Deconstructing Jackie

Deconstructing Jackie Facebook Twitter
0

Η αποδόμηση ενός από τους μεγαλύτερους μύθους της δυτικής κοινωνίας, αυτού της Τζάκι Κένεντι Ωνάση, παρουσιάζεται στην παράσταση Jackie στο Από Μηχανής Θέατρο, μέσα από τον χειμαρρώδη μονόλογο της Ελφρίντε Γέλινεκ, που έχει βραβευτεί με Νόμπελ Λογοτεχνίας. Την Τζάκι υποδύεται η Σοφία Σεϊρλή, που μας μιλά για την «φιλενάδα» της, όπως αποκαλεί πλέον την Τζάκι.

«Η Τζάκι ήταν μια απίστευτη bitch, αλλά τη συμπαθώ. Τι να κάνω!», λέει η κ. Σεϊρλή, η οποία, κατά την προετοιμασία για την παράσταση που σκηνοθετεί η Άντζελα Μπρούσκου, διάβασε και μελέτησε ό,τι υπήρχε γύρω από τη ζωή της.

«Έκανε ιππασία από ενός έτους, γι' αυτό και είχε αυτό το μονοκόμματο στήσιμο. Ήταν πολύ καλλιεργημένη, με σπουδές στη Σορβόνη και έπειτα στη Νέα Υόρκη, μιλούσε πέντε γλώσσες και έκανε όλων των ειδών τα σπορ (θαλάσσιο σκι, ιππασία, τένις, γκολφ). Η Τζάκι καλλιέργησε το πρότυπο της ιδεώδους συζύγου και μητέρας, παίζοντας με δεξιοτεχνία τον ρόλο της Πρώτης Κυρίας, υπομένοντας σιωπηλά τις απιστίες του ανδρός της. Ήταν η επιτομή του στυλ, αφού έγραψε ιστορία με τις ενδυματολογικές της προτιμήσεις. Η κοινή γνώμη συγκλονίστηκε όταν την παρακολουθούσε να κάθεται δίπλα στον σύζυγό της JFK και να πιτσιλίζεται με αίματα τη μέρα της δολοφονίας του και κάποια χρόνια αργότερα σοκαρίστηκε όταν παντρεύτηκε τον Έλληνα κροίσο Αριστοτέλη Ωνάση», λέει η ηθοποιός.

Στον μονόλογο της Γέλινεκ, η ηρωίδα μιλά για την κατασκευή της εικόνας της. «Η Τζάκι έρχεται μετά θάνατον να σχολιάσει άλλοτε με σαρκασμό, άλλοτε με ειρωνεία ή με χιούμορ, τον εαυτό της, τη δημόσια εικόνα της, τις σχέσεις της με την οικογένεια Κένεντι, με τον άντρα της και τις ερωμένες του -κυρίως τη Μέριλιν-, τα παιδιά της. Είναι σαν μια σειρά συνεντεύξεων "εκ βαθέων" μέσα από μια οπτικοακουστική αναδρομή».

Τι μας αποκαλύπτει τελικά ο μονόλογος της Τζάκι;

Μέσα από ένα πολύ πυκνό κείμενο, με πολύ ενδιαφέρουσα γλώσσα, αποκαλύπτονται άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα και της ζωής της. Έπινε, έτρωγε τα νύχια της, κατάπινε όλων των ειδών τα χάπια και κάπνιζε τρία πακέτα τσιγάρα την ημέρα, συγκεκριμένα μάρκας Salem. Ήταν από μικρή προγραμματισμένη για να πετύχει χρήμα, εξουσία και δόξα. Πίσω όμως από το χαμόγελο, σαν μάσκα της επιτυχίας, κρυβόταν απέραντη μοναξιά.

Είναι δηλαδή ένα τραγικό πρόσωπο.

Μα φυσικά! Η εικόνα της δολοφονίας του JFK με τα μυαλά και το αίμα να πετάγονται πάνω στη φούστα της έχει καταγραφεί στην ιστορία. Καμιά στιγμή της ζωής της δεν έμεινε προσωπική. «Μέσα σ' όλη τη θύελλα των φλας, χωρίς καμιά ιδιωτικότητα, είμαι τελείως ιδιωτική, γιατί είμαι δημόσια» λέει η Γέλινεκ διά στόματος Τζάκι.

Η Τζάκι ήταν αυτή που δημιούργησε το πρότυπο που έχουμε ακόμα και σήμερα για τη γυναίκα πολιτικού, έτσι δεν είναι;

Μα ναι, της γυναίκας η οποία είναι τέλεια. Το κείμενο λέει κάπου «πρέπει να είσαι σιωπηλή αλλά εκκωφαντική στη σιωπή σου». Είναι μια ατελείωτη μοναξιά αυτό που βίωνε η συγκεκριμένη γυναίκα, η οποία μάλλον δεν βρήκε ποτέ τον εαυτό της. Φυλακίστηκε μέσα σε αυτό το πρότυπο που δημιούργησε η ίδια. Το τεράστιο χαμόγελο και τα επίσης τεράστια μαύρα γυαλιά ηλίου.

Γιατί πιστεύετε πως μας απασχολεί ακόμα αυτή η φιγούρα;

Είναι ίσως ο τελευταίος μύθος της δυτικής κοινωνίας. Δηλαδή, μετά ποια; Η Νταϊάνα; Δεν νομίζω. Αυτή η γυναίκα πολύ συνειδητά χρησιμοποίησε γυναικεία μέσα, όπως το στυλ, την κομψότητα, το πώς θα μιλήσει, το πώς θα καθίσει, τη μόρφωση, το να ξέρει πώς θα φερθεί ανάλογα με τη στιγμή, για να πετύχει καθαρά ανδρικούς στόχους, όπως χρήμα, εξουσία, δόξα. Η Τζάκι έφτιαξε μια ολόκληρη εποχή. Λανσάρισε μόδα, έγινε πρότυπο. Ήτανε τέλεια σε όλα. Πολύ κουραστικό αυτό. Τέλεια μαμά, τέλεια Πρώτη Κυρία Προέδρου, τέλεια εκδότρια αργότερα και τέλεια γιαγιά.

Πώς ήταν η συνεργασία σας με την κ. Μπρούσκου που έκανε τη σκηνοθεσία;

Η σχέση ηθοποιού - σκηνοθέτη πρέπει να στηρίζεται σε αμοιβαία εκτίμηση και εμπιστοσύνη, αλλά όταν υπάρχει και αυτή η υπόγεια μαγική συνομιλία, κάτω από αυτά που σου ζητάει στην πρόβα, τότε η διαδρομή μέχρι την παράσταση κάνει το ταξίδι ακόμη πιο ενδιαφέρον.

Γιατί λέτε ότι συμπαθείτε την Τζάκι;

Στο κείμενο υπάρχει μια φράση που λέει: «Είναι τρομερός πόνος να εκφράζεις ένα συναίσθημα για να το δουν όλοι». Αυτό λοιπόν που πιθανότατα αισθανόταν η Τζάκι, αισθάνομαι κι εγώ ως ηθοποιός.

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ