Τι αντιπροσωπεύουν στην Ελλάδα σήμερα οι δύο οικογένειες (Σμιθ και Μάρτιν), τελικά;
Είναι ο «θείος Μπάμπης» και η «θεία Φωτούλα», που παντρεύτηκαν επειδή έτσι έπρεπε, έκαναν παιδιά επειδή συνηθίζεται, μεγάλωσαν επειδή δεν είχαν επιλογή, σε μια κοινωνία που αποδέχτηκαν ως δεδομένη, που δεν έκαναν τίποτα για να την αλλάξουν και τώρα ελπίζουν στο θαύμα μιας επόμενης ζωής για να ζήσουν.
Δεν είναι λίγο τραγικό αυτό;
Για τραγωδία το προόριζε ο Ιονέσκο και απογοητεύτηκε πολύ όταν είδε ότι ο κόσμοςέλιωνε στο γέλιο. Τελικά, όμως, συναίνεσε λέγοντας «Από τη στιγμή που το κωμικό είναι η διαίσθηση του παραλόγου, τότε, κατ’ εμέ, το κωμικό είναι πολύ πιο κοντά στην απελπισία παρά το τραγικό».
Η Ελλάδα σήμερα είναι κωμική ή τραγική;
Η Ελλάδα που γέννησε την τραγωδία έχει δικαιωματικά περισσότερη σχέση με το κωμικό από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Όμως δεν είναι αστείο αυτό που ζούμε και χρειαζόμαστε τα αστεία για να παίρνουμε ανάσα. Η Φαλακρή Τραγουδίστρια είναι ένα πολύ αστείο έργο.
Η Φαλακρή Τραγουδίστρια σκοπεύει να βγει επί σκηνής φέτος γιατί, απ’ όσο ξέρω, στην παράσταση του 2005 δεν βγήκε…
Η Φαλακρή Τραγουδίστρια, που παίζεται αδιάκοπα στο θεατράκι Υσέτ του Παρισιού από το 1958, δεν έχει εμφανιστεί ποτέ επί σκηνής. Μια άλλη, όμως, διάσημη τραγουδίστρια, η Εντίθ Πιαφ, ανάμεσα στους πολλούς που παρέλασαν από τις θέσεις των θεατών του έργου, έλεγε: «Έρχομαι και ξανάρχομαι να δω τη Φαλακρή Τραγουδίστρια όταν είμαι μελαγχολική».
Τι μήνυμα στέλνει το έργο του Ιονέσκο στο ελληνικό κοινό της σημερινής κρίσης;
Η σημερινή κρίση θυμίζει το προπολεμικό κλίμα του 1930 και το έργο, γραμμένο το 1948, στηλιτεύει το παράλογο που ακολούθησε εκείνη την περίοδο. Επομένως, το μήνυμα του Ιονέσκο, εκτός από επίκαιρο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι μας έρχεται… από το μέλλον.
σχόλια