτικώς αδύνατο να επιλυθούν, με δεδομένο τον τρόπο που κτίστηκε και επεκτάθηκε η πόλη. Τα περισσότερα όμως απαιτούν απλώς πολιτική βούληση με όραμα και αποφασιστικότητα και, οπωσδήποτε, ευρεία κοινωνική συναίνεση. Από τις στοιχειώδεις ή τις επαναστατικές αλλαγές που θα κάνουν την πόλη ελκυστική στους ξένους θα επωφεληθεί και ο ίδιος ο αθηναίος πολίτης. Δεν είναι δυνατό να μη διαθέτει η Αθήνα ένα ελκυστικό “lungomare”, δηλαδή έναν αδιάκοπο παραλιακό περίπατο που θα ξεκινά από την Πειραϊκή και θα τερματίζει στη Γλυφάδα – πρόκειται για συλλογική «αυτοκτονία», τη στιγμή που τέτοια δυνατότητα βόλτας διαθέτουν πόλεις πολύ πιο αδιάφορες και χωρίς την ιστορική δυναμική της Αθήνας. Θα βρεθεί ο απαραίτητος χώρος και για τα μαγαζιά και για τις μαρίνες. Το ίδιο ισχύει και με τα μέσα μαζικής μεταφοράς – πρέπει τώρα να μπουν στον προγραμματισμό 2-3 νέες γραμμές μετρό, που θα τέμνουν εγκάρσια (και όχι περιφερειακά) πυκνοκατοικημένες περιοχές του λεκανοπεδίου, όπως η πολυθρύλητη γραμμή 4 – κι ας πραγματωθούν όποτε βρεθούν χρήματα, έστω και μετά από 20 χρόνια. Τέλος, δεν νομίζω ότι χρειάζεται πολλή φαντασία για να γίνει κατανοητό ότι πρέπει να βελτιωθεί η σχέση ποιότητας και τιμής σε μια σειρά υπηρεσιών που προσφέρονται στην πόλη. Είναι κάτι που γνωρίζουμε και βιώνουμε στο πετσί μας και οι ίδιοι οι κάτοικοι της πόλης – άλλωστε, το ευρέως δημοσιοποιημένο παράδειγμα για τις τιμές του καφέ στο Ελ.Βενιζέλος και σε μεγάλο ιταλικό αεροδρόμιο είναι πρόσφατο και τα λέει όλα…Και πάνω από όλα χρειάζεται ενότητα όλων των παραγόντων που κατεξοχήν έχουν συμφέρον από την ενίσχυση του τουριστικού ρεύματος, από τον κρατικό μηχανισμό που έχει ανάγκη εσόδων έως τους επιχειρηματίες που επηρεάζονται ποικιλοτρόπως από τον τουρισμό. Ένα ενιαίο όραμα μπορεί να δώσει ώθηση τόσο για τη σταδιακή επίλυση ορισμένων τουλάχιστον από τα χρονίζοντα προβλήματα όσο και για την καλύτερη προβολή της σύγχρονης εικόνας της πόλης – δυστυχώς σε αυτόν τον τομέα υστερούμε απελπιστικά.
Θα συμφωνήσω μαζί σου γιατί και εγώ γνωρίζω άτομα που μείνανε στην Αθήνα για διάστημα μηνών και έχουν να πουν μόνο τα καλύτερα. Και λένε τα καλύτερα χωρίς να παραβλέπουν ή να μην γνωρίζουν τα κακώς κείμενα της πόλης, αλλά παρά την ύπαρξή τους
Φυσικα και η Αθηνα ειναι μια αφιλοξενη πολη τοσο για τους τουριστες οσο και για τους ιδιους τους κατοικους της και αναφερω τους κυριους λογους παρακατω(σκεπτομενος μαλιστα την κατασταση στις λοιπες ευρωπαικες χωρες):-μη σωστη αξιοποιηση αρχαιοτητων και λοιπων αξιοθεατων,με ασχημες,ανυπαρκτες ή ξεπερασμενες αναπλασεις.-πολυβουο και βρωμικο κεντρο λογω καυσαεριων,αυτοκινητων κτλ-λιγα και ασχημα,παρατημμενα παρκα.Ελλειψη μεγαλων και συγχρονων χορων πρασινου.-Μη τηρηση κοκ,ιδιαιτερα σε σταθμευσεις κτλ.-ανυπαρξια σωστων πεζοδρομιων και αντιστοιχης αναπλασης με πρασινο και αλλες αστικες παρεμβασεις στην μεγαλη πλειοψηφεια των δρομων-συντριβανια και αγαλματα παρατημενα,κατεστραμενα,βρωμικα.-ασχημα γκραφιτι περιτριγυριζουν την πολη.-ελλειψη γενικοτερης παρουσιας του πρασινου.-κακογουστες πλατειες(τυπου ομονοιας)και παρατημενες.-ελλιπης αστικος εξοπλισμος-απο τα χειροτερα μεσα μεταφορας σε ευρωπαικη πρωτευουσα-ελλειψη μνημειων συγχρονης εποχης.-ελλιπης καθαριοτητα-ριμαγμενα αρχοντικα.-πολλες πορειες και απεργειες σε σχεση με ευρωπαικα κρατη-ακριβες τιμες σε σχεση με επιπεδο υπηρεσιων-πολυ κακη δομικη συγκροτηση της πολης.-μη αξιοποιηση περιοχων που αξιζουν προσοχης,οπως παραλιακο μετωπο και ελληνικο.Αυτοι ειναι οι κυριοι λογοι που ενας τουριστας αξιζει να κατσει στην Αθηνα δυο μερες το πολυ,ως ενας ενδοιαμεσος σταθμος και που οι ευρωπαικες πρωτευουσες ειναι ετη φωτος μπροστα απο την Αθηνα.Επειδη εχουμε καποια φυσικα χαρακτηριστικα,οπως τον ηλιο και καποια αρχαια,δεν σημαινει οτι καναμε μια ομορφη πολη:και παραδειγμα ειναι η Αθηνα.
Η Αθήνα έχει καταντήσει (για όλους τους λόγους που ανέφεραν οι προλαλήσαντες)μια αφιλόξενη και απάνθρωπη πόλη κατ'αρχήν για τους ίδιους τους κατοίκους της, πόσο μάλλον για τον τουρίστα που το μόνο που αξίζει να δει είναι τα αρχαία κι όχι τα "νέα".Ποιός φταίει? Όλοι. Από τους πολιτικούς και την πολιτική τους, τους αδρανείς δημάρχους, μέχρι εμάς τους απλούς πολίτες που πετάμε το περιτύλιγμα του πιτόγυρου ό,που βρούμε, που βόσκουμε τα σκυλιά μας χωρίς τη σακούλα με το φτυαράκι να μαζέψουμε τις ακαθαρσίες τους κι αν κάποιος τολμήσει και μας πει κουβέντα το λιγώτερο να τον διαολοστείλουμε. Στην Αθήνα γεννήθηκα, πονάω που τη βλέπω εγκατελειμένη, αλλά ψέματα δεν θα πω, ούτε θα επιχειρήσω να ανασύρω τα θετικά της σημεία όταν αυτά είναι σταγόνα στον ωκεανό των αρνητικών. Καμιά μέριμνα σε οποιοδήποτε τομέα, o καθρέφτης της κοινωνίας και της νοοτροπίας μας. Κι αν κάποιοι ιθύνοντες μας υποσχέθηκαν κάτι καλό γι αυτή την πολύπαθη πόλη, ήταν μόνο λόγια και νόμοι που ποτέ δεν τηρήθηκαν. Κι ας μην αναρωτιέται η συντάκτης του άρθρου τι περισσότερο έχουν άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, γιατί -το λιγώτερο- προσβάλει τη νοημοσύνη μας.
Τωρα αλήθεια στο τέλος του άρθρου ρωταει γιατί να πάει ένας Ευρωπαίος στο Βερολίνο και να μην έρθει στην Αθηνα? Είναι αυτη σοβαρή ερώτηση ή μας τρολάρουν??Μια σελίδα δε φτάνει για να πούμε γιατί ο Ευωρπαίος θα επιλέξει Βερολίνο, Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη, Μαδρίτη, Αμστερνταμ κτλ κτλ από Αθηνα, Θεσσαλονικη, Πατρα κτλ. Για να ξερουμε λιγο που πατάμε και που βρισκόμαστε παιδιά οι πόλεις της χώρας μας ειναι ωραίες (ή απλα ΟΚ) μόνο για εμας του Ελληνες και όσους έρχονται παο υποανάπτυκτες χώρες. Αν δεν είχαμε αρχαιολογικά μνημεία στην Αθηνα και στη Θεσσαλονίκη, μόνο τη Μύκονο και τη Σαντορίνη θα ηξεραν οι τουριστες...
Το Βερολίνο δεν έχει καμία σχέση με το Παρίσι και το Λονδίνο. Είναι βασικά μια πόλη άσχημη που ξαναχτίστηκε μετά τους πρόσφατους βομβαρδισμούς και έχει ελάχιστα μνημεία και σημεία ομορφιάς. Μάλλον γ αυτό το λέει. Έχει έντονη νυχτερινή ζωή και ωραία πράγματα να δεις οκ αλλά δεν θα το θεωρούσα κλασσική ευρωπαική πόλη.
Πιστεύω οτι εχει να κανει με την ρυπανση της , τα ατελειωτα γκραφιτι σε οτιδηποτε θα μπορουσε να ειναι ομορφο και εν τελει τα λιγα σημεια τουριστικου ενδιαφεροντως και την ελλειψη αρμονιας και ηρεμιας σε συγκριση με πολεις που προαναφερθηκαν οπως Λονδινο , Παρισι κλπ . Ειδικα το Λονδινο προσφερει απιστευτα πολιτιστικα θεαματα , μιουζικαλ , συναυλιες κατι που επισης διαθετει στο ελαχιστο η Ελληνικη προωτευουσα. Στο μυαλο μου η Αθηνα ειναι περισσοτερο συγκρισιμη με το γοητευτικο χαος του Καιρου οπου και εκει υπαρχει ενα απιστευτο μνημειο πολιτιστικης κληρονομιας ( οι πυραμιδες της Γκιζας ) και εντονη ζωη, μυρωδιες και εικονες στους δρομους αλλα κανεις δεν θα παει στη συγκεκριμενη πολη για να περασει μια βδομαδα .
Πριν ενα χρονο ειχε παει ο πατερας μου εκδρομη στην Αθηνα με το ΚΑΠΗ.Το προγραμμα των επισκεψεων τους δεν ολοκληρωθηκε λογω συλλαλητηριων και τρομαξαν οι παππουδες οταν οι διαδηλωτες προσπαθουσαν να ξηλωσουν τα σιδερενια ρολα που ειχε κατεβασει το ξενοδοχειο για να προστατευθει...Φανταστειτε οτι αυτοι οι παππουδες ειναι Ελληνες και τα βλεπουν καθημερινα στις ειδησεις...Οποτε αντιστοιχα μπορειτε να φανταστειτε πως ειναι για τους ξενους τουριστες να ερχονται αντιμετωποι με τετοια συμβαντα.Κλειστοι αρχαιολογικοι χωροι λογω απεργιων,ωραριων, πορειες , χημικα ...Εφοδοι "διαδηλωτων" σε ξενοδοχεια και καταστηματα.Κλειστοι δρομοι και μποτιλιαρισμα στο κεντρο...Μεταναστες που "λιαζονται" στις πλατειες....Βρωμια παντου(θεωρουμε υποχρεωση μας να πεταξουμε τα σκουπιδια οπου κ οποτε ναναι)καταληψη πεζοδρομιων,τραπεζακια κτλπ...Σαφεστατα και αυτη η πολη δεν προσφερεται για διαμονη τουριστων...
Ναί είναι απωθητικότατη:-είναι χαλαρά μιά απ'τις πιο άσχημες πόλεις τής Ευρώπης σε όλα τα επίπεδα κι αυτό αποτυπώνεται έτσι κι αλλιώς σε όλες τίς έρευνες για αστικό επίπεδο ζωής στίς οποίες η Αθήνα καταλαμβάνει πάντα τίς τελευταίες θέσεις.-διότι έχει ελάχιστο πράσινο -διότι σε ένα διήμερο μάξιμουμ έχεις δεί αρχαία, έχεις κάνει τον μικρό περίπατο στην Πλάκα, έχεις ξεμπερδέψει και ξαμολιέσαι για νησιά-διότι είναι πανάκριβη ενώ προσφέρει τραγικο επίπεδο υπηρεσιών (price vs. quality)-διότι έχει τρομακτικό επίπεδο θορύβου-και διότι, λαβαίνοντας υπόψιν ότι η μεγαλύτερη μάζα τουριστών πού έχουμε είναι από κεντρική και σκανδιναβική ευρώπη, σημαίνει ότι οι ανθρωποι αυτοί ξέρουν τι σημαίνει όμορφη πόλη διότι τέτιες έχουν στίς χώρες τους. Οπότε θα τούς δουλέψεις με την...Αθήνα? Δυσκολάκι.
είναι τόσα πολλά! Βασικοί λόγοι η κυκλοφοριακή συμφόρηση, δεν υπάρχουν πεζοδρόμια, ούτε ποδηλατοδρόμια, βρωμιά, σκουπίδια, τα παλιά όμορφα κτίρια ιστορικού ρυθμού με την παλιά αρχοντιά τους κ φινέτσα στην εγκατάλειψη, ούτε σκέψη για αναπαλαίωση. Περισσότερα καινούρια άσχημα στην όψη κτίρια. Ο αριθμός των αστέγων όσο πάει κ πληθαίνει καμιά φροντίδα για τους ανθρώπους αυτούς. Ναρκωτικά! Τα βλέπεις, πετάγονται μπροστά σου μέρα μεσημέρι. Ούτε δέντρα! Βλέπεις ένα όμορφο ψηλό φουντωτό δέντρο μπροστά σου και την άλλη μέρα δε θα το ξαναδείς. Γιατί αυτοί του δήμου αντί να το κλαδέψουν όπως πρέπει για να διατηρηθεί, προτιμάνε και το κόβουν σχεδόν σύριζα! Γιατί έλα μωρέ που θα τρέχουμε κάθε τόσο να κλαδεύουμε δέντρα εδώ κ εκεί.Απλά τα κόβουμε κ του χρόνου πάλι! Άχρηστο Δημόσιο Κράτος. Τόσο άχρηστο που είναι σαν να μην υπάρχει. Ή μάλλον υπάρχει μόνο για να μας κάνει τη ζωή ένα μαρτύριο.Κρίμα γιατί η Αθήνα έχει τόσα να σου δώσει. Μαγαζιά, Ιστορία, Νυχτερινή ζωή, Θάλασσα, ησυχαστήρια... κρίμα κρίμα. Έχω βρεθεί σε άλλες πόλεις της Ευρώπης. Κ ξέρετε κάτι; Αυτοί με αυτά που έχουμε να προσφέρουμε εμείς ούτε στο μικρό μας δαχτυλάκι δεν μας φτάνουν. Αλλά έχουν κινηθεί έξυπνα. Φροντίζοντας τουλάχιστον τη καθαριότητα της πόλης τους, τα μέσα μαζικής μεταφοράς πάντα στην ώρα τους, πολλά δρομολόγια, πεζοδρομήσεις κ προσεγμένα κτήρια. Σεβασμός στους πεζούς απο τους οδηγούς. Οι πεζοί έχουν πάντα προτεραιότητα!Εδώ δεν ισχύει αυτό το πράγμα. Σεβασμός στην τροχαία, στις πινακίδες σήμανσης, όχι παράνομα παρκαρίσματα. Είναι αυτά μόνο ικανά να προσελκύσουν τουρισμό πάνω απο δύο μέρες; κ όμως είναι!
Ο άχρηστος δημόσιος τομέας φταίει και εδώ. Τα παρκαρισμένα δεν απομακρύνονται, οι διαβαςεις δεν υπάρχουν, τα σκουπίδια δε μαζευονται έγκαιρα, ακόμα και καινούρια πεζοδρόμια είναι κακότεχνα ή σπάνε οι μαγαζατορες τα κολωνακια για να παρκαρουν εξω απ το μαγαζι τους, κάτι παλιοτσιμέντα για δρόμους στα στενά κατω απ την ακρόπολη, κολώνες με καλώδια παντού τρεις και τεσσερις φορές παραπάνω, τα μισά φώτα δε λειτουργούν....κανείς απ αυτους που θα πρεπε να ασχολούνται με εργα, αντικαταστασεις, συντηρήσεις ΔΕΝ κάνει σωστή δουλειά (παραλαβή και υλικά έργων, υπάλληλοι, δήμοι, ΔΕΗ κλπ)Τα μαγαζιά μας είναι ωραία και πολλά. Ο δημόσιος χώρος είναι άθλιος σε όλες τις πόλεις της χώρας.... Ουτε στις πιο φτωχες ανατολικές δεν είναι έτσι. Η διαφορά είναι εμφανέστατη και απωθητική Ήλιο έχει και η Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία
Η Αθήνα είναι μια πόλη γενικώς εχθρική προς τους πολίτες της. Το ίδιο ισχύει και για τους τουρίστες της. Χωρίς πεζοδρόμια για περιπάτους, βρώμικη ως επί το πλείστον, με αμάξια και μηχανές ακόμη και μέσα στην Πλάκα και στους νέους πεζοδρόμους γύρω από την Ακρόπολη. Ας μην σχολιάσουμε τα περί παραλιακού μετώπου όπου έχουμε έναν αυτοκινητόδρομο και καταυλισμούς. Το βασικό της πρόβλημα είναι όμως ότι δεν έχει κανένα σχέδιο για το μέλλον. Λίγο πολύ όπως η χώρα στο σύνολό της. (Η Τουρκία έχει εκπονήσει φιλόδοξο σχέδιο για την Κωνστιντινούπολη προκειμένου να την κάνει βασικό τουριστικό προορισμό μέχρι το 2020). Βέβαια ο τουρίστας θαμπώνεται από την ομορφιά των αρχαιοτήτων και τον μοναδικό ήλιο, όπως και οι Αθηναίοι. Αυτά τα δύο τελευταία όμως είναι ακρετά από μόνα τους για να ταξιδέψεις κάπου και να περάσεις πάνω από δύο μέρες ; Ιδού το ερώτημα.
Ο λόγος είναι ένας και λέγεται ΠΟΛΛΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ.Η κυκλοφοριακή συμφόρηση, τα επίπεδα του θορύβου και των καυσαερίων απωθούν τους πάντες. Κανονικά πρέπει να πεζοδρομηθεί όλο το κέντρο, να γίνει προσβάσιμο μόνο με μετρό και τραμ και θα δείτε πως θα βουλίαξει η Αθήνα απο τουρίστες και τραπεζάκια. Ρωτήστε τους ίδιους τους τουρίστες και θα σας πουν...
Περιορισμός των αυτοκινήτων ναι, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις ναι, αλλά σίγουρα όχι πεζοδρόμηση όλου του κέντρου. Η πόλη είναι για τους κατοίκους της, όχι μόνο για τους τουρίστες. Που και οι ίδιοι οι τουρίστες δεν θα ήθελαν να μην υπάρχουν πουθενά αυτόκίνητα, αυτό δεν συμβαίνει σε καμία πόλη.
Επειδή εγώ έχω ταξιδέψει και ταξιδεύω συνέχεια σε πληροφορώ ότι πολλά κεντρα είναι πεζοδρομημενα. Πολλά έχουν περιορισμό στα αυτοκίνητα. Αλλά όλα είναι καθαρά δίχως γκράφιτι και δίχως κουτσουλιές από περιστέρια
@ noethers theorem Φαίνεται τόσο πολύ ε? Για πες εσύ που έχεις ταξιδέψει, σε ποιές πρωτεύουσες δεν επιτρέπονται τα αυτοκίνητα στο κέντρο. Λονδίνο, Ρώμη, Μιλάνο, Παρίσι (που μέχρι και στην πλακόστρωτη Μονμάρτη κυκλοφορούν ανενόχλητα), Βερολίνο, Ζυρίχη, Βρυξέλλες?
Μπορεί στο Παρίσι και στο Λονδίνο (ρώμη δεν έχω πάει) να έχει αυτοκίνητα στο κέντρο, έχω όμως και κάτι πεζοδρόμια που ευχαριστιέσαι να περπατάς.Έχει και κάτι πάρκα και κάτι πλατείες που έρχεσαι στη φτωχοαθήνα και βλέπεις στο Κολωνάκι αυτό που ονομάζουμε πλατεία και σου ρχεται να βάλεις υστερικά γέλια.
Στη Ρώμη και στο Μιλάνο και σε άλλες της Ιταλιας ισχύει ολική απαγορευση εισόδου στο κέντρο για ορισμένες ώρες. Στο Λονδίνο μπαινεις στο κέντρο μόνο με πληρωμή, στο Παρίσι Βερολίνο κλπ μπαίνεις αλλά δεν παρκαρεις πουθενά παράνομα κι έτσι οι πεζοι και η κυκλοφορία δεν εχουν πρόβλημα. Τι απ όλα αυτά γίνεται στην Αθήνα ή στις άλλες πόλεις; Τίποτα
Ε το ίδιο λέμε, να παρθούν παρόμοια μέτρα και στην Αθήνα. Η διαφωνία μου με το αρχικό σχόλιο ήταν ότι μιλούσε για ολική απαγόρευση κυκλοφορίας αυτοκινήτων στην Αθήνα. Εννοείται πως για πεζοδρόμια, πάρκα, καθαριότητα και τα λοιπά συμφωνώ και επαυξάνω!