Αυτά που δεν έγραψε (και δεν υποσχέθηκε) κανείς

Αυτά που δεν έγραψε (και δεν υποσχέθηκε) κανείς Facebook Twitter
0

☛ «Γιατί η δημοσιογραφία έγινε τσιράκι των κομμάτων;» αναρωτήθηκε ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στο εντιτόριάλ του την περασμένη εβδομάδα και, μεταξύ των άλλων, έγραψε: «Θέλω να πιστεύω ότι όσο ωριμάζουν το κράτος, η δημοκρατία και η δημοσιογραφία (τρία πράγματα που το ένα ενηλικιώνεται στα μάτια του άλλου), τόσο θα εμφανίζονται δημοσιογράφοι ή μέσα που ακριβώς επειδή δεν χρωστάνε σε κανέναν, ούτε περιμένουν κάποιο αντάλλαγμα, λένε ΕΛΕΥΘΕΡΑ τη γνώμη τους, δεν συναλλάσσονται με αυτό που κρίνουν, και προπαντός αψηφούν τον φανατισμό και τη μονομέρεια που έχουν οι ταγμένοι!».

Ο Σχολιαστής έγραψε: «Aλήθεια, είμαστε σίγουροι ότι ωριμάζουν; H Ελλάδα δεν είναι η μοναδική χώρα όπου η δημοσιογραφία και η εξουσία προχωράνε σφιχταγκαλιασμένες. Στην Ιταλία η ενασχόληση του Μπερλουσκόνι (media) με την πολιτική άφησε εποχή και ακόμα έχει τη σφραγίδα του στον ιταλικό Τύπο. Aπλώς, στην Ελλάδα φαίνεται (και είναι) ξεδιάντροπη, επειδή το "χωριό" που την περιέχει (τη δημοσιογραφία), ενώ είναι μικρό σε μέγεθος, "φωνασκεί" στους ολίγους καναλάρχες-ιδιοκτήτες εφημερίδων (που είναι ταυτόχρονα και δημόσιοι εργολήπτες). Και οι κραυγές αυτές (τύπου Τράγκα) ακριβώς την κάνουν ολοφάνερη την "αλητεία" της. Εξάλλου, ακριβώς γι' αυτό κραυγάζει αυτή η δημοσιογραφία, για να προσανατολίζει την προσοχή μας στην ένταση... και όχι στις αλήθειες (που δεν) περιέχει. Να υπενθυμίσω ότι βιώνουμε μια πολύ μεγάλη οικονομική κρίση και η μαζική αποχώρηση "αγοραστών" (αναγνωστών) δημοσιογραφικής πληροφορίας από τα παραδοσιακά μαγαζιά (εφημερίδες και κανάλια) προς άλλες, ανεξερεύνητες, δωρεάν (free) περιοχές (blogging, torrents κ.λπ.) πολλαπλασιάζει την ανάγκη (κραυγή) των δημοσιογράφων για υποταγή προς αυτόν που θα τους πετάξει το κόκαλο. Και εάν το παραδοσιακό δημοσιογραφικό μαγαζί μπάζει από παντού και κακοφορμίζει, δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι η δημοσιογραφική ανωνυμία στο Ίντερνετ (blogs) εξίσου μας μεταλαμπαδεύει "αλήθειες"».

☛ Για το τι θα γίνει με τον διαχωρισμό κράτους-Εκκλησίας μετά τις εκλογές έγραψε η Αργυρώ Μποζώνη. «Θα γίνει, ρε, θα γίνει» έγραψε ο/η Yassin. «Όταν φτάσουμε την κρίσιμη μάζα "άθεοι, άχριστοι και αγνωστικιστές", θα γίνει. Ήδη γίνονται μικρά και σταθερά βήματα (πολιτικός γάμος, ταυτότητες, καύση νεκρών)». Κάποιες παρατηρήσεις έγραψε η Τατιάνα Ραπακούλια: «Πλήρεις και ολοκληρωμένες προτάσεις για διαχωρισμό κράτους-Εκκλησίας υπάρχουν τουλάχιστον τρεις, όχι μόνο η μία που αναφέρετε. Το 2005 ο ανεξάρτητος βουλευτής Στέφανος Μάνος κατέθεσε στη Bουλή νομοσχέδιο για τον διαχωρισμό, το οποίο είχε καταρτιστεί από ειδικούς της Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη, μεταξύ άλλων και από τον καθηγητή Ν. Αλιβιζάτο. Το νομοσχέδιο απορρίφθηκε. Το 2012 η Ένωση Αθέων κατάρτισε πλήρη πρόταση για τον διαχωρισμό, την οποία και έστειλε σε όλα τα πολιτικά κόμματα με μορφή ερωτηματολογίου για να λάβουν θέση επί του θέματος πριν από τις τότε εκλογές (ενέργεια που επανέλαβε και τώρα). Το ερωτηματολόγιο υπάρχει στον ιστότοπο της Ένωσης, στην ενότητα "Δράσεις" (http://union.atheia.gr/). Επίσης, ενώ συμφωνώ απολύτως με το γενικό σκεπτικό, έχω κάποιες παρατηρήσεις επί του συγκεκριμένου, όπως οι εξής: το μάθημα των Θρησκευτικών που, όπως σωστά λέτε, είναι ορθόδοξη κατήχηση, θα πρέπει να καταργηθεί πλήρως και όχι απλώς να αντικατασταθεί από θρησκειολογία. Δεν χρειάζεται εννέα χρόνια θρησκειολογία επί δύο ώρες την εβδομάδα στο σχολείο: ένας χρόνος στο γυμνάσιο ή στο λύκειο είναι υπεραρκετός, τα υπόλοιπα τα σχετικά με τη θρησκεία θέματα τα μαθαίνουν στο μάθημα της Ιστορίας, της Γλώσσας και της Μελέτης Περιβάλλοντος. Η ονοματοδοσία είναι ήδη μόνο πολιτική, απλώς ο νόμος δεν εφαρμόζεται. Χρειάζεται εκπαίδευση των υπαλλήλων στα ληξιαρχεία ώστε να πάψουν να καταχωρίζουν τη δήλωση βάπτισης ως δήλωση ονόματος. Είναι πολλά τα επιμέρους σημεία, αλλά καλύπτονται με το παραπάνω στις συγκεκριμένες προτάσεις που προανέφερα. Μακάρι να συνειδητοποιήσουν κάποτε οι κυβερνώντες ότι η επιρροή της Εκκλησίας είναι υπερεκτιμημένη και να αποφασίσουν επιτέλους να κάνουν τον διαχωρισμό πράξη».

☛ Με το τι θα γίνει με το Σύμφωνο Συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια μετά τις εκλογές ασχολήθηκε στο άρθρο του ο Θοδωρής Αντωνόπουλος και να μερικά από τα σχόλια: Smaug: «Το θέμα αυτό ξεπερνάει τους gay και είναι θέμα όλων μας. Είναι κατάφωρη αδικία του κράτους απέναντι σε μια μερίδα συμπολιτών μας που έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με εμάς αλλά όχι τα ίδια δικαιώματα. Δεν θα μιλήσω για το ηθικό του θέματος, γιατί εκεί τα πράγματα είναι ξεκάθαρα». Exist: «Ακριβώς όπως τα λες. Άμα θέλουμε να λέμε ότι αγαπάμε τους φίλους και τους συγγενείς μας που είναι gay και λεσβίες, δεν μπορούμε να κάνουμε τις πάπιες πλέον και να τους αφήνουμε στην απέξω όταν πρόκειται για τα δικαιώματά τους. Δεν είναι αγάπη αυτό. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ που λένε πολλοί... μην περιμένετε πολλά. Προφανώς, όταν έρθει στην εξουσία, θα θυμηθεί ότι "υπάρχουν πιο σοβαρά και μείζονα θέματα" από τον ρατσισμό, την ομοφοβία και την ισότητα». kosko: «Το θέμα αυτό έχει κοινές ρίζες μαζί με το άλλο σημερινό για τον διαχωρισμό κράτους-Εκκλησίας. Ως λαός είμαστε οπισθοδρομικοί και συντηρητικοί. Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι έχουν ξυπνήσει εδώ και 500 χρόνια και εδώ είμαστε ακόμα "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια". Επίσης, για όλα μας φταίνε οι Τούρκοι, αλλά αν κάνουμε κάνα γερό ντου, μπορεί να πάρουμε και την Πόλη».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ