Η ζωή στο Ζεφύρι

Η ζωή στο Ζεφύρι Facebook Twitter
ΝΟ FUTURE: Πολλά παιδιά φτάνουν στη Γ΄ Δημοτικού και δεν ξέρουν να γράψουν ούτε το όνομά τους. Ελάχιστα συνεχίζουν στο Γυμνάσιο. Άνθρωποι της ΜΚΟ «Κλίμακα» μαζεύουν τα παιδιά από τον δρόμο και προσπαθούν να βρουν όσα θέλουν να ξεφύγουν από το λίμνασμα του γκέτο και απλώς δεν ξέρουν πώς γίνεται. Φωτό:Αλέξανδρος Κατσής
14

#quote#

Το 2012 απασχόλησαν την Ελληνική Αστυνομία 8.157 υποθέσεις που σχετίζονταν με ναρκωτικά. Κατηγορήθηκαν συνολικά 10.756 άτομα. Πολλές απ' αυτές τις υποθέσεις είχαν ως σημείο αναφοράς το Ζεφύρι. Τον Μάιο του 2012 συνελήφθησαν στην περιοχή –έπειτα από πληροφορίες από Ρομά– δύο μεγαλέμποροι ναρκωτικών, οι οποίοι είχαν στην κατοχή τους συνολικά 12 κιλά ηρωίνης, αξίας πολλών χιλιάδων ευρώ. Στόχος τους ήταν να προωθήσουν την «πραμάτεια» τους στους μαχαλάδες και από εκεί να «ταξιδέψει» σε όλη την Αττική. Οι μαχαλάδες στο Ζεφύρι για πολλά χρόνια λειτουργούσαν, και λειτουργούν ακόμα, ως ένα πελώριο σούπερ μάρκετ ναρκωτικών. Εκατοντάδες χρήστες ανηφορίζουν καθημερινά στο Ζεφύρι και τις γύρω περιοχές (Μενίδι, Άνω Λιόσια) για να εξασφαλίσουν τη δόση τους.

Η ζωή στο Ζεφύρι Facebook Twitter
H ζωή στο Ζεφύρι μοιάζει χαλαρή. Οι δρόμοι θυμίζουν επαρχιακή πόλη. Η ύπαρξη του καταυλισμού σε φέρνει αντιμέτωπο με το διαφορετικό διαρκώς. NO MAN'S LAND: Το σκηνικό θυμίζει σ' ένα παιδί από το κέντρο στιγμιότυπα από σίριαλ που είχαν γυριστεί παλιά στην περιοχή. Λίγο cult, λίγο εγκατάλειψη, λίγο εξωτικό, λίγο δυστυχία./// Φωτό: Αλέξανδρος Κατσής


Ο Κ. είναι χρόνια αστυνομικός στην περιοχή. Όπως λέει «... εδώ μπορείς να βρεις τα πάντα. Οπιούχα, διεγερτικά, κάνναβη, παραισθησιογόνα, ηρεμιστικά, ό,τι μπορείς να φανταστείς. Μιλάμε για πραγματικό χάος. Πιάνεις έναν και ξεφυτρώνουν τρεις μικρέμποροι». Το αστυνομικό τμήμα του Ζεφυρίου λειτουργεί αυτή την εποχή με περιορισμένο προσωπικό. «Τα χέρια μας σε πολλές περιπτώσεις είναι δεμένα, διότι δεν έχουμε άντρες να επιχειρήσουμε, ακόμα και σε απλές υποθέσεις ρουτίνας». Τον Σεπτέμβριο του 2011 περίπου 100 αθίγγανοι «πολιόρκησαν» το αστυνομικό τμήμα, ζητώντας την απελευθέρωση ομόφυλού τους που είχε συλληφθεί για ληστεία. Στις συμπλοκές τραυματίστηκαν δύο αστυνομικοί, ενώ την επόμενη μέρα ξυλοκοπήθηκε από περίπου 70 άτομα ο αστυνομικός διευθυντής που επιτηρούσε την επιχείρηση, όταν έγινε αντιληπτός στο αυτοκίνητό του.


Την έξαρση της παραβατικότητας στην περιοχή του Ζεφυρίου είχε θίξει ήδη από το 2010 και η πρώην δήμαρχος Φυλής, Φωτεινή Γιαννοπούλου, μιλώντας σε σύσκεψη αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας. «Καθημερινά καταστρέφονται οι κοινόχρηστοι χώροι και οι πλατείες. Αφαιρούνται κάδοι απορριμμάτων και καλύμματα φρεατίων, ενώ παρατηρείται ανεξέλεγκτη απόρριψη μπάζων και καύση καλωδίων σε πολλά σημεία. Παράλληλα, διεξάγονται αγώνες επιδεξιότητας (drift), καθώς και αυτοσχέδιοι αγώνες αυτοκινήτου στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως, όπου βρίσκεται και το... αστυνομικό τμήμα. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις οδηγούν τα αυτοκίνητα ανήλικοι μόλις δέκα ετών!».

Η ζωή στο Ζεφύρι Facebook Twitter
Φωτό:Αλέξανδρος Κατσής


Τον Οκτώβριο του 2012 η Ελληνική Αστυνομία πραγματοποίησε μια γιγαντιαία επιχείρηση στον καταυλισμό των Ρομά στο Ζεφύρι, στην οποία συμμετείχαν 400 αστυνομικοί. Συνολικά προσήχθησαν 167 άτομα, ενώ έγιναν και εννέα συλλήψεις για μικροποσότητες ναρκωτικών και παραβάσεις περί οπλοκατοχής. Έναν μήνα αργότερα η επιχείρηση επαναλήφθηκε, με τις συλλήψεις να φτάνουν τις 29 και τις προσαγωγές τα 182 άτομα. Στο πλαίσιο της τελευταίας εφόδου κατασχέθηκαν 14,3 γραμμάρια ηρωίνης, 25,6 γραμμάρια κάνναβης, 25 ναρκωτικά χάπια και δύο κυνηγετικές καραμπίνες. Δηλαδή, τίποτα. Όπως υποστηρίζουν αυτοί που γνωρίζουν, το Ζεφύρι δεν αποτελεί την πηγή-αποθήκη των ναρκωτικών αλλά λειτουργεί ως σούπερ μάρκετ. Τα «κεντρικά» είναι αλλού.


Ο Τ. είναι τοξικομανής. Αναζητά 1,5 χρόνο τώρα μια θέση σε κάποιο πρόγραμμα απεξάρτησης. Ανεβαίνει συχνά στο Ζεφύρι και στο Μενίδι «για την παραμύθα» και συχνά «εξυπηρετεί» και κάποιους φίλους στη μεταφορά. Λέει: «Ένα πράγμα μου κάνει εντύπωση στις επιχειρήσεις της αστυνομίας. Τα αποτελέσματά τους. Δεν βρήκαν σχεδόν τίποτα. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, πού είναι οι μεγαλοποσότητες που ακούγαμε τόσα χρόνια για την περιοχή. Ο απλός κόσμος νομίζει ότι κυκλοφορούν τσουβάλια ναρκωτικών στον καταυλισμό, αλλά δεν είναι έτσι. Το Ζεφύρι πράγματι εξυπηρετεί χρήστες, όπως και το Μενίδι, αλλά όχι στον βαθμό που πιστεύουν κάποιοι. Δεν είναι τα "κεντρικά". Αυτοί που ξέρουν καλά την πιάτσα, ξέρουν και ότι το χοντρό παιχνίδι έχει αλλάξει στέκια. Κατά τη γνώμη μου, εδώ ο ντόρος εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα, κυρίως επικοινωνιακά. Προφανώς, υπάρχουν και παραβατικές συμπεριφορές, όμως, την ίδια ώρα υπάρχει μια υπερβολή και πολλά στερεότυπα».

Η ζωή στο Ζεφύρι Facebook Twitter
Φωτό:Αλέξανδρος Κατσής


Ο Θανάσης είναι κοντά στα 30 και ηθοποιός. Έχει μεγαλώσει στο Ζεφύρι και, όπως λέει, «αισθάνεται τυχερός γι' αυτό». «Εδώ ο καθένας αντανακλά αυτό που πραγματικά είναι. Ο φοβισμένος θα φοβηθεί, ο χαλαρός θα χαλαρώσει, αυτός που θέλει ναρκωτικά, θα βρει ναρκωτικά, αυτός που θέλει να βγει να τρέξει, θα βγει να τρέξει. Προσωπικά, πέρασα υπέροχα παιδικά χρόνια στην περιοχή. Νοσταλγώ ακόμα την ελευθερία της αλάνας. Ουδέποτε κινδύνεψα από αθίγγανους ή έμπλεξα σε φασαρίες. Επικρατεί μια λανθασμένη εντύπωση στην κοινωνία για το Ζεφύρι. Φυσικά, έχουν υπάρξει και παρατράγουδα κατά καιρούς. Όμως, σε ποια περιοχή της Αθήνας δεν έχουν υπάρξει;». Αυτή την εποχή τα ενοίκια στο Ζεφύρι κυμαίνονται χοντρικά από 200 έως και 450 ευρώ, ενώ το μενού προσφέρει από μονοκατοικίες έως μεγάλα διαμερίσματα. «Στο Ζεφύρι μπορεί να είσαι Αθηναίος, χωρίς να είσαι Αθηναίος» λέει ο Θανάσης και προσθέτει «... εννοώ πως είσαι κοντά στην Αθήνα χωρίς να χρειάζεται να παλεύεις με το χάος της. Εδώ το βράδυ έρχεσαι και σε ένα λεπτό έχεις παρκάρει. Ακόμα και η νύχτα έχει τους κανόνες της. Αυτός που δεν θέλει να μπλέξει, δεν θα μπλέξει». Η αλήθεια είναι πως η ζωή εκεί μοιάζει χαλαρή. Οι δρόμοι θυμίζουν επαρχιακή πόλη. Η ύπαρξη του καταυλισμού σε φέρνει αντιμέτωπο με το διαφορετικό διαρκώς. Πού δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο στην πρωτεύουσα; Το σκηνικό θυμίζει σ' ένα παιδί από το κέντρο στιγμιότυπα από σίριαλ που είχαν γυριστεί παλιά στην περιοχή. Λίγο cult, λίγο εγκατάλειψη, λίγο εξωτικό, λίγο δυστυχία. Οι νομάδες αυτής της πόλης, οι παράταιροι και οι παραβάτες βρίσκονται εδώ.

Η ζωή στο Ζεφύρι Facebook Twitter
Φωτό:Αλέξανδρος Κατσής

O Ευθύμης Δημητρίου είναι ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ελλήνων Ρομά. Ο λόγος του μετρά μέσα στις τσιγγάνικες φατρίες. Έχει εφτά παιδιά, 14 εγγόνια, μερικά δισέγγονα και καλπάζουν και τα τρισέγγονα. Στις τελευταίες εκλογές κατέβηκε υποψήφιος στη Β΄ Αθήνας με τη ΝΔ, σε μια προσπάθεια να αποκτήσουν οι Έλληνες αθίγγανοι τη δική τους φωνή στο Κοινοβούλιο. Ζει στο Ζεφύρι πολλά χρόνια, αλλά διατηρεί το πολιτικό του γραφείο στην «κοιτίδα του τσιγγάνικου πολιτισμού, την Αγία Βαρβάρα». Όταν τον ρωτώ γιατί τη θεωρεί κοιτίδα, απαντά: «Διότι εκεί η ένταξη των αθίγγανων στο κοινωνικό σύνολο έχει προχωρήσει πιο ομαλά. Στο Ζεφύρι, όχι ακόμα. Έχουμε δρόμο να διανύσουμε. Στην ελληνική κοινωνία επικρατεί η αντίληψη ότι ο  Έλληνας αθίγγανος δεν θέλει να ενταχθεί. Ότι η ελευθεριότητα και η παραβατική συμπεριφορά είναι μέρος της κουλτούρας του. Θα πω κάτι απλό. Από τα 500 παιδιά αθίγγανων που θα πάνε κάθε χρόνο στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Ζεφυρίου, μόλις τα 30-40 θα συνεχίσουν στο Γυμνάσιο και δύο με τρία στο Λύκειο. Είναι απογοητευτικό το νούμερο. Έτσι, δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ η σχέση της κοινωνίας με τους Ρομά. Αν δεν εκπαιδευτεί η νέα γενιά, τότε σε 20 χρόνια από τώρα θα είμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο. Δεν θα κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου, στο Ζεφύρι, ναι, υπάρχουν παραβατικές συμπεριφορές, ναρκωτικά, όπλα και δεν ξέρω τι άλλο. Όμως, αν δεν αναζητήσουμε τα αίτια, με πρώτη την πολιτεία, δεν πρόκειται να χτυπήσουμε το πρόβλημα στη ρίζα του. Θα μου πεις, βέβαια, πώς να το χτυπήσουμε, όταν όλα τα κονδύλια καταλήγουν –συχνά με αδιαφανείς διαδικασίες– σε "σημαντικότερους σκοπούς"; Ή όταν χρήματα του ΕΣΠΑ που θα βοηθούσαν την ομαλή ένταξη του Έλληνα αθίγγανου στην κοινωνία χάνονται κάπου στη διαδρομή προεκλογικών υποσχέσεων και μετεκλογικών πράξεων;».


Ο Αντώνης Τσακίρης είναι ο πρόεδρος των Ρομά στο Ζεφύρι. Θεωρεί και αυτός ότι χωρίς τη σωστή εκπαίδευση της νέας γενιάς αθίγγανων τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. «Όταν φτάνει το παιδί στη Γ' Δημοτικού και δεν ξέρει να γράψει ούτε το όνομά του σωστά, πάει, έχει τελειώσει το παιχνίδι. Σε έναν χρόνο το έχεις χάσει. Ή, όταν υπάρχει σε μια τάξη ένας δάσκαλος για 60 αθίγγανους μαθητές, όπως είδα πρόσφατα σε σχολείο της επαρχίας. Ζητάμε ίση μεταχείριση, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Πάντα θα διατηρούμε στοιχεία της κουλτούρας μας, είμαστε αθίγγανοι και πολύ περήφανοι γι' αυτό, αλλά, διάολε, μπορούν και τα δικά μας παιδιά να τελειώσουν ένα πανεπιστήμιο, αν η πολιτεία σταθεί με ειλικρίνεια στα προβλήματά μας». Ο Αντώνης αυτή την εποχή εργάζεται ως οδηγός στη ΜΚΟ «Κλίμακα», η οποία δραστηριοποιείται στην ένταξη των νεαρών αθίγγανων του Ζεφυρίου στην κοινωνία, μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων. «Συχνά μαζεύουμε τα παιδιά από τον δρόμο. Με τον καιρό κάποια από αυτά δείχνουν ενδιαφέρον. Τα ξεχωρίζεις αμέσως. Αν δουλέψεις σωστά μαζί τους, κέρδισες. Διότι βγάζεις ανθρώπους που μπορούν να κερδίσουν τον σεβασμό και την εκτίμηση του κόσμου. Να αλλάξουν την εικόνα που επικρατεί για εμάς εκεί έξω. Γι' αυτό παλεύουμε εδώ». Καθώς μιλάμε, η φωνή του δυναμώνει. «Συγγνώμη, είμαι λίγο τσαντισμένος σήμερα, διότι χτύπησε ένα φορτηγό στον Ασπρόπυργο έναν γείτονα και οι Δημοτικές Αρχές δεν μας επιτρέπουν να τον θάψουμε εδώ, στο κοιμητήριο της περιοχής, στα  Άνω Λιόσια. Πώς να μην υπάρχουν εντάσεις μετά; Έχουν ξεσηκωθεί όλοι. Ούτε να θάψουμε τους ανθρώπους μας δεν μπορούμε. Είμαστε, βλέπεις, πολίτες τρίτης κατηγορίας».

Η ζωή στο Ζεφύρι Facebook Twitter
Φωτό:Αλέξανδρος Κατσής


Το βράδυ το αδέσποτο σκυλί έχει χαθεί από τον κεντρικό. Τα παιδιά δεν παίζουν λασπωμένα στην αλάνα και οι ηλικιωμένες τσιγγάνες με τις πελώριες μαντήλες έχουν μαζέψει τις πλαστικές καρέκλες. Μόνο οι ψίθυροι στις μισάνοιχτες πόρτες και οι θολές φιγούρες των τοξικομανών υποδηλώνουν μια κινητικότητα. Στο τέλος της μέρας αυτή η παράξενη περιοχή, που την τετραετία 1963-1967 ονομαζόταν «Βασίλισσα Φρειδερίκη» (αργότερα πήρε το όνομα Ζεφύρι είτε λόγω του ανέμου Ζέφυρου που φυσούσε στην περιοχή είτε λόγω ενός πηγαδιού), προσφέρει τα πάντα στον περαστικό. Ο καθένας, απλώς, επιλέγει τι θα δει. Τα λασπωμένα, αλλά χαρούμενα πιτσιρίκια στον δρόμο, ή μήπως τα γρήγορα νταλαβέρια που γίνονται στο πόδι; Την γκετοποίηση των αθίγγανων ή την παραβατικότητά τους; Την αγωνία των κατοίκων ή την αδιαφορία της πολιτείας; Είναι θέμα οπτικής. Και επιλογής...

Η ζωή στο Ζεφύρι Facebook Twitter
Φωτό:Αλέξανδρος Κατσής

___________________________________

Δήμαρχος Φυλής: Δημήτρης Μπουραΐμης (ΠΑΣΟΚ).
–––
3.000- 4.000
είναι οι Ρομά της περιοχής.
–––

2O
χρόνια γεμάτη μπάζα και σκουπίδια είναι η Χωματερή Εσχατιάς: ένα ρέμα-χωματερή που διασχίζει τα Άνω Λιόσια, το Ζεφύρι και το Καματερό.
–––
«Βασίλισσα Φρειδερίκη»:
έτσι ονομαζόταν η περιοχή από το 1963 έως το 1967.

 

___________________________________

 

7.706 οι δημότες του Ζεφυρίου, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
–––
Στα αποτελέσματα των εκλογών του Ιουνίου 2012 έλαβαν:
ΣΥΡΙΖΑ35,40%
ΝΔ 21,07%
Χρυσή Αυγή10,20%
Ανεξ. Έλληνες9,28%
ΠΑΣΟΚ 6,56%
ΚΚΕ 5,51%
Δημ. Αριστερά 4,55%
–––
€1.644/m2 στοίχιζε το 2007-2009.
Σημερινή αξία: €1.000/m2
–––
€200-450 οι τιμές των ενοικίων.

___________________________________

Από τα 500 παιδιά αθίγγανων που πηγαίνουν στην Α' Δημοτικού κάθε χρόνο, μόνο 30 θα συνεχίσουν στο Γυμνάσιο.


Αυτές είναι οι ποσότητες που κατασχέθηκαν στην τελευταία έφοδο της αστυνομίας στον καταυλισμό:

 

  • 14,3 γραμμάρια ηρωίνης
  • 25,6 γραμμάρια κάνναβης
  • 25 ναρκωτικά χάπια
  • 2 κυνηγετικές καραμπίνες
Διάφορα
14

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

9 σχόλια
Κάθε φορά, κάποιος δημοσιογράφος επαναλαμβάνει το συγκεκριμένο θέμα, είτε γιατί πιστεύει σε αυτό, είτε γιατί υποκινείται απο τρίτους για σκοπούς όχι εμφανής. Οσοι ζουν σε κοινωνίες όπου υφίστανται ΡΟΜΑ αντιλαμβάνονται τι ακριβώς συμβαίνει. Αν πιστεύετε ότι με επιπλέον χρηματοδότηση θα αφομοιωθούν οι ΡΟΜΑ με το υπόλοιπο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, ίσως δεν γνωρίζετε όσα έχουν διαδραματιστεί ως σήμερα. Οι περισσότερο ευαισθητοποιημένοι είναι και αυτοί που ζουν μακριά απο αυτούς τους ανθρώπους και άρα δεν γνωρίζουν επακριβώς τα προβληματα. Προσπάθειες υποστήριξης και βοήθειας έχουν γίνει και γίνονται ακόμη και σήμερα. Ο Δήμος Κορυδαλλού παρέχει δωρεάν νερό σε καταυλισμούς-σπίτια ΡΟΜΑ στο όρος Αιγάλεω, στα όρια Δήμων Κορυδαλλού-Αγίας Βαρβάρας, οι οποίοι επίσης λαμβάνουν ηλεκτροδότηση παράνομα απο πυλώνες υψηλής τάσης της ΔΕΗ στην περιοχή, ενώ συνεχίζουν να ανοικοδομούν νέα οικήματα, χωρίς παρέμβαση απο καμια υπηρεσια του Κράτους (στην συγκεκριμένη περιοχή γίνεται μεγάλο εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, μάλιστα ένας τρόπος για να διαφημίζουν την διαθεσιμότητα εμπορεύματος είναι η μουσική, με εκωφαντικο ήχο, πολύωρη εώς και πολυήμερη, σε σημείο που και με κλειστά παράθυρα διαπερνά ο ήχος. αστυνομικοί έχουν δηλώσει ότι δεν πλησιάζουν την συγκεκριμένη περιοχή γιατί φοβούνται, τους είχαν βγει με όπλα οι ΡΟΜΑ). Η πλειοψηφία, αν όχι το σύνολο αθίγγανων/ΡΟΜΑ λαμβάνει επίδομα ΠΡΟΝΕΙΑΣ, επιδοτήσεις για ανέγερση σπιτιών κ.α. Στην Αγία Βαρβαρα υφίστανται δεκάδες (αν όχι εκατοντάδες) καταστήματα που εμπορεύονται προϊόντα ενδυμασίας κυρίως αλλά και λοιπών ειδών, όλα αμφιβόλου γνησιότητας και ποιότητας και το κυριότερο χωρίς την νόμιμη τήρηση βιβλίων, αποδείξεων, καταβολής φόρων κλπ και το κυριότερο με επιδότηση απο το ίδιο Κράτος για την ίδρυση τους. Την ίδια στιγμή που λαμβάνουν την εύνοια, την άγνοια και την αναλγησία της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού Κράτους, αποδεικνύουν πόσο δυνατότερο είναι ένα παρακράτος όπως αυτό. Τρανό παράδειγμα όταν πριν λίγο καιρό έγινε μια προσπάθεια ελέγχου απο το ΣΔΟΕ σε αυτά τα "καταστήματα" (που πολλά είναι βιτρίνες για εμπόριο ναρκωτικών, όπλων) βγήκαν πολλοί αθίγγανοι στον κεντρικό δρόμο της Αγίας Βαρβάρας και το έκλεισαν με κάδους απορριμμάτων, βάζοντας φωτιά και στην συνέχεια πετώντας βόμβες μολωτωφ σε δύναμη των ΜΑΤ που κλήθηκε στην περιοχή (είχε αναρτηθεί σε ενημερωτικές ιστοσελίδες του Διαδικτύου το συμβάν). Εχοντας μεγαλώσει σε αυτή την κοινωνία και με γονείς φτωχούς, μετανάστες απο την επαρχία, δουλεύοντας για ένα χαμηλό μεροκάματο σε δύσκολες συνθήκες, προσπαθώντας και ζώντας για ένα καλύτερο μέλλον και χωρίς την πολιτεία να έχει δώσει ένα βοήθημα και φυσικά μη έχοντας κλέψει, δεν μπορω παρά να συμπεράνω ότι άρθρα όπως αυτό, εξυπηρετούν σκοπούς, οι οποίοι επιδιώκουν την επιβίωση του παρακράτους. Ποτέ δεν υπήρξε δάσκαλος που να δείξει αδιαφορία στην εκπαίδευση ΡΟΜΑ. Οσο θυμάμαι στο σχολείο, πάντοτε δεν ήταν συνεπής ως μαθητές, απουσίαζαν πολλές φορές, δημιουργούσαν προβληματα με οχλαγωγιες, εκφοβιζαν και μερικές φορές χτυπούσαν άλλους μαθητές. Οι γονείς τους προτιμούν να τα έχουν ως βαπορακια ή να ζητιανευουν στους δρόμους. Σε περιστατικό κατάταξης στο στρατό όπου ήμουν παρών, δυο άτομα της φυλής ΡΟΜΑ παριστάνοντας ότι είχαν πρόβλημα διανοητικό/ψυχικό έλαβαν απαλλαγή κι επειδή τους είδαμε αρκετοί στην έξοδο συμπεριφέρονταν φυσιολογικά. Οπως προανέφερα, όσοι είναι μακριά απο αυτή την πραγματικότητα, είναι ή υποκρίνονται τους ευαισθητοποιημένους. Οσοι ζουν μέσα σε τέτοια προβληματα και ιδιαίτερα σε μια εποχή όπου η κρίση έχει διεισδύσει σε όλα τα νοικοκυριά, γιατί να πληρώνουν συνεχώς ενώ κάποιοι να απαιτούν με διάφορους τρόπους να απολαμβάνουν μόνο δικαιώματα, προνόμια;;;
Ζω στο Καματερο..Εχω βρεθει στο ζεφυρι και στα Ανω λιοσια αρκετες φορες για διαφορους λογους ... Υπαρχει μεγαλος φοβος στο να κυκλοφορησεις αλλα και στο τι μπορει να συναντησεις! Σαν περιοχες θα μπορουσαν να ηταν εξισου ομορφες οσο αλλες της Αττικης , ειναι πολυ κριμα που εγιναν οπως εγιναν!
Zουσα για κανα χρονο στο ζεφυρι. ειχα βρει και μια μεζονετα για αγορα σε πολυ καλη τιμη αλλα για δικους μου λογους εφυγα.συμφωνω με τον "ηθοποιο 30 ετων,θαναση". ειναι ετσι ακριβως.ειναι λιγο ντεκαντας καποιες γειτονιες αλλα προτιμουσα το ζεφυρι απο τους αγ. αναργυρους πχ οπου περασα τρια χρονια.καλυτερα τα πραγματα στην αγ.βαρβαρα οπου επισης εζησα επι τριετιας.οσο για την ναζιστικη συμμορια. εδω αγνοουν οτι οι τσιγγανοι ειναι στο στοχαστρο της χα....
Εγω δεν καταλαβαινω ποιος σταματαει τα παιδια απο τα σχολεια περα απο τους Ιδιους τους τσιγγανους. Απο την μια ακουω τους τσιγγανους προεδρους, αρχηγους whatever have you να λενε οτι τα παιδια τους πρεπει να πανε σχολεια και οτι θελουν ιση μεταχειριση...και καλα θελουν, αλλα δεν ειναι οι ρατσιστες δασκαλοι που τα διωχνουν! Οι γονεις τους ειναι που δεν τα στελνουν. Ας κανουν λοιπον αυτοι ενα βημα μπροστα για την νεα γενια τους, για να κανουμε και εμεις οι υπολοιποι.
Κανένας δάσκαλος δε διώχνει τα τσιγγανάκια από το σχολείο. Κι εγώ στο δικό μου είχα αρκετά. όμως αυτό συνέβαινε στην αρχή της χρονιάς που έρχονταν για να πάρουν το επίδομα, και μετά σταματούσαν. Βέβαια δε φταίνε τα ίδια, αλλά ο τρόπος που έχουν μεγαλώσει και που βασίζεται σε μια κουλτούρα τελείως διαφορετική από τη δική μας,που για όσους δε τη γνωρίζουν είναι δυσκολο να την καταλάβουν. Βέβαια υπάρχουν και μερικοί τσιγγάνοι (που δυστυχώς αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα) που έφτασαν μέχρι το λύκειο και κατάφεραν να το τελειώσουν. Όσα και να τους προσάψουμε όμως, αν δεν γίνει μια καθολική προσπάθεια για να ενσωματοθούν και να βοηθηθούν, δε θα αλλάξει τίποτα.
Δε καταλαβαίνω τον τίτλο.Για ποιούς είναι "cult και εξωτική" μια γειτονιά υποβαθμισμένη, βρώμικη και επικίνδυνη; Ακόμα να πω ότι δεν υπάρχει λίστα αναμονής για τα προγράμματα απεξάρτησης, μόνο για τα προγράμματα με υποκατάστατα του ΟΚΑΝΑ. Στα "καθαρά" προγράμματα απεξάρτησης σε δέχονται άμεσα.
Έχω βαρεθεί να διαβάζω άρθρα και να βλέπω εκπομπές-αφιέρωμα για το Ζεφυρι, για τους τσιγγάνους,τα ναρκωτικά και τα όπλα. Εγώ που μένω στο Ζεφύρι λοιπόν, σας λέω ότι η αστυνομία γνωρίζει ΤΑ ΠΑΝΤΑ (ποιος προμηθεύει όπλα-ναρκτωτικά-τις συμμοριες) και δεν κάνει ΤΙΠΟΤΑ. Όχι μόνο γιατί φοβάται αλλά και γιατί η δύναμη της μπροστά τους είναι μηδαμινή. Δε με νοιάζει λοιπόν να διαβάζω συνέχεια ότι στο Ζεφύρι πουλάνε ναρκωτικά και εμπορεύουν όπλά.ΤΟ ΞΕΡΩ! Κι απ'ό,τι φαίνεται το ξέρετε κι εσείς. Γιατί λοιπόν δεν γίνεται κάτι γι'αυτό;
Συμφωνώ απολύτως, αλλά να ξέρεις ότι δεν είναι ο φόβος που εμποδίζει την αστυνομία να παρέμβει εκεί και να σταματήσει αυτό που γνωρίζουμε όλοι.Οι μπάτσοι παίρνουν τις μίζες τους από τα λεφτά των ναρκωτικών και των όπλων.Δεν ξέρεις το σύνθημα από τα 80's?"οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη"
Είμαι δασκάλα σε καταυλισμό τσιγγάνων σε άλλη περιοχή της Αθήνας...Τα παιδιά έρχονται στην Τρίτη δημοτικού δεν ξέρουν να γράφουν το όνομα τους αλλά ξέρουν κάθε είδους ναρκωτικό και όπλο και το πιο λυπηρό είναι ότι ξέρουν και πως να τα χρησιμοποιούν! Ναι, τα παιδιά τα κερδίζεις...Του γονείς όμως;Πως τους πείθεις ότι το δωδεκάχρονο κοριτσάκι τους δεν είναι σε ηλικία γάμου και πρέπει να συνεχίσει το σχολείο ακόμα και αν είναι εμφανή τα σημάδια της εφηβείας...Ξέρετε πόσες φορές τριγυρίσαμε στον καταυλισμό να μαζέψουμε τα παιδιά από το δρόμο, πριν τα θαφτούν κάτω από τους σωρούς σκουπιδιών στη χωματερή, πριν καούν ζωντανά στην παράγκα, πριν σκοτωθούν παίζοντας με το όπλο του μπαμπά. Δεν πίστευα ότι λίγο έξω από την Αθήνα υπάρχει αυτός ο κόσμος...Ωραία να διαπιστώνεις ότι κάτι πάει στραβά..Τι κάνουμε όμως στ' αλήθεια για να σώσουμε αυτά τα παιδιά που είναι οι ενήλικες του μέλλοντος..Πονάει η ψυχή μου να έρχονται τα παιδιά μου στο σχολείο γυμνά μέσα στο καταχείμωνο αλλά ο μπαμπάς τους να οδηγεί BMW που αγόρασε πουλώντας ναρκωτικά...