Από τη Μέρκελ στον Τζιτζικώστα

Από τη Μέρκελ στον Τζιτζικώστα Facebook Twitter
6

Ένα δημοσίευμα της περασμένης εβδομάδας που πέρασε στα ψιλά θα μπορούσε να είναι η είδηση των ημερών. Το «Spiegel» προέβλεπε σε ένα δημοσίευμά του ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης θα επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή, είτε ως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας το 2015 είτε μέσω της πρωτοβουλίας των 58 για την κεντροαριστερά. Το γερμανικό περιοδικό εκφράζει συχνά τις απόψεις της γερμανικής καγκελαρίας και πολλά δημοσιεύματά του προλειαίνουν το έδαφος για σχέδια του Βερολίνου. Και επειδή το 2015 πέφτει λίγο μακριά, η ιδέα για την «ολική επαναφορά» Σημίτη έχει να κάνει, προφανώς, με τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις. Πρώτον, με την αδυναμία του χώρου της «κεντροαριστεράς» να βρει κοινή συνισταμένη και αρχηγό. Και, δεύτερον, με την προφανή αδυναμία της κυβέρνησης να διαχειριστεί την κρίση.

Οι άνθρωποι δεν μπορούν να οργανώσουν ούτε παρέλαση. Πρώτα μάλωσε ο Αβραμόπουλος, που επανέφερε τα άρματα μάχης, με τον Βενιζέλο, που τα είχε αποσύρει, για λόγους οικονομίας. (Βέβαια, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης είχε εξασφαλίσει και 650.000 ευρώ χορηγία για τα πετρέλαια της εθνικής παρέλασης, πράγμα που δεν έχει συμβεί ούτε στις καλύτερες μπανανίες της Αφρικής ή της Λατινικής Αμερικής, ενώ ο δεύτερος το μόνο που κατάφερε είναι κάτι υποβρύχια που γέρνουν.)  Ύστερα, ανέλαβε ο Απόστολος Τζιτζικώστας.

Ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας δεν είναι απαραίτητα ακροδεξιός. Ο ίδιος δηλώνει καραμανλικός, μπορεί απλώς να είναι τελείως ακατάλληλος. Το βέβαιο είναι ότι είναι βομβιστής: κατάφερε να τινάξει στον αέρα την παρέλαση. Στην αρχή απέστειλε πρόσκληση στους νεοναζί να παραστούν στην παρέλαση για την επέτειο του «όχι» κατά του φασισμού. Όταν κλήθηκε να δικαιολογήσει την πρόσκληση προς μία εγκληματική οργάνωση, διευκρίνισε ότι «θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός στους νόμους, αλλιώς κάποιος περιφερειάρχης θα μπορούσε να μην καλέσει το ΠΑΣΟΚ με το επιχείρημα ότι είναι εγκληματική οργάνωση επειδή καταδικάστηκε ο Άκης Τσοχατζόπουλος». Όλα αυτά την ώρα που Παπαγεωργόπουλος και Ψωμιάδης, επί δεκαετίες οι δύο βασικοί άνθρωποι της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη για σειρά υποθέσεων, με τον πρώτο να έχει ήδη καταδικαστεί σε ισόβια. Μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου;

Το αποτέλεσμα ήταν η παρέλαση να μοιάζει με... διαλυμένη διαδήλωση. Ούτε ο Βενιζέλος δεν πήγε στην εξέδρα των επισήμων, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης επίσης να απέχουν. Προηγουμένως, ο Τζιτζικώστας τα είχε ακούσει για τα καλά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που έκανε μια εξαιρετική τοποθέτηση για την ιστορική μνήμη και τη λήθη, είχε αποδοκιμαστεί δυο-τρεις φορές από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ κ.λπ. Παρ' όλα αυτά, σε μια προσπάθεια να αποδείξει ότι η βλακεία είναι ανίκητη, έκλεισε την όλη τελετή με μια μεγαλοπρεπή δήλωση: «Σήμερα γιορτάζουμε τη νίκη κατά του φασισμού αλλά και τη νίκη επί των άκρων και των ακροτήτων».

Προφανώς, και η Μέρκελ έχει καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα: οι σύμμαχοι που κυβερνούν στην Ελλάδα είναι παντελώς ανίκανοι. Πριν από τη Διάσκεψη Κορυφής της Ε.Ε. την προηγούμενη εβδομάδα, κάθε λογής κυβερνητικές πηγές εμφανίζονταν αισιόδοξες ότι στις επαφές που θα είχε ο κ. Σαμαράς με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους και την εξοχότατη καγκελάριο το ελληνικό πρόβλημα θα είχε την τιμητική του. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός κουβάλησε μαζί του στις Βρυξέλλες και τον Γ. Στουρνάρα, για να αναπτύξει, όπως εξηγήθηκε αργότερα, τα επιτεύγματα της ελληνικής οικονομίας. Η πρώτη ψυχρολουσία ήρθε από τον επίτροπο Όλι Ρεν, αυτόν που το 2010, όταν ξεκινούσαν οι περιπέτειες με τα μνημόνια, μας είχε ευχηθεί σε σπασμένα ελληνικά «καλό κουράγιο». Ξεκαθάρισε, λοιπόν, ότι η Ελλάδα θα παραμείνει σε καθεστώς αυξημένης δημοσιονομικής επιτήρησης για πολλά χρόνια, για να δώσει τη χαριστική βολή, προσθέτοντας ότι το ζήτημα του χρέους θα εξεταστεί το καλοκαίρι, μετά τις ευρωεκλογές δηλαδή.

Τελικώς, έγινε μια συνάντηση Μέρκελ-Σαμαρά, μετά την οποία σημειώθηκε το μεγαλύτερο σνομπάρισμα εν ενεργεία πολιτικού στην πρόσφατη διεθνή ιστορία. Σε ερώτηση για το αν συζήτησε με τον κ. Σαμαρά το «ελληνικό πρόβλημα», η Άνγκελα Μέρκελ απάντησε ξερά: «Με τον κ. Σαμαρά η συνάντηση κράτησε 5 λεπτά και δεν ήταν αυτό το θέμα της συζήτησης».

Σίγουρα, οι δανειστές γνωρίζουν κάποιες κινήσεις που γίνονται στα παρασκήνια για την αντικατάσταση του πρωθυπουργού χωρίς την πραγματοποίηση εκλογών. Είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο το άρθρο για τον Σημίτη; Η απάντηση θα φανεί τους επόμενους μήνες: αν δεν κάνουν ένα δωράκι στην κυβέρνηση για το «ελληνικό πρόβλημα» πριν από τις ευρωεκλογές, αυτό θα σημαίνει ότι την έχουν ξεγράψει.

Στήλες
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

3 σχόλια
Δυστυχώς το πρόβλημα των Ελλήνων είναι ότι πιστεύουν ότι είναι το κέντρο του κόσμου και ότι έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε που η Ε.Ε. ήταν ακόμα η Ευρώπη των 12. Οι ελληνικές - εκλεγμένες - κυβερνήσεις νομίζουν πως αν σε συναντήσεις πάνε να κλαφτούν, θα βρουν συμπόνοια και θα πάρουν πίστωση χρόνου για να αναβάλλουν την εφαρμογή κάποιων μεταρρυθμίσεων, οι οποίες είναι περισσότερο από απαραίτητες αλλά θα σήμαιναν το τέλος μιας πολιτικής δεκαετιών. Παλιά ψηφίζονταν αυτοί που έκαναν τους περισσότερους διορισμούς, τώρα αυτοί που καταφέρνουν να μην μειώσουν τον αριθμό εργαζομένων στο δημόσιο. Το πρόβλημα κατ' εμέ δεν είναι το δημόσιο ως αυτό αλλά το γεγονό ότι όλη η οικονομία βασίζεται σε αυτό το σαθρό δημόσιο τομέα. Όσοι δεν εργάζονταν για αυτό στηρίζονταν σε αυτό. Είτε γιατί με συμβάσεις μπορούσαν να πάρουν ως ιδιώτες και αυτοί ένα κομμάτι της πίτας, είτε το εμπόριο μπορούσε να βασιστεί στην κατανάλωση των δημοσίων υπαλλήλων. Και όλα αυτά βέβαια με δανεικά. Χρειάζεται ένα reboot με ένα τελείως διαφορετικό λογισμικό. Οικονομίες που βασίζονται στην κατανάλωση δεν έχουν γερό οικοδόμημα. Θα έπρεπε πραγματικά να γίνει μία μεγάλη στροφή που βέβαια προυποθέτει θάρρος για ριζικές αλλαγές και πολλή υπομονή για να δομηθεί κάτι καινούριο που θα αποδώσει καρπούς. Και θα ήταν όμορφο γιατί θα έδινε το έναυσμα να αλλάξουν τα πράγματα και σε άλλες χώρες της ηπείρου.
Μακάρι να την ξεγράψουν τέτοια κυβέρνηση κε Κούλογλου. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια κυβέρνηση που να μη φοβάται να ξεκαθαρίσει και μεταρρυθμίσει τον δημόσιο τομέα. Εκεί είναι το πρόβλημα της Ελλάδας.
Ο δημόσιος τομέας είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Αλλά δεν είναι ΤΟ πρόβλημα.Η ανάπτυξη δεν θα έρθει από τον Δημόσιο ότι και να τον κάνεις. Θα έρθει από τον ιδιωτικό. Αλλά τι ιδιωτικό τομέα να φτιάξεις στην σώρα της μίζας, της διαφθορας και της βλακείας;Αν η δεξιά σου είναι η ΝΔ του Σαμαρά στην χειρότερη και του Κωστάκη στην καλύτερη, δεν έχεις ελπίδα. Περιμέντε να ανοίξουν δουλειές στην Τουρκία.
Ο Δημόσιος τομέας είναι ΤΟ πρόβλημα. Στα άλλα pigs χρεωκόπησαν οι τράπεζες και το δημόσιο αναγκάστηκε να τις σώσει γι αυτό έχουν πρόβλημα. Εδώ σε μας από την αρχή το δημόσιο χρεωκόπησε και βέβαια με τα κουρέματα των ομολόγων μετέφερε το πρόβλημα και στις τράπεζες. Το δημόσιο που είναι ίσως το μοναδικό στον κόσμο που υπάρχει για τους υπαλλήλους του κι όχι για τους πολίτες...
Δυστυχωςκανεις λαθος, οδημοσιος τομεαςδεν ειναι το μεγαλυτερο προβλημα. Το μειζον ειναι η υπερφορολογηση και η φοροδιαφυγη .Εαν δεν υπαρξει σταθεροςφορολογικος συντελεστης κ αντιστοιχη σταθερη φορολογικη νομοθεσια τπτ δεν θα αλλαξει. Οι ΔΥ ειναι το δεντρο κ εσυ χανεις το δασος που ειναι η φοροκλοπη και η αποβιομηχανοποιηση της ελλαδος