Τελικά, τι είστε εκεί στο Ποτάμι; Ούτε αριστεροί, ούτε δεξιοί…
Ναι, μάλλον δεν είμαστε τίποτα από τα δύο ή, για να ακριβολογώ, δεν μας απασχολεί να προσδιοριστούμε και να επιδείξουμε ένα πιστοποιητικό φρονημάτων. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε απολιτίκ. Δεν υπάρχουν εκλογές στις οποίες να μην έχω ψηφίσει, αλλά, από την άλλη, δεν υπάρχουν και εκλογές στις οποίες να μην έχω ψηφίσει μετά πόνου καρδίας – μακάρι να μπορούσα να μου κολλήσω ένα post-it που να λέει πάνω δεξιός ή αριστερός, να το κουβαλάω και να νιώθω καλά μαζί του, στη λογική τού «πίστευε και μη ερεύνα».
Από τα ονόματα που ανέφερε ο Σταύρος στη συνέντευξη Τύπου ως συνομιλητές του Ποταμιού, νομίζω πως γίνεται σαφές ότι τα κριτήρια δεν ήταν τα αριστερά ή νεοφιλελεύθερα φρονήματα του καθενός αλλά η ηθική του και η προστιθέμενη αξία του.
Για μένα, προσωπικά, ο παραδοσιακός άξονας Αριστεράς-Δεξιάς, όπως ορίζεται στην Ελλάδα, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. Καταλαβαίνω ότι για κάποιους είναι δύσκολο να το χωνέψουν – έχουν επενδυθεί ελπίδες και ζωές σε αυτό.
Η διαφορά σας είναι στο ύφος ή και στην ουσία;
Δεν είμαστε διαφορετικοί για να είμαστε διαφορετικοί. Ο Σταύρος έχει το συγκεκριμένο στυλ του. Θεωρώ ότι καλά έκανε και δεν επιχείρησε να το αλλάξει τώρα. Αλλά κανείς δεν ζήτησε από τους υπόλοιπους που είμαστε εκεί να αλλάξουμε το δικό μας ύφος και να γίνουμε σαν τον Σταύρο. Θα είμαι πολύ ευτυχής, αν καταφέρουμε να αποδείξουμε ότι μπορούμε να επιχειρηματολογήσουμε με σαφήνεια, χωρίς αερολογίες που συχνά χρησιμοποιούνται στην πολιτική και χωρίς ξύλινη γλώσσα, αλλά ούτε και με υπομνήματα 90 σελίδων (τα οποία οφείλουν να υπάρχουν, αλλά δεν είναι πολύ χρήσιμα στην πολιτική επικοινωνία). Δεν είναι είτε το ένα είτε το άλλο. Ουσία και απλότητα στον λόγο μπορούν να συνυπάρξουν.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αν πάτε καλά, μπορεί να στερήσετε από τον ΣΥΡΙΖΑ τη μελλοντική πρωτιά και από τη χώρα την πρώτη αριστερή κυβέρνηση. Θα συνεργαστείτε με τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές ή μετά από αυτές;
Αυτό θεωρώ ότι έχει να κάνει και με τις επιδόσεις και την καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο του Ποταμιού. Κανείς δεν ανήκει σε κανέναν. Ο καθένας αποφασίζει και πράττει αναλόγως. Όσο για συνεργασίες, είναι πραγματικά πολύ νωρίς να μιλάμε για κάτι τέτοιο.
Ποιο είναι το προφίλ του ιδανικού υποψηφίου αλλά και του ιδανικού ψηφοφόρου για το Ποτάμι;
Άνθρωποι που νοιάζονται για τα κοινά, που θέλουν να δουν αλλαγές, που προτάσσουν το συλλογικό συμφέρον. Ανοιχτόμυαλοι, χωρίς προκαταλήψεις, εντάξει με τον εαυτό τους αλλά και ανοιχτοί σε κριτική και αυτοκριτική. Συνεργατικοί, συναινετικοί. Όλοι δίνουν έμφαση στην κόντρα των εκλογών και ξεχνούν ότι τις υπόλοιπες μέρες, όσοι έχουν εκλεγεί, πρέπει να βρουν έναν τρόπο να συνεργαστούν μεταξύ τους.
Πώς αντιδράς στην κριτική που έχει δεχθεί το Ποτάμι μέχρι σήμερα;
Θεωρώ ότι δεν υπάρχει άνθρωπος για τον οποίο δεν μπορείς να βρεις τουλάχιστον τρία αρνητικά χαρακτηριστικά και να τον αποδομήσεις σε λιγότερο από ένα λεπτό ή να τον τρολάρεις με λιγότερους από 140 χαρακτήρες. Σε κάποιους μπορείς να προσάψεις πιο χοντρά πράγματα, σε άλλους πιο επιφανειακά. Στον Σταύρο, που αποτελεί και το βασικό πρόσωπο στο Ποτάμι, έχουν προσάψει συγκεκριμένα πράγματα που έχουν να κάνουν με τη δημοσιογραφική του ιδιότητα, το πού δούλευε κ.λπ. Λογικό είναι. Και εκείνος και εγώ το γνωρίζαμε ότι θα συμβεί, είναι στο προγράμμα. Από κει και πέρα, είναι δική μας δουλειά να αποδείξουμε ότι δεν πρόκειται για ένα καπρίτσιο ενός δημοσιογράφου ή μιας παρέας αλλά για μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση. Ελπίζω ότι όσο θα περνάει ο καιρός αυτό θα καθίσταται όλο και πιο σαφές. Μέσα στην άλλη εβδομάδα οι θέσεις μας θα έχουν αναρτηθεί στο site www.topotami.gr και θα τεθούν στην κρίση όλων.
Ήσουν, μεταξύ άλλων, στη Microsoft, ενώ πολλοί από εμάς σε γνωρίσαμε από τη δουλειά σου στον Alpha. Τώρα σε ξαναγνωρίζουμε ως επικεφαλής της προεκλογικής καμπάνιας του Ποταμιού για τις ευρωεκλογές. Βλέπεις το Ποτάμι ως μια ακόμα επιχείρηση που θες να μανατζάρεις;
Σαφώς, η ιδέα τού να τρέξω την προεκλογική καμπάνια ενός κόμματος, και μάλιστα του Ποταμιού, είναι μια απίστευτη ευκαιρία. Κάτι που την προηγούμενη εβδομάδα δεν υπήρχε καν, πρέπει να χτιστεί γρήγορα αλλά και σταθερά, να επιχειρηματολογήσει, να προλάβει να δώσει το στίγμα του και να πείσει σε λιγότερο από 90 ημέρες. Όμως, για εμένα το Ποτάμι είναι πολύ περισσότερα από την οποιαδήποτε επαγγελματική μου εμπλοκή ή προσωπική φιλοδοξία. Στόχος μου, στόχος όλων όσοι εμπλέκονται είναι να αποδείξουμε ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν διαφορετικά. Πιο άμεσα, πιο συγκεκριμένα, πιο ουσιαστικά.
Είναι η πρώτη φορά που δραστηριοποιείσαι σε έναν πολιτικό φορέα; Γιατί τώρα;
Πριν από καιρό είχα γράψει ένα άρθρο στο οποίο έλεγα ότι νιώθω πως δεν χωράω πουθενά. Έχω νιώσει άπειρες φορές ότι είμαι κάπως έξω από τα πράγματα. Γκρίνιαζα πολύ γι’ αυτό, θεωρούσα ότι είχα φάει «πόρτα» και ίσως κάποιες φορές όντως έφαγα. Ήμουν πολύ μικρός και ξαφνικά παραήμουν μεγάλος για να έχει ενδιαφέρον η περίπτωσή μου, δεν ήμουν αρκετά αριστερός, αλλά ούτε αρκετά φιλελεύθερος, δεν ήθελα να φιλάω το χέρι του παπά, διαφωνούσα με το αφεντικό, τον αρχηγό, τον πρόεδρο, με ενοχλούσε το άρθρο 8 παράγραφος 3. Ένα τέτοιο άτομο δύσκολα νιώθει κάπου σαν στο σπίτι του σε έναν πολιτικό χώρο και δύσκολα άλλοι το καλούν να συμμετέχει. Μέχρι και οι atenistas με έχουν αποκαλέσει γκρινιαροστρουμφάκι. Κάποια στιγμή, συνειδητοποίησα το προφανές, ότι φέρω κι εγώ ευθύνη, ότι κι εγώ δεν επιθυμούσα να ενταχθώ κάπου, θεωρώντας ότι θα χάσω το δικαίωμά μου να κρίνω ή να διαμαρτύρομαι. Στην περίπτωση του Ποταμιού, τα πράγματα κύλησαν πολύ απλά. Αφενός κανείς δεν μου ζήτησε να σταματήσω να κρίνω, το αντίθετο. Αφετέρου ένιωσα ότι υπήρχαν αρκετές κοινές αξίες μεταξύ της ομάδας, ώστε να νιώσω όντως σαν στο σπίτι μου.
σχόλια