Υπάρχουνστ' αλήθεια βουλευτές που κόπτονταιγια τον κοσμάκη; Δεν αποκλείεται οΓιάννης Μανώλης να πονάει τουςσυνταξιούχους των 600 ευρώ, όμως παράλληλαδίνει το τέλειο άλλοθι στην κυβέρνηση.Σε μια υστερική κατάσταση που θυμίζειεπιθεώρηση, ο Μανώλης εμφανίζεται μετη στολή του Ρομπέν των Δασών. Θαπαραιτηθεί, λέει και ξαναλέει. Πριν απόένα μήνα το πανελλήνιο ασχολιόταν ξανάμαζί του γιατί αρνιόταν την τοποθέτησήτου στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεωντης Βουλής (ο ντόρος είχε ξεκινήσει ότανεπιτέθηκε στον Γκαργκάνα). Έκανε πάλιθεαματικές δηλώσεις: έγινε ο κακός χαμόςσε κανάλια και ραδιόφωνα, γέμισανφωτογραφίες και δηλώσεις οι εφημερίδες.Ο άνθρωπος ξέρει να δίνει τροφή σταμίντια με τις πολλές εκδοχές της ίδιαςδήλωσης «εγώ θα φύγω αν...», έναμότο που θυμίζει απατημένη νοικοκυράκαι όχι πολιτικό άνδρα. Τελικά, εντελώςαθόρυβα, το όνομα του Γιάννη Μανώληεμφανίστηκε στην Επιτροπή, όπως είναικαι το σωστό. Γιατί ένας έμπειροςσυνδικαλιστής γίνεται πιο χρήσιμος σταόργανα της Βουλής παρά στα μικρόφωνα.
Πόσηεμπιστοσύνη μπορεί να έχει κανείς στουςπολιτευτές που αναδείχτηκαν από τοσυνδικαλισμό; Ανεβαίνουν ένα ένα τασκαλιά της ΓΣΕΕ με τη βεβαιότητα ότι θαεκτοξευτούν από το νεοκλασικό τηςΠατησίων στο παλάτι της πλατείαςΣυντάγματος. Είδαμε και τους Κανελλόπουλουςκαι τους Πολυζωγόπουλους πόσο γρήγοραεθίστηκαν στην εξουσία. Ετούτος εδώόμως επιμένει πολύ στο λαϊκό προφίλ,αναφέρει συνέχεια τα τριάντα χρόνιαστην πιάτσα, και θέλει να μας πείσει ότιτο βουλευτιλίκι δεν τον ενδιαφέρει. Αντον αφήνει τόσο αδιάφορο γιατί έθεσευποψηφιότητα και δεν έμεινε στα πεζοδρόμιαπου τον ανέδειξαν; Δεν ξέρουμε τι μπορείνα έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του,όμως ο Γιάννης Μανώλης λειτουργεί ωςτο αλεξικέραυνο του Καραμανλή. Αντί ναασχολούμαστε με την ουσία, σε κάθε κρίσηασχολούμαστε με την κορνίζα, όχι με τηνεικόνα. Όποτε υπάρχει ένταση με τοΑσφαλιστικό ασχολούμαστε με τηνεπαπειλούμενη παραίτηση του Μανώλη,λες και είναι ικανός ένας βουλευτήςΑργολίδας να ανατρέψει το σκηνικό.
Τηνπροηγούμενη εβδομάδα ο Γιάννης Μανώληςκατάφερε πάλι να στρέψει την προσοχήστα επουσιώδη. Πρότεινε την κατάργησητων βουλευτικών συντάξεων. Πράγματιείναι προκλητικές τόσο οι αποζημιώσειςτων εθνικών αντιπροσώπων όσοκαι η ευκολία με την οποία δικαιούνταιτη σύνταξη (δυο θητείες αρκούν). Ωραία,ας καταργηθεί. Το πρόβλημα όμως δενλύνεται. Το μόνο που κατάφερε ο Μανώληςήταν να ρίξει άμμο στα μάτια του κόσμου.Αυτά είναι προσχήματα κοινωνικήςδικαιοσύνης. Δεν μας παρηγορεί αν χάσουνπρονόμια οι βουλευτές, η δική μας ζωήδεν θα γίνει ευκολότερη. Εξακολουθούμενα κινούμαστε στις περιοχές τουαφηρημένου. Ξέρουμε ότι οι μεγαλοσχήμονεςεισφοροδιαφεύγουν, αλλά κανείς δεν έχειτα κότσια να δημοσιοποιήσει μια λίσταμε ονόματα επιχειρηματιών που καταπόντισαντα ταμεία με τα χρέη τους.
Μ'αυτά και μ' αυτά, ο Γιάννης Μανώλης έχειγίνει ο πιο προβεβλημένος βουλευτήςτης Νέας Δημοκρατίας. Δεν το λέμεαναλογικά, σε σχέση με τα 3,5 χρόνια σταέδρανα. Ο Γιάννης Μανώλης έχει καταφέρεινα επισκιάσει τις παλιές καραβάνες.Αποδεικνύεται ότι η Νέα Δημοκρατίαείναι παιδική χαρά: γύρω γύρω όλοι καιστη μέση ο Μανώλης.
σχόλια