Αν αποφασίσετε να παντρευτείτε, μην κάνετε αυτά τα λάθη στο γάμο σας...

Αν αποφασίσετε να παντρευτείτε, μην κάνετε αυτά τα λάθη στο γάμο σας... Facebook Twitter
13

Θα ήθελα να γράψω και γώ ένα αρθρο για το γάμο γιατί δεν αντέχω άλλο να διαβάζω εναλλακτικά σενάρια.


Ας ξεκινήσουμε απο τα βασικά:


Όταν καλείς κάποιον και μάλιστα με πρόσκληση τότε αυτό αυτόματα σημαίνει ή καλύτερα οφείλει να σημαίνει ότι τουλάχιστο σε ενδιαφέρει το πως θα περάσει ο καλεσμένος σου, στο γάμο σου. Αυτος ο ανθρωπος δε ξυπνησε ένα πρωι και είπε τι να κάνω σήμερα ας πάω να δώσω 50 ευρώ για να γιορτάσω το γάμο της Ψαροκωστούλας που χέστηκε επιοικώς αν θα πάω στο γάμο... ή ακόμη καλύτερα ας πάω στο γάμο του τάδε που δεν τον ενδιαφέρει αν θα παώ να δώ την εναλλακτική παράσταση που θα δώσει γιατι τα Αθηναικά θέατρα ήταν χάλια φέτος..

Ημαρτον πια οταν καλέις κάποιον και απαιτεις να σου φέρει δώρο, να συμμετέχει στη γιορτή σου, στο γάμο σου, στη βάπτιση του παιδιού σου, όταν του ζητάς να ξεσπιτωθεί τότε σεβάσου τον. Δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να έρθει και όλοι μπορούν να βρουν μια δικαιολογία γι ανα μη πληρώσουν τη νύφη.

Δεν μπορείς να έχεις τους ανθρώπους να ξεροσταλίαζουν σε μια εκκλησία και να μη τους προσφέρεις ένα νερό, ποτό αναψυκτικό ούτε να τους τραπεζώνεις και να μην έχεις προβλέψει έν ααξιοπρεπές μενου.


Τέλος πια με τις επαναστάσεις τη μέρα του γάμου. Τι θα πει παντρεύομαι πάνω στον Όλυμπο, τη θειά σου τη ρωτάς να μπορεί να ανέβει το βουνό; Αν δε θες παιδί μου γάμους και τζέρτζελα ευτυχώς υπάρχει και το δημαρχείο. Πάνε τέσσερα άτομα (ζευγάρι και μάρτυρες) και κλεισαμε.

Αν όμως αποφασίσεις να παντρευτείς τότε καλοδέξου τους καλεσμένους σου, χαμογέλασε, χόρεψε και κάντο με τη καρδιά σου. Φτάνει πια με τις νύφες και τους γαμπρους που δε χωράνε στο κουστούμι τους και στην υπερπαραγωγή νυφικο τους. Φτάνει με το υφάκι: Τι θέλω εγώ εδω... Ας μην είσαι εδώ αν δε θελεις! Οι υπόλοιποι δε σπυ φταίνε που δε τα βρήκες με τους γονεις και τα πεθερικά στο γάμο επανάσταση. Οπως δε σου φταίει και η νονά σου να τη τραβολογάς με το Πι στα μπαράκια.

Οταν καλείς οφείλεις να σκέφτεσαι τους καλεσμένους σου όχι μόνο γιατι το ορίζει ή παράδοση αλλα και γιατι το ορίζει το dna του Φιλόξενου Ελληνα... Αστε λοιπόν το εγώ θα κάνω αυτό πυ θέλω στο γάμο μου και θα τα κάνω όλα όπως έχω ονειρευτέι, γιατι οκ να τα κάνεις όλα όπως έχεις ονειρευτείς άλλα εμάς μη μας ταλαιπωρείς με όλα τα ψυχολογικά σου.

Πότε ήταν η τελευτάια φορά που πήγατε σε ένα γάμο, με το ζευγάρι να λάπμπει απο χαρά, να χαμογελά, να χορεύει, αγκαλιάζει και να χαιρετά έναν έναν τους καλεσμένους του, να έχει προνοήσει για τους μεγαλύτερους (απο το να υπάρχουν καρέκλες, σκίαση, νερό μέχρι το νηστίσμο μενού) αλλά και για τους μικρότερους (ναι, ναι τα παιδάκια των φίλων σας που τα κυνηγάνε γυρω γύρω οι μάδες τους με τα τακούνια στα κατσάβραχα του απίθανου γάμου σας, στο ξωκκλήσι του Αγιού των γκρεμών...) ώστε να μη κινδυνεύουν ή έστω να βρούν κάτι να φάνε στο φοβερό μπαράκι.

Και κλείνω το σκεπτικό μου: Οποιος θέλει έναν γάμο με του γαμάτους, πανέμορφους, εναλλακτικούς μουσάτους φίλους του που θα δώσει έναν αέρα road movie στις φώτογραφίες τότε ας κάνει έναν. Αν όμως καλέσεις και τους υπόλοιπους γυναικόπαιδα, χοντρούς, γέρους, άσκημους τότε παρακαλώ σεβαστείτε τους.


(**Και για να σας λυθεί η απορία εγώ ανήκω στη κατηγορία, μαμά που κυνηγά τα παιδιά στα κατσάβραχα, μου έχει τύχει μάλιστα να βουτήξει το καλό μου και γώ να μη κρατώ ως κακή μάνα μια δευτερη αλλαξιά του παιδιού μου οπότε και γυρίσαμε πίσω και χάσαμε το γάμο).

13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

11 σχόλια
Λογικά γνωρίζεις πως στους γάμους στέλνουν προσκλητήρια, όπου αναφέρεται η τοποθεσία που θα λάβει χώρα το μυστήριο και η δεξίωση /πάρτι ή τελοσπάντων ό,τι έχει αποφασίσει το ζευγάρι. Είναι στην διακριτική σου ευχέρεια λοιπόν να αποφασίσεις αν θα παρευρεθείς ή όχι και ΟΦΕΙΛΕΙΣ να ενημηερώσεις το ζευγάρι. Εάν λοιπόν δεν σε ΒΟΛΕΥΕ η τοποθεσία που επέλεξε το ζευγάρι γιατί δεν σε ΣΚΕΦΤΗΚΑΝ όπως λες, μπορούσες κάλλιστα να μην έχεις παρευρεθεί και να ΣΠΑΣΤΕΙΣ και να αποχωρήσεις άρον άρον. Διότι αποδεικνύεις με τούτη την "κατάθεση ψυχής" (ναι ειρωνικό είναι) πως εσύ δεν ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ πως η μέρα ήταν του ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ. ΟΧΙ δική σου. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα αποφασίσεις να παρευρεθείς σε γάμο να πας με την καρδιά σου για να σταθείς δίπλα στο ζευγάρι, όχι για να κάνεις παράπονα. Σε κάθε άλλη περίπτωση ΜΗΝ ΠΑΣ.
''Τέλος πια με τις επαναστάσεις τη μέρα του γάμου.''(!?) Το να παντρεύεται δηλαδή κανείς με τον τρόπο που επιθυμεί θεωρείται κατά την γνώμη σου κυρία αρθρογράφε επανάσταση; Μου θυμίζει την νοοτροπία του ''τι θα πει ο κόσμος'' και να ''διαλέξεις καλό κουμπάρο και νονό που να'ναι και ματσό και άξιο παιδί στην κοινωνία.'' Ε λοιπόν εγώ ευχαρίστως να επαναστατήσω! Υ.Γ. Για αυτό και στον γάμο σου ή την βάπτιση καλείς λίγους και καλούς.Ανθρώπους που θα χαρούν με την χαρά σου με όποιον τρόπο και αν αποφασίσεις να παντρευτείς.
Βλέπω οτι η λέξη "γαμος" χτυπάει ευαίσθητες χορδες και τσιτώνεστε απίστευτα.Η γιαγιά μου θα χαρει ας πουμε με όποιον τρόπο και να παντρευτω, αλλα αν τη θέλω στο γάμο μου, το βρίσκεις νορμαλ να την έχω στη ζέστη ΧΩΡΙΣ ΝΕΡΟ για μια ωρα μέχρι να εμφανιστω;Γενικώς, πρεπει να εχει κάποιο ενδιαφέρον η νύφη να φροντίσει τους καλεσμένους της ή πρέπει να κάνει ο,τι γουσταρει αδιαφορώντας για το αν θα περάσουν καλα ή όχι;Αυτο ειναι το ερώτημα και οχι ο,τι άλλο ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ προκειμένου να κάνεις πιο εύκολη την κατάρριψη της άλλης άποψης.Γενικώς ειναι εκνευριστικό στη συζήτηση να διαστρεβλώνεις σε βαθμό κακουργήματος την α΄ποψη της άλλης πλευρας.
Η ζωή χωρίς το διαφορετικό είναι βαρετή!! Μακάρι να με καλούσαν σε έναν γάμο λίγο πιο πρωτότυπο.. οι μέχρι γάμοι που έχω πάει είναι η γνωστή μανιέρα.. λες και τους έχει σκηνοθετήσει ο ίδιο σκηνοθέτης.. πραγματικά χαίρομαι τα ζευγάρια που τολμούν το κάτι διαφορετικό για την μέρα.. που στο κάτω κάτω της γραφής ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΡΑ ΤΟΥΣ!!
Μάρια C. Νομίζω ότι το επιασες το νόημα από το κραξιμο που έπεσε. Γλυκιά μου, δεν είσαι κακή μάνα επειδή ξεχασες να πάρεις δεύτερη αλλαξια στο βλαστάρι σου. Είσαι όμως τόσο ανυποφορα εγωκεντρική ώστε να νομίζεις ότι θα έπρεπε να παντρεύονται σε τσιρκο για να αραξεις. Σιγά μην σου φέρουν και κλόουν. Ξεκαβαλα. Όλοι οι γονείς τρεχούμε.
"Αν δε θες παιδί μου γάμους και τζέρτζελα ευτυχώς υπάρχει και το δημαρχείο. Πάνε τέσσερα άτομα (ζευγάρι και μάρτυρες) και κλεισαμε.Αν όμως αποφασίσεις να παντρευτείς τότε καλοδέξου τους καλεσμένους σου, χαμογέλασε, χόρεψε και κάντο με τη καρδιά σου"Οτι δηλαδή ο πολιτικός γάμος δεν είναι "κανονικός γάμος" όπως ο θρησκευτικός; 100 χρόνια πίσω η αρθρογράφος, εύγε.
Ότι λάχει εμείς οι βλάχοι λεμε στη Μακεδονία! !!! Εγώ έκανα πρόσφατα το γάμο στον Όλυμπο σε ένα εκκλησάκι! !!! Δεν ρώτησα κανέναν από τους καλεσμένους αν τους βόλευε το μερος!!!! Κάποιοι δεν ήρθαν δεν χάλασε κ ο κόσμος μου!!! Θα μπορούσες κοριτσαρα να μην πας στο γάμο !!!!! Μπορεί και να μην στεναχωρουσες κανέναν με την απουσία σου . Με την παρουσία σου όμως σίγουρα θα στεναχώρησες καποιους!!! Σκέψου τι νεύρα θα είχες στην εκκλησία και εγραψες τουτο δω το κατεβατό! !!!!!
Καταρχήν να πω ότι ο καθένας έχει ποσοστό δίκιου στην άποψή του, πλην όσων αναφέρουν το θέμα "παιδάκια". Σήμερα όλα τα παιδιά είναι ζωηρά και όποιος δεν έχει κάποιο δέσιμο έστω με ένα ανιψάκι ή βαφτιστήρι, βλέπει το θέμα μονόπλευρα και σε απόσταση ασφαλείας! Όταν αυτός που έχει τα παιδάκια, που είπαν κάποιοι, είναι ο αδερφός σου ή η αδερφή σου, δεν θα σκεφτείς το ζήτημα και από τη δική τους πλευρά?Η "αρθρογράφος" έχει δίκιο στο κομμάτι του σεβασμού του ζευγαριού προς τον καλεσμένο. Αν θέλω τον παππού μου και τη γιαγιά μου στο γάμο μου, δεν θα παντρευτώ πάνω στα βράχια.Ναι, ως νιόπαντρη κι εγώ με τον άντρα μου είχαμε σκεφτεί γάμο στην παραλία πχ αλλά κατά πάσα πιθανότητα οι ηλικιωμένοι δεν θα περνούσαν και τόσο καλά. Χώρια που έμπαιναν αυτόματα περιορισμοί στο φαγητό και στη μουσική.Βέβαια όλοι αυτοί οι μοντερνισμοί είναι και λίγο αμερικανιές, ο ορθόδοξος Έλληνας δεν είναι εύκολο να πραγματοποιήσει έναν τέτοιο γάμο. Εξαρτάται από το τι είναι σημαντικό για τον καθένα. Για άλλους είναι ότι παντρεύονται το άλλο τους μισό, για άλλους η τοποθεσία, για άλλους το γλέντι, για άλλους η ευχή του Θεού.Ναι, όταν ετοιμαζόμουν να παντρευτώ ήθελα κι εγώ ο γάμος μου να είναι ξεχωριστός και μοναδικός. Να τον θυμούνται όλοι με τις πιο ωραίες αναμνήσεις, αλλά το ιδανικό δεν είναι πάντα πραγματοποιήσιμο, οπότε κάνεις κάποιες υποχωρήσεις. Εμείς κάναμε (αν θεωρήσει κάποιος ότι κάναμε) για τους κοντινούς μας ανθρώπους, γιατί πρώτα από όλα κοιτάς να περάσουν καλά οι γονείς και τα αδέρφια. Οι φίλοι σου θα περάσουν καλά έτσι κι αλλιώς κι εσύ...ο γάμος σου είναι, αν δεν περνάς καλά,... άστο. Οι υπόλοιποι όλο και κάτι αρνητικό θα βρουν να πουν. Ο καθένας πάντως κάνει στο γάμο του αυτό που τον ευχαριστεί κι αν τον ευχαριστούν οι γκρεμοί πχ και ο καλεσμένος ξέρει για την τοποθεσία, οφείλει να ακολουθήσει το συγκεκριμένο dress code, όπως πολύ σωστά είπε κάποιος για τα τακούνια. Κι αν εγώ θέλω να παντρευτώ στη Σαντορίνη, οφείλω να καλύψω τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής των καλεσμένων μου, όπως πολύ σωστά επεσήμανε η maria vechera, ειδικά αυτή την οικονομικά δύσκολη εποχή.Και για να κλείσω, ως απάντηση στην κοπέλα που έγραψε το άρθρο, δεν έχω πάει σε γάμο και να μην είναι χαρούμενο το ζευγάρι, να μη λάμπει από αγάπη και ευτυχία. Γιατί ό,τι και να έχει διαλέξει για την ημέρα του γάμου του, η πηγή της ευτυχίας είναι (ναι, είναι λιγάκι μελό) η νέα ζωή που ξεκινάνε στο πλευρό του/της αγαπημένου/ ης τους.
1. Όταν είσαι καλεσμένη σε γάμο στον Ι.Ν. του Αγίου Γκρεμνού, δεν φοράς ψηλοτάκουνα παπούτσια. Δες το σαν εκδρομή, σαν περιπέτεια. (Τα ψηλοτάκουνα μπορείς να τα φορέσεις και στα μπουζούκια.)2. Πρώτη φορά ακούω να σερβίρουν νηστίσιμο μενού σε γάμο. Αν κάποιος νηστεύει, μπορεί να φάει μόνο σαλάτα (όλα τα τραπέζια έχουν σαλάτες).3. Τέλος, αν δεν σε βολεύει να πας εκεί που σε κάλεσαν, απλά δεν πας. Τον γάμο του το κάθε ζεύγος τον σχεδιάζει όπως γουστάρει, δεν κάνει γκάλοπ μεταξύ συγγενών και φίλων. Έλεος.
Οπότε τι μένει για όσους θελουν θρησκευτικό γάμο και βάπτιση για τα βλαστάρια τους;Την "μπαναλιτε" του γάμου στην ενορία της γειτονιάς. Εγώ πάντως παραμένω υπέρμαχος των τελετών σε βουνά,λαγκάδια και νησιά.Αρκεί να είναι λίγα άτομα καλεσμένα.Οι φίλοι,οι θειάδες και τα ξαδέλφια που εκτιμούν πραγματικά το ζεύγος θα χαρούν με την χαρά του και δε θα σκεφτούν την όποια ταλαιπωρία και θα αναπνεύσουν και λίγο οξυγόνο.
ΑΝ είναι να γλιτώσουμε από τη μάστιγα που λέγεται παιδιάκια να τρέχουν γύρω γύρω στην πίστα κάποιου κέντρου και που ενώ δεν έχει πλακόστρωτα και γκρεμούς, δεν χαλάνε τη ζαχαρένια τους οι γονείς να τα μαζέψουν, τότε κάποιοι ανεβαίνουμε και στην κορυφή του Ολύμπου για να παντρέψουμε τους φίλους μας.