«Ούτε θα εμφανιστώ, ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία, ούτε τα λεφτά τους… Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε... Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου…».
Τι να τα κάνω τα βραβεία σας… Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος κλείνει την πόρτα του στη βράβευσή του με το Μεγάλο Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο.
«Πού θα προτιμούσατε να μένω; Στο πατρικό, στο Π. Ψυχικό; Στο Καστρί του παππού; Σε ποια μαγαζιά επιτρέπεται να πηγαίνω; Με τι αμάξι να κυκλοφορώ και με πόσα κυβικά; Τι ποτό επιτρέπεται να πίνω ως αδερφός (γιος, εγγονός -διαλέξτε και πάρτε) πρωθυπουργού; Ρετσίνα; Κρασί ελληνικό;… Σε ποιες χώρες μπορώ να ταξιδεύω…; Τσιγάρο; Τι μάρκα;».
Father (and brother) dancing… Σαν σε λογοτεχνικό οίστρο, ο Νίκος Παπανδρέου με ειρωνεία απαντά στο ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος» για τη διαμονή του στην Εκάλη.
«Πάντα πίστευα ότι ο χειµώνας ήταν πάρα πολύ κρύος και πολύ σκοτεινός. Αλλά συνειδητοποίησα και πόσο όµορφος είναι. Δεν είναι ούτε µαύρο, ούτε άσπρο, ούτε και γκρι. Μερικές φορές υπάρχουν περισσότερα χρώµατα απ’ ό,τι το καλοκαίρι».
Ελεγεία για τον χειμώνα από τον µεγαλύτερο εν ζωή ζωγράφο της Βρετανίας, Ντέιβιντ Χόκνεϊ.
«Η διεξαγωγή των συνεντεύξεων σε μεγαλοπρεπές κι επίσημο περιβάλλον τρομάζει τους μαθητές που προέρχονται από τα δημόσια σχολεία, ενώ υπάρχει ένα σημαντικό κενό μεταξύ των μαθητών που προέρχονται από μειονότητες και των λευκών μαθητών της μεσοαστικής τάξης… Ένιωσα ως η μόνη άθεη σ’ ένα γιγαντιαίο μοναστήρι».
Η 19χρονη φοιτήτρια Έλι Νόουελ ρίχνει πόρτα στον στοιχειωμένο μύθο του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, κλονίζοντάς τον.
«Η παρουσία του πρώην αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στο “τιμόνι” της Ελλάδας δεν πέτυχε να ξεφύγει από το κομματικό σύστημα και τις παγίδες του. Δυόμισι μήνες μετά οι ελπίδες έκαναν φτερά στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες, στην Ουάσινγκτον αλλά και στην Αθήνα».
Μνημόσυνα με το καλημέρα. Παρότι ακόμη νωρίς, η γερμανική «Die Welt» μετράει τα γνωστά βαρίδια που τραβάνε τον Παπαδήμο στον πάτο.
«Ακριβώς έτσι συζητούσαμε στη Γερμανία… Οι Δυτικοί έλεγαν ότι εμείς σας δίνουμε τα δισεκατομμύριά μας… Γιατί η οικονομία σας δεν παρουσιάζει ανάκαμψη;… Οι Ανατολικοί έλεγαν “μας πήρατε όλες μας τις δουλειές και, αντί για τα προϊόντα μας, υπάρχουν πια μόνο προϊόντα της Δυτικής Γερμανίας”».
Ιστορίες από δω κι από κει…. Ο Γερμανός συγγραφέας Ίνγκο Σούλτσε θυμίζει τα πρώτα νοητά τείχη που υψώθηκαν όταν ενώθηκε το Βερολίνο.
σχόλια