Καθημερινή Ληστεία

Facebook Twitter
0

Όταν ήμουν παιδί, τον Άγιο Στέφανο τον έλεγαν Μπογιάτι, το Κρυονέρι Μπάφι, τις Ερυθρές Κριεκούκι, τις Αφίδνες Κιούρκα, την Παιανία Λιόπεσι. Όλα τα αρβανίτικα ονόματα εξελληνίστηκαν και έμειναν μόνο τα Σπάτα. (Αλλά πόσοι ξέρουν τον μεγάλο πολέμαρχο Μπούα Σπάτα;)

Τότε τα μέρη αυτά ήταν μακρινά και δυσπρόσιτα. Πηγαίναμε εκδρομές στο Μπογιάτι που είχε ωραίο κλίμα. Ο πατέρας είχε ένα γνωστό στο Μενίδι (Αχαρνές επί το εθνικότερον) και μας φίλευε αυγά από το κοτέτσι του.

Εν τω μεταξύ, η Αθήνα απλώθηκε προς όλες τις κατευθύνσεις. Τα μακρινά μέρη έγιναν βόρεια προάστια. Μέσα και γύρω στο Καπανδρίτι και τα Κιούρκα μένουν χιλιάδες άνθρωποι που κάθε μέρα κατεβαίνουν στην Αθήνα για να εργαστούν. Επίσης για τις δημόσιες υπηρεσίες, τα σχολεία, ή τα φροντιστήρια πρέπει να πάνε είτε στην Αθήνα είτε στην Κηφισιά και τον Άγιο Στέφανο.

Το να υπάρχουν διόδια στις Αφίδνες είναι εξίσου γελοίο με το να τοποθετηθούν διόδια στην Κηφισίας ή τη Βουλιαγμένης. Η εθνική οδός Αθηνών-Λαμίας μέχρι το Σχηματάρι (Οινόη) δεν είναι υπερτοπικός αυτοκινητόδρομος μεγάλων αποστάσεων - είναι τοπικός για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που δεν έχουν άλλη επιλογή.

Ως κάτοικος Αφιδνών, προσκαλώ τους αρμόδιους υπουργούς σε καλό γεύμα - αρκεί να περάσουν από τους παράδρομους της εθνικής. Αυτό για να διαπιστώσουν πως είναι αδιάβατοι. Πέρα από τον συνωστισμό με νταλίκες, μπετονιέρες και τριαξονικά  θα δουν πως το οδόστρωμα συγκρίνεται μόνο με τις πίστες δοκιμών που χρησιμοποιούν οι αυτοκινητοβιομηχανίες για να σπάνε αναρτήσεις. Λακκούβες, σαμάρια, τρύπες, ρυτίδες, σπασμένη άσφαλτος - κάθε φορά που περνάω (με 20 χλμ./ώρα) σκέπτομαι να κάνω αγωγή στο Δημόσιο για φθορά υλική και ψυχική.

Η εναλλακτική λύση είναι να πληρώσω €3,70 για 1.100 μέτρα διαδρομή. Τόσο ακριβώς απέχει η έξοδος Αφιδνών-Καπανδριτίου από τα διόδια. Τέσσερα ευρώ το χιλιόμετρο - έλεος! Με αυτή την ταρίφα η Θεσσαλονίκη θα κόστιζε 2.000.

Τα διόδια πρέπει να αρχίζουν πολύ πιο κάτω. Δεν μπορεί, για να βγεις από την πόρτα σου, να πληρώνεις χαράτσι. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι καθημερινή ληστεία με την άδεια του κράτους.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ