Κύριε Δήμαρχε, υπάρχει γενικά η πεποίθηση σε μία μεγάλη μερίδα του κόσμου ότι ο δήμαρχος είναι απών από τις μεγάλες κρίσεις της Αθήνας… Ας πούμε, στην τελευταία καταιγίδα ορισμένοι σας κατηγόρησαν ότι κοιμόσασταν την ώρα που η πόλη πνιγόταν.
Ο Δήμος Αθηναίων -αυτό θα το αντιληφθήκατε και από τις τηλεοπτικές εικόνες- παρά το τεράστιο εύρος του, είχε τα λιγότερα προβλήματα. Αυτό για εμάς είναι η ουσία. Έτσι βλέπουμε τον ρόλο μας. Να λειτουργούμε προληπτικά, επί της ουσία δηλαδή, και να έχουμε σε εγρήγορση τον μηχανισμό για το απρόβλεπτο. Είναι αυτό στο οποίο επιμένω και σας τονίζω. Δεν χρειάζονται τυμπανοκρουσίες όταν κάνεις τη δουλειά σου. Είχαμε φροντίσει, ήδη μετά το περασμένο καλοκαίρι, να καθαρίσουμε σχεδόν το σύνολο των φρεατίων εν όψει του χειμώνα. Δεν αιφνιδιαστήκαμε. Ο μόνος που αιφνιδιάστηκε από την ετοιμότητα που δείξαμε φαίνεται ότι ήταν ο κ. Κακλαμάνης, ο οποίος ήταν ο μόνος που έγραψε, στο twitter, ότι χρειάστηκε βατραχοπέδιλα. Προφανώς για να αναδυθεί στη μια πραγματικότητα, στην οποία ο Δήμος Αθηναίων πλέον δουλεύει. Το ζήτημα δεν είναι να είμαστε «πριμαντόνες». Από εκεί και πέρα, στις μεγάλες κρίσεις ήμουν παρών. Εγώ μάζεψα τους Αγανακτισμένους. Εγώ είμαι αυτός που είπα στην Υπατία όχι στη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών. Αυτά είναι θέσεις, έτσι; Πήρα θέση με την Υπατία, με τους Αγανακτισμένους, με τις διαδηλώσεις, πήρα θέση σε όλα τα πράγματα. Όταν έγινε η μεγάλη απεργία των σκουπιδιών, επικαλέστηκα τη δημόσια υγεία και τους πήγα στα δικαστήρια. Μη λένε ο δήμαρχος είναι απών. Αν υπάρχει κάποιος σε αυτή την πόλη που είναι παρών, αυτός είμαι εγώ. Αλλά δεν είμαι με τον τρόπο που ήταν οι άλλοι. Ό,τι κάνω, το κάνω για να πιάσει τόπο και μπορεί να έχει κόστος. Αλλά και τι πάει να πει πολιτικό κόστος; Άλλη βλακεία, πάλι, αυτή. Κάνεις κάτι σοβαρό χωρίς κόστος; Κάτι κερδίζεις, κάτι θα χάσεις. Το ζήτημα είναι τι προσφέρεις στο δημόσιο συμφέρον. Όλα έχουν κόστος. Πρέπει να πάψουμε να υποτιμάμε τον κόσμο και να λέμε «έχω την πεποίθηση ότι αν κάνω καλά τη δουλειά μου, ο κόσμος θα με ψηφίσει». Τώρα, αν ο κόσμος δεν καταλαβαίνει -γιατί δεν είναι και αλάθητος, δεν είναι πάντα σωστές οι επιλογές που κάνει, έχουν αποδειχτεί πολύ συχνά εσφαλμένες-, τι να κάνουμε;
Πώς αποφασίσατε να ξαναβάλετε υποψηφιότητα για το 2014;
Ο δήμαρχος έχει μία συγκεκριμένη θητεία. Επομένως, πρέπει μέσα σε αυτήν τη θητεία να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο έργο. Σπάνια, και ιδίως με την ελληνική πραγματικότητα και την ελληνική διοίκηση, μπορείς να πεις ότι έχεις παρουσιάσει ολοκληρωμένο έργο μέσα σε 4 χρόνια. Πόσο μάλλον σε 3,5 χρόνια. Οι επόμενες εκλογές θα γίνουν μαζί με τις Ευρωεκλογές τον Μάιο του 2014. Όπως καταλαβαίνετε, είναι πάρα πολύ μικρό το χρονικό διάστημα. Και ειδικά σε αυτήν τη θητεία, γιατί όλοι οι δήμαρχοι «κατανάλωσαν» πάρα πολύ μεγάλο διάστημα προσαρμόντας τους Δήμους τους στις επιταγές του Καλλικράτη.
Πάντα, όμως, υπάρχει η ίδια απορία. Πριν από την εκλογή σας πόσα από αυτά δεν γνωρίζατε ότι θα συμβούν;
Δεν είναι ότι δεν τα ήξερα. Ούτε εγώ είπα ποτέ ότι θα διεκδικήσω μόνο μία θητεία.
Τι βρήκατε, δηλαδή, όταν αναλάβατε;
Δεν με έχει εκπλήξει τίποτα. Πρώτον, γιατί πιστεύω ότι έχω αρκετή φαντασία και, δεύτερον, επειδή ήμουν Συνήγορος του Πολίτη και ήξερα τα προβλήματα. Εξάλλου, μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για τον «κοιμώμενο γίγαντα», τη διοίκηση του Δήμου που πρέπει να την ξυπνήσουμε. Ζήσαμε, όμως, και μία ιδιόμορφη συγκυρία. Δηλαδή, το 2011 ειδικά και οι πρώτοι μήνες του 2012 ήταν από άποψη γεγονότων έκτακτων, μπορώ να πω, οι δυσκολότεροι μήνες που έχει ζήσει ο Δήμος της Αθήνας μετά την Κατοχή. Σας θυμίζω τι έγινε, τις κρίσεις που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μόλις αναλάβαμε: η Υπατία, δυο-τρεις διαδηλώσεις που κάψανε την Αθήνα –οι δύο ήταν μέσα στο ’11 –, η μεγαλύτερη απεργία των σκουπιδιών που έγινε ποτέ, οι Αγανακτισμένοι στην πλατεία Συντάγματος, που δυστυχώς κλήθηκα να αντιμετωπίσω μόνος μου τελικά το πρόβλημα, οι πυρκαγιές του Φλεβάρη, τα εργασιακά, τώρα με τις διαθεσιμότητες και τα εργασιακά που έρχονται. Σας θυμίζω ότι είχαμε υπό κατάληψη τον Δήμο κι εγώ τα πρώτα μου δημοτικά συμβούλια τα έκανα σε ξενοδοχεία και στον 9,84. Αυτά αρκούν ως έκτακτες κρίσεις που καλείσαι να διαχειριστείς καθημερινά. Και από εκεί και πέρα, έπρεπε να κινηθούμε με πιστώσεις –60% σε κρατικούς πόρους σε σχέση με το 2009–, με τα δημοτικά τέλη επίσης να έχουν σημειώσει ραγδαία πτώση…
Ευνουχισμένος Δήμος
Και με τα εργασιακά, όμως, υπήρξαν προστριβές.
Mπήκαμε σε έναν Δήμο ο οποίος λειτουργούσε με κριτήρια καθαρά πελατειακά και στις προσλήψεις, γιατί δεν είχε γίνει διαγωνισμός ΑΣΕΠ, χρησιμοποιούνταν η μέθοδος με το μπλοκάκι: οι άνθρωποι που μαζεύουν τα σκουπίδια είναι θεωρητικά εργολάβοι του Δήμου, δουλεύουν με δελτίο παροχής υπηρεσιών. Λοιπόν, να τι συμβαίνει με αυτούς τους ανθρώπους: πρώτα απ’ όλα, δούλευαν σε συνθήκες άθλιες για τους ίδιους από ασφαλιστική σκοπιά και, κατά δεύτερο λόγο, είχαν λήξει και οι συμβάσεις τους και δεν μποροσαν να ανανεωθούν – γι’ αυτό είχαμε και τις καταλήψεις. Επομένως, οι εργασιακές τους σχέσεις δεν ξέρεις ποιες είναι. Σου τις καθορίζει κάθε φορά ένα δικαστήριο που σου λέει πόσοι από τους 400 μένουν προσωρινά, πόσοι φεύγουν, πόσοι απολύονται. Έβδομο, όγδοο, πολλοί συνταξιοδοτούνται για λόγους προφανείς. Για να μην δουν μετά τις συντάξεις τους μειωμένες. Οπότε φεύγουν και πάρα πολλά καλά στελέχη, έμπειρα. Και όλα αυτά με μία παράταξη η οποία ανέλαβε μετά από 25 χρόνια κυριαρχίας μίας άλλης μέσα στον Δήμο. Και, ξέρετε, το να παραμένει μία παράταξη στην κυβέρνηση επί 25 χρόνια δημιουργεί συνθήκες διαφθοράς, πελατειακές σχέσεις και αναποτελεσματικότητα. Επίσης, με έναν Δήμο ο οποίος λειτουργεί, τουλάχιστον στη βασική του σύλληψη, με λάθος μοντέλο.
Οπότε, σαν να μας λέτε ότι δεν λειτουργούσε τίποτα.
Είχε ευνουχιστεί και εδώ η διοίκηση του Δήμου, γιατί άρχισε σταδιακά να ασκείται από αντιδημάρχους, οι περισσότεροι από τους οποίους λειτουργούσαν έχοντας ως πρώτη μέριμνα την επανεκλογή και ως δεύτερη, τρίτη, τέταρτη την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος. Μπήκαμε σε ένα σύστημα που κάθε διεύθυνση είχε δικό της τμήμα προμηθειών. Αυτά, ομολογώ, δεν τα ήξερα. Δηλαδή, αυτό το στυλό το παίρνουμε εδώ €3 και στη Λιοσίων η διεύθυνση τάδε το έπαιρνε €5 και €10, πιθανόν και από τον ίδιο προμηθευτή. Λοιπόν, όλα αυτά κάτσαμε και τα μαζέψαμε. Μαζέψαμε τις προμήθειες. Συγχωνεύσαμε πολλά νομικά πρόσωπα. Μειώσαμε τις Διευθύνσεις –το ζητούμενο δεν είναι να έχουμε 1.000 διευθυντές– και τώρα θα κάνουμε και γενικούς διευθυντές. Προσπαθούμε, δηλαδή, πρώτα απ’ όλα να στήσουμε στα πόδια της μία διοίκηση. Χωρίς διοίκηση δεν λειτουργεί ο Δήμος, δεν λειτουργεί η πόλη.
Καθαριότητα – ανακύκλωση
Όμως, και από πριν ξέραμε ότι υπήρχαν πολλά προβλήματα, ότι υπήρχαν όλα αυτά τα θέματα με το έλλειμμα και άλλα. Το θέμα είναι ότι συνέχεια μας λένε «περιμένετε να φτιάξουμε το δικό μας μαγαζί και μετά θα προσφέρουμε και σε εσάς». Απλώς, ο δημότης λέει «εμένα δεν με νοιάζει πόσοι υπάλληλοι θα φύγουν από τον 9,84 ή ποιος είναι ο υπεύθυνος της Τεχνόπολης, με νοιάζει να βγαίνω επιτέλους από το σπίτι, ν’ ανάβει το φως που είναι του Δήμου ή να υπάρχει ο μπλέ κάδος. Να μαζεύονται τα σκουπίδια και να μη μου λέει κάποιος “κοίταξε να δεις, δεν μαζεύω τα σκουπίδια επειδή υπάρχουν αυτήν τη στιγμή 40 άνθρωποι σε μία υπηρεσία του Δήμου στην Πατησιών που εμποδίζουν μία διοικητική κατάσταση”».
Ακούστε, η Αθήνα είναι πιο καθαρή. Αυτό σας το βεβαιώνω. Και μπορούν να σας το βεβαιώσουν οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειονότητα. Eγώ ποτέ δεν είπα στον δημότη ότι πρώτα θα σουλουπώσω το μαγαζί και μετά θα βγω έξω, γιατί είναι και μεταφυσικό αυτό το πράγμα. Το μαγαζί το σουλουπώνεις και λειτουργώντας διαφορετικά, διδάσκοντας δηλαδή στους εργαζόμενους πώς πρέπει να δουλέψουν. Πρώτα απ’ όλα, η Αθήνα είναι πιο καθαρή απ’ ό,τι ήταν. Αυτό μπορείτε να το επιβεβαιώσετε αν πάτε στο κέντρο και ρωτήσετε τους επιχειρηματίες που έχουν μία σαφή εικόνα και παρακολουθούν. Πλένονται μετά από πάρα πολύ καιρό και οι δρόμοι και οι πλατείες και οι πεζόδρομοι. Η πόλη είναι επιβαρυμένη. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, εκτός από τους τελευταίους μήνες, η πόλη επιβαρύνθηκε και από την οικονομική κρίση και μέσα σε δύο χρόνια ήρθαν περίπου 100.000 μετανάστες. Γιατί, ξέρετε, έρχονται εδώ και από αυτούς το 10% φεύγει. Αυτό είναι διαπιστωμένο με επίσημες στατιστικές. Από εκεί και πέρα, εμείς φέραμε 3.000 μπλε κάδους στην Αθήνα. Δεν υπάρχει γειτονιά που να μην έχει μπλε κάδο.
Πολλοί διαμαρτύρονται ότι δεν τους βρίσκουν στη γειτονιά τους. Επίσης, στην Ερμου π.χ. που έχει τόσο χαρτομάνι, δεν βρίσκεις πουθενά μπλε κάδο…
Έχουμε κάνει συμφωνία και περνάμε και το μαζεύουμε το χαρτί, με ραντεβού. Στο θέμα της καθαριότητας, επίσης, ανακυκλώνουμε για πρώτη φορά ελαστικά και λιπαντικά. Με πάρα πολλά εστιατόρια έχουμε κάνει συμφωνία και μαζεύουμε το γυαλί τους, τα μπουκάλια τους για ανακύκλωση. Σε λίγο θα αρχίσουμε να δουλεύουμε στο Αιγάλεω σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων. Ο σταθμός μεταφόρτωσης σημαίνει ότι δεν θα πηγαίνουν πια τα φορτηγά το ένα πίσω από το άλλο στη Φυλή να ξεφορτώνουν. Θα πηγαίνουν στα σύνορα του Αιγάλεω όπου υπάρχουν αδειοδοτήσεις. Και από εκεί θα φεύγουν μεγάλα κοντέινερ. Αυτό θα κάνει και εμάς πιο αποτελεσματικούς και λιγότερη βενζίνη θα ξοδεύουμε και καλύτερο για το περιβάλλον θα είναι. Από εκεί και πέρα, θα σας μιλήσω για την καθαριότητα. Είναι ένας από τους σημαντικούς συντελεστές του ΕΣΠΑ που πήραμε. Εμείς πήραμε 120 εκατομμύρια ευρώ για προγράμματα ΕΣΠΑ. Και ετοιμαζόμαστε τώρα να φέρουμε εκατοντάδες εκατομμύρια στην πόλη. Και θα τα φέρουμε, για την επόμενη προγραμματική περίοδο 2014-2020. Αυτά τα λεφτά η πόλη δεν τα έχει δει ούτε στον ύπνο της, ιδίως σε αυτή την οικονομική συγκυρία.
Αυτά μέχρι πότε;
Έγιναν οι συμβάσεις, που θα πρέπει να έχουν υπογραφεί μέχρι το 2013, και θα έχουν τελειώσει μέχρι το 2015. Κάνουμε αποχετεύσεις σε γειτονιές της Αθήνας όπως το Μαρκόνι, που δεν έχει αποχέτευση. Αυτά θα γίνουν από τα πρώτα 33 εκατομμύρια και μέσα εκεί είναι και το Σεράφειο Κολυμβητήριο. Το Σεράφειο Κολυμβητήριο, που είχε ανακοινωθεί ήδη από τον Αβραμόπουλο, εμείς βρήκαμε λεφτά και το κάνουμε. Ένα τμήμα των πόρων αυτών πάει και σε δράσεις κοινωνικές. Το ζήτημα είναι να βοηθήσεις τους ανθρώπους να σταθούν στα πόδια τους. Έχουμε πρώτα απ’ όλα κτίρια στην Ομόνοια που τα μετατρέπουμε σε κυψέλες επιχειρηματικότητας και το κεντρικό στρατηγείο θα είναι στην Τεχνόπολη, όπου θα εγκασταθούν οι τέσσερις ομοσπονδίες καινοτομίας και επιχειρηματικότητας, οι οποίες θα διοργανώνουν εκδηλώσεις. Κάνουμε τον Ξενώνα Ημερήσιας Φροντίδας. Έχει γίνει η μελέτη. Υπάρχουν οι πόροι. Θα πηγαίνει ο άστεγος, θα μπορεί να κάνει μπάνιο, να πλένει τα ρούχα του, να φάει ένα πιάτο φαΐ. Θα μπορέσουμε να τον βοηθήσουμε να επανενταχθεί με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς. Το ζήτημα είναι ότι πρέπει να δημιουργήσεις και θέσεις εργασίας στην πόλη. Και θέσεις εργασίας δημιουργείς όχι με τα έργα που γίνονται, αυτό είναι πρόσκαιρο. Θέσεις εργασίας δημιουργείς προάγοντας την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία. Υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι που ασχολούνται με αυτούς τους δύο τομείς. Εμείς θα τους δώσουμε χώρο να εργαστούν, γρήγορο Ίντερνετ και υποδομή.
Πότε θα είναι έτοιμα όλα αυτά;
Έχουμε υπογράψει σύμβαση με το Μπάγκειον Ίδρυμα. Το Μπάγκειον είναι ένα μεγάλο κληροδότημα. Έχει δύο κτίρια πάνω στην Ομόνοια, ένα Αθηνάς και Σοφοκλέους - το άλλο είναι εδώ κοντά. Τα πήραμε με την υποχρέωση ο Δήμος να τα επισκευάσει με λεφτά του ΕΣΠΑ. Θα τα κρατήσει 12 χρόνια, θα τους τα αποδώσει μετά έτοιμα, επισκευασμένα, κι εμείς θα τα λειτουργήσουμε μετά έτσι όπως σας είπα. Το ένα θα είναι για τους άστεγους και το άλλο για την επιχειρηματικότητα. Το περάσαμε από το δημοτικό συμβούλιο, το υπέγραψε το Μπάγκειον – το Μπάγκειον έχει μέλη του διοικητικού του συμβουλίου τον υπουργό Εξωτερικών, τον υπουργό Παιδείας, τον Αρχιεπίσκοπο, το διοικητή της Εθνικής Τράπεζας και έναν ισόβιο πρόεδρο. Το τελευταίο στάδιο είναι να περάσει από την αποκεντρωμένη περιφέρεια για έναν έλεγχο από μία επιτροπή κληροδοτημάτων. Αυτό το παλεύω από τον Σεπτέμβριο. Την πρώτη φορά μου το γύρισαν πίσω επειδή είχε γίνει ανασχηματισμός της κυβέρνησης και ήθελαν να το υπογράψουν οι καινούργιοι υπουργοί, κάτι που είναι τρελό, γιατί πρόκειται νομικό πρόσωπο. Τα νομικά πρόσωπα υπάρχουν ακριβώς για να ξεπερνάνε το θέμα με τις αλλαγές των προσώπων. Έδωσα τόπο στην οργή. Μου το επιστρέφουν πάλι τώρα, μετά από καιρό, με παρατηρήσεις που δεν μου τις είχαν πει τότε, οι οποίες είναι και ανεδαφικές. Εγώ θα ξαναπάω και θα τους πω «ξαναεξετάστε το». Αλλά θα δημιουργήσω μεγάλο θέμα. Οι άστεγοι έχουν φτάσει μέχρι τη Μεγάλη Βρετανία και έχω τώρα αυτήν τη γραφειοκρατική και ευθυνόφοβη αντίληψη να με φρενάρει και να μην μπορώ να κάνω αυτό που πρέπει.
Κοινωνική πολιτική του Δήμου. Άστεγοι και συσσίτια.
Έχετε κάποια εικόνα για τους άστεγους;
Ο Δήμος είναι ο φορέας που έχει την πληρέστερη εικόνα για τους άστεγους, γιατί οι υπηρεσίες Καθαριότητας τους έχουν εντοπίσει όλους. Οι κατά κυριολεξία άστεγοι είναι πάνω από χίλιοι τριακόσιοι περίπου. Υπάρχει, όμως, και ο κόσμος ο οποίος έχει ευκαιριακή στέγη, φιλοξενείται κάπου, σε μικρά διαμερίσματα, και μπορεί να είναι όλη την ημέρα στον δρόμο. Υπάρχουν, επίσης, οικογένειες που πρόκειται να μείνουν άστεγες γιατί οι άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους, δεν μπορούν να πληρώσουν το νοίκι τους και τους διώχνουν - εκεί όμως απευθύνεσαι στην Κοινωνική Κατοικία. Το ζήτημα, όμως, είναι τι κάνεις με αυτούς. Εμείς, πάλι μέσα από το ΕΣΠΑ, έχουμε μεριμνήσει και για την Κοινωνική Κατοικία. Έχουμε πάρει από το Ίδρυμα Χατζηκωσταντή μία πολυκατοικία όπου θα βάλουμε οικογένειες. Τώρα την επιδιορθώνουμε.
Με τα ξενοδοχεία που έχουν κλείσει στην Ομόνοια τι έγινε; Δεν θα αλλάξει η χρήση τους για να γίνουν φοιτητικές εστίες, όπως είχατε πει, ή κέντρα φιλοξενίας για άστεγους;
Ασχοληθήκαμε με το Μιράζ. Βλέπετε, εμείς ετοιμάσαμε τη μελέτη, πρέπει να είναι περισσότερο από έναν χρόνο έτοιμη. Το υπουργείο θα μπορούσε να την προχωρήσει τώρα. Από τη στιγμή που θα μας πουν ότι μπορούμε να πάρουμε κι άλλο ξενοδοχείο, θα κάνουμε κι άλλη μελέτη. Εγώ δεν έχω πρόβλημα να το κάνει ο Δήμος αυτό. Από εκεί και πέρα, και αυτή η χρονιά θα είναι πάρα πολύ δύσκολη. Πολύς κόσμος θα χάσει τη δουλειά του. Επομένως, θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε δουλειές. Πρέπει να στηρίξουμε τους ανθρώπους που βγαίνουν στον δρόμο. Εμείς παραλάβαμε μία δομή όπου υπάρχουν δύο ξενοδοχεία στα οποία φιλοξενούνταν 180 άστεγοι, που δεν ξέραμε καν αν ήταν άστεγοι. Πάρα πολλοί είχαν ιδρυματοποιηθεί. Όταν κάναμε την εκκαθάριση στους 180, είδαμε ότι οι 100 έπρεπε να μείνουν εκεί. Αλλά δεν λύνεις το ζήτημα με δύο ξενοδοχεία που τα νοικιάζει ο Δήμος και στεγάζουν 180-200 ανθρώπους. Το λύνεις όταν, πρώτα απ’ όλα, δημιουργήσεις έναν ξενώνα για να πηγαίνουν τη νύχτα. Όταν τους δώσεις το κίνητρο να φύγουν από το κέντρο για να πάνε εκεί. Άρα, πρέπει να τους έχεις χώρο να κοιμηθούν, πρέπει να τους έχεις κι ένα δείπνο, να τους προσφέρεις ένα τσάι και τα λοιπά.
Αυτά μπορεί να τα κάνει ο Δήμος; Πείτε ότι δεν υπάρχει το ΕΣΠΑ.
Αυτό δεν είναι ΕΣΠΑ. Πήραμε την αποθήκη, τη φτιάχνουμε, θα λειτουργήσει στις αρχές Μαρτίου. Θα πηγαίνουμε με street workers τα βράδια και θα μπορούμε και να τους μεταφέρουμε, αν θέλουν. Και μαζί με ΜΚΟ. Αυτό που κάναμε στις έκτακτες περιστάσεις, τρεις-τέσσερις φορές πέρυσι, όταν ήταν κακές οι καιρικές συνθήκες, θα το κάνουμε τώρα κάθε μέρα.
Αυτό δεν θεωρείτε, και για το ηθικό της πόλης, ότι πρέπει να προβάλλετε καλύτερα; Διότι, τις πιο πολλές φορές, άμα βάλουμε στο Ίντερνετ «Καμίνης και Άστεγοι», βγαίνει η ιστορία με τα ΜΑΤ στο πνευματικό κέντρο, παρά…
Τι να σας πω, αφού ταΐζουν τον κόσμο με το κακό, που είναι και ψευδές. Το τρελό είναι ότι εκείνη τη βραδιά μας ήρθαν με έναν άστεγο παραμάσχαλα, που δεν ξέρω αν ήταν και άστεγος, ενώ είχαμε ανοίξει λέσχες φιλίας, είχαμε ανοίξει το γήπεδο κάτω στο Ρουφ. Αυτό το πράγμα πώς το πολεμάς; Πες μου, σε παρακαλώ. Εμείς βρεθήκαμε με 9 ΜΚΟ πριν πιάσει το κρύο, ετοιμαστήκαμε, συντονιστήκαμε, βγαίναμε έξω, έβγαινε η Καθαριότητα με το τσάι, τους παίρναμε, τους μεταφέραμε, και θα το κάνουμε και τώρα αυτό σε μόνιμη βάση. Γιατί η εικόνα αυτή εξαθλιώνει την πόλη, καταρρακώνει το ηθικό των κατοίκων της, απομακρύνει τους επισκέπτες και είναι θάνατος.
Τα συσσίτια λειτουργούν κανονικά;
Βέβαια, λειτουργούν κανονικά. Σιτίζουμε 1.000 περίπου ανθρώπους κάθε μέρα και στον χώρο της προσφέρει σίτιση και η Εκκλησία. Ενώ στα ολοήμερα σχολεία πέρσι αρχίσαμε διακριτικά να δίνουμε σε συσσίτιο σε 240 παιδιά, το πήγαμε φέτος στα 400 και τώρα στα 1.100.
Είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε σε ενάμιση χρόνο τον υποψήφιο της Χρυσής Αυγής στην πόλη; Γιατί, καταλαβαίνετε, αυτοί παίζουνε με άλλα, σε άλλο παιχνίδι...
Ακούστε κάτι. Η αντιπαράθεση με τη Χ.Α. είναι διαρκής, αλλά πρέπει πρώτα απ’ όλα να δείξεις ότι υπάρχει μια οργανωμένη, δημοκρατική πολιτεία -στην ευρύτερη έννοιά της συμπεριλαμβάνω και τον Δήμο-, η οποία εγγυάται στον κόσμο την ασφάλειά του απ’ όλες τις απόψεις. Όχι μόνο την ασφάλεια στον δρόμο αλλά και το ότι έχεις ένα αποκούμπι, ότι δεν θα πεινάσεις και ότι δεν θα βρεθείς στον δρόμο άστεγος. Όπως βλέπετε, η Χ.Α. πρώτα πήγε να προστατεύσει μεμονωμένα τους πολίτες και μετά επιχείρησε –με αστεία αποτελέσματα– να εγγυηθεί την ευρύτερη ασφάλεια. Δεν πρέπει λοιπόν, να τους αφήνουμε κανένα κενό.
Οπότε εσείς στον Άγιο Παντελεήμονα δεν πρέπει κάπως να βοηθήσετε τους κατοίκους;
Καταρχάς, στην πλατεία Αμερικής έχουμε την ιστορία με το τεράστιο σκάμμα. Το ξέρετε αυτό; Που ενώ ήταν να γίνει κινηματογράφος και γκαράζ από κάτω, πήγανε και το έσκαψαν όλο, τη στιγμή που υπάρχουν 6 πολυκατοικίες γύρω γύρω και τους άφησαν τα θεμέλια ακάλυπτα. Εμείς πάμε εκεί με 1 εκατομμύριο ευρώ και ρίχνουμε θεμέλια για να μην πέσουν οι πολυκατοικίες σε έναν σεισμό. Το δεύτερο ζήτημα είναι με την παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα. Οι κάτοικοι θέλουν να την κάνουμε γήπεδο μπάσκετ. Όμως, γήπεδο μπάσκετ για όλους. Δεν πρέπει να υπάρχουν άβατα στην πόλη, είτε αυτά λέγονται Εξάρχεια, είτε Άγιος Παντελεήμονας. Πρέπει όλοι να μπορούμε άφοβα να κυκλοφορούμε παντού. Και δεν συγχωρούνται καταλήψεις, κατειλημμένοι δημόσιοι χώροι στην πόλη, είτε πρόκειται για τη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, είτε για την Κορεάτικη Αγορά. Το μαζέψαμε αυτό το άθλιο –όπως εξελίχθηκε– πράγμα στο Θησείο, το πήγαμε στην Ιερά Οδό, σε έναν χώρο περιφραγμένο, και κάνουν οι άνθρωποι τη δουλειά τους. Και το παζάρι υπάρχει και δεν εξαθλιώνεται η εικόνα της πόλης. Στον Βοτανικό υπήρχε όλο αυτό το πρόβλημα του τεράστιου καταυλισμού, που ήταν και πηγή φοβερή μόλυνσης για την πόλη και εστία εγκληματικότητας - και αυτό καθάρισε.
Πάντως, για τη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης πολλοί σας είπαν ότι ήταν ένας χώρος αυτοδιαχειριζόμενος, όπου γίνονταν πολλές εκδηλώσεις, και σας κατηγόρησαν ότι κακώς την κλείσατε.
Θα σας πω την ιστορία για τη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης. Δεν νοείται να υπάρχει ένας δημόσιος χώρος και η δημοκρατικά εκλεγμένη από τον κόσμο Αρχή να μην έχει την ευθύνη της διαχείρισής του. Θα πρέπει να ακολουθήσεις τις επιθυμίες των κατοίκων. Να συζητάς, να διαβουλεύεσαι μαζί τους, γιατί αυτό είναι δημοκρατία. Εγώ είχα ανακοινώσει πέρυσι ότι ο Δήμος προτίθεται να αναλάβει πάλι τη διαχείριση της Δημοτικής Αγοράς της Κυψέλης και έκανα μια διαπαραταξιακή επιτροπή για να δούμε πώς θα το κάνουμε. Δεν βγήκε τίποτα, γιατί τσακώθηκαν μεταξύ τους. Και από εκεί και πέρα παίζαμε τις καντρίλιες, ποιος θα μας δώσει τα κλειδιά. Οπότε, λέω μια μέρα, θα πάμε στη δημοτική αγορά τη δική μας, θα φέρουμε κλειδαρά και θα μπούμε. Και μπήκαμε. Η αγορά έχει χαρακτηριστεί «μνημείο», που είναι κάτι περισσότερο από το διατηρητέο, εκεί δεν μπορείς να πειράξεις τίποτα. Έχει κάτι τσιγκέλια από χασάπηδες και δεν μπορούμε να τα ακουμπήσουμε. Εμείς τρέξαμε, πήραμε τις άδειες από το υπουργείο Πολιτισμού για να κάνουμε τις επισκευές, γιατί είναι χάλια. Τρέξαμε και στο ΥΠΕΚΑ σε μια αρχιτεκτονική επιτροπή που υπάρχει, κάναμε τις πρώτες εργασίες, βάλαμε κάποιες δημοτικές υπηρεσίες εκεί και έχω πει πως τον ενδιάμεσο χώρο θα κοιτάξουμε να τον διαθέσουμε για πολιτιστικές δραστηριότητες, να έρθουν οι κάτοικοι, να κάνουν μαθήματα, όπως κάνανε. Είμαι ανοιχτός σε όλες τις προτάσεις, αλλά αυτό που δεν συζητάω είναι ο Δήμος να αφήσει σε άλλους τη διαχείριση της δημοτικής περιουσίας σε άλλους.
Η συνεργασία σας με τον κ. Δένδια πως είναι;
Εκεί που έχει χρειαστεί να συνεργαστούμε, έχουμε συνεργαστεί καλά. Από εκεί και πέρα, ακόμα και στο θέμα των ναρκωτικών, αναλάβαμε κοινή πρωτοβουλία με τους επικεφαλής των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των πνευματικών φορέων του κέντρου και συμφωνήσαμε ότι δεν είναι μόνο θέμα αστυνόμευσης και καταστολής. Εδώ μιλάμε για ασθένεια πια, στην περίπτωση της εξάρτησης.
Ναι, δεχόμαστε πως πρέπει να υπάρχει μια σοβαρή αντιμετώπιση όσον αφορά τους ναρκομανείς, αλλά τι θα γίνει με τα βαποράκια; Είναι λογικό όλο το κέντρο να έχει μετατραπεί σε σούπερ μάρκετ ναρκωτικών;
Η αστυνόμευση έχει τα όριά της, δεν μπορείς, όταν έχει επεκταθεί τόσο αυτή η κατάσταση, να τη σπρώξεις απλώς και να πάει λίγο πιο κάτω. Δεν είναι αυτονόητο ούτε και εύκολο. Εδώ έχουμε ένα πρόβλημα που είναι ένα κοινωνικό, είναι πρόβλημα δημόσιας υγείας.
Είστε υπέρ της μερικής αποποινικοποίησης;
Να σας πω. Την αποποινικοποίηση της χρήσης, στην περίπτωση της εξάρτησης, τη θεωρώ αυτονόητη. Και της χαλαρής χρήσης. Θεωρώ ότι κάθε συζήτηση για τις ποινές είναι πλέον ατελέσφορη. Ο Ολάντ ανακοίνωσε ήδη –και το πραγματοποιεί- ότι θα κάνει χώρους ελεγχόμενης χρήσης ναρκωτικών, όπου θα πηγαίνει κάποιος και με ιατρική βοήθεια θα κάνει χρήση,. Στην Ελλάδα γιατί να μην μπορούμε να τα συζητήσουμε αυτά;
Θα βγούνε μετά και θα πούνε ότι γίνεται ναρκοτουρισμός στη Aθήνα.
Ναι, εντάξει, πρέπει κάποιοι άνθρωποι που ασκούν εξουσία να βγαίνουν και να λένε πράγματα χωρίς να τους νοιάζει. Τι να κάνουμε; Όλα θα τα ακούσεις. Σε μία κοινωνία, που μάλιστα έχει συντηρητικοποιηθεί πάρα πολύ, φοβάται κανείς να πει ότι είναι υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης των εξαρτημένων ατόμων. Ε, εγώ δεν φοβάμαι.
Νυχτερινή διασκέδαση - Χρήσεις γης
Όσον αφορά τη νύχτα, τις άδειες δεν τις περιορίσατε, τον νόμο για το κάπνισμα δεν καταφέρατε να τον εφαρμόσετε και αυτός με τη μουσική των μπαρ (πρέπει να είναι μέχρι τις 2 τη νύχτα) εφαρμόζεται επιλεκτικά.
Η ιστορία με το κάπνισμα είναι μια αποτυχημένη ρύθμιση. Είναι μη εφαρμόσιμη, τελείωσε. Όταν ο νομοθέτης δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του την πραγματικότητα. Έχουμε κλείσει, όμως, πάρα πολλά μαγαζιά λόγω αδειών. Όταν πηγαίνει κάποιος στον δικαστή και κλαίγεται, λέγοντάς του «εγώ θα κλείσω και θα μείνουν τόσοι άνθρωποι στον δρόμο», και ζητάει προσωρινή διαταγή για να παραμείνει ανοιχτός και ο δικαστής του τη δίνει, καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι ένα θέμα του συστήματος. Εμείς προτείναμε μια ρύθμιση ώστε να τιμωρείται πλέον ουσιαστικά και ο ιδιοκτήτης, ο οποίος εξ συστήματος νοικιάζει το κατάστημά του σε επιχειρήσεις, γιατί πολλές φορές είναι ο ίδιος που αλλάζει επιχειρηματική χρήση, που προκαλεί θέμα είτε με τον θόρυβο είτε με την κατάληψη του δημόσιου χώρου. Αν πάτε στις γειτονιές του Άγιου Παντελεήμονα, στην Κυψέλη, θα δείτε να υπάρχουν πάρα πολλά ίντερνετ καφέ. Τα 9 στα 10 ανήκουν σε αλλοδαπούς. Είναι γεγονός ότι πολλά από αυτά αποτελούν εστίες ανομίας. Σας πληροφορώ ότι δεν μπορείς να μη δώσεις άδεια για ίντερνετ καφέ, όταν σου τη ζητάει ο άλλος και σου προσκομίζει όλα τα πιστοποιητικά. Δεν μπορείς να του πεις ότι αυτή η συνοικία έχει κορεσθεί και δεν γίνεται να του δώσεις άλλο, γιατί είναι καθορισμένες οι χρήσεις γης.
Βέβαια, ο καθορισμός των χρήσεων γης είναι μια υποχρέωση του Δήμου.
Ασφαλώς. Εμείς το αρχίζουμε τώρα και θα τελειώσει σε 2-3 χρόνια και είναι κάτι που απαιτεί δουλειά. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι στη χώρα δεν υπήρξε ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, γιατί από μια στιγμή κι έπειτα το σύστημα άρχισε να κοιτάει πώς θα δίνει ειδήσεις στα τηλεοπτικά δελτία, πώς θα παρουσιάζει μακέτες και θα εμφανίζει νομοθετήματα. Έτσι κυβερνιόταν η χώρα και κανείς δεν αποφάσιζε να υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον. Εγώ το αρχίζω σήμερα αυτό, θα το παραδώσω στα μισά, θα το πάρει ο επόμενος, θα το τελειώσει και θα έχουμε χρήσεις γης. Πρόκειται για δουλειά υποδομής. Εγώ τώρα, επειδή δεν μπορώ πλέον να βλέπω τους κατοίκους να είναι σε αυτή την έξαλλη κατάσταση, αποφάσισα ώστε να μη χορηγεί το δημοτικό συμβούλιο άδειες. Και το κάνω εγώ αυτό, που ήμουν Συνήγορος του Πολίτη. Για το ίντερνετ καφέ εννοώ.
Υπήρχαν, όμως, πολλά από μπαρ, εστιατόρια, καντίνες και θέατρα που είχαν επωφεληθεί από αυτό το μπάχαλο, που οι άδειες δεν υπήρχαν και οι χρήσεις δεν ήταν σωστές. Είναι. Όμως, και κάποιες επιχειρήσεις στην πόλη που έχουν κρατήσει 10-15. Αυτές, εφόσον αλλάξουν χρήση, θα κλείσουν;
Μια βασική αρχή του Κράτους Δικαίου είναι ότι δεν μπορείς να προσβάλλεις τα δικαιώματα του πολίτη αναδρομικά. Δηλαδή, ο μαγαζάτορας εμπιστεύτηκε την Πολιτεία, ότι του χορηγεί μια άδεια. Δεν μπορώ να έρθω εγώ αύριο και να πω «κάνουμε νέες χρήσεις γης, σήκω φύγε». Θα υπάρχει ένα μεταβατικό χρονικό διάστημα, κατά το οποίο θα πούμε ότι δεν δίνουμε καινούργιες άδειες, ώστε κάποια στιγμή να αρχίσουν να κλείνουν τα παράνομα μαγαζιά.
Rethink Athens - Διπλή Ανάπλαση - Ο Δήμος εργολάβος
Κοντά στην ημέρα που θα βγει η συνέντευξη, θα βγει και το αποτέλεσμα του Rethink Athens. Η βασική μελέτη καλύπτει τον Δήμo; Δηλαδή, ο δήμος θέλει να γίνει αυτό το σχέδιο στην πόλη;
Ό,τι γίνεται για να αναβαθμίσει την πόλη, είναι θετικό. Από τη στιγμή που θα υπάρξει και μία ολοκληρωμένη κυκλοφοριακή μελέτη, φυσικά και το θέλουμε, αφού κι εγώ είμαι μέλος της επιτροπής που επέλεξε την πρόταση. Από τη στιγμή που θα γίνει, θα είναι κάτι πάρα πολύ όμορφο. Η Αθήνα το χρειάζεται αυτό το πράγμα.
Ο Δήμος πρέπει να συμμετέχει με τα οικονομικά του;
Όχι με τα οικονομικά του, αλλά από τον Δήμο θα περάσουν όλες οι εγκρίσεις οι πολεοδομικές για τις κατασκευές στα δημόσια έργα που πρέπει να γίνουν.
Αυτό από πού χρηματοδοτείται;
Αυτό θα το χρηματοδοτήσουν με ΕΣΠΑ. Τις μελέτες το Ίδρυμα Ωνάση θα τις τρέξει πάρα πολύ γρήγορα. Εμείς θα είμαστε δίπλα τους, να τους βοηθήσουμε, αλλά θα είναι ένας αγώνας δρόμου τρομερός. Για το ΕΣΠΑ πρέπει να έχεις κάνει τις συμβάσεις ως το τέλος του 2013, να έχεις κάνει τους διαγωνισμούς, να έχεις υπογράψει τη σύμβαση, ούτως ώστε στο τέλος του ’15 να αποδώσεις.
Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει και με τη Διπλή Ανάπλαση;
Η Διπλή Ανάπλαση, από τη στιγμή που θα γίνει σωστά, πρέπει να γίνει. Γιατί πρέπει και να απελευθερωθεί ο χώρος πάνω στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, να ανασάνει όλη αυτή η περιοχή. Πρέπει και ο Παναθηναϊκός, που είναι η ομάδα της πόλης, να έχει ένα σύγχρονο γήπεδο, και είναι τώρα η ευκαιρία να αρχίσουμε και τα έργα υποδομής. Είχαν προβλέψει τη Διπλή Ανάπλαση χωρίς να έχουν προβλέψει την υποδομή, την αποχέτευση, τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, τίποτα. Έγινε και κάτι άλλο, όπου βοήθησε πάρα πολύ το υπουργείο Ανάπτυξης με την κ. Διαμαντοπούλου. Κάναμε την αναπτυξιακή εταιρεία του Δήμου ενδιάμεσο φορέα διαχείρισης. Αυτό σημαίνει ότι προκηρύσσουμε εμείς τα έργα. Αυτό σημαίνει ολοκληρωμένη προσέγγιση για την Αθήνα. Η Αθήνα έχει το στρατηγικό της σχέδιο και η ίδια αποφασίζει τι έργα θα προκηρύξει, κοινωνικά, αναπλάσεις κ.λπ. Γιατί μέχρι τώρα εξαρτιόσουν από τα υπουργεία, την Περιφέρεια και τους άλλους φορείς.
«Ο δήμαρχος που φταίει για όλα»
Τις περιμένατε αυτές τις επιθέσεις με τα γιαούρτια;
Δεν με εκπλήσσει τίποτα. Όχι, γιαούρτι δεν έφαγα. Άλλο ψέμα. Δεν ήταν γιαούρτι. Στην πλατεία Αγίας Ειρήνης ήρθαν και μας έριξαν νερό που εμένα με πήρε ξώφαλτσα. Επίσης, σήκωσαν και μία καρέκλα και την έφαγε λίγο η αντιδήμαρχος, η Εύα Κοντοσταθάκου, στην πλάτη.
Ναι, αλλά φοβάστε τώρα να βγείτε έξω, να πιείτε έναν καφέ στην πλατεία Αγίας Ειρήνης;
Κάθε άλλο. Τους το είπα. Κυκλοφορώ σε όλη την Αθήνα. Δεν υπάρχει περίπτωση εγώ να λουφάξω. Γιατί;
Βάλτε μου ένα deadline για το πότε θα δείτε όλη αυτήν τη δουλειά που κάνετε θα εισπράτετε απευθείας από τον δημότη.
Κάναμε το 1599. Το βάλαμε μπρος και πάλι. Κάνουμε τα κέντρα εξυπηρέτησης του δημότη στα διαμερίσματα, στην καθαριότητα τα πάμε καλύτερα απ’ ό,τι τα πηγαίναμε. Κάθε μέρα, όποιος μπορεί να παρατηρεί, θα βλέπει πραγματικότητά του να βελτιώνεται. Αν μας δώσει την ευκαιρία ο κόσμος για μία δεύτερη τετραετία θα του παραδώσουμε μία Αθήνα αγνώριστη. Το στοίχημα είναι ο πολίτης που μένει στα προάστια να παίρνει την οικογένειά του και να κατεβαίνει στο κέντρο το Σαββατοκύριακο. Τότε θα πούμε ότι πετύχαμε.. Το κέντρο δεν θα πεθάνει. Εδώ μιλάμε για μία πόλη 2.500 ετών που έχει περάσει και λοιμό και λιμό. Δεν θα πεθάνει η πόλη, θα ζήσει. Απλώς περνάει μια οικονομική κρίση. Τώρα έχουμε αρχίσει ν’ ανεβαίνουμε. Εγώ, τουλάχιστον, είμαι αισιόδοξος.
Οι αναγνώστες της LifΟ ρωτούν απευθείας τον Δήμαρχο Αθηναίων
Η Ρένα Παπαγγελή θέλει να μάθει γιατί δεν υπάρχουν εδώ και 4 χρόνια (από τον Δεκέμβριο του 2008) κάδοι ανακύκλωσης στο Σύνταγμα.
Είναι αλήθεια ότι για λόγους δημόσιας ασφάλειας και σε συνεννόηση με την Ελληνική Αστυνομία για κάποιο χρονικό διάστημα δεν θα μπορούν να υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης στο Σύνταγμα, όπως άλλωστε δεν υπάρχουν γενικά πλαστικοί κάδοι. Ωστόσο, αν είσαστε τόσο τυπική και θέλετε να βοηθήσετε στην προσπάθεια, κάτι που είναι πολύ αισιόδοξο, οι πιο κοντινοί κάδοι ανακύκλωσης βρίσκονται στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Αμερικής, και Αμερικής και Σταδίου.
Η Δανάη Οικονόμου ρωτάει: «Γιατί τα ταξί στο Σύνταγμα δεν είναι όπου προβλέπει η σήμανση και φτάνουν να κλείνουν και την Περικλέους; Γιατί στη Χρήστου Λαδά (πλατεία Καρύτση), ενώ σε Ι.Χ. απαγορεύεται να στρίψουν από Καρύτση προς Σταδίου, τα ταξί είναι παρκαρισμένα με τη μούρη προς τη Σταδίου και τους επιτρέπεται να κατευθύνονται παρανόμως προς αυτή; Τη στιγμή που στην Κολοκοτρώνη υπάρχει περιπολικό που κάνει αλκοτέστ!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κρίση έχει περιορίσει και τα δρομολόγια των ταξί, με αποτέλεσμα η αναμονή τους στις πιάτσες να είναι μεγαλύτερη. Στις παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας που αναφέρεστε, κ. Οικονόμου, οι δημοτικοί αστυνομικοί δεν δικαιούνται να παρέμβουν και να βεβαιώσουν κάποια παράβαση, γιατί όντως είναι στη δικαιοδοσία της Τροχαίας. Ωστόσο, έχουμε προχωρήσει σε κάτι πιο σημαντικό. Η Διεύθυνση Μελετών και Οδοποιίας του Δήμου Αθηναίων και η Δημοτική Αστυνομία έχουν ήδη ξεκινήσει διάλογο με τις Ομοσπονδίες και τους κατά τόπους Συλλόγους των ταξί, στον οποίο συμμετέχει και ο ΟΑΣΑ, και σε λιγότερο από 15 μέρες θα υποβάλουμε στο ΥΠΕΚΑ προτάσεις για τη δημιουργία νέων χώρων στάθμευσης των ταξί. Νομίζουμε ότι δεν υπάρχει σήμερα καλύτερη λύση.
Η Μαρία ρωτάει: «Θεωρείτε δίκαιο (με βάση τις ανύπαρκτες υποδομές για σταθμευση) να εξαντλεί την αυστηρότητά της η Δημοτική Αστυνομία σε γειτονιές όπως ο Νέος Κόσμος, (όπου το πρόβλημα της στάθμευσης είναι άλυτο), να κόβει κλήσεις και να αφαιρεί πινακίδες μέρα παρά μέρα από ανθρώπους που προσπαθούν να ζήσουν με 600 ευρώ και το αυτοκίνητό τους είναι ένα μέσο που το χρειάζονται για να μεταβούν στη δουλειά τους;»
Η Δημοτική Αστυνομία δεν κάνει και δεν πρέπει να κάνει διακρίσεις στο πού θα εφαρμόζεται ο νόμος. Όπως εσείς όταν μετακινείστε σε άλλη περιοχή της Αθήνας ενδεχομένως αγανακτείτε με την άναρχη στάθμευση των αυτοκινήτων, έτσι και στην περίπτωση του Νέου Κόσμου χρειάζεται τήρηση των κανόνων για να έχουμε μια πόλη βιώσιμη από όλους. Πάντως, είναι στα σκαριά η επέκταση της ελεγχόμενης στάθμευσης σε πολύ περισσότερους δρόμους και περιοχές.
σχόλια