«Ποιος σοβαρός και ικανός πάει σήμερα για πολιτικός; Δείτε την περίπτωση Κουκοδήμου. Ο άνθρωπος ήταν ικανότατος στο άλμα εις μήκος - στο εις βάθος, τα έκανε θάλασσα».
Οι απορίες ενός συγγραφέα. Ο Νίκος Δήμου με χιούμορ για τα πολύ σοβαρά.
«Πιστεύω πως η τέχνη πρέπει να απευθύνεται στον άνθρωπο κι όχι στο κοπάδι. Και πως ο καλλιτέχνης δεν πρέπει να απλώνει χαλί στους αστούς για να περάσουν από τις λάσπες, αλλά να τους πετάει μέσα. Είναι, όμως, αστείο να ισχυρίζομαι πως τιμωρώ την εξουσία με την τέχνη μου. Η εξουσία τη βάζει στο σπίτι της κι έτσι ξεμπερδεύει μαζί μου».
Θέμα τιμής. Ο ζωγράφος Τάσος Παυλόπουλος για την τέχνη σε ακριβά σαλόνια.
«Για μένα όλο το κέντρο έχει αρώματα... Διάλεξα να μείνω σε αυτή την πόλη και την έχω αποδεχτεί σαν πονεμένο εραστή με χιλιάδες ελαττώματα για μια στιγμή ευτυχίας».
Ο μουσικός Nikko Patrelakis για τη σχέση στοργής με την Αθήνα.
«Πριν σκεφτούμε τα κράτη που δεν είναι στην Ευρώπη, ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε τα κράτη που ανήκουν ήδη σε αυτήν… Αν διευρύνουμε επ’ άπειρον την Ε.Ε., τότε θα σκοτώσουμε την πολιτική».
Ο Γάλλος Πρόεδρος κλείνει και πάλι με τρόπο την πόρτα στην Τουρκία.
«Για μένα ο Χριστόδουλος ήταν σαν τον Παβαρότι».
Πες κάτι, ό,τι να ’ναι. Η Βάσια Τριφύλλη σε συγκρίσεις που μόνο αυτή μπορεί να κάνει.
«Αυτό που με ενοχλεί είναι η δήθεν ευπρέπεια και οι ΚΥΠατζίδικες τακτικές που βλέπουμε να εφαρμόζονται γύρω μας με τις προσωπικές στιγμές δημοσίων και μη προσώπων. Γι’ αυτό θα έπρεπε να ντρεπόμαστε και όχι για τη διοργάνωση ενός φεστιβάλ».
Ο σκηνοθέτης Νίκος Τριανταφυλλίδης δείχνει αυτό που πραγματικά θα έπρεπε να μας κάνει να κοκκινίζουμε, υπερασπιζόμενος το Porn Film Festival.
«Σήμερα ο καθένας μπορεί να δημοσιεύει. Παλιότερα αυτό γινόταν μόνο από τις εφημερίδες, τους τηλεοπτικούς και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Σήμερα υπάρχει ελευθερία πληροφόρησης. Μαθαίνεις νέα από διαφορετικές πηγές. Η λογοκρισία είναι πλέον δύσκολη».
Ο Μπιλ Γκέιτς για τη δημοκρατία στα χρόνια του ίντερνετ.
σχόλια