Το Ζάλογγο, ο Ματθαίος και ο κ. Παπακωνσταντίνου

Το Ζάλογγο, ο Ματθαίος και ο κ. Παπακωνσταντίνου Facebook Twitter
31

Ιστορικός δεν είμαι και αδυνατώ να κρίνω κατά πόσον εθνικές αφηγήσεις, όπως εκείνη περί του Χορού του Ζαλόγγου, του Μυστικού Σχολειού κ.λπ., ανταποκρίνονται σε πραγματικά, ιστορικά γεγονότα. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να αξιολογήσω την σημασία των εθνικών αφηγήσεων για μένα προσωπικά, και απολύτως ανεξάρτητα από τα πορίσματα της ιστορικής έρευνας.

Θυμάμαι μια συζήτηση που είχα, όταν ήμουν ακόμα στο σχολείο, με τον αγαπητό μου δάσκαλο, τον ποιητή Ματθαίο Μουντέ, που κάποιοι από εμάς είχαμε την τύχη να μας διδάσκει το μάθημα των Θρησκευτικών για τέσσερα συναπτά χρόνια (1974-78). Η γενναιοδωρία του Μουντέ απέναντι σε ανόητα παιδιά όπως ο υπογράφων ήταν μοναδική. Αφιέρωνε ώρες ολόκληρες στο διαμέρισμά του πίσω από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός ώστε να συζητάμε τα Σαββατοκύριακα περί φιλοσοφίας, λογοτεχνίας, ποίησης, μουσικής, και ό,τι άλλο έφερνε η κουβέντα. Σεβόταν απόλυτα τη δεδηλωμένη (από τότε) αθεΐα μου και μου έμαθε (σε συνδυασμό με τον άθεο πατέρα μου) να υποκλίνομαι μπροστά στα θρησκευτικά αισθήματα των άλλων.

Σε συζήτηση περί της ιστορικής ακρίβειας των Ευαγγελίων, ο Ματθαίος με σόκαρε, λέγοντάς μου ότι δεν τον ενδιέφερε αν, τελικά, ο Ιησούς περπάτησε ποτέ στους Αγίους Τόπους, αν περπάτησε στο νερό, αν σταυρώθηκε, αν αναστήθηκε. «Ακόμα κι αν εφευρεθεί μια μηχανή του χρόνου», μου είπε, «που θα μας επιτρέπει να πάμε στο Όρος των Ελαιών, στον Γολγοθά, στη Βηθλεέμ, και δεν βρούμε ίχνος του Ιησού την εποχή εκείνη, και παρά το γεγονός ότι θα παραδεχτώ πως ο ιστορικός Ιησούς τελικά δεν υπήρξε, εμένα δεν με νοιάζει καθόλου. Τα λόγια που αποδίδονται στον Χριστό, η ιστορία της δράσης του, ο τρόπος με τον οποίο επηρέασε τον κόσμο ολόκληρο για αιώνες μετά, αναδεικνύοντας την πολιτική και κοινωνική σημασία της άνευ όρων αγάπης, αυτά είναι και παραμένουν πέρα για πέρα αληθινά για μένα. Τα ιστορικά γεγονότα τα αφήνω στους ιστορικούς. Ο Ιησούς για μένα είναι μέρος της ζωής μου, ίσως το πιο αληθινό, ανεξάρτητα αν ιστορικά τα Ευαγγέλια στέκουν ως ιστορικά κείμενα».

Όταν διαβάζω, τις μέρες αυτές, τα όλο μίσος, θυμό και απαξίωση άρθρα για το θέμα της ιστορικής αλήθειας του Χορού του Ζαλόγγου, η ανάμνηση της γαλήνιας μορφής του Ματθαίου Μουντέ, τα γενναιόδωρα και όλο αγάπη λόγια του, κατακλύζουν τις σκέψεις μου και μου δίνουν δύναμη να προσπεράσω όλη αυτή την κακοφωνία. Με βοηθούν να αποφανθώ ότι ούτε εμένα ενδιαφέρει εντέλει αν ο Χορός του Ζαλόγγου έλαβε χώρα, όπως μας αφηγούνταν τα ιστορικά βιβλία του ΟΕΔΒ, ή όχι. Αν, πράγματι, υπήρχε η μηχανή του χρόνου που ανέφερε ο Ματθαίος και με αυτή αποδεικνυόταν πως, όντως, οι Σουλιώτισσες τελικά δεν πήδηξαν από τον βράχο, για μένα δεν αλλάζει τίποτα. Αυτό που με ενδιαφέρει, και για το οποίο νιώθω περήφανος, είναι ότι ανήκω σε μια κοινωνία που «αποφάσισε», μέσα στον ιστορικό ρου, να οικοδομήσει την ταυτότητά της σε μια αφήγηση σαν αυτή του Χορού του Ζαλόγγου. Σε μια αφήγηση που αναδεικνύει την ιδέα πως κάποια πράγματα δεν έχουν τιμή. Ότι, όσες υποχωρήσεις και να κάνουμε υπό το βάρος της ανάγκης και της καθημερινότητας, υπάρχουν κόκκινες γραμμές που οι ενάρετοι άνθρωποι, άντρες και γυναίκες, δεν περνούν – όποιο κι αν είναι το κόστος της άρνησης. Ακόμα κι ο θάνατος. Αυτή η κοινή μας αφήγηση είναι ανεκτίμητη και, μιλώντας προσωπικά, η αξία της δεν κινδυνεύει από την ιστορική μελέτη, ακόμα κι αν η ιστορική μελέτη κάποια στιγμή αμφισβητήσει την ιστορική αλήθεια του «γεγονότος».

Αν πραγματικά μας ενδιαφέρει να προστατέψουμε την κοινή μας αφήγηση από τους κακόβουλους, αν θέλουμε να διατηρήσουμε την Ελευθερία και την Αξιοπρέπεια ως υπέρτατα αγαθα, είναι ανεπίτρεπτη η ανασφάλεια απέναντι στην ιστορική έρευνα. Ο Ματθαίος Μουντές ήταν αυθεντικά χριστιανός επειδή δεν βάσιζε την πίστη του στην ιστορική μελέτη. Η πίστη του δεν κινδύνευε ό,τι και να έβγαζε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, οι αρχαίοι πάπυροι, η μηχανή του χρόνου ακόμη. Έτσι κι όσοι εξ ημών πιστεύουμε στις αξίες του Ζαλόγγου, του Σαμουήλ που τίναξε το Κούγκι στον αέρα, του «Ελευθερία ή Θάνατος», δεν δικαιούμαστε να βασίζουμε αυτή την πίστη σε ιστορικά γεγονότα τα οποία, ίσως, κάποια στιγμή αποδειχτεί πως δεν συνέβησαν, τουλάχιστον όχι όπως νομίζαμε. Συνέβησαν - δεν συνέβησαν, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι με αυτές τις αφηγήσεις κατορθώσαμε να σφυρηλατήσουμε αυτή την πίστη.

Το Ζάλογγο, ο Ματθαίος και ο κ. Παπακωνσταντίνου Facebook Twitter
Εικονογράφηση: David Shrigley

Εν κατακλείδι, ο εχθρός δεν είναι ο ιστορικός που ανακαλύπτει ότι, ίσως, οι Σουλιώτισσες κατάφεραν να διαφύγουν ή ότι ο Σαμουήλ σκοτώθηκε από σφαίρα Τουρκαλβανού πριν προλάβει να βάλει φωτιά στην πυρίτιδα. Όχι, εχθροί αυτών των αξιών με τις οποίες γαλουχηθήκαμε είναι κάποιοι όπως ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος, σε ντιμπέιτ που είχαμε πριν από τις περασμένες εκλογές, για να ασκήσει κριτική στην άποψή μου ότι το 2010 έπρεπε η κυβέρνηση να έχει προχωρήσει μονομερώς σε «κούρεμα» του χρέους, προσπάθησε να με αποστομώσει με τις εξής λέξεις: «Τέτοιες πολιτικές (σ.σ. αναφερόταν στην πρότασή μου για μονομερή στάση πληρωμών) θυμίζουν Ζάλογγο και Κούγκι, στιγμές που πλήρωσε ακριβά ο ελληνισμός». Να ένα παράδειγμα πραγματικού εχθρού των αξιών που μας μεταφέρει ο Χορός του Ζαλόγγου ή η ηρωική πράξη του Σαμουήλ. Και δεν είναι μόνο ο κ. Παπακωνσταντίνου. Είναι όλοι εκείνοι οι δήθεν μεταρρυθμιστές που ντρέπονται για τις Σουλιώτισσες και τον Σαμουήλ. Που θεωρούν ότι ήταν αιθεροβάμονες οι οποίοι έβλαψαν την Ελλάδα. Που πιστεύουν ότι η υποταγή στους ισχυρούς ταυτίζεται με τον ορθολογισμό και η αντίσταση είναι εξ ορισμού ανόητη.

31

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

15 σχόλια
και κάτι ακόμα. Ο κ. Βαρουφάκης παρατηρεί ότι το ελληνικό έθνος δομήθηκε με όρους οργανωμένης θρησκείας αντί με όρους δυτικής κοινωνίας. Και δεν του φαίνεται καθόλου προβληματικό αυτό. Αντιθέτως περηφανεύεται. Από απόσταση ασφαλείας και σε μια χώρα που δομήθηκε με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο, φυσικά.
ναι γιατι δεν δομηθηκε με τους ορους δυτικης κοινωνιας.Ξερεις αυτες τις δυτικες κοινωνιες που σφαξαν εκαταμυρια στο Νεο Κοσμο, και στην Νεα Ισπανια, εκτομισαν εκατομυρια στην Βορεια Αμερικη και ειχαν το μισο κοσμο αποικιες μεχρι πριν 50 χρονια.Με αυτο που λες και εσυ παραδεχεσαι, αθελα σου, οτι η ελληνικη εθνοτητα ειναι προνεωτερικη.
Το ζήτημα της ιστορικότητας του Ιησού είναι υψίστης σημασίας σε ότι αφορά τις ιδεολογικές και κοινωνικές καταβολές του Δυτικού Πολιτισμού. Κι αυτό γιατί εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τις ζωές τους στο όνομά του και σε καμία περίπτωση η διδασκαλία του δεν άλλαξε προς το καλύτερο τον προχριστιανικό κόσμο. Άρα οφείλουμε να γνωρίζουμε εάν πρόκειται για ένα πραγματικό ιστορικό πρόσωπο ή απλά για έναν μύθο που χώθηξε με το έτσι θέλω στην ανθρώπινη ιστορία. Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα πολύ ενδιαφέρον έργο επί του θέματος. Το συνιστούμε ανεπιφύλακτα: http://www.bookz.gr/shop/%CE%B8%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1/jesus-project/
JimFit μάλλον εσύ είσαι για γέλια φίλε. Οι φράσεις από το συγκεκριμένο βιβλίο δεν αντανακλούν καμία απόδειξη για την ύπαρξη του Ιησού απλά σχετίζονταν με την αναμονή για τον ερχομό του Μεσσία αλλά και τις παραδόσεις για την ανάστασή του που προϋπήρχαν της εποχής που υποτίθεται πως έζησε ο Ιησούς! Δες εδώ ακόμα ένα παράδειγμα με τη λεγόμενη στήλη του Γαβριήλ που περιγράφη ανάσταση Μεσσία-επαναστάτη 3 μέρες μετά τον θάνατό του τον πρώτο προχριστιανικό αιώνα! http://archaeologynewsnetwork.blogspot.gr/2013/05/famous-gabriel-revelation-stone-in.html#.UbXoxthlQwo
Αφού τα ιστορικά στοιχεία είναι δευτερευούσης σημασίας, τότε καλύτερα στα σχολεία να διδάσκουν τις περιπέτειες του βαρόνου Μινχάουζεν και τον Δον Κιχότε δε λα Μάντσα.
Πω πω, οι νεοελληνες φρικαραν επειδη καποιοι τους ειπαν οτι ο χορος του Ζαλογγου και το κρυφο σχολειο ηταν παραμυθια της Χαλιμας. Που να μαθαινανε κι οτι η επανασταση του 21 ηταν μια διαμαχη μεταξυ ελληνοφωνων και τουρκοφωνων Αλβανων...
τελικα εσυ εισαι του δεν πεσαν δεν πεσαν χορευοντας δεν πεσαν μιλωντας καθαρευουσα ή what? ή είσαι φυλετιστής; οι ανθρωποι δεν ειναι σκυλοι ξέρεις. τελικα αλβανοφωνοι αλβανοι υπαρχουν ή ολοι ελληνοφωνοι και τουρκοφωνο ειναι; τουρκοι υπαρχουν και αυτοι ή ειναι 'κατασκευασμα';
βασικά πάρα πολύ γρήγορα έγινε διαμάχη μεταξύ επαναστατών για το ποιος θα φάει το πρώτο δάνειο χωρίς να δώσει ούτε πεντάρα στους άλλους.
@Ikaros 6.6.2013 | 23:08> η επανασταση του 21 ηταν μια διαμαχη μεταξυ ελληνοφωνων και τουρκοφωνων Αλβανων...Μάλλον θέλατε να πείτε «μεταξύ χριστιανών Αλβανών και μουσουλμάνων Αλβανών».
και φυσικά όλως τυχαίως επικράτησαε για την καθημερινη τους γλώσσα ταν Ρωμεικα - (δημοτική), τα οποια έμαθαν οταν πηγαν στο .. Πανεπιστήμιο.Ναι αυτό λεει το ρευμα της σκεψης σας - αντι για πανεπιστημιο αντε να ειναι δημοτικο.Μου θυμίζεται κατι τύπους απο το μέλλον, που θα διαβαζουν την ΧΑ των 90ς στο μέλλον και θα νομίζουν οτι η Αθήνα του 95 κατοικούταν αποκλειστικά από Αλβανους και Γεωργιανούς με τους Ελληνες μια μικρή μειοψηφία. Αλλωστε αυτο τον εθνοφυλετισμο κατι τετοιοι τύποι τον προωθούσαν και τότε.
Ο κύριος Βαρουφακης αναζητάει στον κ. Παπακωνσταντινου τον κώδικα τιμής ενός σαμουράι , το Bushido του πιλότου καμικάζι. Εγώ ζητάω από κάποιον που κυβερνάει πάντως τον κώδικα τιμής ενός οδηγού σχολικού λεωφορείου.
Πολύ σωστά: Δεν χορέψαμε προς τον γκρεμό σύμφωνα με τον ένα μύθο ούτε ανατιναχτήκαμε σύμφωνα με τον άλλο, όπως επισταμένως μας παρακινούσε ο κύριος Βαρουφάκης, (και ο κύριος Λαπαβίτσας), διαγράφοντας μονομερώς το χρέος και βγαίνοντας από το ευρώ. (Και βέβαια κερδίζοντας δημοφιλία λέγοντας στους Ελληναράδες αυτά που ήθελαν ν' ακούν). Σήμερα καλύπτει τα νώτα του με μύθους γιατί τα γεγονότα έχουν ακυρώσει προ πολλού τις απόψεις του και στα κανάλια δεν θα τον βλέπουμε συχνά. Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ € ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ. Και ακριβώς επειδή είμαστε λαός περιούσιος, μορφωμένος και δυναμικός, ψηφίζουμε 20% Χ.Α., είμαστε τελευταίοι στις περισσότερες κατατάξεις διεθνώς και βέβαια ασκούμε την πιο ακραία μορφή τρομοκρατίας σε μια γυναίκα που αν μη τι άλλο έχει επιχειρήματα, αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό. Επειδή το αληθινό είναι εθνικό κύριε Βαρουφάκη, λυσσάξτε όσο θέλετε με την κυρία Ρεπούση-και κάθε τέτοια φωνή-εμείς όσο ακουγόμαστε θα φωνάζουμε μπράβο για το θάρρος και την κοστοβόρα επιμονή της να υπερασπίζεται τις "αιρετικές" ιδέες της και θα προσπαθούμε να στεκόμαστε όρθιοι, όπως έχουμε κάθε δικαίωμα.
Εξαιρετικό άρθρο, στοχεύει κατευθείαν την ουσία του θέματος. Δεν είναι τυχαίο που ο Γιάννης Βαρουφάκης έχει ένα ευρύτατο αναγνωστικό κοινό, και μάλιστα αποδεδειγμένα πιστό, όπως αντικατοπτρίζεται και από τις πωλήσεις των βιβλίων του.Το τονίζω αυτό, επειδή την κα Ρεπούση βασικά τη μάθαμε μέσα από το γνωστό σχολικό βιβλίο - δηλαδή ένα πόνημα που προήλθε μετά από κρατική ανάθεση και ποτέ δεν αξιολογήθηκε αγοραστικά από το κοινό.Τέλος, η κα Ρεπούση, εκτός από ιστορικός, είναι και βουλευτής, οπότε - θεωρητικά πάντα - θα πρέπει να ενεργεί για το καλό του έθνους, συμπεριλαμβανόμενου και του ηθικού που ανυψώνει ο μύθος. Σαν ιστορικός δεν έχει τέτοια υποχρέωση, σαν πολιτικός όμως την έχει. Ας αποφασίσει ποιός θα είναι ο ρόλος της.
το έθνος δεν είναι φαντάροι που πάνε για τη σφαγή, ώστε να είναι η ανύψωση του ηθικού πάνω απ' όλα. Είναι (υποτίθεται) ΠΟΛΙΤΕΣ που πρέπει να ΚΡΙΝΟΥΝ στη βάση ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ, αλλιώτικα κινδυνεύουν (για παράδειγμα) να βρεθούν με 300 δις χρέος, 100 από τα οποία οφείλονται σε εξοπλισμούς λόγω εθνικιστικής υστερίας.
Η υποταγη στους ισχυρους, οντως, δεν ταυτιζεται καθολου κατ'αναγκην με τον ορθολογισμο. Ειναι ομως αλλο αυτο και αλλο να λες οτι προκειμενου να ζητησω βοηθεια προτιμω να πεθανω! Προσωπικα-πειτε με προδοτη-θα προτιμησω το πρωτο.Ως προς την ιστορικη αληθεια και τον μυθο, νομιζω οτι η Ρεπουση στην ουσια αρνηθηκε να απαντησει οταν καποιος της εθεσε την ερωτηση σχετικα με τον Ζαλογγο. Το δεν απαντω δεν σημαινει καθολου αναγκαστηκα Δεν εγινε. Αλλα στην παρανοια της ελληνικης κοινωνιας αυτο περασε: Αφου δεν το επιβεβαιωνει σημαινει το αρνειται, αφου το αρνειται ειναι προδοτρια κλπ!Μπορουμε να κρατησουμε τον μυθο και τον συμβολισμο του αρκει ως τετοια να τα αναγνωριζουμε. Εχω την εντυπωση-για να μην πω πεποιθηση-οτι οι Ελληνες απορριπτουν την ιστορια και κρατουν Μονο τον μυθο...
Το ποσο σημαντικα πραγματα εχει πει και γραψει ο κ.Βαρουφακης τα τελευταια 4 χρονια,που ζουμε μεσα σ'αυτη την δινη,νομιζω θ'αξιολογηθουν στα χρονια που θα ερθουν.Μενει ν'αναρωτηθουμε γιατι δεν ειναι πια εδω και εχουν μεινει διαφοροι απιθανοι τυποι να λενε το μακρυ τους και το κοντο τους...
και btw βρισκω το τελεταιο remark για τον παπακωνσταντινου απολυτα ακριβες, εκει αποσκοπει ολη αυτη η θολουρα για τον "χορο του ζαλλογου" με αφορμη τον "χορο" του Ζαλλόγου.Εκει ακριβως. bulls eye το σχολιο του Βαρουφακη ακομα μια φορα.
Αγαπητε κ. Βαρουφακη, εν πολλοις συμφωνω.Αλλα καπου εχετε μπερδευτει και εσεις, και αυτος ακριβως ηταν ο σκοπος...Η αποδομηση των "μυθων" εξελισεται σε δυο επιπεδα (λογικο ή μαλλον λογικοκοφανες και στο συναισθηματικο) στα οποια εξεχοντα ρολο παιζει η σημασιολογια. Στο λογικο επιπεδο, αυτο που λενε οτι μας εχει αποδομησει η κ. Ρεπουση ειναι οτι "δεν πηδησαν χορευοντας" γιατι πολυ απλα το οτι αυτοκτονησαν ειναι ιστορικο γεγονος (συμφωνα με τις πηγες τις εποχης). Αυτο θα ηταν μια πολυ ξεκαθαρη απαντηση ενος επιστημονα, πηδηξαν αλλά δεν χορεψαν. Δεν αλλαζει τιποτα απο το φαντασιακο βαρος του "χορου του ζαλλογου". Ωστοσο δεν διατυπωθηκε ούτε αφεθηκε να εννοηθει ετσι. Δηλαδη με μια πραξη εντυπωσιασμου σκοπος ηταν να αποδομηθει οχι ο "χορος" στο "Ζαλλογο", αλλά ο "χορος του ζαλλογου" Ειστε εξαιρετικα ευφυης ανθρωπος και διακρινεται οτι αυτα τα δυο πραγματα δεν ειναι το ιδιο.Στο συναισθηματικο λοιπον επιπεδο ομως, και αυτο ειναι το μακροπροθεσμο, τι εχει μεινει;;; Εχει μεινει η αμφισβητηση του ιστορικου γεγονοτος του "χορου του ζαλλογου", δηλαδη της αυτοκτονιας (προφανως ο χορος ειναι δευτερευουσας σημασιας) και εχει μεινει μια "αμφισβητηση" να πλαναται ακομα και πάνω από σκληρα ιστορικα γεγονοτα.Οπως ακριβως με τις γενοκτονιες στην μικρα ασια απο οτι βλεπουμε απο το αρθρο του Δήμου.
αντιστοιχο μηχανισμο ειχαμε με το αν η επανασταση ξεκινησε στις 25 στην αγια λαυρα. Με βαση ενα δευτερευουσας σημασιας γεγονος (25, 23 21 ή whatever) επιχειρειται να αποδομηθει (στο συναισθηματικο επιπεδο) το συνολο της επαναστασης και των "μυθων' αντιστασης που εχουν μεταφερθει.Αυτο στο 1821 του Σκαι εβγαζε ματι μιας και αφιερωθηκαν καμποσες ωρες στο αν η επανασταση εγινε στισ 21/3 ή 22/3 ή 24/3 ή 25/3 και 32 λεπτά, μια συζήτηση τριτευουσας σημασιας, και οχι στα ουσιαστικα γεγονότα.
όλοι ξέρουν ότι το σημαντικό δεν είναι το "25η Μαρτίου" αλλά το "Αγία Λαύρα". Και οι μύθοι δεν είναι αντίστασης, αλλά υποταγής. Στους παπάδες και όχι στους Τούρκους.
που μας φέρνει και στο προκείμενο: οι "εθνικοί μας μύθοι" δε φτιάχτηκαν απο ελεύθερους ανθρώπους ώστε να στηθεί μια αξιοπρεπής εθνική ταυτότητα κλπ. Είναι, σχεδόν στο σύνολό τους, μάρκετινγκ του μετεμφυλιακού κράτους της δεξιάς. Από την ίδια τη φύση τους καθιστούν το λαό υποταγμένο, οπισθοδρομικό, μισαλλόδοξο, και δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να νοηματοδοτηθούν διαφορετικά.
Αυτα που λες δεν αφορουν ουτε την λογικη αλλα θα απαντησω στο προφανες:Φαινεται οτι και ο Αρής το 44 ηταν επηρεασμενος από το (μελλοντικο!!!) μετεμφυλιακο κρατος της δεξιας ηταν.http://www.marxists.org/ellinika/archive/velouhiotis/1944/10/22.htmοι "μυθοι" αυτοι ειναι από τον 19αι. check your maths.