Δράματα σε πολυκατοικίες

Δράματα σε πολυκατοικίες Facebook Twitter
0
  • - Κρυώνουμε! 
  • Με τις πρώτες ψύχρες η κραυγή αυτή αντήχησε σε όλη την Ελλάδα. Η απάντηση, τις περισσότερες φορές, ήταν επίσης μονολεκτική: - Πληρώστε!
  • Με το τέλος της περσινής σεζόν οι περισσότερες πολυκατοικίες είχαν ξεμείνει από πετρέλαιο. Άλλες είχαν ξεμείνει και από χρήματα - πού οι καλές εποχές των αποθεματικών! Και πολλές είχαν ξεμείνει από διαχειριστή.
  • Ποιος αναλαμβάνει διαχειριστής σε καταστάσεις κρίσης; Ο διαχειριστής διαχειρίζεται χρήματα κι εφαρμόζει τον κανονισμό. Λεφτά, όμως, δεν υπάρχουν και ο κανονισμός ερμηνεύεται πλέον όπως οι νόμοι: κατά περίπτωση και κατά βούληση. Αρκετές πολυκατοικίες δεν έχουν πια καθόλου διαχειριστή - στέλνουν απλώς τις αποδείξεις εξόδων στην εταιρεία που επιμερίζει τις δαπάνες και βγάζει τους μηνιαίους λογαριασμούς.
  • Δυστυχώς, η εταιρεία δεν ασχολείται και με την είσπραξη. Κι εκεί είναι το πρόβλημα, με αυτούς που καθυστερούν ή απλώς δεν πληρώνουν. Άλλοι επειδή δεν μπορούν κι άλλοι επειδή δεν θέλουν. (Περιέργως το κίνημα «δεν πληρώνω» έχει οπαδούς και ανάμεσα στους εύπορους). Μαζί με τους απολυμένους και τους πετσοκομμένους, βρίσκουν κι αυτοί την ευκαιρία να την κάνουν.
  • Είναι κι αυτό μικρογραφία του συστήματος ανομίας που κατακλύζει τη χώρα. Ο κανονισμός αμφισβητείται. Για ν’ αλλάξει, όμως, απαιτεί συνήθως παμψηφία. Και για να εφαρμοστεί υποχρεωτικά, χρειάζονται δίκες που κοστίζουν χρόνο και χρήμα.
  • Η πολυκατοικία είναι μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας. Μια μικρογραφία, όμως, δεμένη με φοβερά νήματα. Εκεί φαίνεται στην πράξη η έννοια της κοινωνικής συνοχής. Στα κοινόχρηστα η μοίρα είναι κοινή. Το σύνολο είναι δεδομένο. Αν κάποιοι δεν πληρώνουν, είτε θα πρέπει οι υπόλοιποι να καλύψουν το κενό - ή θα μείνουν όλοι χωρίς θέρμανση και ρεύμα.
  • Σήμερα, οι περισσότερες πολυκατοικίες πορεύονται χωρίς διαχειριστή, χωρίς κανόνες και σταθερό προϋπολογισμό, μέσα σ’ ένα κύμα αντιπαράθεσης, καβγά και μόνιμης γκρίνιας. Μερικές μένουν χωρίς κεντρική θέρμανση κι ο καθένας βολεύεται όπως μπορεί. Πολλές δεν έχουν πια κοινόχρηστο φωτισμό - η χαρά του διαρρήκτη.
  • Κάθε σύγκριση με τη χώρα είναι θεμιτή και νόμιμη…
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ