Πώς κυλούν οι μέρες στα Σεπόλια;

Πώς κυλούν οι μέρες στα Σεπόλια; Facebook Twitter
5
Πώς κυλούν οι μέρες στα Σεπόλια; Facebook Twitter
Όσα κτίρια και σπίτια της παλιάς Αθήνας επιβιώσαν λόγω χαμηλού συντελεστή δόμησης και των λόφων και αναπαλαιώθηκαν μέσα στα χρόνια είναι κοσμήματα. Και πολλές εγκαταλελειμμένες βιοτεχνίες είναι επίσης υπέροχες. Ως πιτσιρικάδες,τα εξερευνήσαμε και τα έχουμε ζήσει και στο εσωτερικό τους.

  • Ζούμε στα όρια μεταξύ Σεπολίων και Λόφου Σκουζέ, σταθερά στο κέντρο Αθήνας. Στα μέσα και στα έξω από το κέντρο, δύσκολη ως άγρια γειτονιά τα παλιά χρόνια, υπέροχα χαμηλά παλιά σπίτια και μεγάλες αλάνες πριν από την έλευση του μετροπόντικα και του μετρό. Για να το σχηματοποιήσετε, βρισκόμαστε μεταξύ Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας, Λένορμαν και των λόφων Κολωνού και Σκουζέ, που είναι μια πολύτιμη πηγή πρασίνου.
  • Γέννημα-θρέμμα του Κολωνού και της ευρύτερης περιοχής της Κολοκυνθούς (που ως ονομασία γνωρίζουν οι παλιοί) ο ένας και πρόσφατα ήρθε κι ο άλλος κοντά.

Το graffiti είναι συνώνυμο της περιοχής, μια υπάρχουν πολλά «κρυφά» σημεία και εγκαταλελειμμένα κτίρια χρόνια τώρα. Ένα ωραίο, που βρισκόταν σε ένα παλιό σπίτι, έγραφε: «Κολωνός, ελεύθερη πόλη».

  • Οι παππούδες επέλεξαν τη γειτονιά και αυτομάτως έγινε το δέσιμο. Τη ζήσαμε σε όλες της τις φάσεις. Την περίοδο της ανοικοδόμησης της Αθήνας εδώ ήταν πολλά περιβόλια, ελεύθερος χώρος, δέσποζαν αλάνες και οικόπεδα μεχρι τέλος του '80. Μετά, πολλές πολυκατοικίες και σούπερ-μάρκετ, αλλά πάντα αυτό που λέμε «γειτονιά».
  • Χαρακτηριστικό γνώρισμα, τα πολλά μικρά καφενεία και οι μονοκατοικίες με εσωτερικούς κήπους, που δίνουν το στίγμα της παλιάς γειτονιάς. Σίγουρα και το μετρό, του οποίου η αρχή έγινε εδώ, σε εποχές που οι υπόλοιποι Αθηναίοι αγνοούσαν την ύπαρξη του μετροπόντικα, και το αμαξοστάσιό του, που χρεωθήκαμε παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων.
Πώς κυλούν οι μέρες στα Σεπόλια; Facebook Twitter
Το υπαίθριο γήπεδο μπάσκετ του Τρίτωνα που όλοι έχουμε ζήσει από μικροί και όπου πρόσφατα επέστρεψαν τα άδελφια Αντετοκούμπο... Φωτο: Nick Paleologos / SOOC
  • Κάποιον που δεν έχει επισκεφτεί ξανά τα Σεπόλια, θα τον πήγαινα αρχικά προς τον Λόφο Σκουζέ, που είναι πηγή πρασίνου και ηρεμίας, αλλά και στο υπαίθριο γήπεδο μπάσκετ του Τρίτωνα που όλοι έχουμε ζήσει από μικροί και όπου πρόσφατα επέστρεψαν τα άδελφια Αντετοκούμπο – εδώ έκαναν τα πρώτα τους μπασκετικά βήματα. Θα μπορούσαμε να περπατήσουμε, επίσης, στην εμπορική αγορά της Δυρραχίου, που ξεκινάει από τη γέφυρα της Εθνικής Οδού, είναι πολύ χαρακτηριστική και έχει επιβιώσει μέσα στα χρόνια, παρά τις δυσκολίες.
  • Η γειτονιά μας έχει μαγαζιά κάθε είδους, αλλά ξεχωρίζουν το νέο καφέ ΧΟΜ και το σουβλατζίδικο «Στεμνίτσα», που ακόμα και τις καθημερινές είναι γεμάτα.
  • Όσα κτίρια και σπίτια της παλιάς Αθήνας επιβιώσαν λόγω χαμηλού συντελεστή δόμησης και των λόφων και αναπαλαιώθηκαν μέσα στα χρόνια είναι κοσμήματα. Και πολλές εγκαταλελειμμένες βιοτεχνίες είναι επίσης υπέροχες. Ως πιτσιρικάδες,τα εξερευνήσαμε και τα έχουμε ζήσει και στο εσωτερικό τους.
  • Η οδός Ισμήνης, ήσυχος δρόμος της περιοχής, έχει μεταμορφωθεί σε άτυπο πεζόδρομο, ενώ δεν είναι, και μόλις πέσει ο ήλιος η πιτσιρικαρία της περιοχής βγαίνει για μπάλα, όπως παλιά, και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία για περπάτημα. Εδώ ζεις και καταλαβαίνεις πολλά.
Πώς κυλούν οι μέρες στα Σεπόλια; Facebook Twitter
Το καφέ Χομ
  • Το graffiti είναι συνώνυμο της περιοχής, μια υπάρχουν πολλά «κρυφά» σημεία και εγκαταλελειμμένα κτίρια χρόνια τώρα. Ένα ωραίο, που βρισκόταν σε ένα παλιό σπίτι, έγραφε: «Κολωνός, ελεύθερη πόλη».
  • Παλιά, η γειτονιά ήταν πιο underground, αλλά η έλευση του μετρό άλλαξε και τον κόσμο και την ταυτότητά της. Η αλλαγή είναι δυσάρεστο γεγονός, αφού πρέπει να ψάξεις πολύ για να βρεις σημεία και ανθρώπους που είναι από εδώ κι έχουν να σου πουν ιστορίες.
  • Οι περισσότεροι Αθηναίοι αγνοούν την τοποθέτηση της περιοχής σε σχέση με την υπόλοιπη πόλη, μια και από το κέντρο της Αθήνας είναι 5 λεπτά, αλλά για να φτάσεις με αμάξι περνάς από 2-3 συγκεκριμένα σημεία στις γραμμές του τρένου και είναι σαν να έχει σύνορα που δεν αλλάζουν με τίποτα. Μαζί με τον Κολωνό, είναι από τις πιο κοντινές περιοχές με πρόσβαση σε μετρό, εθνικές οδούς, και το κέντρο της Αθήνας.
  • Από τους αγαπημένους μας ανθρώπους στη γειτονιά είναι ο λεγόμενος Αγκόπ, Αρμένιος που με την οικογένειά του ζει και διατηρεί με συνέπεια το υπέροχο σουβλατζίδικο/κεμπαπτζίδικο «Το Ρόδι» πάνω από είκοσι χρόνια, δίνοντας μια διαφορετική νότα στην περιοχή. Χαρακτηριστικό του είναι πως θα σε προσέξει όπως την πρώτη φορά που πήγες στο μαγαζί του.
Πώς κυλούν οι μέρες στα Σεπόλια; Facebook Twitter
Το κεμπάπ του Αγκόπ στο «Ρόδι».

Info: Οι Word of Mouth ετοιμάζονται για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Beatbox στις 29-31 Μαΐου στο Βερολίνο και για τη συναυλία του Αυστραλού Dub fx στις 10 Ιουνίου στο VOX, όπου θα ανοίξουν τη βραδιά. Επίσης, στις 20 Ιουλίου θα τους βρείτε στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, με συνεργασίες-έκπληξη.

Η Γειτονιά μου
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φάνη, τι κάνει τη ζωή ωραία στην Πλατεία Βικτωρίας- παρ' όλα αυτά;

Η Γειτονιά μου / Φάνη, τι κάνει τη ζωή ωραία στην Πλατεία Βικτωρίας- παρ' όλα αυτά;

Φάνης Παυλόπουλος, ηθοποιός. Αν μπορούσε θα καθάριζε κάθε μέρα την Πλατεία, θα έβαζε μια τάξη στην πιάτσα των ταξί και θα έφτιαχνε έναν ελεγχόμενο χώρο για τους χρήστες. Ακούει κανείς;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο Μιχάλης Μαθιουδάκης ξέρει την Καλλιθέα του βαθέος ΠΑΣΟΚ και των στεγαστικών

Η Γειτονιά μου / Ο Μιχάλης Μαθιουδάκης ξέρει την Καλλιθέα του βαθέος ΠΑΣΟΚ και των στεγαστικών

Ο stand up comedian μιλά γλυκόπικρα για τη γειτονιά της καμίας αρχιτεκτονικής, του γκρίζου και των παραλληλόγραμμων κτιρίων, που, όμως φιλοξένησε τα πρώτα παιδικά του παιχνίδια στους δρόμους της
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
O Δημήτρης Γλυφός κάποιον που δεν ξέρει από Πατήσια θα τον πήγαινε στον Ποδονίφτη

Η Γειτονιά μου / O Δημήτρης Γλυφός κάποιον που δεν ξέρει από Πατήσια θα τον πήγαινε στον Ποδονίφτη

Συγγραφέας, αγαπά να περπατά παράλληλα με τις γραμμές του τρένου, να πίνει τσίπουρο με μεζέ στο «Μανταλάκι», να βλέπει το σούρουπο στις μπασκέτες των Τριών Αστέρων
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

σχόλια

3 σχόλια
Συμφωνώ με το άρθρο. ... διαφωνώ με τους σχολιαστές. ... ή γειτονιά μας έχει πολύ πράσινο. .. όχι Αμαζόνιος βέβαια αλλά τα πάρκα είναι πολλά. .. τα παιδιά παίζουν ... Οι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους... όχι όπως κάποτε αλλά γνωρίζονται. ... Οι δρόμοι γύρω από τον Άγιο Αιμιλιανό γεμάτοι μόνοκατοικίες. .. στη Δαμβέργη και Κωνσταντινουπόλεως κάτω από τα σκαλάκια ένα φανταστικό γκράφιτι "τρένο".... Υπάρχουν αρνητικά αλλά είναι ωραίο να περιγράφεις τα πράγματα με θετική ενέργεια
Εμμμ γεννήθηκα και ζω στον Κολωνό-Σεπόλια και αν και γνώμη σεβαστή αυτή που εκφράζεται στο άρθρο, είναι υπερεξιδανικευμένη. Εχθρικές ως επί το πλείστον φάτσες (βέβαια η εγκληματικότητα παραμένει σχετικά χαμηλά), παντού κάγκουρες με πίτμπουλ, κακαίσθητες πολυκατοικίες (που βρήκατε τα παλιά κτίρια? έχουν πέσει όλα), το ΧΟΜ είναι η μόνη καφετέρια με λίγη αισθητική και το πράσινο είναι ανύπαρκτο. Όσο για τα γκράφιτι, δεν υπάρχει ούτε ένα ωραίο και είναι απλά καυγάδες σε τοίχους μεταξύ ολυμπιακών και παναθηναϊκών (έχουν γίνει και πολλά αιματηρά επεισόδια στο παρελθόν). Μην ξεχάσω ότι ως τέταρτο δημοτικό διαμέρισμα δήμου Αθηνών δίνουμε σταθερά τα υψηλότερα ποσοστά στη χ.α. Το μόνο καλό είναι ότι είμαστε κοντά στο κέντρο και ιστορικά η γειτονιά έχει πολύ μεγάλο παρελθόν. Αυτά από έναν πρωτίστως Αθηναίο και δευτερευόντως Κολωνιώτη.
Συμφωνω κι εγω με το σχολιο! Παρατηρησε κανεις την Δυρραχιου, την κρεοντος, την βελλερεφοντου, την λενορμαν, την κων.λεως να αντιληφθει πως ειναι οι ιδιες φατσες που ελεγχουν και γκετοποιουν την περιοχη? Γεννημα θρεμα κολωνου ειμαι και αναγκαστηκα να μετακομισω λογω της υποβαθμισης της περιοχης. Τραμπουκισμς, εμποριο ναρκωτικων, επικινδυνοι πολιτες και οσοι δεν ειναι μερος της σπειρας αυτης ειναι ειτε ηλικιωμενοι ανθρωποι που εχουν μεινει εκει γιατι δεν εχουν που αλλου να μεινουν ειτε αθωοι πολιτες που δεν εχουν αντιληφθει την κατασταση. Κουκουλες, παρακολουθησεις, μηχανακια γνωστων αγνωστων, και καραληψη της περιοχης απο τσιρακια μεγαλοαστων και μη. Ειχε τα φοντα η περιοχη να αναπτυχθει και να καμαρωνουμε ολοι οσοι εχουμε την περιουσια μας εκει αλλα δυστυχως....