«Φέρομαι με τον ίδιο τρόπο σε όλους τους ανθρώπους, είτε είναι σκουπιδιάρηδες, είτε καθηγητές Πανεπιστημίου». Η περιβόητη αυτή, γροθιά στην κοινωνική προσωποληψία, έχει αποδοθεί στο μεγάλο μυαλό του 20ου αιώνα, Albert Einstein.
Σε μία κοινωνία που σε κρίνει από το επάγγελμα, την εμφάνισή σου, τον πλούτο και την καταγωγή, πόσοι πραγματικά αποδίδουμε σε όλους τους ανθρώπους πραγματικό και ανιδιοτελή σεβασμό;
Κάποτε, είχα διαβάσει μία υπέροχη ιστορία που αναβιώνω στο κείμενό μου με όσο πιο δικά μου λόγια γίνεται.
Ένας καθηγητής Πανεπιστημίου είχε βάλει κάποτε ένα σύντομο διαγώνισμα δέκα ερωτήσεων στους φοιτητές του.
Η ερώτηση με τον αριθμό 10, είχε την εξής ερώτηση: «Ποιο είναι το όνομα της καθαρίστριας, της γυναίκας που καθαρίζει τις αίθουσες διδασκαλίας;»
Οι περισσότεροι φοιτητές εξεπλάγησαν, δεν περίμεναν να μπει σε διαγώνισμα μία ερώτηση τέτοιου είδους. Τι σχέση είχε το όνομα μίας γυναίκας με την εκπαιδευτική ύλη;
Οι περισσότεροι άφησαν κενή τη συγκεκριμένη ερώτηση, ένας εκ των φοιτητών ρώτησε τον καθηγητή: «Θα παίξει ρόλο στη βαθμολογία;»
«Φυσικά, απάντησε ο καθηγητής, όλες οι ερωτήσεις είναι ισάξιες».
Όταν όλοι παράδωσαν τις κόλλες, ο καθηγητής αποκρίθηκε:
«Όλοι οι άνθρωποι είναι σημαντικοί. Μην κάνετε ποτέ το λάθος να κρίνετε τους άλλους από την κοινωνική τους θέση, όλοι οι άνθρωποι έχουν υπόσταση και προσφέρουν στη βελτίωση του κόσμου μας. Όπως γνωρίζετε εμένα, να γνωρίζετε και την καθαρίστρια».
Από τις καλύτερες ιστορίες που έχω διαβάσει ποτέ...
σχόλια